راهبرد

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: وطن‌داری آموز از ماکیان

👈 عباس موسایی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:

✍ #مهدی_نصیری مدیرمسئول سابق کیهان که روزی تمام‌قد علیه اصلاحات در این کشور قد علم می‌کرد و قلم را به مزد می‌گرداند، همچنان علیه ایران و به‌عنوان بازوی رسانه‌ای و مزدور متجاوزان به وطن، می‌کوشد تا با وارونه‌نمایی‌ای که از دیرباز بدان خو کرده بود؛ به عادی‌سازی تجاوز و تخطئه دفاع مشروع از وطن بپردازد.

✍ گرچه از چنین شخصیتی نمی‌توان انتظاری بیش از این داشت. طلبه دیروز که به نشانه نو شدگی، به‌ظاهر لباس از تن درآورده و به واقع، لباس شرف، میهن.دوستی و افتخار را بر زمین نهاده، آشکارا در صف متجاوزان قرار گرفته است.

✍ وی به‌سان ماهیگیری است که قلاب انداخته تا ماهی بگیرد؛ اما نمی‌داند که چیزی که به قلابش گیر کرده، خود رودخانه! است.

✍ سطحی‌نگران و قشری.گرایان اما در هر ساحتی، در صورت می‌مانند، ماهی قدرت را می‌جویند و چون نمی‌یابند، هر روز بر ساحل برکه‌ای می‌نشینند تا قلاب خود را دوباره به آب اندازند.

به قول مولوی:
بوی کبر و بوی حرص و بوی آز/ در سخن گفتن بیاید چون پیاز/ گر خوری سوگند من کی خورده‌ام/ از پیاز و سیر تقوی کرده‌ام/ آن دم سوگند غمازی کند/ بر دماغ همنشینان بر زند

✍ کینه نصیری و طمع او به منصب و جایگاهی که از آن بی‌نصیب مانده، ترومایی در شخصیتش شکل داده تا ناتمامی‌اش در افراطی‌گری را تمام کند و حتی امکان بهره‌مندی از غریزه وطن‌دوستی، در حد ماکیان، به زبان گویای دهخدا را از دست بدهد:

هنوزم ز خردی به خاطر در است
که در لانـﮥ ماکیان برده دست
به منقارم آنسان به سختی گَزید
که اشکم چو خون از رگ آن دم جهید
پدر خنده بر گریه‌ام زد که هان!
وطن‌داری آموز از ماکیان

✍ نصیری از مشروطیت و آخوند خراسانی دم می‌زند؛ بی‌آنکه از مبانی نظری استوار صاحب کفایه در دفاع از مشروطیت، از نقطه عزیمت مصلحت عامه، دفاع از دما ٔ محترمه و مصالحه مرسله شریعت، بویی برده باشد.

✍ از صلح می‌گوید؛ اما خود را در ذیل ولیعهد بی‌عقلی می‌نشاند که به جای پیروی از حداقل‌هایی که پدر و جدش پیرامون دفاع از کیان ایران، حداقل در لسان بدان می‌نازیدند!پیروی نخست‌وزیر بنیادگرای یهودی (صهیونیست) شده و خیال خام رسیدن به تاج و تخت را در بر سر کردن کلاه یهودیان حسیدی و حریدی (اشترایمل) می‌جوید!

✍ وطن در تاریخ ایران، آنچنان جایگاهی دارد که ایرانیان از دیرباز از آن به «مام وطن» یاد کرده‌اند و حیات و ممات خود را در درجه‌ای پس از وطن، تعریف کرده‌اند.

✍ با این اوصاف، علیرغم همه نگرانی‌ها و گلایه‌ها، آنچه اهمیت و اولویت دارد، ایران است. این چیزی است که کبر و حرص و آز، تروما و روان‌پریشی امثال مهدی نصیری بر آن چشم پوشیده و حقیرانه او را به دامان جنایت‌پیشگان می‌برد.

✍ شاعر بزرگ و ایران‌دوست، پژمان بختیاری، از زبان یعقوب لیث که خلیفه عباسی، معتمد، او را به تسلیم فراخوانده بود، پاسخی می‌دهد که در خور مدعیان دروغین و خائنان ِ همه دوران‌هاست:

لکن مرا که خانه به چنگال دشمن است
پامال جور بی‌وطنان ملک و میهن است
آزاد نام دارم و بندم به گردن است
با خصم خود نشینم و آسوده می‌زنم؟
من مرد عزم و غیرتم این کار کی کنم؟

✍ شجاعت ایران‌دوستانه یعقوب، برای ایرانیان در طول تاریخ درس‌آموز، تراز ایراندوستی و رسواگر خائنان به مام میهن است: «گیرم که من شکسته شوم «سیستان» به‌جاست. در «سیستان»، تهمتن کشور ستان به‌جاست. «ایران» به‌جاست تا که بلند آسمان به‌جاست. «یعقوب» اگر نماند نمویم به ماتمش/ پاینده‌باد رایت ایران و پرچمش».

✍ دکتر نصرت‌الله کاسمی، پزشک و شاعر برجسته ایرانی و نماینده ساری در دوره ۱۶ مجلس شورای ملی، در چکامه‌ای زیبا، درس وطن‌دوستی و انذاری به ایرانیان می.دهد تا در دفاع از ایران، صره از ناصره بشناسند و در لاطائلات کینه‌توزان کوته‌نظر و کوته‌آستینان کم‌خرد، در بیراهه‌های مزدوران گام بر ندارند:

تو فرزندی و اين وطن مام تو
برآورده نام او نام تو
ممان تا بر اين مام يازند دست
تو را در جهان نام سازند پست
هر آن کو ندارد به دل مهر او
بنشکفته خواهد گل چهر او،
دلش جايگاه غم و درد باد
به سينه درونش نفس سرد باد
بلا ديده بسيار ايران ما
نگه داشتش فريزدان ما
بر اين شمع بس باد صرصر گذشت
چراغ خدا بود، خامش نگشت
بسي ديد قهر خزان اين درخت
از آنجا که بودش بن و شاخ سخت،
نجنبيد خود ز آن همه تندباد
قوي‌تر شد و سر به بالا نهاد

@javadrooh

❤14👎8👍6

2.35K views21:43