MatlabTips

🌕یک تجربه شخصی🌕

شاید شما هم عکس هایی از مردم اروپا یا آمریکا در مترو یا مکان های عمومی در شبکه های اجتماعی دیده باشد که همه در حال کتاب خواندن هستند و زیرش در مورد سرانه بالای مصرف کتاب در این کشور ها گفته و آخرش هم به سرمان کوبیده اند که ای مردم نادان جهان سوم چرا کتاب نمی خوانید؟!! این البته خیلی از واقعیت دور نیست اما تمام واقعیت هم نیست!

برای من هم به عنوان یک شخص که خاطره ام از مترو تنها به فشار قبر و آدامس اوربیت و پاور بانک فروشان خلاصه می شود دیدن چنین صحنه هایی در نوع خود جدید و جالب بود. اما سعی کردم جلوتر برم تا اول به صورت دزدکی ببینم عنوان کتاب هایشان چیست یا سر صحبت را باز کنم و ببینم محتوای کتاب هایی که می خوانند چیست. بیشتر مردم کتاب می خوانند حتی کسانی که دانشگاه نرفته اند. اما چه کتاب هایی می خوانند؟ در چند مورد ابتدایی با کسانی روبرو می شدم که رمان های پرفروش را می خوانند. البته منظورم از رمان پرفروش قطعا رمان برادارن کارامازوف داستایوفسکی یا بیگانه آلبرکامو یا مسخ کافکا نیست. رمان ها در بیشتر مواقع بسیار سطحی و زرد بودند. اما این چند مورد اول استثنا نبودند. بعد از مدتی متوجه شدم که تقریبا به همان سختی که در ایران می شود آدم کتاب خوان پیدا کرد اینجا هم به سختی کسی پیدا می شود که حداقل یک کتاب متوسط(نه حتی کتاب های عمیق تر) خوانده باشد. ارزش محتوایی بیشتر این کتاب ها از دیدن حتی یک کلیپ یوتیوب یا سریال آبکی هم کمتر هستند.

در فرهنگ آموزشی ما(نه سیستم آموزشی که کلمه ای بس کلیشه ای ست) که نه فقط مدرسه بلکه خانواده و حتی فرهنگ گذشتگان ماست، کتاب جایگاه خاصی دارد. یاد گرفته ایم که ما کتاب می خوانیم تا دانا شویم و دانشمان بیشتر شود. کتاب باعث می شود دل پیر برنا شود و غیره و غیره! همین موضوع باعث شد که تصورمان این باشد زمانی کتاب می خوانیم که تمام مشکلاتمان حل شده باشد پانصد میلیارد تومان در حسابمان باشد سفر های دور دنیامان را رفته باشیم و بعد از آن صد میلیارد دارایی صد میلیون تومانش را صرف یک کتابخانه شخصی می کنیم می رویم روی صندلی چرمی مان می نشینیم و در حالی که قهوه ترکمان کنار دستمان است و نسیم مطبوع عصر می آید کتاب فلسفه غرب را از قفسه بر میداریم و به خودمان زحمت می دهیم که لایش را باز کنیم!!

اما هیچگاه کسی به ما نگفت که اولین دلیل کتاب خواندن لذت بردن است نه عالم و دانشمند شدن! اگر از شما بپرسم وقت آزادتان وقتی از سر کار و دانشگاه بر میگردید چکار می کنید. شاید بگویید یک سریال نگاه میکنم یا بازی کامپیوتری یا اینستاگرام گردی!! باید بگویم می توانید همین کار را با کتاب هم بکنید! البته نه کتاب فلسفه هگل! می توانید یک رمان جذاب و زرد بگیرید و براحتی مطالعه کنید! می گویید خوب اگر کتاب زرد است چه فایده ای دارد؟ و من هم میگویم هیچ فایده ای دقیقا مثل همان سریال نگاه کردن یا بازی کامپیوتری! شما می توانید کتاب بخوانید که تفریح کنید! این بنظرم اولین و مهمترین تغییر دیدگاه است. باز هم ممکن است بپرسید خوب اگر تفریح است چه فرقی دارد؟ همان سریالم را می بینم و چشمان خودم را هم کور نمی کنم. اما قبل از آنکه مواظب چشمان نازنینتان باشید که کتاب (و نه موبایل و مانیتور!!) آن را ضعیف کند به چند نکته می خواهم اشاره کنم.

هرچند گفتم کتاب خواندن می تواند یک تفریح مفرح باشد اما این تفریح خوشمزه است! شاید کسانی را دیده باشید که رمان یک فیلم را دیده باشند و برایتان بگویند که رمانش خیلی بهتر از فیلم بود! اگر اهل کتاب نباشید به هیچ عنوان نمی توانید قبول کنید که چطور مشتی کلمات و صفحات بی روح می تواند از فیلمی با هزاران جلوه ویژه و موسیقی و بازیگران جذاب بهتر باشد! اینجاست که باید بگویم شما از تخیل تان که عجیب و غریب ترین بخش وجود خودتان است غافل مانده اید! صد البته متقاعد کردن کسی که آن را تجربه نکرده است دشوار است. اما کتاب خواندن صرفا بیدار کردن قوه تخیل نیست. کتاب خواندن قوه های دیگر انسان را هم بیدار می کند. داستان به شما امکان می دهد که در دنیای دیگران هم زندگی کنید و درد ها و شادی هایشان را بفهمید. و صد البته کتاب خوانی انسان را «نرم خو» می کند! کسی که حتی برای نیم ساعت در درون خودش غرق می شود انسانی است که آرامش را حس می کند و کمتر درگیر با سطحیات و مبتذلات می شود. حتی اگر فقط رمان های مبتذل بخواند!!

به عنوان کسی که سالی بیشتر از دو کتاب نمی خواند هدفم این بود که تنها یک راه زیبای دیگر برای لذت بردن از زندگی به کسانی نشان دهم که حتی همان دو کتاب را نمی خوانند. تغییر دیدگاه دیگر این است که بدانیم کتاب خواندن ارزش نیست و نمی توان با آن یک عده را احمق تر یا دانا تر از دیگران دانست. اگر هدف کسب معرفت است، به قول بزرگی «معرفت همه جا هست»

926 viewsRohola Zandie, edited 04:29