💥خبر: بیانیه ۷ انجمن علمی در ارتباط با اخراج گسترده اساتید و برخوردهای امنیتی با دانشجویان

🔹با تاسف و درد این روزها جامعه علمی ایران با پدیده اخراج گسترده و برخوردهای امنیتی با دانشجویان مواجه است. اقداماتی که بیش و پیش از هرچیز استقلال و توانمندی نهاد دانشگاه و نهایتا امکان توسعه علمی کشور را به مخاطره انداخته است.

🔹این اقدام، اتفاقی منفرد و مقطعی نیست؛ بلکه به نظر می‌رسد در تکمیل فرایندی است که هدف آن کنترل تام و تمام نهاد علم از سوی مراکز قدرت و تغییر ساختار و نقش دانشگاه و مولفه‌های آموزشی و پژوهشی و مدنی آن نهاد است.

🔹اکنون رویکرد امنیتی و سیاسی در این سلسله اقدامات پرده‌پوشی نمی‌شود بطوری که به جای پاسخگویی وزارت علوم به پرسش‌های گسترده جامعه در این خصوص، وزارت کشور در باره آن بیانیه صادر می‌کند.

🔅ادامه این بیانیه را روی وب سایت انجمن جامعه شناسی ایران بخوانید.

@javadrooh

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: آیا "اژدهای زرد" از نفس افتاده است؟

👈 فریدون خاوند، اقتصاددان و استاد قدیمی دانشگاه، در سایت دوویچه‌وله نوشت:

✍ جمهوری خلق چین تا پایان دهه ۱۹۷۰ میلادی، در کنار اتحاد جماهیر شوروی، یکی از دو قطب اصلی جنبش بین‌المللی کمونیستی به شمار می‌رفت و رهبرش، مائوتسه تونگ، برای شمار زیادی از رهبران انقلابی در سراسر گیتی، به ویژه آنچه "جهان سوم" نامیده می‌شد، نماد رهایی از چنگ "امپریالیسم" بود.

✍ با مرگ "صدر مائو" و به قدرت رسیدن تنگ شیائو پینگ در اواخر سال ۱۹۷۸، "امپراتوری سرخ" به راهی تازه گام نهاد که جهان را غافلگیر کرد.

✍ در سایه مدیریت این رهبر تازه، حزب کمونیست چین دگم‌های مقدس خود را در عرصه اقتصادی یکی بعد از دیگری کنار گذاشت، راه را بر نفوذ مکانیسم‌های بازار در تولید و بازرگانی و بانکداری گشود، به مالکیت و ابتکار آزاد میدان داد، از عقیده‌های واپس‌مانده مبتنی بر خودکفایی و مرزهای بسته دست برداشت، بازرگانی خارجی را به عنوان یک اهرم کارآمد در خدمت استراتژی اقتصادی خود به کار گرفت و با استقبال گسترده از شرکت‌های چندملیتی، به بهشت سرمایه‌گذاری‌های خارجی بدل شد.

✍ رستاخیز بزرگ اقتصادی چین بدون تردید سرآغاز فصلی تازه در تاریخ معاصر جهان است. پیش از این رویداد، کشورهای کمونیستی نتوانسته بودند نظام مارکسیستی- لنینیستی را با پویایی اقتصادی آشتی دهند؛ نه شوروی که با انقلاب بلشویکی ۱۹۱۷ طلایه‌دار نظام تازه بود، و نه دیگر کشورهایی که در پی جنگ جهانی دوم، یکی پس از دیگری به "اردوگاه سوسیالیزم" پیوستند.

✍ در واقع، هیچ‌یک از کشورهای زیر سلطه "دیکتاتوری پرولتاریا"، به رغم تلاش‌های گوناگون برای به ثمر رساندن اصلاحات اقتصادی، نتوانستند از مصیبت‌های یک اقتصاد دولتی متکی بر برنامه‌ریزی متمرکز رهایی یابند و مردمان آنها برای دستیابی به کالاهای مورد نیاز خود هر روز ساعت‌ها گرفتار صف‌های طولانی بودند.


🔅برای دسترسی کامل به تحلیل روی تیتر کلیک کنید.

@javadrooh

فارن افرز: آیت الله خامنه‌ای ایران را قدرت برتر خاورمیانه خواهد کرد

🔹ری تکیه (RAY TAKEYH) پژوهشگر ارشد اندیشکده "شورای روابط خارجی" آمریکا و رئول مارک گرشت (REUEL MARC GERECHT) مامور پیشین سیا با انتشار مقاله ای مشترک در نشریه "فارن افرز" با اشاره به گرم شدن بیش از پیش روابط ایران با روسیه و چین نوشتند که همزمان با افول قدرت و نفوذ واشنگتن، مسکو و پکن تصمیم گرفته اند که نظم لیبرال بین المللی را به چالش کشیده و ضمن استقبال از مقام های ایرانی، کمک های وسیع نظامی و اقتصادی به تهران ارائه دهند.

در این نوشتار آمده است:
🔹چین تجارت مقاوم در برابر تحریم های آمریکا و فن آوری پیشرفته را در اختیار ایران قرار داده و روسیه نیز به نوسازی نیروهای نظامی ایران کمک کرده است. در نتیجه تهران دیگر از فروپاشی اقتصادی هراسی نداشته و از لحاظ دیپلماتیک نیز با پکن و مسکو مثلثی را تشکیل داده که به انزوای جمهوری اسلامی پایان داده است.

🔹در کنار حمایت های روسیه و چین، حکومت ایران بیش از پیش احساس قدرت و امنیت می کند.

🔹با آغاز دومین دهه این قرن، رخدادهای بین المللی به سود آن رقم خوردند. مقابله با اشغالگران آمریکایی در عراق به تحلیل نیروی این کشور در خاورمیانه منجر شد و رشد روحیه جنگ ستیزی در آمریکا به پیروزی باراک اوباما در انتخابات ریاست جمهوری ختم شد. وی برای آغاز دوران جدیدی از روابط واشنگتن و جهان اسلام، باور داشت که می تواند با مداخله شخصی به مشکلات دیرینه با ایران پایان دهد.

🔹برجام نه تنها چراغ سبز به غنی‌سازی بومی در ایران بود بلکه راه را بر غنی سازی صنعتی ایران پس از ۱۵ سال از اجرای این توافق گشود. در زمانی که اقتصاد ایران با مشکلات دست و پنجه نرم می کرد، توافق هسته ای از یک سو مرهمی بر این مشکلات بود و از سوی دیگر به آمال هسته ای حکومت مشروعیت بخشید.

🔹اکنون تولید ناخالص داخلی ایران که بین سال های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰ نصف شده بود، در حال رشد است و جمهوری اسلامی عضوی از سازمان همکاری شانگهای بوده و به بریکس نیز دعوت شده است. سران آمریکا یکی پس از دیگری امیدوار بودند که فشار مالی و دیپلماتیک بر ایران، حکومت آن را وادار به کنار گذاشتن داشته های هسته ای خود کند؛ اما اقدام های چین عملی شدن چنین سناریویی را غیرممکن ساخته و زهر تحریم های آمریکا را گرفته است.

🔸مشروح این گزارش را اینجا بخوانید
@IRNA_1313

♦️محمدرضا شفیعی کدکنی از ضرورتِ برداشتنِ قدمهای هرچند کوتاه سخن می‌گوید🔺

مشاهده در یوتیوب

@joreah_journal

www.instagram.com/joreah_journal

📰 پیشخوان: سیصدوبیست‌ویکمین شماره #روزنامه_هم_میهن یکشنبه نوزدهم شهریورماه منتشر می‌شود.

@javadrooh

🔰خانواده مهسا امینی مردم را به پرهیز از هرگونه کنش خشونت آمیز دعوت کردند

🔸پدر و مادر #مهسا_امینی در اطلاعیه مشترکی در اینستاگرام اعلام کردند: «مانند هر خانواده داغدیده ای بر مزار آن عزیز سفر کرده گردهم آمده و مراسم سنتی و مذهبی سالگرد را برگزار می کنیم. ضمن گرامیداشت هم دردی ها و دغدغه های ارزشمند همشهریان عزیز، همگان را به پرهیز از هر گونه کنش خشونت آمیز و واکنش در برابر آن دعوت می کنیم. ما جز این نوشته هیچ متن و نوشته ای منتشر نمی کنیم.»

#صبح_ما
@sobhema_ir

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: "حاج سعید ما!"

👈 حسین ثنایی‌نژاد، استاد دانشگاه فردوسی مشهد، در یادداشتی تلگرامی نوشت:

✍ سرمقاله کیهان با عنوان "حاج سعید ما" واقعا خواندنی است. نوع ادبیات و انشای این سرمقاله و نوع استدلال‌هایی که در متن آن آورده برای دفاع از تدریس حدادیان در دانشگاه تهران، خود گویای همه چیز هست و نیازی به نقد آن نیست.

✍ مثلا اینکه چون سعید حدادیان در ۱۶سالگی به جبهه رفته هر کس با او مخالف است وطن فروش است. با این استدلال کسانی که به خاطر نوشتن یادداشت‌های من در همین کانال با من مخالفت می‌کنند و تذکر می‌دهند وطن فروش تلقی می‌شوند. زیرا من هم در جبهه‌های جنگ جنگیده‌ام.

✍ یا اینکه چون ارزشیابی آقای حدادیان به وسیله دانشجویان کلاسش (در چه درسی و کدام دانشحویان، بماند) خوب بوده، بنابراین مخالفین با تدریس او بی سواد هستند! مخالفت یک فرد با تدریس یک استاد واقعی و با سواد ممکن است دلایل خاصی داشته باشد و دلیلی بر بی‌سوادی مخالف نیست، چه رسد به مخالفت با تدریس یک مداح!

✍ موضوع دیگر این است که کیهان نوشته آقای حدادیان دکتری علوم اجتماعی دارد. اولا خوب است دانشگاه تهران مدرک ایشان را منتشر کند تا معلوم شود از کدام دانشگاه، کی و چه مدرکی گرفته است. ثانیا صرف داشتن مدرک دکتری برای تدریس در دانشگاه کافی نیست. علاوه بر این، درسی که برای ایشان گذاشته‌اند در دانشکده ادبیات است.

✍ مسئله اصلی اما همان تیتر یادداشت کیهان است، "حاج سعید ما". آقای کیهان! مشکل مملکت همین است دقیقا. که شما مملکت را ملک طِلق خودتان می‌دانید و هرکس از شماست اگر مداح هم باشد استاد دانشگاه است و هر کس از شما نباشد، استاد دانشگاه و رئیس المپیاد جهانی فیزیک هم باشد می‌توان او را از دانشگاه اخراج کرد.

✍ آقای کیهان اداره مملکت با تقسیم ملت به "ما" و "غیرما" نمی‌شود. کشور باید با قانون اداره شود نه با باندبازی و وابستگی به "ما"!

@javadrooh

📃 نگاه تاریخی: طالقانی و دموکراسی مشورتی

👈 سیدهادی عظیمی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، در یادداشتی به مناسبت سالگرد درگذشت آیت‌الله طالقانی نوشت:

✍ ۱۹شهریور سالروز درگذشت آیت‌الله طالقانی است. نواندیش مجاهدی که درکنار تفسیر قرآن مهمترین مبلغ شوراها بود. وی بارها بر اهمیت شوراها تاکید کرد و حتی طرحی را در این زمینه تهیه و پیشنهاد نمود که تاثیر زیادی بر تدوین فصل هفتم قانون اساسی داشت. ۲۵سال از اجرای قانون شوراها و جامه عمل پوشاندن به فصل هفتم قانون اساسی به وسیله دولت اصلاحات می‌گذرد. دراین مدت شوراها فرازونشیب فراوانی را طی کرده‌اند، ضمن اینکه به یک نهاد تاثیرگذار تبدیل شده‌اند.

✍ آیت‌الله طالقانی در حالی روی در نقاب خاک کشید که تا آخرین لحظه عمر خود تلاش فراوانی برای مهمترین پروژه‌اش یعنی «شوراها» انجام داده بود. او در خطبه‌های آخرین نماز جمعه خود فریاد برآورد که «بعضی گروه‌ها و افراد دست‌اندرکار شاید اینطور تشخیص بدهند که اگر شورا باشد، دیگه ما چه‌کاره هستیم؟ شما هیچ. بروید دنبال کارتان بگذارید این مردم مسئولیت پیدا کنند.»

✍ در سال ۱۳۷۷و پس از قریب به دو دهه برای اولین بار انتخابات شوراها برگزار گردید. فقدان فرهنگ شورایی و تسلط سرمایه و پول، فقدان نظام انتخابات کیفی و... موجب شد شوراها به‌رغم نقش مهمی که در اداره کشور دارند از جایگاه واقعی‌شان دور بمانند. راهکاری نیز برای اینکه دخالت پول و سرمایه و ذینفعان در شوراها کاهش یابد اندیشیده نشده است. 

✍ در سالروز درگذشت طالقانی در مورد اندیشه وی پیرامون شوراها سخن گفته می‌شود؛ ولی در مورد بسط اندیشه وی و رفع نقصان‌های آن کمتر سخنی گفته می‌شود. مهمترین گام برای رویای دموکراسی مشورتی را طالقانی با طرح مسئله شوراها برداشت ولی پس از وی این ادبیات حتی از سوی حامیان اندیشه‌اش به صورت جدی بررسی نشده است.

🔅متن کامل یادداشت را در لینک زیر بخوانید:

B2n.ir/d46639

@javadrooh

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: استاد یا کارمند؟

👈 محمد فاضلی، جامعه‌شناس و استاد سابق دانشگاه شهیدبهشتی، در گفتاری درباره وضعیت اعضای هیئت‌علمی دانشگاه‌ها گفت:

✍ ناظر بر اخراج‌هایی که در این چند وقت رخ داده است، گروه‌هایی که این کار را انجام می‌دهند می‌گویند دانشگاه باید تحت نظارت باشد. اصل اینکه باید بر دانشگاه نظارت شود، خصوصاً دانشگاهی که از بودجه عمومی تغذیه‌ می‌کند، پذیرفته شده است.

✍ مسئله، نوع نظارت، نهاد ناظر و ناظران است. اصلی هم که در این مهم است، اصل استقلال دانشگاهی است، دانشگاه به مثابه نظام تخصصی باید نظارت‌هایش هم درون باشد. نمی‌شود که شما یک فرد غیرجراح را بگذارید بر جراح نظارت کند. دانشگاه هم به این معنا یک نظام تخصصی است و باید نظارت‌های درونی باشد.

✍ آیا در ایران چیزی تحت عنوان کدهای اخلاقی رفتار استادی وجود دارد یا نه؟ مثلا وزارت علوم تا به حال آمده است بگوید که یک استاد رفتارش باید چگونه باشد؟ من چیزی پیدا نکردم. اما حداقل در آمریکا جایی وجود دارد به نام انجمن اساتید دانشگاه، این مجموعه کدهای اخلاقی اساتید را تعیین کرده و پنج بند هم بیشتر ندارد. این روزها وقتی می‌گویند در ایران اساتید اخراج می‌شوند، فوراً مثال‌هایی از اخراج اساتید در آمریکا زده می‌شود.

✍ استادان باید کمک‌های علمی دانشجویان را به رسمیت بشناسند و در عین حال استاد باید از آزادی دانشگاهی خودش حفاظت کند. در بند سوم نکات مهمتری است. می‌گوید استاد همواره مؤسسه‌ای را که با آن کار می‌کند را مدنظر قرار می‌دهد اما مشروط بر آنکه قواعد مؤسسه با آزادی دانشگاهی مغایرت نداشته باشد. یعنی حتی اگر از دانشگاه خودت تبعیت می‌کنی، دانشگاه خودت نباید آزادی دانشگاهی را نقض کند و اساتید وقتی تصمیم می‌گیرند که رابطه کاری خود را به دانشگاه قطع کنند باید مراقب باشند که این قطع ارتباط روی برنامه‌های دانشگاه تاثیر نگذارد.

✍ می‌گوید استادان در جایگاه‌شان باید هم شرایط تحقیق آزاد را رعایت کنند و درک عمومی از آزادی آکادمیک را ارتقا دهند یعنی نه‌تنها خودت استاد هستی بلکه باید به جامعه هم بگویی که من نقشی در بالا بردن درک جامعه از آزادی آکادمیک دارم. این موضوع در واقع برای استاد یک وظیفه است. اما ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که اگر استاد از آزادی آکادمیکش دفاع کند می‌گویند سرت را پایین بینداز و درس‌ات را بده! بیایید این موضوع را مقایسه کنیم با تیپی به نام کارمند.

✍ اما آزادی آکادمیک چیست؟ دانشنامه بریتانیکا آزادی آکادمیک را آزادی تدریس، مطالعه، پژوهش بدون مداخله نامعقول با محدودیت از طرف قانون، تنظیمات مؤسسه یا فشار عمومی تعریف کرده است. یعنی هر وقت که تنظیمات مؤسسه، قانون یا فشار عمومی باعث می‌شود که مطالعه یا پژوهش کردن از مسیر آن چیزی که حقیقت می‌پندارد، منحرف شوید، آزادی آکادمیک در اصل لغو شده است. امروز دانشگاه در ایران از استاد می‌خواهد کارمند باشد، یعنی هیچ‌کدام از آن کدها که مثلاً منتقد مؤسسه باشد را نمی‌پذیرد. به این معنا ما وارد عصر دانشگاه کارمندپرور می‌شویم. اما وارد عصری می‌شویم که کارمندپروری، اولویت اصلی دانشگاه است.

✍ من بار اول که اخراج شدم، وبلاگم را حذف کردم، این موضوع هنوز برای من ناراحت‌کننده است و همواره می‌گویم ای کاش وبلاگ را حذف نمی‌کردم چون هیچ تاثیری نداشت، وبلاگ هم البته موضوع مهمی نبود. اما از اینکه چرا تن دادم به چنین تحقیری ذهنم درگیر است.

✍ نکته دوم این است که دانشگاه اهمیت مالی خودش را از دست داده است. اکنون پایه حقوق یک استادیار ۱۴میلیون تومان است و از او می‌خواهند که ۴۰ساعت در هفته در اتاقش در دانشگاه بنشیند. این یعنی دانشگاه حداقل در رشته‌های علوم اجتماعی ارزش مالی را از دست داده است. نکته سوم این است که به همان اندازه که دانشگاه اهمیت مالی‌اش را از دست داده است در بیرون فرصت‌های بیشتری خلق شده است.

✍ من تردید ندارم که در تک‌تک اخراج اساتید، بین ۴۰ تا ۵۰درصد تا ۷۰ و ۸۰درصد کارکرد باقی اساتید است، یعنی قبیله‌گرایی سایر اساتید است. البته کسانی که این کار را می‌کنند، ظرفیت این را دارند که ظرفیت سیاسی و ایدئولوژیکی به خود بدهند.

✍ نباید به این شغل آکادمیک تن داد و به آن امید بست و برای اساتید علوم انسانی توصیه‌ام این است که زیستن در شرایط دشوار را تمرین کنید.

🔅متن کامل این گفتار را در لینک زیر بخوانید:

B2n.ir/s35866

@javadrooh

امواج اخراج

بررســی دوره هــای مختلف برخـورد با استادان دانشگاه پیـــش و پس از انقـــلاب
 

♦️اخراج اساتید دانشگاه به دلیل سیاسی در ایران سابقه‌ای تاریخی دارد، ولی دلایل این اخراج، نحوه مواجهه رؤسای دانشگاه با این اخراج‌ها و تلاش برای حفظ استقلال دانشگاه‌ها در هر دوره‌ای متفاوت بوده است. چه پیش از انقلاب و چه پس از آن، تجارب قابل تأملی در این زمینه بوده است؛ اخراج اساتید و برخورد با دانشگاهیان پس از کودتای ۲۸مرداد۳۲، یا نزدیکترش در ابتدای سال تحصیلی دانشگاه‌ها در سال ۵۰ که نامه‌ای از ساواک مبنی بر اخراج برخی اساتید مخابره می‎شود، همینطور پس از انقلاب فرهنگی و اخراج‎های پس از حوادث سال ۸۸نمونه نزدیک آن تا حوادث این روزها است.

♦️عبدالکریم سروش، از اعضای اولیه ستاد انقلاب فرهنگی در این‌باره گفته بود که «دانشگاه‌ها سر تا پا عطر و بوی اندیشه اسلامی را به خودشان بگیرند و این گلستان، گلستان معطری باشد تا هرگاه که جوینده‌ای وارد آن بشود از همان ابتدا مشامش به بوی این عطر دلنواز عطرآگین شود». هرچند که او نقش خود در اخراج اساتید و انقلاب فرهنگی را بارها انکار کرده است.

منصوره محمدی
B2n.ir/a49034

@hammihanonline

💥 خبر: حمله شبانه روسیه به اوکراین با ۳۲پهپاد شاهد؛ انهدام ۲۵پهپاد

با موفقیت‌هایی که نیروهای اوکراینی در ضدحمله‌های خود علیه اشغالگران روسی به دست می‌آورند، حمله‌های موشکی و پهپادی روسیه به کلانشهر‌ها و مناطق مسکونی اوکراین نیز افزایش می‌یابد.

سرهی پوپکو، رئیس اداره نظامی پایتخت اوکراین روز یک‌شنبه، دهم سپتامبر (۱۹ شهریور) در کانال تلگرامی خود نوشت روسیه شب گذشته در مجموع با ۳۲ پهپاد شاهد به مناطق مختلف این کشور حمله کرده است.

او می‌گوید هدف اغلب این حمله‌ها شهر کی‌یف و اطراف آن بوده و سامانه‌های دفاع ضد هوایی ۲۵ پهپاد را رهگیری و منهدم کرده‌اند.

حمله‌های پهپادی و موشکی روسیه به اوکراین از زمان آغاز ضدحمله‌های نیروهای اوکراینی در ماه ژوئن شدت گرفته است/ دویچه‌وله

@javadrooh

♨ محمد بن سلمان: من باور دارم خاورمیانه اروپای جدید خواهد بود/ ۵ سال دیگر عربستان کشوری کاملا متفاوت است

🔸محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی: این جنگ سعودی است. این جنگ من است. می‌خواهم قبل از آنکه از دنیا بروم، خاورمیانه را در صدر دنیا ببینم.

jamaran.news
🕌 @jamarannews

چشم آقا! هرچه شما بفرمایید!

در کوران انقلاب سال 57، در حالی که 13 سال داشتم، در مسجدی سخن از شکنجۀ هولناک سیدمحمود طالقانی توسط شکنجه‌گران ساواک در میان بود. گفته شد پیرمردِ سید اولاد پیامبر و مفسر قرآن را مورد هتک حرمت قرار داده و گوگوش را به سلولش برده‌اند تا به روی او ادرار کند! حتی از تعرض به دخترش اعظم خانم در مقابل چشمان پدر سخن به میان رفت. جماعت حاضر با شنیدن این سخنان مثل ابر بهاری اشک ریختند و آه و ناله و نفرین سر ‌دادند.
سال‌ها بعد، از هم‌بندیان طالقانی شنیدم که در زندان با کمال احترام با آن مرحوم برخورد می‌شده است. حتی شکنجه‌گرانی مانند حسینی در مقابل طالقانی دست به سینه می‌ایستاده‌اند و در پاسخ به هر نهیب او فقط می‌گفته‌اند: "چشم آقا! هر چه شما بفرمایید!" با این وضع تکلیف آنچه در بارۀ اعظم خانم هم می‌گفتند، کاملاً روشن است.
غرضم نه تبرئۀ پهلوی است و نه نفی شکنجه توسط ساواک. فقط خواستم در سالگرد وفات طالقانی، هم یادی از بزرگواری او کنم و هم بگویم که وقتی سیاست به میدان خصومت و انتقامجویی تبدیل می‌شود، دیگر با حقیقت که در حالت عادی نیز در اعماق پنهان است، باید وداع کرد.

@ahmadzeidabad

🔅 نشست بررسی موانع روبه‌گسترش تحصیل کودکان دوشنبه ۲۰شهریورماه برگزار می‌شود.

@javadrooh

#فیلم

🎥مکرون در تماس تلفنی به نقل از ترامپ چه گفت؟

🔻آقای مکرون یکی دو بار به من زنگ زد، چون ترامپ گفته بود که مسئلهٔ منطقه و موشک هم اضافه شود تا من به برجام برگردم. در یک تلفن آقای مکرون به من گفت که من فهمیدم، به ترامپ هم گفتم موشک و تسلیحات رو رها کن. گفت این را رها کرده است دیگر، فقط منطقه. بعد در تلفن بعدی به من گفت من فهمیدم فقط سوریه، منطقه را هم نمی‌خواهیم، فقط راجع به سوریه با هم حرف بزنیم و همکاری کنیم. همین. ما در این حد حاضر نبودیم که امتیاز دهیم به آن‌ها. می‌گفتیم برجام را باید شما دقیقا اجرا کنید، تخلف کردید.

📍دکتر حسن روحانی در دیدار جمعی از وزرا و معاونان سابق رئیس‌جمهور | ۱۴۰۲/۰۶/۰۶

rouhanihassan.com/Fa/News/103300

@rouhanioffice

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: "ابرامتیاز آمریکا به عربستان و هند"

👈 صابر گل‌عنبری، تحلیلگر مسائل بین‌الملل، در یادداشتی تلگرامی نوشت:

✍ جهان و منطقه خاورمیانه تحولات حساس، دقیق و عمیقی را در جهت توسعه ائتلافات و بلوک‌بندی‌های آمریکا تجربه می‌کند که ادراک آن می‌طلبد از اتفاقات نه چندان عمیق و برخی ظواهر - علی‌رغم اهمیت آن‌ها - عبور کرد و اسیر آنها نماند. پیشران این تحولات نیز دو اولویت آمریکا یکی جهانی و دیگری خاورمیانه‌ای است.

✍ اولویت جهانی آمریکا تقابل با چین و مهار آن است و نه روسیه، که تقابل با آن از نظر آمریکا جهانی نیست و فعلا به باتلاق اوکراین کشانده شده و بلوک ناتو در صرافت زمین‌گیر کردن آن در این نقطه است. غایت آمریکا از این تقابل هم تقویت نظم جهانی تک قطبی و رفع چالش‌های جدی فراروی آن است.

✍ اولویت خاورمیانه‌ای آمریکا نیز ادغام تدریجی اسرائیل در منطقه و در نهایت ایجاد نظمی منطقه‌ای است که پیش‌درآمد آن همین عادی‌سازی روابط در سطح منطقه با اسرائیل است که واشنگتن چند سالی است تلاش می‌کند آن را به روند مسلط منطقه‌ای تبدیل کند و کلیدی‌ترین پلان آن عادی‌سازی میان اسرائیل و عربستان است.

✍ اقتصاد و امنیت دو کلیدواژه هر دو نظم پیشگفته است و از این منظر می‌توان به رونمایی از ابرپروژه کریدورهای سبز فراقاره‌ای در نشست گروه۲۰ در هند نگریست که قرار است هند، خاورمیانه و اروپا را از طریق خطوط ریلی و کشتیرانی، کابل‌های داده پرسرعت و خطوط انرژی به یکدیگر متصل کند.

✍ به نوشته بلومبرگ، این طرح خروجی مذاکرات "بی‌سروصدا"ی آمریکا از ژانویه گذشته با هند، عربستان، امارات و اسرائیل است. در این طرح به عربستان موقعیت کانونی در اتصال خطوط ریلی خاورمیانه (عربی) داده شده است که قرار است این خطوط ریلی از طریق خطوط کشتیرانی به بنادر هند و از آنجا و همچنین بنادر اسرائیل به اروپا متصل شود.

✍ این ابرپروژه که در حاشیه نشست نیز یادداشت تفاهمی هم درباره آن میان آمریکا و عربستان امضا شد و بایدن آن را "معامله‌ای بزرگ"، "تاریخی" و "نقطه عطف" توصیف کرد، تیری است که آمریکا می‌خواهد با آن چند نشان را هدف بگیرد.

✍ نخست، بالا بردن وزنه و موقعیت ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک هند در مقابل چین و دوم، به حاشیه بردن طرح «یک کمربند یک جاده چین». البته، این ابرپژوه در صورت افتتاح تنها تهدیدی برای این طرح چینی نیست؛ بلکه دیگر کریدورهای بین‌المللی چون شمال جنوب را نیز در بر می‌گیرد.

✍ نشان سوم، دادن نقشی کانونی به عربستان در این کریدور بین‌المللی امتیاز بزرگی به ریاض در چارچوب پروژه عادی‌سازی روابط میان آن و تل‌آویو و همچنین تقویت جایگاه متحدان آمریکا در منطقه است. نشان چهارم نیز ادغام اسرائیل در منظومه اقتصادی منطقه است.

✍ در مورد این عادی‌سازی هم ذکر این نکته بد نیست که با وجود اخبار ضدونقیض موجود که غالبا از منابع آمریکایی هم درز پیدا می‌کند، به نظر می‌رسد اصل قضیه تمام شده است؛ به این معنا که این گونه نیست که ریاض در مورد عادی‌سازی روابط با اسرائیل بر سر دو راهی باشد، بلکه اصل آن را پذیرفته و صرفا فعلا برخی جزئیات و زمان مناسب رونمایی از آن مطرح است.

✍ هدف از درز تدریجی اطلاعات بعضا متناقض هم، جا انداختن و مقدمه‌سازی برای این اتفاق پرپیامد است. قبلا نیز گفته شد که این مساله مانند عادی‌سازی روابط بحرین، امارات و... با اسرائیل نیست، بلکه آمریکا به آن به‌عنوان مهم‌ترین شاخص شکل‌گیری خاورمیانه مطلوب خود می‌نگرد.

✍ جدول زمانی مشخصی برای پروژه و همچنین هزینه آن اعلام نشده است. با این وجود، بن‌سلمان در سخنان خود از 20میلیارد دلار سخن گفت که مشخص نیست منظور هزینه کلی پروژه است یا بخش مربوط به آن در داخل عربستان.

✍ به‌هرحال، این طرح بین‌المللی در صورت اجرای موفق آن، جدا از اهداف و پیامدهای ژئوپلیتیک یادشده، می‌تواند همگرایی و همکاری در دیگر تشکل‌های جهانی نوظهور مانند بریکس با محوریت چین را نیز تضعیف کند.

✍ وقتی در چنین کریدوری چنان موقعیت بین‌المللی به هند به‌عنوان یک اقتصاد در حال توسعه و نوظهور داده می‌شود که تعارض منافع و اختلافات تاریخی جدی با چین دارد، طبیعی است که از همگرایی جمعی جدی در بریکس پرهیز کند که برآیند آن بالا رفتن وزنه چین در تقابل جهانی با آمریکا باشد.

✍ به گفته سالیوان، این طرح فعلا هند، عربستان، امارات، اردن، اسرائیل و اتحادیه اروپا را شامل می‌شود، اما به احتمال زیاد بعد از اجرا توسعه پیدا کند و بخواهند کشورهای دیگری را همچون عراق البته تحت شروطی به آن وصل کنند.

@javadrooh

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: "تحریم، سلطه‌طلبی و افکار عمومی"

👈 موسی غنی‌‏‌نژاد، اقتصاددان لیبرال ایرانی، در سرمقاله روزنامه "دنیای اقتصاد" نوشت:

✍️ سلطه‌طلبی بین‌المللی که اصطلاحا به آن امپریالیسم گفته می‌شود، پدیده‌ای است که ریشه در دنیای پیشامدرن دارد و مرتبط دانستن آن با جامعه مدرن مبتنی بر بازار آزاد نادرست است.

✍️ سیاست‌های امپریالیستی در تضاد با اصول نظام بازار آزاد یا تجارت آزاد است. تحریم‌های اقتصادی که جامعه مدنی ایران یکی از بزرگ‌ترین قربانیان آن است، آشکارا نقض اصول نخستین آزادی‌خواهی (لیبرالیسم) است. به راستی اصرار بر ادامه سیاستی چنین ناکارآمد، شکست‌خورده و در نتیجه نابخردانه و غیر انسانی از چه روی است؟

✍️ یک نکته مسلم است و آن اینکه پنجه در پنجه افکندن مستقیم با قدرت نظامی، سیاسی و اقتصادی امپریالیسم آمریکا اشتباه و از ابتدا محکوم به شکست است. تا زمانی که دیپلماسی ایرانی نتواند با هر تدبیر ممکن افکار عمومی در آمریکا را در جهت مخالفت با تحریم‌ها تحت تاثیر قرار دهد، دولت آمریکا همچنان به تحریم اقتصادی به‌عنوان ابزار سلطه‌گری ادامه خواهد داد.

✍️ تدابیری نظیر دور زدن تحریم که در کشور ما طرفداران و در کنار آنها البته کاسبان زیادی دارد، ابزار موثر درازمدتی برای مقابله با تحریم اقتصادی نیست. «دور زدن» تحریم نه تنها بسیار پرهزینه است، بلکه موجب گسترش فساد در ارکان اقتصادی و سیاسی کشور می‌شود و امنیت ملی را به خطر می‌اندازد.

✍️ پیروزی در هر جنگی، از نظامی گرفته تا اقتصادی، مستلزم به‌کار گرفتن ابزار، تاکتیک و استراتژی مناسب خود است. در نظر گرفتن بیش از ۴۰سال تجربه تحریم اقتصادی و وضعیتی که امروز در آن قرار داریم، نشان می‌دهد که کشور ما در کل رویکرد مناسبی برای مقابله با آن نداشته است...

🔗متن کامل

@javadrooh

📰 پیشخوان: سیصدوبیست‌ودومین شماره #روزنامه_هم_میهن دوشنبه بیستم شهریورماه منتشر می‌شود.

@javadrooh

🔴 انتقاد سیدهادی خامنه‌ای از اخراج اساتید: اگر ما دانشگاه می‌خواهیم باید به لوازم آن هم تن بدهیم

🔴دانشگاه فقط چند ساختمان و کلاس و میز و صندلی نیست، دانشگاه محل تولید فکر و ایده‌های جدید است

🔻دبیر کل مجمع نیروهای خط امام گفت: گویا بعضی‌ها دانشگاهی می‌خواهند که از آن حرفی جز آنچه مطلوب خودشان است، شنیده نشود، یعنی دانشگاهی که نشانی از استقلال و آزاد اندیشی و امر سیاسی در آن نباشد.

🔻مگر سال‌ها قبل، رهبری نگفتند خدا لعنت کند دستهایی را که تلاش ‌کردند دانشگاه را غیر سیاسی کنند، آیا نتیجۀ همین برخوردها غیر از این است؟

🔻این نگاه چه نسبتی با نگاه شخصیت­هایی مانند شهید مطهری دارد که می‌گفتند جریانات مخالف، حتی مارکسیست‌ها هم باید در دانشگاه کرسی تدریس داشته باشند؟

🔻اگر ما دانشگاه می‌خواهیم باید به لوازم آن هم تن بدهیم. دانشگاه فقط چند ساختمان و کلاس و میز و صندلی نیست، دانشگاه محل تولید فکر و ایده‌های جدید است که فرهنگ و منطق و راه و رسم خودش را دارد و هر اندیشه­ ای باید با دیگر اندیشه‌ها محک بخورد./ جماران

https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1607127

🕌 @jamarannews

🖊 به قلم سیاستمدار: انقلابی که رفت، انقلابی که نیامد

👈 سعید حجاریان، نویسنده و نظریه‌پرداز سیاسی، در وب‌سایت "مشق‌نو" نوشت:

🔅نکاتی از متن:

✍ بعد از جنگ جهانی دوم خسارت‌های فراوانی به آلمان وارد شد. این کشور دوپاره شد، اشغال شد، تخریب شد و تعداد زیادی تلفات به‌جا ماند. پس از وقوع این سلسله اتفاقات این پرسش مطرح شد که زمانی‌که این همه بلا بر سر آلمان می‌آمد، خدا کجا بوده است؟

✍ یعنی همان سؤالی که برای یهودیان در دوره هولوکاست مطرح شد. مألاً میان خداباوران و خداناباوران دعوای شدیدی بر سر مسئله شر درگرفت. ارجاع به گزاره‌هایی از نیچه به درک بهتر آن فضا کمک می‌کند هر چند وی جنگ جهانی دوم را ندید و در سال ۱۹۰۰ درگذشت.

✍ اما او مسئله‌ای اساسی و درخور تأمل را طرح کرده بود. در حکمت شادانِ نیچه از قول دیوانه‌ای که خدا را می‌جست، می‌خوانیم:

«…خدا مرد! خدا مرده‌ است! ما او را کشتیم! و ما، قاتل قاتلان، چگونه می‌خواهیم خود را تسلی دهیم؟ کارد ما خون مقدس‌ترین و مقتدرترین چیزی را که دنیا تا همین امروز داشت، ریخت… چه کسی این خون را از دستان ما خواهد زدود؟ کدام آب آن را از ما خواهد شست؟ ما چه مراسم و تشریفات مقدسی را برای کفاره دادن باید برگزار کنیم؟ عظمت این کشتار برای ما بیش از حد بزرگ است. آیا ما خود نبایستی خدایانی شویم تا شایسته این کار گردیم؟»

✍ نیچه از این‌که خدا به‌دست انسان از بین رفته است، تحت تأثیر گرفته بود. شاید، توجه وی نه فقط خدا بلکه سنت را نیز دربرمی‌گرفت. به‌ویژه آن‌که پس از مرگ خدا و سنت متافیزیک جدیدی ساخته نشده بود. او به‌دنبال ابرمردی احیاگر بود که چنین نقشی را ایفا کند.

✍ مطابق این نگاه از زمانی‌که خدا رفته و دیگر بازنگشته، دوران فترت و پوچی آغاز شده است. دورانی که امکان دارد در آن هر چیزی به وقوع بپیوندد. این وضعیت البته اختصاص به‌آنچه مدنظر نیچه بود، ندارد.

✍ می‌توان پوچی را در رفتن پارادایم‌ها، گفتمان‌ها، دولت‌ها، قهرمان‌ها، و زاده نشدن بدیل‌های آن‌ها‌ مشاهده کرد. پوچی وضعیتی است که به‌نظر می‌آید جامعه اکنون ایران با آن دست‌و‌پنجه نرم می‌کند.

✍ از جمله وضعیت‌های پوچی، وضعیت میان دو انقلاب است. در ایران امروز، دو گروه خود را به‌صورت نمایشی انقلابی می‌خوانند.

✍ گروه نخست خود را وارث انقلاب ۵۷ می‌دانند، حال آن‌که نه آن انقلاب را دیده‌اند و نه در وقوع آن مدخلیت داشته‌اند. البته، عدم مدخلیت در این‌جا لزوماً ناظر به سن این انقلابیون نیست.

✍ گروه دوم آن دسته از کنش‌گران/تحلیلگرانی هستند که از پس وضعیت‌های اعتراضی/شبه‌انقلابی خود را انقلابی می‌خوانند. این‌ها از حدود دو سال پس از انقلاب ۵۷ به این‌سو پیوسته بر این اعتقاد هستند که انقلابی جدید در معرض وقوع است و برای اثبات این وضعیت انقلابی از الفاظ متفاوتی از جمله «نهضت»، «جنبش»، «قیام»، «خیزش» و… استفاده‌ کرده‌اند.

🔅متن کامل یادداشت را در لینک زیر بخوانید:

mashghenow.com/?p=5953

@javadrooh