📱روایت‌های مجازی: درخواست توییتری #آذر_منصورى رئیس #جبهه_اصلاحات برای بازنگری در مجازات #اعدام

@javadrooh

📰 پیشخوان: هشتصدوشصت‌ویکمین شماره #روزنامه_هم_میهن دوشنبه بیست‌وهفتم مردادماه منتشر می‌شود.

@javadrooh

آینده در تعلیق

سرمقاله هم‌میهن
۲۷ مرداد ۱۴۰۴

🔹سخنان نتانیاهو و ترامپ درباره پایان نیافتن جنگ با ایران از دو حالت خارج نیست. یا آنان بلوف می‌‏زنند یا در واقع برای انجام عملیات تجاوزکارانه بعدی زمینه‌‏چینی می‌‏کنند. این دو حالت گرچه بسیار متفاوت است، ولی حداقل در یک نتیجه مشترک هستند و آن تعلیق است.

🔹این تهدیدات برخلاف تهدیدهای سال‌‏های گذشته است که اغلب تهدیدهای سیاسی توخالی و نه عملی تعبیر می‌‏شد. این‏بار به دلیل اتفاق رخ داده باورپذیر تلقی می‌‏شود. حتی اگر ایران نیز خود را به‌‏گونه‌‏ای آماده کند که آنان را از فکر چنین اقدامی دور کند و بتواند این اراده را منتقل کند، باز هم در فضای عمومی داخل و خارج کشور اصل بر واقعی بودن تهدیدات خواهد بود. در نتیجه وضعیت تعلیق را بر کشور حاکم می‌‏کند؛ وضعیتی که بر شرایط تحریمی اضافه می‌‏شود.

🔹وضعیت تعلیق متناظر با پررنگ شدن بی‏ثباتی سیاسی است. هم مردم خودمان و هم دولت‌‏های دیگر چشم‌‏اندازی از آینده کشور نخواهند داشت که بر اساس آن تعامل و سرمایه‌‏گذاری کنند. همه منتظر می‌‏مانند تا ببینند چه می‌‏شود.

🔹وجود این انتظار و تعلیق تا مدتی اجتناب‌‏ناپذیر است ولی اگر بخواهد طولانی شود در این صورت دیگر نیازی به آغاز تجاوز جدیدی از سوی دشمنان هم نیست چون از یک سو هزینه‌‏های مادی و سیاسی جنگ را بر خودشان تحمل نمی‌‏کنند و از سوی دیگر هزینه‌‏هایی را بر ایران تحمیل می‌‏کنند که از نظر سیاسی و اقتصادی و حتی اجتماعی بسیار سنگین است. شاید به همین علت، سخنان آنان در پایان نیافتن جنگ برای ادامه یافتن وضع تعلیق است.

🔹تجربه جهانی نشان داده کشورهایی که در وضعیت تعلیق قرار می‌‏گیرند از پیشرفت اقتصادی و اجتماعی باز می‌‏مانند و با عقب‌گرد مواجه می‌‏شوند. در روابط خارجی هم دچار انجماد و رکود جدی می‌‏شوند. از همه مهم‌‏تر منافع و نهادهای جدیدی در دوران تحریم و تعلیق شکل می‌‏گیرد که مانع جدی در راه بازگشت جامعه به شرایط عادی می‌‏شوند.

🔹قاچاق، نهادهای غیرشفاف، اقتصاد سیاه و زیرزمینی، قیمت‌‏گذاری‌‏های افراطی، رانت، توقف توسعه فن‌‏آوری و علم، بی‌‏قانونی با هدف دور زدن آن، کاهش نظارت‌‏های رسمی و غیررسمی، گسترش خشونت و... از تبعات وضعیت تعلیقی است.

🔹راه‌‏حل چیست؟ اصلی‌‏ترین راه رسیدن به صلح است البته اغلب ساده و راحت نیست. ولی همواره باید هدف نهایی باشد. راه دوم، مدیریت بحران است که در کوتاه‌‏مدت ممکن است ولی تداوم آن، بحران را به حالتی عادی تبدیل می‌‏کند و این بسیار خطرناک است. راه سوم، ارجاع دادن به مرور زمان و تغییرات داخلی و خارجی است، که این کار ممکن است در موضوعات محدودتر عملی باشد ولی در موضوع امروز ایران غیرقابل اجراست. راه چهارم، کاهش سطح منازعه از دو طریق است. یا اعتمادسازی تدریجی را باید در دستور کار قرار داد یا از طریق میانجی‌‏های ثالث فشار آورد که بحران خاتمه یابد.

🔹در شرایط کنونی جامعه ما، این روش آخر به نسبت پاسخگو است. از طریق آغاز گفت‌وگوها و نیز فشار کشورهایی که از ادامه این وضع تعلیق متضرر می‌‏شوند و‏ خواهان کاهش تنش‌‏ها هستند.

▫️ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین

📌هم‌میهن را در فضای مجازی دنبال کنید:

🔗سایت | 🔗اینستاگرام | 🔗تلگرام | 🔗 بله

🔅نکته: اگر عقل چیزی است که کیهان دارد، ترجیح می‌دهم دیوانه زنجیری باشم.

@javadrooh

🎥 ویدئو: هشدار نیلی؛ پایان راه صندوق‌های بازنشستگی

👈 #مسعود_نیلی در پانزدهمین رویداد جامع صنایع معدنی که به میزبانی گروه رسانه ای دنیای اقتصاد برگزار شد، گفت:

🔹امروز با مسائل متعددی روبه‌رو هستیم صندوق‌های بازنشستگی کشور به نقطه‌ای رسیده‌اند که تمام بار مالی آنها روی دولت افتاده و دیگر منابع مستقل ندارند، منابع آب و خاک در خطرند، انرژی در بحران است و بودجه و نظام بانکی هشدار می‌دهند.

🔹وقتی این بحران‌ها همزمان رخ می‌دهند، نشان می‌دهد مشکل اصلی در نظام تصمیم‌گیری است؛ انگار دیر به مسائل پرداخته می‌شود و عارضه‌ها انباشته شده‌اند.

🔗 نسخه کامل در تلگرام

🌐 نسخه کامل در سایت

@javadrooh

🗒 احزاب: دفتر سیاسی نهضت آزادی: پیشنهاد آشتی ملی در بیانیه جبهه اصلاحات باید فصل مشترک مطالبات همه گروه‌های اجتماعی باشد

👈 #محمد_حسین_بنی_اسدی دبیرکل #نهضت_آزادی در جلسه دفتر سیاسی این حزب، با اشاره به پنجم شهریورماه، سالروز درگذشت مرحوم دکتر #ابراهیم_یزدی دبیرکل اسبق نهضت آزادی و وزیر امورخارجه دولت موقت، نکاتی درباره کتاب خاطرات ایشان با عنوان شصت سال صبوری و شکوری بیان کرد و گفت:

🔹در جلد نهم، دکتر یزدی به توصیف خاطراتِ خود از بازداشت‌ها، احضارها و بازجویی‌های طولانی و مکرر در خانه‌های امن و حضور قاضی صلواتی در بازجویی‌ها می‌پردازد که در نهایت پس از ۵٢جلسه بازجویی به محاکمه و زندانی شدن ایشان منجر می‌شود. ایشان همچنین در این خاطرات به اعترافات عاملین قتل‌های زنجیره‌ای برای اقدام علیه خودشان اشاره می‌کند.

🔹فشارها و تهدیدات شدت گرفته از دهه٧٠، به قصد اعلام انحلال نهضت آزادی و توقف فعالیت آن و استعفای دبیرکل بوده که با شجاعت و رشادت ایشان در دفاع از آزادی بیان و قبول سختی‌های مسیر متوقف می‌شود.

🔹در آن دوران به علت فقدان فضای مجازی و فشار افکار عمومی و همچنین ضعف نهادهای مدنی‌، به ویژه احزاب، پیگیری اهداف عمومی عمدتاً وابسته به تلاش و پایداری فردی بود.

▪️در ادامه جلسه دفتر سیاسی نهضت آزادی، به تبادل‌نظر پیرامون بیانیه اخیر جبهه اصلاحات ایران و راهکارهای مطروحه آن پرداخته شد. بیانیه جبهه اصلاحات خواسته بود با ایجاد تغییرات راهبردی نظیر اعلام آشتی ملی با استفاده از فرصت طلایی موجود برای تغییر و بازگشت به مردم، انجام مذاکره جامع و مستقیم با آمریکا برای خروج از بحران و پذیرش نظارت‌ آژانس انرژی اتمی در قبال رفع کامل تحریم‌ها استفاده کند.

▪️دفتر سیاسی نهضت آزادی ابراز امیدواری کرد با توجه به احتمال شروع مجدد حمله اسرائیل و بحران‌های ناشی از کمبود زیرساخت‌ها، نظام عمق و شدت بحران را دریافته و هرچه سریع‌تر درصدد اصلاح امور برآید.

@javadrooh

✅نشست معاون سیاسی وزارت کشور با حزب اتحاد ملت؛
تأکید بر انتخابات تناسبی و ضرورت تقویت احزاب/ گزارش حزب اتحاد به زینی‌وند و درخواست صیانت از قلمرو فعالیت حزبی

✍️ به گزارش روابط‌عمومی حزب اتحاد ملت ایران اسلامی، نشست هم‌اندیشی معاون سیاسی وزارت کشور با اعضای حزب اتحاد ملت در دفتر مرکزی این حزب برگزار شد.

🔹در این جلسه، علی زینی‌وند، معاون سیاسی وزیر کشور دولت چهاردهم، ضمن تشریح وضعیت فعلی کشور، گزارشی از اقدامات انجام‌شده در این وزارتخانه ارائه کرد.

🔹زینی‌وند با اشاره به برنامه‌های پیش‌روی وزارت کشور، برگزاری انتخابات تناسبی و همچنین حرکت به سمت برگزاری انتخابات به‌صورت الکترونیکی را از مهم‌ترین اهداف این معاونت در سال آینده عنوان کرد. وی افزود: در یک سال گذشته، جلسات منظم با احزاب برگزار شده و همچنین پیگیری قانون تجمعات ـ که از دولت پیشین آغاز شده اما به سرانجام نرسیده بود ـ در دستور کار قرار دارد.

🔸دیدگاه‌های دبیرکل حزب اتحاد ملت

🔹آذر منصوری، دبیرکل حزب اتحاد ملت در این نشست با اشاره به تفاوت رویکرد وزارت کشور در دولت چهاردهم نسبت به دوره‌ گذشته گفت: «در دولت قبل، مکاتبات با احزاب بیشتر جنبه سلبی داشت و رویکرد جانبدارانه نسبت به برخی احزاب کاملاً مشهود بود. امروز اما فضای تعامل بیشتر شده و وزیر کشور تلاش دارد ارتباط گسترده‌تری با احزاب برقرار کند.»

🔹دبیرکل حزب اتحاد ملت با انتقاد از احضارهای فعالان سیاسی در قالب گفتگو از سوی نهادهای امنیتی بر «لزوم زدودن فضای امنیتی از فضای فعالیت سیاسی» تاکید کرد.

🔹منصوری، همچنین بر ضرورت زدودن فضای امنیتی از فعالیت‌های سیاسی و بازنگری در قانون احزاب تأکید کرد.

🔸گزارش معاون اجرایی و کمیته شعب استان‌ها

🔸محمود میرلوحی، معاون اجرایی حزب، تفاوت محسوس فضای سیاسی کشور نسبت به گذشته را مورد توجه قرار داد و گفت: «ارتباط دولت و احزاب بیشتر شده اما همچنان ناترازی در توجه به احزاب وجود دارد و باید میدان بیشتری برای فعالیت آنها فراهم شود.» او با اشاره به سابقه تاریخی تحزب در ایران افزود: «امروز فعالیت حزبی هزینه‌بر است و همین مانع گسترش آن می‌شود.»

🔸سعید شریعتی، رئیس کمیته شعب استان حزب، در گزارشی اعلام کرد: «در برخی استان‌ها نهادهای امنیتی عملاً جایگزین وزارت کشور شده‌اند و به جای استانداری‌ها، این نهادها فعالان سیاسی را احضار می‌کنند.»

🔹وی افزود: «اکنون حزب اتحاد ملت در ۱۶۰ شهر و شهرستان شعبه فعال دارد و هدف‌گذاری ما رسیدن به ۳۰۰ شعبه است. در همه استان‌ها به جز کرمانشاه، دفاتر حزب دایر است و برنامه‌های تشکیلاتی منظم در استان‌ها برگزار می‌شود.»

🔹شریعتی، همچنین خبر داد که به مناسبت یک‌سالگی دولت، بیانیه‌ای بر اساس گزارش‌های شعب سراسر کشور درباره ارزیابی عملکرد دولت منتشر خواهد شد.

🔸گزارش از شعبه تهران و دیگر اعضا

🔹علی پیرحسین‌لو، رئیس شعبه استان تهران حزب، با انتقاد از «خودتحریمی دولت در استفاده از نیروهای حزبی» گفت: «با وجود نیاز کشور به بازیابی سرمایه اجتماعی، استفاده از نیروهای سیاسی با بهانه منفی بودن استعلامات کنار گذاشته می‌شود. این سرمایه اجتماعی تنها با برگزاری انتخاباتی با مشارکت بالا قابل احیاست.»

🔹در ادامه، اعضای شورای مرکزی حزب نیز به مشکلات مرتبط با فعالیت‌های حزبی در استان‌ها اشاره کرده و تأکید کردند که به دلیل هزینه‌زا بودن فعالیت سیاسی، جوانان تمایل کمتری به حضور در احزاب دارند. آنان خواستار ایجاد جذابیت برای مشارکت جوانان در فعالیت‌های حزبی شدند.

🔸توضیحات ساختاری و نقدهای سیاسی

🔹علی اصغر خدایاری، معاون سیاسی حزب، در توضیحاتی به ساختار دفتر سیاسی و کمیسیون‌های زیرمجموعه آن پرداخت و روند تهیه بیانیه‌های سیاسی حزب ـ از جمله آخرین بیانیه پس از جنگ ۱۲ روزه ـ را تشریح کرد.

🔹حسین نورانی‌نژاد، قائم‌مقام دبیرکل حزب، در سخنان خود به علل و موانع فعالیت حزبی و سیاسی در ایران پرداخت.

🔹او با برشمردن شش مانع عمده در مسیر فعالیت حزبی، از جمله بدبینی تاریخی به احزاب، ضعف قانون احزاب، مداخلات امنیتی و تأثیر منفی عضویت در احزاب بر زندگی شخصی افراد، تصریح کرد: «به دلیل نبود احزاب ریشه‌دار در تاریخ ایران، جامعه ناگزیر به تکرار تجربه‌های سیاسی گذشته شده است.»

🔸تأکید بر نقش وزارت کشور در صیانت از فعالیت سیاسی

🔹علی شکوری‌راد، دبیرکل پیشین حزب اتحاد ملت، نیز در این نشست بر صیانت از قلمرو فعالیت سیاسی تاکید کرده و گفت: «حفظ قلمرو سیاسی باید در دست وزارت کشور باشد و نهادهای امنیتی نباید با احزاب، شخصیت‌های سیاسی و نهادهای مدنی تماس مستقیم برقرار کنند.»

🔺متن کامل

@javadrooh

پنجاه و هفتمین شماره‌ی نشریه‌ی کوچه با موضوع "وطن" تقدیم می‌کند:

در بخش دیباچه یادداشت سردبیر را خواهیم داشت. در بخش تأملات با محوریت موضوع این شماره اساتید گرام احسان ابراهیمی، مددی دارستانی، منصوری‌نژاد، رضایی‌نیا، توحیدلو و معینی مقالات خود را ارائه نموده‌اند. در بخش اندیشه با مقاله‌ای از استاد حمیده با موضوع مفهوم وطن در اشعار عارف قزوینی در خدمتتان هستیم. در بخش گفتمان معرفت به پیشنهاد دکتر طبیبیان مقاله‌ای از زنده‌یاد استاد احسانیارشاطر خواهیم داشت. در بخش کنکاش مروری بر اخبار فرهنگی و اجتماعی اخیر خواهیم داشت و در کتاب کوچه مختصری به تازه‌های نشر می‌پردازیم.

با ما همراه باشید🌹

@javadrooh

📰 پیشخوان: هشتصدوشصت‌ودومین شماره #روزنامه_هم_میهن سه‌شنبه بیست‌وهشتم مردادماه منتشر می‌شود.

@javadrooh

🔴 دو واکنش به بیانیه جدید جبهه اصلاحات ایران

☑️ جلائی پور: بیانیه جبهه اصلاحات یک فول درشت بود

✅ اصغرزاده: امنیتی‌سازی اصلاحات؛ پاس‌گل به اقتدارگرایان، نه نقد منصفانه

🖊 حمیدرضا جلائی پور استاد جامعه شناسی و ابراهیم اصغرزاده عضو جبهه اصلاحات در یادداشت هایی جداگانه برای جماران به بیان نظرات خود در مورد بیانیه اخیر جبهه اصلاحات ایران پرداختند.

➖جلائی پور که از منتقدین این بیانیه است، نوشته است: بیانیه جبهه اصلاحات بجای تقویت همکاری میان دولت و حاکمیت با زبان تغییرات ساختاری بر افتراق دولت و حاکمیت تاکید می‌کند و این عین بی‌مسولیتی است.

➖بیانیه اخیر جبهه اصلاحات فول درشتی بود و در حالی که ایران، حاکمیت، دولت توافق‌گرای پزشکیان و شهروندانش با شرایط جنگی خطیر و دشمنی خبیث مثل اسرائیل رو به رو بودند، پاس گلی به تندروان خالص‌گرا و سرنگونی‌طلبان اسرائیلی در رسانه‌های ماهواره‌ای بود.👇👇👇

https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1678887

➕ ابراهیم اصغرزاده هم در دفاع از این بیانیه نوشته است: منتقدان بیانیه جبهه اصلاحات عملاً با امنیتی‌سازی فضای سیاسی و نشاندن جبهه اصلاحات در کنار دشمن، همان کاری را می‌کنند که سال‌ها امثال حسین شریعتمداری ها و مفسران صدا و سیما در رسانه‌های جریان حاکم کرده اند؛ یعنی برچسب‌زنی برای خفه کردن گفتمان اصلاحی.

➕بیانیه جبهه اصلاحات نه تنها فول درشت نبود که فول درشت روشی است که برخی مدعیان اصلاح‌طلبی در پیش گرفته‌اند. مصادره پروژه «وفاق ملی» به اصلاحات میلی متری، امنیتی‌سازی گفتمان اصلاحی و ایستادن در کنار اقتدارگرایان به اسم اصلاحات. اگر اصلاح‌طلبی بخواهد باقی بماند، باید مرز خود را با این منطق روشن کند./ جماران👇👇👇

https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1678888

🇮🇷 @jamarannews

💥خبر: خبر سخنرانی روز جمعه مقام‌رهبری کذب است

👈 در ساعات اخیر برخی رسانه‌های غیررسمی مدعی شده‌اند که آیت‌الله محمدی گلپایگانی در سفری به قم دیداری با تمام مراجع داشته و روز جمعه نیز حضرت آیت‌الله‌ خامنه‌ای سخنرانی مهمی خواهد داشت.

🔹کسب اطلاع خبرنگار ما حاکیست خبر سخنرانی رهبر معظم انقلاب در روز جمعه صحت ندارد و جزییات منتشر شده از سفر رئیس دفتر آیت‌الله خامنه‌ای به قم نیز مورد تایید نیست/ تسنیم

@javadrooh

📰 پیشخوان: هشتصدوشصت‌وسومین شماره #روزنامه_هم_میهن چهارشنبه بیست‌ونهم مردادماه منتشر می‌شود.

@javadrooh

چاقوی بدون دسته

سرمقاله هم‌میهن
۲۹ مرداد ۱۴۰۴

🔹هر قدرت حکومتی دو لایه نرم‌‏افزاری و سخت‌‏افزاری یا سازمانی دارد. لایه نرم‌‏افزاری همان حس مقبولیت و مشروعیتی است که مردم برای حکومت و ساختار قدرت، قائل هستند و حمایتی که از برنامه‌‏ها و سیاست‌‏های آن می‌‏کنند. در واقع، قدرت حکومت در دفاع نظری از خودش و برنامه‌‏ها و سیاست‌‏هایش و اقناع مردم جزء اصلی لایه نرم‌‏افزاری قدرت آن است.

🔹در مقابل، تسلط بر نهادهای رسمی مثل مجلس، دستگاه قضایی و سازمان‌‏های نظامی و انتظامی و امنیتی و بانکی نیز لایه سخت‌‏افزاری قدرت محسوب می‌‏شوند. اغلب قدری شکاف میان این دو لایه وجود دارد؛ ولي گستردگی شکاف موجب ناپایداری سیاسی می‌‏شود.

🔹این شکاف در ایران زیاد بوده و هست؛ ولی پس از جنگ اخیر تشدید شده است. در واقع، تندروهایی که خود را هسته سخت نظام و پرچمدار گفتمان رسمی می‌‏دانستند، در ۱۵ماه اخیر مسیر اضمحلال را طی می‌‏کردند و هیچ حرف درست و حسابی برای اقناع حتی طرفداران منفعل خود نداشتند. طرفدارانی که به‌‏شدت سرخورده و ناامید هستند و احساس می‌‏کنند که فریب خورده‌‏اند. وعده‌‏های آخرالزمانی داده‌‏شده به آنها نه غلط بلکه دروغ و توخالی از آب درآمد.

🔹به همین دلیل، اتفاق‌‏نظر هست که باید از این وضع عبور کرد و طرحی نو در انداخت. این رویکرد به مذاق تندروهای بی‌‏منطق خوش نمی‌‏آید. آنان نه می‌‏توانند از راهبرد منتهی به شکست خود دفاع کنند و نه قادرند که راهبرد منطقی و معقولی را اتخاذ کنند. دنبال گذشت زمان هستند، بلکه فرجی حاصل شود.

🔹این وضعیت موجب شده که آنان لایه نرم‌‏افزاری قدرت را به‌‏کلی از دست بدهند. لذا فقط متکی به سخت‌‏افزار شده‌‏اند. سخت‌‏افزار قدرت مثل چاقویی است که دسته ندارد. هر چقدر هم تیز باشد، دست صاحبش را هم بیشتر می‌‏بّرَد. قدرت نرم‌‏افزاری هم مثل دسته‌‏ای است که تیغه ندارد.

🔹اکنون میان این دو لایه قدرت فاصله زیادی است. منتقدان قدرت نرم‌‏افزاری را در اختیار دارند. تندروها نیز بخش‌‏هایی از قدرت سخت‌‏افزاری را مهار می‌‏کنند و در میدان عمل هیچ ایده و طرح روشنی ندارند. نه قدرت دفاع از گذشته و شعارهای آن را دارند و نه جرأت و شهامت پا گذاشتن در مسیر جديدي که خیر و صلاح مردم و کشور را تأمین کند. مترصد این هستند که ببینند دیگران چه می‌‏گویند تا با اتکا به سخت‌‏افزار قدرت خود به او حمله و تهدید کنند و رطب و یا بس ببافند؛ درحالیکه هنوز چاقویشان دسته‌‏ای ندارد، تازه از بُرندگی آن هم کاسته شده است.

🔹متاسفانه بدترین ایراد بیانیه‌‏ای که به نام جبهه اصلاحات منتشر شد، این بود که تندروهای به‌‏حاشیه‌‏رفته را دوباره در مقام طلبکار و مدعی به میدان آورد. کسانی که به لانه‌‏های کوچک خود خزیده بودند، اکنون با پوشیدن پوست شیر و با غرش هَل‌‏مَن‌‏مبارز می‌‏طلبند و با هر نقدی که راهبرد شکست را به پرسش بکشد، مخالفت می‌‏کنند.

🔹مشکل امروز کشور اظهار بیان و‏ موضع از سوی منتقدان و سیاسیون نیست؛ حتی اگر این مواضع اشکال داشته باشد. مسئله اصلی این است که برخلاف گذشته جناح حاکم هیچ ایده‌‏ای ندارد. گرچه اغلب مردم و فعالان با ایده‌‏های پیشین آنان نیز مخالف بودند و آنها را تصوراتی خام و به زیان کشور و مردم می‌‏دانستند و همه اینها نیز در عمل ثابت شد  ولی حداقل این حُسن را در گذشته داشتند که چیزی می‌‏گفتند که قابل‌‏فهم بود. اکنون مشکل این است که نه چیز روشنی دارند که عرضه کنند و اگر هم چیزی بگویند، سر و ته آنها به هم نمی‌‏خواند. لذا فقط منتظرند دیگران چیزی بگویند که باب میل آنان‏ نباشد و به آن حمله کنند. متاسفانه دیگران هم این پاس را به آنان‏ می‌‏دهند.

▫️ متن کامل در سایت هم‌میهن آنلاین

📌هم‌میهن را در فضای مجازی دنبال کنید:

🔗سایت | 🔗اینستاگرام | 🔗تلگرام | 🔗 بله

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: کدام یک جهان جدید را نشناخته و باور ندارند: جبهه اصلاحات یا منتقدان بیانیه؟

👈 کانال تلگرامی "امتداد" (ارگان غیررسمی حزب اتحادملت) در یادداشتی نوشت:

✍ یکی از نقدهای پرتکرار به بیانیه #جبهه_اصلاحات آن بود که گویی هنوز در «پیش از جنگ» به سر می‌برد. تکرار می‌شود که «بیانیه نه تنها اقتضائات جنگ ۱۲روزه را نادیده گرفته، بلکه جهان جدید را هم نمی‌شناسد». اما جالب آنکه همان‌ها که منتقدان را «عقب‌مانده» می‌خوانند، خودشان گرفتار عقب‌ماندگی‌ شدند. اما چرا؟

✍ برای فهم این ماجرا کافی است به یک جمله پزشکیان در دیدار با مدیران رسانه رجوع کنیم؛ جمله‌ای که عملاً خط‌کشی تازه‌ای میان «پیش» و «پس از جنگ» گذاشت. درجایی که گفته بود: "خب گفت‌وگو نکنیم چه کار کنیم؟ بریم بسازیم؟ خب دوباره آمد زد... چه کار کنیم؟".

✍ پزشکیان دریافت که جنگ ۱۲روزه فقط یک عملیات نظامی نبود؛ نشان داد تهدید حمله مستقیم به ایران و حتی نابودی برنامه هسته‌ای دیگر یک احتمال دور از ذهن نیست، بلکه واقعیتی است که می‌تواند تکرار شود. ازهمین‌رو، صریح با مدیران مسئول رسانه ها و منتقدان اینگونه حرف زد.

✍ بنابراین می‌شود گفت آنهایی که این واقعیت را نادیده می‌گیرند، در جهان پیش از جنگ مانده‌اند. درست مانند کسانی که هنوز خیال می‌کنند می‌شود با بستن تنگه یا حمله به برج‌های دبی و آرامکو در عربستان معادلات منطقه و رابطه ایران و آمریکا را تغییر داد. این‌ها هنوز در فضای توهمی سیر می‌کنند که گویی با چند موشک، تاریخ جابه‌جا می‌شود.

✍ اما دو قرائت روشن از جهان امروز وجود دارد: یک قرائت می‌گوید وقایع پس از ۷اکتبر، دست ایران را چه در داخل و چه در منطقه تضعیف کرده و در برابر خطر جدی «بیرون رانده شدن» از معادلات منطقه‌ای قرار داده است. این نگاه، پیمان ابراهیم و همگرایی اعراب با اسرائیل را یک تهدید واقعی برای ایران می‌داند.

✍ قرائت دوم اما ایران را در «اوج» می‌بیند و معتقد است با تقویت گروه‌های مسلح یا حملات موشکی پراکنده می‌توان دست برتر را در منطقه حفظ کرد.

✍ قضاوت با خود شما. کدام‌یک نگاهی واقع‌بینانه‌تر به دنیا دارد؟ کدام نگاه مولفه‌های جنگ ۱۲روزه و جهان جدید را بهتر می‌شناسد؟

✍ به عنوان مثال از همان روز نخست برای بسیاری روشن بود اسرائیل قصد تصاحب غزه و تخلیه آن را دارد؛ درحالیکه نگاه دوم با تعیین خط قرمزهای توخالی برای «ورود زمینی» خیال می‌کرد جلوی چنین تحولی را خواهد گرفت. نتیجه آن تهدید ها چه شد؟ امروز غزه تقریباً همان چیزی شده که نگاه اول پیش‌بینی می‌کرد.

✍ بنابراین، ضمن آنکه به کار بردن واژه‌هایی مانند «عقب مانده» در شان سیاست ورزی و پاسخ سیاسی نیست، اما عقب‌مانده واقعی کسی است که هنوز با عینک پیش از جنگ به مسائل می‌نگرد و خیال می‌کند می‌توان با همان ابزارهای، بازی تازه را اداره کرد.

✍ جهان بعد از جنگ ۱۲روزه دیگر جهان دیروز نیست. اگر آن را نفهمیم، سرنوشت ایران نه در میدان مقاومت، که در میز پیمان‌های منطقه‌ای رقم خواهد خورد؛ جایی که غیبت ایران مساوی است با پایان نقش‌آفرینی‌اش.

@javadrooh

🎥 ویدئو: سیدمحمد #خاتمی رییس‌جمهور پیشین کشورمان به دلیل عارضه قلبی در بیمارستان بستری شده و خوشبختانه وضعیت سلامتی وی خوب است.

@javadrooh

📨 نگاه خوانندگان: بیانیه‌ای با کارکرد معکوس

👈 سهیل ایزدی، فعال سیاسی، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:

✍ پس از انتشار بیانیه آشتی ملی جبهه اصلاحات بحث‌های فراوانی در گرفته است. جناب آقای حشمتی در  مقاله‌ای نوشت که منتقدان بگویند به کدام بند این بیانیه نقد دارند. لازم دیدم جهت باز شدن باب گفت‌وگو نقدهای خود را بیان کنم. نگارنده پیش از جنگ در دو نوشتار «کانون بحران کجاست؟» و «کدام توافق مطلوب است؟» نظر خود را درباره ضرورت توافق جامع با امریکا و همچنان مانع اصلی این توافق بیان کرده است. بنابراین، این نقد نه از موضع روزنه‌گشایانه است و نه از منظر براندازانه بلکه از موضع کارکردی ارائه می‌شود.

۱/ پس از جنگ چهره‌ها و جریانات مختلفی درباره آینده ایران و راه‌حل‌های برون‌رفت بیانیه دادند. چهره‌های صاحبنظر و همچنین جریانات خارج از حکومت طبیعتا به بیان کلیات و مبانی تغییر اشاره می‌کنند و بیشتر زمینه را برای اقدامات بعدی خود آماده می‌کنند. اما جبهه اصلاحات امروز یکی از جناح‌های داخل حکومت است و دست‌کم در ظاهر قوه مجریه را در دست دارد. بنابراین، انتظار این است که از بیان خواسته‌های کلی و تکرار مرامنامه خود بیرون بیاید و راهکارهایی عملی، قابل‌اجرا و قابل چانه‌زنی در داخل حکومت مطرح کند. تغییر گفتمان کلی حکومت مطالبه‌ای است که نیازمند تغییرات بنیادین در افراد و ساختار حکومت است. می‌شد به جای این گزاره درخواست تدوین دکترین جدید امنیت ملی بر مبنای تقویت داخلی، ملی‌گرایی و پیوند استراتژیک با جهان را مطرح کرد.

۲/ شرایط پس از جنگ چنان است که تا بازدارندگی ایران احیا نشود، کسی با ایران پای میز مذاکره نخواهد نشست. وقتی که جنگی رخ نداده بود، برای بسیاری از تحلیلگران و تصمیم‌سازان حمله به ایران یک تابوی بزرگ بود. بسیاری نسبت به جنگ گسترده در خاورمیانه و باتلاقی جدید برای امریکا هشدار می دادند. اما امروز همه یک سناریوی کم‌هزینه‌تری را پیش روی خود دارند و می‌توانند بر همین اساس آن را تکرار کنند: «تحریم‌ها را تشدید می‌کنیم و هرگاه به سمت بازسازی تاسیسات اتمی رفتند، دوباره بمباران می‌کنیم.» تا زمانی که این گزاره معتبر باشد، در به همین پاشنه خواهد چرخید. بنابراین، پیش از مذاکره نیازمند تقویت بازدارندگی هستیم. در بیانیه اگرچه به تقویت توان بازدارندگی اشاره شده، اما آن را مقدمه مذاکره ندانسته و اینگونه برداشت می‌شود که درصورت پذیرش تعلیق غنی‌سازی تحریم‌ها رفع خواهد شد. درحالیکه چنین فرمولی دیگر کار نمی‌کند. مسئله اصلی غرب از گذشته امنیت اسرائیل بوده و هست. بدون حل این مسئله هیچ پرونده‌ای از پرونده‌های ایران حل نخواهد شد. و این مسئله با ایجاد بازدارندگی و پیمان آتش‌بس رسمی میان دو طرف ممکن می‌شود.

۳/ جبهه‌ای که در داخل حکومت است، باید برنامه‌ای قابل‌اجرا با گام‌های مشخص و فازهای مشخص ارائه کند. حرف کلی بیانیه این است که حکومت باید به‌کلی دیگر شود! اگر چنین باوری دارند، راه سرراست‌تر این خواسته را مهندس موسوی با طرح رفراندوم بیان کردند. طبیعتا از همین افراد حاکم که کشور را به این وضعیت رساندند نمی‌توان انتظار داشت که یک‌شبه ازاین‌رو به آن‌رو شوند. بنابراین، ایده همه‌پرسی به‌مراتب واقع‌بینانه‌تر است. بهتر بود راهکارهای خود را در دو فاز اقدامات فوری و اقدامات بلندمدت دسته‌بندی می‌کردند و برای دوهفته باقیمانده تا فعال شدن مکانیسم ماشه و بعد برای مسائل عاجلی مثل بحران آب و قیمت بنزین راهکارهایی ارائه می‌دادند. سپس مسائلی چون «خارج کردن اقتصاد کشور از تیول الیگارش‌های حکومتی» را مطرح می‌کردند.

۴/ احتمالا ایده اصلی مدنظر نویسندگان بیانیه این بوده که چرخش حکومت به سمت رویکردهای دموکراتیک می‌تواند فضایی بین‌المللی نیز ایجاد نماید. واقعیت این است که بله این امکان وجود دارد اما با تغییراتی کلان در سطح عالی حکومت. درنتیجه، بیانیه نه ایده اصلی خود را به روشنی بیان کرده و نه خواسته که روش اصلی تحقق آن را صراحتا بیان کند. برای همین به بیانیه به ضد خود تبدیل شده و راه را برای تحقق این بندها هم سخت‌تر کرده است.

۵/ اگر جای سران اصلاحات بودم و نمی‌خواستم هم‌پیمان گذارطلبان باشم، ایده «کابینه جامع» را مطرح می‌کردم. کابینه‌ای مرکب از هیئت‌وزیران و منصوبان رهبری( مانند سران نظامی، انتظامی و نهادهای انقلابی) که جایگزین هزارتوی شوراهای عالی و پستوهای تصمیم‌گیری و موازی‌کاری نظام شود و به‌عنوان نهاد اجرایی کشور با اختیارات کامل در کنار شورای‌عالی امنیت ملی که مرجع تدوین استراتژی نوین امنیت ملی است، کشور را از وضعیت بلاتکلیفی و بی‌عملی خارج کند و مسئولیت تصمیمات خود را نیز بپذیرد.

@javadrooh