💢پیامدهای عدم تعلق سازمانی و دلبستگی کارکنان ...

@transformation_m

💢اصل «کار ناتمام»؛ بزرگ‌ترین موتور حرکت انسان‌ها
یک بینش تکان‌دهنده از اقتصاد رفتاری برای مدیران

یکی از کشفیات مهم اقتصاد رفتاری «اثر زیگارنیک» است:
ذهن انسان، کارهای ناتمام را بسیار قوی‌تر از کارهای تمام‌شده به یاد می‌سپارد و برای تکمیل آن‌ها انرژی بیشتری تولید می‌کند.

اما نکته شگفت‌انگیز اینجاست:
مدیرانی که این اصل ساده را در تیم و سازمان خود به‌کار می‌گیرند، بهره‌وری را بدون فشار، چندبرابر می‌کنند.

💎 چرا این اصل برای مدیران حیاتی است؟

وقتی کارها را «کاملاً بسته و نهایی» تعریف می‌کنیم،
معمولاً انگیزه و انرژی کارکنان بعد از چند ساعت افت می‌کند.

اما وقتی کارها را به شکل «قدم‌های کوچک ناتمام» طراحی می‌کنیم:

ذهن مدام به سمت تکمیل آن کشیده می‌شود

شروع کار بسیار ساده‌تر می‌شود

احتمال رها شدن کار به‌شدت کاهش می‌یابد

احساس پیشرفت در تیم چند برابر می‌شود

💎 یک مثال کاملاً واقعی

در یک شرکت فناوری اروپایی، مدیر پروژه فقط یک تغییر کوچک ایجاد کرد:
به‌جای اینکه کارکنان «تسک‌های ۸ ساعته» داشته باشند، آن‌ها را به «۴ بخش ۲ ساعته» تقسیم کرد.

نتیجه؟
سرعت اجرای پروژه‌ها ۴۰٪ افزایش یافت و پرکاریِ بی‌فایده ۳۰٪ کاهش پیدا کرد.
ذهن‌ها فقط می‌خواستند «قدم ناتمام بعدی» را تکمیل کنند.

🔸 یک تمرین بسیار قدرتمند برای مدیران ایرانی

از امروز فقط ۲ کار انجام دهید:

۱️⃣ تمام کارهای بزرگ هفته را به ۳–۵ مرحله کوچک ناتمام تبدیل کنید

نه تسک طولانی،
بلکه «قدم‌های نیمه‌تمام که دعوت به ادامه می‌کنند».

۲️⃣ هر جلسه، کار را با یک اَکشن ناتمام خاتمه دهید

مثلاً:
«تا جلسه بعد، فقط ۱۰ درصدِ کار را جلو ببریم.»

این مدل، انرژی پیگیری را در تیم دو برابر می‌کند.


انسان‌ها از کامل کردن کار لذت می‌برند، نه از شروع کردنش.
اگر یک مدیر بتواند «شروع‌ها را کوچک» و «پیشرفت‌ها را پیوسته» طراحی کند،
سازمانش سریع‌تر، چابک‌تر و باانگیزه‌تر حرکت می‌کند.

این یک اصل ساده است،
اما سازمان‌های بزرگ دنیا روی همین سادگی امپراتوری ساخته‌اند.

✍مدیران ایران

@planing_tm