تاپل ها(tuple) :
مانند لیست ها عمل میکنند با چند تفاوت:
1.لیست ها را درون [ ] و تاپل ها را درون ( ) قرار می دهند
2.آیتم های درون یک لیست قابل تغییر هستند اما داخل تاپل ها این ویژگی وجود ندارد که به اصطلاح به اونها immutable list هم میگن
مانند لیست ها عمل میکنند با چند تفاوت:
1.لیست ها را درون [ ] و تاپل ها را درون ( ) قرار می دهند
2.آیتم های درون یک لیست قابل تغییر هستند اما داخل تاپل ها این ویژگی وجود ندارد که به اصطلاح به اونها immutable list هم میگن
چرا ما از تاپل ها استفاده میکنیم؟
1.به خاطر سرعت بیشتر نسبت به لیست ها
2. عدم تغییر پذیری
1.به خاطر سرعت بیشتر نسبت به لیست ها
2. عدم تغییر پذیری
دو روش برای ساخت تاپل وجود دارد
1.
2.
1.
tuple = (1 ,2 ,3 ,4 ,5)
2.
newtuple = tuple( [1 , 2 , 3 , 4 , 5 ] )
در دیکشنری ها در بعضی موارد میتوانیم از تاپل ها استفاده کنیم
مثال :
مثال :
locations ={
(35.49 , 56.34) : 'tehran'
}
print(locations[(35.49 , 56.34)])متد count برای تاپل ها:
tuplenumbers = (1, 2, 3, 4, 5, 5, 5, 5)
print(tuplenumbers.count(5)) # result ==> 4 #tedad tekrar ra namayesh midahad
تعریف set :
شبیه مجموعه های ریاضی هستند
مانند لیست ها ها یک سری آیتم ها رو شامل میشن با این تفاوت که یک سری قواعد دارن مثلا:
1_در یک set مقادیر تکراری معنایی ندارند 2_هیچ ترتیب خاصی برای آیتم ها وجود ندارد(ایندکس نمیگیرن)
شبیه مجموعه های ریاضی هستند
مانند لیست ها ها یک سری آیتم ها رو شامل میشن با این تفاوت که یک سری قواعد دارن مثلا:
1_در یک set مقادیر تکراری معنایی ندارند 2_هیچ ترتیب خاصی برای آیتم ها وجود ندارد(ایندکس نمیگیرن)
```
numbers = {
1, 2, 3, 5, 6, 4, 3, 3, 3, 3
}
print(numbers)
# result => {1, 2, 3, 4, 5}```
In backend way
تعریف set : شبیه مجموعه های ریاضی هستند مانند لیست ها ها یک سری آیتم ها رو شامل میشن با این تفاوت که یک سری قواعد دارن مثلا: 1_در یک set مقادیر تکراری معنایی ندارند 2_هیچ ترتیب خاصی برای آیتم ها وجود ندارد(ایندکس نمیگیرن)
متد discard در واقع میاد چک میکنه داخل یک set رو با توجه به المنتی که بهش داده شده اون رو پاک میکنه و اگر هم اون المنت وجود نداشته باشه هیچ اروری نمیده(صرفا کار برنامه نویس رو راحتتر میکنه که از گزاره شرطی استفاده نکنه)
در set ها میشه اعمال اشتراک و اجتماع رو انجام داد:
علامت اجتماع => |
علامت اشتراک => &
علامت اجتماع => |
علامت اشتراک => &
In backend way
در set ها میشه اعمال اشتراک و اجتماع رو انجام داد: علامت اجتماع => | علامت اشتراک => &
Set1={'matin' , 'ali' , 'hasan'}
set2={'ali' , 'mamad' , 'sara'}
print(Set1 | set2) # result => {'ali' , 'mamad' , 'sara' , 'matin' , 'hasan'}
print(Set1 & set2) # result => {'ali'}تعریف lamda :
یه جور فانکشنه که خیلی کوتاه و مختصر نوشته میشه و کار رو برای برنامه نویس راحتتر میکنه که اگه یک فانکشن رو فقط یه جا باید استفاده کنه رو به جای استفاده از def از lambda استفاده کنه.
یه جور فانکشنه که خیلی کوتاه و مختصر نوشته میشه و کار رو برای برنامه نویس راحتتر میکنه که اگه یک فانکشن رو فقط یه جا باید استفاده کنه رو به جای استفاده از def از lambda استفاده کنه.
In backend way
تعریف lamda : یه جور فانکشنه که خیلی کوتاه و مختصر نوشته میشه و کار رو برای برنامه نویس راحتتر میکنه که اگه یک فانکشن رو فقط یه جا باید استفاده کنه رو به جای استفاده از def از lambda استفاده کنه.
numbers = [1, 2, 3, 4, 5]
squared_numbers = list(map(lambda x: x**2, numbers))
print(squared_numbers) # Output: [1, 4, 9, 16, 25]
تابع map :
کار رو برای برنامه نویس راحتتر میکنه که به جای نوشتن چند خط کد با حلقه for از این تابع استفاده کند
به اینصورت که تنها دو مقدار باید به تابع داده شود:
1_تابع اولیه 2_مقادیر
کار رو برای برنامه نویس راحتتر میکنه که به جای نوشتن چند خط کد با حلقه for از این تابع استفاده کند
به اینصورت که تنها دو مقدار باید به تابع داده شود:
1_تابع اولیه 2_مقادیر
In backend way
تابع map : کار رو برای برنامه نویس راحتتر میکنه که به جای نوشتن چند خط کد با حلقه for از این تابع استفاده کند به اینصورت که تنها دو مقدار باید به تابع داده شود: 1_تابع اولیه 2_مقادیر
num = map((lambda x: x**2), [1, 2, 3, 4, 5])
print(list(num)) # result => [1, 4, 9, 16, 25]