Forwarded from مشق نو
📝📝📝 «پاشنه آشیل دیپلماسی»
🔻🔻🔻يادداشتی از #سعید_حجاریان منتشر شده در وب‌سایت #مشق_نو
🖊 در حوزه‌های تحت مسئولیت وزارت‌خارجه بعضاً اقدامات و اظهاراتی از سوی دستگاه‌های امنیتی، بعضی نظامیان ناهماهنگ، قوه قضائیه، نهادهای مالی و همچنین شهروندان قانون‌گریز صورت گرفته است. از شعارنویسی و حمله به سفارت تا بازداشت دوتابعیتی‌ها و تبادلات مالی و عملیات مجرمانه. آثار چنین اقداماتی همچون خاکروبه به حیاط وزارت خارجه ریخته و تلنبار می‌شود و ظریف باید در مجامع بین‌المللی آنها را پاسخ گفته و رتق و فتق کند.
🖊 واقعیت آن است، وزرای خارجه ما از پیش از انقلاب تا به امروز، جز مهندس موسوی، افرادی برون‌نگر و تک‌بعدی بوده و هستند؛ از میان آنها برخی کمابیش روابط و حقوق بین‌الملل را فراگرفته‌اند اما، سیاست داخلی را خیر! آنها بلوک قدرت را به‌کلی نمی‌شناسند و این پاشنه آشیل وزارت خارجه است.
🖊 آقای ظریف چند نوبت به تلویح و تصریح اعلام کرده است، کاری به سیاست داخلی ندارم؛ یا عنوان کرده است، سیاست داخلی را نمی‌شناسم. این آسیب مختص ایشان نبوده و دامن‌گیر تمامی دانش‌آموختگان روابط بین‌الملل است. زیرا آنها نسبت به بلوک قدرت و ماهیت آن بی‌توجه‌اند و در یک کلام از پشت جبهه دیپلماسی غافل هستند. هر چند باید توجه داشته باشیم از زاویه نگاه برخی، ذات حضور در بوروکراسی، به‌معنای تعطیلی سیاست است!
https://tinyurl.com/y33n858v
🔸 نشانی تلگرام «مشق نو»:
t.iss.one/mashghenowofficial
🔸 نشانی وب‌سایت «مشق نو»:
https://mashghenow.com
🔻🔻🔻يادداشتی از #سعید_حجاریان منتشر شده در وب‌سایت #مشق_نو
🖊 در حوزه‌های تحت مسئولیت وزارت‌خارجه بعضاً اقدامات و اظهاراتی از سوی دستگاه‌های امنیتی، بعضی نظامیان ناهماهنگ، قوه قضائیه، نهادهای مالی و همچنین شهروندان قانون‌گریز صورت گرفته است. از شعارنویسی و حمله به سفارت تا بازداشت دوتابعیتی‌ها و تبادلات مالی و عملیات مجرمانه. آثار چنین اقداماتی همچون خاکروبه به حیاط وزارت خارجه ریخته و تلنبار می‌شود و ظریف باید در مجامع بین‌المللی آنها را پاسخ گفته و رتق و فتق کند.
🖊 واقعیت آن است، وزرای خارجه ما از پیش از انقلاب تا به امروز، جز مهندس موسوی، افرادی برون‌نگر و تک‌بعدی بوده و هستند؛ از میان آنها برخی کمابیش روابط و حقوق بین‌الملل را فراگرفته‌اند اما، سیاست داخلی را خیر! آنها بلوک قدرت را به‌کلی نمی‌شناسند و این پاشنه آشیل وزارت خارجه است.
🖊 آقای ظریف چند نوبت به تلویح و تصریح اعلام کرده است، کاری به سیاست داخلی ندارم؛ یا عنوان کرده است، سیاست داخلی را نمی‌شناسم. این آسیب مختص ایشان نبوده و دامن‌گیر تمامی دانش‌آموختگان روابط بین‌الملل است. زیرا آنها نسبت به بلوک قدرت و ماهیت آن بی‌توجه‌اند و در یک کلام از پشت جبهه دیپلماسی غافل هستند. هر چند باید توجه داشته باشیم از زاویه نگاه برخی، ذات حضور در بوروکراسی، به‌معنای تعطیلی سیاست است!
https://tinyurl.com/y33n858v
🔸 نشانی تلگرام «مشق نو»:
t.iss.one/mashghenowofficial
🔸 نشانی وب‌سایت «مشق نو»:
https://mashghenow.com
Telegraph
پاشنه آشیل دیپلماسی
جعفر پیشه‌وری چنانکه می‌دانیم در غائله آذربایجان سودای جدایی تکه‌ای از خاک ایران را در سر می‌پروراند. از این گذشته وی ارتباطات نزدیکی با میر جعفر باقروف[۱]داشت. روزی محمد باقرزاده[۲] ملقب به بی‌ریا، پیشه‌وری را به مراسمی دعوت کرد. در آن مراسم، دانش‌آموز به‌ظاهر…
📨 نگاه خوانندگان: "جناب نوبخت! می‌دانیم چه می‌گویید"
👈 مالک رضایی، از همراهان "راهبرد"، در یادداشت ارسالی خود نوشت:
✍ ظاهرا بختیارانی همچون محمدباقر نوبخت، به اندازه‌ای که در فکر افزایش حقوق و دریافت‌های نجومی عالیجنابان، وزرا، معاونین،استانداران و... هستند؛ به فکر قاطبه عمومی جامعه، کارمندان، بازنشستگان و سطح زندگی عامه مردم نیستند.
✍ هر فرمول و راهکاری که در ازای افزایش پانصد هزار تومانی حقوق یک کارمند، چهار پنج میلیون تومان به حقوق آنان نیفزاید را برنمی‌تابند.
✍ گویی که در این روزهای پرمشقت اقتصادی که هشتِ جامعه در گروِ نُهِ آن است، آیه استقامت، فقط برای آحاد مردم نازل شده و امثال ایشان، تافته‌ای جدابافته از این جامعه‌اند.
✍ با چنین نگاهی عبور اقتصاد توفان‌زده از امواجِ متلاطم تحریم‌های خارجی و ریخت و پاش‌های داخلی به سختی متصور است و بدیهی است که چنین "ناخدایان" را در هدایتِ این کشتی، کیاست، اندکی است.
✍ گیریم که مردم با درک شرایط اقتصادی موجود کمربندهای خود را هر روز محکم‌تر از دیروز، در صف‌های طویل گوشت و مرغ منجمد و... ببندند؛ اما چه سازند با زیاده‌خواهی‌های چنین عزیزکرده‌هایی در عرصه‌های مدیریت اقتصادی کشور که به سطحی نازل‌تر از زندگی تمام‌عیار اشرافی برای خود رضایت نمی‌دهند؟!
✍ چنین نگاهی ما را به ساحلِ اطمینان رهنمون نمی‌سازد؛ مگر اینکه اندکی به خود آییم.
✍ در عرصه مقاومت اقتصادی، هیچ بانکِ کف زدن ناید به در، از یکی دستِ تو بی دستِ دگر!
✍ درحالیکه قاطبه عمومی مردم با کوچک کردن سفره‌های خود، هر روز و هر ماه در پی آنند که صورت خود را در مقابل بدخواهان و بیگانگان، با سیلی، سرخ نگه دارند؛ دو قورت و نیم باقی بودن اشتهای سیری‌ناپذیر حقوق‌بگیران بیست سی میلیونی در این کشور سوهانی بر اعصاب آحاد جامعه است و در این میان، دوصد گفته آنها چون نیم کردار نیست.
✍ جامعه، آگاه‌تر از آن است که سخن آنان را، با چند عکس و تمثال زیبا از ساده زیستی‌شان بپذیرد و باور کند.
✍ چنانچه حرص و ولع آنان برای فربه‌سازی خود از برای عملکردهای اقتصادی رونق‌افزایشان است؛ خوب است بدانند که بیلان کارشان، در چند سال گذشته، جز تلاطم در بازار و بیدار کردن غول نقدینگی با افزایش بی‌رویه آن و انداختن آن اژدها بر جان مردم و آشفتگی در بازار ارز و بی‌ثباتی در قیمت‌ها و... دستاوردی برای مردم نداشته است.
✍ بهتر است به تلخی این بیلان با زیاده‌خواهی‌های خود عمق نبخشند.
✍ آنها اکنون به کدامین دستاورد خود در مقابل اصلاحیه جزئی مجلس بر روی لایحه توام با تبعیض دولت در مورد افزایش ۲۰درصدی حقوقشان مقاومت می‌کنند و طالب افزایشی معادل ۲۰برابر افزایش حقوق یک کارمند برای خود و مدیران رده بالا هستند!؟
✍ کدام بخش از آسمان به زمین می‌آید اگر امثال ایشان در مقابل افزایش پانصد ششصد هزار تومانی یک کارمند، به افزایشی معادل سه برابر آن برای خود رضایت دهند؟!
✍ در این میان،طرح موضوعاتی از قبیل حقوق قضات زحمتکش، اساتید محترم دانشگاه، توسل به مکانیسم مالیات و پنهان شدن در پشت این توجیهات، صرفا آدرس غلط دادن به جامعه است.
✍ مردم خوب می‌دانند که چگونه در این انبار گندم می‌کند و گندمِ جمع آمده، گم می‌کند!
@javadrooh
👈 مالک رضایی، از همراهان "راهبرد"، در یادداشت ارسالی خود نوشت:
✍ ظاهرا بختیارانی همچون محمدباقر نوبخت، به اندازه‌ای که در فکر افزایش حقوق و دریافت‌های نجومی عالیجنابان، وزرا، معاونین،استانداران و... هستند؛ به فکر قاطبه عمومی جامعه، کارمندان، بازنشستگان و سطح زندگی عامه مردم نیستند.
✍ هر فرمول و راهکاری که در ازای افزایش پانصد هزار تومانی حقوق یک کارمند، چهار پنج میلیون تومان به حقوق آنان نیفزاید را برنمی‌تابند.
✍ گویی که در این روزهای پرمشقت اقتصادی که هشتِ جامعه در گروِ نُهِ آن است، آیه استقامت، فقط برای آحاد مردم نازل شده و امثال ایشان، تافته‌ای جدابافته از این جامعه‌اند.
✍ با چنین نگاهی عبور اقتصاد توفان‌زده از امواجِ متلاطم تحریم‌های خارجی و ریخت و پاش‌های داخلی به سختی متصور است و بدیهی است که چنین "ناخدایان" را در هدایتِ این کشتی، کیاست، اندکی است.
✍ گیریم که مردم با درک شرایط اقتصادی موجود کمربندهای خود را هر روز محکم‌تر از دیروز، در صف‌های طویل گوشت و مرغ منجمد و... ببندند؛ اما چه سازند با زیاده‌خواهی‌های چنین عزیزکرده‌هایی در عرصه‌های مدیریت اقتصادی کشور که به سطحی نازل‌تر از زندگی تمام‌عیار اشرافی برای خود رضایت نمی‌دهند؟!
✍ چنین نگاهی ما را به ساحلِ اطمینان رهنمون نمی‌سازد؛ مگر اینکه اندکی به خود آییم.
✍ در عرصه مقاومت اقتصادی، هیچ بانکِ کف زدن ناید به در، از یکی دستِ تو بی دستِ دگر!
✍ درحالیکه قاطبه عمومی مردم با کوچک کردن سفره‌های خود، هر روز و هر ماه در پی آنند که صورت خود را در مقابل بدخواهان و بیگانگان، با سیلی، سرخ نگه دارند؛ دو قورت و نیم باقی بودن اشتهای سیری‌ناپذیر حقوق‌بگیران بیست سی میلیونی در این کشور سوهانی بر اعصاب آحاد جامعه است و در این میان، دوصد گفته آنها چون نیم کردار نیست.
✍ جامعه، آگاه‌تر از آن است که سخن آنان را، با چند عکس و تمثال زیبا از ساده زیستی‌شان بپذیرد و باور کند.
✍ چنانچه حرص و ولع آنان برای فربه‌سازی خود از برای عملکردهای اقتصادی رونق‌افزایشان است؛ خوب است بدانند که بیلان کارشان، در چند سال گذشته، جز تلاطم در بازار و بیدار کردن غول نقدینگی با افزایش بی‌رویه آن و انداختن آن اژدها بر جان مردم و آشفتگی در بازار ارز و بی‌ثباتی در قیمت‌ها و... دستاوردی برای مردم نداشته است.
✍ بهتر است به تلخی این بیلان با زیاده‌خواهی‌های خود عمق نبخشند.
✍ آنها اکنون به کدامین دستاورد خود در مقابل اصلاحیه جزئی مجلس بر روی لایحه توام با تبعیض دولت در مورد افزایش ۲۰درصدی حقوقشان مقاومت می‌کنند و طالب افزایشی معادل ۲۰برابر افزایش حقوق یک کارمند برای خود و مدیران رده بالا هستند!؟
✍ کدام بخش از آسمان به زمین می‌آید اگر امثال ایشان در مقابل افزایش پانصد ششصد هزار تومانی یک کارمند، به افزایشی معادل سه برابر آن برای خود رضایت دهند؟!
✍ در این میان،طرح موضوعاتی از قبیل حقوق قضات زحمتکش، اساتید محترم دانشگاه، توسل به مکانیسم مالیات و پنهان شدن در پشت این توجیهات، صرفا آدرس غلط دادن به جامعه است.
✍ مردم خوب می‌دانند که چگونه در این انبار گندم می‌کند و گندمِ جمع آمده، گم می‌کند!
@javadrooh
👁🗨 نگاه تحليلگران: "ادغام بانک‌های نظامی با اقتصاد کشور چه خواهد کرد؟"
👈 دکتر محمد طبیبیان، اقتصاددان لیبرال ایرانی، در یادداشتی تلگرامی نوشت:
✍ مثل گذشته هزينه ادغام بانک‌های نظامی در بانک سپه هم به دوش مردم می‌افتد؛ چگونه؟ بالاخره بانک مركزى (ضرر آنها را) پرداخت می‌كند، از طريق افزايش پايه پولى و ايجاد نقدينگى كه منجر به تورم خواهد شد و كاهش قدرت خريد پول كه افزايش نرخ ارز را هم در نتيجه در مقطعى با جهش به همراه خواهد داشت.
✍ آنگاه همان‌ها كه اين تصمیم‌ها را اتخاذ و اجرايى می‌كنند، "كى بود، كى بود" راه می‌اندازند و دنبال تنبيه چند مبادله‌گر كنار خيابان می‌افتند و كسى هم خواهد گفت چند نفر را اعدام كنيد مساله حل خواهد شد.
✍ شايسته است افراد بيداردل از قبل اعلام كنند كه ما متوجه هستيم چه آشى در حال پختن است.
✍ واقع امر اين است كه اين بانک‌ها نظامى هستند، منابع را ضايع کرده‌اند، مديران آنان بايستى مورد پيگرد قرار گيرند و اين نهادها طبق قانون ورشكسته اعلام شوند.
✍ آن سپرده‌گذارى كه از خود نمی‌‌پرسيد نرخ‌هاى بالاى ۲۰درصد را اينها از كجا قرار است تامين مالى كنند؛ امروز بايد ريسک تصميم خود را بپذيرد.
✍ براساس قواعد ورشكستگى، اين سپرده‌گذاران فقط تا حد ارزش دارايى بنگاه ورشكسته می‌توانند مطالبه كنند.
✍ بانک سپه، بانک نیکنامى بوده است. اولين بانک ايرانى است كه در سال ١٣٠٤ تشكيل شد، زمانى كه براى ايرانيان داشتن يك بانک ايرانى آرزویی بود.
✍ قرار بود در درجه اول حساب‌هاى ارتش را نگهدارى كند. اما به كمال نقش یک بانک تجارى را در خدمت‌رسانى به عموم ايفا كرده است.
✍ اكنون با اين تصميم يعنى ادغام با چند بانک مشكل‌دار مرده، مجبور است چند جنازه را هضم كند.
✍ جاى تاسف است كه در شرايطى كه خاطره پرداخت‌های كلان براى پوشش مطالبات موسسات اعتبارى، در حد ده‌ها هزار ميليارد تومان و آثار تورمى آن هنوز گريبانگير مردم است، اين مقامات بانک مركزى حاضر شوند چنين تصميمى را متقبل شوند.
@javadrooh
👈 دکتر محمد طبیبیان، اقتصاددان لیبرال ایرانی، در یادداشتی تلگرامی نوشت:
✍ مثل گذشته هزينه ادغام بانک‌های نظامی در بانک سپه هم به دوش مردم می‌افتد؛ چگونه؟ بالاخره بانک مركزى (ضرر آنها را) پرداخت می‌كند، از طريق افزايش پايه پولى و ايجاد نقدينگى كه منجر به تورم خواهد شد و كاهش قدرت خريد پول كه افزايش نرخ ارز را هم در نتيجه در مقطعى با جهش به همراه خواهد داشت.
✍ آنگاه همان‌ها كه اين تصمیم‌ها را اتخاذ و اجرايى می‌كنند، "كى بود، كى بود" راه می‌اندازند و دنبال تنبيه چند مبادله‌گر كنار خيابان می‌افتند و كسى هم خواهد گفت چند نفر را اعدام كنيد مساله حل خواهد شد.
✍ شايسته است افراد بيداردل از قبل اعلام كنند كه ما متوجه هستيم چه آشى در حال پختن است.
✍ واقع امر اين است كه اين بانک‌ها نظامى هستند، منابع را ضايع کرده‌اند، مديران آنان بايستى مورد پيگرد قرار گيرند و اين نهادها طبق قانون ورشكسته اعلام شوند.
✍ آن سپرده‌گذارى كه از خود نمی‌‌پرسيد نرخ‌هاى بالاى ۲۰درصد را اينها از كجا قرار است تامين مالى كنند؛ امروز بايد ريسک تصميم خود را بپذيرد.
✍ براساس قواعد ورشكستگى، اين سپرده‌گذاران فقط تا حد ارزش دارايى بنگاه ورشكسته می‌توانند مطالبه كنند.
✍ بانک سپه، بانک نیکنامى بوده است. اولين بانک ايرانى است كه در سال ١٣٠٤ تشكيل شد، زمانى كه براى ايرانيان داشتن يك بانک ايرانى آرزویی بود.
✍ قرار بود در درجه اول حساب‌هاى ارتش را نگهدارى كند. اما به كمال نقش یک بانک تجارى را در خدمت‌رسانى به عموم ايفا كرده است.
✍ اكنون با اين تصميم يعنى ادغام با چند بانک مشكل‌دار مرده، مجبور است چند جنازه را هضم كند.
✍ جاى تاسف است كه در شرايطى كه خاطره پرداخت‌های كلان براى پوشش مطالبات موسسات اعتبارى، در حد ده‌ها هزار ميليارد تومان و آثار تورمى آن هنوز گريبانگير مردم است، اين مقامات بانک مركزى حاضر شوند چنين تصميمى را متقبل شوند.
@javadrooh
Telegram
attach📎
👤 چهره روز: قدردانی اهل سیاست و فرهنگ از دکتر هادی خانیکی، منادی گفت‌وگو و یکی از نمادهای سیاستمدار فرهنگی و دانش‌ورز در عصر ما
@javadrooh
@javadrooh
Audio
✅سخنرانی استاد مصطفی ملکیان در مراسم «شب هادی خانیکی»
سه‌شنبه ۱۴ اسفند
سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران
⚠️با عرض پوزش چند ثانیه از اول همایش ضبط نشده است.
@mostafamalekian
سه‌شنبه ۱۴ اسفند
سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران
⚠️با عرض پوزش چند ثانیه از اول همایش ضبط نشده است.
@mostafamalekian
Forwarded from امتداد
✅ «مصطفی معین» در جلسه شورای عالی سازمان نظام پزشکی، به عنوان رئیس جدید شورای عالی نظام پزشکی انتخاب شد
📌مصطفی معین با ۲۴ رای موافق و یک رای ممتنع از ۲۵ رای، رییس #شورای_عالی #نظام_پزشکی کشور شد
📌معین فوق‌تخصص ایمنی‌شناسی کودکان و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران است.
رییس پیشین شورایعالی محمدرضا ظفرقندی بود که ماه پیش و به‌دنبال استعفای ایرج فاضل، به ریاست کل نظام پزشکی برگزیده شد.
#امتداد
@emtedadnet
📌مصطفی معین با ۲۴ رای موافق و یک رای ممتنع از ۲۵ رای، رییس #شورای_عالی #نظام_پزشکی کشور شد
📌معین فوق‌تخصص ایمنی‌شناسی کودکان و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران است.
رییس پیشین شورایعالی محمدرضا ظفرقندی بود که ماه پیش و به‌دنبال استعفای ایرج فاضل، به ریاست کل نظام پزشکی برگزیده شد.
#امتداد
@emtedadnet
Forwarded from نهضت آزادى ايران
🔸 نسبت اصلاح‌طلبی با اندیشه و عمل بازرگان
🔹 نقدی بر سخنان مصطفی تاج‌زاده درباره مهدی بازرگان در شماره ۵۶ اندیشه‌پویا
🖌 مهدی معتمدی مهر
@NehzatazadiIran
📌 بازرگان همان قدر در راستای سنت جمهوری‌خواهی قرار داشت که در ادامه سنت مشروطیت در معنای حاکمیت قانون عمل می‌کرد.
📌 عملکرد و آثار مکتوب بازرگان نشان می‌دهد که بازرگان هم در عرصه مبارزاتی انقلابی بود و هم به نهاد شورا و مشارکت عمومی و دمکراتیک و سازمان‌مند مردم معتقد بود اما با بی‌نظمی، قانون‌شکنی، نقض کرامت و نفی حقوق مردم مخالف بود. بازرگان عوامفریبی و پوپولیسم را دمکراسی و حتی عمل و روحیه انقلابی نمی‌دانست.
📌 رویدادهای انقلاب گواهی می‌دهند که متاسفانه حق با بازرگان بود. اتخاذ تصمیمات ضربتی و خلق‌الساعه و بروز رفتارهای ولنگار و قانون‌شکنانه برخی نهادهای انقلابی که به اسم «انقلابیگری» انجام می‌شد و حقوق اساسی و حریم خصوصی مردم را نقض می‌کردند، چه ارتباطی با مشارکت عمومی دارد؟
📌 اگر ادعای آقای تاج‌زاده را بپذیریم که « مهندس بازرگان با این روند انقلابی همدل نبود» اگر با این ادعا موافق باشیم، نقد بر چه کسی وارد است؟ بازرگان که مسئولیت را پذیرفت یا کسانی که مسئولیت را به او محول و بلکه تحمیل کردند و جز او هیچ گزینه‌ای را مد نظر نداشتند؟ به نظر می‌رسد، طرح شایباتی از این دست، به ابهامات در فرآیند مدیریت شورای انقلاب و رهبری انقلاب می‌افزاید.
📌 میان «میلیونی بودن» و «مردمی بودن» یک حزب باید تفاوت گذاشت. زمانی که تعداد اعضای یک حزب، فراوانی می‌گیرد اما اهداف دمکراتیک را دنبال نمی‌کند و شیوه مدیریت آن تمرکزگرایانه است، گیرم که از تعبیر «سانترالیسم دمکراتیک» بهره گیرد، در واقعیت اثری ندارد.
📌 اتفاقاً رهیافت سیاسی نهضت که در عبارت «جنگ ما جنگ حجت است و نه جنگ قدرت» و امروز این نگاه، در چارچوب «اصلاح‌طلبی جامعه‌محور» تبیین می‌شود، متمرکز بر این راهبرد است که رسالت یک حزب مردمی، اثرگذاری بر ساختار قدرت است و نه صرفاً ورود به عرصه قدرت که در شرایط پیشادمکراتیک می‌تواند سرمایه‌های اجتماعی را به هدر دهد.
📌 سنت تشکیلاتی آن نیست که حزبی درست کنیم که چند ده هزار نفر عضو دارد اما نه مبانی فکری منسجم دارد و نه اعضا در فرآیند تصمیم‌گیری‌های مدیران، مشارکت فعال و موثر دارند. حزبی که هم نیروی مدافع اقتصاد آزاد و هم عضو سوسیالیست دارد، هم عضو مذهبی و هم غیرمذهبی و هم مارکسیست و هم قومیت‌گرا در آن عضو باشد. این که دیگر سنت تشکیلاتی نیست. نوعی سنت توده‌گرایانه است.
📌 تاریخ را از ته نمی‌شود خواند. این که ما امروز به مشی اصلاحات معتقدیم و باور داریم که انقلاب هزینه‌های سنگین دارد، نباید منجر به این شود که فراموش کنیم، گفتمان انقلابی در سالیان منتهی به انقلاب اسلامی، گفتمانی جهانی، مقدس و حتی اخلاقی بود. نماد و معیار شرافت بود. کسی که انقلابی نبود، در منظر جامعه، اخلاقی ارزیابی نمی‌شد. گفتمان انقلابی بدون مبارزه مسلحانه بی‌معنا بود. نه آیت‌الله خمینی و نه آیت‌الله مطهری و هیچ یک از رهبران انقلاب، مشی مسلحانه را معادل با تروریسم نمی‌دانستند و نه تنها با آن مخالفتی نداشتند که از شهدای جنبش چریکی قدردانی هم می‌کردند. دغدغه رهبری انقلاب این بود که مدیریت مبارزات به دست جریانات مسلح نیافتد و دست بالا را پیدا نکنند؛ فقط در همین حد.
📌 بازرگان با اندیشه شریعتی کنار زده نشد. در روزگاری که بازرگان حذف شد، خواندن و حتی داشتن کتاب‌های شریعتی پیگرد امنیتی داشت. حذف بازرگان حاصل جنگ قدرت و توطئه‌ای غیرملی از یک سو و حاصل فراگیر شدن گفتمان چپ مارکسیستی از سوی دیگر بود که ذهن و روح مسلمانان خط امام و دیگران را احاطه کرده بود و بازرگان را لیبرال و سازشکار معرفی می‌کردند و نیز، پیامد شکست جریان روشنفکری در برای گفتمان سنت‌گرایی بود.
📌 آیا این امتیازی برای اصلاح‌طلبان دوم خردادی است که «اصلاحات» را از فوکو و پوپر و هابرماس و ماکس وبر و .... آموخته باشند اما به الگوی بومی و مسلمان ِ اصلاح‌طلبی در ایران ِ پس از انقلاب توجه نداشته باشند؟
📌 انکار این واقعیت از سوی اصلاح‌طلبان که طرح گفتمان اصلاحات پس از انقلاب اسلامی از سوی مهندس بازرگان و نهضت آزادی ایران آغاز شده شده است، هیچ حاصلی ندارد جز یک انقطاع تاریخی در ارایه تحلیلی منسجم که بی‌تردید به عدم اقناع افکار عمومی و تنزل جایگاه جنبش اصلاحات منجر خواهد شد. این پرش هجده ساله پیامدهای مخربی برای پایگاه اجتماعی اصلاح‌طلبی دارد.
@NehzatazadiIran
🔹 منبع: ماهنامه اندیشه پویا؛ شماره ۵۷
📎 متن کامل این یادداشت را در نشانی زیر بخوانید:
https://bit.ly/2TyfMGc
🔹 نقدی بر سخنان مصطفی تاج‌زاده درباره مهدی بازرگان در شماره ۵۶ اندیشه‌پویا
🖌 مهدی معتمدی مهر
@NehzatazadiIran
📌 بازرگان همان قدر در راستای سنت جمهوری‌خواهی قرار داشت که در ادامه سنت مشروطیت در معنای حاکمیت قانون عمل می‌کرد.
📌 عملکرد و آثار مکتوب بازرگان نشان می‌دهد که بازرگان هم در عرصه مبارزاتی انقلابی بود و هم به نهاد شورا و مشارکت عمومی و دمکراتیک و سازمان‌مند مردم معتقد بود اما با بی‌نظمی، قانون‌شکنی، نقض کرامت و نفی حقوق مردم مخالف بود. بازرگان عوامفریبی و پوپولیسم را دمکراسی و حتی عمل و روحیه انقلابی نمی‌دانست.
📌 رویدادهای انقلاب گواهی می‌دهند که متاسفانه حق با بازرگان بود. اتخاذ تصمیمات ضربتی و خلق‌الساعه و بروز رفتارهای ولنگار و قانون‌شکنانه برخی نهادهای انقلابی که به اسم «انقلابیگری» انجام می‌شد و حقوق اساسی و حریم خصوصی مردم را نقض می‌کردند، چه ارتباطی با مشارکت عمومی دارد؟
📌 اگر ادعای آقای تاج‌زاده را بپذیریم که « مهندس بازرگان با این روند انقلابی همدل نبود» اگر با این ادعا موافق باشیم، نقد بر چه کسی وارد است؟ بازرگان که مسئولیت را پذیرفت یا کسانی که مسئولیت را به او محول و بلکه تحمیل کردند و جز او هیچ گزینه‌ای را مد نظر نداشتند؟ به نظر می‌رسد، طرح شایباتی از این دست، به ابهامات در فرآیند مدیریت شورای انقلاب و رهبری انقلاب می‌افزاید.
📌 میان «میلیونی بودن» و «مردمی بودن» یک حزب باید تفاوت گذاشت. زمانی که تعداد اعضای یک حزب، فراوانی می‌گیرد اما اهداف دمکراتیک را دنبال نمی‌کند و شیوه مدیریت آن تمرکزگرایانه است، گیرم که از تعبیر «سانترالیسم دمکراتیک» بهره گیرد، در واقعیت اثری ندارد.
📌 اتفاقاً رهیافت سیاسی نهضت که در عبارت «جنگ ما جنگ حجت است و نه جنگ قدرت» و امروز این نگاه، در چارچوب «اصلاح‌طلبی جامعه‌محور» تبیین می‌شود، متمرکز بر این راهبرد است که رسالت یک حزب مردمی، اثرگذاری بر ساختار قدرت است و نه صرفاً ورود به عرصه قدرت که در شرایط پیشادمکراتیک می‌تواند سرمایه‌های اجتماعی را به هدر دهد.
📌 سنت تشکیلاتی آن نیست که حزبی درست کنیم که چند ده هزار نفر عضو دارد اما نه مبانی فکری منسجم دارد و نه اعضا در فرآیند تصمیم‌گیری‌های مدیران، مشارکت فعال و موثر دارند. حزبی که هم نیروی مدافع اقتصاد آزاد و هم عضو سوسیالیست دارد، هم عضو مذهبی و هم غیرمذهبی و هم مارکسیست و هم قومیت‌گرا در آن عضو باشد. این که دیگر سنت تشکیلاتی نیست. نوعی سنت توده‌گرایانه است.
📌 تاریخ را از ته نمی‌شود خواند. این که ما امروز به مشی اصلاحات معتقدیم و باور داریم که انقلاب هزینه‌های سنگین دارد، نباید منجر به این شود که فراموش کنیم، گفتمان انقلابی در سالیان منتهی به انقلاب اسلامی، گفتمانی جهانی، مقدس و حتی اخلاقی بود. نماد و معیار شرافت بود. کسی که انقلابی نبود، در منظر جامعه، اخلاقی ارزیابی نمی‌شد. گفتمان انقلابی بدون مبارزه مسلحانه بی‌معنا بود. نه آیت‌الله خمینی و نه آیت‌الله مطهری و هیچ یک از رهبران انقلاب، مشی مسلحانه را معادل با تروریسم نمی‌دانستند و نه تنها با آن مخالفتی نداشتند که از شهدای جنبش چریکی قدردانی هم می‌کردند. دغدغه رهبری انقلاب این بود که مدیریت مبارزات به دست جریانات مسلح نیافتد و دست بالا را پیدا نکنند؛ فقط در همین حد.
📌 بازرگان با اندیشه شریعتی کنار زده نشد. در روزگاری که بازرگان حذف شد، خواندن و حتی داشتن کتاب‌های شریعتی پیگرد امنیتی داشت. حذف بازرگان حاصل جنگ قدرت و توطئه‌ای غیرملی از یک سو و حاصل فراگیر شدن گفتمان چپ مارکسیستی از سوی دیگر بود که ذهن و روح مسلمانان خط امام و دیگران را احاطه کرده بود و بازرگان را لیبرال و سازشکار معرفی می‌کردند و نیز، پیامد شکست جریان روشنفکری در برای گفتمان سنت‌گرایی بود.
📌 آیا این امتیازی برای اصلاح‌طلبان دوم خردادی است که «اصلاحات» را از فوکو و پوپر و هابرماس و ماکس وبر و .... آموخته باشند اما به الگوی بومی و مسلمان ِ اصلاح‌طلبی در ایران ِ پس از انقلاب توجه نداشته باشند؟
📌 انکار این واقعیت از سوی اصلاح‌طلبان که طرح گفتمان اصلاحات پس از انقلاب اسلامی از سوی مهندس بازرگان و نهضت آزادی ایران آغاز شده شده است، هیچ حاصلی ندارد جز یک انقطاع تاریخی در ارایه تحلیلی منسجم که بی‌تردید به عدم اقناع افکار عمومی و تنزل جایگاه جنبش اصلاحات منجر خواهد شد. این پرش هجده ساله پیامدهای مخربی برای پایگاه اجتماعی اصلاح‌طلبی دارد.
@NehzatazadiIran
🔹 منبع: ماهنامه اندیشه پویا؛ شماره ۵۷
📎 متن کامل این یادداشت را در نشانی زیر بخوانید:
https://bit.ly/2TyfMGc
Telegraph
نسبت اصلاح‌طلبی با اندیشه و عمل بازرگان
نقدی بر سخنان مصطفی تاج‌زاده درباره مهدی بازرگان در شماره 56 اندیشه‌پویا منبع: ماهنامه اندیشه پویا؛ شماره ۵۷ شماره 56 ماهنامه «اندیشه پویا» گفتگویی مفصل با عنوان «میزگرد بازرگان» منتشر کرد که با حضور آقایان عباس عبدی و مصطفی تاج‌زاده به ارزیابی «نسبت اصلاح‌طلبان…
4_6023627873850492426.pdf
127.9 KB
📨 نگاه خوانندگان: "تاملی پیرامون خلقیات خودمان"| یادداشتی از حامد اکبری گندمانی، از همراهان "راهبرد"
@javadrooh
@javadrooh
Forwarded from روزنامه سازندگی
➖عبور مصدق از مصدق/ نقد آزادیخواهانه بر دکتر محمد مصدق چه تفاوتی با نقد محافظه‌کارانه دارد و چرا و چگونه مصدق به خودکشی سیاسی دست زد؟
▫️ما از مصدق عبور نکردیم. مصدق خود از مصدق عبور کرد آن زمان که از لیبرالیسم به سوی پوپولیسم عبور کرد. مرحوم خلیل ملکی به او گفته بود راهی که می‌رود به جهنم است هرچند که یاران مصدق با او تا جهنم هم آمدند. اما وفای عهد آنان؛ (صدیقی‌ها و ملکی‌ها و بازرگان‌ها و…) کافی نبود. فرصت از دست رفته بود.
▫️آنچه از او بر جا ماند پول هنگفت نفت زیر پای دیکتاتوری پهلوی، تضعیف تاریخی نهاد وزارت به عنوان سنگری در برابر سلطنت و جامع های سرخورده در برابر حکومت بود که تنها دلخوشی‌اش دوران طلایی مصدق بود. اینها شاید برای آن پیرمرد شریف بس باشد اما برای ملت ایران کافی نیست
▫️یادداشت محمد قوچانی، سردبیر #سازندگی درباره دکتر محمد مصدق را در لینک زیر بخوانید؛👇
🔗 https://sazandeginews.com/News/3365
@saazandegi
▫️ما از مصدق عبور نکردیم. مصدق خود از مصدق عبور کرد آن زمان که از لیبرالیسم به سوی پوپولیسم عبور کرد. مرحوم خلیل ملکی به او گفته بود راهی که می‌رود به جهنم است هرچند که یاران مصدق با او تا جهنم هم آمدند. اما وفای عهد آنان؛ (صدیقی‌ها و ملکی‌ها و بازرگان‌ها و…) کافی نبود. فرصت از دست رفته بود.
▫️آنچه از او بر جا ماند پول هنگفت نفت زیر پای دیکتاتوری پهلوی، تضعیف تاریخی نهاد وزارت به عنوان سنگری در برابر سلطنت و جامع های سرخورده در برابر حکومت بود که تنها دلخوشی‌اش دوران طلایی مصدق بود. اینها شاید برای آن پیرمرد شریف بس باشد اما برای ملت ایران کافی نیست
▫️یادداشت محمد قوچانی، سردبیر #سازندگی درباره دکتر محمد مصدق را در لینک زیر بخوانید؛👇
🔗 https://sazandeginews.com/News/3365
@saazandegi
👁🗨 نگاه تحليلگران: "استانی شدن انتخابات؛ فرصتی برای بالندگی شورا"
👈 محسن داوری، عضو شورای منطقه خراسان شمالی حزب اتحادملت، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:
✍ شورا در جمهوری اسلامی به نهادی ابتر می ماند؛ تلاطمات سهمگین ماه‌های نخست پیروزی انقلاب بهمن۵۷ خیلی زود بساط اداره شورایی امور جاری مملکت را برچید.
✍ کنش‌های اغلب خشونت‌بار و کارزارهای گاه خونین احزاب و تشکل‌های صنفی و سیاسی در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی هرگز مجال نداد تا امثال آیت‌الله طالقانی ثمرات اندیشه اداره شورایی کشور، از کارخانه‌ها و مراکز تولید گرفته تا مساجد و مدارس و دانشگاه‌ها و ادارات دولتی و موسسات عمومی و مدیریت شهر و روستا و حتی رادیو تلویزیون و سپاه را، به نهادسازان و تصمیم‌گیران نظام تازه تاسیس، به خوبی بنمایانند.
✍ اکنون، در چهل سالگی نظام جمهوری اسلامی، با وجود شرح وظایف و اختیارات نه چندان گسترده‌ای که برای این شیر بی یال و دم و اشکم در قوانین رسمی کشور تعریف شده، اغراق نیست اگر گفته شود از شورا و کارکردهای محتمل آن، پیکره نحیفی برجا مانده که آن هم فقط به کار سروسامان دادن نصفه و نیمه مدیریت شهری می‌آید.
✍ کسی به یاد دارد آخرین باری که شورایعالی استان‌ها، بعنوان نهاد فرادستی شوراهای اسلامی شهرها و روستاهای سراسر کشور، لایحه‌ای برای طرح در مجلس و تبدیل شدن به قانون فرستاده، کی بوده است؟
✍ بخشی از ناکارآمدی ساختاری نظام بوروکراتیک کشورمان هم از همین خلأ ناشی می‌شود؛ چون قوانین جاری ما برای اداره ریز و درشت امور، اغلب از سوی مرکزنشینان ناآشنا به داشته‌ها و نداشته‌های مناطق پیرامونی، تصویب و ابلاغ می‌شود و بسیار پیش آمده که برای جغرافیای متکثر اقتصادی و اجتماعی استان‌ها و شهرستان‌های دور و نزدیک، نسخه یکسانی نوشته و اجرایی می‌شود که میزان نیل به پیروزی و شکست در چنین سیاستگذاری‌هایی، ناگفته پیداست.
✍ این درحالی است که پیدایش نهادی مثل انجمن‌های محلی دقیقا به همین منظور در دنیا رخ داده و چندان تفاوتی هم نمی‌کند آن را میراث دولت-شهرهای یونان باستان بدانیم یا برگرفته از شیوه‌ای مدیریتی در سده‌هایی از امپراتوری‌های تاریخی ایران یا حتی پیروی از سیره گرانقدر پیامبر خاتم(ص) در تشکیل مجالس شور مبتنی بر حکم وحی، که بعدها نام بامسمای "حلقه‌های محمدی" بر آن نهاده شد.
✍ هرچه هست، در دنیای مدرن هم شورا اسلوبی پذیرفتنی است برای پیگیری مطالبات و خواسته‌های شهروندان و موکلان هر بخش و منطقه، برای تاثیرگذاری بر سرنوشت جمعی‌شان و بهره‌مندی از مزیت‌های مدیریت مشارکتی و در راستای تقویت سرمایه اجتماعی.
✍ پارلمان محلی، امروز اصطلاحی فراگیر برای اشاره به این نهاد است که در نفس خود، معنا و مفهومی ژرف به همراه دارد و حاکی از اختیارات و وظایف و مسئولیت‌های سنگین برای وکلای حاضر در چنین نهادی است.
✍ در برابر، پارلمان‌های ملی (و در پاره‌ای موارد نیز مجالس ایالتی) اختیارات، مسئولیت‌ها و وظایفی گسترده‌تر از انجمن‌ها و شوراهای شهر و روستا برعهده دارند.
✍ این تقسیم کار مبتنی بر خرد جمعی و به پشتوانه تجارب تاریخی بسیار، دست کم از دوران انقلاب فرانسه تا امروز، دستاوردهای زیادی برای جوامع گوناگون در پی داشته و هر روز جایگاه خود را در مناسبات و اندیشه‌های حکمرانی مکاتب مختلف مستحکم‌تر کرده است.
✍ طرح موضوع استانی شدن انتخابات مجلس شورای اسلامی در سپهر سیاسی کشور مجالی برای بازاندیشی درباره کارکردهای نهاد شورا، تفکیک وظایف پارلمان‌های محلی و ملی و رجعت به جایگاه مهم شورا و مدیریت شورایی در اداره امور روزمره و حتی تصمیم گیری و تصمیم‌سازی‌های کلان است.
✍ در این رهیافت، هم شئون مجلس در تقنین و نظارت و در رأس امور بودن، ارتقا می‌یابد و هم مشارکت آحاد شهروندان در مدیریت بهینه و هزینه‌کرد منابع مطابق خواست و نظر ساکنان محلی و اداره آبادی و شهر و شهرستان و استان‌ها، به شکلی دموکراتیک و عینی محقق شود.
✍ اگر قرار است انتخابات مجلس، استانی برگزار شود، بهتر است ضمن سپردن نقش بیشتر و موثرتر به احزاب در کلیت موضوع، به تفاسیری فراخ‌تر از گذشته و حال درباره ماهیت و کارکردهای شوراها دست یازید و حتی با اصلاح قوانین کنونی به نفع بسط نفوذ و قدرت تصمیم‌گیری این نهاد مردمی، زمینه چابک‌سازی دولت/حکومت و فراغ خاطر بیشتر نمایندگان پارلمان در پیشبرد اهداف و سیاست‌های کلان ملی را فراهم کرد تا در پی خود، بسترساز تقویت و تحکیم مناسبات جامعه مدنی و نخبگان شود.
@javadrooh
👈 محسن داوری، عضو شورای منطقه خراسان شمالی حزب اتحادملت، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:
✍ شورا در جمهوری اسلامی به نهادی ابتر می ماند؛ تلاطمات سهمگین ماه‌های نخست پیروزی انقلاب بهمن۵۷ خیلی زود بساط اداره شورایی امور جاری مملکت را برچید.
✍ کنش‌های اغلب خشونت‌بار و کارزارهای گاه خونین احزاب و تشکل‌های صنفی و سیاسی در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی هرگز مجال نداد تا امثال آیت‌الله طالقانی ثمرات اندیشه اداره شورایی کشور، از کارخانه‌ها و مراکز تولید گرفته تا مساجد و مدارس و دانشگاه‌ها و ادارات دولتی و موسسات عمومی و مدیریت شهر و روستا و حتی رادیو تلویزیون و سپاه را، به نهادسازان و تصمیم‌گیران نظام تازه تاسیس، به خوبی بنمایانند.
✍ اکنون، در چهل سالگی نظام جمهوری اسلامی، با وجود شرح وظایف و اختیارات نه چندان گسترده‌ای که برای این شیر بی یال و دم و اشکم در قوانین رسمی کشور تعریف شده، اغراق نیست اگر گفته شود از شورا و کارکردهای محتمل آن، پیکره نحیفی برجا مانده که آن هم فقط به کار سروسامان دادن نصفه و نیمه مدیریت شهری می‌آید.
✍ کسی به یاد دارد آخرین باری که شورایعالی استان‌ها، بعنوان نهاد فرادستی شوراهای اسلامی شهرها و روستاهای سراسر کشور، لایحه‌ای برای طرح در مجلس و تبدیل شدن به قانون فرستاده، کی بوده است؟
✍ بخشی از ناکارآمدی ساختاری نظام بوروکراتیک کشورمان هم از همین خلأ ناشی می‌شود؛ چون قوانین جاری ما برای اداره ریز و درشت امور، اغلب از سوی مرکزنشینان ناآشنا به داشته‌ها و نداشته‌های مناطق پیرامونی، تصویب و ابلاغ می‌شود و بسیار پیش آمده که برای جغرافیای متکثر اقتصادی و اجتماعی استان‌ها و شهرستان‌های دور و نزدیک، نسخه یکسانی نوشته و اجرایی می‌شود که میزان نیل به پیروزی و شکست در چنین سیاستگذاری‌هایی، ناگفته پیداست.
✍ این درحالی است که پیدایش نهادی مثل انجمن‌های محلی دقیقا به همین منظور در دنیا رخ داده و چندان تفاوتی هم نمی‌کند آن را میراث دولت-شهرهای یونان باستان بدانیم یا برگرفته از شیوه‌ای مدیریتی در سده‌هایی از امپراتوری‌های تاریخی ایران یا حتی پیروی از سیره گرانقدر پیامبر خاتم(ص) در تشکیل مجالس شور مبتنی بر حکم وحی، که بعدها نام بامسمای "حلقه‌های محمدی" بر آن نهاده شد.
✍ هرچه هست، در دنیای مدرن هم شورا اسلوبی پذیرفتنی است برای پیگیری مطالبات و خواسته‌های شهروندان و موکلان هر بخش و منطقه، برای تاثیرگذاری بر سرنوشت جمعی‌شان و بهره‌مندی از مزیت‌های مدیریت مشارکتی و در راستای تقویت سرمایه اجتماعی.
✍ پارلمان محلی، امروز اصطلاحی فراگیر برای اشاره به این نهاد است که در نفس خود، معنا و مفهومی ژرف به همراه دارد و حاکی از اختیارات و وظایف و مسئولیت‌های سنگین برای وکلای حاضر در چنین نهادی است.
✍ در برابر، پارلمان‌های ملی (و در پاره‌ای موارد نیز مجالس ایالتی) اختیارات، مسئولیت‌ها و وظایفی گسترده‌تر از انجمن‌ها و شوراهای شهر و روستا برعهده دارند.
✍ این تقسیم کار مبتنی بر خرد جمعی و به پشتوانه تجارب تاریخی بسیار، دست کم از دوران انقلاب فرانسه تا امروز، دستاوردهای زیادی برای جوامع گوناگون در پی داشته و هر روز جایگاه خود را در مناسبات و اندیشه‌های حکمرانی مکاتب مختلف مستحکم‌تر کرده است.
✍ طرح موضوع استانی شدن انتخابات مجلس شورای اسلامی در سپهر سیاسی کشور مجالی برای بازاندیشی درباره کارکردهای نهاد شورا، تفکیک وظایف پارلمان‌های محلی و ملی و رجعت به جایگاه مهم شورا و مدیریت شورایی در اداره امور روزمره و حتی تصمیم گیری و تصمیم‌سازی‌های کلان است.
✍ در این رهیافت، هم شئون مجلس در تقنین و نظارت و در رأس امور بودن، ارتقا می‌یابد و هم مشارکت آحاد شهروندان در مدیریت بهینه و هزینه‌کرد منابع مطابق خواست و نظر ساکنان محلی و اداره آبادی و شهر و شهرستان و استان‌ها، به شکلی دموکراتیک و عینی محقق شود.
✍ اگر قرار است انتخابات مجلس، استانی برگزار شود، بهتر است ضمن سپردن نقش بیشتر و موثرتر به احزاب در کلیت موضوع، به تفاسیری فراخ‌تر از گذشته و حال درباره ماهیت و کارکردهای شوراها دست یازید و حتی با اصلاح قوانین کنونی به نفع بسط نفوذ و قدرت تصمیم‌گیری این نهاد مردمی، زمینه چابک‌سازی دولت/حکومت و فراغ خاطر بیشتر نمایندگان پارلمان در پیشبرد اهداف و سیاست‌های کلان ملی را فراهم کرد تا در پی خود، بسترساز تقویت و تحکیم مناسبات جامعه مدنی و نخبگان شود.
@javadrooh
Telegram
attach📎
📰 پیشخوان: هجدهمین شماره دوره جدید هفته‌نامه "صدا" (شماره ویژه آخر سال) در یکصد صفحه فردا منتشر می‌شود.
@javadrooh
@javadrooh
📰 پیشخوان: واکنش تند روزنامه نزدیک به سپاه به حاکم شدن اسپانسرها بر صداوسیما
@javadrooh
@javadrooh
📰 پیشخوان: دور جدید حملات به ظریف| دلواپسان در حرکت تاکتیکی جدید خود، هر رخدادی در جهت افول موقعیت دیپلماتیک کشور را به استعفای ۴۸ساعته ارتباط می‌دهند...
@javadrooh
@javadrooh
📰 پیشخوان: انتظار دیگری داشتید؟ کیهان، فردی را که ادعا می‌شود زمانی اصلاح‌طلب بوده (و البته تخلفی در آن دوره نداشته)، به خاتمی ربط می‌دهد؛ اما از ارتباطات او با اصولگرایان و قرارگاه خاتم در زمان تخلفات پتروشیمی هیچ نمی‌گوید...
@javadrooh
@javadrooh
📰 پیشخوان: روزنامه "دنیای اقتصاد" در تیتر یک خود، از اعتراف رییس کل بانک مرکزی به نادرست بودن سیاست سرکوب دولتی قیمت ارز در یک سال گذشته که مفاسد و رانت‌های گسترده‌ای در پی داشت، خبر داده است.
@javadrooh
@javadrooh
📰 پیشخوان: تیتر بسیار جذاب و گویای روزنامه "آفتاب یزد" در توصیف مرجان شیخ‌الاسلامی
@javadrooh
@javadrooh
Forwarded from سهند ایرانمهر
علیرضا کفایی نوشته است: مرجان شیخ الاسلام در انتخابات مجلس ششم بدون نظر جبهه مشارکت و برای فریب دادن مردم از پوستر مشارکت استفاده کرده؛ در هیچ شهرستانی ایشان کاندیدای مشارکت نبودند. بنا به گفته برخی از اعضای جبهه مشارکت با جستجوی لیست نامزدهای #جبهه_مشارکت در انتخابات مجلس ششم منتشر شده در روزنامه مشارکت مورخ ۲۱ بهمن ۷۸ نامی از وی دیده نمی شود.
@sahandiranmehr
@sahandiranmehr
👁🗨 نگاه تحليلگران: "دو نگاه به آمریکا"|بخش نخست
👈 دکتر مهدی نوربخش، استاد روابط خارجی و تجارت جهانی دانشگاه هریسبرگ، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:
✍ امروز در جامعه ما دو نگاه متفاوت و متضاد که بیشتر محصول ذهنیات دو گروه مختلف اجتماعی است، نسبت به امریکا وجود دارد.
✍ نگاه اول آمریکا را بسیار قدرتمند می‌بیند و باور دارد که این کشور بعنوان یک قدرت فائق قادر خواهد بود که به‌تنهایی در صحنه جهانی تاثیرگذار بوده و آنگونه که می‌خواهد عمل کند.
✍ نگاه دوم ادعا می‌کند که "دیگر پشمی در کلاه آمریکا نیست...و امروز اقتدار آمریکا زیر سئوال رفته است". در گذشته نه چندان دور، حامیان نگاه دوم از فروپاشی اقتصاد آمریکا کرارا خبر داده بودند.
✍ مشکل نگاه اول این است که به تحولات جهانی و ایجاد یک نظم جدید جهانی در طول سه دهه گذشته خصوصا در سطح سیاست و اقتصاد بین‌الملل توجه کافی مبذول نمی‌دارد.
✍ در دوران جنگ سرد، روابط بین‌الملل دوقطبی (Bipolar) شده بود و دو کمپ غرب و شرق در مقابل یکدیگر قرار گرفته بودند؛ اما امروز جهان چندقطبی (Multipolar) شده است.
✍ حجم اقتصاد اتحادیه اروپا تقریبا معادل حجم اقتصاد آمریکاست. آلمان و ژاپن رشد چشمگیری در صنعت و تکنولوژی داشته‌اند.
✍ در این جهان چندقطبی، هیچ کشوری به‌تنهایی نمی‌تواند در این نظم جهانی جدید تاثیرگذار باشد. کشورها در سایه همکاری‌های بین‌المللی، شرکت فعال در نهادهای جهانی که اکثرا بعد از جنگ جهانی دوم شکل گرفته و روزبه‌روز بر اهمیت آنها افزون شده است، امنیت و اقتصاد پویایی پیدا می‌کنند.
✍ دوران جدایی (Isolation) از نظم جدید جهانی به سر آمده است و کشورهایی که به دنبال جدایی و استقلال‌طلبی از این نظم جدید جهانی بوده و برای خود حق ویژه‌ای را در کنش‌های بین‌المللی قائل هستند، نمی‌توانند برای ایجاد امنیت و ساخت اقتصادی پویا از منابعی که جهانی شدن اقتصاد و سیاست فراهم آورده، استفاده کنند.
✍ راست‌های سیاسی دنیا با شعارهای فریبنده جدایی‌طلبی و دولت ترامپ در امریکا با شعار "آمریکا اول" America First کوشش کرده‌اند که خود را از این نظم جدا کنند، اما با شکست روبرو شده‌اند.
✍ انگلیس با بیرون رفتن از اتحادیه اروپا و ترامپ با جنگ‌های تجاری خود خواسته‌اند که بر این جدایی‌طلبی اصرار ورزیده؛ اما با شکست فاحشی روبرو شده‌اند.
✍ بسیاری در درون کشور ما این نظم جدید جهانی را با برچسب "نئولیبرالیسم" محکوم کرده‌اند؛ بدون آنکه به ارزیابی محققانه ابعاد مختلف و وسیع آن همت گمارند.
✍ نئولیبرالیسم پدیده‌ای نه چندان جدید و یک پدیده سیاسی- اقتصادی است که ربط مستقیمی با این نظم بین‌المللی جدید ندارد.
✍ ترامپ در خروج از برجام شکست خورد؛ به خاطر اینکه به این نظم جدید که کنش‌های یکجانبه (Bilateralism) را مطرود می‌داند و به همکاری‌های چندجانبه (Multilateralism) در اقتصاد و سیاست روی آورده، اعتنا نداشته است.
✍ لذا آمریکا دیگر نمی‌تواند در اثر ایجاد این نظم جدید جهانی یک قدرت مطلق‌العنان بماند؛ اگرچه یک کشور بسیار قدرتمند به لحاظ اقتصادی و نظامی است.
✍ اما مشکل نگاه دوم به امریکا این است که از این کشور یک شناخت عینی و ملموس ندارد. قدرت اقتصادی و نظامی آمریکا را خوب درک نمی‌کند.
✍ آمریکا امروز بزرگترین اقتصاد دنیا را دارد. بودجه نظامی سالانه این کشور به مرز ۹۰۰میلیارد دلار می‌رسد. آمریکا نقش بسیارکلیدی و اساسی در ساختن نهادهای بین‌المللی نظیر سازمان ملل متحد، بانک جهانی، صندوق بین‌المللی پول و سازمان تجارت جهانی داشته است.
✍ اگرچه در شورای امنیت سازمان ملل رای آمریکا می‌تواند در مقابل وتوی چهار عضو دائم این نهاد قرار گیرد، اما در تمام سازمان‌های بین‌المللی نفوذ زیادی داشته و تصمیمش تاثیرگذار است.
✍ پدیده‌ای که نگاه دوم به آمریکا از فهم آن عاجز مانده است، نقش رهبری آمریکا توسط رییسان جمهور این کشور در زمان‌های مختلف برای ایجاد اجماع جهانی است.
✍ اگر رییس‌جمهوری در آمریکا مشروعیت مردمی و اقبال جهانی داشت، آن رییس‌جمهور قادر خواهد بود که برای حل یک مشکل بین‌المللی به ایجاد یک اجماع موفق بین‌المللی توفیق یابد.
✍ لذا کسانی که در نگاه دوم ادعا می‌کنند که "امروز اقتدار آمریکا به زیر سئوال رفته است" که درست هم می‌گویند، نمی‌توانند درک کنند که اقتدار آمریکا به خاطر ترامپ زیر سئوال رفته و آمریکا همیشه با ترامپ هویت پیدا نمی‌کند.
✍ اوباما به خاطر مقبولیت جهانی خود توانست تحریم‌های بین‌المللی کمرشکن و فلج‌کننده‌ای را بر ایران تحمیل کند تا ایران برای عقد برجام به پای میز مذاکره کشیده شود.
✍ در مورد قدرت نظامی آمریکا دائما گروه دوم به خود و به جامعه شک و شبهه تزریق می‌کند.
🔅 ادامه یادداشت در پست بعدی👇👇
@javadrooh
👈 دکتر مهدی نوربخش، استاد روابط خارجی و تجارت جهانی دانشگاه هریسبرگ، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت:
✍ امروز در جامعه ما دو نگاه متفاوت و متضاد که بیشتر محصول ذهنیات دو گروه مختلف اجتماعی است، نسبت به امریکا وجود دارد.
✍ نگاه اول آمریکا را بسیار قدرتمند می‌بیند و باور دارد که این کشور بعنوان یک قدرت فائق قادر خواهد بود که به‌تنهایی در صحنه جهانی تاثیرگذار بوده و آنگونه که می‌خواهد عمل کند.
✍ نگاه دوم ادعا می‌کند که "دیگر پشمی در کلاه آمریکا نیست...و امروز اقتدار آمریکا زیر سئوال رفته است". در گذشته نه چندان دور، حامیان نگاه دوم از فروپاشی اقتصاد آمریکا کرارا خبر داده بودند.
✍ مشکل نگاه اول این است که به تحولات جهانی و ایجاد یک نظم جدید جهانی در طول سه دهه گذشته خصوصا در سطح سیاست و اقتصاد بین‌الملل توجه کافی مبذول نمی‌دارد.
✍ در دوران جنگ سرد، روابط بین‌الملل دوقطبی (Bipolar) شده بود و دو کمپ غرب و شرق در مقابل یکدیگر قرار گرفته بودند؛ اما امروز جهان چندقطبی (Multipolar) شده است.
✍ حجم اقتصاد اتحادیه اروپا تقریبا معادل حجم اقتصاد آمریکاست. آلمان و ژاپن رشد چشمگیری در صنعت و تکنولوژی داشته‌اند.
✍ در این جهان چندقطبی، هیچ کشوری به‌تنهایی نمی‌تواند در این نظم جهانی جدید تاثیرگذار باشد. کشورها در سایه همکاری‌های بین‌المللی، شرکت فعال در نهادهای جهانی که اکثرا بعد از جنگ جهانی دوم شکل گرفته و روزبه‌روز بر اهمیت آنها افزون شده است، امنیت و اقتصاد پویایی پیدا می‌کنند.
✍ دوران جدایی (Isolation) از نظم جدید جهانی به سر آمده است و کشورهایی که به دنبال جدایی و استقلال‌طلبی از این نظم جدید جهانی بوده و برای خود حق ویژه‌ای را در کنش‌های بین‌المللی قائل هستند، نمی‌توانند برای ایجاد امنیت و ساخت اقتصادی پویا از منابعی که جهانی شدن اقتصاد و سیاست فراهم آورده، استفاده کنند.
✍ راست‌های سیاسی دنیا با شعارهای فریبنده جدایی‌طلبی و دولت ترامپ در امریکا با شعار "آمریکا اول" America First کوشش کرده‌اند که خود را از این نظم جدا کنند، اما با شکست روبرو شده‌اند.
✍ انگلیس با بیرون رفتن از اتحادیه اروپا و ترامپ با جنگ‌های تجاری خود خواسته‌اند که بر این جدایی‌طلبی اصرار ورزیده؛ اما با شکست فاحشی روبرو شده‌اند.
✍ بسیاری در درون کشور ما این نظم جدید جهانی را با برچسب "نئولیبرالیسم" محکوم کرده‌اند؛ بدون آنکه به ارزیابی محققانه ابعاد مختلف و وسیع آن همت گمارند.
✍ نئولیبرالیسم پدیده‌ای نه چندان جدید و یک پدیده سیاسی- اقتصادی است که ربط مستقیمی با این نظم بین‌المللی جدید ندارد.
✍ ترامپ در خروج از برجام شکست خورد؛ به خاطر اینکه به این نظم جدید که کنش‌های یکجانبه (Bilateralism) را مطرود می‌داند و به همکاری‌های چندجانبه (Multilateralism) در اقتصاد و سیاست روی آورده، اعتنا نداشته است.
✍ لذا آمریکا دیگر نمی‌تواند در اثر ایجاد این نظم جدید جهانی یک قدرت مطلق‌العنان بماند؛ اگرچه یک کشور بسیار قدرتمند به لحاظ اقتصادی و نظامی است.
✍ اما مشکل نگاه دوم به امریکا این است که از این کشور یک شناخت عینی و ملموس ندارد. قدرت اقتصادی و نظامی آمریکا را خوب درک نمی‌کند.
✍ آمریکا امروز بزرگترین اقتصاد دنیا را دارد. بودجه نظامی سالانه این کشور به مرز ۹۰۰میلیارد دلار می‌رسد. آمریکا نقش بسیارکلیدی و اساسی در ساختن نهادهای بین‌المللی نظیر سازمان ملل متحد، بانک جهانی، صندوق بین‌المللی پول و سازمان تجارت جهانی داشته است.
✍ اگرچه در شورای امنیت سازمان ملل رای آمریکا می‌تواند در مقابل وتوی چهار عضو دائم این نهاد قرار گیرد، اما در تمام سازمان‌های بین‌المللی نفوذ زیادی داشته و تصمیمش تاثیرگذار است.
✍ پدیده‌ای که نگاه دوم به آمریکا از فهم آن عاجز مانده است، نقش رهبری آمریکا توسط رییسان جمهور این کشور در زمان‌های مختلف برای ایجاد اجماع جهانی است.
✍ اگر رییس‌جمهوری در آمریکا مشروعیت مردمی و اقبال جهانی داشت، آن رییس‌جمهور قادر خواهد بود که برای حل یک مشکل بین‌المللی به ایجاد یک اجماع موفق بین‌المللی توفیق یابد.
✍ لذا کسانی که در نگاه دوم ادعا می‌کنند که "امروز اقتدار آمریکا به زیر سئوال رفته است" که درست هم می‌گویند، نمی‌توانند درک کنند که اقتدار آمریکا به خاطر ترامپ زیر سئوال رفته و آمریکا همیشه با ترامپ هویت پیدا نمی‌کند.
✍ اوباما به خاطر مقبولیت جهانی خود توانست تحریم‌های بین‌المللی کمرشکن و فلج‌کننده‌ای را بر ایران تحمیل کند تا ایران برای عقد برجام به پای میز مذاکره کشیده شود.
✍ در مورد قدرت نظامی آمریکا دائما گروه دوم به خود و به جامعه شک و شبهه تزریق می‌کند.
🔅 ادامه یادداشت در پست بعدی👇👇
@javadrooh
راهبرد
👁🗨 نگاه تحليلگران: "دو نگاه به آمریکا"|بخش نخست 👈 دکتر مهدی نوربخش، استاد روابط خارجی و تجارت جهانی دانشگاه هریسبرگ، در یادداشتی برای "راهبرد" نوشت: ✍ امروز در جامعه ما دو نگاه متفاوت و متضاد که بیشتر محصول ذهنیات دو گروه مختلف اجتماعی است، نسبت به امریکا…
👁🗨 نگاه تحليلگران: "دو نگاه به آمریکا"| بخش دوم| نوشته: مهدی نوربخش
✍ دائما می‌شنویم که نیروی نظامی کشور به درجه‌ای رسیده که می‌تواند به‌راحتی با ارتش آمریکا وارد یک تنش شود. درجه‌داری گفته بود: "ناوهای آمریکا را می‌توانیم آنچنان دقیق بزنیم که موشک وسطش فرود آید".
✍ اما سئوال اصلی که این درجه‌دار از خود نکرده بود، این بود که نهایت جنگ آمریکا با کشور ما به کجا ختم خواهد شد؟
✍ فرض کنیم یک موشک ایران هم چنین موفقیتی را احراز کرد، آیا در یک تنش نظامی بین آمریکا و ایران، جنگ به همانجا خاتمه پیدا خواهد کرد؟
✍ هر دو نگاه اول و دوم، بدون شک به کشور ما در فهم امریکا کمکی نخواهند کرد تا جایگاهی برای خود در نظم جدید بین‌الملل ایجاد کند.
✍ در این نظم جدید، اقتصاد حرف اول و مهمترین حرف را می‌زند. کشورهای استبدادی می‌توانند تا بن دندان مسلح شوند، اما ارتشی نیرومند نهایتا نمی‌تواند ضامن امنیت و پویایی اقتصاد یک کشور شود.
✍ اتحاد جماهیر شوروی سابق نهایتا به نقطه‌ای رسید که ارتش بسیار نیرومند آن نتوانست در نجات اقتصادی آن تاثیرگذار باشد.
✍ باید این نظم جدید بین‌المللی را شناخت. برای شناخت این نظم جدید باید "شهروند جهانی" شد.
✍ یک شهروند جهانی در تعامل با دنیا و نهادهای بین‌المللی، از منابع عظیمی که دنیای جهانی‌شده و نظم جدید در آن فراهم آورده، استفاده می‌کند تا اقتصادی پویا ایجاد کند.
✍ بسیاری از کشورهای صنعتی امروز از مرزهای توسعه اقتصادی و تکنولوژی گذشته‌اند و به فکر ایجاد نشاط بیشتری برای شهروندان خود افتاده‌اند.
✍ آنها نهایتا به این نتیجه رسیده‌اند که نشاط اجتماعی نه‌تنها زندگی بهتری را برای شهروندان کشورشان ایجاد می‌کند که این نشاط و زندگی بهتر به حکومت‌ها کمک می‌کند تا از حمایت‌های بیشتر مردم در راستای توفیق برنامه‌های خود بهره گیرند.
✍ نظم دموکراتیک امروز بیشتر از توسعه اقتصادی و سیاسی به نشاط شهروندان یک کشور فکر می‌کند.
@javadrooh
✍ دائما می‌شنویم که نیروی نظامی کشور به درجه‌ای رسیده که می‌تواند به‌راحتی با ارتش آمریکا وارد یک تنش شود. درجه‌داری گفته بود: "ناوهای آمریکا را می‌توانیم آنچنان دقیق بزنیم که موشک وسطش فرود آید".
✍ اما سئوال اصلی که این درجه‌دار از خود نکرده بود، این بود که نهایت جنگ آمریکا با کشور ما به کجا ختم خواهد شد؟
✍ فرض کنیم یک موشک ایران هم چنین موفقیتی را احراز کرد، آیا در یک تنش نظامی بین آمریکا و ایران، جنگ به همانجا خاتمه پیدا خواهد کرد؟
✍ هر دو نگاه اول و دوم، بدون شک به کشور ما در فهم امریکا کمکی نخواهند کرد تا جایگاهی برای خود در نظم جدید بین‌الملل ایجاد کند.
✍ در این نظم جدید، اقتصاد حرف اول و مهمترین حرف را می‌زند. کشورهای استبدادی می‌توانند تا بن دندان مسلح شوند، اما ارتشی نیرومند نهایتا نمی‌تواند ضامن امنیت و پویایی اقتصاد یک کشور شود.
✍ اتحاد جماهیر شوروی سابق نهایتا به نقطه‌ای رسید که ارتش بسیار نیرومند آن نتوانست در نجات اقتصادی آن تاثیرگذار باشد.
✍ باید این نظم جدید بین‌المللی را شناخت. برای شناخت این نظم جدید باید "شهروند جهانی" شد.
✍ یک شهروند جهانی در تعامل با دنیا و نهادهای بین‌المللی، از منابع عظیمی که دنیای جهانی‌شده و نظم جدید در آن فراهم آورده، استفاده می‌کند تا اقتصادی پویا ایجاد کند.
✍ بسیاری از کشورهای صنعتی امروز از مرزهای توسعه اقتصادی و تکنولوژی گذشته‌اند و به فکر ایجاد نشاط بیشتری برای شهروندان خود افتاده‌اند.
✍ آنها نهایتا به این نتیجه رسیده‌اند که نشاط اجتماعی نه‌تنها زندگی بهتری را برای شهروندان کشورشان ایجاد می‌کند که این نشاط و زندگی بهتر به حکومت‌ها کمک می‌کند تا از حمایت‌های بیشتر مردم در راستای توفیق برنامه‌های خود بهره گیرند.
✍ نظم دموکراتیک امروز بیشتر از توسعه اقتصادی و سیاسی به نشاط شهروندان یک کشور فکر می‌کند.
@javadrooh