حالا وقت آن است که پای چارم را به موتور آناکوندا وصل کنیم و ماشین را روشن کنیم(در نسخه های جدید پایچارم خود پای چارم نسخه ای سبک از پایتون به همراه دارد که می توانید از آن استفاده کنید اما در اینجا هدف استفاده از فریم ورک بسیار خوب آناکوندا است که شامل کتابخانه های زیادی است)
برای این منظور به File و بعد Settings می رویم(یا شورتکات Ctrl+Alt+S ) و پنجره زیر ظاهر می شود.
برای این منظور به File و بعد Settings می رویم(یا شورتکات Ctrl+Alt+S ) و پنجره زیر ظاهر می شود.
در این پنجره از منو سمت چپ به Project و بعد Project Interpreter میرویم. و از دکمه دنده ای شکل گزینه Add را انتخاب می کنیم
پنجره دیگری به شکل زیر ظاهر می شود و در آن از سمت چپ Conda Environment را انتخاب می کنیم. سپس تیک Existing Environemt را انتخاب کرده و مسیر پایتونی که آناکوندا دارد را به آن میدهیم. مسیری که من داده ام بر روی کامپیوتر خودم است اما برای شما هم باید در مسیری به همین شکل با یوزرنیم خودتان باشد.
در نهایت Ok را برای هر دو پنجره بزنید و منتظر بشوید. پای چارم به قدری زمان برای ایندکس کردن تمام کتابخانه های شما نیاز دارد. این فرآیند ممکن است قدری طول بکشد. پس می توانید بروید برای خودتان یک چایی بریزید.(محلی که با فلش نشان داده ام فرایند ایندکس کردن را نشان می دهد. پس از اتمام ایندکس کردن این از بین می رود)
محیط شما آماده شده است! اکنون می توانید کد پایتون بزنید. برای این منظور بر روی پروژه first_project راست کلیک کرده و از گزینه New گزینه Python File را انتخاب کنید. سپس یک اسم برای اسکریپت خود بگذارید و دکمه ok را فشار دهید.
اکنون می توانید یک کد بنویسید. مثلا من صرفا برای تست کردن برنامه Hello World را می نویسم. سپس بر روی اسکریپت راست کلیک کرده و گزینه Run را میزنم یا راحتتر با شورتکات Ctrl+Shift+F10 آن اسکریپت را اجرا می کنم.
پای چارم محیطی بسیار حرفه ای و انعطاف پذیر برای توسعه به زبان پایتون است. چیزی که اگر آن را یاد بگیرید، برخلاف متلب، می توانید به معنای واقعی کلمه کار کنید و پول در بیاورید. پس چه بهتر که همین امروز آن را نصب کنید و بعد به روزمه خود اضافه کنید 😁
MatlabTips via @vote
آیا با آموزش پایتون در کانال موافقید؟
anonymous poll
بله – 60
👍👍👍👍👍👍👍 90%
خیر – 7
👍 10%
👥 67 people voted so far.
anonymous poll
بله – 60
👍👍👍👍👍👍👍 90%
خیر – 7
👍 10%
👥 67 people voted so far.
Forwarded from اتچ بات
وقتی حدود بیست سالم بود به شدت شیفته ریاضیات و منطق بودم. از طرفی بسیاری از باورهای قبلی را دور ریخته بودم و طرفدار پر و پاقرص فلسفه های تحلیلی شده بودم. از دید من بسیاری از مشکلات جامعه ما ریشه در باورهایی داشت که بدون دلیل پذیرفته بودیم. از نگاه من افرادی که به جای استدلالهای درست برای اثبات ادعای خویش یا ماندگاری آن در ذهن مخاطب از شعر استفاده میکنند، دچار همان خبط فکری شده اند که نیاکان ما نسل هاست که دچار آن هستند.
اما امروز بعد از گذشت تمام آن سالها متوجه می شوم که شاید در قضاوت هایم قدری زیاده روی کرده باشم. هر جامعه ای با مولفه های خاصی تعریف می شود و هر چند بسیاری از آن ها ممکن است مشکل آفرین باشند، ویژگی های شگرفی در مورد خود جامعه بیان می کنند. بنابراین به جای قضاوت سریع و نتیجه گیری کردن سعی کردم آن را زندگی کنم. این کار البته دشوار نبود!
بی شک شعر بخش بزرگی از زیست ما ایرانیان را شکل می دهد اما به ندرت متوجه آن می شویم. اصغر فرهادی خاطره ای را بازگو می کرد که در آن یکی از دوستانش از فرانسه به ایران آمده بود و او هم برای استقبالش به فرودگاه رفت. فرهادی تعریف می کند که او را سوار ماشین کردم و در مسیر از خیابان های تهران عبور می کردیم تا اینکه به یک چهار راه رسیدیم. ناگهان دوست فرانسوی متوجه بچه ای فال فروش می شود. می پرسد: این پسر بچه چه میفروشد؟ و فرهادی هم جواب می دهد: شعر! دوست فرانسوی اش با تعجب بسیار می پرسد: شعر!!؟ فرهادی جواب می دهد: "این شعر فال است و مردم سعی میکنند آینده خود را از طریق آن متوجه بشوند." فرهادی میگوید که بعدها با خودم فکر کردم که این اتفاق عادی که هر روز برای ما رخ می دهد چقدر ممکن است از دید یک بیگانه جالب باشد. کل این تصویر شاید بسیار تاریک باشد و جنبه های منفی زیادی مثل بچه های کار را به ذهن بیاورد اما بخش روشن تر آن این است که هنوز مردمانی در جهان وجود دارند که شعر برایشان بخشی از زندگی است و حتی آن را مانند نان می خرند! این افراد لزوما تحصیل کرده رشته ادبیات نیستند. آن ها از مهندسان و پزشکان و معلم و استاد گرفته تا کارگر و بازاری و تقریبا تمام اقشار جامعه هستند. همه آن ها حافظ می خوانند اما هر کس به قدر خود از آن سود می جوید و لختی از تمام دنیای اطرفش می بُرد! شعر فارسی همواره مانند یک دریچه بزرگ برای ایرانیان عمل کرده تا از طریق آن امیال و آرزوها، خشم و اشتیاق، عشق و دلدادگی خود را در طول قرنها فریاد بزنند و پژواک آن هنوز بعد از هزار سال تازگی روز اولش را داشته باشد.
شاید به دلیل همین ویژگی های یکتای زبان فارسی است که مهمترین عامل شکل گیری ذهنیت مردمان خاورمیانه بعد از اسلام شده است. حوزه فکری زبان فارسی از خود گویندگان آن بسیار وسیع تر و از شمال هندوستان گرفته تا آسیای مرکزی، ایران فعلی و حتی ترکیه و عراق و سوریه کنونی را در بر میگیرد. بسیاری از بزرگان علم و فرهنگ در ایران در برهه هایی از زمان متقاعد شدند که به زبان های دیگر مانند عربی، فرانسه و انگلیسی متون علمی خود را بنویسند اما هرگز برای بیان احساسات و عشق جایگزینی برای فارسی پیدا نکردند! چنان که گویی این زبان با تار و پود خود عشق بافته شده است!
(عکس: یک سنگ فرش در خیابان انقلاب تهران)
اما امروز بعد از گذشت تمام آن سالها متوجه می شوم که شاید در قضاوت هایم قدری زیاده روی کرده باشم. هر جامعه ای با مولفه های خاصی تعریف می شود و هر چند بسیاری از آن ها ممکن است مشکل آفرین باشند، ویژگی های شگرفی در مورد خود جامعه بیان می کنند. بنابراین به جای قضاوت سریع و نتیجه گیری کردن سعی کردم آن را زندگی کنم. این کار البته دشوار نبود!
بی شک شعر بخش بزرگی از زیست ما ایرانیان را شکل می دهد اما به ندرت متوجه آن می شویم. اصغر فرهادی خاطره ای را بازگو می کرد که در آن یکی از دوستانش از فرانسه به ایران آمده بود و او هم برای استقبالش به فرودگاه رفت. فرهادی تعریف می کند که او را سوار ماشین کردم و در مسیر از خیابان های تهران عبور می کردیم تا اینکه به یک چهار راه رسیدیم. ناگهان دوست فرانسوی متوجه بچه ای فال فروش می شود. می پرسد: این پسر بچه چه میفروشد؟ و فرهادی هم جواب می دهد: شعر! دوست فرانسوی اش با تعجب بسیار می پرسد: شعر!!؟ فرهادی جواب می دهد: "این شعر فال است و مردم سعی میکنند آینده خود را از طریق آن متوجه بشوند." فرهادی میگوید که بعدها با خودم فکر کردم که این اتفاق عادی که هر روز برای ما رخ می دهد چقدر ممکن است از دید یک بیگانه جالب باشد. کل این تصویر شاید بسیار تاریک باشد و جنبه های منفی زیادی مثل بچه های کار را به ذهن بیاورد اما بخش روشن تر آن این است که هنوز مردمانی در جهان وجود دارند که شعر برایشان بخشی از زندگی است و حتی آن را مانند نان می خرند! این افراد لزوما تحصیل کرده رشته ادبیات نیستند. آن ها از مهندسان و پزشکان و معلم و استاد گرفته تا کارگر و بازاری و تقریبا تمام اقشار جامعه هستند. همه آن ها حافظ می خوانند اما هر کس به قدر خود از آن سود می جوید و لختی از تمام دنیای اطرفش می بُرد! شعر فارسی همواره مانند یک دریچه بزرگ برای ایرانیان عمل کرده تا از طریق آن امیال و آرزوها، خشم و اشتیاق، عشق و دلدادگی خود را در طول قرنها فریاد بزنند و پژواک آن هنوز بعد از هزار سال تازگی روز اولش را داشته باشد.
شاید به دلیل همین ویژگی های یکتای زبان فارسی است که مهمترین عامل شکل گیری ذهنیت مردمان خاورمیانه بعد از اسلام شده است. حوزه فکری زبان فارسی از خود گویندگان آن بسیار وسیع تر و از شمال هندوستان گرفته تا آسیای مرکزی، ایران فعلی و حتی ترکیه و عراق و سوریه کنونی را در بر میگیرد. بسیاری از بزرگان علم و فرهنگ در ایران در برهه هایی از زمان متقاعد شدند که به زبان های دیگر مانند عربی، فرانسه و انگلیسی متون علمی خود را بنویسند اما هرگز برای بیان احساسات و عشق جایگزینی برای فارسی پیدا نکردند! چنان که گویی این زبان با تار و پود خود عشق بافته شده است!
(عکس: یک سنگ فرش در خیابان انقلاب تهران)
Telegram
attach 📎