📰 پیشخوان: سیصدوپنجاه‌وپنجمین شماره #روزنامه_هم_میهن چهارشنبه سوم آبان‌ماه منتشر می‌شود.

@javadrooh

◼️لیلی افشار، نوازنده شهیر گیتار کلاسیک در ۶۴ سالگی درگذشت

▫️لیلی افشار متولد ۱۳۳۸ که نخستین نوازنده زن در جهان است که درجه دکترا در نوازندگی گیتار کلاسیک را کسب کرده، امروز بعد از تحمل یک دوره بیماری درگذشت.

▫️لیلی افشار کرسی استادی خود در دانشگاه ممنفیس امریکا در سال ۱۹۸۹ به دست آورد و در آنجا برای دانشجویان مقطع لیسانس و فوق لیسانس و دکترای نوازندگی گیتار تدریس می‌کرد.

▫️او سرانجام در سال ۲۰۰۱ و بعد از ۲۰ سال دوری از ایران به کشورش بازگشت و پس از آن طی سفرهای متعدد، کلاس‌های تکمیلی و گروهی برای نوازندگان و هنرجویان گیتار در ایران برگزار کرد.

▫️به گزارش خانه موسیقی ایران، مراسم تشییع پیکر این هنرمند چهارشنبه ۳ آبان در شهر تنکابن برگزار می‌شود.

▫️این نوازنده در سال ۲۰۰۱ بعد از ۲۰ سال به ایران بازگشت و برای هنرجویان در شهرهای مختلف دوره‌های نوازندگی گیتار کلاسیک برگزار می‌کرد.

https://t.iss.one/WomenDemands

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: دنیای وارونه

👈 حسن بختیاری‌زاده، کارشناس‌ارشد روابط بین‌الملل، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:

✍ گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد اظهار داشت: "عملیات حماس در خلأ اتفاق نیفتاد" و ادامه داد: "فلسطینی‌ها، ۵۶سال زیر اشغال خفه‌کننده بوده‌اند". این سخنان دبیرکل با واکنش اسراییل مواجه و وزیرخارجه آن خواستار استعفای گوترش شد.

✍ اکنون می‌توان این پرسش‌ها را مطرح کرد که اظهارات دبیرکل به لحاظ حقوقی چه اعتباری دارد، چه نسبتی با واقعیت دارد و در چه فضایی مطرح می.شود؟ و نیز واکنش اسراییل چگونه قابل تبیین است؟

✍ رجوع به حقوق بین‌الملل این نکته را آشکار می‌کند که اسراییل، رژیمی اشغالگر است. قطعنامه۲۴۲ شورای امنیت به‌صراحت به "ضرورت خروج اسراییل از سرزمین.های اشغال‌شده در جنگ اخیر[ جنگ ۱۹۶۷]" اشاره می‌کند. اسراییل از سال۱۹۶۷ از اجرای این قطعنامه امتناع کرده و به اشغال سرزمین‌های یادشده ادامه داده است.

✍ اسرائیل، به علاوه برخلاف قواعد بین‌المللی، به ساخت شهرک‌های یهودی‌نشین در سرزمین‌های اشغالی پرداخته است. موضوعی که واکنش‌های زیادی به همراه داشته است و از جمله سبب شد شورای امنیت در قطعنامه۲۳۳۴ شهرک‌سازی اسراییل را در "سرزمین‌های اشغالی" فاقد اعتبار حقوقی اعلام کند.

✍ همین اشاره اجمالی نشان می‌دهد سخنان دبیرکل درباره اشغالگری اسراییل به لحاظ حقوقی معتبر است. صفت خفه‌کننده نیز، درباره اشغالگری اسراییل- که دبیرکل آن را به کار برده است - با واقعیات موجود منطبق است.

✍ اسراییل در ۵۶سال گذشته ارتباط سرزمین‌های اشغالی را با دنیای خارج، برخلاف قوانین بین‌المللی و نیز مسئولیت‌های خود، به‌شدت محدود کرده، به ساخت شهرک‌های یهودی‌نشین در بخشی از این سرزمین‌ها پرداخته و کوشیده است آنها حتی برای تأمین نیازهای ابتدایی خود فاقد استقلال و به اسراییل وابسته باشند.

✍ تردیدی نیست که هرچند اظهارات دبیرکل، به لحاظ حقوقی معتبر و با واقعیات موجود منطبق است، اما گوترش نمی‌توانست در روزهای ابتدایی پس از حمله اخیر حماس به اسراییل، آنها را بیان کند.

✍ چراکه هرچند حماس در مرحله اول جنگ کنونی، به لحاظ نظامی، موفق بود؛ اما تعرض غیرضروری، نسنجیده و  غیرقابل‌توجیه نیروهای آن به غیرنظامیان، فضایی برای اسراییل ایجاد کرد که بتواند هم‌دردی افکارعمومی جهان را جلب کند.

✍ دبیرکل نمی‌توانست در آن شرایط، اسراییل را سرزنش کند. اما حملات بی‌رحمانه و وحشیانه اسراییل به غزه و مجازات دسته‌جمعی ساکنان آن، به‌تدریج فضا را به‌گونه‌ای تغییر داد که انتقادها از اسراییل افزایش یافت.

✍ دبیرکل در پی تغییر فضای روانی فرصت یافت از اسراییل انتقاد کند. به نظر می‌رسد گذشت زمان به ضرر اسراییل بوده است.

✍ واکنش اسراییل به سخنان دبیرکل، خشمگینانه است. می‌توان به این نکته اشاره کرد که اسراییل انتظار نداشت دبیرکل سازمان ملل، به شکل علنی،  این‌گونه سخن بگوید.

✍ اما اسراییل نمی‌تواند بیمارستان‌ها و مکان‌های مسکونی را به‌شدت مورد حمله قرار دهد، دسترسی صدها هزار انسان را به آب، برق، سوخت و دارو قطع کند، به‌صراحت چنین رفتاری را به سبب رأی دادن ساکنان غزه به حماس، توجیه کند و آنگاه انتظار داشته باشد جهانیان از او حمایت کنند.

✍ جالب است  اسراییل که سرزمین‌های دیگران را اشغال کرده و با قطعنامه‌های ارکان سازمان ملل روبه‌رو شده؛ اکنون، در جایگاه مدعی، خواستار استعفای دبیرکل سازمان ملل متحد است. به‌راستی که دنیای وارونه‌ای است.

@javadrooh

🖋 تحلیل راهبرد: نه جبهه، نه اصلاحات

▪️گفتاری درباره صف‌بندی‌های درون جبهه اصلاحات و چشم‌انداز آینده آن/ بخش نخست

👈 محمدجواد روح

▪️متن مفصلی که امروز و فردا طی دو شماره در صفحات سیاست روزنامه "هم‌میهن" می‌خوانید، برگرفته از بحثی است که اخیراً در یکی از گروه‌های تلگرامی تحت‌عنوان «صف‌بندی‌های درون جبهه اصلاحات و چشم‌انداز آینده آن» ارائه شده است. علت ارائه این بحث، بروز دودستگی و چنددستگی راهبردی درون جبهه اصلاحات به‌ویژه طی چهار سال گذشته است که خروجی خود را در انتخابات مجلس یازدهم (1398) و ریاست‌جمهوری سیزدهم (1400) نشان داد و پیش‌بینی می‌شود با ساختار و رویه موجود، در انتخابات آتی نیز وضعیت مشابهی تکرار شود.

▪️برخی نکات پراکنده متن:

✍ یک جریان سیاسی، یک جبهه سیاسی و یک ائتلاف سیاسی ممکن است متأثر از مجموعه پارامترهای بیرونی و موقعیت آن جریان سیاسی، درون خود به ائتلاف و اتحاد صددرصدی برسد. چنان‌که در مورد جریان اصلاحات در یک دهه اخیر مشاهده می‌کنیم که این جریان در انتخابات سال‌های 92، 94 و 96 به ائتلاف صددرصدی رسید.

✍ از همان چند ماه بعد از انتخابات سال1396 این شکاف و تعارض درون جریان اصلاحات شکل گرفت و قابل پیش‌بینی بود که در سال 1398 چنین اتفاقی بیفتد. در واقع، وضعیت بیرونی و نگاه‌های درونی نیروهای جبهه اصلاحات از این مقطع به سمتی رفت که دیگر نه‌تنها با بیرون از خودش نتوانست به ائتلاف برسد، بلکه درون خودش هم ائتلافی نداشت و اگر این جبهه حفظ شده، صرفاً در سطح «اعلامی» بوده و نه «اعمالی»؛ یعنی، تحت عنوان «جبهه اصلاحات» تصمیماتی گرفته و اعلام شده، اما بخش قابل‌توجهی از نیروها و احزاب اصلاح‌طلب در عمل با آن همراهی نکرده‌اند. نتیجه این وضعیت، دودستگی آشکاری بود که هم در سال 1398 و مهمتر از آن در انتخابات 1400 شکل گرفت.

✍ بخش قابل‌توجهی از بدنه‌ کارگزاران شاید به همین راهبرد عبور از صندوق نزدیک باشند؛ اما کلیت مجموعه و تصمیم‌گیران حزب، گرایش مشابه آقای بهزاد نبوی که همان ضرورت استفاده از ابزار صندوق رأی هست را دارند. نشانه‌های بیرونی این مسئله در مکاتبه فائزه هاشمی با سیدحسین مرعشی، دبیرکل کارگزاران، و نیز در یادداشت اخیر محمد قوچانی درباره دیدارشان با آقای روحانی مشاهده می‌شود.

✍ در بین چهره‌های شاخص سازمان مجاهدین انقلاب می‌توان سه گرایش را تبیین کرد. مصداق گرایش نخست، بهزاد نبوی است. این طیف معتقدند با وجود همه چالش‌های اجتماعی و سیاسی موجود، همچنان باید مبارزه از طریق صندوق رأی را ادامه داد. مصداق گرایش دوم را می‌توان سیدمصطفی تاج‌زاده دانست که به این است که آن راه صندوق رأی به آن معنا دیگر وجود ندارد. به تعبیر دقیق‌تر، معتقد است: «انتخابات دیگر، انتخابات ما نیست». گرایش سوم در مجاهدین انقلاب، همان مواضعی است که آقای قدیانی خیلی صریح و محکم در بیانیه‌های خود مطرح می‌کند و از گرایش تغییر نظام حمایت می‌کند.

✍ باید توجه داشت که این اختلاف و شکاف راهبردی (استراتژیک) به‌معنای اختلاف و شکاف فکری و مبنایی (ایدئولوژیک) نیست. این‌گونه نیست که مثلاً بهزاد نبوی به دموکراسی معتقد نباشد و تاج‌زاده یا قدیانی معتقد باشند. کلیت جریان‌ها و نیروهای اصلاح‌طلب درباره اهداف و رویکردهای کلان این جریان سیاسی اشتراک‌نظر دارند، اما بر سر اینکه راهبرد تحقق این اهداف چیست، اختلافات جدی درون آنان وجود دارد.

✍ در همین انتخابات، موقعی که بحث پیش‌ثبت‌نام‌ها مطرح شد، موضعی که از سوی سخنگوی جبهه اصلاحات اعلام شد، این بود که «ما هیچ توصیه‌ای نداریم». با احترام به بزرگانی که در جبهه اصلاحات حضور دارند، باید گفت این بی‌معناترین موضعی است که یک جریان سیاسی می‌تواند بگیرد. اگر ما می‌گوییم «انتخابات باید معنادار باشد»، در مقابل، تصمیمات سیاسی جریان اصلاحات هم باید معنادار باشد. اینکه ما توصیه‌ای نداریم، چه معنی می‌دهد؟

✍ شما به‌عنوان سیاستمدار، به‌عنوان یک نیروی سیاسی مسئولیت داری تصمیم بگیری و از تصمیم‌ات دفاع کنی و پای آن بایستی، و اگر جواب هم نداد و شکست خورد تبعات آن را باید بپذیری و بگویی اشتباه کردم یا حتی بگویی من تصمیمم درست بود، روند تحولات نشان می‌دهد تصمیم من درست بوده، ولی جامعه همراهی نکرد. این می‌شود موضع یک نیروی سیاسی. اما نیروی سیاسی‌ای که تصمیم نگیرد، نیروی سیاسی نیست.

🔅متن کامل بخش نخست تحلیل را در لینک زیر بخوانید:

https://hammihanonline.ir/news/politic/nh-jbhh-nh-aslahat

@javadrooh

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: پایان دور باطل بلندپروازی و عقب‌نشینی

👈 ارزیابی تجارب یک سال اخیر برای جامعه و نیروهای سیاسی در گفت‌وگو با مهدی معتمدی مهر

▪️منبع: هفته‌نامه صدا، شماره ۱۶۵ مورخ ۲۹ مهر ۱۴۰۲

🔹نه باید تسلیم ناامیدی و انفعال شد و نه زودباورانه و سطحی‌گرایانه به تحولات و هیجات جامعه نگاه کرد و به طرفه‌العینی، کار را تمام‌شده فرض کرد و جامعه و آحاد آن را بر آستانه دروازه‌های بهشت مستقر دید. بحران چندلایه و ساختاری کنونی، محصول یک رخداد سیاسی نیست که با وقوع رخدادی دیگر به پایان برسد یا مهار شود. این بحران، ساختاری و بلندمدت است.
 
🔹باید پذیرفت که الگوی تغییرات بهمن ۱۳۵۷ افزون بر آن که در شرایط کنونی تکرارناپذیر است، الگوی موفقی هم نبوده که اینک دوباره در پیِ تکرار آن باشیم.
 
🔹حرکت اعتراضی سال گذشته به ما آموخت که «دستاوردِ قانونیِ حداقلی» بر «مطالبه سیاسیِ حداکثری» رجحان دارد. تجربه یک سال گذشته نشان داد که اگرچه عملاً مساله «حجاب اجباری» بی‌اعتبار و حتی بلاموضوع شد و این موضوع بر ساختار حقیقی قدرت اثرات مهمی داشت، اما به جهت عدول جنبش زن، زندگی، آزادی از منویات و هدف اصلی‌اش که ذاتاً ماهیتی اجتماعی و نه سیاسی داشت، حداقل دستاورد معینی در عرصه نظام زمامداری پدید نیاورد که با بهره‌گیری از ظرفیت قانون، ساختار حقوقی قدرت را هم متاثر سازد.
 
🔹مطالعات پژوهشگران علوم اجتماعی در ارتباط با تحولات خاورمیانه نشان می‌دهد که «خیابان» اگرچه یک حق اساسی است که می‌تواند در خدمت توان‌مندسازی جامعه و در راستای رشد و تقویت نهادهای جامعه مدنی قرار گیرد، اما هرگز نباید به‌منزله هدف و راه‌حل نهایی ارزیابی شود. ارتقای «خیابان» به «هدف» ولو آن که به اهداف سلبی نائل شود که البته در شرایط کنونی ایران، این فرض کاملا محال به نظر می‌رسد، حاصلی جز پوپولیسم، خشونت و بازتولید استبداد ندارد.
 
🔹تجربه نشان داد که جنبشِ فاقد «نظام رهبری مدنی و سازمان‌یافتگی سیاسی» به جایی نمی‌رسد که متضمن انسجام، دوام و تقویت  روند نیل به آزادی‌های اساسی و تحقق حاکمیت ملت و توسعه ملی و واجد اثرگذاری بر ساختار قدرت باشد و بلکه فقدان رهبری، مطالبات، ماهیت و سازمان‌گری جنبش را در وضعیت ناپایداری قرار می‌دهد که می‌تواند در هر مرحله توسط افراد یا جریاناتی مصادره شود که از توان مالی و سیاسی و پشتیبانی رسانه‌ای و تبلیغاتی بیشتری برخوردار باشند.
 
🔹«زن، زندگی، آزادی» حاوی مطالباتی انسانی و تاریخی است. اما یک شعار است و نه یک راهبرد و یا الگو. تجربه تاریخی انقلاب اسلامی که بر آرمان‌ها و شعارهای مشترک و مترقی ملی و انسانی مانند «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» استوار بود، نشان داد که تا شعارها بر اساس نظریه یا نظریات معین تغییرات اجتماعی تبیین نشوند و تا از این شعارهای کلی، الگوی مشخصی از نظام حکمرانی بر نیاید، به صرف ظواهر و حتی ماهیت یک شعار راهبردی نباید اکتفا کرد و خوشبین بود.
 
🔹چنان‌چه تلاش برای افزایش امید اجتماعی را در عداد یکی از وظایف یا کارکردهای نخبگان و روشنفکران و مولدان فکری قلمداد کنیم، در گام نخست، تحقق این وظیفه، نیازمند آموزش روش‌شناسی در عرصه اندیشه‌ورزی و تحلیل سیاسی است. واقعیت تلخ این است که حتی بسیاری از تحلیل‌ها و برآوردهایی که برخی صاحبان قلم و اندیشمندان اجتماعی و سیاسی مشهور در ایران ارائه می‌دهند، فاقد روش‌شناسی است. تحلیل فاقد روش‌شناسی، ولو آن که حاوی اطلاعات ارزشمندی باشد و صادقانه هم ابراز شود، پیامدی جز سردرگمی و ابهام ندارد.

🔅متن کامل گفت‌وگو را در لینک زیر بخوانید:

https://telegra.ph/NAI-10-21-3

@javadrooh

🎥سخنان دبیرکل سازمان ملل در جلسه شورای امنیت درباره جنگ غزه خشم وزیر خارجه اسرائیل را برانگیخت: «آقای دبیر کل شما در چه دنیایی زندگی می‌کنید؟»

بیشتر بخوانید: https://bit.ly/3FwFwsX

@euronewspe

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: راه دیپلماسی از دموکراسی می‌گذرد

👈 محمد قوچانی، رئیس کمیته سیاسی حزب کارگزاران سازندگی ایران، در روزنامه ارگان این حزب نوشت:

✍ یک روز پس از اعلام رسمی لغو تحریم‌های تسلیحاتی و موشکی ایران، به‌عنوان ارثیه به جا مانده از برجام، محمدجواد ظریف، وزیر سابق امور خارجه و بنیان‌گذار برجام در پنجمین کنگره ملی حزب کارگزاران سازندگی ایران سخنرانی کرد.

✍ این اولین سخنرانی ظریف پس از به ثمر رسیدن یکی از میوه‌های برجام بود؛ اما آنچه اهمیت این گفتار را بیشتر کرد، پایان پرهیز ظریف از سیاست داخلی و حضور در کنگره حزبی سیاسی بود.

✍ محمدجواد ظریف البته قبل از این هم یک‌بار در نشست حزب ندای ایرانیان درباره سیاست خارجی حضور یافته بود، اما می‌توان گفت او که پس از پایان دوران خدمت در وزارت امور خارجه دیگر منع حضور دیپلمات‌ها در احزاب سیاسی را پشت سر گذاشته است با سخنرانی در کنگره حزب کارگزاران سازندگی ایران برای اولین بار تمایل خود به سیاست داخلی را هم اعلام کرده است.

✍ متن کامل سخنرانی ظریف روز شنبه در روزنامه سازندگی، ارگان رسمی حزب کارگزاران، چاپ شد و رسانه‌های زیادی جسته و گریخته و گاه بریده، بخشی از سخنان او را منتشر کردند؛ اما هیچ‌کس به این موضوع نپرداخت که ظریف سخنرانی‌اش را با تقدیس مفهوم‌ انسان به عنوان کانون سیاست خارجی شروع کرد و در واقع همان دکترین سیاسی‌اش را پیگیری کرد که سلاح امنیت نمی‌آورد.

✍ گرچه نباید اهمیت تسلیح و تسلیحات را انکار کرد اما صلح به‌عنوان فضیلتی اجتماعی و انسانی فقط وقتی پدیدار می‌شود که انسان به عنوان کانون دیپلماسی پشت سر نیروهای مسلح باشند و با مشروعیت بخشیدن به دولت و حاکمیت آن را مقتدر سازند.

✍ ظریف مهم‌ترین عامل بازدارندگی در برابر تجاوز خارجی به ایران را همین مساله می‌دانست که بر خلاف ملت عراق، ملت ایران مدافع وطن خویش بودند و در برابر تجاوز به خاک خود مقاومت می‌کردند.

✍ سخنرانی ظریف که آکنده از استدلالات و استنادات قرآنی بود، نمونه‌ای از رئالیسم سیاسی و واقع‌گرایی دیپلماتیک بود که‌ آمریکا را نه فراتر و نه فروتر از قدرت واقعی‌اش مفروض می‌گرفت و تسری این دکترین سیاسی به درون ایران هم می‌تواند، راهنمای اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان باشد.

✍ برخورد رئالیستی با سیاست است که ظریف را به این توصیه رهنمون می‌کند که قهر با صندوق رای و کنار کشیدن از سیاست هیچ کمکی به توسعه و آزادی نمی‌کند.

✍ ظریف گرچه بارها گفته است که سیاست داخلی را نمی‌شناسد، اما صبح روز جمعه ۲۸ مهرماه ۱۴۰۲ نشان داد که سیاست داخلی را به‌خوبی سیاست خارجی می‌شناسد و می‌داند که بدون حکومتی مشروع، امکان استقرار حکومتی مقتدر وجود ندارد.

✍ تکیه او بر رای ۷۳درصد ملت ایران به حسن روحانی در سال ۱۳۹۲ نشانه این تحلیل در سخن ظریف بود. به همین سبب است که می‌توان گفت سخنرانی سیاسی و مذهبی دکتر محمدجواد ظریف در صبح روز جمعه ۲۸مهرماه ۱۴۰۲ و بازتاب‌های آن نشان داد که با وجود چهره‌سازی‌های راست و چپ و داخل و خارج هنوز این دیپلمات دموکرات، مهم‌ترین آلترناتیو یا جایگزین جناحی حاکم است.

✍ در واقع، اگر ماجرای فایل صوتی بهار۱۴۰۰ رخ نمی‌داد و مجلس یازدهم به نحو آشکاری جلوی احیای برجام در پایان دولت روحانی را نمی‌گرفت، شیخ دیپلمات می‌توانست برای دومین بار برجام را احیا و تحریم‌ها را لغو کند و با این برگ برنده، مهم‌ترین شانس انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ بدون تردید محمدجواد ظریف بود.

✍ ظریف و روحانی البته هر دو به صورت جداگانه و مکتوب به حاکمیت این تضمین را داده بودند که در برابر مجوز احیای برجام حاضرند از صحنه رقابت ریاست جمهوری ۱۴۰۰ مستقیم (ظریف) و غیرمستقیم (روحانی) با عدم نامزدی و عدم حمایت از نامزدی دیگر، زمینه انتقال مسالمت‌آمیز قدرت از اعتدالیون به انقلابیون را فراهم کنند.

✍ پیشنهادی که اسحاق جهانگیری در همین کنگره کارگزاران سازندگی به آن اشاره کرد که در دیدار اول با سیدابراهیم رئیسی در مقام رئیس‌جمهور منتخب به او داده است تا هنوز روحانی - ظریف هستند، برجام را احیا کنند. گره‌ای که پس از دو سال هنوز کور مانده است.

✍ محمدجواد ظریف اما چه بخواهد و چه نخواهد هنوز در قامت یک نامزد ریاست جمهوری است و حضورش در کنگره‌ کارگزاران معنای روشنی دارد.

✍ تحلیل‌های او از آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی، اشاره‌هایش به مبانی نظری و قرآنی و طرح دوباره دکترین صلح و اقتدار از راه حاکمیت مردم در برابر دکترین جنگ و امنیت از راه تسلیح در شرایطی بیان شد که دولت سیدابراهیم رئیسی در هر دو حوزه سیاست داخلی و سیاست خارجی، ایران را در آستانه جنگ قرار داده است.

B2n.ir/g05549
🔅متن کامل یادداشت را در لینک زیر بخوانید:

B2n.ir/w94948

@javadrooh

✊ راجر واترز، خواننده، نوازنده و آهنگساز: تا روزی که بمیرم حمله به رژیم اسرائیل و سیاست‌های او در کرانه باختری و غزه ادامه خواهم داد

jamaran.news
◾️ @jamarannews

♻️ بازتاب: تاریخ تحریف نشود

👈 غلامعلی دهقان، کارشناس سیاسی و مدرس تاریخ، درباره یادداشت اخیر محمد قوچانی نوشت:

✍ جناب قوچانی نوشته‌اند آقای ظریف در کنگره حزب کارگزاران به رای ۷۳درصدی حسن روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۹۲ اشاره داشته است. این سخن واقعیت ندارد.

✍ در آن انتخابات، رای روحانی کمی بیش از نصف آرای شرکت‌کنندگان بود. تقریبا ۵۱ درصد شرکت‌کنندگان. و از آنجا که بخشی از جامعه مثل سنوات قبل در انتخابات شرکت نکردند، قطعا رای روحانی نسبت به واجدین رای به کمتر از ۴۰درصد هم رسید.

✍ مگر آنکه منظور گوینده سال۱۳۹۶ باشد که در آن انتخابات هم رای روحانی ۲۴میلیون و رای رئیسی نزدیک ۱۶میلیون بود و بازهم عدد ۷۳درصد رای شرکت‌کنندگان حاصل نمی‌شود؛ چه برسد به رای ۷۳درصد واجدین رای که نزدیک ۶۰میلیون تخمین زده می‌شد؛ یعنی، باز در این دوره هم وی رای ۵۰درصد واجدین رای را نداشت.

✍ زیبنده نیست فعالین سیاسی با تحریف واقعیات تاریخی بخواهند اهداف سیاسی خود را پیش ببرند.

@javadrooh

📰 پیشخوان: سیصدوپنجاه‌وششمین شماره #روزنامه_هم_میهن پنج‌شنبه چهارم آبان‌ماه منتشر می‌شود.

@javadrooh

📹 خیر اجباری شر را رواج می‌دهد

▫️شوروی کمونیستی که بر پایه اندیشه‌های مارکس رشد کرده بود اعتقاد داشت انسان اول باید به دیگری فکر کند، نه خود. این در صورتی است که همه می‌دانیم ذات و ماهیت انسان طور دیگری تکامل پیدا کرده و الویت بندی ذهن انسان جور دیگری است.

▫️موسی غنی نژاد و مهشید معیری مترجم‌های کتاب سرانجام انسان طراز نوین به روایت‌های واقعی از این کتاب اشاره می‌کنند که نشان می‌دهد جامعه شوروی به جای رواج خیر، به ابتذال شر دچار شد.

▫️‌این زوج مترجم ریشه این مسئله را در نگاه غیرواقعی اندیشه‌های این حکومت کمونیستی به انسان می‌دانند.

نسخه کامل در تلگرام

نسخه کامل در سایت

📺 @ecoiran_webtv

🗯 مصاحبه روز: سیاست نظام در انتخابات از «مشارکت حداکثری» به سیاست «نتیجه مطلوب» تغییر کرده است
 ‍
👈 سیدحسین مرعشی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران، به پایگاه خبری جماران گفت:

🔹اگر سیاست‌های کلی نظام مشارکت حداکثری نباشد، این اظهارات کار به جایی نخواهد برد. باید منتظر باشیم که سیاست‌های کلی به سمت مشارکت حداکثری برود، اگر رفت، آن وقت راه حل‌هایش را خدمت شما ارائه می‌کنیم. یعنی تا سیاست‌های کلی نظام مشارکت حداکثری نباشد، دغدغه‌های آقای متکی و امثال آقای متکی بی‌فایده است.

🔹معیشت را که نمی‌توانند درست کنند. دلشان می‌خواهد درست کنند ولی معیشت مردم به این سادگی قابل درست کردن نیست؛ ۱۰ سال زمان می‌خواهد.

🔹دلیل اصلی کاهش مشارکت مردم در انتخابات این است که نظام از سیاست «مشارکت حداکثری» به سیاست «نتیجه مطلوب» میل کرده؛ یعنی نتیجه انتخابات مهمتر از میزان مشارکت مردم است.

🔹اصولا حضور مردم در حمایت از نظام سیاسی یک نقش بسیار مهمی را بازی می‌کند، در ایجاد یک نشاط و برگشت روحیه امید که پشتوانه همه فعالیت‌های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است و در واقع به بهره‌وری منابع کشور کمک می‌کند.

🔹یکی از بهترین رشدهای اقتصادی، رشدهای تحت تأثیر بهره‌وری است؛ بهره‌وری زمانی می‌تواند اتفاق بیفتد که مشارکت عمومی افزایش پیدا کند، روحیه امید جای ناامیدی را بگیرد و نشاط جای سرخوردگی بنشیند.

🔹همیشه در ایران انتخابات‌هایی که رقابتی و نسبتا آزاد برگزار شده، شاهد چنین اتفاقات مثبتی بوده‌ایم و روی شاخص‌های اقتصادی و مشخصا روی رشد اقتصادی اثرات خودش را نشان می‌دهد.

🔹دومین و مهمترین اثر حضور مردم نقش بازدارندگی در مقابل فشارهای منطقه‌ای و بین‌المللی است. تمام دوره‌هایی که مردم در انتخابات حضور پررنگ داشتند و نقش سازنده‌ای را ایفا می‌کردند، با حضور مردم جلوی خطرات بزرگی را علیه ایران گرفته‌ایم.

🔹امروز در نقطه مقابل آن قرار داریم. یعنی حضور کم مردم در انتخابات‌ها و تشدید شکاف ملت – دولت بسترهای لازم را برای دشمنان ایران و جمهوری اسلامی فراهم کرده که ممکن است آنها از این شرایط دست به اقدامات ایذایی علیه ایران بزنند.

B2n.ir/p33340

🔅متن کامل گفت‌وگو را در لینک زیر بخوانید:

B2n.ir/f28167

@javadrooh

وزیر امور خارجه وارد نیویورک شد


🔹نیویورک – ایرنا- حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در پی افزایش درگیری‌ها میان فلسطین و اسرائیل و احتمال تشدید این بحران منطقه ای، به منظور رایزنی های بین المللی وارد نیویورک شد.
🔹به گزارش خبرنگار ایرنا از نیویورک، حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه دولت سیزدهم شامگاه چهارشنبه به وقت محلی در ادامه رایزنی های منطقه ای و بین المللی جمهوری اسلامی ایران وارد فرودگاه جان اف کندی نیویورک شد و مورد استقبال امیرسعید ایروانی سفیر و دیپلمات های ارشد ایران در سازمان ملل قرار گرفت.

لینک خبر

@IRNA_1313

📱روایت‌های مجازی: اصلاحیه اینستاگرامی محمد قوچانی درباره یادداشت اخیرش

@javadrooh

🖋 تحلیل راهبرد: زمان جدایی استراتژیک

▪️گفتاری درباره صف‌بندی‌های درون جبهه اصلاحات و چشم‌انداز آینده آن/ بخش پایانی

👈 محمدجواد روح

🔅 مقدمه و توضیحاتی درباره بخش پایانی:

✍ متن زیر، بخش دوم و پایانی بحثی است که اخیراً در یکی از گروه‌های تلگرامی تحت‌عنوان «صف‌بندی‌های درون جبهه اصلاحات و چشم‌انداز آینده آن» ارائه شده است.

✍ در بخش دوم، نخست به بررسی پاره‌ای نوشته‌های انتقادی درباره تغییر رئیس جبهه اصلاحات پرداخته‌ام و سپس در یک محور پایانی بحث، کارنامه دو گرایش حامی عدم شرکت در انتخابات که آنها را در دو دسته «پوپولیسم انتقادی» و «کارکردی کردن حاکمیت یکدست» صورت‌بندی کرده‌ام، ارزیابی شده است.

✍ در ادامه، پیشنهاد جدایی استراتژیک در جریان اصلاحات و شکل‌گیری دو جبهه «اصلاح‌طلبان انتخابات‌محور» و «اصلاح‌طلبان جامعه‌محور» ارائه شده است.

✍ بخش پایانی این گفتار هم، به پاسخگویی مضمون مصطلح سال‌های اخیر اختصاص دارد که «وقتی اکثریت مردم از اصلاحات و صندوق رای عبور کرده‌اند، چرا اصلاح‌طلبان باید همچنان از انتخابات بگویند و بر راهبرد سابق بمانند؟».

🔅سوتیترها:

🔹در شرایط کنونی ایران فارغ از اینکه اصلاً این انتخابات چه بشود، فارغ از اینکه حکومت به منتقدان راه بدهد یا راه ندهد، جامعه رأی بدهد یا رأی ندهد؛ نیروهای سیاسی دارای مسئولیت هستند. مسئولیت یک نیروی اصلاح‌طلب هم، روشن نگه‌داشتن چراغ اصلاح‌طلبی و ایفای نقش به‌عنوان نیرویی میانجی است. «دکان اصلاحات» را همچنان باید باز نگه داشت. حتی اگر این دکان کساد شده باشد، مشتری نداشته باشد و فروشندگانش مگس بپرانند، باید بگوید من همچنان در بازار حضور دارم و کالاهایی که می‌فروشم همین اصلاح‌طلبی معمول و متعارف است.

🔹با صحبت‌های اخیر آقای روحانی در دیدار کمیته سیاسی حزب کارگزاران، به‌نوعی کلید این جدایی زده شد. در این مسیر، به نظر می‌رسد طیفی از جریان اصلاحات (که همان جریان راست میانه نامیده می‌شود)، در فقدان آقای هاشمی، به‌تدریج دارند از سمت آقای خاتمی (با حفظ احترام جایگاه ایشان) به سمت آقای روحانی می‌روند. آنها حتی انتظار ندارند در انتخابات آتی رأی چندانی هم بیاورند؛ اما می‌خواهند تکلیف خودشان و راهبرد خود را روشن کنند. همانطور که با این جدایی، تکلیف طرف دیگر هم روشن می‌شود. معلوم شود بالاخره این نیروی سیاسی دنبال چیست و چه افراد و جریان‌هایی از چه راهبردی حمایت می‌کنند. رهبر هر جریان کیست و چشم‌انداز کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت چیست. هر اتفاقی که پس از این جدایی بیفتد، از این وضعیت بلا‌تکلیفی و فعالیت ظاهراً جبهه‌ای که عملاً غیر از دورهم‌نشستن‌های بی‌حاصل است، بهتر خواهد بود. از این منظر، صحبت‌های آقای روحانی که گفت: «راه‌حل نهایی صندوق رای است»، از این جهت مهم بود و آن را می‌توان نماد «عبور جریان میانه از جبهه اصلاحات» خواند.

🔅متن کامل را در لینک زیر بخوانید:

https://hammihanonline.ir/news/politic/zman-jdayy-astratzhyk

@javadrooh

جنگی که گسترده‌‏تر نمی‌‏شود

بازیگرانی که به‌راحتی می‌توانند آتش کنونی را شعله‌ورتر کنند، همگی دلایل محکمی برای اجتناب از تشدید تنش دارند

✍کنت پولاک، تحلیلگر اطلاعاتی اسبق سازمان سیا

♦️اگر اسرائیل تلاش کند حماس را به سمت بیابان‌ها براند، باز هم این جنگ می‌تواند منجر به تلفات جانی زیادی شود و فرصت حل‌وفصل مسالمت‌آمیز مناقشه 75ساله اسرائیل و فلسطین را به کلی از دسترس خارج کند. اما وقایع می‌توانند بدتر هم بشوند.

♦️تاکنون، رفتار ایران و حزب‌الله در این جنگ با رفتار آنها در گذشته همخوانی دارد. تشدید تنش برخلاف منافع آنهاست. اقتصاد ایران در وضعیت خوبی به سر نمی‌برد و این کشور با بحران‌های زیست‌محیطی روبه‌رو است. ایران همواره نسبت به قدرت نظامی اسرائیل محتاط بوده و تمایلی برای برانگیختن خشم ارتش اسرائیل نشان نداده است.

♦️مسلماً نتانیاهو انکار خواهد کرد که انتخاب‌های او در زمان جنگ براساس منافع شخصی‌اش بوده است. اما احمقانه و خلاف سوابق تاریخی اوست که فرض کنیم نتانیاهو تأثیر این جنگ بر آینده سیاسی و حقوقی خود را محاسبه نکرده است.

ترجمه آریا صدیقی

B2n.ir/j72797

@hammihanonline

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: شیر و عقاب

👈 غلامعلی دهقان، کارشناس سیاسی و مدرس تاریخ، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:

✍ به نظر می‌رسد تحولات پسا۷اکتبر به سمتی می‌رود که نقش ایران و آمریکا در ان بیش از گذشته پررنگ می‌شود. واقعیت این است پس از شهادت سردار سلیمانی در دی‌ماه سال ۱۳۹۸ که منجر به حمله ایران به پایگاه عین‌الاسد مقر نظامیان آمریکایی در عراق شد تا به امروز شاهد نوعی توازن منافع میان آمریکا و ایران بودیم.

✍ به نظر می‌رسید هر دو کشور به وضع موجود رضایت داده بودند. ایران به‌رغم تحریم‌ها به اندازه قابل‌توجهی نفت می‌فروخت و آمریکا راضی به غنی‌سازی اورانیوم ۶۰درصدی شده بود و آمریکا هم از جانب ایران و متحدینش خطری احساس نمی‌کرد.

✍ اما "طوفان الاقصی" یا به تعبیر بهتر "گرداب الاقصی" چنان ضربه‌ای به منافع آمریکا زد که خواب از سر آن پراند. ضربه به اسرائیل، ضربه به متحد اصلی آمریکا در منطقه بود؛ ضربه‌ای کارا و دقیق که همینه متحد اول آمریکا و غرب در منطقه را شکست و باز دارندگی او را زیر سوال برد.

✍ این شکست نه‌تنها شکست اسرائیل بلکه شکست برادر بزرگ وی یعنی آمریکا هم بود. به این ترتیب، قاعده توازن منافع ترک برداشت و رقیب اصلی آمریکا در منطقه یعنی ایران دست بالا را پیدا کرد.

✍ علاوه بر این، به جز حماس دیگر متحدین منطقه‌ای ایران هم کمابیش فعال شدند که مهمترین آن حزب‌الله لبنان است؛ هرچند حزب‌الله گام کوچکی در راستای فعالیت خود برداشت. همچنین، تحرکات انصارالله یمن و گروه‌های مقاومت عراق را هم باید در راستای فعالیت مقاومت دانست.

✍ به این ترتیب، قاعده توازن منافع به هم خورده و آمریکا و متحدینش احساس شکست دارند. به همین خاطر، به نظر می‌رسد تا دوباره نوعی توازن منطقه‌ای با ایران و متحدینش شروع کنند.

✍ اما اینان به جای فعالیت‌های سازنده و استراتژیک همچنان به رویکرد نظامی می‌اندیشند که نمونه بارز آن بمباران بی‌وقفه غزوه توسط اسرائیل است.

✍ از سوی دیگر، شاهد دور جدید تهدیدهای آمریکا نسبت به ایران هستیم. اما آمریکا باید متوجه شده باشد به‌کارگیری زور در این منطقه نه‌تنها توازن ایجاد نمی‌کند، بلکه رویکرد نظامی هرچه بیشتر منطقه را به بی‌نظمی و آنارشیسم سوق می‌دهد؛ یعنی، نه‌تنها منافع آمریکا و غرب تامین نمی‌شود، بلکه ضرر بیشتری هم برای منافع آنان خواهد داشت.

✍ نمونه بارز آن همین عملکرد اسرائیل طی ۷۵سال گذشته است که خواسته با زور قضیه فلسطین را جواب دهد، اما موفق نبوده است.

✍ به هم خوردن این توازن تازه به جهت بازیگری یک گروه مقاومت بوده است. آن روز که شیر بغرد، شاید تمامی منافع آمریکا مریکا در منطقه از دست برود...

@javadrooh

دو آگهی، یک دیوار
دو سبک زندگی، یک جامعه
هم گروه جهادی و موکب اهل بیت و هم گریم هالوینی (و هم فراوان موارد دیگر) همه واقعیت‌های حیات اجتماعی ایران امروز است. واقعیت‌هایی حذف‌ناشدنی، که اگر به رسمیت شناخته شوند، نه تنها تهدید نیستند، بلکه در کنار هم فرصت اند برای جامعه و برای ایران.

* عکس را دیروز گرفتم، در اصفهان‌.

@mohsenhesammazaheri