✅نشست معاون سیاسی وزارت کشور با حزب اتحاد ملت؛
تأکید بر انتخابات تناسبی و ضرورت تقویت احزاب/ گزارش حزب اتحاد به زینی‌وند و درخواست صیانت از قلمرو فعالیت حزبی

✍️ به گزارش روابط‌عمومی حزب اتحاد ملت ایران اسلامی، نشست هم‌اندیشی معاون سیاسی وزارت کشور با اعضای حزب اتحاد ملت در دفتر مرکزی این حزب برگزار شد.

🔹در این جلسه، علی زینی‌وند، معاون سیاسی وزیر کشور دولت چهاردهم، ضمن تشریح وضعیت فعلی کشور، گزارشی از اقدامات انجام‌شده در این وزارتخانه ارائه کرد.

🔹زینی‌وند با اشاره به برنامه‌های پیش‌روی وزارت کشور، برگزاری انتخابات تناسبی و همچنین حرکت به سمت برگزاری انتخابات به‌صورت الکترونیکی را از مهم‌ترین اهداف این معاونت در سال آینده عنوان کرد. وی افزود: در یک سال گذشته، جلسات منظم با احزاب برگزار شده و همچنین پیگیری قانون تجمعات ـ که از دولت پیشین آغاز شده اما به سرانجام نرسیده بود ـ در دستور کار قرار دارد.

🔸دیدگاه‌های دبیرکل حزب اتحاد ملت

🔹آذر منصوری، دبیرکل حزب اتحاد ملت در این نشست با اشاره به تفاوت رویکرد وزارت کشور در دولت چهاردهم نسبت به دوره‌ گذشته گفت: «در دولت قبل، مکاتبات با احزاب بیشتر جنبه سلبی داشت و رویکرد جانبدارانه نسبت به برخی احزاب کاملاً مشهود بود. امروز اما فضای تعامل بیشتر شده و وزیر کشور تلاش دارد ارتباط گسترده‌تری با احزاب برقرار کند.»

🔹دبیرکل حزب اتحاد ملت با انتقاد از احضارهای فعالان سیاسی در قالب گفتگو از سوی نهادهای امنیتی بر «لزوم زدودن فضای امنیتی از فضای فعالیت سیاسی» تاکید کرد.

🔹منصوری، همچنین بر ضرورت زدودن فضای امنیتی از فعالیت‌های سیاسی و بازنگری در قانون احزاب تأکید کرد.

🔸گزارش معاون اجرایی و کمیته شعب استان‌ها

🔸محمود میرلوحی، معاون اجرایی حزب، تفاوت محسوس فضای سیاسی کشور نسبت به گذشته را مورد توجه قرار داد و گفت: «ارتباط دولت و احزاب بیشتر شده اما همچنان ناترازی در توجه به احزاب وجود دارد و باید میدان بیشتری برای فعالیت آنها فراهم شود.» او با اشاره به سابقه تاریخی تحزب در ایران افزود: «امروز فعالیت حزبی هزینه‌بر است و همین مانع گسترش آن می‌شود.»

🔸سعید شریعتی، رئیس کمیته شعب استان حزب، در گزارشی اعلام کرد: «در برخی استان‌ها نهادهای امنیتی عملاً جایگزین وزارت کشور شده‌اند و به جای استانداری‌ها، این نهادها فعالان سیاسی را احضار می‌کنند.»

🔹وی افزود: «اکنون حزب اتحاد ملت در ۱۶۰ شهر و شهرستان شعبه فعال دارد و هدف‌گذاری ما رسیدن به ۳۰۰ شعبه است. در همه استان‌ها به جز کرمانشاه، دفاتر حزب دایر است و برنامه‌های تشکیلاتی منظم در استان‌ها برگزار می‌شود.»

🔹شریعتی، همچنین خبر داد که به مناسبت یک‌سالگی دولت، بیانیه‌ای بر اساس گزارش‌های شعب سراسر کشور درباره ارزیابی عملکرد دولت منتشر خواهد شد.

🔸گزارش از شعبه تهران و دیگر اعضا

🔹علی پیرحسین‌لو، رئیس شعبه استان تهران حزب، با انتقاد از «خودتحریمی دولت در استفاده از نیروهای حزبی» گفت: «با وجود نیاز کشور به بازیابی سرمایه اجتماعی، استفاده از نیروهای سیاسی با بهانه منفی بودن استعلامات کنار گذاشته می‌شود. این سرمایه اجتماعی تنها با برگزاری انتخاباتی با مشارکت بالا قابل احیاست.»

🔹در ادامه، اعضای شورای مرکزی حزب نیز به مشکلات مرتبط با فعالیت‌های حزبی در استان‌ها اشاره کرده و تأکید کردند که به دلیل هزینه‌زا بودن فعالیت سیاسی، جوانان تمایل کمتری به حضور در احزاب دارند. آنان خواستار ایجاد جذابیت برای مشارکت جوانان در فعالیت‌های حزبی شدند.

🔸توضیحات ساختاری و نقدهای سیاسی

🔹علی اصغر خدایاری، معاون سیاسی حزب، در توضیحاتی به ساختار دفتر سیاسی و کمیسیون‌های زیرمجموعه آن پرداخت و روند تهیه بیانیه‌های سیاسی حزب ـ از جمله آخرین بیانیه پس از جنگ ۱۲ روزه ـ را تشریح کرد.

🔹حسین نورانی‌نژاد، قائم‌مقام دبیرکل حزب، در سخنان خود به علل و موانع فعالیت حزبی و سیاسی در ایران پرداخت.

🔹او با برشمردن شش مانع عمده در مسیر فعالیت حزبی، از جمله بدبینی تاریخی به احزاب، ضعف قانون احزاب، مداخلات امنیتی و تأثیر منفی عضویت در احزاب بر زندگی شخصی افراد، تصریح کرد: «به دلیل نبود احزاب ریشه‌دار در تاریخ ایران، جامعه ناگزیر به تکرار تجربه‌های سیاسی گذشته شده است.»

🔸تأکید بر نقش وزارت کشور در صیانت از فعالیت سیاسی

🔹علی شکوری‌راد، دبیرکل پیشین حزب اتحاد ملت، نیز در این نشست بر صیانت از قلمرو فعالیت سیاسی تاکید کرده و گفت: «حفظ قلمرو سیاسی باید در دست وزارت کشور باشد و نهادهای امنیتی نباید با احزاب، شخصیت‌های سیاسی و نهادهای مدنی تماس مستقیم برقرار کنند.»

🔺متن کامل

@javadrooh

پنجاه و هفتمین شماره‌ی نشریه‌ی کوچه با موضوع "وطن" تقدیم می‌کند:

در بخش دیباچه یادداشت سردبیر را خواهیم داشت. در بخش تأملات با محوریت موضوع این شماره اساتید گرام احسان ابراهیمی، مددی دارستانی، منصوری‌نژاد، رضایی‌نیا، توحیدلو و معینی مقالات خود را ارائه نموده‌اند. در بخش اندیشه با مقاله‌ای از استاد حمیده با موضوع مفهوم وطن در اشعار عارف قزوینی در خدمتتان هستیم. در بخش گفتمان معرفت به پیشنهاد دکتر طبیبیان مقاله‌ای از زنده‌یاد استاد احسانیارشاطر خواهیم داشت. در بخش کنکاش مروری بر اخبار فرهنگی و اجتماعی اخیر خواهیم داشت و در کتاب کوچه مختصری به تازه‌های نشر می‌پردازیم.

با ما همراه باشید🌹

@javadrooh

📰 پیشخوان: هشتصدوشصت‌ودومین شماره #روزنامه_هم_میهن سه‌شنبه بیست‌وهشتم مردادماه منتشر می‌شود.

@javadrooh

🔴 دو واکنش به بیانیه جدید جبهه اصلاحات ایران

☑️ جلائی پور: بیانیه جبهه اصلاحات یک فول درشت بود

✅ اصغرزاده: امنیتی‌سازی اصلاحات؛ پاس‌گل به اقتدارگرایان، نه نقد منصفانه

🖊 حمیدرضا جلائی پور استاد جامعه شناسی و ابراهیم اصغرزاده عضو جبهه اصلاحات در یادداشت هایی جداگانه برای جماران به بیان نظرات خود در مورد بیانیه اخیر جبهه اصلاحات ایران پرداختند.

➖جلائی پور که از منتقدین این بیانیه است، نوشته است: بیانیه جبهه اصلاحات بجای تقویت همکاری میان دولت و حاکمیت با زبان تغییرات ساختاری بر افتراق دولت و حاکمیت تاکید می‌کند و این عین بی‌مسولیتی است.

➖بیانیه اخیر جبهه اصلاحات فول درشتی بود و در حالی که ایران، حاکمیت، دولت توافق‌گرای پزشکیان و شهروندانش با شرایط جنگی خطیر و دشمنی خبیث مثل اسرائیل رو به رو بودند، پاس گلی به تندروان خالص‌گرا و سرنگونی‌طلبان اسرائیلی در رسانه‌های ماهواره‌ای بود.👇👇👇

https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1678887

➕ ابراهیم اصغرزاده هم در دفاع از این بیانیه نوشته است: منتقدان بیانیه جبهه اصلاحات عملاً با امنیتی‌سازی فضای سیاسی و نشاندن جبهه اصلاحات در کنار دشمن، همان کاری را می‌کنند که سال‌ها امثال حسین شریعتمداری ها و مفسران صدا و سیما در رسانه‌های جریان حاکم کرده اند؛ یعنی برچسب‌زنی برای خفه کردن گفتمان اصلاحی.

➕بیانیه جبهه اصلاحات نه تنها فول درشت نبود که فول درشت روشی است که برخی مدعیان اصلاح‌طلبی در پیش گرفته‌اند. مصادره پروژه «وفاق ملی» به اصلاحات میلی متری، امنیتی‌سازی گفتمان اصلاحی و ایستادن در کنار اقتدارگرایان به اسم اصلاحات. اگر اصلاح‌طلبی بخواهد باقی بماند، باید مرز خود را با این منطق روشن کند./ جماران👇👇👇

https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1678888

🇮🇷 @jamarannews

💥خبر: خبر سخنرانی روز جمعه مقام‌رهبری کذب است

👈 در ساعات اخیر برخی رسانه‌های غیررسمی مدعی شده‌اند که آیت‌الله محمدی گلپایگانی در سفری به قم دیداری با تمام مراجع داشته و روز جمعه نیز حضرت آیت‌الله‌ خامنه‌ای سخنرانی مهمی خواهد داشت.

🔹کسب اطلاع خبرنگار ما حاکیست خبر سخنرانی رهبر معظم انقلاب در روز جمعه صحت ندارد و جزییات منتشر شده از سفر رئیس دفتر آیت‌الله خامنه‌ای به قم نیز مورد تایید نیست/ تسنیم

@javadrooh

📰 پیشخوان: هشتصدوشصت‌وسومین شماره #روزنامه_هم_میهن چهارشنبه بیست‌ونهم مردادماه منتشر می‌شود.

@javadrooh

چاقوی بدون دسته

سرمقاله هم‌میهن
۲۹ مرداد ۱۴۰۴

🔹هر قدرت حکومتی دو لایه نرم‌‏افزاری و سخت‌‏افزاری یا سازمانی دارد. لایه نرم‌‏افزاری همان حس مقبولیت و مشروعیتی است که مردم برای حکومت و ساختار قدرت، قائل هستند و حمایتی که از برنامه‌‏ها و سیاست‌‏های آن می‌‏کنند. در واقع، قدرت حکومت در دفاع نظری از خودش و برنامه‌‏ها و سیاست‌‏هایش و اقناع مردم جزء اصلی لایه نرم‌‏افزاری قدرت آن است.

🔹در مقابل، تسلط بر نهادهای رسمی مثل مجلس، دستگاه قضایی و سازمان‌‏های نظامی و انتظامی و امنیتی و بانکی نیز لایه سخت‌‏افزاری قدرت محسوب می‌‏شوند. اغلب قدری شکاف میان این دو لایه وجود دارد؛ ولي گستردگی شکاف موجب ناپایداری سیاسی می‌‏شود.

🔹این شکاف در ایران زیاد بوده و هست؛ ولی پس از جنگ اخیر تشدید شده است. در واقع، تندروهایی که خود را هسته سخت نظام و پرچمدار گفتمان رسمی می‌‏دانستند، در ۱۵ماه اخیر مسیر اضمحلال را طی می‌‏کردند و هیچ حرف درست و حسابی برای اقناع حتی طرفداران منفعل خود نداشتند. طرفدارانی که به‌‏شدت سرخورده و ناامید هستند و احساس می‌‏کنند که فریب خورده‌‏اند. وعده‌‏های آخرالزمانی داده‌‏شده به آنها نه غلط بلکه دروغ و توخالی از آب درآمد.

🔹به همین دلیل، اتفاق‌‏نظر هست که باید از این وضع عبور کرد و طرحی نو در انداخت. این رویکرد به مذاق تندروهای بی‌‏منطق خوش نمی‌‏آید. آنان نه می‌‏توانند از راهبرد منتهی به شکست خود دفاع کنند و نه قادرند که راهبرد منطقی و معقولی را اتخاذ کنند. دنبال گذشت زمان هستند، بلکه فرجی حاصل شود.

🔹این وضعیت موجب شده که آنان لایه نرم‌‏افزاری قدرت را به‌‏کلی از دست بدهند. لذا فقط متکی به سخت‌‏افزار شده‌‏اند. سخت‌‏افزار قدرت مثل چاقویی است که دسته ندارد. هر چقدر هم تیز باشد، دست صاحبش را هم بیشتر می‌‏بّرَد. قدرت نرم‌‏افزاری هم مثل دسته‌‏ای است که تیغه ندارد.

🔹اکنون میان این دو لایه قدرت فاصله زیادی است. منتقدان قدرت نرم‌‏افزاری را در اختیار دارند. تندروها نیز بخش‌‏هایی از قدرت سخت‌‏افزاری را مهار می‌‏کنند و در میدان عمل هیچ ایده و طرح روشنی ندارند. نه قدرت دفاع از گذشته و شعارهای آن را دارند و نه جرأت و شهامت پا گذاشتن در مسیر جديدي که خیر و صلاح مردم و کشور را تأمین کند. مترصد این هستند که ببینند دیگران چه می‌‏گویند تا با اتکا به سخت‌‏افزار قدرت خود به او حمله و تهدید کنند و رطب و یا بس ببافند؛ درحالیکه هنوز چاقویشان دسته‌‏ای ندارد، تازه از بُرندگی آن هم کاسته شده است.

🔹متاسفانه بدترین ایراد بیانیه‌‏ای که به نام جبهه اصلاحات منتشر شد، این بود که تندروهای به‌‏حاشیه‌‏رفته را دوباره در مقام طلبکار و مدعی به میدان آورد. کسانی که به لانه‌‏های کوچک خود خزیده بودند، اکنون با پوشیدن پوست شیر و با غرش هَل‌‏مَن‌‏مبارز می‌‏طلبند و با هر نقدی که راهبرد شکست را به پرسش بکشد، مخالفت می‌‏کنند.

🔹مشکل امروز کشور اظهار بیان و‏ موضع از سوی منتقدان و سیاسیون نیست؛ حتی اگر این مواضع اشکال داشته باشد. مسئله اصلی این است که برخلاف گذشته جناح حاکم هیچ ایده‌‏ای ندارد. گرچه اغلب مردم و فعالان با ایده‌‏های پیشین آنان نیز مخالف بودند و آنها را تصوراتی خام و به زیان کشور و مردم می‌‏دانستند و همه اینها نیز در عمل ثابت شد  ولی حداقل این حُسن را در گذشته داشتند که چیزی می‌‏گفتند که قابل‌‏فهم بود. اکنون مشکل این است که نه چیز روشنی دارند که عرضه کنند و اگر هم چیزی بگویند، سر و ته آنها به هم نمی‌‏خواند. لذا فقط منتظرند دیگران چیزی بگویند که باب میل آنان‏ نباشد و به آن حمله کنند. متاسفانه دیگران هم این پاس را به آنان‏ می‌‏دهند.

▫️ متن کامل در سایت هم‌میهن آنلاین

📌هم‌میهن را در فضای مجازی دنبال کنید:

🔗سایت | 🔗اینستاگرام | 🔗تلگرام | 🔗 بله

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: کدام یک جهان جدید را نشناخته و باور ندارند: جبهه اصلاحات یا منتقدان بیانیه؟

👈 کانال تلگرامی "امتداد" (ارگان غیررسمی حزب اتحادملت) در یادداشتی نوشت:

✍ یکی از نقدهای پرتکرار به بیانیه #جبهه_اصلاحات آن بود که گویی هنوز در «پیش از جنگ» به سر می‌برد. تکرار می‌شود که «بیانیه نه تنها اقتضائات جنگ ۱۲روزه را نادیده گرفته، بلکه جهان جدید را هم نمی‌شناسد». اما جالب آنکه همان‌ها که منتقدان را «عقب‌مانده» می‌خوانند، خودشان گرفتار عقب‌ماندگی‌ شدند. اما چرا؟

✍ برای فهم این ماجرا کافی است به یک جمله پزشکیان در دیدار با مدیران رسانه رجوع کنیم؛ جمله‌ای که عملاً خط‌کشی تازه‌ای میان «پیش» و «پس از جنگ» گذاشت. درجایی که گفته بود: "خب گفت‌وگو نکنیم چه کار کنیم؟ بریم بسازیم؟ خب دوباره آمد زد... چه کار کنیم؟".

✍ پزشکیان دریافت که جنگ ۱۲روزه فقط یک عملیات نظامی نبود؛ نشان داد تهدید حمله مستقیم به ایران و حتی نابودی برنامه هسته‌ای دیگر یک احتمال دور از ذهن نیست، بلکه واقعیتی است که می‌تواند تکرار شود. ازهمین‌رو، صریح با مدیران مسئول رسانه ها و منتقدان اینگونه حرف زد.

✍ بنابراین می‌شود گفت آنهایی که این واقعیت را نادیده می‌گیرند، در جهان پیش از جنگ مانده‌اند. درست مانند کسانی که هنوز خیال می‌کنند می‌شود با بستن تنگه یا حمله به برج‌های دبی و آرامکو در عربستان معادلات منطقه و رابطه ایران و آمریکا را تغییر داد. این‌ها هنوز در فضای توهمی سیر می‌کنند که گویی با چند موشک، تاریخ جابه‌جا می‌شود.

✍ اما دو قرائت روشن از جهان امروز وجود دارد: یک قرائت می‌گوید وقایع پس از ۷اکتبر، دست ایران را چه در داخل و چه در منطقه تضعیف کرده و در برابر خطر جدی «بیرون رانده شدن» از معادلات منطقه‌ای قرار داده است. این نگاه، پیمان ابراهیم و همگرایی اعراب با اسرائیل را یک تهدید واقعی برای ایران می‌داند.

✍ قرائت دوم اما ایران را در «اوج» می‌بیند و معتقد است با تقویت گروه‌های مسلح یا حملات موشکی پراکنده می‌توان دست برتر را در منطقه حفظ کرد.

✍ قضاوت با خود شما. کدام‌یک نگاهی واقع‌بینانه‌تر به دنیا دارد؟ کدام نگاه مولفه‌های جنگ ۱۲روزه و جهان جدید را بهتر می‌شناسد؟

✍ به عنوان مثال از همان روز نخست برای بسیاری روشن بود اسرائیل قصد تصاحب غزه و تخلیه آن را دارد؛ درحالیکه نگاه دوم با تعیین خط قرمزهای توخالی برای «ورود زمینی» خیال می‌کرد جلوی چنین تحولی را خواهد گرفت. نتیجه آن تهدید ها چه شد؟ امروز غزه تقریباً همان چیزی شده که نگاه اول پیش‌بینی می‌کرد.

✍ بنابراین، ضمن آنکه به کار بردن واژه‌هایی مانند «عقب مانده» در شان سیاست ورزی و پاسخ سیاسی نیست، اما عقب‌مانده واقعی کسی است که هنوز با عینک پیش از جنگ به مسائل می‌نگرد و خیال می‌کند می‌توان با همان ابزارهای، بازی تازه را اداره کرد.

✍ جهان بعد از جنگ ۱۲روزه دیگر جهان دیروز نیست. اگر آن را نفهمیم، سرنوشت ایران نه در میدان مقاومت، که در میز پیمان‌های منطقه‌ای رقم خواهد خورد؛ جایی که غیبت ایران مساوی است با پایان نقش‌آفرینی‌اش.

@javadrooh

🎥 ویدئو: سیدمحمد #خاتمی رییس‌جمهور پیشین کشورمان به دلیل عارضه قلبی در بیمارستان بستری شده و خوشبختانه وضعیت سلامتی وی خوب است.

@javadrooh

📨 نگاه خوانندگان: بیانیه‌ای با کارکرد معکوس

👈 سهیل ایزدی، فعال سیاسی، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:

✍ پس از انتشار بیانیه آشتی ملی جبهه اصلاحات بحث‌های فراوانی در گرفته است. جناب آقای حشمتی در  مقاله‌ای نوشت که منتقدان بگویند به کدام بند این بیانیه نقد دارند. لازم دیدم جهت باز شدن باب گفت‌وگو نقدهای خود را بیان کنم. نگارنده پیش از جنگ در دو نوشتار «کانون بحران کجاست؟» و «کدام توافق مطلوب است؟» نظر خود را درباره ضرورت توافق جامع با امریکا و همچنان مانع اصلی این توافق بیان کرده است. بنابراین، این نقد نه از موضع روزنه‌گشایانه است و نه از منظر براندازانه بلکه از موضع کارکردی ارائه می‌شود.

۱/ پس از جنگ چهره‌ها و جریانات مختلفی درباره آینده ایران و راه‌حل‌های برون‌رفت بیانیه دادند. چهره‌های صاحبنظر و همچنین جریانات خارج از حکومت طبیعتا به بیان کلیات و مبانی تغییر اشاره می‌کنند و بیشتر زمینه را برای اقدامات بعدی خود آماده می‌کنند. اما جبهه اصلاحات امروز یکی از جناح‌های داخل حکومت است و دست‌کم در ظاهر قوه مجریه را در دست دارد. بنابراین، انتظار این است که از بیان خواسته‌های کلی و تکرار مرامنامه خود بیرون بیاید و راهکارهایی عملی، قابل‌اجرا و قابل چانه‌زنی در داخل حکومت مطرح کند. تغییر گفتمان کلی حکومت مطالبه‌ای است که نیازمند تغییرات بنیادین در افراد و ساختار حکومت است. می‌شد به جای این گزاره درخواست تدوین دکترین جدید امنیت ملی بر مبنای تقویت داخلی، ملی‌گرایی و پیوند استراتژیک با جهان را مطرح کرد.

۲/ شرایط پس از جنگ چنان است که تا بازدارندگی ایران احیا نشود، کسی با ایران پای میز مذاکره نخواهد نشست. وقتی که جنگی رخ نداده بود، برای بسیاری از تحلیلگران و تصمیم‌سازان حمله به ایران یک تابوی بزرگ بود. بسیاری نسبت به جنگ گسترده در خاورمیانه و باتلاقی جدید برای امریکا هشدار می دادند. اما امروز همه یک سناریوی کم‌هزینه‌تری را پیش روی خود دارند و می‌توانند بر همین اساس آن را تکرار کنند: «تحریم‌ها را تشدید می‌کنیم و هرگاه به سمت بازسازی تاسیسات اتمی رفتند، دوباره بمباران می‌کنیم.» تا زمانی که این گزاره معتبر باشد، در به همین پاشنه خواهد چرخید. بنابراین، پیش از مذاکره نیازمند تقویت بازدارندگی هستیم. در بیانیه اگرچه به تقویت توان بازدارندگی اشاره شده، اما آن را مقدمه مذاکره ندانسته و اینگونه برداشت می‌شود که درصورت پذیرش تعلیق غنی‌سازی تحریم‌ها رفع خواهد شد. درحالیکه چنین فرمولی دیگر کار نمی‌کند. مسئله اصلی غرب از گذشته امنیت اسرائیل بوده و هست. بدون حل این مسئله هیچ پرونده‌ای از پرونده‌های ایران حل نخواهد شد. و این مسئله با ایجاد بازدارندگی و پیمان آتش‌بس رسمی میان دو طرف ممکن می‌شود.

۳/ جبهه‌ای که در داخل حکومت است، باید برنامه‌ای قابل‌اجرا با گام‌های مشخص و فازهای مشخص ارائه کند. حرف کلی بیانیه این است که حکومت باید به‌کلی دیگر شود! اگر چنین باوری دارند، راه سرراست‌تر این خواسته را مهندس موسوی با طرح رفراندوم بیان کردند. طبیعتا از همین افراد حاکم که کشور را به این وضعیت رساندند نمی‌توان انتظار داشت که یک‌شبه ازاین‌رو به آن‌رو شوند. بنابراین، ایده همه‌پرسی به‌مراتب واقع‌بینانه‌تر است. بهتر بود راهکارهای خود را در دو فاز اقدامات فوری و اقدامات بلندمدت دسته‌بندی می‌کردند و برای دوهفته باقیمانده تا فعال شدن مکانیسم ماشه و بعد برای مسائل عاجلی مثل بحران آب و قیمت بنزین راهکارهایی ارائه می‌دادند. سپس مسائلی چون «خارج کردن اقتصاد کشور از تیول الیگارش‌های حکومتی» را مطرح می‌کردند.

۴/ احتمالا ایده اصلی مدنظر نویسندگان بیانیه این بوده که چرخش حکومت به سمت رویکردهای دموکراتیک می‌تواند فضایی بین‌المللی نیز ایجاد نماید. واقعیت این است که بله این امکان وجود دارد اما با تغییراتی کلان در سطح عالی حکومت. درنتیجه، بیانیه نه ایده اصلی خود را به روشنی بیان کرده و نه خواسته که روش اصلی تحقق آن را صراحتا بیان کند. برای همین به بیانیه به ضد خود تبدیل شده و راه را برای تحقق این بندها هم سخت‌تر کرده است.

۵/ اگر جای سران اصلاحات بودم و نمی‌خواستم هم‌پیمان گذارطلبان باشم، ایده «کابینه جامع» را مطرح می‌کردم. کابینه‌ای مرکب از هیئت‌وزیران و منصوبان رهبری( مانند سران نظامی، انتظامی و نهادهای انقلابی) که جایگزین هزارتوی شوراهای عالی و پستوهای تصمیم‌گیری و موازی‌کاری نظام شود و به‌عنوان نهاد اجرایی کشور با اختیارات کامل در کنار شورای‌عالی امنیت ملی که مرجع تدوین استراتژی نوین امنیت ملی است، کشور را از وضعیت بلاتکلیفی و بی‌عملی خارج کند و مسئولیت تصمیمات خود را نیز بپذیرد.

@javadrooh

💥خبر: تماس تلفنی ناطق‌نوری با خاتمی

👈 رسانه رسمی سیدمحمد #خاتمی خبر داد که در پی عمل آنژیو پلاستی سیدمحمد خاتمی، حجت‌الاسلام والمسلمین علی اکبر #ناطق_نوری طی تماس تلفنی جویای احوال وی شد و آرزوی سلامتی کرد.

🔹اقشار مختلف مردم، از جمله شماری از هنرمندان و شاعران و برخی شخصیت‌های سیاسی و علمی از جمله آیت‌الله مصطفی محقق‌داماد، علی‌اکبر صالحی، جعفر قائم‌پناه، غلامحسین کرباسچی، فاطمه راکعی، فاطمه سالاروند و... نیز در تماس‌های جداگانه از آخرین وضعیت سیدمحمد خاتمی باخبر شده و برای وی از خداوند سلامت مسألت کردند.

@javadrooh

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: پیچیدگی دیپلماسی، ضرورت‌های دموکراسی

👈 #محمد_قوچانی رئیس کمیته سیاسی کارگزاران سازندگی ایران، در سرمقاله ارگان این حزب نوشت:

✍ جبهه اصلاحات ایران، ائتلافی انتخاباتی میان احزاب اصلاح‌طلب است که در تدوام ائتلاف‌هایی مانند گروه‌های خط امام (در نیمه اول دهه70) با جبهه دوم خرداد (نیمه دوم دهه80) و نیز شورای هماهنگی احزاب، اصلاح‌طلب (دهه80) و شورای سیاستگذاری انتخاباتی اصلاح‌طلبان (دهه90) به تکامل تشکیلاتی خود رسیده و به صورت اجتماعی دائمی برای طراحی و هماهنگی راهبردی انتخاباتی اصلاح‌طلبان درآمده است.

✍ با وجود این جبهه اصلاحات ایران هنوز «‌جبهه» ‌است، «‌نه حزب». در باب مزیت هر یک از این دو نهاد سیاسی موافقان و مخالفانی وجود دارد که بی‌سابقه نیست. در تاریخ معاصر ایران مرحوم دکتر محمد مصدق به‌عنوان موسس جبهه ملی ایران با حزب شدن این نهاد در دوران حذف خویش مخالف بود و با وجود تعلق خاطر حزب ایران به دکتر مصدق، رهبر نهضت ملی با ادغام احزاب ملی در این حزب در دوره جبهه ملی دوم مخالفت کرد چراکه حرکت جبهه‌ای را در آن شرایط به سود دموکراسی می‌دید.

✍ البته قبل از همه این مباحث نظری از لحاظ تشکیلاتی باید در درون جبهه اصلاحات براساس سابقه احزاب، ‌فراگیری،‌ تعداد اعضا و هواداران،‌ نشریه‌ها،‌ بیانیه‌ها و با نفوذ و شاخص‌های کمی و کیفی دیگر، نوعی بازآرایی میان احزاب کوچک، بزرگ و اشخاص حقیقی و حقوقی ( که عضویت‌شان فاقد توجیه حزبی است) صورت گیرد و با عبور از احزاب موازی و سایه‌های حزبی چند نهاد اصلی اصلاح‌طلبی به گفت‌وگو و اجماع برسند. تا آن زمان صدور هر بیانیه تحلیلی و نه اطلاعیه خبری اگر خطاانگیز نباشد،‌ مناقشه‌آمیز خواهد بود.

✍ به‌خصوص اگر این بیانیه‌ها درباره مسائل ملی و‌ کارشناسی چون سیاست خارجی باشد. سیاست خارجی در همه‌ جای جهان، امری ملی و فراتر از رقابت‌های سیاسی داخلی است. براساس یک قانون بجا مانده از قبل از انقلاب اسلامی، کارمندان وزارت امور خارجه حق عضویت در احزاب سیاسی را ندارند. چراکه نزد بیگانه همه باید یک تن واحد باشند. به‌خصوص که با این بیگانه در جنگ باشند و به میهن تجاوز شده باشد.

✍ براساس همین پیچیدگی‌های سیاسی، احزاب سیاسی به خصوص آنها که منتخب‌شان بر سر کار است و به نوعی با اغماض حزب حاکم در قوه مجریه به حساب می‌آیند،‌ درحالیکه حزب نیستند و جبهه‌اند و درحالیکه حاکم نیستند،‌ اپوزیسیون به حساب می‌آیند چرا باید وارد عرصه‌ای شوند که جز هزینه، نتیجه‌ای برای خود و دولت و کشور ندارد؟

✍ هزینه اول؛‌ بستن دست دولت اصلاح‌طلب در مذاکره‌ای است که طرف مقابل تاکنون هیچ وعده‌ای برای لغو همه تحریم‌ها نداده است و بهای این سازش را فقط یک صلح مسلح می‌داند. در میان مذاکره،‌ حمله می‌کند،‌ صلای پیروزی طرف مقابل را نه به مصالحه که به تسلیم فرا می‌خواند. بدیهی است، می‌توان در ریشه‌یابی علل این وضع و آسیب‌شناسی گذشته، صدها صفحه نوشت اما در وضع کنونی اصلاح‌طلب و اصولگرا و حتی بیرون از آن شهروندان عادی چه‌بسا ضد هر دو جریان در معرض یک جنگ ناجوانمردانه هستند.

✍ دولت ایران به ریاست مسعود پزشکیان اگر حتی به معنای ناب کلمه اصلاح‌طلبانه نباشد،‌ نزدیک به اصلاحات و نامزد برنده جبهه اصلاحات است و رئیس‌جمهور با جلب اعتماد نظام سیاسی در راس قوای سه‌گانه و شورای‌عالی امنیت ملی تنها فردی است که می‌تواند با توافق‌سازی، اجماع‌سازی به پشتوانه رای ملت،‌ حمایت از حاکمیت، روش یا موضوع مذاکرات جلوی جنگ را بگیرد و صلحی پایدار را برقرار سازد.

✍ می‌توان برای حفظ حقوق هسته‌ای ایران و تناسب آن با صلح،‌ توسعه، رفاه و آزادی‌های سیاسی و از همه مهم‌تر، استقلال کشور راه‌حل‌های تکنیکی بسیاری به صورت سربسته و حتی سرگشاده نوشت و خود را در جای دیپلمات‌ها و مذاکره‌‌کنندگان کشور قرار داد و فکر کرد: چه می‌توان داد و چه می‌توان گرفت؟

✍ اما آنچه مسلم است اینکه هرگز نباید به دوستان نادان (تندروهای داخلی) و دشمنان دانا (جنگ‌طلبان خارجی) بهانه داد و اجماع بزرگی که در کشور میان اصولگرایان، اصلاح‌طلبان،‌ حاکمیت و اصلاحات بر سر منافع و مصالح ملی ایجاد شده که مذاکرات همانند مقاومت در جنگ فقط یکی از جلوه‌‌های آن است‌ از بین برود.

🔅متن کامل یادداشت را در لینک زیر بخوانید:

https://saazandegi.ir/پیچیدگی-دیپلماسی،-ضرورتهای-دموکراس

@javadrooh

🖊 به قلم سیاستمدار: پوتین و ترامپ و ما

👈 #یدالله_اسلامی دبیرکل مجمع نمایندگان ادوار مجلس، در یادداشتی تلگرامی نوشت:

✍ گفت‌وگوی سران آمریکا و روسیه پیام ساده‌ای برای ایران هم دارد که با همه دشمنی‌ها و گستردگی تحریم‌های آمریکا علیه روسیه، #پوتین به‌ظاهر دوست ایران با #ترامپ گفت‌وگو می‌کند؛ چراکه منافع ملی کشورش را فدای دوستی با هیچ کشوری نمی‌کند و در این گفت‌وگوها نیز با دست پر به خانه برمی‌گردد.

✍ ایران نیز بایستی منافع ملی خویش را اولویت بداند و برای آن بکوشد و در این راه، گفت‌وگوی همه‌جانبه با آمریکا را در دستور کار قرار دهد. گفت‌وگو برای پیشگیری از ستیز و پایان ستیز امری پذیرفته‌شده و منطقی است.

✍ در سیاست "نه جنگ، نه مذاکره" زیان‌های فراوانی به کشور وارد و فرصت‌های گرانبهایی از دست شد. بازسازی و نوسازی سیاسی و اصلاحات ساختاری مهم‌ترین مبنا برای گذر از دشواری‌ها و تنگناهاست.

✍ ایران برای فلسطین بیش از هر کشور دیگری هزینه داده است و این امر با هیچ منطقی سازگار نیست. گذر از نگاه ایدئولوژیک و بازگشت به تأمین منافع‌ملی دیگر شعار نیست؛ بلکه بایسته‌ترین امر سیاسی برای جمهوری اسلامی است.

✍ شعارهای بی‌حاصل و رجزخوانی‌ها میدان واقعیت را تغییر نمی‌دهد و روزنه‌گشایی پاسخگوی انبوه نیازها و کمبود فرصت‌ها نیست.

✍ مزیت‌های نسبی ایران چنان گسترده و همه‌جانبه است که چنین جایگاهی برای هر کشوری امید و آرزوست. با همراهی این موقعیت خدادادی با فهم و درک راهبردی هر نایافتنی، دست‌یافتنی می‌شد و تلاش همگان بایستی بر این استوار شود که ایران جایگاه خود را بازیابد.

✍ شعارهای هیجانی و نگرش‌های ایدئولوژیک و هزینه‌کرد بسیار برای این نگرش، دستاوردی جز زیان برای کشور نداشته است. اگر مسیر نادرستی هزار بار با همان روش نخست پیموده شود، بازهم به همان نتایج گذشته البته با زیان‌ها و آسیب‌های بیشتر دست پیدا خواهیم کرد.

✍ روزی که امکان ورود به بازار انرژی اروپا فراهم بود، وعده زمستان سخت اروپا فرصت بی‌همانندی را از ایران گرفت. آن وزیری که سر تکان می‌داد و آن کسی که خود را مشاور می‌دانست و از زمستان سخت می‌گفتند؛ از کدام آبشخور تغذیه می‌شدند و امروز سر در کدام نهانخانه دارند؟ می‌دانستند چه می‌گویند و چه می‌کنند و چه مشکلی می‌آفرینند؟ آیا نهادهای مسئول نباید ریشه‌های این سخنان را به‌درستی پیدا کنند و نقش بیگانگان را در دامن زدن به چنین توهمی را کم‌اهمیت نپندارند؟

✍ آن برنامه در راستای منافع ملی ایران نبود و خدمتی بی‌مزد برای روسیه شد و شاید کمکی به رونق گرفتن بازار انرژی گازی آمریکا در اروپا و زمینه‌ای برای گسست بیشتر ایران و اروپا.

✍ آیا نباید پیامدهایی منجر به شکست قرارداد #کرسنت را واکاوی کرد و نقش مدعیان و تلاش‌های سامان‌یافته آن را با دقت موشکافی کرد؟ قرار دادی که پیوستگی بین ایران و امارات را با تامین گاز استوار می‌ساخت و زیان‌ها و جریمه‌های ناشی از فسخ آن، باری سنگین بر دوش کشور نهاده است. چه کسی بانی درهم شکستن آن قرار داد شد و موفقیت در آسیب رسانیدن به کشور از کجا ناشی شد؟

✍ این پرسش‌ها بایستی به پاسخ روشن برسند و معرکه‌گیری‌های سیاسی پاسخ روشن این واقعیت‌ها نخواهد شد.

✍ اگر منافع ملی هدف می‌بود، همانند پوتین که به دیدار ترامپ می‌رود، دولتمردان ایران نیز به میدان واقعیت پای می‌نهادند و برای منافع کشور از خط‌های قرمز خودساخته به أسانی می‌گذشتند و از زیان به کشور می‌کاستند و ایران را قربانی منافع دیگران نمی‌کردند.

✍ جنگ دوازده روزه پرده‌های بسیاری را برافکنده است و واقعیت‌ها راه خیال‌پردازی ‌ها را بسته است. ایران نیز باید با واقعیت‌ها کنار بیاید. حاکمیت برای منافع ایران  بایستی از شعار و هیجان فاصله بگیرد و گفت‌وگو و صلح و ارتباط منطقی با دنیا را سرلوحه کار خویش قرار دهد.

@javadrooh

💥خبر: انجمن صنفی روزنامه‌نگاران توسط شهرداری تهران پلمب شد

👈 امروز مأموران شهرداری منطقه۳ آمدند در ورودی ساختمان انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران را قفل زدند و رفتند تا کسی حق ورود به این ساختمان را نداشته باشد.

@javadrioh

هراس تندروها از تغییر

ارزیابی اصلاح‌طلبان و اصلاح‌خواهان از حمله به بیانیه‌ها و نظرات خواهان تغییر

🖌فرهاد فخرآبادی | خبرنگار گروه سیاست

🔹پس از 12 روز جنگ و اعلام آتش‌بس بین ایران و اسرائیل، سه بیانیه مختلف از سوی چهره‌ها و شخصیت‌های آکادمیک و فعالان سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در فضای داخلی ایران منتشر شده بود.

🔹اما هیچ‌کدام از این بیانیه‌ها، به اندازه بیانیه اخیر جبهه اصلاحات ایران واکنش به همراه نداشته است؛ بیانیه‌ای که در آن از آشتی ملی سخن گفته شده بود، پیشنهاداتی مانند آزادی زندانیان سیاسی، رفع حصر و تعلیق غنی‌سازی به میان آمد

🔹مهدی معتمدی‌مهر؛ عضو دفتر سیاسی نهضت آزادی: دلیل اینکه چرا بعد از بیانیه جبهه اصلاحات حمله‌ها شروع شد کاملاً واضح است زیرا این بیانیه خیلی صریح، شجاعانه و مسئولانه صادر شده و پارادایم شیفت را به عنوان امری ضروری و محتوم اعلام کرده و به همین علت، روندی را ترسیم می‌کند که این روند ناظر بر حفظ وضع موجود، مغایر است. طبیعتاً افراد و جریاناتی که از وضع موجود بهره می‌برند با این بیانیه مخالفت کرده و می‌کنند

🔹 عباس موسایی؛ سخنگوی دفتر سیاسی حزب توسعه: گویی تندروهای داخلی در فضایی خیالین سیر می‌کنند. اینها بدون التفات به پیامدهای تشدید منازعه و استمرار تحریم‌ها و بازسازی اجماعی جدید در عرصه بین‌المللی علیه کشور، با هر گونه عادی‌سازی مخالفند؛ چنانکه گویی عادی‌سازی با ماهیت وجودی‌شان در تضاد و تناقض است و برای موجودیت ایشان بنیان‌برافکن است

🔹حمیدرضا جلایی‌پور؛ جامعه‌شناس: حملات دو نیروی تندرو در صحنه سیاسی که همیشه بوده و حالا هم بیشتر شده. این دو نیروی تندرو (خالص‌گرایان تندرو در داخل و زیر عنوان دولت سایه و سرنگونی‌طلبان سنگر گرفته در رسانه‌های ماهواره‌ای) در شرایط فعلی که جمهوری اسلامی زیر فشار جنگ‌ دشمن خبیپ اسرائیلی هست، بیشتر تلاش منفی و مخرب می‌کنند و این چیز روشنی است. نویسندگان بیانیه باید متوجه پیامد کارشان می‌بودند

▫️ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین

📌هم‌میهن را در فضای مجازی دنبال کنید:

🔗سایت | 🔗اینستاگرام | 🔗تلگرام | 🔗 بله

📸 نمای روز: عیادت #محمد_رضا_عارف معاون اول رئیس‌جمهور از #خاتمی

@javadrooh