👤 چهره روز: «فرد متقلب» خود را وزیرخارجه آمریکا جا زد
👈 طبق گزارش روزنامه واشنگتن پست، یک فرد متقلب با استفاده از هوش مصنوعی خود را #مارکو_روبیو جا زد و با وزیرخارجه سه کشور و برخی مقامات آمریکایی تماس‌هایی برقرار کرد.
👈 بر اساس سندی که دفتر روبیو به کارمندان وزارت خارجه آمریکا ارسال کرده است، مقامات آمریکایی نمی‌دانند چه کسی پشت این سلسله تلاش‌های جعل هویت است، اما معتقدند که مجرم احتمالاً در تلاش است تا «با هدف دسترسی به اطلاعات» در کار مقامات ارشد دولتی اخلال ایجاد کند.
@javadrooh
👈 طبق گزارش روزنامه واشنگتن پست، یک فرد متقلب با استفاده از هوش مصنوعی خود را #مارکو_روبیو جا زد و با وزیرخارجه سه کشور و برخی مقامات آمریکایی تماس‌هایی برقرار کرد.
👈 بر اساس سندی که دفتر روبیو به کارمندان وزارت خارجه آمریکا ارسال کرده است، مقامات آمریکایی نمی‌دانند چه کسی پشت این سلسله تلاش‌های جعل هویت است، اما معتقدند که مجرم احتمالاً در تلاش است تا «با هدف دسترسی به اطلاعات» در کار مقامات ارشد دولتی اخلال ایجاد کند.
@javadrooh
👍5😱3❤2
⚖ نگاه حقوقدان: مسیر لاهه از نیویورک می‌گذرد
👈 آرش ملکی، پژوهشگر حقوق بین‌الملل، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:
✍ با خاتمه جنگ ایران و اسرائیل (و ایالات متحده)، نهادهای دولتی ایران از لزوم پیگیری حقوقی و جبران خسارات وارده سخن گفته، و جامعه حقوقی کشور چگونگی نیل به این هدف را در کانون مباحث قرار داد؛ متعاقب آن کارشناسان حقوق بین‌الملل به فراخور تخصص خود از نشستی به نشست دیگر می‌روند و روش‌های تحقق آن را در بُعد نظری امکان‌سنجی می‌کنند.
✍ نویسنده این سطور هم به اقتضای علاقه به تعدادی از این نشست‌های علمی رفت و پای صحبت اساتید حقوق بین‌الملل نشست؛ لیک حاصل تجربه اخیر این آگاهی بود که چقدر ذهنیت حقوقی بین‌المللی مسلط با واقعیات جهان فاصله دارد و محفوظات کُتب و ترجمه‌های دسته چندم به هر نوع تفکر تحلیلی ـ انتقادی مجال طرح نمی‌دهد.
✍ دیدگاه اکثریت صاحب‌نظران این است که قواعد حقوقی بین‌الملل رهیافتی برای تنظیم صحیح روابط میان دولت‌ها بوده و تمام اعضای جامعه بین‌المللی باید از آنها تمکین کنند؛ چنانچه ـ همانند جنگ اخیر ـ دولتی با شکستن این قواعد به نقض حقوق بین‌الملل مبادرت ورزید باید در پرتو ظرفیت‌های موجود در نهادهای قضایی و داوری بین‌المللی اعاده وضع به حالت سابق مطالبه شود.
✍ آنچه باورمندان به این عبارات شکیل و گوش‌نواز بدان توجه نمی‌کنند رابطه ویژه‌ای است که ایران با اسرائیل و ایالات متحده دارد که خروجی بیش از چهار دهه نوع خاصی از سیاست‌ورزی است.
✍ این درست که حقوق بین‌الملل برای تنظیم روابط میان دولت‌ها اندیشیده شده، اما وقتی رابطه‌ای وجود ندارد ـ یا کم‌رمق است ـ انتظار برای تصمیم گیری در قبال آن بر مبنای قواعد حقوقی عمومی خیال‌پردازی بیش نیست.
✍ دانشی که پیشکسوتانِ حقوق بین‌الملل از فرانسه به ایران آوردند و بیش از پنج دهه در دانشکده‌های حقوق ایران تدریس می‌شود پاسخگوی روابط نرمال میان دولت‌هاست و تمسک به آن برای تصمیم‌گیری در وضعیت‌های خاص (همچون مورد ایران، اسرائیل و ایالات متحده) چندان صحیح به نظر نمی‌رسد.
✍ چنانچه نگاهی عملگرا داریم و خواهان حل مسئله هستیم، باید معطوف به نتیجه باشم و بر اساس آن نظر کارشناسی بدهیم؛ والا نه تعداد محاکم بین‌المللی آنقدر زیاد، و نه صلاحیت‌های آنها آنقدر پیچیده است که ابزارهای هوش مصنوعی نتوانند با انطباق وقایع با قواعد به همان نتیجه‌ای برسند که کارشناسان حقوق بین‌الملل ایران می‌رسند!
✍ تأکید بر استفاده از حقوق بین‌الملل در مورد اخیر، بیش از حل مسئله به برداشتنِ بار از دوش مسئولان منتهی خواهد شد؛ اگر در قضیه سرنگونی هواپیمای ایرباس توانستیم از ایالات متحده غرامت بگیریم، به این دلیل بود که با تکیه بر دیپلماسی (و نه حقوق بین‌الملل) به مصالحه تن دادیم؛ اگر همان وقت هم بر پیگیری حقوقی در محاکم لاهه اصرار می‌شد (مانند پرونده مصادره 8/1 میلیارد دلاری اموال ایران) هیچ غرامتی به دست نمی‌آمد.
✍ در نتیجه، باید گفت مسیر لاهه از نیویورک می‌گذرد؛ نیویورک مقر مجمع عمومی سازمان ملل متحد است که مهمترین نهاد بین‌المللی برای دیپلماسی محسوب می‌شود؛ وقتی در چارچوب دیپلماسی به الگوی معینی از رابطه رسیدیم، آن زمان می‌توانیم ـ همانند نظام حقوقی داخلی ـ بر مبنای قواعد حقوقی معین از سایر اعضای جامعه بین‌المللی طلب مسئولیت کنیم.
✍ تا تحقق شرایط ایده‌آل، پیگیری سیاسی فرّ بر پیگیری حقوقی است و هر نوع بازگشایی پرونده در محاکم بین‌المللی (بویژه دیوان بین‌المللی دادگستری) هیچ دستاوردی برای ملت ایران نخواهد داشت.
@javadrooh
👈 آرش ملکی، پژوهشگر حقوق بین‌الملل، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:
✍ با خاتمه جنگ ایران و اسرائیل (و ایالات متحده)، نهادهای دولتی ایران از لزوم پیگیری حقوقی و جبران خسارات وارده سخن گفته، و جامعه حقوقی کشور چگونگی نیل به این هدف را در کانون مباحث قرار داد؛ متعاقب آن کارشناسان حقوق بین‌الملل به فراخور تخصص خود از نشستی به نشست دیگر می‌روند و روش‌های تحقق آن را در بُعد نظری امکان‌سنجی می‌کنند.
✍ نویسنده این سطور هم به اقتضای علاقه به تعدادی از این نشست‌های علمی رفت و پای صحبت اساتید حقوق بین‌الملل نشست؛ لیک حاصل تجربه اخیر این آگاهی بود که چقدر ذهنیت حقوقی بین‌المللی مسلط با واقعیات جهان فاصله دارد و محفوظات کُتب و ترجمه‌های دسته چندم به هر نوع تفکر تحلیلی ـ انتقادی مجال طرح نمی‌دهد.
✍ دیدگاه اکثریت صاحب‌نظران این است که قواعد حقوقی بین‌الملل رهیافتی برای تنظیم صحیح روابط میان دولت‌ها بوده و تمام اعضای جامعه بین‌المللی باید از آنها تمکین کنند؛ چنانچه ـ همانند جنگ اخیر ـ دولتی با شکستن این قواعد به نقض حقوق بین‌الملل مبادرت ورزید باید در پرتو ظرفیت‌های موجود در نهادهای قضایی و داوری بین‌المللی اعاده وضع به حالت سابق مطالبه شود.
✍ آنچه باورمندان به این عبارات شکیل و گوش‌نواز بدان توجه نمی‌کنند رابطه ویژه‌ای است که ایران با اسرائیل و ایالات متحده دارد که خروجی بیش از چهار دهه نوع خاصی از سیاست‌ورزی است.
✍ این درست که حقوق بین‌الملل برای تنظیم روابط میان دولت‌ها اندیشیده شده، اما وقتی رابطه‌ای وجود ندارد ـ یا کم‌رمق است ـ انتظار برای تصمیم گیری در قبال آن بر مبنای قواعد حقوقی عمومی خیال‌پردازی بیش نیست.
✍ دانشی که پیشکسوتانِ حقوق بین‌الملل از فرانسه به ایران آوردند و بیش از پنج دهه در دانشکده‌های حقوق ایران تدریس می‌شود پاسخگوی روابط نرمال میان دولت‌هاست و تمسک به آن برای تصمیم‌گیری در وضعیت‌های خاص (همچون مورد ایران، اسرائیل و ایالات متحده) چندان صحیح به نظر نمی‌رسد.
✍ چنانچه نگاهی عملگرا داریم و خواهان حل مسئله هستیم، باید معطوف به نتیجه باشم و بر اساس آن نظر کارشناسی بدهیم؛ والا نه تعداد محاکم بین‌المللی آنقدر زیاد، و نه صلاحیت‌های آنها آنقدر پیچیده است که ابزارهای هوش مصنوعی نتوانند با انطباق وقایع با قواعد به همان نتیجه‌ای برسند که کارشناسان حقوق بین‌الملل ایران می‌رسند!
✍ تأکید بر استفاده از حقوق بین‌الملل در مورد اخیر، بیش از حل مسئله به برداشتنِ بار از دوش مسئولان منتهی خواهد شد؛ اگر در قضیه سرنگونی هواپیمای ایرباس توانستیم از ایالات متحده غرامت بگیریم، به این دلیل بود که با تکیه بر دیپلماسی (و نه حقوق بین‌الملل) به مصالحه تن دادیم؛ اگر همان وقت هم بر پیگیری حقوقی در محاکم لاهه اصرار می‌شد (مانند پرونده مصادره 8/1 میلیارد دلاری اموال ایران) هیچ غرامتی به دست نمی‌آمد.
✍ در نتیجه، باید گفت مسیر لاهه از نیویورک می‌گذرد؛ نیویورک مقر مجمع عمومی سازمان ملل متحد است که مهمترین نهاد بین‌المللی برای دیپلماسی محسوب می‌شود؛ وقتی در چارچوب دیپلماسی به الگوی معینی از رابطه رسیدیم، آن زمان می‌توانیم ـ همانند نظام حقوقی داخلی ـ بر مبنای قواعد حقوقی معین از سایر اعضای جامعه بین‌المللی طلب مسئولیت کنیم.
✍ تا تحقق شرایط ایده‌آل، پیگیری سیاسی فرّ بر پیگیری حقوقی است و هر نوع بازگشایی پرونده در محاکم بین‌المللی (بویژه دیوان بین‌المللی دادگستری) هیچ دستاوردی برای ملت ایران نخواهد داشت.
@javadrooh
❤4👍2😢2👎1
👁🗨 نگاه تحلیلگران: با گیسوانی رها در میدان
👈 صادق زنگنه، روزنامه‌نگار و تحلیلگر سیاسی، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:
✍ در غبار بهت و سکوت پس از ۲۳خرداد، وقتی سایه تهدید بر فراز شهر سنگینی می‌کرد، صدایی پیشرو در «میدان» اعلام حضور کرد. صدا، صدای دخترکی نوجوان بود در میدان آزادی که با یک بلندگوی کوچک دستی، نام جاوید وطن را فریادی بی‌ریا سر داد. پیامش روشن بود، هم برای آن سوی مرزها، هم برای این سو: «در شهرم تهران [حضور دارم]، بدون هیچ ترسی.»
✍ تازه دو روز از جنگ گذشته، نه دولت بیانیه داده بود و نه خبری بود از آنان که منتظر بودند تا جنگ شود و در صف مقدم بایستند. اما آن دخترک نوجوان بیانیه خود را ابلاغ کرد بود. پیامش کنایتی دوپهلو بود. لباس نظامی‌اش نتانیاهو را به استهزا گرفته بود و گیسوان رهایش، هم‌فکران داخلی نتانیاهو را.
✍ او با اعلام حضور قاطع خود، دو سوی خشونت را نادیده گرفت و خردمندانه وطن را نجات‌دهند یافت و دست به دامان او شد. بدون دستکاری و دست‌اندازی، در معنای اصیل و واقعی خود. بی هیچ چشم‌داشتی از صله و نواله و شاباش. برای همدلی و ایستادگی، نه خوشایند اغیار.
✍ او جنگ را می‌شناسد؛ چنانچه بارها برای زندگی جنگیده است. رزم را چون بزم محترم می‌داند و نمادهای آن را رعایت کرده است. لباس رزم پوشیده و موهایش را با سربندی شبیه چپیه می‌پوشاند.
✍ این لحظه کوتاه و رفتار هوشمندانه، در تاریخ به یادگار ماند. حرکتی پیشرو از یک نوجوان خام در زمانه‌ای که عده‌ای پیر دانا، خاکریز دفاع از وطن را نه در در رویارویی با دشمن واقعی، که در تارهای گیسوی همین دختران تعریف می‌کردند و تمام همت‌شان، نبردی فرسایشی در خیابان‌ها علیه هموطنان خود بود. تمام دغدغه‌شان، فتح سنگرهایی بود که خودشان ساخته بودند.
✍ بعد از او بود که دیگران از راه رسیدند و سرودهای میهنی را ابزار خود کردند. صله گرفتند و میهن‌پرستی را به نام خود زدند. آن هم وقتی که سروصدای جنگ خوابیده بود و همه چیز تمام شده بود.
✍ باید امروز از آقای فؤاد ایزدی پرسید؛ شما که نگران بودید در روز مبادای جنگ، حساسیت جوانان بسیجی به «موی دختران» مانع دفاع از کشور شود، اکنون پاسخ دهید: جنگ شد، چه کسی در میدان بود؟ کدام حجاب‌بان یا نیروی گشت ارشاد؟ جز آن دختر نوجوان که روزی شهامت خود را در برابر همین نگاه شما اثبات کرده بود؟ آن‌هم در سنگری که شما از پیش قفل فیلترینگ بر آن زده بودید!
✍ او و هم‌نسلانش نشان دادند که جنگ‌های شما هنوز در ذهن قرون‌وسطایی‌تان جریان دارد؛ جنگ‌هایی تن‌به‌تن و بی‌ربط به دنیای امروز. میدان نبرد واقعی، نه آنی بود که شما تصور می‌کردید و نه سربازانش آنهایی بودند که شما برمی‌شمردید.
✍ و نیز باید از آقای بانکی‌پور و همفکرانش پرسید؛ شما که تمام توان تکنولوژیک حکومت را به خدمت گرفتید که به پدری پیامک دهید که دخترش در فلان خیابان روسری بر سر نداشته، در آن روزهای نفس‌گیر کجا بودید؟ غیر از این بود که تا میانه جنگ، پدافند نفرت‌پراکن پیامکی شما علیه مردم، مشغول به کار بود؟ وقتی دخترکی در میدان آزادی، بی‌آنکه کسی برایش کف بزند یا از او تقدیر کند، یک‌تنه نماد ایستادگی بود، شما در کدام سنگر غایب بودید؟
✍ حقیقت عیان است! وقتی آژیر خطر واقعی به صدا درآمد، شما مدعیان همیشگی در صحنه نبودند. نه خبری از رجزخوانی‌تان بود، نه از تئوری‌های‌تان. این جوانان دهه هفتاد و هشتادی بودند که با ابزارهای خودشان به میدان آمدند. سلاح‌شان هنرشان بود؛ همان چیزهایی که شما آن را موهن و ضدوطن می‌خواندید. یکی آواز خواند، دیگری برای همسایه مضطربش ساز زد، آن یکی در اینستاگرام و توییتر امید تزریق می‌کرد و گروهی دیگر، شبکه‌های کمک‌رسانی مردمی را سازمان دادند.
✍ آنها به ما نشان دادند که عشق به وطن، ارث پدری گروهی خاص نیست که آن را به نام خود سند زنند و با آن بر دیگران بتازند. قدرت یک دولت نه در باتوم‌هایی است که بر سر شهروندانش فرود می‌آید، بلکه در اراده مردمی است که در روز واقعه، فارغ از هر باوری، «برای ایران» در کنار هم می‌ایستند.
@javadrooh
👈 صادق زنگنه، روزنامه‌نگار و تحلیلگر سیاسی، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:
✍ در غبار بهت و سکوت پس از ۲۳خرداد، وقتی سایه تهدید بر فراز شهر سنگینی می‌کرد، صدایی پیشرو در «میدان» اعلام حضور کرد. صدا، صدای دخترکی نوجوان بود در میدان آزادی که با یک بلندگوی کوچک دستی، نام جاوید وطن را فریادی بی‌ریا سر داد. پیامش روشن بود، هم برای آن سوی مرزها، هم برای این سو: «در شهرم تهران [حضور دارم]، بدون هیچ ترسی.»
✍ تازه دو روز از جنگ گذشته، نه دولت بیانیه داده بود و نه خبری بود از آنان که منتظر بودند تا جنگ شود و در صف مقدم بایستند. اما آن دخترک نوجوان بیانیه خود را ابلاغ کرد بود. پیامش کنایتی دوپهلو بود. لباس نظامی‌اش نتانیاهو را به استهزا گرفته بود و گیسوان رهایش، هم‌فکران داخلی نتانیاهو را.
✍ او با اعلام حضور قاطع خود، دو سوی خشونت را نادیده گرفت و خردمندانه وطن را نجات‌دهند یافت و دست به دامان او شد. بدون دستکاری و دست‌اندازی، در معنای اصیل و واقعی خود. بی هیچ چشم‌داشتی از صله و نواله و شاباش. برای همدلی و ایستادگی، نه خوشایند اغیار.
✍ او جنگ را می‌شناسد؛ چنانچه بارها برای زندگی جنگیده است. رزم را چون بزم محترم می‌داند و نمادهای آن را رعایت کرده است. لباس رزم پوشیده و موهایش را با سربندی شبیه چپیه می‌پوشاند.
✍ این لحظه کوتاه و رفتار هوشمندانه، در تاریخ به یادگار ماند. حرکتی پیشرو از یک نوجوان خام در زمانه‌ای که عده‌ای پیر دانا، خاکریز دفاع از وطن را نه در در رویارویی با دشمن واقعی، که در تارهای گیسوی همین دختران تعریف می‌کردند و تمام همت‌شان، نبردی فرسایشی در خیابان‌ها علیه هموطنان خود بود. تمام دغدغه‌شان، فتح سنگرهایی بود که خودشان ساخته بودند.
✍ بعد از او بود که دیگران از راه رسیدند و سرودهای میهنی را ابزار خود کردند. صله گرفتند و میهن‌پرستی را به نام خود زدند. آن هم وقتی که سروصدای جنگ خوابیده بود و همه چیز تمام شده بود.
✍ باید امروز از آقای فؤاد ایزدی پرسید؛ شما که نگران بودید در روز مبادای جنگ، حساسیت جوانان بسیجی به «موی دختران» مانع دفاع از کشور شود، اکنون پاسخ دهید: جنگ شد، چه کسی در میدان بود؟ کدام حجاب‌بان یا نیروی گشت ارشاد؟ جز آن دختر نوجوان که روزی شهامت خود را در برابر همین نگاه شما اثبات کرده بود؟ آن‌هم در سنگری که شما از پیش قفل فیلترینگ بر آن زده بودید!
✍ او و هم‌نسلانش نشان دادند که جنگ‌های شما هنوز در ذهن قرون‌وسطایی‌تان جریان دارد؛ جنگ‌هایی تن‌به‌تن و بی‌ربط به دنیای امروز. میدان نبرد واقعی، نه آنی بود که شما تصور می‌کردید و نه سربازانش آنهایی بودند که شما برمی‌شمردید.
✍ و نیز باید از آقای بانکی‌پور و همفکرانش پرسید؛ شما که تمام توان تکنولوژیک حکومت را به خدمت گرفتید که به پدری پیامک دهید که دخترش در فلان خیابان روسری بر سر نداشته، در آن روزهای نفس‌گیر کجا بودید؟ غیر از این بود که تا میانه جنگ، پدافند نفرت‌پراکن پیامکی شما علیه مردم، مشغول به کار بود؟ وقتی دخترکی در میدان آزادی، بی‌آنکه کسی برایش کف بزند یا از او تقدیر کند، یک‌تنه نماد ایستادگی بود، شما در کدام سنگر غایب بودید؟
✍ حقیقت عیان است! وقتی آژیر خطر واقعی به صدا درآمد، شما مدعیان همیشگی در صحنه نبودند. نه خبری از رجزخوانی‌تان بود، نه از تئوری‌های‌تان. این جوانان دهه هفتاد و هشتادی بودند که با ابزارهای خودشان به میدان آمدند. سلاح‌شان هنرشان بود؛ همان چیزهایی که شما آن را موهن و ضدوطن می‌خواندید. یکی آواز خواند، دیگری برای همسایه مضطربش ساز زد، آن یکی در اینستاگرام و توییتر امید تزریق می‌کرد و گروهی دیگر، شبکه‌های کمک‌رسانی مردمی را سازمان دادند.
✍ آنها به ما نشان دادند که عشق به وطن، ارث پدری گروهی خاص نیست که آن را به نام خود سند زنند و با آن بر دیگران بتازند. قدرت یک دولت نه در باتوم‌هایی است که بر سر شهروندانش فرود می‌آید، بلکه در اراده مردمی است که در روز واقعه، فارغ از هر باوری، «برای ایران» در کنار هم می‌ایستند.
@javadrooh
Telegram
attach 📎
❤23👍6👎3🔥1
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🗯 مصاحبه روز: معضل نظام سیاسی ایران چیست؟
🔹#عباس_عبدی روزنامه‌نگار و تحلیلگر ارشد سیاسی، در گفت‌وگو با اکوایران گفت: علت شکست جریان اصلاحات این بود که نتوانست دلایل شکل‌گیری خود را حفظ کند. از جمله اینکه اجازه نداد نفت تعیین‌کننده سرنوشت کشور باشد و همچنین نسبت به نهادهایی که باید حافظ حاکمیت قانون باشند، بی‌توجهی کرد.
🔹او با اشاره به ضعف در ساختار تصمیم‌گیری در ایران افزود: سیستم سیاسی ما گاه دچار رودربایستی می‌شود و به‌موقع نمی‌تواند تصمیم بگیرد؛ درحالیکه هر پرونده سیاسی، روزی باز و روزی بسته می‌شود و در جهان نیز همین منطق حاکم است.
🔹عبدی با انتقاد از تناقض در اهداف سیاست خارجی کشور تصریح کرد: مشکل ما این است که می‌خواهیم اهداف متناقض را همزمان در میز مذاکره محقق کنیم؛ در حالی که اهداف ما باید با توان واقعی کشور متناسب باشد.
🔹او درباره دلایل اصلی شکست برجام نیز گفت: دو عامل کلیدی موجب ناکامی برجام شد؛ نخست اینکه این توافق فاقد لجستیک داخلی بود و دوم اینکه صرفاً به مسئله هسته‌ای محدود شد، در حالی که آمریکا فقط بر سر موضوع هسته‌ای با ایران مشکل ندارد.
@javadrooh
🔹#عباس_عبدی روزنامه‌نگار و تحلیلگر ارشد سیاسی، در گفت‌وگو با اکوایران گفت: علت شکست جریان اصلاحات این بود که نتوانست دلایل شکل‌گیری خود را حفظ کند. از جمله اینکه اجازه نداد نفت تعیین‌کننده سرنوشت کشور باشد و همچنین نسبت به نهادهایی که باید حافظ حاکمیت قانون باشند، بی‌توجهی کرد.
🔹او با اشاره به ضعف در ساختار تصمیم‌گیری در ایران افزود: سیستم سیاسی ما گاه دچار رودربایستی می‌شود و به‌موقع نمی‌تواند تصمیم بگیرد؛ درحالیکه هر پرونده سیاسی، روزی باز و روزی بسته می‌شود و در جهان نیز همین منطق حاکم است.
🔹عبدی با انتقاد از تناقض در اهداف سیاست خارجی کشور تصریح کرد: مشکل ما این است که می‌خواهیم اهداف متناقض را همزمان در میز مذاکره محقق کنیم؛ در حالی که اهداف ما باید با توان واقعی کشور متناسب باشد.
🔹او درباره دلایل اصلی شکست برجام نیز گفت: دو عامل کلیدی موجب ناکامی برجام شد؛ نخست اینکه این توافق فاقد لجستیک داخلی بود و دوم اینکه صرفاً به مسئله هسته‌ای محدود شد، در حالی که آمریکا فقط بر سر موضوع هسته‌ای با ایران مشکل ندارد.
@javadrooh
❤5👍4
جنگ، آتشبس و آینده جمهوری اسلامی ایران
TamamRokhMedia
نمونه‌ای قابل‌توجه از نظریه‌پردازی تندروها برای تشدید فضای جنگی و امت‌گرایی رادیکال را در این مصاحبه می‌توانید بشنوید:
🎙فایل صوتی: جنگ، آتشبس و آینده جمهوری اسلامی ایران
▪️هادی معصومی زارع
▪️تاریخ ضبط: ۹تیرماه
▪️مدت زمان: ۱۴۳دقیقه
@javadrooh
🎙فایل صوتی: جنگ، آتشبس و آینده جمهوری اسلامی ایران
▪️هادی معصومی زارع
▪️تاریخ ضبط: ۹تیرماه
▪️مدت زمان: ۱۴۳دقیقه
@javadrooh
😢3👍1👎1🎉1
💥خبر: خبرگزاری فارس خواستار تکرار تجربه اعدام‌های ۱۳۶۷ شد
👈 خبرگزاری فارس با انتشار مقاله‌ای تفصیلی درباره اعدام‌های تابستان ۱۳۶۷ نوشت:
🔹در شرایط فعلی که برخی از عناصر مزدور اعم از ایرانی و اتباع با پشتیبانی رژیم صهیونیستی و سازمان‌های جاسوسی غربی، ضمن انتقال اطلاعات به دشمن صهیونی و قاچاق تسلیحات به داخل کشور بسترساز شهادت صدها شهروند ایرانی اعم از زن، کودک، افراد غیرنظامی شده‌اند، مستحق اعدام به شیوه سال۱۳۶۷ هستند.
🔹به نظر می‌رسد که برخلاف تبلیغات شبکه‌های معاند که اعدام‌های سال۶۷ را ضدحقوق‌بشری نشان می‌دادند و تلاش کردند تا از شخصیت‌های دخیل در این ماجرا مانند شهید رئیسی به‌عنوان آیت‌الله اعدام یاد کنند، امروز افکارعمومی جامعه ضرورت چنان برخورد درستی را با شبکه تروریسم داخلی لمس کرده و آن را ارج می‌نهد.
@javadrooh
👈 خبرگزاری فارس با انتشار مقاله‌ای تفصیلی درباره اعدام‌های تابستان ۱۳۶۷ نوشت:
🔹در شرایط فعلی که برخی از عناصر مزدور اعم از ایرانی و اتباع با پشتیبانی رژیم صهیونیستی و سازمان‌های جاسوسی غربی، ضمن انتقال اطلاعات به دشمن صهیونی و قاچاق تسلیحات به داخل کشور بسترساز شهادت صدها شهروند ایرانی اعم از زن، کودک، افراد غیرنظامی شده‌اند، مستحق اعدام به شیوه سال۱۳۶۷ هستند.
🔹به نظر می‌رسد که برخلاف تبلیغات شبکه‌های معاند که اعدام‌های سال۶۷ را ضدحقوق‌بشری نشان می‌دادند و تلاش کردند تا از شخصیت‌های دخیل در این ماجرا مانند شهید رئیسی به‌عنوان آیت‌الله اعدام یاد کنند، امروز افکارعمومی جامعه ضرورت چنان برخورد درستی را با شبکه تروریسم داخلی لمس کرده و آن را ارج می‌نهد.
@javadrooh
👎29👍7❤2😱2🎉1
🖊 به قلم سیاستمدار: محک ایران
👈 #میرحسین_موسوی نخست‌وزیر ایران در سال‌های جنگ ایران و عراق، در پیامی درباره جنگ ۱۲روزه نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
✍ در جریان جنایات اخیر اسرائیل و آمریکا علیه میهن عزیزمان یک بار دیگر عیار مردم ایران محک خورد و امتیازی بر امتیازات کارنامه تاریخی‌‌شان افزوده شد؛ و این نه فقط به خاطر همبستگی آنان در برابر دشمن، که به واسطه ایستادگی آنها در عین رنجیدگی‌های عمیق بود. در حالی که فرزندان نظامی ملت شهید یا غافلگیر شده بودند دوراندیشی ستودنی مردم نقشه‌های شوم متجاوزان را ناکام گذاشت.
✍ اینک پس از سپری شدن آن روزها، هولناک خواهد بود اگر کسانی با رویاپردازی واکنش جامعه را تاییدی بر شیوه حکمرانی ناکارآمدشان بپندارند یا جلوه دهند. چنین اشتباهی ملت را دلسرد و بیگانه را امیدوار خواهد کرد که شاید بار بعد بتواند خدای‌ناکرده در سپری که او را ناکام گذاشت رخنه‌ای بیابد.
✍ مردم پس از آنچه گذشت انتظاراتی از حکومت دارند که بی‌پاسخ ماندن‌شان دشمن را شاد می‌کند. در کوتاه‌مدت، اقداماتی سریع و نمادین چون آزادی زندانیان سیاسی و تغییر واضح در رویکردهای رسانه ملی کمترین توقعات است.
✍ علاوه بر این، وضعیت تلخی که برای کشور پیش آمد نتیجه یک رشته خطاهای بزرگ بود. تجربه جنگ دوازده روزه نشان داد که ضامن نجات کشور احترام به حق تعیین سرنوشت همه شهروندان است و ساختار کنونی نظام نماینده همه ایرانیان نیست.
✍ مردم می‌خواهند شاهد تجدیدنظر در آن خطاها باشند. برگزاری رفراندوم برای تاسیس مجلس موسسان قانون اساسی، راه را برای تحقق حق تعیین سرنوشت مردم هموار و دشمنان این مرز و بوم را از دخالت در امور کشور مأیوس می‌کند.
✍ «إنّ لربّکم فی ایام دَهرکُم نفَحات، ألا فتَعرّضوا لها و لا تعرضوا عنها». به راستی که در روزهای زمانه نسیم‌هایی از فرصت از سوی پروردگارتان هست، هان که آنها را دریابید و روی از آنها برنتابید.
✍ اینجانب ضمن محکوم کردن تجاوزات اخیر علیه کشورمان به خانواده‌های داغدار و آسیب‌دیده تسلیت می‌گویم و برای شهدای این ایام رحمت و مغفرت آرزو می‌کنم.
#میرحسین_موسوی
۲۰ تیرماه ۱۴۰۴
@javadrooh
👈 #میرحسین_موسوی نخست‌وزیر ایران در سال‌های جنگ ایران و عراق، در پیامی درباره جنگ ۱۲روزه نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
✍ در جریان جنایات اخیر اسرائیل و آمریکا علیه میهن عزیزمان یک بار دیگر عیار مردم ایران محک خورد و امتیازی بر امتیازات کارنامه تاریخی‌‌شان افزوده شد؛ و این نه فقط به خاطر همبستگی آنان در برابر دشمن، که به واسطه ایستادگی آنها در عین رنجیدگی‌های عمیق بود. در حالی که فرزندان نظامی ملت شهید یا غافلگیر شده بودند دوراندیشی ستودنی مردم نقشه‌های شوم متجاوزان را ناکام گذاشت.
✍ اینک پس از سپری شدن آن روزها، هولناک خواهد بود اگر کسانی با رویاپردازی واکنش جامعه را تاییدی بر شیوه حکمرانی ناکارآمدشان بپندارند یا جلوه دهند. چنین اشتباهی ملت را دلسرد و بیگانه را امیدوار خواهد کرد که شاید بار بعد بتواند خدای‌ناکرده در سپری که او را ناکام گذاشت رخنه‌ای بیابد.
✍ مردم پس از آنچه گذشت انتظاراتی از حکومت دارند که بی‌پاسخ ماندن‌شان دشمن را شاد می‌کند. در کوتاه‌مدت، اقداماتی سریع و نمادین چون آزادی زندانیان سیاسی و تغییر واضح در رویکردهای رسانه ملی کمترین توقعات است.
✍ علاوه بر این، وضعیت تلخی که برای کشور پیش آمد نتیجه یک رشته خطاهای بزرگ بود. تجربه جنگ دوازده روزه نشان داد که ضامن نجات کشور احترام به حق تعیین سرنوشت همه شهروندان است و ساختار کنونی نظام نماینده همه ایرانیان نیست.
✍ مردم می‌خواهند شاهد تجدیدنظر در آن خطاها باشند. برگزاری رفراندوم برای تاسیس مجلس موسسان قانون اساسی، راه را برای تحقق حق تعیین سرنوشت مردم هموار و دشمنان این مرز و بوم را از دخالت در امور کشور مأیوس می‌کند.
✍ «إنّ لربّکم فی ایام دَهرکُم نفَحات، ألا فتَعرّضوا لها و لا تعرضوا عنها». به راستی که در روزهای زمانه نسیم‌هایی از فرصت از سوی پروردگارتان هست، هان که آنها را دریابید و روی از آنها برنتابید.
✍ اینجانب ضمن محکوم کردن تجاوزات اخیر علیه کشورمان به خانواده‌های داغدار و آسیب‌دیده تسلیت می‌گویم و برای شهدای این ایام رحمت و مغفرت آرزو می‌کنم.
#میرحسین_موسوی
۲۰ تیرماه ۱۴۰۴
@javadrooh
❤43👍6👎2
💥خبر: روایت AP از حمله ایران به پایگاه آمریکا در قطر
👈 آسوشیتدپرس می‌گوید عکس‌های ماهواره‌ای نشان می‌دهد که حمله ایران به پایگاه آمریکا در قطر، به گنبد ژئودزیک مورد استفاده آمریکا اصابت کرده است.
🔹 تصاویر ماهواره‌ای از شرکت «پلنت لبز» نشان می‌دهند که در صبح روز ۲۳ژوئن، درست چند ساعت پیش از حمله، گنبد ژئودزیکی در پایگاه العدید همچنان سالم و قابل مشاهده بوده است.
🔹نیروی هوایی آمریکا در سال۲۰۱۶ اعلام کرده بود که این تجهیزات ۱۵میلیون دلاری که به‌عنوان «پایانه مدرن سازمانی» شناخته می‌شود، در این مکان نصب شده است/ انتخاب
@javadrooh
👈 آسوشیتدپرس می‌گوید عکس‌های ماهواره‌ای نشان می‌دهد که حمله ایران به پایگاه آمریکا در قطر، به گنبد ژئودزیک مورد استفاده آمریکا اصابت کرده است.
🔹 تصاویر ماهواره‌ای از شرکت «پلنت لبز» نشان می‌دهند که در صبح روز ۲۳ژوئن، درست چند ساعت پیش از حمله، گنبد ژئودزیکی در پایگاه العدید همچنان سالم و قابل مشاهده بوده است.
🔹نیروی هوایی آمریکا در سال۲۰۱۶ اعلام کرده بود که این تجهیزات ۱۵میلیون دلاری که به‌عنوان «پایانه مدرن سازمانی» شناخته می‌شود، در این مکان نصب شده است/ انتخاب
@javadrooh
❤7👍3👎3
👁🗨 نگاه تحلیلگران: کمیته راهبرد ملی؛ راهکار عبور از بحران
👈 علی آهنگر، نویسنده و پژوهشگر تاریخ، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:
✍ در طول حیات هر ملت، لحظه‌هایی فرا می‌رسد که آینده یک کشور نه در گروی برنامه‌های بلندمدت، بلکه در تصمیم‌های فوری و شجاعانه رقم می‌خورد. اکنون، بی‌تردید یکی از همان لحظه‌هاست.
✍ پس از جنگ ۱۲روزه که با آتشبس موقت پایان یافت، دشمنان ایران در حال بزرگنمابی دستاوردهای ظاهری خود و تبدیل آن به ابزارهای فشار حقوقی و دیپلماتیک در صحنه جهانی هستند.
✍ زمزمه فعال‌سازی مکانیسم ماشه و بازگشت قطعنامه‌های شورای امنیت، به‌ویژه قطعنامه ۱۹۲۹، دیگر فقط تهدید نیست؛ روندی هدفمند و در حال وقوع است. این قطعنامه، که بر اساس بند ۴۱ فصل هفتم منشور ملل متحد همه کشورها را به اعمال تحریم‌های سنگین اقتصادی و نظامی علیه ایران ملزم می‌کند، می‌تواند فشارهایی تارهای ایجاد کند.
✍ ساده‌انگاری است اگر تصور کنیم تحریم‌های کنونی آمریکا جایی برای فشار بیشتر باقی نگذاشته است. تحریم‌های بین‌المللی شورای امنیت می‌تواند صادرات نفت را به صفر نزدیک کند، دسترسی به سیستم‌های مالی جهانی را قطع کند، و حتی متحدان تجاری ما را در محدودیت‌های بیشتر قرار دهد. این فشارها نه‌تنها اقتصاد، بلکه امنیت و جایگاه دیپلماتیک ایران را به خطر می‌اندازد.
✍ آنچه بیش از تهدید خارجی نگران‌کننده است، خلأ تصمیم‌گیری قاطع در داخل کشور است. دستگاه سیاست خارجی و نهادهای کلان کشور همچنان در وضعیت روزمره به‌سر می‌برند، گویی منتظرند بحران خود به خود رفع شود. اما هر روز تأخیر، هزینه‌ای چندبرابر به کشور تحمیل می‌کند. اکنون دیگر نمی‌توان با شیوه‌های عادی و روزمره کشور را اداره کرد.
✍ به همین دلیل، پیشنهاد تشکیل یک کمیته راهبرد ملی، در شرایط جنگ و تحریم کنونی یک ضرورت است. کمیته‌ای متشکل از شخصیت‌های مجرب و دلسوز در حوزه‌های دیپلماسی، امنیت، و اقتصاد، با اختیارات ویژه و موقت، که بتواند با مذاکرات فوری بین‌المللی و مدیریت منابع داخلی، کشور را از این گردنه عبور دهد.
✍ این کمیته نه جایگزین نهادهای رسمی، بلکه مکمل آنها در زمان بحران است تا انسداد کنونی را بشکند و تصمیم‌هایی بگیرد که هیچ نهادی توان آن را ندارد.
✍ این پیشنهاد ممکن است با سوءظن‌هایی روبه‌رو شود، اما آیا خطر بی‌تصمیمی کمتر از خطر تصمیم‌گیری اضطراری است؟
✍ مردم ایران بارها نشان داده‌اند که در لحظه خطر می‌توانند از تفرقه به وحدت برسند، همان‌گونه که در جنگ تحمیلی از کیان کشور دفاع کردند. اکنون نوبت نخبگان و حاکمیت است که با درک بزرگی این لحظه، مسیر جدیدی ترسیم کنند.
✍ مجلس، دولت و شورای‌عالی امنیت ملی باید با حمایت مردم، شجاعانه برای تشکیل این کمیته اقدام کنند. چشم امید ایران اکنون به تصمیم‌گیری به‌موقع است؛ پیش از آنکه خیلی دیر شود.
@javadrooh
👈 علی آهنگر، نویسنده و پژوهشگر تاریخ، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:
✍ در طول حیات هر ملت، لحظه‌هایی فرا می‌رسد که آینده یک کشور نه در گروی برنامه‌های بلندمدت، بلکه در تصمیم‌های فوری و شجاعانه رقم می‌خورد. اکنون، بی‌تردید یکی از همان لحظه‌هاست.
✍ پس از جنگ ۱۲روزه که با آتشبس موقت پایان یافت، دشمنان ایران در حال بزرگنمابی دستاوردهای ظاهری خود و تبدیل آن به ابزارهای فشار حقوقی و دیپلماتیک در صحنه جهانی هستند.
✍ زمزمه فعال‌سازی مکانیسم ماشه و بازگشت قطعنامه‌های شورای امنیت، به‌ویژه قطعنامه ۱۹۲۹، دیگر فقط تهدید نیست؛ روندی هدفمند و در حال وقوع است. این قطعنامه، که بر اساس بند ۴۱ فصل هفتم منشور ملل متحد همه کشورها را به اعمال تحریم‌های سنگین اقتصادی و نظامی علیه ایران ملزم می‌کند، می‌تواند فشارهایی تارهای ایجاد کند.
✍ ساده‌انگاری است اگر تصور کنیم تحریم‌های کنونی آمریکا جایی برای فشار بیشتر باقی نگذاشته است. تحریم‌های بین‌المللی شورای امنیت می‌تواند صادرات نفت را به صفر نزدیک کند، دسترسی به سیستم‌های مالی جهانی را قطع کند، و حتی متحدان تجاری ما را در محدودیت‌های بیشتر قرار دهد. این فشارها نه‌تنها اقتصاد، بلکه امنیت و جایگاه دیپلماتیک ایران را به خطر می‌اندازد.
✍ آنچه بیش از تهدید خارجی نگران‌کننده است، خلأ تصمیم‌گیری قاطع در داخل کشور است. دستگاه سیاست خارجی و نهادهای کلان کشور همچنان در وضعیت روزمره به‌سر می‌برند، گویی منتظرند بحران خود به خود رفع شود. اما هر روز تأخیر، هزینه‌ای چندبرابر به کشور تحمیل می‌کند. اکنون دیگر نمی‌توان با شیوه‌های عادی و روزمره کشور را اداره کرد.
✍ به همین دلیل، پیشنهاد تشکیل یک کمیته راهبرد ملی، در شرایط جنگ و تحریم کنونی یک ضرورت است. کمیته‌ای متشکل از شخصیت‌های مجرب و دلسوز در حوزه‌های دیپلماسی، امنیت، و اقتصاد، با اختیارات ویژه و موقت، که بتواند با مذاکرات فوری بین‌المللی و مدیریت منابع داخلی، کشور را از این گردنه عبور دهد.
✍ این کمیته نه جایگزین نهادهای رسمی، بلکه مکمل آنها در زمان بحران است تا انسداد کنونی را بشکند و تصمیم‌هایی بگیرد که هیچ نهادی توان آن را ندارد.
✍ این پیشنهاد ممکن است با سوءظن‌هایی روبه‌رو شود، اما آیا خطر بی‌تصمیمی کمتر از خطر تصمیم‌گیری اضطراری است؟
✍ مردم ایران بارها نشان داده‌اند که در لحظه خطر می‌توانند از تفرقه به وحدت برسند، همان‌گونه که در جنگ تحمیلی از کیان کشور دفاع کردند. اکنون نوبت نخبگان و حاکمیت است که با درک بزرگی این لحظه، مسیر جدیدی ترسیم کنند.
✍ مجلس، دولت و شورای‌عالی امنیت ملی باید با حمایت مردم، شجاعانه برای تشکیل این کمیته اقدام کنند. چشم امید ایران اکنون به تصمیم‌گیری به‌موقع است؛ پیش از آنکه خیلی دیر شود.
@javadrooh
👍1
💥خبر: گردهمایی فعالان سیاسی به مناسبت رسیدن دوران زندان #سید_مصطفی_تاج_زاده به ۱۰سال، با سخنرانی فخرالسادات محتشمی‌پور در دفتر #حزب_اتحاد_ملت برگزار شد.
@javadrooh
@javadrooh
❤10👍3👎1
👤 چهره روز: خبر لاریجانی از بررسی پیام‌های آمریکا
👈 #علی_لاریجانی مشاور ارشد مقام‌رهبری، به شبکه الجزیره گفت: بعد از جنگ که علیه ما به راه افتاد، ما دیگر هیچ اطمینانی به ایالات متحده آمریکا نداریم. بااین‌حال، در حال حاضر پیام‌هایی را بررسی می‌کنیم که از واشنگتن در مورد ازسرگیری مذاکرات دریافت کرده‌ایم.
@javadrooh
👈 #علی_لاریجانی مشاور ارشد مقام‌رهبری، به شبکه الجزیره گفت: بعد از جنگ که علیه ما به راه افتاد، ما دیگر هیچ اطمینانی به ایالات متحده آمریکا نداریم. بااین‌حال، در حال حاضر پیام‌هایی را بررسی می‌کنیم که از واشنگتن در مورد ازسرگیری مذاکرات دریافت کرده‌ایم.
@javadrooh
👍9👎2❤1