🗒 اعلانات: انجمن وفاق و توسعه دانشجویان دانشگاه شیراز برگزار می‌کند: "موریانه‌ای به اسم فساد"|همراه با پرسش و پاسخ دانشجویی| با حضور دکتر حسین راغفر و دکتر رحمت‌الله حافظی|شنبه ۱۴اردیبهشت ماه - ساعت: ۱۷:۳۰|میدان نمازی-آمفی تئاتر کتابخانه خوارزمی
@javadrooh
@javadrooh
📸 نمای روز: پلاک خیابان زنده‌یاد جمشید مشایخی با حضور خانواده این هنرمند و جمعی از اهالی سینما و مسئولان رسما نامگذاری شد. همچنین، سردیس زنده‌یاد جمشید مشایخی در نزدیکی خانه‌اش رونمایی شد؛ سردیسی که رضا حسن‌زاده، مجسمه ساز و عضو انجمن مجسمه‌سازان، آن را ساخته است.
@javadrooh
@javadrooh
🗒 اعلانات: همایش "جمهوری اسلامی؛ اگر مطهری بود..."| با سخنرانی: علی مطهری و رسول جعفریان|میزگرد باحضور: مقصود فراستخواه، حمید پارسانیا و محسن آرمین|شنبه ۱۴ اردیبهشت، ساعت ۱۶|پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات
@javadrooh
@javadrooh
📰 پیشخوان: شماره بیست و یکم دوره جدید هفته‌نامه "صدا" فردا (شنبه) منتشر می‌شود. با پرونده‌ای ویژه درباره قتل یکی از وکلای پرونده بانک سرمایه با عنوان "مافیای ایرانی". در سرمقاله این شماره با عنوان "ونزوئلا نشویم"، به تحلیل سناریوی دونالد ترامپ در قبال ایران و روند تحولات آتی ایران پرداخته‌ام.
@javadrooh
@javadrooh
📰 پیشخوان: هفته‌نامه "نیشن" به وضعیت زندان‌های خصوصی در آمریکا و سودآوری آنها پرداخته است.
@javadrooh
@javadrooh
📰 پیشخوان: هفته‌نامه "بلومبرگ بیزینس ویک" ماجرای برگزیت و عملکرد ترزا می در قالب داستانی از درون بازخوانی کرده است.
@javadrooh
@javadrooh
📰 پیشخوان: هفته‌نامه "اسپکتیتور" با تیتر "آخرین سفارش‌ها" و این طرح جلد، می‌پرسد: آیا نایجل فاراژ، رهبر سابق حزب استقلال بریتانیا و از جدی‌ترین حامیان برگزیت، محافظه‌کاران را غرق خواهد کرد؟
@javadrooh
@javadrooh
📰 پیشخوان: هفته‌نامه "نیوزویک" جلد و تیتر یک شماره جدید خود را به مقاله‌ای از نیوت گینگریچ، چهره شاخص و تندرو حزب جمهوریخواه آمریکا، درباره چین اختصاص داده است.
@javadrooh
@javadrooh
📰 پیشخوان: هفته‌نامه "اکونومیست" با تیتر "بهترین شرط آفریقای جنوبی" به وضعیت سیریل رامافوسا، رییس‌جمهور جدید این کشور، پرداخته و اینکه آیا او می‌تواند بقایای آپارتاید را از این کشور رنگین‌کمانی پاک کند؟
@javadrooh
@javadrooh
📰 پیشخوان: هفته‌نامه "ویک" با تیتر "در معرض" ترامپ را همچون پادشاه لخت آن داستان معروف تصویر می‌کند و می‌پرسد: گزارش مولر، واقعا چه چیزی را فاش کرد؟
@javadrooh
@javadrooh
📰 پیشخوان: هفته‌نامه "ویک بریتانیا" روی جلدی مشابه "اسپکتیتور" دارد و با تیتر "اون برگشته!" می‌پرسد: آیا نایجل فاراژ محافظه‌کاران را غرق خواهد کرد؟
@javadrooh
@javadrooh
📰 پیشخوان: هفته‌نامه "تایم" با تیتر "انحلال اروپا" می‌پرسد: چگونه رهبران جدید اتحادیه اروپا در جهت تکه پاره کردن قاره، متحد شده‌اند؟
@javadrooh
@javadrooh
📱 روایت‌های مجازی: ویدئوی نامزد دمکرات انتخابات آمریکا علیه سیاست جنگی آمریکا
👈 تولسی گابارد، عضو مجلس نمایندگان آمریکا و نامزد دمکرات انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۰ آمریکا، در پیامی ویدئویی در توئیتر گفت:
🔹نومحافظه‌کاران، نولیبرال‌ها و رسانه‌های جریان اصلی آمریکا همه یک آواز می‌خوانند و آن "جنگ، جنگ، جنگ".
🔹 رسانه‌ها فقط زمانی پوشش مثبت از ترامپ می‌دهند که او تهدید به جنگ یا اقدام نظامی کند.
🔹 نمونه این رفتارها ونزوئلاست که دچار بحران سیاسی شده و شاهد دخالت‌های آشکار و مستقیم دولت ترامپ و تهدید به مداخله نظامی هستیم.
🔹امروز نوبت ونزوئلاست. فردا چه؟ ایران؟ کوبا؟ بعد نوبت کدام کشور است؟ (با این وضعیت) عجیب نیست که کره شمالی تسلیحات هسته‌ای خود را تسلیم نمی‌کند.
🔹در صورتی که در انتخابات پیروز شوم، به این جنگ‌های تغییر رژیم بی‌حاصل و رقابت‌های تسلیحات هسته‌ای پایان خواهم داد.
🔅 این ویدئوی یک دقیقه‌ای را در لینک زیر ببینید:
https://twitter.com/TulsiGabbard/status/1123920069199839234
@javadrooh
👈 تولسی گابارد، عضو مجلس نمایندگان آمریکا و نامزد دمکرات انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۰ آمریکا، در پیامی ویدئویی در توئیتر گفت:
🔹نومحافظه‌کاران، نولیبرال‌ها و رسانه‌های جریان اصلی آمریکا همه یک آواز می‌خوانند و آن "جنگ، جنگ، جنگ".
🔹 رسانه‌ها فقط زمانی پوشش مثبت از ترامپ می‌دهند که او تهدید به جنگ یا اقدام نظامی کند.
🔹 نمونه این رفتارها ونزوئلاست که دچار بحران سیاسی شده و شاهد دخالت‌های آشکار و مستقیم دولت ترامپ و تهدید به مداخله نظامی هستیم.
🔹امروز نوبت ونزوئلاست. فردا چه؟ ایران؟ کوبا؟ بعد نوبت کدام کشور است؟ (با این وضعیت) عجیب نیست که کره شمالی تسلیحات هسته‌ای خود را تسلیم نمی‌کند.
🔹در صورتی که در انتخابات پیروز شوم، به این جنگ‌های تغییر رژیم بی‌حاصل و رقابت‌های تسلیحات هسته‌ای پایان خواهم داد.
🔅 این ویدئوی یک دقیقه‌ای را در لینک زیر ببینید:
https://twitter.com/TulsiGabbard/status/1123920069199839234
@javadrooh
Twitter
Tulsi Gabbard
Neocons/Neolibs & MSM all sing from the same songsheet: War war war!!! Trump never gets positive media unless he's threatening war/carrying out military action. Today, Venezuela. Tomorrow, Iran? Cuba? Who’s next? No wonder NK won't give up their nukes. h…
Forwarded from محمد سروش محلاتی
khodaye door. khodaye nazdik.mp3
10.9 MB
🎙موضوع سخنرانی :
🔸خدای دور ، خدای نزدیک
🔹این سخنرانی در ۲۲ فروردین ۹۸ در مراسم دعای کمیل در دفتر مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران ایراد شده و اینک در استانه ماه مبارک رمضان ارائه میگردد .
@mohammadsorooshmahallati
🔸خدای دور ، خدای نزدیک
🔹این سخنرانی در ۲۲ فروردین ۹۸ در مراسم دعای کمیل در دفتر مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران ایراد شده و اینک در استانه ماه مبارک رمضان ارائه میگردد .
@mohammadsorooshmahallati
4_5938486112916866649.pdf
174.4 KB
💥 خبر: بیانیه انجمن‌های اسلامی معلمان شهرستان‌های استان تهران به مناسبت روز معلم
@javadrooh
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "داس و چکش نئولیبرال"
👈 امیررضا عبدلی، تحلیلگر اقتصاد سیاسی، در یادداشتی تلگرامی نوشت:
✍ شوروی در سطح جهان مخالفان زیادی داشت. اغلب این مخالفت‌ها سیاسی بود. شوروی را بد می‌دانستند چون در آن حقوق و آزادی‌های سیاسی وجود نداشت. امّا کمتر کسی به سازمان اقتصادی آن ایراد داشت.
✍ در واقع، حتّی بسیاری از اقتصاددانان اروپا و آمریکا، سیستم اقتصادی منظم و برنامه‌ریزی شدۀ شوروی را به بازار آزاد ولنگار غرب ترجیح می‌دادند.
✍ حزب کمونیست یک اقتصاد نحیف کشاورزی را تحویل گرفته و آن را طیّ چند برنامۀ توسعه به یک ابرقدرت صنعتی و نظامی تراز اوّل تبدیل کرده بود. بیش از پنجاه سال نرخ رشد بالای پنج درصدی را حفظ کرده بود. از تورّم‌های عالمگیر دهۀ ۱۹۷۰ مصون مانده بود.
✍ شوروی چرخۀ تجاری نداشت و گرفتار آمدورفت رونق و رکود نمی‌شد. به جای کالاهای تجمّلی مرفهان بی‌درد، مایحتاج ضروری مردمان محروم را تهیه می‌کرد و در اختیارشان می‌گذاشت. شکاف طبقاتی نداشت. تقریباً همه به اندازۀ هم داشتند.
✍ و تازه این اوّل راه بود. چون طبق آمارها و مدلسازی‌های بعضی اقتصاددانان نوبلیست، پیش‌بینی می‌شد به‌زودی حتّی از اقتصاد آمریکا هم جلو بیفتد. امّا...
✍ چندسالی قبل از تشکیل شوروی یک اقتصاددان اهل اتریش مقاله‌ای نوشت و در آن دلیل آورد که برنامه‌ریزی دولت سوسیالیست برای اقتصاد، آخر و عاقبت ندارد.
✍ خلاصۀ استدلال او این بود که قیمت‌ها یگانه منبع اطلاعات اقتصادی‌اند. اگر مالکیت خصوصی و خریدوفروش با قیمت بازار آزاد وجود نداشته باشد، هیچ دولت قدرتمند وخیرخواهی نمی‌تواند از کمبودها و امکانات اقتصاد اطلاع حاصل کند؛ هیچ شورایی از اساتید علم اقتصاد نمی‌توانند به‌درستی تعیین کنند که مقرون‌به‌صرفه‌ترین تصمیمات اقتصادی کدامند.
✍ در چنین نظامی، تصمیمات ضرورتا غلط خواهند بود. تصمیمات اشتباه، امکانات را به هدر خواهند داد. مردم از زندگی و رفاهی که می‌توانند داشته باشند، محروم خواهند شد و اقتصاد دیریازود رو به انحطاط خواهد رفت.
✍ البته کسی این پیش‌بینی را جدّی نگرفت. یونانیان باستان الهه‌ای داشتند به نام کاساندرا. کاساندرا محکوم شده بود به اینکه همیشه درست پیشگویی کند امّا هیچکس او را باور نکند. و گویا "لودویگ فون میزس" نیز کاساندرای قرن بیستم بود.
✍ می‌شد درسی بعنوان "اقتصاد شوروی" در دانشکده‌های اقتصاد ارائه شود (ولو نیم واحد اختیاری) تا از کنار این واقعه عظیم تاریخی اینگونه بی‌اعتنا و ناآموخته عبور نکنیم.
✍ واقعا چرا در مورد اقتصاد شوروی همه چیز خوب به نظر می‌رسید؟ و چرا یکباره از نفس افتاد و ناباورانه فروپاشید؟ از بد حادثه؟ از توطئه امپریالیسم؟ از نالایقی مدیران؟ یا از نبود بازار و قیمت‌های آزاد؟
✍ شاید به خاطر اهمیت ندادن به همین پرسش‌ها باشد که امروز در ایران با پدیده احتمالا نادری سروکار داریم: دولتی که از نظر کثیری از ژورنالیست‌ها و روشنفکرانمان نئولیبرال است، درحالیکه در بعضی موارد به شکل ترسناکی تقریبا درست مثل شوروی رفتار می‌کند.
✍ به چیزهایی مثل دلار، بنزین، برق، آب و امثال اینها فکر کنید. قیمتشان چقدر است؟ دولت تعیین می‌کند. طبق کدام محاسبات؟ نمی‌دانیم.
✍ اگر امروز کسی از بیست اقتصاددان دانشگاهی یا شاغل در دولت در مورد قیمت واقعی دلار یا بنزین سوال کند و جواب بگیرد، احتمالا نه‌تنها بیست پاسخ مختلف خواهد داشت؛ بلکه حتی ممکن است از تفاوت این تخمین‌ها شگفت‌زده شود (به خصوص اگر طیف متنوعی از اقتصاددانان را انتخاب کرده باشد، از مستعفیان دولت اخیر گرفته تا عدالت‌طلبان علامه).
✍ هر اقتصاددانی روش و مدل و پارامترها و تخمین‌های خود را دارد و هرکسی معتقد است کارش نه‌تنها علمی بلکه علمی‌تر از دیگران است.
✍ و مشکل اینجاست که احتمالا نه پاسخ‌دهندگان و نه پرسشگر به این واقعیت باور ندارند: قیمت را بازار تعیین می‌کند، نه محاسبات اقتصاددان، و نه صلاحدید سیاستمدار. اگر اقتصاددان می‌توانست به جای بازار بنشیند، امروز رفیق گورباچف خانه‌نشین نبود؛ رهبر ثروتمندترین کشور جهان بود.
✍ ۴۵سال از مرگ کاساندرا می‌گذرد. اما او همچنان به همان نفرین دچار است. حتی وقتی شوروی فروافتاد هم کسی باور نکرد دلیل این سقوط همان بود که او می‌گفت.
✍ هنوز هم کمتر کسی باور دارد که معلوم نبودن قیمت‌های واقعی می‌تواند تا چه اندازه خطرناک باشد. در نتیجه هنوز هم بسیارانی ترجیح می‌دهند دل خود را خوش کنند که هرچه ندارند، لااقل ارزانترین بنزین جهان را دارند؛ بی‌خیال کفر قیمت و کفران نعمت.
✍ حال و روز این نولیبرال‌های هم‌پیمان رفیق مادورو، بی‌اختیار آدمی را به یاد سعدی می‌اندازد:
🔅موسی علیه‌السلام قارون را نصیحت کرد که اَحْسِن کما اَحسنَ اللهُ الیک، نشنید و عاقبتش شنیدی.
@javadrooh
👈 امیررضا عبدلی، تحلیلگر اقتصاد سیاسی، در یادداشتی تلگرامی نوشت:
✍ شوروی در سطح جهان مخالفان زیادی داشت. اغلب این مخالفت‌ها سیاسی بود. شوروی را بد می‌دانستند چون در آن حقوق و آزادی‌های سیاسی وجود نداشت. امّا کمتر کسی به سازمان اقتصادی آن ایراد داشت.
✍ در واقع، حتّی بسیاری از اقتصاددانان اروپا و آمریکا، سیستم اقتصادی منظم و برنامه‌ریزی شدۀ شوروی را به بازار آزاد ولنگار غرب ترجیح می‌دادند.
✍ حزب کمونیست یک اقتصاد نحیف کشاورزی را تحویل گرفته و آن را طیّ چند برنامۀ توسعه به یک ابرقدرت صنعتی و نظامی تراز اوّل تبدیل کرده بود. بیش از پنجاه سال نرخ رشد بالای پنج درصدی را حفظ کرده بود. از تورّم‌های عالمگیر دهۀ ۱۹۷۰ مصون مانده بود.
✍ شوروی چرخۀ تجاری نداشت و گرفتار آمدورفت رونق و رکود نمی‌شد. به جای کالاهای تجمّلی مرفهان بی‌درد، مایحتاج ضروری مردمان محروم را تهیه می‌کرد و در اختیارشان می‌گذاشت. شکاف طبقاتی نداشت. تقریباً همه به اندازۀ هم داشتند.
✍ و تازه این اوّل راه بود. چون طبق آمارها و مدلسازی‌های بعضی اقتصاددانان نوبلیست، پیش‌بینی می‌شد به‌زودی حتّی از اقتصاد آمریکا هم جلو بیفتد. امّا...
✍ چندسالی قبل از تشکیل شوروی یک اقتصاددان اهل اتریش مقاله‌ای نوشت و در آن دلیل آورد که برنامه‌ریزی دولت سوسیالیست برای اقتصاد، آخر و عاقبت ندارد.
✍ خلاصۀ استدلال او این بود که قیمت‌ها یگانه منبع اطلاعات اقتصادی‌اند. اگر مالکیت خصوصی و خریدوفروش با قیمت بازار آزاد وجود نداشته باشد، هیچ دولت قدرتمند وخیرخواهی نمی‌تواند از کمبودها و امکانات اقتصاد اطلاع حاصل کند؛ هیچ شورایی از اساتید علم اقتصاد نمی‌توانند به‌درستی تعیین کنند که مقرون‌به‌صرفه‌ترین تصمیمات اقتصادی کدامند.
✍ در چنین نظامی، تصمیمات ضرورتا غلط خواهند بود. تصمیمات اشتباه، امکانات را به هدر خواهند داد. مردم از زندگی و رفاهی که می‌توانند داشته باشند، محروم خواهند شد و اقتصاد دیریازود رو به انحطاط خواهد رفت.
✍ البته کسی این پیش‌بینی را جدّی نگرفت. یونانیان باستان الهه‌ای داشتند به نام کاساندرا. کاساندرا محکوم شده بود به اینکه همیشه درست پیشگویی کند امّا هیچکس او را باور نکند. و گویا "لودویگ فون میزس" نیز کاساندرای قرن بیستم بود.
✍ می‌شد درسی بعنوان "اقتصاد شوروی" در دانشکده‌های اقتصاد ارائه شود (ولو نیم واحد اختیاری) تا از کنار این واقعه عظیم تاریخی اینگونه بی‌اعتنا و ناآموخته عبور نکنیم.
✍ واقعا چرا در مورد اقتصاد شوروی همه چیز خوب به نظر می‌رسید؟ و چرا یکباره از نفس افتاد و ناباورانه فروپاشید؟ از بد حادثه؟ از توطئه امپریالیسم؟ از نالایقی مدیران؟ یا از نبود بازار و قیمت‌های آزاد؟
✍ شاید به خاطر اهمیت ندادن به همین پرسش‌ها باشد که امروز در ایران با پدیده احتمالا نادری سروکار داریم: دولتی که از نظر کثیری از ژورنالیست‌ها و روشنفکرانمان نئولیبرال است، درحالیکه در بعضی موارد به شکل ترسناکی تقریبا درست مثل شوروی رفتار می‌کند.
✍ به چیزهایی مثل دلار، بنزین، برق، آب و امثال اینها فکر کنید. قیمتشان چقدر است؟ دولت تعیین می‌کند. طبق کدام محاسبات؟ نمی‌دانیم.
✍ اگر امروز کسی از بیست اقتصاددان دانشگاهی یا شاغل در دولت در مورد قیمت واقعی دلار یا بنزین سوال کند و جواب بگیرد، احتمالا نه‌تنها بیست پاسخ مختلف خواهد داشت؛ بلکه حتی ممکن است از تفاوت این تخمین‌ها شگفت‌زده شود (به خصوص اگر طیف متنوعی از اقتصاددانان را انتخاب کرده باشد، از مستعفیان دولت اخیر گرفته تا عدالت‌طلبان علامه).
✍ هر اقتصاددانی روش و مدل و پارامترها و تخمین‌های خود را دارد و هرکسی معتقد است کارش نه‌تنها علمی بلکه علمی‌تر از دیگران است.
✍ و مشکل اینجاست که احتمالا نه پاسخ‌دهندگان و نه پرسشگر به این واقعیت باور ندارند: قیمت را بازار تعیین می‌کند، نه محاسبات اقتصاددان، و نه صلاحدید سیاستمدار. اگر اقتصاددان می‌توانست به جای بازار بنشیند، امروز رفیق گورباچف خانه‌نشین نبود؛ رهبر ثروتمندترین کشور جهان بود.
✍ ۴۵سال از مرگ کاساندرا می‌گذرد. اما او همچنان به همان نفرین دچار است. حتی وقتی شوروی فروافتاد هم کسی باور نکرد دلیل این سقوط همان بود که او می‌گفت.
✍ هنوز هم کمتر کسی باور دارد که معلوم نبودن قیمت‌های واقعی می‌تواند تا چه اندازه خطرناک باشد. در نتیجه هنوز هم بسیارانی ترجیح می‌دهند دل خود را خوش کنند که هرچه ندارند، لااقل ارزانترین بنزین جهان را دارند؛ بی‌خیال کفر قیمت و کفران نعمت.
✍ حال و روز این نولیبرال‌های هم‌پیمان رفیق مادورو، بی‌اختیار آدمی را به یاد سعدی می‌اندازد:
🔅موسی علیه‌السلام قارون را نصیحت کرد که اَحْسِن کما اَحسنَ اللهُ الیک، نشنید و عاقبتش شنیدی.
@javadrooh
🖌 آخرین روز بنزین‌گیری با قیمت سابق؛ فروردین ۱۳۵۷| و این حکایت همچنان باقی است!
@javadrooh
@javadrooh
👤 چهره روز: سرپرست مجتمع قضایی کارکنان دولت از صدور حکم حسین فریدون خبر داد و گفت: "این فرد در حکم دادگاه در ارتباط با برخی اتهامات تبرئه و در ارتباط با بخش دیگری از اتهامات، به حبس محکوم شده که با توجه به قطعی نبودن حکم صادره از بیان جزئیات معذورم". وی در پاسخ به این سوال که فریدون پرونده دیگری نیز در دادسرا دارد؟ گفت: "آن پرونده در دادسرا است و فعلاً برای ما ارسال نشده است".
@javadrooh
@javadrooh
📱 روایت‌های مجازی: واکنش توییتری محمد مهاجری، سردبیر خبرآنلاین، به اظهارات امروز دادستان کل کشور درباره فضای مجازی
@javadrooh
@javadrooh
💥 خبر: آیت‌الله احمد جنتی امروز ابراز امیدواری کرد: "زنده باشیم و ببینیم رهبری پرچم را به دست امام زمان می‌سپارد".
@javadrooh
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "باندهای مافیایی و راهبرد قضایی"
👈 مجید یونسیان، روزنامه‌نگار پیشکسوت و تحلیلگر سیاسی، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:
✍ رییس قوه قضاییه در شروع کار خود با روزهای سختی روبه‌روست. فساد اقتصادی از مرزهای عادی عبور کرده است، مافیای فساد نه‌تنها نگران نیست بلکه همچون اژدهای هفت سر همه جا حضور دارد.
✍ کار زمانی سخت‌تر می‌شود که دریابیم فساد از منافع فردی، گروهی و قبیله‌ای فراتر رفته و به یک مولفه برای استحاله کردن قدرت در خود تبدیل شده است.
✍ تاکنون برخی در برابر این نظر که فساد در ایران به صورت سیستماتیک عمل می‌کند، مقاومت می‌کردند. هدف این مقاومت نیز مبرا نگاه داشتن کلیت نظام در برابر این آسیب خزنده ویرانگر است که البته تردیدی در نیت درست آنها نیست.
✍ اما واقعیت این است که فساد به دو شکل سیستماتیک تلقی می‌شود:
✍ شکل اول این است که کارگزاران یک نظام سیاسی با نیت از پیش برنامه‌ریزی‌شده وارد چرخه‌ای می‌شوند که فسادآلود است.
✍ در چنین نظام‌هایی همه سازوکارها آگاهانه برگزیده می‌شوند و قدرت پشتیبان کسب درآمد و چپاول ثروت ملی قرار می‌گیرد.
✍ در این نوع نظام‌ها، اساسا بین هیچ کدام از بخش‌های حکمرانی فاصله معناداری وجود ندارد و فساد مولفه اصلی در همه بخش‌هاست.
✍ اصولا چنین نظامی اصلاح‌ناپذیر و مستعد فروغلتیدن در مسیر تعارض میان باندهای رقیب است.
✍ شکل دوم، درست روندی معکوس دارد. ناکارآمدی، نابلدی، ضعف شخصیت و تخصص و مهمتر از آن کیش قدرت، بستری فراهم می‌کند که جوانه‌های فساد آهسته‌آهسته رشد می‌کند و سپس تبدیل به علف‌های هرز، پرریشه و سخت می‌شود.
✍ این علف‌های هرز وقتی رشدونمو کرد؛ آنچنان بر همه‌چیز غلبه می‌کنند که خود به مولفه‌ای برای تاسیس قدرت تبدیل می‌شوند و به مرور همه نیروهای صادق و کارآمد را در محاصره و انزوا قرار می‌دهد.
✍ این نوع فساد سیستماتیک اولین نتیجه‌ای که به بار می‌آورد، فرسایش مشروعیت و مقبولیت نظام سیاسی است. سپس و همزمان اشکال دیگری از آسیب‌ها ظهور و بروز می‌یابد که عمده‌ترین آن عبارت است از: گسیختگی میان نظام اجتماعی و فرهنگی و سپس، درهم‌ریختگی نظام اقتصادی و مالی و سرانجام قرار گرفتن در شیب تعارض‌ها و تضادهای اجتماعی.
✍ هدف پنهان و پیچیده چنین فرآیندی شکل دادن به نوعی اقتدار مشروع برای تبدیل مولفه‌های فساد به مولفه‌های قدرت و ایجاد پایداری است.
✍ ابزارهای این پروسه جابجایی، عبارتند از:
۱. ایجاد پیوند با قدرت الهام‌بخش فراملی (مشروعیت‌بخشی به حمایت و مداخله خارجی).
۲. بهره‌جویی از ظرفیت عوام (روش‌های پوپولیستی).
۳. تغییر در بافت فرهنگی از طریق شکل دادن به شکاف‌های هویتی، قومی و دینی (تبدیل وحدت ملی به شکاف و تجزیه).
✍ اکنون بخوبی می‌توان جلوه‌های عملکرد چنین تصویری را در جامعه ایران به چشم دید. قطعا مقابله و مبارزه با این نوع از شکل‌گیری قدرت کاری بس دشوار است.
✍ قوه قضاییه می‌تواند و باید در چارچوب یک تحلیل درست به درهم شکستن این فضای آلوده اقدام کند؛ اما چگونه وبا چه راهبرد و تاکتیکی؟
✍ آیا ساختار فعلی توانایی این کار را خواهد داشت؟ آیا اراده‌ای برای این کار دارد؟ پاسخ به این سوالات به دورنمای عملکرد رئیس جدید قوه قضاییه برمی‌گردد.
✍ قطعا هرگونه داوری در حال حاضر نه مستند است و نه واقع‌بینانه. آنچه می‌توان در حال حاضر بیان کرد، این است که رویکرد نظری رییس جدید قوه قضاییه بر قبول اولویت مبارزه با فساد و کارآمدسازی بدنه قوه قضاییه است.
✍ اما به نظر می‌رسد که حرکت آغازشده تناسبی با حجم علف‌های هرز فساد ندارد و پذیرش پیچیدگی‌های آن بخصوص ارتباط تنگاتنگ این مقوله با تحولات در حال شتاب سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ندارد.
✍ گلوگاه‌های اصلی فساد آنچنان خیالی آسوده دارند که از پنهان‌کاری نیز دست کشیده و به قدرت‌نمایی علنی پرداخته‌اند.
✍ این باندهای مافیایی چنان سنجیده و بدون هراس عمل می‌کنند که به‌راحتی می‌توان هدف‌گذاری سیاسی آنها را ردیابی کرد. آنها آنچنان خود را تنیده در بخش‌هایی از قدرت تصور می‌کنند که گاه بسیار حیرت‌انگیز است.
✍ الان مدت‌هاست که کارشناسان با استدلال بر این نکته تاکید دارند که گرانی مسکن و خودرو هیچکدام نه منطق اقتصادی دارد و نه ارتباط وثیق و محکمی با تحریم اقتصادی؛ اما روزبه‌روز افسارگسیختگی این دو در حال افزایش است. حوزه دیگر در کالاهای معیشتی است که به نوبت، گرانی چون اره‌ای تیز و برنده عمل می‌کند.
🔅 ادامه یادداشت در پست بعدی👇👇
@javadrooh
👈 مجید یونسیان، روزنامه‌نگار پیشکسوت و تحلیلگر سیاسی، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:
✍ رییس قوه قضاییه در شروع کار خود با روزهای سختی روبه‌روست. فساد اقتصادی از مرزهای عادی عبور کرده است، مافیای فساد نه‌تنها نگران نیست بلکه همچون اژدهای هفت سر همه جا حضور دارد.
✍ کار زمانی سخت‌تر می‌شود که دریابیم فساد از منافع فردی، گروهی و قبیله‌ای فراتر رفته و به یک مولفه برای استحاله کردن قدرت در خود تبدیل شده است.
✍ تاکنون برخی در برابر این نظر که فساد در ایران به صورت سیستماتیک عمل می‌کند، مقاومت می‌کردند. هدف این مقاومت نیز مبرا نگاه داشتن کلیت نظام در برابر این آسیب خزنده ویرانگر است که البته تردیدی در نیت درست آنها نیست.
✍ اما واقعیت این است که فساد به دو شکل سیستماتیک تلقی می‌شود:
✍ شکل اول این است که کارگزاران یک نظام سیاسی با نیت از پیش برنامه‌ریزی‌شده وارد چرخه‌ای می‌شوند که فسادآلود است.
✍ در چنین نظام‌هایی همه سازوکارها آگاهانه برگزیده می‌شوند و قدرت پشتیبان کسب درآمد و چپاول ثروت ملی قرار می‌گیرد.
✍ در این نوع نظام‌ها، اساسا بین هیچ کدام از بخش‌های حکمرانی فاصله معناداری وجود ندارد و فساد مولفه اصلی در همه بخش‌هاست.
✍ اصولا چنین نظامی اصلاح‌ناپذیر و مستعد فروغلتیدن در مسیر تعارض میان باندهای رقیب است.
✍ شکل دوم، درست روندی معکوس دارد. ناکارآمدی، نابلدی، ضعف شخصیت و تخصص و مهمتر از آن کیش قدرت، بستری فراهم می‌کند که جوانه‌های فساد آهسته‌آهسته رشد می‌کند و سپس تبدیل به علف‌های هرز، پرریشه و سخت می‌شود.
✍ این علف‌های هرز وقتی رشدونمو کرد؛ آنچنان بر همه‌چیز غلبه می‌کنند که خود به مولفه‌ای برای تاسیس قدرت تبدیل می‌شوند و به مرور همه نیروهای صادق و کارآمد را در محاصره و انزوا قرار می‌دهد.
✍ این نوع فساد سیستماتیک اولین نتیجه‌ای که به بار می‌آورد، فرسایش مشروعیت و مقبولیت نظام سیاسی است. سپس و همزمان اشکال دیگری از آسیب‌ها ظهور و بروز می‌یابد که عمده‌ترین آن عبارت است از: گسیختگی میان نظام اجتماعی و فرهنگی و سپس، درهم‌ریختگی نظام اقتصادی و مالی و سرانجام قرار گرفتن در شیب تعارض‌ها و تضادهای اجتماعی.
✍ هدف پنهان و پیچیده چنین فرآیندی شکل دادن به نوعی اقتدار مشروع برای تبدیل مولفه‌های فساد به مولفه‌های قدرت و ایجاد پایداری است.
✍ ابزارهای این پروسه جابجایی، عبارتند از:
۱. ایجاد پیوند با قدرت الهام‌بخش فراملی (مشروعیت‌بخشی به حمایت و مداخله خارجی).
۲. بهره‌جویی از ظرفیت عوام (روش‌های پوپولیستی).
۳. تغییر در بافت فرهنگی از طریق شکل دادن به شکاف‌های هویتی، قومی و دینی (تبدیل وحدت ملی به شکاف و تجزیه).
✍ اکنون بخوبی می‌توان جلوه‌های عملکرد چنین تصویری را در جامعه ایران به چشم دید. قطعا مقابله و مبارزه با این نوع از شکل‌گیری قدرت کاری بس دشوار است.
✍ قوه قضاییه می‌تواند و باید در چارچوب یک تحلیل درست به درهم شکستن این فضای آلوده اقدام کند؛ اما چگونه وبا چه راهبرد و تاکتیکی؟
✍ آیا ساختار فعلی توانایی این کار را خواهد داشت؟ آیا اراده‌ای برای این کار دارد؟ پاسخ به این سوالات به دورنمای عملکرد رئیس جدید قوه قضاییه برمی‌گردد.
✍ قطعا هرگونه داوری در حال حاضر نه مستند است و نه واقع‌بینانه. آنچه می‌توان در حال حاضر بیان کرد، این است که رویکرد نظری رییس جدید قوه قضاییه بر قبول اولویت مبارزه با فساد و کارآمدسازی بدنه قوه قضاییه است.
✍ اما به نظر می‌رسد که حرکت آغازشده تناسبی با حجم علف‌های هرز فساد ندارد و پذیرش پیچیدگی‌های آن بخصوص ارتباط تنگاتنگ این مقوله با تحولات در حال شتاب سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ندارد.
✍ گلوگاه‌های اصلی فساد آنچنان خیالی آسوده دارند که از پنهان‌کاری نیز دست کشیده و به قدرت‌نمایی علنی پرداخته‌اند.
✍ این باندهای مافیایی چنان سنجیده و بدون هراس عمل می‌کنند که به‌راحتی می‌توان هدف‌گذاری سیاسی آنها را ردیابی کرد. آنها آنچنان خود را تنیده در بخش‌هایی از قدرت تصور می‌کنند که گاه بسیار حیرت‌انگیز است.
✍ الان مدت‌هاست که کارشناسان با استدلال بر این نکته تاکید دارند که گرانی مسکن و خودرو هیچکدام نه منطق اقتصادی دارد و نه ارتباط وثیق و محکمی با تحریم اقتصادی؛ اما روزبه‌روز افسارگسیختگی این دو در حال افزایش است. حوزه دیگر در کالاهای معیشتی است که به نوبت، گرانی چون اره‌ای تیز و برنده عمل می‌کند.
🔅 ادامه یادداشت در پست بعدی👇👇
@javadrooh