راهبرد
7.25K subscribers
17.9K photos
2.77K videos
401 files
7.62K links
تماس با مدیریت کانال و ارسال مطالب:
telegram.me/mjrahbord
Download Telegram
📱 روایت‌های مجازی: تصاویری که صفحه اینستاگرامی شهرداری شیراز منتشر کرده، نشان می‌دهد بر خلاف گفته دادستانی شیراز، شهردار در شهر حاضر است و بر عملیات امداد و نجات نظارت می‌کند.
@javadrooh
📱 روایت‌های مجازی: آگهی‌های مردم شیراز در سایت "دیوار" برای اسکان رایگان سیل‌زدگان
@javadrooh
💥 خبر: ترامپ با امضاء حکمی، جولان را بعنوان بخشی از خاک اسراییل به رسمیت شناخت. ترامپ، قلمی را که با آن این حکم را امضاء کرده بود را به نتانیاهو داد و از او خواست که آن را بعنوان هدیه وی به مردم اسراییل بدهد. نتانیاهو هم گفت: "آقای رییس‌جمهور! برای شما بهترین شراب‌های جولان را هدیه آورده‌ام؛ هرچند که می‌دانم اهل خوردنش زیاد نیستید و آن را به کارمندان خود می‌بخشید".
@javadrooh
📸 نمای روز: ترامپ و نتانیاهو در مراسم امضای به رسمیت شناختن تعلق بلندی‌های جولان به اسراییل از سوی آمریکا
@javadrooh
👁‍🗨 نگاه تحليلگران: "نقد رویکرد اصلاح‌طلبی تقلیل‌گرایانه"| یادداشتی از جواد سلیمانی

https://zeitoons.com/61879

@javadrooh
💥 خبر: توضیحات صمد رجا، شهردار شیراز در سال‌های ۶۷تا۷۱ و ۸۲تا۸۴ درباره ساخت و ساز در مسیل دروازه قرآن
@javadrooh
‍ ‍‍ 🌃 نگاه تاریخ: "سیل در شمیران"

👈 علی آهنگر، روزنامه‌نگار و پژوهشگر، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:

قلب اسد تهران بود. یکشنبه چهارم مرداد ۱۳۶۶. هوا آنقدر داغ و گرم بود که تنها خیالی که بر سر نمی‌آمد؛ خیال سیل و باران بود.

تهران، تهران سال۶۶ بود. جنگ هنوز ادامه داشت. فاصله میدان قدس تا توپخانه با اتوبوس‌های دوطبقه طی می‌شد. از تجریش اتوبوس شرکت واحد با یک بلیت یک تومانی به انقلاب می‌برد.

تجریش و شمیران ۶۶ هیچ شباهتی به شمیران اکنون نداشت. درخت‌های دو طرف خیابان ولیعصر از هر ساختمانی بلندتر بود. تجریش مملو از باغ‌هایی بود که درختانش دیده می‌شد. خنکای نسیم تجریش حتی در عصرهای مرداد هم قابل حس کردن بود.

میانه‌های روز بود. هوا گرم و کسل‌کننده. ناگاه هوای تجریش ابری شد. تگرگی شدید آمد و سیل میدان تجریش را در بر گرفت. بازارچه تجریش در میان گل و لای فرورفت و سیلاب عجیبی زیرگذر در حال احداث ضلع شمال غرب میدان را پر کرد.

در خیابان سعدآباد که راه می‌رفتی؛ ناگاه وسط خیابان فوران می‌زد و آسفالت به هوا برمی‌خاست. سیل یک روز و دو روز و چند روز ادامه داشت.

روزهای دیگر خبر می‌آمد: "سیل دارد می‌آید؛ از خیابان دربند دوری کنید". گلابدره، دربند، سعدآباد هیچ کجا امن نبود.

سیل شمیران بیش از خساراتش یک خاطره بود. یعنی شاید یک خاطره شد. سیل شمیران آن روزها آدمی را به یاد سیلی می‌انداخت که بیهقی ذکرش را در تاریخ خود کرده بود:

🔅 "روز شنبه نهم ماه رجب، میان دو نماز بارانکی خرد خرد می‌بارید؛ چندان که زمین را ترگونه می‌کرد. گله‌داران در میان رود فرود آمده بودند و گوسفندان بدانجا بداشته. هرچند گفتند از آنجا برخیزید که محال بود (باشد) بر گذر سیل بودن، فرمان نمی‌بردند تا باران قوی شد... و هم خطا بود که بر گذر سیل بودند... پاسی از شب گذشته؛ سیلی در رسید که اقرار دادند پیران کهن که بر آن جمله یاد ندارند و درخت بسیار از بیخ کنده می‌آورد. و سیل گوسفندان را در ربود. این سیل بزرگ مردمان را چندان زیان کرد که در حساب هیچ شمارگیر درنیامد".

سیل شمیران را اما کسی از پیش خبر نداده بود. خسارات آن سیل نیز هیچگاه در حساب هیچ شمارگیر درنیامد.
@javadrooh
📨 نگاه خوانندگان: "پدیده سوم در میانه بحران"

👈 شکور زیرک، از همراهان "راهبرد"، در یادداشت ارسالی خود نوشت:

وقوع سیل در بخش‌هایی از استان گلستان حادثه تلخی است که قطعا هر هموطنی از آن غمگین است و همدلی با افراد آسیب‌دیده نمادی از انسان‌دوستی است که در این روزها تعدا‌د زیادی از شهروندان در قالب کمک‌های نقدی وغیرنقدی از خود بروز دادند.

در مواقع بروز بحران‌های طبیعی مسئولیت مقامات دولتی دوچندان می‌شود و افراد مناطق آسیب‌دیده بیش از گذشته از مقامات انتظار دارند که برای کاستن آلام مردم اقدامات موثر ودقیق انجام دهند.

از سویی دیگر، زلزله کرمانشاه نشان داد که برخی از اقشار جامعه برای کمک‌رسانی به مردم آسیب‌دیده، از بین کانال غیردولتی و دولتی، "فراخوان‌های غیردولتی و مردمی" را انتخاب می‌کنند و هجوم افراد برای واریز وجوه نقدی به حساب دکتر زیباکلام و علی دایی موید همین موضوع است.

بررسی عملکرد مقامات دولتی و نقش سلبریتی‌های پرنفوذ در کمک‌رسانی به افراد آسیب‌دیده، دو موضوعی است که بارها به آن پرداخته شده و در سیل گلستان هم موضوعاتی از این دست، از جمله سفر استاندار استان گلستان به خارج از کشور، رخ داده که باید به آنها پرداخته شود.

به نظر می‌رسد در بین دو موضوع تثبیت‌شده، "پدیده سومی" در حال شکل‌گیری و نیازمند واکاوی است.

سفر عده‌ای افراد به مناطق آسیب‌دیده که به‌نوعی به یکی از رشته‌های ورزشی، هنری و سینمایی منتسب هستند و نه شهرت آنچنانی دارند و نه کلام نافذ، پدیده نوظهوری است که در نگاه اول قابل تقدیر است.

نگاه دیگر به این پدیده تازه؛ برداشتی است که افراد غیرمشهور و خارج از کادر رسانه‌ها در مواقع بحرانی به مناطق آسیب‌دیده سفر می‌کنند و با تهیه فیلم و انتشار آن در شبکه‌های مجازی، تلاش می‌کنند به شهرت خود بیافزایند.

در واقع، وقوع بحران برای اینگونه طیف‌ها فرصتی است که خود را مطرح کنند و توجه چندانی به مردم آسیب‌دیده ندارند و به نظر می‌رسد اگر این پدیده رواج پیدا کند؛ تشخیص "عمل انسان‌دوستانه" و "رفتار ریاکارانه" سخت می‌شود.

با توجه به اینکه رفتار ریاکارانه در برخی حوزه‌های اجتماعی از جمله مراسم مذهبی، رواج پیدا کرده؛ شایسته است در برابر رواج تزویر و گسترش آن به دیگر حوزه‌ها نقادانه برخورد کنیم و در برابر خلوص نیت افراد، سر تعظیم فرود آوریم.
@javadrooh
مطالبات زنان روستایی

دکتر مهتا بذر افکن
(دکتری جامعه شناسی تغییرات اجتماعی و پژوهشگر حوزه اجتماعی آب، جنسیت و زنان روستایی.)

زنان روستایی در خط مقدم تهدیدات آب و هوایی اعم از تنش آبی، خشکسالی و سیل و پیامدهای ناشی از آن قرار دارند.

اما در عین حال توانمندی کم نظیری در سازگاری با پیامدهای گرمایش زمین و تهدیدات آن دارند.

در این کانال ضمن مطرح کردن مطالعات، مسائل و مطالبات زنان روستایی ایران در ارتباط با تنش آبی، خشکسالی، سازگاری با کم آبی و اشتغال و توسعه پایدار ، به تجربیات جهانی زنان در سازگاری با تهدیدات آب و هوایی پرداخته می‌شود.

این کانال در جهت مطرح نمودن مطالبات، ایده ها و گزارش فعالیت های زنان روستایی است، از همه علاقمندان به مسائل زنان روستایی کشور جهت پربارتر کردن محتوای کانال دعوت به همکاری می شود.

@MahtaBazrafkan
‍ ‍‍ ‍‍ ‍‍ 🖊 به قلم سیاستمدار: "هاشمی‌ها و فریاد واتعدیلا!"

👈 اروجعلی محمدی، عضو شورای مرکزی حزب اتحادملت، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:

یکی از بزرگان نقل کرده‌اند که در دوران جنگ یک ایرانی ساکن آمریکا به دیدن آقای هاشمی‌رفسنجانی می‌آید و به آقای هاشمی می‌گوید: "آیا شما نمی‌خواهید پولتان زیاد بشود و در جنگ پیروز بشوید؟". آقای هاشمی می‌گوید: "بله". آن آقا می‌گوید: "شما قیمت ۷۵ریال دلار را تعدیل کنید و دلار را به چندین برابر بفروشید تا درآمد ریالی شما بخوبی افزایش یابد".

آقای هاشمی با قبول این موضوع خدمت امام می‌رسند و به امام می‌گویند تا شما برای انجام این کار فرمان ندهید؛ من از اینجا نمی‌روم. امام می‌فرمایند شما هزار روز هم اینجا بنشینید؛ من چنین فرمانی نمی‌دهم. ولی یک کار را می‌کنم و آن این است که این پیشنهاد شما را به دولت می‌دهم تا بررسی کنند و نتیجه این پیشنهاد با حضور من، در جلسه سران سه قوه جمع‌بندی بشود.

نخست‌وزیر علیرغم مخالف بودن، موضوع را برای سران قوا ارسال می‌کنند و از سازمان برنامه، بانک مرکزی و وزارت اقتصاد نیز مجددا نظرخواهی می‌کنند و نتیجه کار بعد از بررسی‌های همه‌جانبه در جلسه سران قوا با حضور امام مطرح می‌شود؛ ولی آقایان رییس‌جمهور و رییس قوه قضاییه و نخست‌وزیر با این پیشنهاد مخالفت می‌کنند و آقای هاشمی بعنوان رییس مجلس دراقلیت قرار می‌گیرند و موضوع تعدیل اقتصادی و موضوع افزایش قیمت ارز برای تامین درآمد بیشتر برای مخارج حکومتی منتفی می‌شود.

اما این سیاست بنیان‌کن بعد از رحلت امام و به قدرت رسیدن آقای هاشمی اجراشد که یکی از نتایج آن، گرانی‌های گسترده و نارضایتی مردم و بروز ناآرامی و اعتراضات در شهرهای مشهد، شیراز، اسلامشهر و.... بود.

نمی‌دانم چرا سیاست تعدیل اقتصادی برای خانم فائزه هاشمی این قدر حیثیتی شده است که اخیرا در مصاحبه با روزنامه "آرمان" از اینکه دو جناح چپ و راست مانع ادامه آن شدند؛ ابراز تاسف کرده‌اند.

باید از خانم هاشمی پرسید: ملت ایران چه گناهی کرده‌اند که خداوند در این خاک نفت قرار داده که یک بار با فروش نفت و درآمدهای آن، اقتصاد ایران دچار نفرین منابع و بیماری هلندی می‌شود و دیگربار هم با افزایش قیمت دلار، جان مردم به لب می‌آید و بعد از بالا رفتن نرخ دلار هم می‌فرمایند قیمت انرژی در ایران نسبت به فوب خلیج‌فارس پایین است و به دلیل ارزانی قاچاق می‌شود و چاره‌ای جز افزایش قیمت بنزین و انرژی در ایران نیست و بعد هم قیمت انرژی را بالا می‌برند و بازهم قیمت‌ها افزایش می‌یابد.

سوال این است که این سیاست مخرب تعدیل اقتصادی کی تمام می‌شود؟ ظاهرا این سیاست مشروعیت‌زدا تا زیمبابوه و ونزوئلا شدن ادامه خواهد یافت.

سیاست تعدیل مورد حمایت
خانم فائزه هاشمی و حزب کارگزاران با تحمیل گرانی و تورم به جامعه، شکاف دولت-ملت را به‌شدت افزایش داده و این دوستان آن را به هیچ می‌شمارند.

یادمان نمی‌رود که در سال‌های قبل از دوم خرداد، تئوریسین‌های این جریان مدام گفتند دوسه میلیون نفر هم در زیر چرخ‌های توسعه کشته شوند، مهم نیست؛ در شرایطی که قرآن کشتن یک‌ نفر را کشتن تمام ‌انسان‌ها می‌داند.

این رمز سقوط ماست که تابه‌حال آن را نفهمیده‌ایم و حتی انتخابات سال۸۴ هم موجب عبرتی نشده است و هنوز هم مرغ حامیان تعدیل یک پا دارد.

نمی‌دانم چرا عراق، سوریه و یمن سیاست تعدیل اقتصادی را اجرا نمی‌کنند؟ فرانسه و آلمان که جای خود دارند؛ چرا هند، مصر و الجزایر این سیاست داهیانه را از ما یاد نمی‌گیرند؟

البته خانم هاشمی باید سر به آسمان بسایند که اگر آقای هاشمی نتوانست سیاست تعدیل را به‌خوبی اجرا کند؛ حالا آقای روحانی دقیقا و به‌خوبی این پروژه آقای هاشمی را اجرا می‌کنند و شاید دست ایشان را هم از پشت بسته‌اند.

حامیان روحانی هم خاموشند؛ با این بهانه که خدای‌نکرده انتقاد به گرانی ارز و سیاست تعدیل اقتصادی دولت ممکن است آب خانه جناح رقیب را گرم کند.

در شرایطی که رقبای اصلاح‌طلبان و دولت در صداوسیما با تمام قوا همه عواقب تحریم، گرانی، تعدیل اقتصادی و حتی کمبود گوشت و دارو را با بزرگنمایی کمبودها به نام سیاست روحانی و اصلاح‌طلبان قباله می‌کنند و آن را به ضمیر ناخودآگاه جامعه پانچ می‌کنند.

تندروها هم که ۸۰۰میلیارد دلار درآمد نفتی ۸ساله احمدی‌نژاد را در مسیر جاه‌طلبی و هولوکاست‌ستیزی خود به اقتصاد مصرفی ایران تزریق کرده‌اند و با به فنا دادن پول اشتغال ۱۳میلیون ایرانی و با خلق بیماری هلندی ارزش پول ملی ایران را به کاه کاهش داده‌اند و ملت را به خاک سیاه نشانده‌اند؛ حالا با فرار به جلو بازی "کی بود، کی بود؟ من نبودم"؛ راه انداخته‌اند و تبعات فجایع مالی و پولی خود را با هنر تصویر و رسانه و انحراف افکار عمومی به حساب اصلاح‌طلبان واریز‌ می‌کنند.

🔅 ادامه یادداشت در پست بعدی👇👇
@javadrooh
‍ ‍‍ ‍‍ 🖊 به قلم سیاستمدار: "هاشمی‌ها و فریاد واتعدیلا!"| نوشته: اروجعلی محمدی| بخش دوم و پایانی

دراین گیرودار خانم فائزه هاشمی هم بی‌توجه به تبعات موضوع تعدیل فریاد "واتعدیلا" و "واسلاما" و "واجناح چپ" سر می‌دهند.

خانم هاشمی شاید سفره بی‌نان ندیده‌اند؛ ولی بسیاری از مردم ما سفره بی‌نان دیده‌اند و سیاست تعدیل را هم مثل شعار "آوردن نفت بر سر سفره‌ها" موجب کوچکتر شدن سفره‌های خود می‌دانند.

من شخصا در همین ایام با تحقیق در عواقب افزایش نرخ ارز به نتایج تلخی رسیده‌ام که یکی از جداول این تحقیق را ذیلا ارائه می‌کنم:

جامعه آماری این جدول بیش از ۳۰۰۰نفر کارگر و مهندس یک بنگاه بزرگ تولیدی است که قدرت خرید آنان در سه مقطع ۸۴ و۹۲ و۹۷ بعنوان شاهد مورد تحقیق قرار گرفته است.

بر اساس این تحقیق، در سال ۸۴ حقوق دریافتی یک ‌کارگر این بنگاه، معادل ۱/۲۳ سکه و حقوق دریافتی یک مهندس معادل ۲/۷۹ سکه بوده که در سال۹۲ درآمد یک کارگر به ۵۲صدم یک سکه و حقوق یک مهندس به ۸۸صدم یک سکه کاهش می‌یابد.

علیرغم افزایش قدرت خرید این حقوق‌ها تا خرداد سال۹۷ در دولت روحانی با بروز تحریم‌ها و اجرای مجدد سیاست تعدیل، بار دیگر در پایان سال۹۷ حقوق یک کارگر آن بنگاه به ۶۰صدم یک سکه و حقوق یک مهندس به‌۸۵صدم بهای یک سکه بهار آزادی کاهش یافته است.

این فقر ظالمانه نتیجه غارت موسسات‌ غیرمجاز مال و بانک‌های رباخواری است که با سوءاستفاده از سرمایه‌های مردم به خلق نقدینگی وحشتناک دست یازیدند و ملت را غارت کردند.

این فقر ثمره آینده‌فروشی‌ها و بی‌انضباطی‌های گسترده‌ای است که از سال۸۸ به بعد دامن نظام مالی و پولی ایران را گرفته است و امروز با همان راه‌حل دم‌دستی و آسان تعدیل اقتصادی و افزایش قیمت ارز به جبران غارت آنان اقدام می‌شود.

راه‌حلی که هیچ سودی ندارد و سکنجبینی است که صفرا می‌افزاید؛ در شرایطی که یگانه راه‌حل اقتصاد کشور کاهش هزینه‌ها و سرمایه‌گذاری در اشتغال مولد ایران است.

براساس اعلام سازمان بین‌المللی کار، چین به خاطر صلاحیت‌های بی‌بدیل علمی در استفاده مولد از نیروی انسانی خود در فاصله سال‌های ۱۹۷۸ تا ۱۹۹۶ در کمتر از دو دهه توانست با ۳۱۰میلیارد دلار سرمایه‌گذاری ۲۲۶میلیون نفر شغل مولد ایجاد کند.

ولی در دولت احمدی‌نژاد در دوره ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰ با تزریق ۶۲۰میلیارد دلار به اقتصاد ایران، فقط ۷۳هزار نفر اشتغال ایجاد شد. چرا و بازهم چرا؟

چرا باید منابع مالی ایران ‌چنین فلاوفنا شود و بعد از آن‌هم برای تامین مخارج حکومتی با سیاست تعدیل از مردم خراج ستانده شود؟

این‌پروژه ثبات‌زدا و ناعادلانه ریشه اصلی فساد در کشور است و جز شکست و نا‌کامی برایمان عایدی نداشته و نخواهد داشت.

اگر خانم فائزه هاشمی غصه سیاست تعدیل را می‌خورند؛ من صادقانه از خدا می‌خواهم که خانه سیاست تعدیل اقتصادی را به‌کل خراب کند که خانه ما را ویران کرد.
@javadrooh
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 ویدئو: فریادهای بانوی ترکمن مقابل رییس‌جمهور: "بدبختی و گرانی کم نبود؟! سیلاب خانه‌های ما را گرفته، چه کسی جبران می‌کند؟"
@javadrooh
Forwarded from مجمع دیوانگان (Mohamad Afkhami)
چرا عادل باید می‌رفت؟
#M 032
https://t.iss.one/divanesara/805

محمد افخمی @mohamad_afkhami- چرا عادل فردوسی‌پور درست پس از انتخاب شدن نود به عنوان «برترین برنامه تلویزیونی جشنواره جام‌جم» کنار گذاشته شد؟ بسیاری گمانه‌زنی‌ها دلیل این مساله را شباهت سیما و سیرت مدیر سی ساله شبکه سه و بی‌‌علاقگی شخصی این فرد به عادل فردوسی‌پور دانستند، اما به نظر می رسد علت اصلی چیزی فراتر از کینه و عداوت شخصی جناب رییس است. در مرداد ۹۶ برنامه نود پرده از قراردادی حیرت‌انگیز بین فدراسیون فوتبال و «شرکت مدیریت توسعه هوشمند برهان مبین» برای فروش بلیط بازی‌ها برداشت. شرایط غیرقابل دفاع این قرار (از جمله سهم پورسانت ۳۵٪ای) مسئولان فدراسیون را به واکنش واداشت. در نهایت و پس از بحثی طولانی، کفاشیان، رییس فدراسیون در زمان تنظیم قرارداد ضمن پذیرفتن ایرادات و ضعف نظارت قول پی‌گیری این موضوع را داد. در طول برنامه فردوسی‌پور چند بار تکرار کرد که چنین قراردادی بدون وجود «ژن خوب» و فشار بیرونی قابل عقد نبوده. اما «شرکت مدیریت توسعه هوشمند برهان مبین» متعلق به کیست؟

بر اساس اسناد رسمی، سهامداران اصلی این شرکت، سه شرکت «مدیریت برهان نوین ابتکار»، «توسعه بازار صنایع خلاق برهان» و «مدیریت توسعه برهان مبین» هستند. این شرکت‌ها علاوه بر شباهت اسمی، اشتراکات دیگری هم دارند. من‌جمله این‌که به صورت متقابل سهامدار همدیگر هم هستند. با توجه به گم‌نامی این شرکت‌ها دو سوال ارزش بررسی دارد: نخست این‌که چنین رانتی چطور در اختیار آن‌ها قرار گرفته؟ و دوم اینکه انگیزه ایجاد این ساختار مالکیت تودرتو و در هم‌تنیده چیست؟ ظن قوی می‌توان برد که این شرکت‌ها صرفا ویترینی برای گم کردن رد اصلی هستند.* در حقیقت این دسته شرکت‌ها در عمل به عنوان پوششی برای سه مالک و کنترل کننده اصلی این ساختار عمل می‌کنند:

۱-«کنسرسیوم توسعه اعتماد مبین» تحت مالکیت مشترک ستاد اجرایی فرمان امام و بنیاد تعاون سپاه است. چند سال پیش همین کنسرسیوم در یکی از مشکوک‌ترین قراردادهای معاملاتی تاریخ ایران برنده مزایده خرید سهام شرکت مخابرات اعلام شد. مزایده‌ای که در آن یکی از شرکت‌کنندگان به طرز نامعلومی به قتل رسید. «علی‌رضا شاه‌میرزایی» به نمایندگی از ستاد اجرایی فرمان امام در هر سه شرکت نام‌برده شده حضور دارد. این حضور نیز به طرزی مشکوک تو در تو و سردرگم است. مثلا ایشان نماینده سهام شرکت «مدیریت توسعه برهان مبین» در شرکت «توسعه بازار صنابع خلاق برهان» است. همچنین ایشان عضو هیأت مدیره شرکت «پردیس هوشمند آسمان» مالک اصلی برند «روبیکا» است. روبیکا همان برندی است که از طریق اپلیکیشنی در نظرسنجی محبوب‌ترین برنامه تلویزیون به ضرر برنامه نود تقلب کرده بود. در واقع حالا مشخص می‌شود که سر نخ همه این ماجراها به یک جا ختم می‌شود. گردانندگان اصلی فساد در فروش بلیط بازی‌های فوتبال، همان گردانندگان مضحکه تقلب در نظرسنجی صدا و سیما هستند. غیر از «شاه میرزایی»، افرادی به نام‌های «امین کلاه‌دوزان» و «مهدی صفری» تقلب در نظرسنجی و فساد در فروش بلیط را به هم مربوط می‌کنند. هر دوی این افراد به نمایندگی از «کنسرسیوم توسعه اعتماد مبین»، گرداننده اصلی تقلب در نظرسنجی، در سه شرکت مالک سهام «مدیریت توسعه برهان مبین»، یعنی، گرداننده اصلی فساد در فروش بلیط حضور دارند.

۲-«شرکت مهر اقتصاد مبین» دومین سازمانی است که در هر سه شرکت نماینده دارد. شاید یادآوری این نکته خالی از لطف نباشد که نام پیشین موسسه مالی مهر اقتصاد، «صندوق قرض‌الحسنه بسیجیان» بود.

۳- اما صندلی سوم هیات مدیره سه شرکت گمنامِ مالکِ شرکت فروشنده بلیط، پس از زنجیره‌ای از مالکیت‌های غیرمستقیم، به یک خیریه می‌رسد. «انجمن خیرین توسعه علم و فناوری ایرانیان». در بین شرکا و مدیران این خیریه که در شهر پردیس تاسیس شده دو نام آشنا جلب توجه می‌کند: «محسن رفیق‌دوست» و «قربانعلی دری نجف‌آبادی».

«علی فروغی اصل» رییس فعلی شبکه سه و رییس سابق بسیج صدا و سیما، هم‌زمان عضو هیات مدیره موسسه فرهنگی رزمندگان اسلام هم هست. هیات‌ مدیره‌ای که سردار غلامحسین غیب‌پرور، فرمانده سازمان بسیج مستضعفین هم در آن حضور دارد. چنین سناریویی بیراه نیست. افشاگری فردوسی‌پور فساد فروش بلیط منافع ستاد اجرایی فرمان امام و سپاه را به خطر می‌اندازد. آنها از طریق فروغی دست‌نشانده تلاش می‌کنند امکان افشاگری‌های بیشتر را از سر راه خود بردارند و در این مسیر با تقلب میلیونی در نظرسنجی محبوبیت فردوسی‌پور را دستکاری می‌کنند تا توجیه بیشتری برای اخراج او از نود پیدا شود.

* تعداد این شرکت‌های پوششی بسیار بیشتر از این است. علاقمندان به کسب تصویر کامل‌تر این ساختار می‌توانند به مستندات این سه شرکت نگاه کنند: «شرکت توسعه فناوری برهان»، «سامان سرمایه هما» و «صندوق پژوهشی و فناوری ایرانیان»

کانال «مجمع دیوانگان» @divanesara
‍ ‍‍ 👁‍🗨 نگاه تحليلگران: "ایران در مسیر فقیر شدن مدام|جنگ اقتصادی باید پایان یابد"

👈 پویا جبل‌عاملی، اقتصاددان، در یادداشتی تلگرامی نوشت:

اقتصاد ما، با تمامی نقصان‌ها و کاستی‌ها، حداقل در شش دهه گذشته توانسته، درآمد سرانه ایرانیان را بالاتر از حد متوسط جهانی نگه دارد. هرچند نقش صنعت نفت و سرمایه‌گذاری در رسیدن به این نقطه پررنگ بوده است.

تحریم‌های بین‌المللی، یا به یک اعتبار تحریم‌های ایالات‌متحده که توسط سایر کشورها در عمل مورد پذیرش قرار گرفته است، بیش از همه از این دو کانال توانسته، اقتصاد ایران را به نقطه‌ای برساند که به‌زودی درآمد سرانه ایرانیان از حد متوسط جهانی کمتر شده و در ادامه، ایران را به کشوری فقیر بدل سازد.

درحالیکه نرخ سرمایه‌گذاری یا همان نسبت تشکیل سرمایه به تولید ناخالص داخلی طی این شش دهه کمی بیش از ۳۰ درصد بوده؛ این رقم در سال‌های اخیر به زیر ۲۰ درصد رسیده و انتظار می‌رود که به‌زودی در شرایطی قرار گیریم که میزان سرمایه‌گذاری نتواند، استهلاک موجودی سرمایه را پوشش دهد و در نتیجه خالص موجودی سرمایه رو به افول گذارد.

این امر نشانه آن است که کشور روندی را آغاز کرده که در بلندمدت رشد اقتصادی در آن بروز نمی‌یابد.

در رکود، ما با یک سیکل تجاری کوتاه‌مدت منفی مواجهیم؛ اما اقتصاد ایران به طور بنیادین و در بازه‌ای بلندمدت دچار رشد منفی خواهد بود.

در اقتصاد ایران، دو عامل سیکل‌های کوتاه‌مدت یا همان نوسان و روند بلندمدت رشد را شکل می‌دهند.

درآمدهای ارزی ناشی از فروش نفت، نوسان کوتاه‌مدت اقتصاد ایران را تعیین می‌کند و زمانی که فروش نفت چه به خاطر افزایش قیمت و چه به علت حجم بیشتر، رشد می‌کند؛ درآمد ارزی بیشتر و اقتصاد در سیکل کوتاه‌مدت رونق قرار می‌گیرد و زمانی که فروش کاهش یابد، سیکل منفی می‌شود.

رکود و رونقی که در ادبیات اقتصادی از آن سخن به میان می‌آید، همین نوسانات کوتاه‌مدت است. این نوسانات حول روند اقتصاد قرار دارند و روند بلندمدت را موجودی سرمایه تعیین می‌کند.

همانطور که ذکر شد، موجودی سرمایه در حال تحلیل رفتن است و این امر موجب شده تا روند بلندمدت اقتصاد ایران نزولی شود.

پیش‌بینی که تحققش در رشد‌های اقتصادی پایین و منفی نمود می‌یابد که به تواتر ادامه خواهد داشت.

ازاین‌رو، فارغ از رکود نوسانی ناشی از کاهش صادرات نفت ایران به زیر یک میلیون بشکه، تحریم، اقتصاد ایران را با کاهش موجودی سرمایه به رکود بلندمدتی می‌کشد که نتیجه آن فقر بیشتر ایرانیان است.

نکته اصلی این است که در حالت تحریم‌های فعلی، راه برای افزایش سرمایه‌گذاری وجود ندارد.

زیرا اولا وقتی صحبت از سرمایه می‌کنیم، معنایی بیش از منابع مالی را در نظر داریم که در خود، مدیریت، علم، روابط تجاری و... را داراست و شرکت‌های فراملیتی بهترین عرضه‌کنندگان آن هستند.

ثانیا خود منابع مالی نیز در داخل بسیار محدود است و منابع داخلی اگر بتواند تنها صرف سرمایه در گردش خواهد شد. بدین معنا که منابع مالی حتی کفاف ثبات در مصرف را نمی‌دهد.

به عبارت دیگر، هرچند همواره تنگناهای ساختاری وجود داشتند که نمی‌گذاشتند اقتصاد ایران توسعه‌یافتگی و پیشرفت را در آغوش گیرد؛ اکنون تحریم‌ها به طور ماهوی، روند اقتصاد ایران را دگرگون ساخته‌اند و سرنوشت آن را از کشوری که سودای پیشرفت داشته به اقتصادی که سعی در تامین کالاهای اساسی خود دارد بدل ساخته است.

مساله ابدا ناامید شدن از آینده نیست. بلکه فقط آن است که مشکلی را که با آن مواجهیم به تمامی دریابیم.

این وضعیت را ابدا با شعارها و سخنان کلی و استراتژی‌های مبهم نمی‌توان مدیریت کرد. راهی که داریم در آن گام بر می‌داریم از هم‌اکنون مشخص است.

اگر استراتژی کلان مملکت عدم برطرف ساختن تحریم‌هاست؛ باید دو نکته را در ذهن داشت:

اول آنکه دولت می‌بایست با اولویت‌بندی تامین کالاهای اساسی و تداوم تولیدات استراتژیک را در صدر قرار دهد و دوم آنکه باور کنیم با این سطح از تحریم‌ها در بلندمدت ابدا نمی‌توان آینده‌ای را برای اقتصاد ایران متصور بود.

لب کلام اینکه هر جنگی باید پایانی داشته باشد و جنگ اقتصادی نیز از آن مستثنا نیست.
@javadrooh
💥 خبر: اخطار دونالد ترامپ به روسیه درباره مداخله نظامی در بحران ونزوئلا
@javadrooh
‍ ‍‍ 📜 نگاه اهل فرهنگ: "انتقاد کنیم یا نکنیم؟"

👈 دكتر نعمت‌الله فاضلی، استاد دانشگاه و پژوهشگر مطالعات فرهنگی، در یادداشتی تلگرامی نوشت:

شبکه‌های اجتماعی بویژه تلگرام باعث رونق حوزه عمومی و گرمی بازار بحث و گفتگو شده‌اند. در این بازار، گاهی سَر می‌شکنند و گاه دل!

سه گروه در این بازار حضور فعال دارند: "منتقدان"، "مدافعان"، و "میانجیان". روزهای اخیر در برخی گروه‌های تلگرامی شاهد گفتگوی این سه گروه بوده‌ام. فکر کنم قدر این سه گروه و بازار گرم بحث و گفتگویی را که خلق کرده‌اند؛ باید پاس بداریم. می‌پرسید چرا؟ اجازه دهید برایتان بگویم!

این روزها که سیل آمده است مثل روزهایی که زلزله می‌آید، برخی تلاش می‌کنند تا سیاست‌ها و حکومت را نقد کنند و نشان دهند که چه سیاست‌هایی احتمالا باعث پیامدهای تلخ فجایع طبیعی شده‌اند.

فارغ از اینکه نقدهای این منتقدان را بخواهم روایت کنم، می‌توان منطق آنها برای نقد کردن را توضیح داد.

استدلال و منطق منتقدان این است که اولا سیاست‌های نادرست یکی از علل خسارت‌ها و پیامدهای زیانبار حوادث طبیعی است. از این دیدگاه، حوادث طبیعی هستند؛ اما خسارت‌های آن طبیعی نیستند. ازاین‌رو، منتقدان معتقدند مسئولیت اجتماعی آنها ایجاب می‌کند که سیاست‌ها و حکومت و حاکمان را نقد کنند.

دوم اینکه این منتقدان معتقدند در زمان وقوع حوادث، جامعه هوشیار و حساس است و افکار عمومی آمادگی بیشتری دارد تا درباره حوادث و سیاست‌ها بشنود. خدا را چه دیدی شاید اهل سیاست هم گوش شنوایی در این میانه پیدا کرد! در نتیجه، منتقدان معتدند نباید "فضای اجتماعی حوادث" را از دست داد.

سوم اینکه به نظر این منتقدان، حوادث با تخریب‌ها و ویرانی‌هایشان "پرسش طرح می‌کنند"، فجایع ما را استیضاح می‌کنند و نوعی عاملیتِ طبیعت را ممکن می‌سازند.

در موقع سیل و زلزله و حوادث طبیعی، همه ما از شهروندان تا مدیران و سیاستمداران، از مردم عادی تا متخصصان و دانشمندان، همه در معرض این پرسش قرار می‌گیریم که چرا پیشگیری‌های لازم را نکردیم؟ چرا در مدیریت بحران موفق نبودیم؟ کجای کار می‌لنگد که با هر حادثه طبیعی چنین آسیب‌پذیر می‌شویم؟

منتقدان معتقدند اینها پرسش‌هایی است که حوادث می‌آفرینند و البته از زبان مسئولانه آنها جاری می‌شود و به سخن درمی‌آید...

خب، تا اینجا موضع منتقدان را گفتم. حال برویم به سراغ "مدافعان"، همان‌هایی که مخاطب منتقدان هستند، یا اینکه به هر دلیلی خود را در برابر منتقدان ساکت نمی‌یابند و نمی‌توانند سکوت کنند!

برخی مدافعان کار منتقدان را بیهوده، غیراخلاقی و گاهی نیز نومیدکننده و نادرست می دانند. اینها می‌گویند زلزله و سیل امر طبیعی است و اجتناب‌ناپذیر؛ بنابراین، جای نقد و گلایه نیست!

برخی هم معتقدند همه مردم مقصرند و نباید حکومت و سیاست را محاکمه کرد. از دیدگاه اینها خودکرده را تدبیر نیست!

برخی دیگر از مدافعان هم به تلاش‌های حکومت اشاره می‌کنند و معتقدند حکومت خوب عمل کرده و منتقدان یا بی‌انصافی می‌کنند یا مغرض‌اند.

برخی هم می‌گویند نیمه پر لیوان را ببینید و به کارهای سازنده و خوب حکومت هم توجه کنیم. از دیدگاه این گروه، آدم نجیب و شریف به کسی می‌گویند که به جای نقد کردن برود به کمک آسیب‌دیدگان؛ اگر کسی کاری از دستش برنمی‌آید، لااقل زبان درازی هم نکند!

در این درگیری‌ها و دعواها طبیعتا گروهی به میانجیگری و مصالحه می‌پردازند. آنها را میانجیان می‌نامیم. خب، طبیعی است که برخی بخواهند کدخدامنشانه میانجیگری کنند! اینها موضع "موعظه‌گرایانه‌ای" دارند و همه را به دوستی و محبت با یکدیگر دعوت می‌کنند.

به منتقدان نصیحت می‌کنند که منصف و متین باشید و با زبانی آرام بدون رنجاندن دیگران سخن بگویید. به طرف دیگر هم نصیحت می‌کنند که به منتقدان انگ و برچسب سیاسی نزنید و اجازه دهید همه با هم در این فضا زندگی و گفتگو کنیم!

گاهی هم حق را به هر دو طرف می‌دهند! خلاصه، خود را به هر آب و آتش می‌زنند تا بحث با مسالمت ادامه یابد.

از نظر من، هر سه گروه (منتقدان؛ مدافعان؛ و میانجیان) حق دارند که سخن بگویند و هر سه گروه هم کمک می‌کنند تا فضای گفتگوی جمعی در حوزه عمومی شکل بگیرد و جامعه سخن بگوید.

هیچ یک کاری عبث نمی‌کنند؛ زیرا اگر اینها نباشند، اساسا گفتگویی نخواهد بود. کار عبث را آنهایی می‌کنند که احتمالا می‌خواهند صرفا "تماشاگر" باشند و هیچگونه احساس مسئولیتی در این فضا نمی‌کنند و نمی‌پذیرند.

اگر قرار بر سرزنش باشد، باید کسانی را سرزنش کنیم که بیرون گود ایستاده‌اند و ظاهرا تلاش می‌کنند تنها گلیم خودشان را از آب بیرون بکشند. باری، بیاییم انتقاد کنیم؛ ولی نه از خودمان، بلکه از این جمعیت تماشاچی!
@javadrooh
📰 پیشخوان: هفته‌نامه "اسپکتیتور" با تیتر "التماس برای برگزیت" از وضعیت خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا بعنوان "یک حقارت ملی" یاد کرده و از نتایج آن نوشته است.
@javadrooh
📰 پیشخوان: هفته‌نامه "نیوزویک" از بهترین الگوهای مراقبت‌های بهداشتی در سال ۲۰۱۹ گزارش داده و میزان کارآیی و هزینه آنها را بررسی کرده است.
@javadrooh
📰 پیشخوان: هفته‌نامه "بلومبرگ بیزینس ویک" با ربکا کانتر، یک فعال استارتاپی که تحصیلات دانشگاهی خود در هاروارد را رها کرده، گفتگویی داشته و او توضیح داده که چرا کارآفرینی بهتر از درس خواندن است.
@javadrooh
📰 پیشخوان: هفته‌نامه "اکونومیست" با تیتر "تعریف‌کنندگان" از برنامه کشورهای اروپایی برای در اختیار گرفتن غول‌های تکنولوژیک و اینترنتی گزارش داده است.
@javadrooh