#фондавы_панядзелак #музейны_тыдзень
Адным з апошніх паступленняў у музейную калекцыю “Музычныя інструменты” Лідскага музея стала піяніна "C. M. Schröder".
Прадпрыемства было заснавана ў 1816 годзе і размяшчалася ў Санкт-Пецярбурзе. Фабрыка належала цэламу пакаленню майстроў, а яе заснавальнік – Ян Шродэр – быў выхадцам з Саксоніі.
Гэта трэцяя найстарэйшая фірма па вытворчасці фартэпіяна ў Расіі. «К. М. Шродэр» быў адным з нямногіх расійскіх вытворцаў, якія праславіліся і на міжнародным узроўні, і меў статус Пастаўшчыка ПЯЦІ Імператарскіх Двароў.
Серыйны нумар піяніна – 29360. На прадпрыемстве інструменты з дыяпазонам нумароў 29001-31000 выпускаліся ў 1908 годзе.
Піяніна Лідскаму музею перадалі прадстаўнікі УА “Лідскі дзяржаўны музычны каледж”.
Убачыць музычны інструмент можна на экспазіцыі “Грозна грымнула вайна”.
Адным з апошніх паступленняў у музейную калекцыю “Музычныя інструменты” Лідскага музея стала піяніна "C. M. Schröder".
Прадпрыемства было заснавана ў 1816 годзе і размяшчалася ў Санкт-Пецярбурзе. Фабрыка належала цэламу пакаленню майстроў, а яе заснавальнік – Ян Шродэр – быў выхадцам з Саксоніі.
Гэта трэцяя найстарэйшая фірма па вытворчасці фартэпіяна ў Расіі. «К. М. Шродэр» быў адным з нямногіх расійскіх вытворцаў, якія праславіліся і на міжнародным узроўні, і меў статус Пастаўшчыка ПЯЦІ Імператарскіх Двароў.
Серыйны нумар піяніна – 29360. На прадпрыемстве інструменты з дыяпазонам нумароў 29001-31000 выпускаліся ў 1908 годзе.
Піяніна Лідскаму музею перадалі прадстаўнікі УА “Лідскі дзяржаўны музычны каледж”.
Убачыць музычны інструмент можна на экспазіцыі “Грозна грымнула вайна”.
#музейны_тыдзень
Працягваем знаёміцца з фондамі Лідскага музея ў #фондавы_панядзелак
Музейныя прадметы @lixmuseum размеркаваны па 25-ці калекцыях. Адна з іх – «Фалерыстка».
У склад калекцыі ўваходзяць медалі, ордэны, ордэнскія планкі, знакі, а таксама значкі.
Фалерыстыка - адно з самых распаўсюджаных хобі ў свеце. А значкі – бадай самы цікавы прадмет для калекцыянавання ў савецкія часы. Гэтаму спрыяла невялікая цана і разнастайная тэматыка. Новыя "экспанаты" для калекцый выпускалі да пэўных падзей, у памяць аб знакавых будоўлях, у гонар гарадоў. Наборы значкоў можна было купіць у любым кіёску сеткі "Саюздрук".
У зборы Лідскага музея захоўваецца больш за тысячу значкоў. Некаторыя з іх, прысвечаныя майскім святам, вы можаце ўбачыць на фотаздымках.
Працягваем знаёміцца з фондамі Лідскага музея ў #фондавы_панядзелак
Музейныя прадметы @lixmuseum размеркаваны па 25-ці калекцыях. Адна з іх – «Фалерыстка».
У склад калекцыі ўваходзяць медалі, ордэны, ордэнскія планкі, знакі, а таксама значкі.
Фалерыстыка - адно з самых распаўсюджаных хобі ў свеце. А значкі – бадай самы цікавы прадмет для калекцыянавання ў савецкія часы. Гэтаму спрыяла невялікая цана і разнастайная тэматыка. Новыя "экспанаты" для калекцый выпускалі да пэўных падзей, у памяць аб знакавых будоўлях, у гонар гарадоў. Наборы значкоў можна было купіць у любым кіёску сеткі "Саюздрук".
У зборы Лідскага музея захоўваецца больш за тысячу значкоў. Некаторыя з іх, прысвечаныя майскім святам, вы можаце ўбачыць на фотаздымках.
Віншуем вас з першым летнім панядзелкам, сябры!
Каб падтрымаць усіх, хто сёння на працы, у свеце адзначаюць жартоўнае свята – Дзякуй Богу, сёння панядзелак!
А мы нагадваем, што панядзелкі не такія дрэнныя, асабліва калі гэта #фондавы_панядзелак
6 чэрвеня адзначаем яшчэ адно свята – 140 гадоў таму быў запатэнтаваны першы электрычны прас.
Прыстасаванні для разгладжвання адзення людзі выкарыстоўвалі яшчэ ў I стагоддзі да н.э. Самыя першыя прасы адлівалі з чыгуну і разагравалі ў печах. Яны вельмі хутка астывалі і былі непрыдатнымі для прасавання тонкіх тканін. Прасаванне было цяжкай працай, таму што даводзілася стаяць побач з распаленай печчу. Пазней прас награваць перасталі і пачалі засыпаць у яго вуглі. У другой палове XIX ст. у Еўропе з'явіліся прасы на газе і вадкім гаручым. Яны былі пажаранебяспечныя і непрактычныя, затое астывалі павольней.
Дата нараджэння электрычнага праса – 6 чэрвеня 1882 года. У гэты дзень жыхар Нью-Ёрка Генры У. Сілі запатэнтаваў сваю вынаходку. Прылада награвалася пры дапамозе электрычнай дугі паміж вугальнымі электродамі, да якіх падводзіўся ток.
Першыя мадэлі былі цяжкімі (6,8 кг), для нагрэву ім патрабавалася шмат часу. Нярэдка ўзнікалі выпадкі самазагарання прыбораў і ўдараў карыстальнікаў электрычным токам. Таму людзі ставіліся да іх з асцярогай.
Пасля ўдасканалення ў прасе з'явілася награвальная спіраль, якая была схавана ўнутры корпуса. Прас стаў больш бяспечным, перастаў біць токам. У 30-я гг. ХХ стагоддзя з'явіўся тэрмастат, які адключаў прыладу пры дасягненні неабходнага ўзроўню нагрэву падэшвы. У канцы 70-х гг. металічныя падэшвы замянілі на шклокерамічныя.
У Лідскім музеі захоўваецца шмат цікавы прасаў рознага тыпу – ад вугальных да электрычных.
Акрамя таго, працуе выстаўка «Лавка старины», на якой прадстаўлены прасы з прыватнай калекцыі А. Фішбайна (г. Ліда).
#музейны_тыдзень #лидскиймузей #lixmuseum
Каб падтрымаць усіх, хто сёння на працы, у свеце адзначаюць жартоўнае свята – Дзякуй Богу, сёння панядзелак!
А мы нагадваем, што панядзелкі не такія дрэнныя, асабліва калі гэта #фондавы_панядзелак
6 чэрвеня адзначаем яшчэ адно свята – 140 гадоў таму быў запатэнтаваны першы электрычны прас.
Прыстасаванні для разгладжвання адзення людзі выкарыстоўвалі яшчэ ў I стагоддзі да н.э. Самыя першыя прасы адлівалі з чыгуну і разагравалі ў печах. Яны вельмі хутка астывалі і былі непрыдатнымі для прасавання тонкіх тканін. Прасаванне было цяжкай працай, таму што даводзілася стаяць побач з распаленай печчу. Пазней прас награваць перасталі і пачалі засыпаць у яго вуглі. У другой палове XIX ст. у Еўропе з'явіліся прасы на газе і вадкім гаручым. Яны былі пажаранебяспечныя і непрактычныя, затое астывалі павольней.
Дата нараджэння электрычнага праса – 6 чэрвеня 1882 года. У гэты дзень жыхар Нью-Ёрка Генры У. Сілі запатэнтаваў сваю вынаходку. Прылада награвалася пры дапамозе электрычнай дугі паміж вугальнымі электродамі, да якіх падводзіўся ток.
Першыя мадэлі былі цяжкімі (6,8 кг), для нагрэву ім патрабавалася шмат часу. Нярэдка ўзнікалі выпадкі самазагарання прыбораў і ўдараў карыстальнікаў электрычным токам. Таму людзі ставіліся да іх з асцярогай.
Пасля ўдасканалення ў прасе з'явілася награвальная спіраль, якая была схавана ўнутры корпуса. Прас стаў больш бяспечным, перастаў біць токам. У 30-я гг. ХХ стагоддзя з'явіўся тэрмастат, які адключаў прыладу пры дасягненні неабходнага ўзроўню нагрэву падэшвы. У канцы 70-х гг. металічныя падэшвы замянілі на шклокерамічныя.
У Лідскім музеі захоўваецца шмат цікавы прасаў рознага тыпу – ад вугальных да электрычных.
Акрамя таго, працуе выстаўка «Лавка старины», на якой прадстаўлены прасы з прыватнай калекцыі А. Фішбайна (г. Ліда).
#музейны_тыдзень #лидскиймузей #lixmuseum
#музейны_тыдзень #фондавы_панядзелак
У чэрвені ў фонд Лідскага музея паступілі 8 нумароў газеты «Уперад» 1943 года, якія раней захоўваліся ў рэдакцыі «Лідскай газеты».
Цікава, што менавіта з газеты «Уперад» пачалі камплектавацца фонды Лідскага краязнаўчага музея ў 1959 годзе. Выданне стала першым музейным прадметам, які быў запісаны ў кнігу ўліку асноўнага фонду.
Першы нумар газеты «Уперад» выйшаў 30 верасня 1939 года. Спачатку газета выпускалася на базе Баранавіцкага падпольнага абкама партыі, потым у Налібоцкай пушчы, дзе размяшчаўся Лідскі міжрайпартцэнтр. Набіралася і друкавалася газета ўручную ў партызанскіх зямлянках. На жаль, 11 першых нумароў не захавалася.
Летам 1944 года ў Прынёманне прыйшло вызваленне і газета пачала выходзіць легальна. Назва газеты мянялася чатыры разы: «Уперад», «Сцяг працы» (май 1962 г. - 6 ліпеня 1966 г.), зноў «Уперад» (ліпень 1966 г. - 3 снежня 1991 г.) і, нарэшце, «Лідская газета».
#lixm_фонды
У чэрвені ў фонд Лідскага музея паступілі 8 нумароў газеты «Уперад» 1943 года, якія раней захоўваліся ў рэдакцыі «Лідскай газеты».
Цікава, што менавіта з газеты «Уперад» пачалі камплектавацца фонды Лідскага краязнаўчага музея ў 1959 годзе. Выданне стала першым музейным прадметам, які быў запісаны ў кнігу ўліку асноўнага фонду.
Першы нумар газеты «Уперад» выйшаў 30 верасня 1939 года. Спачатку газета выпускалася на базе Баранавіцкага падпольнага абкама партыі, потым у Налібоцкай пушчы, дзе размяшчаўся Лідскі міжрайпартцэнтр. Набіралася і друкавалася газета ўручную ў партызанскіх зямлянках. На жаль, 11 першых нумароў не захавалася.
Летам 1944 года ў Прынёманне прыйшло вызваленне і газета пачала выходзіць легальна. Назва газеты мянялася чатыры разы: «Уперад», «Сцяг працы» (май 1962 г. - 6 ліпеня 1966 г.), зноў «Уперад» (ліпень 1966 г. - 3 снежня 1991 г.) і, нарэшце, «Лідская газета».
#lixm_фонды
Пачынаем новы месяц і новы #музейны_тыдзень з рубрыкі #фондавы_панядзелак
83 гады таму, 1 жніўня 1939 г. у Маскве была адкрыта Ўсесаюзная сельскагаспадарчая выстаўка, якая дэманстравала поспехі першай у свеце сацыялістычнай дзяржавы ў развіцці сельскай гаспадаркі. Яе пасляваенная экспазіцыя, якая адкрылася толькі ў 1954-м, фарміравалася, прытрымліваючыся тагачасных прынцыпаў кіравання эканомікай, у асноўным па тэрытарыяльнай прыкмеце: кожны павільён прадстаўляў дасягненні адной з саюзных аўтаномных рэспублік або абласцей. У 1959 годзе выстаўка была перайменавана ў Выстаўку дасягненняў народнай гаспадаркі.
У фондах Ліскага музея захоўваюцца знакі "Удзельнік усесаюзнай сельскагаспадарчай выставы", срэбныя і бронзавыя медалі "За поспехі ў народнай гаспадарцы СССР", уручаныя жыхарам Лідскага рэгіёну – удзельнікам выстаўкі.
83 гады таму, 1 жніўня 1939 г. у Маскве была адкрыта Ўсесаюзная сельскагаспадарчая выстаўка, якая дэманстравала поспехі першай у свеце сацыялістычнай дзяржавы ў развіцці сельскай гаспадаркі. Яе пасляваенная экспазіцыя, якая адкрылася толькі ў 1954-м, фарміравалася, прытрымліваючыся тагачасных прынцыпаў кіравання эканомікай, у асноўным па тэрытарыяльнай прыкмеце: кожны павільён прадстаўляў дасягненні адной з саюзных аўтаномных рэспублік або абласцей. У 1959 годзе выстаўка была перайменавана ў Выстаўку дасягненняў народнай гаспадаркі.
У фондах Ліскага музея захоўваюцца знакі "Удзельнік усесаюзнай сельскагаспадарчай выставы", срэбныя і бронзавыя медалі "За поспехі ў народнай гаспадарцы СССР", уручаныя жыхарам Лідскага рэгіёну – удзельнікам выстаўкі.
Сябры, вітаем першы тыдзень верасня і #фондавы_панядзелак !
Сёння даведаемся, хто такія дзіджытабулісты.
Пра што вы падумаеце, пачуўшы слова дзіджытабулізм? Сучасныя лічбавыя тэхналогіі? Інтэрнэт? Віртуальная рэальнасць?
Насамрэч, дзіджытабулізм – адзін з самых старажытных відаў калекцыянавання.
Працяг https://vk.com/@lixmuseum-dzdzhytabulzm
#музейны_тыдзень
Сёння даведаемся, хто такія дзіджытабулісты.
Пра што вы падумаеце, пачуўшы слова дзіджытабулізм? Сучасныя лічбавыя тэхналогіі? Інтэрнэт? Віртуальная рэальнасць?
Насамрэч, дзіджытабулізм – адзін з самых старажытных відаў калекцыянавання.
Працяг https://vk.com/@lixmuseum-dzdzhytabulzm
#музейны_тыдзень
#музейны_тыдзень #фондавы_панядзелак
У фондах Лідскага музея захоўваецца цікавы прадмет – сігнатура для вочнай мазі аптэкі №2 г. Ліда ад 7 кастрычніка 1940 г.
У п.п. ХХ ст. большасць лекаў гатавалі непасрэдна ў аптэцы па рэцэптах лекараў. Рэцэпты захоўваліся ў аптэках, а хвораму адпускаліся розныя лекавыя формы з сігнатурай.
Сігнатура – візітная картка аптэкі. Гэта ярлычок, на якім запісвалі назву і склад лекаў, час іх падрыхтоўкі, прозвішчы лекара, які выпісаў рэцэпт, аптэкара і пацыента, а таксама рэжым і спосаб ужывання прэпарата. У пэўнай меры сігнатура служыла таксама рэкламай аптэкі, якая вырабіла лекі, таму ярлычкі, як правіла, былі эфектна аформлены з выразным указаннем назвы і адраса ўстановы.
Сігнатуры адрозніваліся па колеры. Лекі для ўнутранага ўжывання адпускаліся з белымі сігнатурамі, для вонкавага – з жоўтымі ці чырвонымі. Сігнатуру звычайна прымацоўвалі да рыльца аптэчнай склянкі.
Сігнатуру, якую выпісаў фармацэўт лідскай аптэкі 82 гады таму, перадаў музею калекцыянер Сяргей Буйко.
У фондах Лідскага музея захоўваецца цікавы прадмет – сігнатура для вочнай мазі аптэкі №2 г. Ліда ад 7 кастрычніка 1940 г.
У п.п. ХХ ст. большасць лекаў гатавалі непасрэдна ў аптэцы па рэцэптах лекараў. Рэцэпты захоўваліся ў аптэках, а хвораму адпускаліся розныя лекавыя формы з сігнатурай.
Сігнатура – візітная картка аптэкі. Гэта ярлычок, на якім запісвалі назву і склад лекаў, час іх падрыхтоўкі, прозвішчы лекара, які выпісаў рэцэпт, аптэкара і пацыента, а таксама рэжым і спосаб ужывання прэпарата. У пэўнай меры сігнатура служыла таксама рэкламай аптэкі, якая вырабіла лекі, таму ярлычкі, як правіла, былі эфектна аформлены з выразным указаннем назвы і адраса ўстановы.
Сігнатуры адрозніваліся па колеры. Лекі для ўнутранага ўжывання адпускаліся з белымі сігнатурамі, для вонкавага – з жоўтымі ці чырвонымі. Сігнатуру звычайна прымацоўвалі да рыльца аптэчнай склянкі.
Сігнатуру, якую выпісаў фармацэўт лідскай аптэкі 82 гады таму, перадаў музею калекцыянер Сяргей Буйко.
Дзень Кастрычніцкай рэвалюцыі адзначаецца ў Беларусі штогод 7 лістапада. Гэта дзяржаўнае свята заснавана Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 26 сакавіка 1998 года нумар 157.
У фондах Лідскага музея захоўваюцца альбомы з фатаграфіямі парада работнікаў прадпрыемстваў, ваеннаслужачых, работнікаў сельскай гаспадаркі, устаноў культуры, адукацыі Лідскага раёна ў юбілейныя 1957, 1967, 1977 гады (40-годдзе,50-годдзе, 60-годдзе).
Наведвальнікі музея маглі ўбачыць, як адзначалі свята жыхары нашага раёна, на выстаўцы «7 лістапада на старых фотаздымках: як гэта было».
Для старэйшага пакалення выстаўка – добрая нагода для настальгіі і ўспамінаў аб юнацтве. А для маладога пакалення – гэта магчымасць яшчэ больш даведацца пра гісторыю свайго рэгіёна.
Гартайце фотаздымкі, магчыма, хтосьці з вас пазнае сваякоў, знаёмых, калег.
#фондавы_панядзелак #музейны_тыдзень
У фондах Лідскага музея захоўваюцца альбомы з фатаграфіямі парада работнікаў прадпрыемстваў, ваеннаслужачых, работнікаў сельскай гаспадаркі, устаноў культуры, адукацыі Лідскага раёна ў юбілейныя 1957, 1967, 1977 гады (40-годдзе,50-годдзе, 60-годдзе).
Наведвальнікі музея маглі ўбачыць, як адзначалі свята жыхары нашага раёна, на выстаўцы «7 лістапада на старых фотаздымках: як гэта было».
Для старэйшага пакалення выстаўка – добрая нагода для настальгіі і ўспамінаў аб юнацтве. А для маладога пакалення – гэта магчымасць яшчэ больш даведацца пра гісторыю свайго рэгіёна.
Гартайце фотаздымкі, магчыма, хтосьці з вас пазнае сваякоў, знаёмых, калег.
#фондавы_панядзелак #музейны_тыдзень
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Сябры! На працягу года ў рамках праекта #музейны_тыдзень Лідскі гісторыка-мастацкі музей знаёміў віртуальных наведвальнікаў з унікальнымі прадметамі, цікавымі выставамі і мерапрыемствамі.
Вітаем вас у #фондавы_панядзелак на апошнім, дванаццатым музейным тыдні!
Набліжаюцца навагоднія святы, таму сёння запрашаем вас паглядзець на святочныя зімовыя паштоўкі з фондаў Лідскага музея.
Пэўная колькасць паштовак была сабрана дзякуючы акцыі «Падары музею старую навагоднюю паштоўку!». Дзякуем усім, хто падтрымлівае музей і ўдзельнічае ў нашых праектах!
#лідскімузей #lixm_фонды #філакартыя
Вітаем вас у #фондавы_панядзелак на апошнім, дванаццатым музейным тыдні!
Набліжаюцца навагоднія святы, таму сёння запрашаем вас паглядзець на святочныя зімовыя паштоўкі з фондаў Лідскага музея.
Пэўная колькасць паштовак была сабрана дзякуючы акцыі «Падары музею старую навагоднюю паштоўку!». Дзякуем усім, хто падтрымлівае музей і ўдзельнічае ў нашых праектах!
#лідскімузей #lixm_фонды #філакартыя
У 2023 годзе Ліда адзначыць сваё 700-годдзе.
Неверагодна, аднак у 1980 годзе Ліда святкавала 600 гадоў! Стагоддзе за 43 гады - як гэта магло атрымацца?
Наш зямляк Тэадор Нарбут лічыў, што Ліда была заснаваная ў 1180 годзе. Гэтую дату пазней паўтарылі ўсе польскія энцыклапедыі.
У савецкія часы годам яе заснавання лічыўся 1380-ы са спасылкай на спіс літоўскіх гарадоў, складзены паміж 1387 і 1406 гадамі.
Пазней гэтую дату ссунулі на 57 гадоў назад. Даследчыкі выказалі здагадку, што ў 1323 годзе, разам з пачаткам будаўніцтва замка, з'явілася і паселішча, з якога пазней вырас даволі буйны горад.
У фондах музея захоўваюцца прадметы, створаныя да юбілею горада. Магчыма, хтосьці з вас памятае, як святкавалі ў Лідзе 600-годдзе? Абавязкова падзяліцеся з намі ўспамінамі і фотаматэрыяламі. Будзем вельмі ўдзячныя!
#музейны_тыдзень #фондавы_панядзелак
Неверагодна, аднак у 1980 годзе Ліда святкавала 600 гадоў! Стагоддзе за 43 гады - як гэта магло атрымацца?
Наш зямляк Тэадор Нарбут лічыў, што Ліда была заснаваная ў 1180 годзе. Гэтую дату пазней паўтарылі ўсе польскія энцыклапедыі.
У савецкія часы годам яе заснавання лічыўся 1380-ы са спасылкай на спіс літоўскіх гарадоў, складзены паміж 1387 і 1406 гадамі.
Пазней гэтую дату ссунулі на 57 гадоў назад. Даследчыкі выказалі здагадку, што ў 1323 годзе, разам з пачаткам будаўніцтва замка, з'явілася і паселішча, з якога пазней вырас даволі буйны горад.
У фондах музея захоўваюцца прадметы, створаныя да юбілею горада. Магчыма, хтосьці з вас памятае, як святкавалі ў Лідзе 600-годдзе? Абавязкова падзяліцеся з намі ўспамінамі і фотаматэрыяламі. Будзем вельмі ўдзячныя!
#музейны_тыдзень #фондавы_панядзелак
#музейны_тыдзень #фондавы_панядзелак
Адным з апошніх паступленняў у фонды Лідскага музея ў 2022 годзе стаў еўрапейскі даспех ХV ст. (раканструкцыя), які стварыў кіраўнік вайскова-гістарычнага клуба «Дайнава» Юрый Мандрык для аднаго з першых фэстаў сярэднявечнай культуры і традыцый у Лідскім замку.
Набыццё экспаната стала магчымым дзякуючы супрацоўніцтву Лідскага музея і ААТ «Лідскае піва».
Пачынаючы з 2017 г. «Лідскае піва» праводзіць «Агульную дыктоўку». У 2022 годзе дыктоўка прайшла ў анлайн-фармаце. За кожнага ўдзельніка, які адправіў сваю працу на праверку, ААТ «Лідскае піва» пералічвала 5 рублёў на набыццё новага экспаната для Лідскага музея.
Убачыць даспех у хуткім часе можна будзе ў экспазіцыі Лідскага замка.
#лидскиймузей #lixm_фонды #лида700лет
Адным з апошніх паступленняў у фонды Лідскага музея ў 2022 годзе стаў еўрапейскі даспех ХV ст. (раканструкцыя), які стварыў кіраўнік вайскова-гістарычнага клуба «Дайнава» Юрый Мандрык для аднаго з першых фэстаў сярэднявечнай культуры і традыцый у Лідскім замку.
Набыццё экспаната стала магчымым дзякуючы супрацоўніцтву Лідскага музея і ААТ «Лідскае піва».
Пачынаючы з 2017 г. «Лідскае піва» праводзіць «Агульную дыктоўку». У 2022 годзе дыктоўка прайшла ў анлайн-фармаце. За кожнага ўдзельніка, які адправіў сваю працу на праверку, ААТ «Лідскае піва» пералічвала 5 рублёў на набыццё новага экспаната для Лідскага музея.
Убачыць даспех у хуткім часе можна будзе ў экспазіцыі Лідскага замка.
#лидскиймузей #lixm_фонды #лида700лет
Чарговы #фондавы_панядзелак запрашаем пачаць з кубачка кавы ☕️
➡️ https://telegra.ph/Kavamolka-03-06
#музейны_тыдзень #lixm_фонды #лідскімузей #lixmuseum #лида700лет
➡️ https://telegra.ph/Kavamolka-03-06
#музейны_тыдзень #lixm_фонды #лідскімузей #lixmuseum #лида700лет
#музейны_тыдзень #фондавы_панядзелак
Новыя паступленні ў #lixm_фонды – паштовыя маркі «Лідскі аэрадром» і маркіраваныя канверты спецыяльнага гашэння «Першы дзень».
Міністэрства сувязі і інфарматызацыі Рэспублікі Беларусь 15 сакавіка 2023 года выпусціла ў абарачэнне паштовую марку «Лідскі аэрадром» з эмблемай Рэгіянальнай садружнасці ў галіне сувязі (РСС).
Праект «Гісторыя авіяцыі» падрыхтаваны ў супрацоўніцтве з Беларускай дзяржаўнай акадэміяй авіяцыі.
#лідскімузей #lixmuseum #лида700лет #лидскийаэродром
Новыя паступленні ў #lixm_фонды – паштовыя маркі «Лідскі аэрадром» і маркіраваныя канверты спецыяльнага гашэння «Першы дзень».
Міністэрства сувязі і інфарматызацыі Рэспублікі Беларусь 15 сакавіка 2023 года выпусціла ў абарачэнне паштовую марку «Лідскі аэрадром» з эмблемай Рэгіянальнай садружнасці ў галіне сувязі (РСС).
Праект «Гісторыя авіяцыі» падрыхтаваны ў супрацоўніцтве з Беларускай дзяржаўнай акадэміяй авіяцыі.
#лідскімузей #lixmuseum #лида700лет #лидскийаэродром
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Сябры, віншуем вас з надыходам цёплых сонечных дзён і майскімі святамі. І працягваем наш праект #музейны_тыдзень
У пачатку мая 1840 года, 183 гады таму, у Англіі была выпушчана першая стандартная паштовая марка.
Калекцыянаваннем і вывучэннем знакаў паштовай аплаты займаецца філатэлія. Адпаведная падкалекцыя фондаў Лідскага музея налічвае сёння больш за 400 паштовых марак рознага перыяду, наміналу і тэматыкі. У #фондавы_панядзелак прапануем вашай увазе некаторыя з іх.
У пачатку мая 1840 года, 183 гады таму, у Англіі была выпушчана першая стандартная паштовая марка.
Калекцыянаваннем і вывучэннем знакаў паштовай аплаты займаецца філатэлія. Адпаведная падкалекцыя фондаў Лідскага музея налічвае сёння больш за 400 паштовых марак рознага перыяду, наміналу і тэматыкі. У #фондавы_панядзелак прапануем вашай увазе некаторыя з іх.
#музейны_тыдзень #фондавы_панядзелак
Сфрагістыка або сігілаграфія – гэта гістарычная дысцыпліна і разнавіднасць калекцыянавання, аб'ектам вывучэння і збірання якой з'яўляюцца пячаткі, штампы, матрыцы з любога цвёрдага матэрыялу (каменя, металу, косці), а таксама іх адбіткі на розных матэрыялах (метале, сургучы, воску, паперы і інш.).
Пячаткі разглядаюцца галоўным чынам як знакі сапраўднасці дакументаў, гісторычных крыніц, помнікаў мастацтва і з'яўляюцца каштоўнымі сведчаннямі гісторыі.
Калекцыя «Сфрагістыка» Лідскага гісторыка-мастацкага музея пачала фарміравацца ў 1983 годзе з пячаткі «FABRYKA MUDŁA “RAKIETA” LIDA».
Сёння калекцыя ўключае больш за 30 адзінак захоўвання: пячаткі, штампы ўстаноў і прадпрыемстваў, клішэ, пломбы.
Падчас камплектавання калекцыі асноўная ўвага надаецца прадметам, звязаным з Лідскім рэгіёнам.
І ў папярэднім месяцы ў фонды музея паступілі адразу 4 пячаткі службовых асоб Лідскага павета 2 пал. ХІХ – п. ХХ стст.
#lixm_фонды #лідскімузей #lixmuseum #лида700лет
Сфрагістыка або сігілаграфія – гэта гістарычная дысцыпліна і разнавіднасць калекцыянавання, аб'ектам вывучэння і збірання якой з'яўляюцца пячаткі, штампы, матрыцы з любога цвёрдага матэрыялу (каменя, металу, косці), а таксама іх адбіткі на розных матэрыялах (метале, сургучы, воску, паперы і інш.).
Пячаткі разглядаюцца галоўным чынам як знакі сапраўднасці дакументаў, гісторычных крыніц, помнікаў мастацтва і з'яўляюцца каштоўнымі сведчаннямі гісторыі.
Калекцыя «Сфрагістыка» Лідскага гісторыка-мастацкага музея пачала фарміравацца ў 1983 годзе з пячаткі «FABRYKA MUDŁA “RAKIETA” LIDA».
Сёння калекцыя ўключае больш за 30 адзінак захоўвання: пячаткі, штампы ўстаноў і прадпрыемстваў, клішэ, пломбы.
Падчас камплектавання калекцыі асноўная ўвага надаецца прадметам, звязаным з Лідскім рэгіёнам.
І ў папярэднім месяцы ў фонды музея паступілі адразу 4 пячаткі службовых асоб Лідскага павета 2 пал. ХІХ – п. ХХ стст.
#lixm_фонды #лідскімузей #lixmuseum #лида700лет
#музейны_тыдзень #фондавы_панядзелак
3 июля в Беларуси отмечается День Независимости. В этот день в 1944 году от нацистской оккупации был освобожден город Минск. Решение о праздновании Дня Независимости 3 июля было принято в ходе республиканского референдума в 1996 году.
Лидский район был освобожден в ходе Виленской и Белостокской операций. День освобождения города Лиды – 8 июля 1944.
5 июля 1944 г. командующий 3-го Белорусского фронта генерал И. Д. Черняховский поставил задачу: «Третьему гвардейскому кавалерийскому корпусу генерала Н. С. Осликовского во взаимодействии с 31 Армией не позднее 10-12 июля овладеть г. Лидой, в дальнейшем выйти на р. Неман и захва¬тить плацдарм на её западном берегу».
Как сообщалось в сводках, в боях за Лидчину кавалеристы уничтожили свыше 1500 солдат и около 1200 захватили в плен. Подбито и сожжено 17 танков. 31 армия, по данным бывшего начальника штаба генерал-майора М. И. Щедрина уничтожила 100 гитлеровцев и взяла в плен более 1000 пленных.
Сегодня большое внимание уделяется сохранению памяти о событиях тех лет и памяти о воинах-освободителях Лиды.
Увидеть личные вещи воинов-освободителей Лидского района, фотографии, документы, познакомиться с их биографией вы можете на выставках «Война. Победа. Память» и «О чем рассказывают памятники…» в Лидском музее.
3 июля в Беларуси отмечается День Независимости. В этот день в 1944 году от нацистской оккупации был освобожден город Минск. Решение о праздновании Дня Независимости 3 июля было принято в ходе республиканского референдума в 1996 году.
Лидский район был освобожден в ходе Виленской и Белостокской операций. День освобождения города Лиды – 8 июля 1944.
5 июля 1944 г. командующий 3-го Белорусского фронта генерал И. Д. Черняховский поставил задачу: «Третьему гвардейскому кавалерийскому корпусу генерала Н. С. Осликовского во взаимодействии с 31 Армией не позднее 10-12 июля овладеть г. Лидой, в дальнейшем выйти на р. Неман и захва¬тить плацдарм на её западном берегу».
Как сообщалось в сводках, в боях за Лидчину кавалеристы уничтожили свыше 1500 солдат и около 1200 захватили в плен. Подбито и сожжено 17 танков. 31 армия, по данным бывшего начальника штаба генерал-майора М. И. Щедрина уничтожила 100 гитлеровцев и взяла в плен более 1000 пленных.
Сегодня большое внимание уделяется сохранению памяти о событиях тех лет и памяти о воинах-освободителях Лиды.
Увидеть личные вещи воинов-освободителей Лидского района, фотографии, документы, познакомиться с их биографией вы можете на выставках «Война. Победа. Память» и «О чем рассказывают памятники…» в Лидском музее.
#музейны_тыдзень #фондавы_панядзелак
Двадцатый век – это период великих открытий в истории человечества: пенициллин, рентгеновское излучение, самолет, автомобиль, телевизор, телефон, интернет. В это время широко распространяется такой предмет, как шариковая ручка. Она в последующем и вытесняет чернильницу.
Принято считать, что первые чернильницы, как и письменность, появились в 4-3 тыс. до н. э. в Египте.
Недавно коллекция Лидского историко-художественного музея пополнилась предметами, которые могут поведать нам об истории письма. Например, керамические и стеклянные бутылочки для чернил, чернильницы настольные, которые выполняли не только утилитарную функцию, но и могли рассказать о характере и статусе их обладателя, чернильницы-непроливайки, которые, по воспоминаниям старшего поколения, не всегда справлялись со своим прямым назначением.
Двадцатый век – это период великих открытий в истории человечества: пенициллин, рентгеновское излучение, самолет, автомобиль, телевизор, телефон, интернет. В это время широко распространяется такой предмет, как шариковая ручка. Она в последующем и вытесняет чернильницу.
Принято считать, что первые чернильницы, как и письменность, появились в 4-3 тыс. до н. э. в Египте.
Недавно коллекция Лидского историко-художественного музея пополнилась предметами, которые могут поведать нам об истории письма. Например, керамические и стеклянные бутылочки для чернил, чернильницы настольные, которые выполняли не только утилитарную функцию, но и могли рассказать о характере и статусе их обладателя, чернильницы-непроливайки, которые, по воспоминаниям старшего поколения, не всегда справлялись со своим прямым назначением.
#музейны_тыдзень #фондавы_панядзелак
С первой трети ХХ века химическую промышленность в Лиде представляла компания Polski Przemysł Chemiczny «Korona». Находилась она по ул. Круповская (сегодня ул. 8 Марта).
Химический завод «Корона» выпускал краски (водные, художественные и масляные), чернила, лаки для бутылок и букв, пластилин и клеи, снабжая ими внутренний рынок и конкурируя с продукцией известных отечественных компаний. В 1936 году здесь работало 50 человек, в том числе не менее 30 рабочих. «Корона» гордилась своим участием в социальных, гражданских и других акциях. Необходимую упаковку она приобретала у близлежащих производителей, например, фанеру – из Щучина, а стеклянную посуду – из Бжозувки («Неман»). Она заботилась об эстетике своих изделий, стремясь с их помощью популяризировать красоту Новогрудской земли.
В фондах Лидского историко-художественного музея находится продукция данного завода: штемпельная подушка и баночка для чернил.
С первой трети ХХ века химическую промышленность в Лиде представляла компания Polski Przemysł Chemiczny «Korona». Находилась она по ул. Круповская (сегодня ул. 8 Марта).
Химический завод «Корона» выпускал краски (водные, художественные и масляные), чернила, лаки для бутылок и букв, пластилин и клеи, снабжая ими внутренний рынок и конкурируя с продукцией известных отечественных компаний. В 1936 году здесь работало 50 человек, в том числе не менее 30 рабочих. «Корона» гордилась своим участием в социальных, гражданских и других акциях. Необходимую упаковку она приобретала у близлежащих производителей, например, фанеру – из Щучина, а стеклянную посуду – из Бжозувки («Неман»). Она заботилась об эстетике своих изделий, стремясь с их помощью популяризировать красоту Новогрудской земли.
В фондах Лидского историко-художественного музея находится продукция данного завода: штемпельная подушка и баночка для чернил.
Да Дня Кастрычніцкай рэвалюцыі супрацоўнікі музея падрыхтавалі інфармацыйны агляд “Са святам Кастрычніка!”.
Нават калі не ведаеш тэматыкі, то, трапіўшы ў залу, адразу здагадаешся: тут усё з савецкага часу, таму што не адна эпоха ў гісторыі нашай краіны не была такой чырвонай. Чырвоныя сцягі, чырвоныя вымпелы, чырвоныя гальштукі, чырвоныя значкі, чырвоныя гваздзікі…
Увазе наведвальнікаў прадстаўлены выявы Леніна, дзіцячыя і маладзёжныя грамадскія арганізацыі савецкага часу, а дакладней іх атрыбуты - акцябронак, піянер, камсамолец і камуніст. Пра жыццё лідчан у савецкі час расказваюць выставачныя экспанаты. Сярод іх вымпелы за перамогу ў сацыялістычным спаборніцтве ў розных галінах, рапарты аб выканані чарговых планаў пяцігодак і шмат іншых прадметаў.
Запаршае наведаць музей на вуліцы Перамогі, 37а
#музейны_тыдзень #фондавы_панядзелак #лидскиймузей #lixmuseum #lixm_фонды
Нават калі не ведаеш тэматыкі, то, трапіўшы ў залу, адразу здагадаешся: тут усё з савецкага часу, таму што не адна эпоха ў гісторыі нашай краіны не была такой чырвонай. Чырвоныя сцягі, чырвоныя вымпелы, чырвоныя гальштукі, чырвоныя значкі, чырвоныя гваздзікі…
Увазе наведвальнікаў прадстаўлены выявы Леніна, дзіцячыя і маладзёжныя грамадскія арганізацыі савецкага часу, а дакладней іх атрыбуты - акцябронак, піянер, камсамолец і камуніст. Пра жыццё лідчан у савецкі час расказваюць выставачныя экспанаты. Сярод іх вымпелы за перамогу ў сацыялістычным спаборніцтве ў розных галінах, рапарты аб выканані чарговых планаў пяцігодак і шмат іншых прадметаў.
Запаршае наведаць музей на вуліцы Перамогі, 37а
#музейны_тыдзень #фондавы_панядзелак #лидскиймузей #lixmuseum #lixm_фонды
Сёння, 4 снежня, у свеце адзначаецца цікавае свята – Дзень напісання лістоў Дзеду Марозу
Штогод у снежні дзеці і дарослыя звяртаюцца да Дзеда Мароза з просьбамі ці скаргамі.
Напярэдадні калядных і навагодніх святаў так хочацца верыць у добрыя казкі і цуд! Таму сёння, у #фондавы_панядзелак , мы жадаем вам здароўя, дабрабыту, цеплыні і прапануем пачытаць лісты да Дзеда Мароза ад дзяцей Лідчыны, якія перадала рэдакцыя Лідскай газеты ў фонды музея пасля правядзення акцыі «Пісьмо Дзеду Марозу» ў 2004 г.
А вы пісалі лісты Дзеду Марозу? Дзяліцеся ў каментарыях успамінамі
#музейны_тыдзень
Штогод у снежні дзеці і дарослыя звяртаюцца да Дзеда Мароза з просьбамі ці скаргамі.
Напярэдадні калядных і навагодніх святаў так хочацца верыць у добрыя казкі і цуд! Таму сёння, у #фондавы_панядзелак , мы жадаем вам здароўя, дабрабыту, цеплыні і прапануем пачытаць лісты да Дзеда Мароза ад дзяцей Лідчыны, якія перадала рэдакцыя Лідскай газеты ў фонды музея пасля правядзення акцыі «Пісьмо Дзеду Марозу» ў 2004 г.
А вы пісалі лісты Дзеду Марозу? Дзяліцеся ў каментарыях успамінамі
#музейны_тыдзень