🎥 ویدئو: تصاویری از امضای توافق‌نامه ازسرگیری همکاری آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و ایران توسط #عباس_عراقچی و #رافائل_گروسی

@javadrooh

📸 نمای روز: دیدار هیات‌های ایران و آژانس با السیسی، رئیس‌جمهور مصر

@javadrooh

‍ 📱روایت‌های مجازی: پیام ترامپ پس از حمله اسرائیل به قطر

👈 #دونالد_ترامپ در سوشال‌تروث نوشت:

🔹امروز صبح، ارتش آمریکا دولت را مطلع کرد که #اسرائیل به حماس حمله می‌کند، موردی که متأسفانه در بخشی از دوحه، پایتخت قطر، رخ داد. این تصمیمی بود که نخست وزیر نتانیاهو گرفته بود، نه من.

🔹بمباران یکجانبه در داخل قطر، یک کشور مستقل و متحد نزدیک ایالات متحده، که بسیار سخت تلاش می‌کند و به شکلی شجاعانه با ما در مسیر صلح میانجیگری می‌کند، اهداف اسرائیل یا آمریکا را محقق نمی‌کند. بااین‌حال، از بین بردن #حماس که بدبختی ساکنان #غزه را به بار آورده است، هدف مهمی است.

🔹من بلافاصله به فرستاده ویژه، #استیو_ویتکاف دستور دادم تا قطری‌ها را از حمله قریب‌الوقوع مطلع کند، که متأسفانه خیلی دیر برای جلوگیری از حمله انجام داد.

🔹آمریکا #قطر را به‌عنوان یک متحد و دوست می‌بیند و در مورد محل حمله احساس بسیار بدی دارد. من می‌خواهم همه گروگان‌ها و کشته‌شدگان آزاد شده و جنگ هم‌اکنون پایان پیدا کند.

🔹پس از حمله با نخست‌وزیر #نتانیاهو صحبت کردم. نخست‌وزیر به من گفت که می‌خواهد صلح برقرار کند. من معتقدم که این حادثه ناگوار می‌تواند به‌عنوان فرصتی برای صلح باشد.

🔹همچنین شخصا با امیر و نخست‌وزیر قطر صحبت کردم و از آنها به خاطر حمایت و دوستی‌شان با ایالات متحده تشکر کردم. به آنها اطمینان دادم که چنین اتفاقی دیگر در خاک آنها رخ نخواهد داد.

🔹به وزیر امورخارجه دستور داده‌ام تا توافق همکاری دفاعی با قطر را نهایی کند. از توجه شما به این موضوع متشکرم!

@javadrooh

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: ایران همچنان وفادار به فتوا

👈 غلامعلی دهقان، کارشناس سیاسی و مدرس تاریخ، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:

✍ توافق ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نشان داد ایران همچنان می‌خواهد در چارچوب معاهدات بین‌المللی از جمله NPT عمل کند و قصد خروج از ان را ندارد.

✍ البته، به شرط اینکه فرایند مربوط به اسنپ‌بک یعنی بازگشت تحریم‌های سازمان ملل که در زمان ریاست‌جمهوری #محمود_احمدی_نژاد کلید خورد بازنگردد؛ وگرنه، امیدی به همکاری با آژانس نیست.

✍ البته، باید منتظر بود و دید آمریکا و اروپا به توافق جدید ایران و آژانس پایبند هستند و یا اینکه برنامه دیگری دارند.

✍ قرائن و شواهد نشان می‌دهد با توجه به زورآزمایی اسرائیل و آمریکا در دفاع ملی ۱۲روزه با ایران و شکست آنها در تسلیم تهران و همچنین شکست طرح رژیم‌چنج، آنان نمی‌خواهند خود را دوباره با ایران درگیر کنند و راضی به وضع موجود هستند؛ چرا که فکر می‌کنند برنامه هسته‌ای ایران ضربه خورده و تا مدت‌ها نیاز به بازسازی دارد و از سوی دیگر، همچنان این برنامه تحت بازرسی آژانس است و به این ترتیب، کنترل می‌شود.

✍ اگر توافق جدید مانع باز گشت تحریم‌های سازمان ملل شود، ایران هم از برندگان دور جدید خواهد بود.

✍ علاوه بر کاهش نوسانات بازار، ایران فرصتی برای بازسازی توان خود در ابعاد گوناگون از جمله امور نظامی خواهد داشت تا با شناسایی نقاط ضعف خود و رفع آنها در درگیری‌های احتمالی آینده همچنان قدرتمندتر از گذشته عمل کند.

✍ به نظر می‌رسد قضایای مربوط به اوکراین و فلسطین در شرایط فعلی می‌بایست اولویت بیشتری برای آمریکا و اروپا داشته باشد تا موضوع هسته‌ای ایران که همیشه مقید به فتوا بوده و به دنبال بمب اتمی نیست.

✍ روزهای آتی نشان خواهد داد آمریکا و اروپا چگونه فکر می‌کنند.

@javadrooh

🌎 نگاه تحلیلگران جهان: حمله‌ای که نگاه اعراب را تغییر داد

👈 #ولی_نصر مشاور سابق اوباما در شبکه اجتماعی ایکس نوشت:

✍ حمله اسرائیل به قطر به همان اندازه برای خلیج‌فارس شوک‌آور است که حمله ایران به ارامکو در سال۲۰۱۹ بود. هر دو حمله نشان دادند که حفاظت امنیتی آمریکا ارزش چندانی ندارد.

✍ حمله به قطر به همان اندازه پیامدهای مهمی خواهد داشت که حمله ایران به آرامکو داشت و آن حمله، دیدگاه خلیج‌فارس را به‌طور بنیادی تغییر داد.

@javadrooh

📱روایت‌های مجازی: عصبانیت توییتری یکی از دشمنان برجام از توافق عراقچی-گروسی برای ازسرگیری بازرسی‌های آژانس. #سید_محمود_نبویان به همراه #سعید_جلیلی حتی در دولت #رئیسی هم مانع احیای برجام و نهایی شدن توافق تیم مذاکره‌کننده #علی_باقری_کنی با قدرت‌های جهانی شده بودند.

@javadrooh

💥خبر: بیانیه قدرت‌های غربی درباره توافق جدید ایران و آژانس

👈 فرانسه، آلمان، بریتانیا و ایالات متحده (گروه چهارجانبه) در شورای حکام بیانیه مشترکی درباره ایران صادر کردند که در آن آمده است:

🔹امروز صبح، درخصوص توافق بر سر سازوکارهایی برای اجرای کامل توافقنامه پادمان ایران، از جمله تمامی دسترسی‌ها، بازرسی‌ها و گزارش‌دهی‌های لازم در همه تأسیسات و اماکن هسته‌ای ایران، بیانیه‌ای مشترک ارائه دادیم.

🔹ما از اظهارات مدیرکل یاد می‌کنیم که این توافق هیچ تغییری در توافقنامه پادمان ایران ذیل معاهده ان‌پی‌تی ایجاد نخواهد کرد. ما منتظر دریافت گزارش‌های بیشتر درباره این ترتیبات عملی جدید، و همچنین اجرای کامل آن‌ها خواهیم ماند.

🔹اکنون زمان عمل از سوی ایران است، نه کلمات. فعالیت‌های راستی‌آزمایی آژانس از مدت‌ها پیش به تعویق افتاده است. ازاین‌رو، امیدواریم ایران از این فرصت برای اجرای فوری تدابیر درخواستی مدیرکل استفاده کند؛ تدابیری همچون: تهیه گزارش‌های ویژه از سوی ایران درباره اورانیوم با غنای بالا و پایین در تأسیسات موردنظر، به‌روزرسانی پرسشنامه‌های اطلاعات طراحی، و از سرگیری کامل بازرسی‌های آژانس در تمامی سایت‌ها و تأسیسات هسته‌ای مشمول پادمان در ایران، چه آنها که تحت تأثیر قرار گرفته‌اند و چه آنها که نه.

🔹باید یادآور شد که ایران بیش از شش سال است از حل پرسش‌ها درباره مواد هسته‌ای کشف‌شده در چندین مکان اعلام‌نشده در ایران خودداری کرده است. مدیرکل و هیأت مدیره بارها به‌روشنی اعلام کرده‌اند که ایران از نظر حقوقی موظف به روشن کردن این مسائل است.

🔹ایران علی‌رغم تلاش‌های گسترده مدیرکل و این هیأت برای دادن هر فرصت ممکن، از انجام این وظیفه سر باز زده است. ازاین‌رو، پس از انتشار «ارزیابی جامع» مدیرکل درباره مسائل پادمانی معوق، شورای حکام قطعنامه‌ای تصویب کرد که بر اساس آن، قصورهای متعدد ایران در انجام تعهداتش، نقض توافقنامه پادمان تلقی شد.

🔹شورای حکام صبور بوده است. ایران تقریباً سه ماه فرصت داشته است تا اجرای کامل توافقنامه پادمان خود را از سر بگیرد و نگرانی‌های ایمنی و امنیتی مربوط به تأسیسات هسته‌ای آسیب‌دیده از حملات نظامی را برطرف کند.

🔹اما شورای حکام نمی‌تواند از کنار نتایج جدی این گزارش بگذرد. توقف تقریباً کامل اجرای پادمان‌ها در ایران به مدت دو ماه و نیم، غیرقابل‌قبول و غیرقابل‌دوام است و دلایل روشنی برای اقدام این هیأت فراهم کرده است.

🔹اکنون فرصتی فراهم شده تا ببینیم آیا ایران تعهدات قانونی پادمانی خود را به‌طور کامل، فوری و بدون قید و شرط اجرا خواهد کرد یا نه. ما صمیمانه امیدواریم که چنین شود.

🔹ما تأسف می‌خوریم که ایران پیشاپیش تهدید کرده است این گام‌های عملی را به دلایل بی‌ارتباط و سیاسی معلق خواهد کرد، و یک بار دیگر تأکید می‌کنیم که تعهدات قانونی و الزام‌آور ایران در حوزه پادمان از معاهده ان‌پی‌تی و توافقنامه جامع پادمان (CSA) ناشی می‌شود و نه از هیچ منبع دیگر. بار دیگر، صمیمانه امیدواریم که تغییری در رویکرد در راه باشد.

🔹بااین‌حال، باید تجربه‌های پیشین خود را نیز مدنظر قرار دهیم. اگر این هیأت شاهد از سرگیری کامل و جامع اجرای توافقنامه پادمان ایران تا نشست بعدی خود نباشد، باید آماده باشیم ایران را پاسخگو بدانیم و گزارشی مطابق اساسنامه آژانس و قطعنامه ماه ژوئن، که ایران را ناقض توافقنامه جامع پادمان معرفی کرد، ارائه کنیم.

🔹ما حمایت کامل خود را از تلاش‌های جاری آژانس و مدیرکل برای تعامل با ایران اعلام می‌داریم. ما بار دیگر پیام مدیرکل به ایران را یادآوری می‌کنیم که «شروع دوباره فعالیت‌های پادمانی در ایران، ضروری و فوری است».

🔹همکاری کامل ایران با آژانس و اجرای کامل تعهدات قانونی پادمانی‌اش، زیربنای لازم برای دستیابی به توافقی پایدار به‌منظور رفع نگرانی‌ها پیرامون فعالیت‌های هسته‌ای ایران است؛ هدفی که سه کشور اروپایی (E3) مدت‌هاست برای آن تلاش کرده‌اند./انتخاب

@javadrooh

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: طرحی برای امنیت خاورمیانه

👈 حسن بختیاری‌زاده، کارشناس‌ارشد روابط بین‌الملل، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:

✍ رویدادهای اخیر و تجاوز مداوم #اسرائیل به کشورهای مختلف خاورمیانه، نشانگر آن است که این رژیم تهدیدی واقعی و فزاینده برای امنیت این منطقه است.

✍ به علاوه، نمی‌توان این واقعیت را نادیده گرفت که اسرائیل با برخورداری از برتری نظامی و اطلاعاتی خود، آنگاه که اراده می‌کند، به اهداف خود حمله می‌برد.

✍ با توجه به اینکه دامنه تجاوز اسرائیل، به‌گونه‌ای آشکار گسترش پیدا کرده و حتی قطر را -که مناسباتی نزدیک با غرب دارد- در برگرفته است و نیز با عنایت به این واقعیت که امنیت دولت‌های خاورمیانه بر یکدیگر تأثیر می‌گذارد؛ به نظر می‌رسد بازبینی ترتیبات امنیتی این منطقه در راستای مقابله با تهدیدات اسرائیل گریزناپذیر است.

✍ ازاین‌رو، نویسنده این یادداشت پیشنهاد می‌کند دولت‌های خاورمیانه به‌ویژه ایران، عربستان، قطر، امارات و مصر به همراه  پاکستان و ترکیه، پیمان دفاعی مشترکی منعقد کنند. این پیمان تنها جنبه دفاعی در برابر اسرائیل دارد. دولت‌های عضو این پیمان متعهد می‌شوند:

▪️از هرگونه مشارکت در جنگ و نیز هرگونه همکاری نظامی و اطلاعاتی با اسرائیل، علیه اعضای دیگر، خودداری کنند.

▪️اجازه ندهند اسرائیل از امکانات و سرزمین آنها برای تجاوز و یا هر اقدام خصمانه دیگری علیه سایر اعضا استفاده کند.

▪️در صورت حمله اسرائیل به هر یک از اعضا، برای دفاع از آن عضو و واکنش متناسب به اسرائیل، اقدام کنند.

▪️به همکاری و هماهنگی نظامی و امنیتی با یکدیگر در  راستای آمادگی برای مقابله با تجاوز اسرائیل و یا هرگونه اقدام خصمانه آن علیه اعضا بپردازند.

▪️در راستای تحقق اهداف پیمان، دبیرخانه ای دائمی تشکیل دهند.

✍ تهدید فزاینده اسراییل، بیش از گذشته ضرورت دفاع دسته‌جمعی دولت‌های خاورمیانه را در برابر این رژیم نمایان ساخته است؛ چراکه ترتیبات امنیتی کنونی هیچ میزان از بازدارندگی را در برابر اسرائیل ایجاد نمی‌کند.

✍ به نظر می‌رسد قطر با توجه به تجاوز اخیر اسرائیل و مناسبات نزدیک آن با بسیاری از دولت‌های منطقه می‌تواند نقش مهمی در انعقاد پیمان امنیتی خاورمیانه داشته باشد.

@javadrooh

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: یازدهم سپتامبر؛ امنیت، آزادی و بازتاب جهانی و منطقه‌ای

👈 عبدالرضا خزایی، روزنامه نگار و تحلیلگر سیاسی، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:

✍ بیست‌وچهار سال پیش، صبحی که جهان را لرزاند، برج‌های دوقلو فرو ریختند و چهره‌ای تازه از بحران امنیت، آسیب‌پذیری قدرت‌ها و شکنندگی نهادهای بین‌المللی پیش چشم جهانیان نقش بست. یازدهم سپتامبر نه‌تنها یک فاجعه انسانی، بلکه نقطه عطفی بود که نحوه تعریف امنیت و نسبت آن با آزادی را برای همیشه بازنویسی کرد.

✍ از آن روز به بعد، امنیت به ارزش مطلق تبدیل شد و آزادی‌های مدنی به حاشیه رانده شد؛ الگویی که در عرصه داخلی کشورها نیز بازتولید شد و مسیر سیاستگذاری‌ها را شکل داد.

✍ پیامدهای جهانی این رویکرد، مداخلات نظامی و اشغال‌هایی بود که با عنوان «مبارزه با تروریسم» توجیه شدند. افغانستان و عراق نمونه‌های عینی از ناکامی امنیت تحمیلی بودند؛ کشورهایی که اعمال قدرت بدون مشارکت مردم، نه‌تنها ثبات ایجاد نکرد، بلکه شکاف‌های سیاسی و اجتماعی را عمیق‌تر کرد و زمینه را برای ظهور گروه‌های افراطی و بحران‌های ساختاری فراهم کرد.

✍ تجربه این کشورها نشان داد امنیتی که بدون عدالت اجتماعی و مشروعیت سیاسی اعمال شود، خود به عامل بحران بدل می‌گردد و ظاهری آرام اما درون پر از ناامنی ایجاد می‌کند.

✍ این الگو به‌سرعت وارد سیاست داخلی کشورها نیز شد. چارچوب امنیت‌محور، فضای عمومی و خصوصی شهروندان را محدود کرد؛ نظارت گسترده، بازتعریف آزادی‌های فردی و کنترل اجتماعات، ابزارهایی شدند برای تثبیت قدرت و مهار صدای جامعه.

✍ آزادی‌های بنیادین مانند بیان نظر، حق تجمع و انتخاب سبک زندگی، تحت برچسب تهدید امنیتی قرار گرفتند. قدرتی که گفت‌وگو را خفه می‌کند، امنیت ظاهری می‌سازد اما مشروعیت، اعتماد و همبستگی اجتماعی را فرسایش می‌دهد.

✍ در سطح منطقه، این منطق به شکل نرم‌تر اما تأثیرگذار دیده می‌شود. در کشورهایی از جمله ایران، فشارهای اقتصادی، محدودیت‌های اجتماعی و فرهنگی و کنترل رفتارهای شهروندان، امکان اعتراض و مطالبه‌گری را کاهش داده است.

✍ این همان امنیت تحمیلی است که صدای جامعه را خاموش می‌کند و بحران‌های آینده را بذر می‌پاشد. سکوت اجباری جای گفت‌وگو را گرفته و نارضایتی‌های پنهان انباشته می‌شوند؛ واقعیتی که در بلندمدت تاب‌آوری سیاسی و اجتماعی را به خطر می‌اندازد.

✍ تحلیل دو دهه گذشته در سطح جهانی و منطقه‌ای نشان می‌دهد که امنیت واقعی بدون عدالت اجتماعی، پاسخگویی و مشروعیت سیاسی، پایدار نیست. نهادهای ضعیف و حکمرانی غیرشفاف، بحران‌های ساختاری، اقتصادی و روانی ایجاد می‌کنند.

✍ تجربه کشورهای مختلف نشان می‌دهد که مردم وقتی امکان بیان خواسته‌هایشان را ندارند، امنیت ظاهری، لایه‌ای شکننده است که دیر یا زود فرو می‌ریزد و هزینه‌های جبران‌ناپذیر بر جای می‌گذارد.

✍ یادآوری یازدهم سپتامبر، علاوه بر مرور یک حادثه تاریخی، فرصتی است برای بازاندیشی در نسبت میان امنیت و آزادی و بازسازی نهادهایی که توان حل مسایل اجتماعی را از مسیر عدالت، مشارکت مدنی و شفافیت دارند.

✍ امنیتی که بر پایه کرامت انسانی، پاسخگویی و تعامل با جامعه شکل گیرد، مشروعیت، ماندگاری و توان مقابله با بحران‌های آینده را خواهد داشت.

✍ درس امروز روشن است: امنیت واقعی در سکوت و سرکوب شکل نمی‌گیرد؛ بلکه در شفافیت، مشارکت و آزادی متولد می‌شود و هر گونه غفلت از این اصول، هزینه‌های جبران‌ناپذیری بر جای خواهد گذاشت.

@javadrooh

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: گاهی باید ایستاد و اندیشید

👈 محمدجواد غلامرضا کاشی، استاد فلسفه سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی، در یادداشتی تلگرامی نوشت:

✍ عرصه جهانی همیشه میدان تنازع میان قدرت‌های کوچک و بزرگ بوده و هست. اما طرف‌های درگیر حاضر نبودند عریان در صحنه ظاهر شوند. لباسی از اخلاق و موازین حقوقی بر تن می‌کردند. بیشترین توحش را در انسانی‌ترین لفافه‌های اخلاقی می‌پوشاندند.

✍ امروز هیچ پرده‌پوشی در میان نیست. خشونت و زور در وحشیانه‌ترین شکل خود در صحنه است، هیچ‌کس تقلایی برای توضیح و توجیه اخلاقی یا حقوقی نمی‌کند.

✍ حمله اسرائیل به قطر، یک سکانس تازه از فیلمی بود که از هفتم اکتبر 2023 آغاز شد. در آغاز فیلم #نتانیاهو با چهره‌ای مظلوم به قصد پاسخ‌گویی و انتقام در صحنه حاضر شد.

✍ در میانه فیلم هستیم. اینک به یک غول وحشتناک تبدیل شده که هیچ مرزی نمی‌شناسد. نه‌تنها مرزهای جغرافیایی را درنوردیده، بلکه همه حد و مرزهای حقوقی، اخلاقی و انسانی را پشت سرگذاشته است. حیرت انگیزتر آنکه جهان غرب پشتیبانی و حمایت هم می‌کند.

✍ موازنه قدرت در منطقه دگرگون شده و ما بیشتر از هر کشوری در مخاطره هستیم. #اسرائیل با مجموعه حامیانش، ابرداستان‌های روشنفکری در ایران را به هم ریخته‌اند.

✍ دیگر نمی‌توان با داستان جهان باز و بسته به فهم ماجرا پرداخت. چه کسی می‌تواند مدعی شود اسرائیل به نمایندگی از جهان باز و دمکراتیک به نبرد با کشورهای بسته و دیکتاتور همت گماشته است؟

✍ حتی دوگانه استعمار و سلطه ازیک‌سو و مقاومت جهان زیرسلطه نیز معنای خود را از دست داده است. کدام مقاومت؟ چه کسی، چه فهمی و چه نیروی قدرتمند و معناداری برای مقاومت در جهان امروز وجود دارد؟

✍ منطق غالب روشنفکران ما ستیز با ایدئولوژیک‌اندیشی است. من هم همراهی می‌کنم. اما جهان پس از آن را به منطق صرف قدرت و ثروت سپردن فاجعه بزرگ‌تری از ایدئولوژیک‌اندیشی است.

✍ به خلاف کسانی که خیال می‌کردند پیشرفت مادی و تکنولوژیک، منازعات سیاسی را منحل می‌کند، با دنیایی مواجهیم که تکنولوژی و ثروت با قدرت توام شده به خوردن و استهلاک تمامیت هستی خود و جهان مشغول شده است.

✍ به مردم رویای رفاه و ثروت دم دست نفروشیم. در جهان امروز هیچ‌کس حلوای شیرین شادی و رفاه برای ما نپخته است. ما در مخاطره‌ایم و وای به حال ما اگر قرص‌های روانگردان به مردم بفروشیم.

✍ گاهی باید ایستاد. به خود و جهانی که در آن زیست می‌کنیم، اندیشید.

@javadrooh

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: اسرائیل به کجا می‌رود؟

👈 صابر گل‌عنبری، تحلیلگر ارشد روابط بین‌الملل، در یادداشتی تلگرامی نوشت:

✍ آنچه اسرائیل در منطقه انجام می‌دهد از نسل‌کشی گسترده در غزه تا حملات مستمر به لبنان و سوریه و جنگ علیه ایران و حمله اخیر به قطر در وهله اول یک قدرت‌نمایی آشکار به نظر می‌رسد که کسی جلودارش نیست و با حمایت آمریکا دست بالا را در منطقه پیدا کرده است؛ به هر جا بخواهد حمله می‌کند و هر کسی را بخواهد هر کجا باشد، ترور می‌کند.

✍ بااین‌حال، رویکرد کنونی اسرائیل رفتار یک بازیگر عاقل و مسئولیت‌پذیر نیست؛ بلکه بیشتر شبیه رفتار گنده لات و قلدر دیوانه‌ای است که تعادل خود را از دست داده و دست به هر کاری می‌زند و پس از بر باد رفتن اعتبار و حیثیتش در جهان، خود را دیگر رها از هر گونه قید و بند و هنجاری می‌داند.

✍ در کل به همان اندازه که نداشتن قدرت به‌ویژه در بعد نظامی برای یک کشور خطرناک است، اعمال افسارگسیخته آن از جانب یک طرف برخوردار از مدرن‌تربن تکنولوژی نظامی نیز برای خود آن خطرناک است.

✍ ازاین‌رو، نه از خاستگاه شعارپردازی و خوش‌بینی، بلکه از حیث راهبردی و نگاهی تاریخی و آینده‌نگر و با توجه به شرایط خاص اسرائیل می‌توان گفت که رفتار امروزی آن در منطقه و به‌ویژه حمله به میانجیگر قطری پس از میزبانی از مقاماتش در طول این دو سال در طول مذاکرات فاقد هر نوع عقلانیت و آینده‌نگری راهبردی است.

✍ حالا نه تنها عملیات شکست خورده و دستاوردی راهبردی نداشته، بلکه نگرانی‌ها در حوزه خلیج‌فارس نسبت به سیاست‌های اسرائیل را بیش از هر زمانی افزایش داده و موج محکومیت جهانی علیه اسرائیل به راه انداخته است.

✍ این محکومیت‌ها تاکنون برگردان عملی جدی نداشته، اما یقینا موقعیت‌ آن در جهان را متزلزل‌تر خواهد کرد و پیشرانی برای موجی جهانی است که از حدود دو سال پیش علیه‌اش به راه افتاده است و اندوخته‌های استراتژیک آن در دنیا یکی پس از دیگری از بین می‌رود.

✍ اکنون اسرائیل فارغ از دیگر نشانه‌ها، بلکه
بنا به گفته سه نخست‌وزیر قبلی آن (ایهود باراک، ایهود اولمرت و نفتالی بنت) به یک «کشور منفور و منزوی» در دنیا تبدیل و در مقابل بیش از هر زمانی صدای ضرورت تشکیل کشور فلسطین شنیده می‌شود.

✍ اما در سطح منطقه، اسرائیل با تداوم پاکسازی نژادی در غزه و این حملات متهورانه در سراسر منطقه ازیک‌سو، فعلا هر نوع فرصتی برای عادی‌سازی روابط و ادغام در منطقه را از بین می‌برد و تداوم روابطش با کشورهایی هم که به «پیمان ابراهیم» پیوستند، با چالش و تهدید جدی مواجه است.

✍ از دیگر سو، چنان بذر عداوت با خود را در کل منطقه گسترش داده و تعمیق کرده که می‌توان گفت همه منطقه را ضد خود کرده و می‌رود که در یک جبهه قرار دهد.

✍ این وضعیت به بشکه باروتی می‌ماند که مترصد فرصتی برای انفجار است و هرچند در حال حاضر نشانه‌ای جدی دال بر چنین انفجار منطقه‌ای علیه اسرائیل در آینده نزدیک وجود ندارد، اما بذرهای آن کاشته شده و این اتفاق دیر یا زود می‌افتد.

✍ ازاین‌رو، اگر حمله هفتم اکتبر به قول خود اسرائیلی‌ها بزرگ‌ترین ضربه تاریخی و امنیتی به اسرائیل از زمان تاسیسش بود، اما واکنش بی‌حساب و کتاب و نامتعادل به آن نیز علی‌رغم دستاوردهای مهم در سطح منطقه عملا پیامدهای این ضربه را در ابعادی دیگر و جهانی تشدید کرد و در واقع خود همین واکنش نامعقول اسرائیل در مقیاسی راهبردی معادل چندین هفتم اکتبر است.

✍ بله، اکنون در منطقه نه کشوری، نه طرفی و نه ائتلاف یا اتحادی وجود دارد که بتواند اسرائیل را متوقف سازد؛ اما تجربه تاریخ و منطق سیاست نشان می‌دهد که هیچ وضعیتی تا ابد پایدار نخواهد ماند.

✍ در نهایت، همین قلدری افسارگسیخته اسرائیل در منطقه به زیان خود او تمام خواهد شد و روزی بهای سنگین آن را خواهد پرداخت. این، سنت تغییرناپذیر هستی، تاریخ و سیاست است.

✍ خلاصه آن‌که زیان‌دیده راهبردی قدرت‌نمایی امروز اسرائیل در منطقه، خود آن و موجودیتش در آینده‌ است؛ و #نتانیاهو به همراه اولترا‌راست‌های اسرائیل، آن را به سوی سرنوشتی نامعلوم سوق می‌‍دهند.

✍ اسرائیل چه بخواهد چه نخواهد در خاورمیانه زندگی می‌کند و و این شرایط نیز همیشگی نخواهد بود. طرفی که می‌خواهد در این محیط ناامن و در حلقه‌ای از کشورهای عربی و اسلامی بزرگ به حیات خود ادامه دهد، ناگزیر دست‌کم باید نیم نگاهی هم به آینده داشته باشد و این احتمال را در نظر بگیرد که شرایط روزی دستخوش دگرگونی شود.

@javadrooh