‌
✅در این فرسته، کتاب «از کشمیر تا کاراکاس»، اثر سیدسربازروح‌الله رضوی را معرفی کرده‌ام که انتشارات سورهٔ‌مهر آن را منتشر کرده است.
@Mjk_Setiz

#نشر_سوره_مهر #انتشارات_سوره_مهر #سوره_مهر #کتاب_از_کشمیر_تا_کاراکاس #از_کشمیر_تا_کاراکاس #کشمیر #سربازروح_الله_رضوي #روح_الله_رضوی #سرباز_روح_الله_رضوی #کشمیری #قلبی_حسین_رضوی_کشمیری #کاراکاس #سفرنامه #حج #تاریخ_ایران #تاریخ_دیپلماسی #کتاب #کتاب_بخوانیم #کتاب_خوب #کتاب_جذاب #معرفی_کتاب #اکتیویست #انقلاب_اسلامی #دیپلماسی_عمومی #امت_واحده #اتحادیه_بین_المللی_امت_واحده #سازمان_مردم_نهاد #ان_جی_او #میانمار #شبکه_کتاب #شیشوملا #امریکای_لاتین #ونزوئلا #ایران_صغیر #رنگ_زیتون #خیریه_رنگ_زیتون

بخشی خواندنی از کتاب «حاج‌آخوند»، اثر سیدعطاءالله مهاجرانی، چاپ‌شده توسط انتشارات امید ایرانیان، صفحهٔ ۵۴ تا صفحهٔ ۵۵.

@MjK_Setiz

بریده‌ای از روایت کوتاه و خواندنی رضا امیرخانی از دیدار با سیدحسن نصرالله؛ با عنوان «پنجره‌ها».

برگرفته از کتاب «سرلوحه‌ها»ی امیرخانی، چاپ انتشارات سپیده‌باوران، صفحهٔ ۸۵.

@MjK_Setiz

از کتاب «کمی دیرتر» اثر سیدمهدی شجاعی.

@MjK_Setiz

مظاهر، محمد و دیگران

تا روزهای آخر نامش را نمی‌دانستم. نه من روی پرسیدنش را داشتم، نه او زبان گفتنش را. رفتارش کمی عجیب بود و این مرا کنجکاو می‌کرد. آن سمت درون‌گرای ذهنم، در لحظه‌های مواجهه با او بیدار بود و اجازهٔ چاق‌سلامتی را نمی‌داد؛ اما کنجکاوی رهایم نمی‌کرد.
یک‌بار صدایی شنیدم شبیه ناله. سرم را که برگرداندم، مظاهر را دیدم. تازه فهمیدم نمی‌تواند صحبت کند. آن ناله، حکم اخطار را داشت؛ یعنی «برو کنار». قد بلند و هیکل تنومندی نداشت. اما چین‌وچروک پیشانی، پوست سبزه و سبیل عطاردی‌اش، چهرهٔ خشن و مردانه‌ای ساخته بود که تنومندیِ نداشته و بی‌زبانی‌اش را جبران می‌کرد.
🔷🔷🔷
مثل بسیاری از شب‌ها دیروقت از محل کار بیرون آمدم. دمِ در، وارد نانوایی شدم که همسایهٔ دیواربه‌دیوارِ محل کارمان بود. ساعتِ کار طولانی‌اش، معمولاً با رفت‌وآمد من جور درمی‌آمد. و اینکه هم سنگگ داشت و هم تافتون، مزیّت دیگرش بود. آن‌موقع بیشتر تافتون می‌گرفتم و تنور تافتون معمولاً کارش را زودتر تمام می‌کرد. نگاهی گذرا به تنور خاموش تافتون انداختم که با چند دریچهٔ بزرگ فلزی پوشانده شده بود. دریچه‌ها، خبر از تعمیر چندروزه می‌داد. فردا زودتر آمدم ببینم دقیقاً چه خبر است. صحنه همان بود. نانی پخت نمی‌شد. اما احمدآقا بود و گفت تا چند دقیقهٔ دیگر پخت می‌‌کنیم. با خودم گفتم دریچه‌ها که هنوز هست! تعمیری در کار نبود. آن دریچه‌ها، دریچهٔ تنور برقی بودند. صاحب نانوایی، تنور سنتی تافتون را برداشته و تنور برقی آورده بود جای آن.
چندباری با محمدآقا و احمدآقا گپ زدم. آن سمت برون‌گرای ذهنم، در گفت‌وگو با آن‌ها بیشتر همراهی می‌کرد. از چندوچون ماجرا پرسیدم. ماجرا را منطقی می‌دانستند. با این دستگاه که آن زمان، یعنی دو سه سال قبل، ۲۰۰ یا ۲۵۰ میلیون قیمت داشت، ساعتی هشتصد نان تولید می‌کردند. اما با تنور سنتی از کلّهٔ سحر تا بوق سگ، ۱۶۰۰ نان می‌پختند. هرطور هم حساب کنی، کار منطقی‌تری است. اما این وسط، یک مشکل کوچک وجود داشت: مظاهر دیگر نبود!
احمد می‌گفت مظاهر وقتی می‌رفت، دعوا کرده بود و قصد شکایت داشت. اما محمد می‌گفت خوشحال بود. دست‌آخر هم سردرنیاوردم که ماجرا از چه قرار است. این‌طور که می‌گفتند، مظاهر کار دو نفر را انجام می‌داد و اندازهٔ یک‌ونیم نفر حقوق می‌گرفت؛ حدود ۱۳ میلیون. هم برای او به‌صرفه بوده، هم برای کارفرما! به‌صرفه‌بودن، چیز مهمی است. مگر می‌شود کاری کنی که نمی‌صرفد؟ صاحب‌مغازه یک روز با خودش فکر کرده که بودن مظاهر دیگر نمی‌صرفد و این دستگاه عجیب‌وغریب، به‌صرفه‌تر است.
چندوقت بعد، دیدم دیگری خبری از محمدآقا هم نیست. احمدآقا حالا به‌تنهایی کار تافتون را انجام می‌دهد.
🔷🔷🔷
تازگی‌ها با میثم هم رفیق شده‌ام. مسئولیت نان سنگک با اوست. سنگکی‌ها چند نفری می‌شوند؛ بیش از سه نفر. تنورشان هم سنتی است. میثم قیمت سنگ‌های تنور را می‌گفت و حساب‌وکتاب می‌کرد که اصلاً به قیمتش نمی‌ارزد. هیچ‌وقت به این فکر نکرده بودم که این سنگ‌های خاکستری چقدر برای نانوان‌ها گران درمی‌آید. اگر یک‌بار بخرند و ماجرا تمام بشود، حرفی نیست. مشکل اینجاست که به‌مرور پودر می‌شود و دوباره باید بخرند. تنور سنتی سنگکی هم که دیگر کمیاب است. به‌تجربه فهمیده‌ام که وقتی روی سردر نانونایی نوشته‌اند «نان سنتی»، احتمالاً تنورشان صنعتی است. حالا در این نانوایی همسایه، سنگکِ سنتی و تافتونِ صنعتی، با هم ترکیب شده.
🔷🔷🔷
من دیگر آنجا کار نمی‌کنم. اما گاهی که از آن اطراف رد می‌شوم، نگاهی می‌اندازم ببینم احمد، میثم و باقی رفقایشان هنوز هستند یا نه. اگر باشند، داخل می‌روم و سلام‌وعلیکی می‌کنم و چند نان می‌گیرم و چند دقیقه‌ای گپ می‌زنم. و در حال صحبت نگاه می‌کنم ببینم صاحب نانوایی، تنور سنگک را که وصلهٔ ناجور کسب‌وکارش است، عوض کرده یا نه.

@MjK_Setiz