👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: نه ناامیدی، نه توهم

👈 حسن بختیاری‌زاده، کارشناس‌ارشد روابط بین‌الملل، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:

✍ آخرین تلاش‌های دیپلماتیک برای جلوگیری از اجرای دوباره قطعنامه‌های شورای امنیت درباره برنامه هسته‌ای ایران و یا دست‌کم تعویق اجرای مجدد آنها، با توجه به ملاحظات ایران و طرف‌های غربی، به طور قابل‌پیش‌بینی با شکست مواجه شد.

✍ اما، این باور که همه‌چیز از دست رفته است، به همان اندازه بی‌اساس است که تصور کنیم هیچ تفییری، ایجاد نشده و هیچ اتفاقی روی نداده است.

✍ ناامیدی مطلق در شرایط کنونی، به همان میزان زیانبار و عامل تصمیمات اشتباه است که به این توهم دچار شویم که بازگشت اجرای قطعنامه‌های شورای امنیت هیچ تأثیری ندارد.

@javadrooh

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: و اجماعی که دیگر نیست...

👈 غلامعلی دهقان، کارشناس سیاسی و مدرس تاریخ، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:

✍ همانطور که انتظار می‌رفت قطعنامه۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل مبنی بر تعلیق تحریم‌های سازمان ملل از سوی شورای امنیت تمدید نشد و به عبارت دیگر، تحریم‌های تعلیقی دوباره بازگشت.

✍ اما واقعیت این است شش قطعنامه شورای امنیت در بازه زمانی تصویب شد که اجماع کاملی مابین پنج عضو ثابت شورای امنیت وجود داشت؛ اما این‌بار دو کشور چین و روسیه صراحتا از بازگشت دوباره تحریم‌ها ابراز تاسف و حتی علیه آن پیش‌نویسی ارائه دادند تا تعلیق تحریم‌ها تمدید شود که مورد توجه اکثریت اعضای شورای امنیت قرار نگرفت.

✍ در دهه هشتاد شمسی ۱۸سال پیش که اولین قطعنامه تحریمی سازمان ملل علیه ایران تصویب شد و بعدا پنج قطعنامه دیگر هم تصویب شد، اجماع پنج عضو ثابت شورا که اتفاقا در روابط بین‌الملل تاثیرگذار هستند، وجود داشت؛ اما این‌بار این اجماع وجود ندارد و می‌توان پیش‌بینی کرد در مرحله اجرا ضمانت اجرای این قطعنامه‌ها‌ بسیار ضعیف‌تر از دفعه قبل است.

✍ با توجه به اینکه تحریم‌های سازمان ملل بیشتر در حوزه هسته‌ای ایران است‌، انتظار می‌رود که کشورهای جهان به آن پایبند باشند؛ اما همین امروز خبر آمد که‌ روسیه قرار است در ایران در شکل‌گیری چهار راکتور اتمی برای مصارف مسالمت‌آمیز با کشورمان همکاری کند.

✍ اولین عکس‌العمل و پاسخ یکی از اعضای ثابت شورای امنیت که اینگونه باشد، تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.

✍ خطای راهبردی آمریکا و اروپا یادآور خطای اینان در قضیه نهضت ملی شدن نفت ایران است که منافع زودگذر را بر منافع راهبردی ترجیح دادند و با سامان دادن کودتای ۲۸مرداد۱۳۳۲ در برابر مردم ایران صف‌آرایی کردند؛ ولی با گذشت زمان مشمول خشم انقلابی مردم ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی شدند.

@javadrooh

🗂 آرشیو: اندر حکایت رای مثبت دو کشور سیرالئون و سومالی به فعال‌سازی مکانیسم ماشه و کاریکاتوری از هفته‌نامه #گل_آقا در خرداد سال۱۳۷۱

منبع: کانال دیروزنامه

@javadrooh

📱روایت‌های مجازی: واکنش توییتری #حشمت_الله_فلاحت_پیشه رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس دهم، به ابراز خوشحالی تندروها از بازگشت تحریم‌های سازمان ملل

@javadrooh

⚖ نگاه حقوقدان: فردا روز دیگری‌ست

👈 آرش ملکی، پژوهشگر حقوق بین‌الملل، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:

✍ با منتفی شدنِ تعلیق اِسنپ‌بک، بازگشت تحریم‌های چندجانبه شورای امنیت سازمان ملل متحد رنگ واقعیت به خود گرفت؛ و تلاش‌های دیپلماتیکِ چند ماه اخیر ایران به انضمام تهدیداتی همچون قطع همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و خروج از معاهده عدم اشاعه (NPT) به فرجام نرسید.

✍ به بیان دیگر، از روز شنبه شش قطعنامه تحریمی که به واسطه برجام و قطعنامه2231 این شورا از دستور کار خارج شده بودند، صورت اجرایی یافت و ایران به‌عنوان عاملی برای تهدید صلح و امنیت بین‌المللی به مدار توجه سازمان ملل متحد بازگشت.

✍ شماری از مسئولان در ایران که گویا پیش از این اجرای قطعی اِسنپ‌بک را پذیرفته بودند، دائم از آثار عملیاتی این رویداد سخن می‌گویند و با کنار هم گذاشتنِ تحریم‌های سازمان ملل متحد و تحریم‌های یک‌جانبه ایالات متحده مدعی آثار اقتصادی ناچیز این تحریم‌ها هستند، که البته سخن درستی است.

✍ ازاین‌رو که نظام تحریمی دفتر کنترل دارایی‌های خارجی (OFAC) در وزارت خزانه‌داری ایالات متحده صد برابر بیشتر از کمیته‌های تحریمی فَشلِ شورای امنیت از قابلیت اجرای ممنوعیت‌ها برخوردار است و از منظر پیامدهای اقتصادی ملموس (و نه روانی) قرار نیست با غافلگیری مواجه شویم.

✍ با این اوصاف، بازگشت تحریم‌های شورای امنیت مهر تأییدی بر ادعای مشروعیت تحریم‌های یک‌جانبه ایالات متحده و متحدان او خواهد بود و چنانچه پیش از این مغایرتی با بعضی از قواعد حقوقی بین‌المللی وجود داشت، به مدد اِسنپ‌بک دیگر نمی‌توان به مشروعیت این تحریم‌ها اِشکال گرفت؛ رویدادی که شاید بتوان آن را مهمترین اثر اجرای اِسنپ‌بک دانست.

✍ درعین‌حال، این اتفاق به ظن قوی بر رای ماهوی در پرونده «نقض ادعایی عهدنامه مودت 1955» که ایران متعاقب خروج ایالات متحده از برجام در دیوان بین‌المللی دادگستری فتح کرد هم اثر خواهد گذاشت.

✍ زین پس مشتریان اندک نفت ایران نیز بهانه جدیدی برای عدم اجرای تعهدات تجاری خود می‌یابند و کار ایران در حوزه واردات بیش از گذشته دشوار خواهد شد؛ ظاهراً فاتحه میلیاردها دلار پول بلوکه‌شده در کشورهای دور و نزدیک را نیز باید بخوانیم.

✍ در یک نگاه کلی، اجرای #مکانیسم_ماشه ایران را در نامطلوب‌ترین وضعیت ممکن در عالم روابط بین‌المللی قرار می‌دهد: بازیگری که در نظم مستقر جهانی به قواعدِ نقش‌آفرینی پایبند نیست.

✍ اکنون دو مسیر در مقابل ایران قرار دارند: تداوم رویکرد فعلی ذیل توجیه سیاست‌های کنونی، تلاش برای اقناع افکارعمومی و امید بستن به تغییرات خارجی غیرقابل‌اتکاء (همچون انتخابات ریاست‌جمهوری در ایالات متحده)، و تأمل در راه طی‌شده بر اساس شاخصه‌های منافع ملی و درس گرفتن از اشتباه‌های پیشین به منظور بازتعریف سیاست‌ها.

✍ انتخاب ایران هرکدام باشد، نخستین اشخاصی که پیامدهای آن را در زندگی یومیه لمس می‌کنند شهروندان طبقه متوسط هستند که بخش اصلی از جمعیت ایران را تشکیل می‌دهند؛ مردمانی که در مواجهه با رویدادهای اخیر، کاری از آنها ساخته نیست جز اینکه همچون اِسکارلت اوهارا، شخصیت اصلی رمان "بر باد رفته"، امید خود به تغییر شرایط را حفظ کنند و خوش‌بینانه بگویند: «فردا روز دیگری‌ست».

@javadrooh

💥خبر: مذاکرات تلفنی عراقچی-ویتکاف در نیویورک

👈 #مسعود_پزشکیان رئیس‌جمهور در مصاحبه‌ با ان‌بی‌سی نیوز:

🔹#عباس_عراقچی در طول مجمع عمومی سازمان‌ ملل به صورت تلفنی با #استیو_ویتکاف ارتباط داشته است و ارتباطاتی به صورت واسطه‌ای از طریق فرانسه وجود داشت.

🔹تا زمانی که این توقعی که #ترامپ اعلام کرده است که می خواهد دستوری صادر کند، وقتی دستور داد تا اجرایی شود و ما دیدیم که اجرا شد با هر کسی می‌توانیم بنشینیم و گفت‌وگو کنیم.

🔹او در جواب اینکه دستوری که میگویید چیست پاسخ داد: همان دستوری که میگوید ایران نباید سلاح هسته ای داشته باشد تا ما تحریم‌ها را برداریم. ما در ایران آماده‌ایم که آمریکا بیاید و سرمایه‌گذاری کند.

@javadrooh

📈 بازار: اولین تصویر تورم در تابستان/ تورم تا پایان سال چقدر می‌شود؟

👈 مرکز آمار آخرین گزارش تورم در تابستان 1404 را منتشر کرده است.

🔹بر اساس این گزارش، تورم سالانه کل به بالاترین سطح خود از اردیبهشت1403 و تورم نقطه‌به‌نقطه کل به بالاترین سطح خود از خرداد1402 تاکنون رسیده است.

🔹همچنین، تورم نقطه‌ای خوراکی‌ها نیز رکورد مشابهی به ثبت رسانده است.

🔹از میان اقلام مختلف خوراکی و غیرخوراکی، «آب، برق و سوخت» به بالاترین تورم سالانه از فروردین سال1392 رسیده و «میوه و خشکبار» بالاترین تورم ماهانه را رقم زده‌اند.

🔅گزارش کامل را در وبسایت اکوایران بخوانید.

@javadrooh

📱روایت‌های مجازی: توضیحات #جواد_موگویی درباره سانسور مصاحبه #قالیباف در #صدا_و_سیما

@javadrooh

📰 پیشخوان: هشتصدونودویکمین شماره #روزنامه_هم_میهن یکشنبه ششم مهرماه منتشر می‌شود.

@javadrooh

📱روایت‌های مجازی: واکنش توییتری #محمد_جواد_ظریف وزیر پیشین امور خارجه، به فعال شدن اسنپ‌بک: تروئیکای اروپایی که در طول ۶سال نقض برجام و ۱۲روز جنگ نتوانست ایران را به زانو درآورد، با سوءاستفاده از شورای امنیت قطعنامه‌های لغوشده را به‌طور غیرقانونی احیا کرد. این کار نه تنها جایگاه بهتری برایشان در مذاکرات فراهم نمی‌کند، بلکه صرفاً نقششان را در دیپلماسی با ایران از میان برمی‌برد.

@javadrooh

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: بخشی از یک پازل بزرگ

👈 صابر گل عنبری، تحلیلگر ارشد روابط بین‌الملل، در یادداشتی تلگرامی نوشت:

✍ذبالاخره عملا مکانیسم ماشه و تحریم‌ها و قطعنامه‌های سازمان ملل فعال شد. این تشدید تنش قبل از آنکه تبیین شود حامل چه پیامدها و تبعاتی است، جهت و دورنمای رویکرد غرب در قبال ایران و ورود مناقشه میان دو طرف را به پرتنش‌ترین دوره خود نشان می‌دهد.

✍ اینکه اروپا حتی حاضر نشد با تمدید قطعنامه2231 برای چند ماه دیگر صبر کند که شاید در مذاکرات گشایشی حاصل شود و کلا بی‌خیال توافق قاهره میان آژانس و ایران به‌عنوان اندک شانس تمدید قطعنامه شد؛ نشانگر حساس‌تر شدن شرایط، محاسبات متفاوت آن نسبت به گذشته و درعین‌حال، نوعی عجله و شتاب است. درک سرّ این تعجیل اروپا برای فهم گام‌های بعدی آنها مهم است.

✍ در واقع، فعال‌سازی مکانیسم ماشه فراتر از مساله برنامه هسته‌‎ای ایران و با کلیت منازعه میان ایران و غرب و همه پرونده‌ها و مسائل آن مرتبط است.

✍ در کنار فاکتورهای پیشگفته، این اقدام سه کشور اروپایی را می‌توان محصول تلاقی سه عامل دیگر نیز پنداشت:

▪️نخست، هماهنگی با دولت ترامپ؛ با وجود اختلاف‌‎نظرهای اروپا، اسرائیل و آمریکا درباره پاره‌ای مسائل و موضوعات، اما به نظر می‌رسد که درباره پرونده ایران تا حدود زیادی اتفاق نظر دارند. این مساله در نوعی حمایت ضمنی این کشورها از جنگ ۱۲روزه اسرائیل و حملات آمریکا به تاسیسات هسته‌ای ایران نمود داشت. بنابراین، می‌توان گفت که بازگرداندن قطعنامه‌های شورای امنیت بخشی از پازلی بزرگ است که با جنگ ژوئن گذشته با سرعت و شدت بیشتری در حال شکل‌گیری است.

▪️دوم، تغییر نگرش اروپا نسبت به مفهوم امنیت پس از جنگ اوکراین بازمی‌گردد که از نظر اروپایی‌ها، ایران در آن دخالت دارد؛ از این منظر، تصمیم تروئیکای اروپایی ادامه طبیعی مواضع تند آنها در دو سال اخیر می‌باشد که احیانا شدیدتر از آمریکا هم بوده و به نظر می‌رسد از مدت‌ها قبل مترصد فرا رسیدن چنین فرصتی بوده‌اند.

✍ از این زاویه، بعید نیست که تغییر رویکرد یا حداقل تغییر لحن اخیر ترامپ در قبال جنگ اوکراین، نتیجه نوعی هماهنگی بيشتر میان آمریکا و اروپا درباره ایران و روسیه باشد؛ به این معنا که اروپا در موضوع ایران کاملاً همسو با آمریکا حرکت کند و در مقابل، ترامپ در موضوع اوکراین و در قبال روسیه، توجه بیشتری به دغدغه‌های اروپا نشان دهد. کما این که شرط اروپا برای از سرگیری مذاکرات با آمریکا نیز موید این هماهنگی و هم‌پوشانی است.

▪️سوم، تلاش برای بازتعادل سیاست اروپا نسبت به اسرائیل؛ در ماه‌های اخیر و به‌ویژه در هفته‌های گذشته، برخی متحدان اروپایی اسرائیل با شناسایی کشور فلسطین و انتقادهای تند از ادامه جنگ و نسل‌کشی در غزه، نارضایتی شدید تل‌آویو را برانگیختند. از نگاه اسرائیل، این اقدام‌ها نشانه‌ای از فاصله گرفتن اروپاست.

✍ در چنین وضعی، خودداری از فعال‌کردن «اسنپ‌بک» می‌توانست شکاف میان دو طرف را بیشتر کند و پیامدهایی به‌همراه داشته باشد.

✍ بنابراین، به نظر می‌رسد یکی از انگیزه‌های اصلی سه کشور اروپایی برای فعال‌کردن «اسنپ‌بک» این بوده که سیاست خود در قبال اسرائیل را متعادل کنند و جلوی آسیب بیشتر به روابطشان را بگیرند.

✍ در کل، شرایط نسبت به قبل خیلی متفاوت شده است و دیگر شیوه‌های گذشته در مواجهه با وضعیت امروز پاسخگو نیست و اساسا هم انتخاب‌ها و گزینه‌ها نیز روز به روز محدودتر شده و می‌شوند.

✍ وقتی منازعه وارد فاز نظامی می‌شود، یعنی قبح خیلی از کارها شکسته شده و شرایط به طور بنیادین تغییر کرده است.

✍ در گذشته قبل از این قبح‌شکنی‌ها به‌ویژه در دوره #جو_بایدن فرصت موفقیت دیپلماسی دوجانبه مبتنی بر قِسمی «برد-برد» بیشتر بود که از دست رفت؛ اما امروز با آمدن #ترامپ و به‌ویژه با حملات، بیشتر منطق زور و واقع‌گرایی حاکم است تا زور منطق و در چنین شرایطی و پس از تغییر ادراک‌ها، دیپلماسی دو جانبه جای خود را به دیپلماسی یک‌جانبه و مشروط می‌دهد.

✍ امروز ترامپ خود را در موضع قدرت می‌بیند و مذاکره و دیپلماسی از نظر او به معنای چانه‌زنی برای رسیدن به توافقی مورد رضایت طرفین نیست، بله امضای توافقی مطلوب او برای گرفتن حداکثر امتیازات در همه پرونده‌های مورد مناقشه است.

@javadrooh

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: بدیل دیپلماسی دولادولا

👈 مجید یونسیان، روزنامه‌نگار و تحلیلگر سیاسی، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:

✍ دیپلماسی دولا دولا به آخر خط رسیده است؛ اما شاید با فعال شدن مکانیسم ماشه دنیا برای ما به پایان نرسیده باشد. چون چندین دهه است که با پیامدهای تحریم و تهدید غرب عادت کرده‌ایم و از یک کشور در حال توسعه به کشوری تبدیل شده.ایم که همه، هم‌وغم، ما روزمرگی وایجاد خاکریز در برابر امواج سیل‌آسای مشکلات و چالش‌هاست.

✍ نکته مهمی که اکنون باید جدی و فوری به آن بیاندیشیم و چاره‌ای برای آن بیابیم، این سوال است که جایگزین این دیپلماسی فاقد دستاورد چیست؟ آیا همچنان امیدواریم که غرب کوتاه بیاید و با ما وارد یک دیپلماسی معقول و برد-برد شود؟ آیا همچنان به چین و روسیه امیدواریم که به ما برای عبور از این شرایط کمک کنند؟ آیا هنوز منتظر معجزه‌ای هستیم که شاید باعث شود زیاده‌خواهی غربی‌ها متوقف شود؟

✍ روشن است که جواب همه اینها منفی است. آنچه روشن و قرین به واقعیت است، این است که غرب بسیار امیدوار است که تهدیدها و تحریک‌هایش موجب متلاشی شدن ایران شود.

✍ ادامه یافتن سیاست‌های قبلی در ایران علی‌القاعده عقلانی نیست؛ چون نتایج و پیامدهای آن نه‌تنها مطلوب نبوده، بلکه زیان‌های انباشته آن منجر به یک سرطان مزمن شده است که نیازمند جراحی و درمان حسابگرانه و دقیق است.

✍ باید به این درد بی‌درمان جنگ و نزاع داخلی پایان داده شود به نخبگان و نیروها و سرمایه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بها داده شود. فضای کشور را از تسلط تندورها و نان‌به‌نرخ‌روزخورها خارج کنیم.

✍ باید به دورانی برگردیم که نخبگان و مردم احترام داشتند، رسانه ملی مورد توجه مردم بود، انتخاب‌های واقعی مردم پشت میز مجلس بودند.

✍ احیای اقتدار ملی، استحکام روابط مردم و حکومت، خروج نخبگان از انزوا و سپردن اداره مملکت به نمایندگان مردم تنها جایگزین برای غلبه بر همه برنامه‌هایی است که غرب برای ما تدارک دیده است.

✍ تنها پشتوانه یک دیپلماسی موثر، فقط وفقط مردم‌اند. درغیراین‌صورت، اتفاقاتی خواهد افتاد که شاید اکنون تصورش هم محال بنماید...

@javadrooh

📰 پیشخوان: هشتصدونودودومین شماره #روزنامه_هم_میهن دوشنبه هفتم مهرماه منتشر می‌شود.

@javadrooh

📱روایت‌های مجازی: خبر اینستاگرامی،#محمد_علی_ابطحی از جلسه مدیران #صدا_و_سیما در سال‌های جنگ

@javadrooh

چند پرسش کلیدی از آقای پزشکیان 

سرمقاله هم‌میهن
۰۷ مهر ۱۴۰۴

🔹یکی از وعده‌ها یا ادعاهای آقای پزشکیان کوشش و اقدام موثر برای حل مسئله تحریم‌ها بود. اکنون بیش از یک سال است که از آمدن این دولت گذشته و نه‌تنها تحریم‌ها حل نشده، بلکه اسنپ‌بک هم اجرایی شد.

🔹پرسش اساسی این است که باید توضیح دهند چرا چنین شده است؟ پاسخ‌ها از چند حالت خارج نیست. اول؛ طرف مقابل علاقه‌ای به حل این مسئله نداشت. دوم؛ اتفاقات پیش‌بینی نشده و خارج از اراده پیش آمد و مانع از حل مسئله شد. سوم؛ دولت و مشخصاً وزارت امور خارجه و شورای عالی امنیت ملی کشور هیچ ایده و طرح روشنی برای حل این مسئله نداشتند. یا طرح آنها تکراری و غیرقابل پذیرش از جانب طرف مقابل بود. چهارم؛ طرح داشتید ولی مجریان در اجرای آن ناتوان بودند، و بالاخره پنجم؛ نتوانستید توافقی درون سیستمی پیرامون حل این موضوع ایجاد کنید.

🔹 به نظر می‌رسد که جز این‌ها حالت دیگری قابل تصور نیست. اکنون دو‌پرسش بنیادی پیش روی شماست که پاسخ داده شود.

🔹اولین پرسش این است که کدام‌یک از حالات پنجگانه فوق موجب عدم تحقق وعده شما شده است. باید در این موارد توضیح کافی و قانع‌کننده داده شود.

🔹آنچه که ما به‌عنوان ناظر بیرونی می‌دیدیم، این بود که هیچ ایده روشنی که طرف مقابل را در موضع دفاعی و‌ توافقی قرار دهد وجود نداشت. اگر قرار بود که حرف‌های دولت قبلی‌ زده شود که آنان خودشان می‌توانستند مسائل را حل کنند. ما حتی در ادبیات رسمی هم تغییری ندیدیم.

🔹در برخی از مقاطع، سخنان شما به جدی یا طنز، به گونه‌ای بود که گویی کارها فقط دست آقای عراقچی و بیرون از دولت است. مهمترین مسئله این است که اگر در این مورد ایده‌ای سازنده و‌ موثر نداشتید و یا قادر نبودید که پیرامون آن توافق درون‌ساختاری ایجاد کنید، چگونه انتظار داشتید که بقیه مسائل کشور را حل کنید؟

🔹تحلیل دولت از‌ ماهیت و اهمیت مسئله تحریم‌ها چه بود؟ اساساً شما خودتان موافق یا مخالف این سیاست‌ها بودید؟ اگر موافق بودید که این سیاست‌ها با رویکردهای قبلی شما انطباق لازم را ندارد و‌ اگر مخالف بودید چرا اقدامی برای اصلاح آنها نکردید؟ 

🔹از اینجا به پرسش دوم می‌پردازیم که شاید مهمتر باشد. حالا که به هر دلیلی این وعده محقق نشده و حتی به عقب هم برگشته است، چه کار خواهید کرد؟ آیا باز هم‌منتظر باید نشست که دیگران تصمیم بگیرند که چه اقدامی در برابر ایران انجام دهند؟ اتفاق اخیر تغییر مهمی است چه تاثیری بر رویکردها و برنامه‌های دولت خواهد گذاشت؟ اصولاً از حالا به بعد منتظر چه تحولاتی هستید؟ آیا مذاکره خواهید کرد؟ آیا منتظر جنگ هستید؟ اگر جنگ شود برنامه شما چیست؟ اگر نشود چکار خواهید کرد؟ مواضع ایجابی دولت و حکومت در امور داخلی و‌ خارجی چیست؟ آیا آینده‌ مطلوبی را متصور می‌بینید؟

🔹پرسش مهم دیگر آیا هیچ‌گاه از سوی گروه‌های کارشناسی و مشاوره‌ای دولت و شعام، پیش و پس از جنگ این پیشنهاد داده نشد که خودمان به‌صورت داوطلبانه و برای مدتی معین تصمیم دیگری اتخاذ کنیم تا امکان یافتن راه‌حلی فراگیر فراهم شود؟ بعید می‌دانیم که این پیشنهاد نشده باشد. در این صورت، دلایل رد آن چه بوده است؟ اکنون که آن گزینه هم تضعیف و بی‌اهمیت شده است. در این زمینه، سخن و ‌پرسش فراوان است به‌موقع طرح خواهد شد. فعلاً همین‌ها پاسخ داده شود، راضی هستیم.

▫️ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین

📌هم‌میهن را در فضای مجازی دنبال کنید:

🔗سایت | 🔗اینستاگرام | 🔗تلگرام | 🔗 یوتیوب