📰 پیشخوان: چهارصدوشصت‌وششمین شماره #روزنامه_هم_میهن یکشنبه بیستم اسفندماه منتشر می‌شود.

@javadrooh

گفت‏‌وگو با محسن گودرزی جامعه‌‏شناس درباره حاشیه‌‏های انتشار موج چهارم پیمایش ارزش‏‌ها و نگرش‏‌های ایرانیان:

نتیجه پیمایش‏‌ها محافظه‏‌کارانه‏‌تر از واقعیت است

🔹موج اول پیمایش ملی ارزش‏ها و نگرش‏های ایرانیان در سال 1379 انجام شد. هدف از این پیمایش، ارائه تحلیل مستمر روند تحولات فرهنگی در فاصله‏های زمانی مشخص در تمام کشور بود. موج‏های دوم و سوم آن هم در سال‏های 1382 و 1394 اجرا شد.

🔹انتشار موج چهارم با حاشیه ‏هایی همراه بود. همان موقع اعلام شد که نتایج این پژوهش محرمانه است و انتقادهای فراوانی به آن در شبکه‏های اجتماعی شد. از میان آنها، پرویز خسروشاهی، اقتصاددان و سمیه توحیدلو، جامعه ‏شناس بودند: «کتاب رونمایی شده ولی منتشر نشده است، به‏ خاطر جلساتی که برای تحلیل وجود داشت بخش‏هایی در اختیار سخنرانان این نشست‏ها قرار گرفت. اما گفته شده به دلیل مُهر محرمانه، امکان استفاده مستقیم فعلاً نیست. اما داده‏ها کاملاً چشم‏گیر و معنادار است.»

🔹عباس عبدی، فعال سیاسی و اجتماعی هم در نقد محرمانه بودن آن نوشت: مگر می‏شود نظر مردم محرمانه باشد؟ صدای مردم را نمی‏توان خاموش کرد.

متن کامل 👈
B2n.ir/a04897
@hammihanonline

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: پرتگاه

👈 مجید یونسیان، روزنامه‌نگار و تحلیلگر سیاسی، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:

✍ فیلم درگیری یک طلبه جوان با زن جوانی در قم، به هر علتی که باشد، دو اثر ناخوشایند خواهد داشت:

اول، تشدید کینه و خشم اجتماعی علیه روحانیت و دین.

دوم، بسترسازی برای عمیق شدن فضای دوقطبی و خارج کردن مسیر تحولات جامعه از مسیر حقوقی و قانونی.

✍ هیچکدام از دو طرف این درگیری تاسف‌بار را نمی.توان مقصر دانست. مقصر کسانی هستند که با زیر پا گذاشتن قانون، عرف و سنت‌های اجتماعی جامعه را به پرتگاه بی‌سامانی و ناامنی سوق داده‌اند.

✍ طبق اصول اولیه حقوق انسانی و قوانین شرع و دین هیچ فرد عادی، چه روحانی و چه غیرروحانی، حق ثبت وضعیت و تجاوز به حریم خصوصی دیگران را ندارد.

✍ اینکه جامعه به چنین نابسامانی و وضعیت نابهنجاری دچار شده است، ناشی از ناتوانی نظام حکمرانی است که با رفتارها، تبلیغات و کنش‌های خود به هرکس اختیار داده است که خود قاضی و مجری قانون باشد.

✍ با هر توجیهی، عمل و اقدام روحانی جوان در گرفتن تصویر و فیلم از کسی که ظاهری متفاوت با سلیقه او دارد، مجاز نیست؛ چون قانون به او چنین اجازه‌ای نداده است.

✍ این رفتار منطبق بر قواعد دینی و شرعی هم نیست؛ چون ثبت و ضبط تصویر یک زن جوان توسط یک روحانی ورود به حریم شرعی و خصوصی یک مادر جوان است که شرعا فاقد توجیه است و حرمت دارد.

✍ این نوع رفتارها نباید از سوی کسانی که مجری قانون و مدیران اجتماعی و سیاسی‌اند، نادیده گرفته و توجیه شود؛ چراکه ادامه چنین تسامحی از سوی حکومت، مردم را رودرروی هم و در ادامه، دین و روحانیت را در معرض خشم اجتماعی قرار می‌دهد.

✍ هیچ حکومتی با هر ظرفیت و ادعا و قدرت قادر به مقابله با چنین خشمی نخواهد بود و اگر تصور کنیم که با زور و تهدید می‌توان امنیت و آسایش را به جامعه تزریق کرد، تصور باطی است.

✍ حداقل تجربه سال‌های اخیر نشان داده است که چنین دیدگاهی هزینه‌های غیرقابل‌جبرانی خواهد داشت. نگذارید جامعه به لبه پرتگاهی سوق داده شود که نتیجه‌ای جز سقوط نخواهد داشت...

@javadrooh

حساسیت حسن روحانی بر بودجه و تخلفات قرارگاه خاتم

روزنامه جوان نزدیک به سپاه پاسداران از حساسیت رئیس جمهور پیشین به بودجه قرارگاه خاتم خبر داده و نوشته:

🔹نامزد شناسایی شده برای آن وزارتخانه کلیدی نقل می‌کرد از گفتگو با آقای روحانی متوجه شدم فعالیت قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا برای ایشان یک دغدغه جدی است که ذهن او را مشغول کرده و به دنبال تخلفات بودجه‌ای و هزینه‌ای در این مجموعه است.

https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-13652

@hammihanonline

📰 پیشخوان: چهارصدوشصت‌وهفتمین شماره #روزنامه_هم_میهن دوشنبه بیست‌ویکم اسفندماه منتشر می‌شود.

@javadrooh

چراهای رویداد قم

▫️دادستان قم دستور شناسایی عناصری را صادر کرده است که فیلم را به رسانه‌های معاند منتقل کرده‌اند.چرا نباید این فیلم در منظر مردم دیده شود؟ یکی از علل ناسور و عمیق شدن زخم‌ها، همین پنهان‌کاری‌ها و عدم شفافیت است. از پنهان‌کاری بدتر، شفافیت گزینشی است

▫️نظام رسمی از انعکاس واقعیت اجتماعی هر چند بد باشد باید استقبال کند، نه آنکه به نام «سوءاستفاده شبکه‌های معاند» جلوی انتشار آنها را بگیرد

سرمقاله هم‌میهن
۲۱ اسفند ۱۴۰۲

🔹ماجرای عکس‌برداری یک روحانی از یک مادر که در گوشه‌ای از درمانگاه روی زمین نشسته و به دور از فضای عمومی مشغول شیر دادن به نوزادش بوده‌، ابعاد بزرگی پیدا کرد. سپس یک کانال در شبکه مجازی ایتا اعلام کرد که آن خانم و مسئولین درمانگاه بازداشت شده‌اند و حتی جواز درمانگاه باطل شده است.

🔹این خبر جدید که بازتاب منفی‌تری داشت، ازسوی دستگاه قضایی تکذیب شد، ولی بعدازظهر خبر رسمی آمد که دادستان قم دستور شناسایی عناصری را صادر کرده است که فیلم را به رسانه‌های معاند منتقل کرده‌اند. در واقع، همین‌جا مورد نقد است.

🔹اگر قرار بود که در ماجرای کشته شدن جرج فلوید، با تصویربردار آن حادثه که آمریکا را به معنای دقیق کلمه به آشوب کشاند، به این صورت برخورد می‌شد، قطعاً باید برای او حکم ده‌بار اعدام صادر می‌شد. ولی پلیس و دستگاه‌های امنیتی و قضایی آن دختر نوجوان 17ساله را نه‌تنها با مشکلی مواجه نکردند، بلکه کمیته پولیتزر که معتبرترین جایزه روزنامه‌نگاری است به او جایزه‌ داد. چرا؟ به این علت که عدم‌انتشار این حقایق نه‌تنها هیچ مشکلی را حل نمی‌کند، بلکه مشکلات را پنهان و عمیق‌تر می‌کند.

🔹اگر ما در منظر خدا هستیم و زشتی و زیبایی افعال عمومی ما نزد او شناخته شده است، پس چرا نباید در منظر مردم دیده شود؟ یکی از علل ناسور و عمیق شدن این زخم‌ها، همین پنهان‌کاری‌ها و عدم شفافیت است. از پنهان‌کاری بدتر، شفافیت گزینشی است. نظام رسمی از انعکاس واقعیت اجتماعی هر چند بد باشد باید استقبال کند، نه آنکه به نام «سوءاستفاده شبکه‌های معاند» جلوی انتشار آنها را بگیرد.

🔹این فیلم یا فیلم‌های مشابه باید در رسانه‌های رسمی کشور و صداوسیما منتشر شود؛ چون یک مسئله عمومی است. اگر چنین شود، شبکه‌های معاند بلاموضوع می‌شوند. چرا نباید شبکه‌های رسمی جرأت انتشار چنین ناهنجاری‌هایی را داشته باشند؟ علت بی‌اعتمادی به این شبکه‌ها همین سیاست محدودیت‌آفرین است..
چرا نباید خبرنگار در آنجا با آن فرد روحانی و آن خانم و مردم حاضر در صحنه گفت‌وگو کند؟ چرا گمان می‌کنید که با نشان ندادن این رویدادها، مشکلات حل می‌شود و انتشار آنها تبلیغ علیه نظام است؟ با ریختن آشغال زیر فرش، خانه تمیز نمی‌شود.

چرا خود را یک طرف دعوا تعریف می‌کنید؟ چرا آن روحانی نباید جلوی دوربین و به لحاظ اخلاقی و شرعی و سیاسی از کار خود دفاع کند؟ چرا آن خانم نباید توضیح دهد که آنجا چه می‌کرده؟ و چرا این اندازه عصبانی شده است؟ چرا مردم حاضر در صحنه نباید برداشت خود را از این واقعه بگویند؟ چرا دادستان و حقوقدانان و روان‌شناسان و جامعه‌شناسان نباید در این زمینه از منظر حوزه تخصصی خود اظهارنظر کنند؟ چرا نباید از مراجع‌تقلید در این زمینه سوال شود و آنان هم فتوا و نظر خود را بگویند؟ اگر این نظرات مطرح شود، کم‌کم جامعه به‌سوی تعادل و تفاهم حرکت خواهد کرد. چرا مدیران استان قم توجه نکرده‌اند که در این مذهبی‌ترین شهر کشور، زنان این اندازه عصبانی هستند؟ آیا جز این است که بیش از دیگران خود را تحت فشار و مضیقه می‌بینند؟

🔹به‌جای صرف نیرو برای شناسایی عوامل انتشار که باید به آن جایزه داد، بهتر است نیروی خود را مصروف شناسایی عوامل ناهنجاری و تنش کنیم. متاسفانه باید گفت که مطالعات گوناگون نشان می‌دهد که برخلاف تصور عمومی وضعیت مذهب و احترام به روحانیت در قم مطلوب‌تر از شهرهای دیگر نیست و این دلیلی جز تجربه زیسته مردم قم نمی‌تواند داشته باشد.

https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-13682

@javadrooh

📱 روایت‌های مجازی: یکی از ایده‌پردازان بنیادگرایی اسلامی، "جریان انقلابی" را هم خالص‌سازی کرد.

@javadrooh

#اخبار

💢نامه دکتر روحانی به شورای نگهبان برای ارائه مستندات ردصلاحیت

🔻با گذشت بیش از ۴۰ روز و ارسال چهار نامه از سوی حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر حسن روحانی، شورای نگهبان هفته گذشته در پاسخ، موارد ردصلاحیت او در ششمین دوره انتخابات مجلس خبرگان رهبری را اعلام کرد.
به دلیل اینکه پاسخ شورای نگهبان فاقد مستندات بوده، دکتر روحانی در نامه‌ای به این شورا خواستار ارائه اسناد و دلایل ردصلاحیت و خودداری از کلی‌گویی شده است.
یکی از فقها و نیز سخنگوی شورای نگهبان تأکید کرده بودند که باید به نامه دکتر روحانی دربارهٔ اعلام دلایل ردصلاحیتش سریع‌تر پاسخ داده شود و پاسخ این شورا پس از ارسال نامه چهارم دکتر روحانی و گلایه از بی‌پاسخ ماندن سه نامه قبلی در ۱۵ اسفند دریافت شد.
اما پاسخ شورای نگهبان بدون ارائه مستندات بوده و دکتر روحانی در نامه خود که دیروز (یکشنبه، ۲۰ اسفند) ارسال شده، خواستار دریافت دلایل مستند ردصلاحیت شده است.
نامه دکتر روحانی به شورای نگهبان در روزهای آینده منتشر خواهد شد.

rouhanihassan.com/Fa/News/108990

@rouhanioffic

بیماری، سیستمی است

پرده اول:

اینجا درمانگاه قرآن و عترت است، چند قدمی حرم حضرت معصومه. همان خانه‌ای که علامه طباطبایی روزگاری به اجاره در آن سکونت داشت، بعدا مرحوم آیت الله فقیهی آن را کتابخانه کرد و بعد درمانگاه خیریه شد.
مراجعه کنندگان غالبا از اقشار محروم جامعه اند. خانم جوان کودک خود را برای جراحی ختنه به درمانگاه آورده و مادر و خواهرش هم او را همراهی می‌کنند، پس از معطلی کار جراحی تمام شده و مادر خسته و نگران، فرزندش را در آغوش دارد و هر دو دستش در گیر است که شال از سرش می‌افتد و بقیه ماجرا.....
اینجا درمانگاه است، نه مجلس فساد و عیاشی. اینجا درمانگاه است و یک مادر پریشان، اینجا درمانگاه است و یک کودک مصدوم در آغوش

پرده دوم:

طلبه ای که شاهد این صحنه است از این صحنه عکس می‌گیرد، مگر عکس گرفتن از صحنه گناه، نهی از منکر است و ما مجاز به این کار هستیم؟
بله، همه ما باید عضو شبکه و سازمان حسبه باشیم و اطلاعاتمان را در اختیار سازمان قرار دهیم و در آنجا ثبت شود! سازمانی که از بدعت‌های بنی امیه بود و برای ژست دینی گرفتن، بنی عباس آن را تقویت کردند. باید عکس گرفت و باید پرونده سازی کرد و به استناد آن افراد را تحت تعقیب قضایی قرار داد. چرا این کار را نکنیم؟ مگر پلیس این کار را نمی‌کند و مگر ما بسیجیان مانند پلیس ضابط حکومت نیستیم و این مسئولیت را برعهده نداریم؟!
حالا، آیا این نهی از منکر، با ضوابط شرعی سازگار است؟ بنظر آنها این سوال هم بیجاست. میگویند : ما امر به معروف را از نظام می‌گیریم. امر به معروف فقهی پاسخگوی زمان ما نیست و با آن نمی‌توان کار کرد و جلوی شیوع فساد را با آن نمی‌توان گرفت. آری اگر حساب شرع باشد، کدام شرع اجازه تعرض به چنین زنی در چنین شرایطی را می‌دهد؟ مگر نهی از منکر با عکس و فیلم گرفتن شروع می‌شود؟ و مگر شرط احتمال تاثیر با این روش‌ها رعایت می‌شود؟ و مگر شرط عدم مفسده، مورد توجه قرار می‌گیرد؟
اگر این مادر در درمانگاه نبود و آن تشنج نیم ساعته در جای دیگری اتفاق افتاده بود و بلافاصله پزشک اقدام نمی‌کرد، چه بلایی بر سر آن زن می‌آمد؟ کدام شرع اجازه چنین منکری مخاطره آمیزی به مامور نهی از منکر می‌دهد؟!

پرده سوم:

زن جوان که نوزاد مجروح در بغل دارد، چرا ناراحت و عصبانی است؟ مساله تذکر لسانی نیست تا بتوان از کنار آن گذشت، مسئله این است که این عکس به عنوان یک سند در اختیار چه نهادهایی قرار می‌گیرد و بر آینده او و همسر و خانواده اش، چه تاثیری خواهد داشت؟ آیا او یا همسرش را از محل کارش، اخراج نخواهند کرد؟ آیا او می‌تواند در آینده اتهام تجاهر به فسق و عدم التزام عملی به اسلام را از پرونده خود پاک کند؟ آیا اگر فردا به پست و مقامی پیدا کرد و یا از مردم برای مسئولیتی رای گرفت، رقیبانش این عکس را برای حذف او منتشر نخواهند کرد و او را از کرسی مجلس محروم نخواهند نمود؟! پس او فقط تقاضای پاک کردن عکس را دارد و در برابر پیشنهاد شکایت، آن را نمی‌پذیرد. چرا از آن طلبه عکاس شکایت کند و پرونده خود را قطورتر نماید و خانواده خود را در معرض بیچارگی قرار دهد؟ آیا چاره ای جز عدم پیگیری دارد؟

پرده چهارم:

حالا می‌گویند همه چیز عادی است و حادثه غیر مترقبه ای اتفاق نیافتاده، عکس گرفتن مقدمه نهی از منکر برای رساندن به حکومت اسلامی بوده و اعتراض در برابر آن هم، اعتراض به نهی از منکر و گناه دوم است.
پس چه چیزی غیر عادی است؟ مساله مهم و قابل پیگیری این است که فیلم این اتفاق از کجا به بیرون درز پیدا کرده!! این موضوع است که باید همه ماموران را برای کشف آن بسیج کرد! چرا جنایت اسیدپاشی به صورت دختران در اصفهان، مسکوت ماند و هیچ سرنخی از آن کشف نشد و جنایتکاران در کمال امنیت بسر می‌برند؟ چون فیلمی از صحنه ها وجود ندارد و راه برای کتمان کردن باز است و دیوار حاشا بلند است. می‌گویند: ما باید چهره نظام مقدس را پاک نگهداریم. بقیه مسائل چندان مهم نیستند.
حکومت می‌تواند همه جا بشکل محسوس و نامحسوس از ما تصویر برداری کند. حکومت می‌تواند بر اساس آن تصویرها افراد را متهم و بلکه مجازات نماید، حکومت می‌تواند از ارائه آن تصویرها به افراد آسیب دیده برای شکایت در محاکم امتناع کند و حکومت می‌تواند و می‌تواند و می‌تواند.... ولی شهروند چه پناهی دارد؟

اینک در جوار اباعبد الله الحسین ع هستم و زیارت عاشورا از بلندگوها پخش می‌شود و شیعیان می‌گویند: لعن و نفرین بر اول ظالمان و بر همه آنان که آن شیوه را در طول تاریخ ادامه داده اند، مبادا ما هم مشمول این لعنها باشیم و لعنها بخودمان برگردد 😢😢

📰 پیشخوان: چهارصدوشصت‌وهشتمین شماره #روزنامه_هم_میهن سه‌شنبه بیست‌ودوم اسفندماه منتشر می‌شود.

@javadrooh

🖋 یادداشت راهبرد: «سلام» یا «جامعه»؟

▪️شکاف تحلیلی قدیمی میان نخبگان اصلاح‌طلب در سالگرد ترور حجاریان سر باز کرده است

👈 محمدجواد روح

✍ «سلام بر جامعه» تیتر درشت نخستین شماره روزنامه‌‌ای بود که در ۲۴بهمن‌ماه ۱۳۷۶ روی گیشه‌ها آمد؛ روزنامه‌ای که طلایه‌دار نسل جدید مطبوعات پس از دوم‌خرداد بود و شعار «اولین روزنامه جامعه مدنی ایران» را سر می‌داد؛ «جامعه» به مدیرمسئولی حمیدرضا جلایی‌پور و سردبیری ماشاءالله شمس‌الواعظین که دوستانش او را محمود شمس خطاب می‌کردند.

✍ سیاست‌های اعلامی سردبیر مشی و ادبیاتی سکولار به روزنامه می‌بخشید که با روزنامه‌های منتقد پیشین و سرآمد آنها، «سلام»، تمایز داشت. «سلام» گرچه در نیمه اول دهه هفتاد مهمترین روزنامه منتقد بود و هرچه پیش می‌رفت نشانه‌های تجدیدنظرطلبی در آن آشکارتر می‌شد؛ اما چه در سبک کار و چه ادبیات و نگرش سیاسی، درون نظام تعریف می‌شد و در حوزه‌هایی چون سیاست خارجی و اقتصاد، حتی گاه مواضعی رادیکال‌تر از مشی حاکم بر دولت سازندگی و نظام سیاسی پس از جنگ اتخاذ می‌کرد.

✍ حال آنکه «جامعه» به‌صراحت می‌کوشید مرزبندی‌های مبتنی بر «خودی و غیرخودی» که ارگان سازمان مجاهدین انقلاب قبل از دوم‌خرداد آن را تئوریزه کرده بود، از میان بردارد و به همین جهت نیز، یادداشت‌ها و مصاحبه‌های متعددی از ابراهیم یزدی و حتی عباس امیرانتظام را درج می‌کرد.

✍ درون «حلقه کیان» هم، طیف چپ (چهره‌هایی همچون اکبر گنجی، سعید حجاریان و علیرضا علوی‌تبار) در ماه‌های نخست پس از دوم‌خرداد مخالف انتشار روزنامه‌ای پرتیراژ و با گفتمان جدید بودند؛ در مقابل جلایی‌پور، شمس و طیف لیبرال‌تر کیان همچون مرتضی مردیها که با انتشار «جامعه» وارد میدان شدند. به‌نوعی، موفقیت «جامعه» و آشکار شدن عطش جامعه برای روزنامه‌های سیاسی و فکری جدید بود که حدود یک سال بعد، طیف چپ مجله «کیان» را به انتشار روزنامه علاقه‌مند کرد تا «صبح امروز» با مدیرمسئولی سعید حجاریان منتشر شود.

✍ در یک صورت‌بندی کلی، «جامعه» چنان‌که از نام و شعار آن برمی‌آمد، رویکردی «جامعه‌محور» داشت و بیش از آنکه تریبون جریان سیاسی پیروز دوم‌خرداد (چپ اسلامی) باشد؛ می‌کوشید نماینده و رسانه نیروی اجتماعی آفریننده دوم‌خرداد باشد. چنین بود که «جامعه» در حوزه سیاست نیز، فراتر از اینکه منتقد جریان راست و عملکردها و مواضع انحصارطلبانه آن باشد، به نقد بنیان‌های فکری و ریشه‌های تاریخی وضع موجود و گفتمان حاکم می‌پرداخت و در این مسیر، از اینکه جریان چپ و گفتمان خط امام را نیز به نقد بکشد، ابایی نداشت.

🔅متن کامل یادداشت را در لینک زیر بخوانید:

B2n.ir/e46841

@javadrooh