🔷️ جدایی آفریقا از فرانسه

🔹️در طول ماه اخیر، اخبار قاره آفریقا در بحبوحه جریانات جنگ‌های خاورمیانه در سوریه و لبنان و یمن و... دفن شد. اما می‌توان گفت این ماه برای فرانسه و روابط این کشور با مستعمره‌های سابقش در قاره آفریقا، ماه پرآشوبی بوده است.

🔹️نزدیک به یک‌ماه پیش بود که کشور چاد، به‌عنوان باثبات‌ترین کشور متحد فرانسه در آفریقا، اعلام کرد نیروهای نظامی فرانسوی را از خاکش اخراج و هم‌کاری دفاعی با فرانسه را قطع می‌نماید. تصاویر فوق نیز مربوط به مراسمات خروج فرانسوی‌ها از پایگاه‌های نظامی چاد هستند. نزدیک به ۲۰ روز پیش هم جنگنده‌های میراژ ۲۰۰۰ فرانسه از پایگاه هوایی‌شان در انجامنا، پایتخت چاد خارج شده بودند.

🔹️همچنین تقریبا هم‌زمان با این اتفاق، رئیس جمهور جدید سنگال، بسیرو دیومای فای اعلام کرد به زودی به حضور نظامی فرانسه در خاک سنگال پایان خواهند داد. وی گفته: "این‌که فرانسوی‌ها از دوره برده‌داری همواره این‌جا بوده‌اند بدین معنی نیست که نمی‌توان کار دیگری کرد."

🔹️فرانسوی‌ها که این نارضایتی‌ها را از چند ماه پیش احساس کرده بودند؛ قصد داشتند با اقداماتی از اتفاقات بعدی جلوگیری نمایند. برای مثال سفر وزیرخارجه فرانسه به چاد و اتیوپی یا این‌که امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه کشتار ۴۴۰ سرباز آفریقای غربی توسط ارتش کشورش در سال ۱۹۴۴ را برای اولین بار به رسمیت شناخت.

🔹️اخراج نظامیان فرانسوی از چاد و سنگال، در ادامه روند اخراج فرانسوی‌ها از کشورهای آفریقایی با دولت‌های نظامی اتفاق می‌افتد. در سال‌های اخیر نیروهای فرانسوی در نیجر، مالی و بورکینافاسو کاهش یافته و اخراج شده بودند.

🔹️راه‌برد فرانسوی‌ها در قاره آفریقا به‌ناچار تغییر یافته است. آن‌ها قصد دارند تعداد نظامیانشان در پایگاه‌های آفریقایی را به‌شکل چشم‌گیری کاهش دهند. چیزی که به‌شکل رسمی اعلام شده، فرانسه هم‌اکنون ۶۰۰ سرباز در ساحل‌عاج، ۳۵۰ سرباز در سنگال، ۳۵۰ نظامی در گابون و ۱۵۰۰ نظامی در جیبوتی مستقر دارد. در چاد نیز ۱۰۰۰ نظامی پیش‌از اخراج مستقر بودند.

🔹️گفته شده فرانسه تعداد نظامیان را در تمام این کشورها به‌جز جیبوتی در شاخ آفریقا، کاهش خواهد داد. علت حفظ نیروها در جیبوتی نیز تنها با نگاهی به موقعیت این کشور روی نقشه قابل درک است. ارتش فرانسه یک‌فرماندهی نظامی مانند آفریکام ایالات متحده در قاره آفریقا تشکیل داده بود. حال فرانسوی‌ها قصد دارند حضور نظامی را به حضور مستشاری و آموزشی تقلیل دهند.

🔹️حضور نظامیان فرانسوی در آفریقا، حفظ دولت‌های حامی منافع فرانسه را تضمین می‌کرد. دولت‌هایی که چندان مورد تایید قسمت زیادی از مردم این کشورها نبودند؛ در نتیجه شورش‌ها و تظاهراتی در این کشورها اتفاق افتاد. حضور عناصر اسلام‌گرای افراطی و گروه‌های تروریستی نیز در این مناطق پررنگ بوده. به‌گزارش منابع غربی، در شش ماهه اول سال ۲۰۲۴، تعداد ۳۰۶۴ غیرنظامی در حملات تروریستی در آفریقا کشته شده‌اند که ۲۵ درصد افزایش را نسبت به مدت شش ماهه پیش‌از آن نشان می‌دهد.

🔹️حضور کشورهای امارات متحده عربی، روسیه و ترکیه نیز در اخراج فرانسوی‌ها بی‌تاثیر نبوده. ویل براون، یکی از مسئولین مرکز روابط خارجی اتحادیه اروپا اظهار داشته: "محمد دبی، رئیس جمهور چاد، اگر ضمانت‌های امنیتی از بازیگران دیگر را نداشت، فرانسوی‌ها را اخراج نمی‌کرد. ما می‌دانیم او حمایت‌های جدی از سوی امارات متحده عربی دریافت کرده. امارات درحال پایش شرایط همسایه شرقی چاد، یعنی سودان است. همچنین ترکیه نیز دست‌درازی‌هایی داشته است." گروه‌های آفریقایی که از فرانسه ناامید شده‌اند، می‌خواهند گزینه‌های ممکن با روسیه، چین، ترکیه و سایر قدرت‌ها را امتحان کنند.

#فرانسه #آفریقا #استعمار

NPC
@Partisan2015

🔷 از جنگنده نسل شش آمریکا چه خبر؟ 🇺🇸

🔹 در سال میلادی که گذشت (۲۰۲۴)، نیروی هوایی آمریکا قرار بود تا شریک خود برای پروژه «برتری هوایی نسل آینده NGAD» را از بین سه شرکت لاکهید مارتین، بوئینگ و نورثروپ گرومن انتخاب کند. (لینک)

🔹 طبق برنامه‌ریزی‌ها، ۲.۵ میلیارد دلار برای تحقیقات، ۲۰ میلیارد برای توسعه جنگنده با سرنشین و ۹ میلیارد دلار برای وینگ‌من بدون سرنشین در نظر گرفته شده بود.

🔹 با این حال، در ژوئن سال جاری، مقامات نیروی هوایی اعلام کردند که طرح NGAD با «مشکلات تامین مالی» مواجه شده است و هزینه‌های تحقیق و توسعه بسیار زیاد است و همچنان در حال افزایش است و این باعث عقب‌نشینی ارتش آمریکا شده است.

🔹 در سپتامبر سال جاری ارتش آمریکا از تعلیق پروژه NGAD خبر داد تا بررسی شود که آیا ده‌ها میلیارد دلار برای توسعه جنگنده‌های سرنشین‌دار صرف می‌شود یا خیر ...

🔹 در ابتدا قرار بود در پایان امسال تصمیم گیری شود، اما با توجه به تغییر دولت در انتخابات آمریکا، باید تا سال آینده پس از روی کار آمدن ترامپ منتظر بمانیم تا با نیروی هوایی آمریکا درباره ادامه NGAD تصمیم گیری کند.

#آمریکا #جنگنده #NGAD

Jīngyú
@Partisan2015

🔷 آواکس برد بلند چین 🇨🇳

🔹 یکی دیگر از تسلیحاتی که در واپسین روزهای سال میلادی ۲۰۲۴، در آسمان چین مشاهده شده است، آواکس برد بلند KJ-3000 محسوب می‌شود. که با کنار زدن KJ-2000 مبتنی بر ایلیوشین il-76 به بزرگ‌‌ترین آواکس ساخت چین تبدیل خواهد شد.

🔹 این آواکس برمبنای هواپیمایی ترابری Xian Y-20B توسعه پیدا کرده است، این هواپیمای ترابری که از پیشرانه توربوفن بومی WS-20 بهره می‌برد، طیف وسیعی از وظایف را انجام خواهد داد. تاکنون نسخه‌های تایید شده این پلفترم شامل هواگردهای زیر است:

+ ترابری نظامی: Y-20B
+ سوخت‌رسان: YY-20
+ شنود / جنگ الکترونیک: لینک
+ آواکس : KJ-3000

▪️پیشرانه توربوفن WS-20: اینجا بخوانید

#چین #نیروی_هوایی

Jīngyú
@Partisan2015

🔷گز پرتوزا!

🔹تصاویری از روند پیشرفت ساخت راکتور تحقیقاتی ۱۰ مگاواتی اصفهان را می‌بینید که کار اصلی روی سایت راکتور از حدود دوسال پیش آغاز شده بوده است و همان‌گونه که عنوان شده بود در بهمن سال‌ گذشته کار بتن‌ریزی سایت آغاز شد و امروز (طبق تاریخ تصویر) پس از حدود نه‌ماه نسبت به بهمن سال‌ گذشته پیشرفت قابل‌توجه و خوبی را شاهد بوده‌ایم‌.

🔹ان‌شاءالله به احتمال بالا با همین سرعت تا انتهای سال ۱۴۰۵ شاهد عملیاتی شدن کامل راکتور و آغاز فعالیت آن باشیم. بدین‌شکل طی زمانی معادل حدود چهارسال کشورمان اولین راکتور بومی (بدون احتساب IR-40 که فعال نشد.) خود را با ظرفیت ۱۰ مگاوات و تجهیزات و تاسیسات کامل می‌سازد و عملیاتی می‌کند.

🔹سعودی از سوی دیگر نیز در حسرت همان راکتور تحقیقاتی ۳۰ کیلوواتی (LPRR) که آرژانتینی‌ها برایش می‌سازند، می‌ماند زیرا پس از حدود شش سال هنوز راکتور مذکور عملیاتی نشده است و داستان‌هایی دارد. تکمیل این راکتور عزتی برای ایران به ارمغان خواهد آورد که قابل‌قیاس با دستاوردهای قبلی نیست و البته به این مقدار نباید دل‌خوش بود. کار روی راه‌اندازی مجدد راکتور تحقیقاتی خنداب (KHRR-20) و تکمیل راکتور دارخوین (IR-360 یا نیروگاه کارون) بایستی با قوت بیشتری ادامه پیدا کند.

🔹پیرامون راکتور تحقیقاتی جدید اصفهان که با نام رسمی IRR-10 شناخته می‌شود اطلاعات فنی دقیقی نیست اما گویا براساس طراحی کلی راکتور تحقیقاتی تهران (TRR) است که سوخت آن اکسید اورانیوم (به شکل U3O8 یا تری‌اورانیوم اکتااکسید) است و سوخت به‌شکل صفحه‌ای تولید می‌شود که در داخل تولید می‌شود. غنای آن نیز ١٩.٧۵ درصد است که معمولا ٢٠ درصد می‌گویند. نوع راکتور نیز استخری است و هسته‌ی راکتور در بخش پایینی استخر قرار می‌گیرد. قاعدتا خنک‌کننده و کندکننده‌ی آن نیز آب سبک است.

پی‌نوشت۱: البته پیش‌تر صحبت‌های رئیس سازمان انرژی‌اتمی خبر از از سه‌ساله بودن برنامه‌ی ساخت راکتور اصفهان می‌داد که با درنظر گرفتن شروع ساخت آن در سال ۱۴۰۱، کار ساخت راکتور در سال ۱۴۰۴ به‌اتمام خواهد رسید که در صورت دست‌یابی دستاورد بزرگ دیگری است.

پی‌نوشت۲: جزئیات بیشتر بعدتر عنوان خواهد شد.

#هسته‌ای #انرژی_هسته‌ای

FND
@Partisan2015

🔷ملخ پرتوزا!

🔹صحبت از LPRR شد. تصاویری نه‌چندان جدید از بازدید گروسی از پروژه‌ی راکتور تحقیقاتی توان پائین (LPRR) در سعودی را می‌بینید. این پروژه در سعودی را شرکت آرژانتینی INVAP پیش می‌برد که در حوزه‌های متفاوتی مانند همین ماجرای راکتورهای تحقیقاتی و... فعال است و پروژه‌های موفقی نیز در سراسر دنیا داشته است. پروژه توسط بن‌سلمان، نخست‌وزیر و ولیعهد سعودی در سال ۲۰۱۸ آغاز شد و بعد از ۶ سال هنوز به‌نتیجه نرسیده است.

🔹گفته شد اواسط سال میلادی رو به موت ۲۰۲۴، راکتور فعال می‌شود اما خبری نشد. در دیدار و گزارش سه ماه پیش نیز اشاره کردند LPRR در وضعیت پیش از فعال شدن است. در هر صورت امروزه پول هم داشته باشید اما دانش‌فنی و توانایی بومی برای ساخت یا همکاری نداشته باشید برای یک راکتور تحقیقاتی کوچک و عملا تزئینی این‌گونه می‌دوانندتان. از قیمت و هزینه‌ی پروژه نیز اطلاعاتی در دسترس نیست ولی با توجه به ول‌خرجی‌های بی‌حساب و کتاب و بی‌بازده سعودی در ابرپروژه‌های عمرانی و... انتظار‌ می‌رود فاکتورهای گران‌قیمتی را آرژانتینی‌ها برای آل‌سعود نبشته باشند!

🔹این راکتور که طراحی کلی‌اش با راکتورهای تحقیقاتی قبلی ساخت شرکت INVAP مشابه است از نوع استخری است. استخر راکتور تانکی بلند بالا است که در انتهای آن هسته‌ی راکتور قرار می‌گیرد. توان عادی این راکتور ۳۰ کیلووات است اگرچه قابلیت فعالیت کوتاه‌مدت (پنج ساعت به‌شکل مداوم) تا توان ۱۰۰‌کیلووات را دارد. سوخت راکتور اکسید اورانیوم (UO2) است که به‌سان سوخت راکتورهای قدرت هسته‌ای (مانند بوشهر) تولید می‌شود و غنای متوسط آن حدود ۲.۱ درصد است. راکتور قابلیت‌های متعددی دارد و به‌اصطلاح چندمنظوره است که در کنار قابلیت تولید رادیوایزوتوپ، قابلیت انجام مطالعات مرتبط با فیزیک نوترون‌ها و مسائل مرتبط نیز وجود دارد.

🔹ادعا می‌کنند بیش از ۳۰‌ (برخی بارها هم‌ گفته‌اند ۳۰ نفر.) محقق و طراح سعودی در طراحی این راکتور مشارکت داشته‌اند. البته این ادعا توسط شرکت INVAP درجایی تایید یا رد نشده است و به‌کل صحبتی از آن نشده است. البته اگر به سایت INVAP سری بزنید از پروژه‌ی LPRR هیچ صحبتی نشده است و حتی روی سایت رسمی‌شان صفحه‌ای برای آن تعبیه نشده است. پیرامون قابلیت‌های تسلیحاتی این راکتور باید گفت هیچ قابلیتی را به سعودی ارائه نخواهد کرد. سوخت این‌ راکتور اکسید اورانیوم به‌شکل سرامیکی است که بدترین حالت برای فرآوری‌های دوره‌ای کوتاه‌مدت جهت استخراج پلوتونیوم است.

🔹توان بسیار پائین این راکتور نیز به‌این معنا است که این‌ راکتور سالانه حدود پنج گرم پلوتونیوم تولید خواهد کرد. دردسر اصلی برای سعودی اما در همان روز اول فعال کردن راکتور رخ خواهد داد. سعودی توانایی تولید سوخت مورد نیاز راکتور را ندارد و حتی کیک‌زرد تولید نمی‌کند و نیازمند واردات سوخت است. از سمت دیگر نیز آژانس شرط و شروط و مقرراتی را شامل دسترسی جهت بازرسی از سایت راکتور و وضعیت آن قرار داده است که هنوز صحبتی از تائید آن توسط سعودی مخابره نشده است.

🔹این به این معناست که تا زمانی که‌ سعودی شروط را نپذیرد هیچ سوختی توسط ۴۸‌ کشور عضو NSG که شامل آرژانتین نیز می‌شود به سعودی فروخته نخواهد شد. در این میان تنها کشوری که‌ ممکن است با سعودی همکاری کند و عضو NSG نیز نیست، پاکستان است که از بد قضا توانایی تولید سوخت را نیز دارد. اما تامین غیرقانونی سوخت از پاکستان سعودی را در موقعیتی قرار خواهد داد که همکاری‌هایش با شرکت‌های تجاری جهانی جهت ساخت راکتورهای قدرت و تامین سوخت آن با مشکلات مواجه خواهد شد. پیرامون قیمت این برنامه نیز عنوان شد که عددی دقیق از آن وجود ندارد. البته بهتر است گفت هیچ عددی از آن در دسترس نیست.

🔹از پروژه‌های دیگر شرکت INVAP در حوزه‌های مشابه نیز عددی در دسترس نیست اما برخی اطلاعات موجود است. برای مثال این شرکت در سال ۲۰۱۳ قراردادی به‌ارزش ۱۰ میلیون دلار (به رقم‌ امروز حدود ۱۴ میلیون) مبنی بر ارتقای برخی سامانه‌های کنترلی و نظارت راکتور ۱۰‌مگاواتی لیبی منعقد کرد. پروژه‌ی RMB برزیل نیز که توسط همین‌ شرکت انجام می‌شود و شامل راکتور تحقیقاتی ۳۰‌‌ مگاواتی می‌شود تخمینی از هزینه‌ای بالای ۵۰۰ میلیون دلار داشته است. البته میان RMB و LPRR تفاوت‌های بسیاری است اما احتمالا هزینه‌ی نهایی برای سعودی در حالت خوش‌بینانه به ۱۰۰ الی ۲۰۰ میلیون دلار نزدیک باشد که عددی بس گزاف است!

▪️پی‌نوشت: بازهم تجلی اهمیت قابلیت بومی بودن چرخه‌ی سوخت هسته‌ای حتی در مقیاس کوچک را می‌بینید که کشورمان دارای آن است و این خود دستاوردی بسیار بزرگ است که باید به آن افتخار کرد و البته نقطه‌ی آغازی برای دستاوردهای بزرگ‌تر خواهد بود‌ اگر بگذارند و بخواهند!

FND
@Partisan2015