مجازی سازی با proxmox توسط مهندس یاشار اسمعیل دخت از دوستان عزیزم و اعضای کانال @iranopensource 🐧
بازیابی رمز root لینوکس
شاید تا به حال برایتان پیش آمده باشد که کلمه عبور کاربر ریشه یا همان root را فراموش کرده باشید. در این آموزش به نحوه چگونگی ریست نمودن رمز عبور خواهیم پرداخت.
در ابتدا می‌بایست سیستم خود را restart کنید تا وارد صفحه اصلی Boot Loader یا همان Grub بشوید.
نکته) از آنجایی که اکثر توزیع‌های مدرن از Grub Version 2 استفاده می‌کنند در این آموزش هم فرض بر این است که Boot Loader سیستم شما نسخه دوم Grub است.
سپس در صفحه انتخاب سیستم عامل، لینوکس مورد نظر را انتخاب کنید و دکمه e را فشار دهید.
پس از فشردن دکمه e وارد یک محیط ویرایشگر متنی می‌شوید که می‌توانید تنظیمات مربوط به Boot نمودن لینوکس را مشاهده و تغییر دهید.
به کمک دکمه‌های مکان‌نما به خطی که با عبارت زیر شروع می‌شود بروید.
linux /boot/vmlinuz-3.16.0-4-amd64 root=UUID=XXX ro quiet
و سپس خط زیر را به انتهای این خط اضافه نمایید.
init=/bin/bash
سپس دکمه Ctrl+X و یا F10 را فشار دهید تا لینوکس با تنظیمات داده شده boot شود.
پس از boot شدن لینوکس بدون درخواست کلمه عبور وارد محیط متنی با دسترسی کاربر root می‌شود.
تا اینجا فایل سیستم / یا root به صورت Read Only در واقع mountشده است که می‌بایست توسط دستور زیر به حالت نوشتنی (Writeable) مجدداً mount شود.
mount -n -o remount, rw /
سپس می‌توانید توسط دستور زیر را برای تغییر کلمه عبور کاربر root اقدام کنید.
passwd
پس از وارد نمودن این دستور از شما کلمه عبور جدید درخواست می‌شود که می‌بایست آن را وارد نمایید.
سپس سیستم خود را restart نموده و مجددا boot کنید.
شاید تا به حال برایتان پیش آمده باشد که کلمه عبور کاربر ریشه یا همان root را فراموش کرده باشید. در این آموزش به نحوه چگونگی ریست نمودن رمز عبور خواهیم پرداخت.
در ابتدا می‌بایست سیستم خود را restart کنید تا وارد صفحه اصلی Boot Loader یا همان Grub بشوید.
نکته) از آنجایی که اکثر توزیع‌های مدرن از Grub Version 2 استفاده می‌کنند در این آموزش هم فرض بر این است که Boot Loader سیستم شما نسخه دوم Grub است.
سپس در صفحه انتخاب سیستم عامل، لینوکس مورد نظر را انتخاب کنید و دکمه e را فشار دهید.
پس از فشردن دکمه e وارد یک محیط ویرایشگر متنی می‌شوید که می‌توانید تنظیمات مربوط به Boot نمودن لینوکس را مشاهده و تغییر دهید.
به کمک دکمه‌های مکان‌نما به خطی که با عبارت زیر شروع می‌شود بروید.
linux /boot/vmlinuz-3.16.0-4-amd64 root=UUID=XXX ro quiet
و سپس خط زیر را به انتهای این خط اضافه نمایید.
init=/bin/bash
سپس دکمه Ctrl+X و یا F10 را فشار دهید تا لینوکس با تنظیمات داده شده boot شود.
پس از boot شدن لینوکس بدون درخواست کلمه عبور وارد محیط متنی با دسترسی کاربر root می‌شود.
تا اینجا فایل سیستم / یا root به صورت Read Only در واقع mountشده است که می‌بایست توسط دستور زیر به حالت نوشتنی (Writeable) مجدداً mount شود.
mount -n -o remount, rw /
سپس می‌توانید توسط دستور زیر را برای تغییر کلمه عبور کاربر root اقدام کنید.
passwd
پس از وارد نمودن این دستور از شما کلمه عبور جدید درخواست می‌شود که می‌بایست آن را وارد نمایید.
سپس سیستم خود را restart نموده و مجددا boot کنید.
🎯 فرصت شغلی:
شرکت پرشین گیگ فعال در حوزه فناوری پردازش و ذخیره سازی ابری از متخصصین حوزه لینوکس دعوت به همکاری می نماید:
دانش های تخصصی مورد نیاز:
🔸Linux
🔸DevOps
🔸Virtualization
🔸Nginx
🔸Bash Scripting
🔸Zabbix
تخصص در حوزه های زیر امتیاز محسوب می شود:
Python, Postgres, Jenkins
لطفا رزومه خود را به آدرس [email protected] ارسال فرمایید.
شرکت پرشین گیگ فعال در حوزه فناوری پردازش و ذخیره سازی ابری از متخصصین حوزه لینوکس دعوت به همکاری می نماید:
دانش های تخصصی مورد نیاز:
🔸Linux
🔸DevOps
🔸Virtualization
🔸Nginx
🔸Bash Scripting
🔸Zabbix
تخصص در حوزه های زیر امتیاز محسوب می شود:
Python, Postgres, Jenkins
لطفا رزومه خود را به آدرس [email protected] ارسال فرمایید.
Session2-Part3.fbr
65 MB
فیلم آموزشی دوره LPIC-1 جلسه دوم part-3 از مهندس حمید نصرتی @iranopensource 🐧
شاید براتون پیش اومده باشه که بخواید یه سری دستور رو توی فایل شل بنویسید تا هر وقت خواستید اجراش کنید؛ اما اگه دستورات به دسترسی روت نیاز داشته باشند درگیری‌هایی براتون ایجاد می‌کنه که در بهترین حالتش وارد کردن پسورد برای هر بار اجرای فایل شل هست. حالا می‌خوام روشی رو آموزش بدم که دیگه نیاز به وارد کردن پسورد نباشه.
linux_widescreen_desktop_sudo_root_wide_linux-other
برای این کارها معمولاْ راه حل‌های منطقی و امنی مثل محدود کردن مجوز‌های سیستم هست که روش‌های خودشون رو دارند اما این آموزشی که می‌خوام بدم بدترین کاری هست که می‌تونید انجام بدید! یعنی رمز خودتون رو تو فایل شل و کنار بقیه دستورات ذخیره کنید و امنیت خودتون رو بسپارید به دست باد!
قبل از هر چیزی یادم اومد که در آینده حتماْ آموزشی برای تنظیمات سودو قرار بدم که هم امنیت شما تضمین بشه و هم کارهاتون رو راحت انجام بدید اما حالا بیاید راه خطرناک خودمون رو آموزش بدیدم! شاید خطرناک باشه و از اون استفاده نکنید ولی یادگیریش خالی از لطف نیست.
خب فرض کنید دستورات من این‌ها باشن:
rm -r /tmp/*
halt
یعنی اینکه من قصد دارم با اجرای این فایل اول محتویات شاخه tmp (که فایل‌های موقت سیستم و برنامه‌ها در اون ذخیره میشن) حذف بشن و سپس سیستم خاموش بشه.
ذکر کنم که این فقط یک مثال برای آموزش هست و اگه در واقعیت، من همچین فایلی بخوام بسازم باید به عقلم شک کنید! چون هم اینکه شاخه tmp حافظه موقت هست و بعد از ریست شدن پاک میشه و هم اینکه هرچی برنامه باز دارم رو بیخیال شدم و زدم سیستم رو یهو خاموش کردم!
خب بریم سراغ آموزشمون. اگه دقت کنید دستور halt نیاز به دسترسی روت داره و باید با دستور sudo استفاده بشه. یعنی فایلمون اینطور تغییر می‌کنه:
rm -r /tmp/*
sudo halt
اما مشکل هنوز باقی هست. اگه توی محیط میزکار باشید و فایل رو اجرا کنید که اصلا اتفاقی نمیوفته (البته اگه بجای sudo از جایگزین‌هاش با رابط کاربری استفاده کنید، کادری باز میشه و رمز عبور رو درخواست می‌کنه) و اگر در ترمینال باشید و فایل رو اجرا کنید، رمز عبور از شما خواسته میشه.
و اما… حالا وقت کار خطرناکی هست که می‌گفتم. دستورات رو به شکل زیر تغییر بدید (به جای PASSWORD، رمز خودتون رو بنویسید).
rm -r /tmp/*
echo PASSWORD | sudo -S halt
کار تموم شد. با هر بار اجرای فایل، دستورات به راحتی اجرا میشن. در دستور بالا همزمان پسورد شما در ورودی استاندارد (stdin) نوشته میشه و با سویچ S هم به دستور sudo گفتیم که پسورد رو از ورودی استاندارد بخونه.
linux_widescreen_desktop_sudo_root_wide_linux-other
برای این کارها معمولاْ راه حل‌های منطقی و امنی مثل محدود کردن مجوز‌های سیستم هست که روش‌های خودشون رو دارند اما این آموزشی که می‌خوام بدم بدترین کاری هست که می‌تونید انجام بدید! یعنی رمز خودتون رو تو فایل شل و کنار بقیه دستورات ذخیره کنید و امنیت خودتون رو بسپارید به دست باد!
قبل از هر چیزی یادم اومد که در آینده حتماْ آموزشی برای تنظیمات سودو قرار بدم که هم امنیت شما تضمین بشه و هم کارهاتون رو راحت انجام بدید اما حالا بیاید راه خطرناک خودمون رو آموزش بدیدم! شاید خطرناک باشه و از اون استفاده نکنید ولی یادگیریش خالی از لطف نیست.
خب فرض کنید دستورات من این‌ها باشن:
rm -r /tmp/*
halt
یعنی اینکه من قصد دارم با اجرای این فایل اول محتویات شاخه tmp (که فایل‌های موقت سیستم و برنامه‌ها در اون ذخیره میشن) حذف بشن و سپس سیستم خاموش بشه.
ذکر کنم که این فقط یک مثال برای آموزش هست و اگه در واقعیت، من همچین فایلی بخوام بسازم باید به عقلم شک کنید! چون هم اینکه شاخه tmp حافظه موقت هست و بعد از ریست شدن پاک میشه و هم اینکه هرچی برنامه باز دارم رو بیخیال شدم و زدم سیستم رو یهو خاموش کردم!
خب بریم سراغ آموزشمون. اگه دقت کنید دستور halt نیاز به دسترسی روت داره و باید با دستور sudo استفاده بشه. یعنی فایلمون اینطور تغییر می‌کنه:
rm -r /tmp/*
sudo halt
اما مشکل هنوز باقی هست. اگه توی محیط میزکار باشید و فایل رو اجرا کنید که اصلا اتفاقی نمیوفته (البته اگه بجای sudo از جایگزین‌هاش با رابط کاربری استفاده کنید، کادری باز میشه و رمز عبور رو درخواست می‌کنه) و اگر در ترمینال باشید و فایل رو اجرا کنید، رمز عبور از شما خواسته میشه.
و اما… حالا وقت کار خطرناکی هست که می‌گفتم. دستورات رو به شکل زیر تغییر بدید (به جای PASSWORD، رمز خودتون رو بنویسید).
rm -r /tmp/*
echo PASSWORD | sudo -S halt
کار تموم شد. با هر بار اجرای فایل، دستورات به راحتی اجرا میشن. در دستور بالا همزمان پسورد شما در ورودی استاندارد (stdin) نوشته میشه و با سویچ S هم به دستور sudo گفتیم که پسورد رو از ورودی استاندارد بخونه.
دفترچه یادداشت ساده و کاربردی Xpad در لینوکس @iranopensource 🐧
شخصاً برنامه‌های ساده نت بردار را به دیگر برنامه‌هایی از این دسته ترجیح می‌دهم.
میزکار کی دی ای به‌صورت پیش‌فرض نت بردار KNotes را دارد که بسیار ساده و کاربردی است اما چون این برنامه جزو ماژول KDE PIM است، در میزکارهای دیگر مانند GNOME و Unity برای نصب آن باید این ماژول که شامل برنامه‌های اضافی است را نیز نصب کرد که به این دلیل برای نصب این برنامه ساده حجمی حدود ۸۰ مگابایت باید دریافت کنید!
اما من برای میزکارهای GNOME، یونیتی (برای اوبونتو) و … برنامه Xpad را به شما پیشنهاد می‌کنم. دفترچه یادداشت ساده و کاربردی که امکانات نسبتا خوبی را در عین سادگی و زیبایی در اختیار شما می‌گذارد.
شخصا از این برنامه استفاده می‌کنم و برای Sync شدن اطلاعاتم با Dropbox، پوشه پیکربندی برنامه را به مسیر Dropbox خود انتقال دادم.
mv ~/.config/xpad ~/Dropbox/
برنامه Dropbox باید روی سیستم شما نصب باشد و به‌جای ~/Dropbox/ مسیر پوشه Dropbox خود را قرار دهید.
سپس لینکی را از پوشه پیکربندی، در مسیر قبلی آن ایجاد کردم.
ln -s ~/Dropbox/xpad ~/.config/
میزکار کی دی ای به‌صورت پیش‌فرض نت بردار KNotes را دارد که بسیار ساده و کاربردی است اما چون این برنامه جزو ماژول KDE PIM است، در میزکارهای دیگر مانند GNOME و Unity برای نصب آن باید این ماژول که شامل برنامه‌های اضافی است را نیز نصب کرد که به این دلیل برای نصب این برنامه ساده حجمی حدود ۸۰ مگابایت باید دریافت کنید!
اما من برای میزکارهای GNOME، یونیتی (برای اوبونتو) و … برنامه Xpad را به شما پیشنهاد می‌کنم. دفترچه یادداشت ساده و کاربردی که امکانات نسبتا خوبی را در عین سادگی و زیبایی در اختیار شما می‌گذارد.
شخصا از این برنامه استفاده می‌کنم و برای Sync شدن اطلاعاتم با Dropbox، پوشه پیکربندی برنامه را به مسیر Dropbox خود انتقال دادم.
mv ~/.config/xpad ~/Dropbox/
برنامه Dropbox باید روی سیستم شما نصب باشد و به‌جای ~/Dropbox/ مسیر پوشه Dropbox خود را قرار دهید.
سپس لینکی را از پوشه پیکربندی، در مسیر قبلی آن ایجاد کردم.
ln -s ~/Dropbox/xpad ~/.config/
در واقع SWAP راه‌کاری در سیستم‌های لینوکس است تا میزان رم کم سیستم جبران شود. در این روش فضایی از هارد دیسک به عنوان سواپ در نظر گرفته می‌شود تا در صورت نیاز به حافظه بیشتر از رم اصلی سیستم، اطلاعات (صفحات حافظه) در این بخش ذخیره و بازیابی شوند.
شما می‌توانید فضای swap را یک پارتیشن مخصوص یا یک فایل در نظر بگیرید. با اینکه اکثرا از پارتیشن مخصوص برای این فضا استفاده می‌کنند اما گفته می‌شود فایل swap نیز از عهده این کار به خوبی بر می‌آید.
ست کردن swap روی فایل مزیت‌های خاص خودش را دارد؛ مانند اینکه راحت می‌توان آن را کم، زیاد و یا حذف کرد! و درگیری با پارتیشن‌های هارد نخواهیم داشت.
در اکثر منابع روش ساخت یک پارتیشن swap و ست کردن آن گفته شده است اما کمتر روش ساخت آن با فایل گفته شده است.
خب ما در این آموزش هر دو روش را با هم می‌گوییم!
تمام دستورات زیر به دسترسی روت نیاز دارند که یا باید با su وارد روت شوید یا از sudo قبل دستورات استفاده کنید.
مرحله ۱ - ساخت بخشی برای swap
اگر از یک پارتیشن برای swap می‌خواهید استفاده کنید در این مرحله با هر برنامه‌ای که می‌توانید این پارتیشن را ایجاد کنید.
اگر می‌خواهید از فایل برای swap استفاده کنید دستور زیر را وارد کنید.
dd if=/dev/zero of=/swapfile bs=1024 count=524288
در دستور بالا بعد از of مسیر فایل مورد نظرتان که swap روی آن ست می‌شود را می‌نویسیم که من در اینجا فایلی در شاخه اصلی با نام swapfile انتخاب کرده‌ام. جلوی count نیز حجم مورد نیاز برای این فضا را بر حسب کیلوبایت می‌نویسیم که من ۵۱۲ مگابایت (۵۱۲ × ۱۰۲۴) در نظر گرفته‌ام.
معمولا مقدار فضای swap برای سیستم‌هایی با رم کمتر از ۱ گیگابایت، دو برابر ظرفیت رم و برای بالاتر از آن ۲ گیگابایت پیشنهاد می‌شود. اما توجه داشته باشید که این دو برابر بودم برای مقادیر بیشتر حافظه RAM خیلی مناسب نیست، فرضاً اگر شما 8 گیگ RAM داشته باشید، 16 گیگ Swap زیاد است! و به همین ترتیب.
مرحله ۲ - فرمت کردن بخش swap با فرمت swap
اگر از یک پارتیشن استفاده می‌کنید (بجای sdX باید شناسه پارتیشن مورد نظر خودتون رو بنویسید)
mkswap /dev/sdX
و اگر از فایل استفاده می‌کنید (بعد از mkswap آدرس فایل رو بنویسید)
mkswap /swapfile
مرحله ۳ - ست کردن swap
اگر از یک پارتیشن استفاده می‌کنید (بجای sdX باید شناسه پارتیشن مورد نظر خودتون رو بنویسید)
swapon /dev/sdX
و اگر از فایل استفاده می‌کنید (بعد از mkswap آدرس فایل رو بنویسید)
swapon /swapfile
یادتون باشه که اگه بعدا خواستید این swap رو از سیستم بگیرید از دستور swapoff باید استفاده کنید.
مرحله ۴ - فعال کردن فضای سواپ در هنگام boot شدن
اگر از یک پارتیشن استفاده می‌کنید (بجای sdX باید شناسه پارتیشن مورد نظر خودتون رو بنویسید)
/dev/sdX swap swap defaults 0 0
و اگر از فایل استفاده می‌کنید (بعد از mkswap آدرس فایل رو بنویسید)
/swapfile swap swap defaults 0 0
خب تموم شد! برای دیدن فضاهای swap سیستم هم می‌تونید از دستور زیر استفاده کنید
cat /proc/swaps
شما می‌توانید فضای swap را یک پارتیشن مخصوص یا یک فایل در نظر بگیرید. با اینکه اکثرا از پارتیشن مخصوص برای این فضا استفاده می‌کنند اما گفته می‌شود فایل swap نیز از عهده این کار به خوبی بر می‌آید.
ست کردن swap روی فایل مزیت‌های خاص خودش را دارد؛ مانند اینکه راحت می‌توان آن را کم، زیاد و یا حذف کرد! و درگیری با پارتیشن‌های هارد نخواهیم داشت.
در اکثر منابع روش ساخت یک پارتیشن swap و ست کردن آن گفته شده است اما کمتر روش ساخت آن با فایل گفته شده است.
خب ما در این آموزش هر دو روش را با هم می‌گوییم!
تمام دستورات زیر به دسترسی روت نیاز دارند که یا باید با su وارد روت شوید یا از sudo قبل دستورات استفاده کنید.
مرحله ۱ - ساخت بخشی برای swap
اگر از یک پارتیشن برای swap می‌خواهید استفاده کنید در این مرحله با هر برنامه‌ای که می‌توانید این پارتیشن را ایجاد کنید.
اگر می‌خواهید از فایل برای swap استفاده کنید دستور زیر را وارد کنید.
dd if=/dev/zero of=/swapfile bs=1024 count=524288
در دستور بالا بعد از of مسیر فایل مورد نظرتان که swap روی آن ست می‌شود را می‌نویسیم که من در اینجا فایلی در شاخه اصلی با نام swapfile انتخاب کرده‌ام. جلوی count نیز حجم مورد نیاز برای این فضا را بر حسب کیلوبایت می‌نویسیم که من ۵۱۲ مگابایت (۵۱۲ × ۱۰۲۴) در نظر گرفته‌ام.
معمولا مقدار فضای swap برای سیستم‌هایی با رم کمتر از ۱ گیگابایت، دو برابر ظرفیت رم و برای بالاتر از آن ۲ گیگابایت پیشنهاد می‌شود. اما توجه داشته باشید که این دو برابر بودم برای مقادیر بیشتر حافظه RAM خیلی مناسب نیست، فرضاً اگر شما 8 گیگ RAM داشته باشید، 16 گیگ Swap زیاد است! و به همین ترتیب.
مرحله ۲ - فرمت کردن بخش swap با فرمت swap
اگر از یک پارتیشن استفاده می‌کنید (بجای sdX باید شناسه پارتیشن مورد نظر خودتون رو بنویسید)
mkswap /dev/sdX
و اگر از فایل استفاده می‌کنید (بعد از mkswap آدرس فایل رو بنویسید)
mkswap /swapfile
مرحله ۳ - ست کردن swap
اگر از یک پارتیشن استفاده می‌کنید (بجای sdX باید شناسه پارتیشن مورد نظر خودتون رو بنویسید)
swapon /dev/sdX
و اگر از فایل استفاده می‌کنید (بعد از mkswap آدرس فایل رو بنویسید)
swapon /swapfile
یادتون باشه که اگه بعدا خواستید این swap رو از سیستم بگیرید از دستور swapoff باید استفاده کنید.
مرحله ۴ - فعال کردن فضای سواپ در هنگام boot شدن
اگر از یک پارتیشن استفاده می‌کنید (بجای sdX باید شناسه پارتیشن مورد نظر خودتون رو بنویسید)
/dev/sdX swap swap defaults 0 0
و اگر از فایل استفاده می‌کنید (بعد از mkswap آدرس فایل رو بنویسید)
/swapfile swap swap defaults 0 0
خب تموم شد! برای دیدن فضاهای swap سیستم هم می‌تونید از دستور زیر استفاده کنید
cat /proc/swaps