دبیرکل جماعت دعوت و اصلاح: در مقطع سوم نبوّت، محوریت با نصّ مکتوب مُعجِز(فرا زمانی و مکانی) بدون حضور نبی مرسل است

تهران-پایگاه اطلاع‌رسانی اصلاح

استاد عبدالرحمن پیرانی دبیرکل جماعت دعوت و اصلاح در نشست شورای مرکزی که به‌صورت آنلاین در شامگاه پنجشنبه ٩ شهریورماه برگزار شد، جاودانگی قرآن مجید را به‌عنوان برنامه و معجزه‌ی جاوید مورد تأکید قرار داد.

🔗ادامه‌ی خبر

#استاد_عبدالرحمن_پیرانی #دبیرکل #قرآن #شورای_مرکزی_جماعت #جماعت_دعوت_و_اصلاح #دکتر_عبدالرحمن_پیرانی #جماعت_دعوت_و_اصلاح #استادپیرانی

🌐 در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید:‌

🔸Instagram🔸Telegram 🌐Web 🔸Aparat

آزادی منشا شرافت و علو انسانی است

✍️راضیه زینلی

محسن آزموده: ژان پل سارتر (١٩٨٠-١٩٠٥) فیلسوف و نویسنده فرانسوی نگاهی بدبینانه و منفی به رابطه انسان با دیگری داشت، اگرچه آن را ضروری و ناگزیر می‌دانست. شاید حق داشت، او در زمان‌های پرآشوب زیست و در جوانی و میانسالی دو جنگ جهانی را تجربه كرد، آن هم در اروپایی كه خود را مدعی اوج عقلانیت و تمدن می‌خواند. سارتر اما هیچ‌گاه ناامید نشد و همواره محدودیت‌ها را به فرصت‌های تازه بدل كرد و كوشید از دل سیاه‌ترین وضعیت‌ها، امكان‌های رهایی و آزادی را پیدا كند. دكتر راضیه زینلی فارغ‌التحصیل فلسفه دین در گفتار حاضر شرحی گویا و جذاب از اندیشه سارتر به ویژه در رابطه با دیگری ارایه می‌كند. او نویسنده دو كتاب «خود، دیگری و خدا در اندیشه كركگور» (نشر آن سو، ١٤٠٠) و «رنج هستی» (نشر ماهگون، ١٣٩٩) است و مقالات متعددی در نشریات علمی-پژوهشی درباره فیلسوفان اگزیستانسیالیست به ویژه سارتر نوشته است. این گفتار در مدرسه مجازی فلسفه تردید برگزار شده است.

🔗ادامه‌ی جستار

#گزیده #آزادی

🌐 در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید:‌

🔸Instagram🔸Telegram 🌐Web 🔸Aparat

یک نوع بدبختی، گمراهی و محرومیت این است که کسی بخاطر دلخوری از کردار مخلوق، خالق را نافرمانی کند..
عملکردِ اشتباهِ منتسبان به دین، هرگز نمی‌تواند مُجوّز و عذری برای فاصله گرفتن از دین شود!

🌐 در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید:‌

🔸Instagram🔸Telegram 🌐Web 🔸Aparat

چرا اخلاقی زیستن نمی‌تواند جایگزین دینداری شود؟

✍️ عباس‌علی منصوری


برخی معتقدند که از آنجایی که اولا گوهر دینداری اخلاق است ثانیا ادیان دستخوش تحریف های فراوان شده‌اند ثالثا ادیان سنتی معاصریت نداشته و نمی توانند با زندگی انسان مدرن سازگار باشند، بنابراین بهترین انتخابات این است که به جای زندگی دینی ،زندگی اخلاقی پیشه کنیم.
در واقع پیش فرض این دیدگاه این است که با اخلاقی زیستن می توان به همه یا مهمترين دست‌آوردهای دینداری رسید و دین دست‌آورد بی‌بدیلی ندارد که ناچار باشیم آن دست آورد را فقط از دین جستجو کنیم.

صحت این مدعا را باید در دو حوزه و ساحت بررسی نمود:
1️⃣ کارکردها و تاثیرات اجتماعی دین و دینداری:
به نظرم مدعای فوق در ساحت اجتماعی دین تا حد زیادی درست است. یعنی گرچه هر دینی می تواند کارکردهای اجتماعی مثبتی داشته باشد اما در زمانه‌ی ما این کارکرد بی بدیل نیست.
زیرا هم جامعه امروزی چنان تغییر و تحول یافته که با جوامع عصر نزول ادیان تفاوت ماهوی دارد و هم منابع معرفتی غیر دینی آنچنان رشد نموده و رشد آنها آنچنان در راستا و ناظر به نیازها و وضعیت جامعه معاصر است که نیازی به استمداد از دین احساس نمی‌شود. در این زمینه به نظرم سخن استاد مصطفی ملکیان قابل تامل است:
"به گمان من، هیچ یک از ادیان تاریخی و نهادینه، امروزه، قدرت حل مسائل نظری و قدرت رفع مشکلات عملی اجتماعی را ندارند. این ادیان فقط در حیطه‌ی رفع مشکلات عملی فردی هنوز کارایی هایی دارند و البته از این کارکردها باید کمال استفاده را کرد. در فراسوی این حیطه که حیطه‌ی کم اهمیتی هم نیست، باید حل هر مسئله و رفع هر مشکل را از فلسفه، علوم تجربی (اعم از طبیعی و انسانی)، ریاضیات، فنون و هنر، طلب کرد.
بنابراین اسلام مانند سایر ادیان تاریخی و نهادینه، در اصلاح اجتماعی عموما ً و در اصلاح سیاسی خصوصا فقط تا آنجا و به آن اندازه می تواند سهم داشته باشد که اصلاح اجتماعی و سیاسی وابسته به اصلاح فردی و ذهنی- روانی باشد. از این بیشتر توقعی نباید داشت و امیدی نباید بست. به دین هم تکلیف لایطاق نمی توان و نباید کرد. آرمان های اجتماعی نظیر نظم، امنیت، رفاه، عدالت، برابری، آزادی و صلح را باید با توسل به شهود، عقل، معرفت، فهم، حکمت و تجربه ی آدمیان تحصیل کرد."
منبع:گفتگوی رضا علیجانی با مصطفی ملکیان: سه محک نهایی؛ عقلانیت، اخلاق جهانی و حقوق بشر،منتشر شده در سایت صدانت

2️⃣  کارکردها و تاثیرات شخصی دین و دینداری:
دین در حوزه شخصی کارآمدتر است و اخلاقی زیستن و فلسفی زیستن نمی تواند در ساحت شخصی جانشین دین باشد و همان کارکردهای دینی را برای انسان داشته باشد. ترجیح می دهم توضیح این چرایی را از زبان ویلیام جیمز، فیلسوف و روانشاسی آمریکایی و بنیانگذار مکتب پراگماتیسم ، بیان کنم:
" دین شخصی - حتی بدون الهیات و مناسک و شعائر مذهبی- عناصری دارد که اخلاق محض دارا نیست.آنچه که دین دارد و زندگی اخلاقی- فلسفی فاقد آن است، شورانگیزی است. دین قدرت و فزونی به زندگی می‌بخشد که به صورت منطقی یا عقلانی از هیچ چیز دیگری حاصل نمی‌آید.
آنچه که زندگی دینی را از زندگی اخلاقی - فلسفی جدا می کند، آموزه ها و تعالیم نظری متفاوت این دو جهان‌بینی نیست( زیرا هر دو  ما را به لزوم تسلیم شدن‌ و هماهنگ شدن با جهان و پذیرش آن در کلیتش رهنمون می‌کنند) بلکه تفاوت این دو سبک زندگی در حالت عاطفی متفاوت آنهاست.
ذهن اخلاقی- فلسفی سردو غیر شورانگیز است و به ضرورت هستی و مناسبات آن به شیوه‌ای ملال آور و بدون رضا تن می دهد و عمل به حکم عقل و اخلاق با قلبی سرد و سنگین همراه است. در زندگی اخلاقی تسلیم شدن، تسلیم به وضع ضرورت است و ایثار و از خود گذشتگی در بهترین حالت بدون شکوه و شکایت انجام می‌گیرد.
اما زندگی دینی همراه با نوعی خلجان روحی و عشق و سرخوشی شورانگیز است. به همین خاطر در زندگی دینی،تسلیم و از خود گذشتگی کاملا با هم در می‌آمیزند و شخص دیندار تسلیم و اطاعت بیشتر از خود نشان می‌دهد تا شعفش فزونی یابد. فقط هیجان و احساس دینی است که می‌تواند سبب شود که فرد هر چه بیشتر در معرض رنج و مصیبت بیرونی قرار گیرد، به همان نسبت روحش از شوق و شعف بیشتری برخوردار شود.

لذا تفاوت زندگی دینی و زندگی اخلاقی گرچه در فهم جهان زیاد نیست اما تفاوت آنها به لحاظ عاطفی و عملی زیاد است. تفاوت آنها همچون تفاوت میان انفعال و فعالیت و میان حالت تدافعی و حالت تهاجمی است"
منبع: تنوع تجربه دینی،ویلیام جیمز،ترجمه حسین کیانی،انتشارات حکمت،چاپ چهارم،

آنچه ویلیام جیمز مطرح نموده است، شاید مهمترین علت بی بدیل بودن دین است اما تمام علت نیست و دین کارکردهای دیگری نیز دارد که یا در زندگی اخلاقی یافت نمی‌شود یا به سختی یافت می‌شود. امیدوارم بتوانم در یادداشت دیگری به این کارکردها اشاره کنم.

🆔 @islahweb

🌐www.islahweb.org

خطبه نماز جمعه ۱۷ شهریور
موضوع : باغ و شوره زار
نمازخانه ی شاهد
( شهر شهریار تهران)
زبان فارسی
زمان ۲۵ دقیقه
#نماز_جمعه
#شوره_زار
#باغ
#دکتر_محمود_ویسی

🌐 در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید:‌

🔸Instagram🔸Telegram 🌐Web 🔸Aparat

بررسی حدیثِ آغاز وحی در جامع الصحیح بخاری امام بخاری

✍️دکتر مختار ويسی

در کتاب جامع الصحیح در اول کتاب التعبیر، باب «ما بدیء رسول الله، صلى الله عليه و سلم، من الوحی الرؤیا الصالحية، حدیثِ بدأ الوحی را از أم المؤمنین عایشه – رضی الله عنها- روایت نموده و در انتهای آن گفت است: «چندی طول نکشید ورقه فوت كرد و وحی برای مدتى قطع شد». سپس، در ادامه‌­ی آن این زیادت (بلاغ) از زهری(یا معمر) را به آن افزوده است: «وَفَتَرَ الوَحْيُ فَتْرَةً، حَتَّى حَزِنَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - فِيمَا بَلَغَنَا- حُزْنًا غَدَا مِنْهُ مِرَارًا كَيْ يَتَرَدَّى مِنْ رُءُوسِ شَوَاهِقِ الجِبَالِ،...». یعنی: تا این که چنان اندوهگین شد[بنا بر آن چه که به ما رسیده] چند بار قصد نمود خود را از قلّة کوه­‌های بلند به زمین پرتاب کند..


🔗ادامه‌ی مطلب

#دین #اندیشه #وحی

🌐 در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید:‌

🔸Instagram🔸Telegram 🌐Web 🔸Aparat

حدیث سیصد و سی و دوم:

همیشه برای توبه فرصت است!

عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ : " إِنَّ اللَّهَ يَقْبَلُ تَوْبَةَ الْعَبْدِ مَا لَمْ يُغَرْغِرْ ". (سنن ترمذی   - شماره ۳۵۳۷)
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: الله متعال توبه‌ی بنده را تا وقتی که روح بە حلقوم نرسد، قبول می‌کند.

ازین حدیث نبوی می آموزیم:
۱. دروازه توبه همیشه باز است و باید به منظور محو گناهان مان توبه نماییم.
۲. باید به توبه شتاب بورزیم تا مرگ غافل‌گیر مان نکند.
۳. آنگاه که روح به حلقوم برسد، فرصت توبه از دست می‌رود.
۴. باید همیشه امیدوار بوده و هیچ وقت از پذیرش توبه ناامید نشویم.

🖋عبدالخالق احسان

🌐 در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید:‌

🔸Instagram🔸Telegram 🌐Web 🔸Aparat