@iranopensource 🐧

@iranopensource 🐧

@iranopensource 🐧

ویدئو آموزشی برنامه نویسی Python بخش چهارم از مهندس زانیار @iranopensource 🐧

ویدئو آموزشی برنامه نویسی Python بخش پنجم از مهندس زانیار @iranopensource 🐧

ساخت فلش قابل boot در لینوکس @iranopensource 🐧

با پشتیبانی مادربردها از بوت با فلش دیسک، کاربران اکثرا از فلش خود برای بوت کردن، خصوصاً نصب سیستم‌عامل‌ها استفاده می‌کنند. با این کار هزینه‌ای برای تهیه دیسک نمی‌پردازیم و از فلش خود که کارهای روزمره را با آن انجام می‌دهیم برای بوت استفاده می‌کنیم.
در این روش باید در گام اول تنظیمات بوت مادربرد خود را روی بوت فلش یا اکسترنال هارد قرار دهید و سپس به شیوه‌هایی که می‌توانید فایل ایزو (iso) سیستم‌عامل یا برنامه قابل بوت خود را روی فلش دیسک ذخیره کنید؛ اما به گونه‌ای که فلش دیسک قابل بوت (bootable) شود.
برنامه‌ها و روش‌های مختلفی برای ساخت فلش قابل بوت از فایل ایزو وجود دارد. مثلا برای سیستم عامل ویندوز کاربران برنامه‌هایی مانند روفوس (rufus) و کاربران Mac OS از دیسک یوتیل (diskutil) استفاده می‌کنند. اما در لینوکس مثل همیشه کارهای جالب به راحتی هرچه تمام انجام می‌شوند!
برای ساخت فلش bootable در لینوکس (برای تمام توزیع‌ها قابل استفاده است) کافیست از دستور زیر در ترمینال استفاده کنید.
# dd if=ISO_FILE_PATH of=USB_FLASH_DEVICE
کافیست در دستور بالا بجای ISO_FILE_PATH مسیر فایل ایزو مورد نظر خود و به جای USB_FLASH_DEVICE آدرس فلش خود را بنویسید. حتما یک فلش به سیستم وصل باشد و آدرس چیزی شبیه /dev/sdb است که می‌توانید آن را با دستور lsblk در ترمینال پیدا کنید.
* توجه کنید که شماره جلوی نام فلش درایو را وارد نکنید (مثلا sdb1 ننویسید).
پس از کامل شدن دستور فلش قابل بوت شما آماده استفاده است.
* از برنامه‌هایی مانند unetbootin و ImageWriter و … هم می‌توانید استفاده کنید اما کار راحت‌تر و بدون نیاز به نصب برنامه و قابل اجرا در تمام توزیع‌ها، همین دستور بالا است.

آموزش نصب VMware Tools روی Ubuntu لینوکس @iranopensource 🐧

در این مقاله شما یاد خواهید گرفت که چگونه ابزار VMware Tools را در یک ماشین مجازی لینوکسی نصب کنید. همیشه در نظر داشته باشید که وقتی سیستم عامل لینوکس یا در واقع همان کرنل لینوکس بروز می شود ابزار VMware Tools هم به نسبت آن باید بروز شود . مراحل کار نسبتاً ساده است، شما از طریق کنسول مدیریتی VMware ابزار VMware Tools را به ماشین مجازی لینوکسی mount می کنید که به عنوان CD-ROM در ماشین مجازی شناخته می شود، محتویات بسته را در محل دسکتاپ لینوکس extract می کنید و سپس فایل نصاب را اجرا می کنید. در صورتیکه الان VMware tools بر روی ماشین شما نصب شده باشد، با گذراندن این مراحل ابتدا VMware Tools از روی ماشین جذف یا uninstall شده و مجدداً نصب خواهد شد. توجه کنید که با بروز شدن نسخه VMware ابزارهای آن نیز می بایست بروز شوند. لینوکس پیش فرض ما Ubunto یا Ubunto Server با رابط کاربری گرافیکی یا GUI است.
برای extract کردن و mount کردن بسته VMware Tools مراحل زیر را طی کنید:
1-ماشین مجازی را روشن کنید.
2-به سیستم عامل مورد نظر با کاربر مدیر یا administrator یا root یا کاربری با همین سطح دسترسی وارد شوید.
3-از منوی VM روی گزینه Install VMware Tools کلیک کنید.
4-وارد ماشین مجازی Ubunto خود شوید و به قسمت CD-ROM وارد شوید.
5-بر روی فایلی که تقریبا VMwareTools.x.x.x-xxxx.tar.gz راست کلیک کرده و سپس extract را بزنید و مسیر دسکتاپ را برایش انتخاب کنید، تمامی فایل ها در دسکتاپ extract خواهد شد.
برای نصب VMware Tools در Ubunto مراحل زیر را طی کنید:
1-از محیط Ubunto و از طریق منوهای موجود به قسمت applications و Accessories رفته و بر روی terminal کلیک کنید.
2-در قسمت terminal با وارد کردن دستور زیر به پوشه vmware-tools-distrib بروید:
$ cd Desktop/ vmware-tools-distrib
3-دستور زیر را برای نصب VMwar Tools وارد کنید:
$ sudo ./vmware-install.pl -d
نکته : دستور d- باعث می شود که تنظیمات VMware Tools کاملا بصورت پیشفرض بر روی VM نصب شود.
4-رمز ورود به سیستم یا همان رمز Ubunto خود را وارد کنید.
5-ماشین مجازی خود را پس از نصب کامل VMware Tools ری استارت کنید.

تنظیم timezone در لینوکس @iranopensource 🐧

تنظیم تاریخ سیستم به زمان محلی به منظور مشاهده رویدادها در سرویس‌دهنده‌های لینوکس از امور مورد نیاز مدیران و ناظران شبکه است. در این مقاله به چگونگی تنظیم تاریخ به Asia/Tehran در سیستم‌عامل لینوکس پرداخته شده است. روش مذکور در سیستم‌های عامل Ubuntu, CentOS, Fedora, RHEL و Debian به درستی آزمایش شده است و احتمالاً در سیستم‌های عامل دیگر نیز جوابگو خواهد بود.

جهت مشاهده زمان فعلی در سیستم از دستور date در ترمینال استفاده می‌شود و جهت تنظیم timezone مورد نظر مراحل زیر را انجام می‌دهیم:

$ sudo timedatectl list-timezones | grep Asia

بخشی از خروجی دستور فوق مانند زیر است:

Asia/Seoul
Asia/Shanghai
Asia/Singapore
Asia/Taipei
Asia/Tashkent
Asia/Tbilisi
Asia/Tehran
Asia/Thimphu
Asia/Tokyo
Asia/Ulaanbaatar
Asia/Urumqi
Asia/Ust-Nera

سپس دستور زیر را برای تنظیم نمودن زمان به Asia/Tehran اجرا می‌کنیم:

$ sudo timedatectl set-timezone Asia/Tehran

با اجرای دستور date مانند زیر می‌توان از صحت انجام تغییر تاریخ اطمینان حاصل کرد:

Thu Jan 15 22:37:22 IRST 2015

روش دیگر تنظیم ساعت در سیستم‌های عامل خانواده‌ی Debian و Ubuntu استفاده از دستور dpkg-reconfigure tzdata است که با نمایش ویزارد ساده‌ای می‌توان منطقه‌ زمانی مورد نظر را انتخاب نمود و در انتها با استفاده از دستور hwclock ساعت را با سخت افزار سیستم همسان نمود:

$ sudo dpkg-reconfigure tzdata

Current default time zone: 'Asia/Tehran'
Local time is now: Thu Jan 15 22:39:26 IRST 2015.

$ sudo hwclock —systohc

روش دیگر استفاده از دستور ntpdate است که بر خلاف دو روش فوق نیاز به ارتباط شبکه‌ای (در صورت وجود سرور ntp در شبکه) یا اینترنتی خواهد بود:

$ sudo ntpdate ir.pool.ntp.org

روش‌های مذکور در اکثر سیستم‌های عامل خانواده‌ی لینوکس قابل اجراست.

کاربرد دستور apropos در لینوکس @iranopensource 🐧

گاهی ممکن است، شکل یک دستور را ندانیم و نیاز به یک راهنمای مختصر و مفید داشته باشیم تا راهنمایی درباره دستور مورد نظر به ما بدهد. در این مواقع با دانستن کلمه کلیدی و استفاده از این دستور راهنمایی کاملی بدست می آوریم.

از این دستور برای جست‌وجوی اطلاعات در مورد یک فرمان خاص و یا نمایش لیست کامل دستوراتی که با یک کلمه یا چند حرف شروع می شوند استفاده می‌شود.

در واقع این دستور، پایگاه داده راهنماها (man pages) را بر اساس کلمه ای که بعنوان آرگومان به آن می دهیم، جستجو می کند و طبق آن آرگومان، خروجی های مطابق آن کلمه را نمایش می دهد.

به عنوان مثال بدنبال دستوری برای ویرایش یک فایل هستیم، می توانیم از دستور زیر استفاده کنیم:
$ apropos editor

با وارد کردن این دستور در محیط ترمینال، کلمه کلیدی که در اینجا editor می باشد را در لیست دستورات جستجو میکند و دستوراتی را به ما پیشنهاد می دهد که در آنها کلمه کلیدی باشد و مختصر توضیحی درباره آن دستور می دهد.

نتیجه زیر، لیستی است که بعد از وارد کردن دستور فوق نمایش داده می شود:


ed (1) - text editor
ed [red] (1) - text editor
ex (1p) - text editor
nano (1) - Nano's ANOther editor, an enhanced free Pico clone
psed (1) - a stream editor
psed [s2p] (1) - a stream editor
red (1) - text editor
red [ed] (1) - text editor
rnano (1) - Restricted mode for Nano's ANOther editor, an enhanced free Pico clone
sed (1p) - stream editor
sed (1) - stream editor for filtering and transforming text
vi (1p) - screen-oriented (visual) display editor
vim (1) - Vi IMproved, a programmers text editor
vim [ex] (1) - Vi IMproved, a programmers text editor
vim [rvi] (1) - Vi IMproved, a programmers text editor
vim [rview] (1) - Vi IMproved, a programmers text editor
vim [vi] (1) - Vi IMproved, a programmers text editor

به عنوان مثال دستور nano را نمایش داده است، به عنوان یک editor و توضیحی راجع به آن داده است. پیشنهاد می‌کنیم قسمت توضیحات را مختصر بنویسید. هر چند در صورتیکه از وجود توضیح مورد نظرتان در مخزن man مطمئنید می‌توانید آن‌ را کامل ذکر کنید، در این‌ صورت زودتر به فرمان مورد نظرتان خواهید رسید.

مثلا می خواهیم از دستور dmidecode که اجزای سخت افزاری سیستم را نمایش می دهد، استفاده کنیم ولی املای دقیق ان در ذهنمان نیست:


$ apropos dmid
arecordmidi (1) - record Standard MIDI Files
dmidecode (8) - DMI table decoder

همانطور که مشاهده می شود، دستوراتی که در آن این کلمه بکار برده شده است، نمایش داده می شود.

از option های زیر می توان هنگام بکار بردن این دستور استفاده کرد:


<strong>apropos –r keyword</strong>

با این دستور، نتایج را بصورت regular expression نمایش می دهد. بعبارتی دقیقا همان موردی که مورد نظر داریم نمایش می دهد:

مثال:


<strong>apropos -r 'remove files'</strong>

نمونه ای از خروجی این دستور:


<strong>rm (1) - remove files or directories</strong>
<strong>Apropos –v</strong>

این دستور نمایش می دهد که از کدام ورژن کتابخانه راهنما استفاده می شود:
apropos from man-1.6f
apropos –h

نحوه استفاده از دستور را نمایش می دهد.

با استفاده از دستور man apropos اطلاعات تکمیلی درباره این دستور را می توانید مشاهده کنید.

منظور از Direct Admin چیست؟ @iranopensource 🐧

دایرکت ادمین (Direct Admin ) چیست؟
دایرکت ادمین یک کنترل پنل هاست است که برای مدیریت اکانت هاست یک رابط گرافیکی کاربر ( GUI ) در اختیار شما می گذارد. وجود رابط گرافیکی انجام وظایف مدیریتی رایج را برای یک اکانت هاست بسیار آسان تر می کند.

امکانات دایرکت ادمین برای کاربران
منوی Email:
در این منو تنظیمات اکانت های ایمیل IMAP و POP، داشتن چندین alias و آدرس به ازای هر صندوق ورودی (inbox)، لیست های ایمیل، فرستنده ها (forwarder) و پاسخگوی خودکار (autoresponders) قابل انجام است. خوب است بدانید ایمیل هایی که در دایرکت ادمین ایجاد می کنید هم توسط رابط کاربری دایرکت ادمین قابل دسترسی و استفاده هستند و هم برای مدیریت آنها می تواتید از نرم افزارهای مدیریت ایمیل مثل Outlook استفاده کنید. در دایرکت ادمین محافظت در برابر هرزنامه ها (spam) و دیگر فیلتر های محتوا نیز موجود هستند.

منوی FTP:
به کاربران این امکان را می دهد که اکانت های FTP و SFTP را ایجاد و مدیریت کنند. همچنین کلاینت های FTP تحت وب را هم شامل می شود.

منوی DNS :
کاربران می توانند تنظیمات رکورد های DNS خود را ویرایش کنند، رکورد MX سفارشی بسازند و در کل مدیریت DNS های خود را کاملا در دست داشته باشند.

Statistics ( آمار) :
در این قسمت کاربران می توانند، تمام آمار کلیدی سرور و هاست مثل درخواست ترافیک، سرعت اجرای کوئری، زمان پاسخ، کارآیی سرور و میزان استفاده از پهنای باند را مشاهده کنند. این ماژول آمار همچنین می تواند با Webalizer یکپارچه شود.

Subdomains ( ساب دومین ها) :
کاربران می تواند لیست ساب دومین های خود را ببینند، ساب دومین ایجاد یا حذف کرده و همچنین آمار آنها را مشاهده کنند.

File Manager ( مدیریت فایل ها ) :
همانند، مرورگر ویندوز و OSX Finder، وجود File Manager در دایرکت ادمین به کاربران امکان بارگذاری و مدیریت فایل ها را می دهد بدون اینکه کاربران نیازی به استفاده از اکانت FTP داشته باشند.

مدیریت بانک داده MySQL :
دایرکت ادمین به کاربران اجازه می دهد بانک داده MySQL ایجاد و مدیریت کنند. همانند اجرای کوئری های MySQL در این محیط یا مدیریت کاربران.

Site Backup (پشتیبان سایت) :
با خدمات پشتیبان گیری دایرکت ادمین می توان از کل هاست شامل فایل ها و تنظیمات به طور یک جا پشتیبان تهیه کرد و در سطح جزئی تر آن ها را بازیابی کرد.

Error Pages ( صفحات خطا ) :
دایرکت ادمین خطاهای Account-wide، صفحات خطای سفارشی تعریف شده توسط کاربر برای خطا های ۴۰x و ۵۰x را پشتیبانی می کند.

Advances Tools ( ابزار های پیشرفته) :
مدیریت گواهینامه های SSL ، PHPinfo ، مدیریت cron job ، مجوز های MIME type ، apache handlers ، Redirect سایت، و اشاره گر های دومین.

امکانات دایرکت ادمین برای نمایندگان:
• مدیریت اکانت.
• بسته های توسعه از پیش تعریف شده سفارشی.
• مشاهده کامل آمار استفاده از امکانات، قابل مرتب سازی براساس هر اکانت کاربری.
• سیستم پیام رسانی به کاربران، شامل ارسال پیام به تمام کاربران از طریق سیستم پشتیبانی تیکت.
• پوسته ها و غالب های قابل تغییر و شخصی سازی.
• مدیریت آدرس های IP و تخصیص دادن آنها.
• شخصی سازی NS ها ( نام سرور ها).

امکانات دایرکت ادمین برای مدیران هاست:
• ایجاد و اداره چندین مدیر و نماینده .
• سفارشی کردن بسته های نماینده برای از پیش تعریف کردن مجموعه ای از امکانات فعال و گزینه های پیکربندی.
• لیست کاربران.
• مدیریت DNS، شامل ویرایش رکورد ها برای هر رکورد DNS ذخیره شده در سیستم.
• مدیریت آدرس های IP و تخصیص دادن آنها.
• مدیریت و آمار جزئی خدمات سیستم.

دیگر امکانات :
دایرکت ادمین امکانات دیگری را نیز ارائه می دهد:

سیستم ارسال و دریافت تیکت پشتیبانی و Help Desk کاملا یکپارچه:
دایرکت ادمین یک help desk ارسال و دریافت تیکت کامل فراهم می کند، که با کنترل پنل یکپارچه است، این سیستم با فراهم آوردن یک سیستم پشتیبانی سطح بالا با کمترین زحمت ممکن، کمک شایانی به نمایندگان و مدیران هاست می کند.
اگر شما از نرم افزار دیگری برای پشتیبانی هاست خود استفاده می کنید به راحتی می توانید help desk دایرکت ادمین را غیرفعال کنید.

بروزرسانی آسان:
در دایرکت ادمین می توانید به آسانی آپدیت های جدید را از قسمت “License / Update” نصب کنید. بدون اینکه مجبور باشید فایل های آپدیت را جداگانه دانلود و به طور دستی نصب کنید. راحت بودن بروزرسانی در دایرکت ادمین باعث می شود همیشه بروز و امن باقی بماند.

دایرکت ادمین کاملا قابل سفارشی کردن است:
عموما تمام امکانات دایرکت ادمین می توانند توسط نماینده یا اکانت مجزا فعال یا غیر فعال شوند. مدیران سرور می توانند تصمیم بگیرند کدام امکانات برای نمایندگانشان به نمایش گذاشته شود و کدام نشان داده نشود. به همین ترتیب نمایندگان هم می توانند گزینه های قابل نمایش برای مشتریانشان را انتخاب کنند.
علاوه بر این دایرکت ادمین می تواند به هر شکل و ظاهر و برندی که دلخواه کاربر باشد تنظیم شود. برای انجام این کار قالب های طراحی شده آماده می تواند در منو skins اضافه گردد، یا توسط خود شما ایجاد شود.

بازیابی خودکار پس از وقوع هر حادثه :
دایرکت ادمین دائما به سرور های شما نظارت می کند تا از کارکرد درست و بدون اشکال آنها اطمینان حاصل کند. با این وجود اگر به هر علتی سرور شما دچار مشکل شد بازیابی خودکار دایرکت ادمین به کمک شما خواهد آمد. تمام حوادثی که بر روی سرور اتفاق می افتد و تلاش هایی که برای بازگردانی سرور انجام می گردد بلافاصله به مدیرسرور گزارش داده می شود.

تعداد اکانت نامحدود و صدور مجوز دامنه نامحدود:
در دایرکت ادمین هیچ محدودیتی از نظر تعداد نمایندگی هایی که می توان ایجاد کرد، تعداد اکانت های کاربری یا تعداد نام های دامنه، وجود ندارد. و تمام این موارد را تنها با نصب یک دایرکت ادمین می توان مدیریت کرد.

Site-Helper.com:
علاوه بر اینکه شما به عنوان یک مدیر سرور خدمات پشتیبانی برای مشتریان و نمایندگان خود فراهم می کنید ، دایرکت ادمین هم یک سایت پشتیبانی “عمومی” با دستورات دقیق و با جزئیات برای هر کدام از امکانات موجود در کنترل پنل فراهم کرده و در اختیار کاربران شما گذاشته است. همچنین این سایت پشتیبانی آموزش کاملا جزئی و دقیق و مستندات کاملی برای مدیران و نمایندگان در فراهم اورده است.

هاست دایرکت ادمین:
دایرکت ادمین یک کنترل پنل هاست است. یک امکان ثابت از ارائه دهندگان خدمات میزبانی سایت است نه یک گزینه برای کاربر نهایی. به عنوان یک کاربر اگر شما دوست دارید با دایرکت ادمین کار کنید ( به جای مثلا Cpanel یا کنترل پنل های دیکر ) باید به دنبال شرکتی بگردید که روی سرور خود این کنترل پنل را نصب و استفاده می کند.
به عنوان کسی که نمایندگی خدمات هاستینگ را دارد اگر می خواهید با دایرکت ادمین کار کنید باید به دنبال مدیر هاست یا عمده فروشی بگردید که کنترل پنل دایرکت ادمین را فراهم آورده است.
مدیران هاست و ارائه دهندگان زیرساخت هاست می توانند مستقیما با دایرکت ادمین جهت گرفتن اطلاعات مجوز (license) دایرکت ادمین تماس بگیرند. دایرکت ادمین سطح بالایی از خدمات پشتیبانی را برای کاربرانش فراهم کرده است از جمله این خدمات نصب رایگان آن است.

پروتکل SFTP در مقابل FTPS (معرفی) @iranopensource 🐧

پروتکل SFTP یا SSH File Transfer Protocol به عنوان پروتکل FTP با امنیت بیشتر شناخته می شود و یک روش محبوب برای انتقال ایمن فایل ها است. SFTP از پروتکل SSH 2.0 برای انتقال امن فایل ها بین سیستم ها استفاده می کند. SFPT از دسترسی و انتقال فایل، بدون استفاده از خط فرمان پشتیبانی می کند. همچنین داده ها و دستورات رمز نگاری شده که در بسته های باینری ویژه ای قرار دارند، از طریق یک اتصال امن با استفاده از SSH انتقال پیدا می کنند.

کلاینت های FTP نمی توانند از سرور SFTP استفاده کنند. این سرورها به کلاینت های SFTP ای اختصاص داده شده اند که از پروتکل SSH برای دسترسی، انتقال و مدیریت فایل ها استفاده می کنند.

امنیت در SFTP
اتصال به SFTP را می توان به دو روش انجام داد:

برای اعتبار اولیه، شناسه کاربری و گذر واژه سرویس گیرنده SFTP برای اتصال به سرور SFTP نیاز است.

سند تایید SSH : کلیدهای SSH اتصالات SFTP را تضمین می کنند، کلید عمومی SSH و کلیدهای خصوصی آن برای موارد زیر نیاز است :

ایجاد یک جفت کلید که کلید خصوصی بر روی کامپیوتر کاربر (سرویس گیرنده SSH) و کلید عمومی بر روی سرور SFTP کپی می شود.
هنگامی که سرور اتصال SFTP را تأیید کند، با استفاده از کلید خصوصی SSH یک امضای الکترونیکی ایجاد می شود.
سرور دارای کلید عمومی است در نتیجه می تواند این امضا را بررسی کند و اتصال کاربر به سرور به طور کامل برقرار شود.
این امنیت کاملا تضمین شده است، اگر سرور SFTP هک شده یا جعلی باشد، هکرها فقط می توانند به یک امضا دسترسی داشته باشند، کلید خصوصی و رمز عبور را پیدا نمی کنند. از آنجایی که امضا تنها یک بار قابل استفاده می باشد، در واقع تلاش هکرها بی فایده خواهد بود.

مزایای SFTP در مقابل FTP و FTPS
- انتقال فایل از طریق SFTP سریع تر است، زیرا انتقال داده در قالب دودویی است، بنابراین داده ها زمان کمتری را بر روی عبور از سیم لازم دارند.
- پروتکل SFTP فقط به یک اتصال نیاز دارد و هیچ نیازی به کانال داده اختصاصی ندارد.
- امنیت اتصالات SFTP با SSH تضمین می شود.
- لیست دایرکتوری SFTP همیشه در دسترس و قابل خواندن است.
- امکان قفل گذاری بر روی فایل ها را نیز فراهم می کند.

پروتکل FTPS یا FTP Secure که با نام FTP امن شناخته می شود، نوع تکمیل شده ی پروتکل FTP است و اطلاعات را با امنیت بیشتری انتقال می دهد. از آنجا که به طور معمول FTP یک کانال امن برای انتقال فایل ها محسوب نمی شود،‌ FTPS به عنوان یک جایگزین برای RFC.2228 FTP انتخاب شده است و بر اساس استانداردهای FTP ساخته شده است اما شامل لایه اضافی برای رمزگذاری اطلاعات می باشد. در FTPS، اطلاعات از طریق لایه امن سوکت (SSL) و یا لایه امنیت انتقال (TLS) منتقل می شوند.

پروتکل FTPS دقیقا شبیه FTP کار می کند، معماری آن هم بر اساس مدل کلاینت سرور طراحی شده است و با استفاده از یک کانال کنترل و یک کانال داده برای تبادل دستورات FTP انجام می شود.

امنیت در FTPS چگونه عمل می کند؟
اتصال به FTPS توسط ID کاربر، رمز عبور و گواهی کلید عمومی ( شبیه به HTTPS عمل می کند ) انجام می شود. ابزار OpenSSL اجازه می دهد که درخواست گواهی کلید ایجاد شود. مشتری FTPS هنگام اتصال به یک سرور FTPS، ابتدا امنیت گواهی سرور را بررسی می کنند. یک مرجع گواهی مورد اعتماد (CA) نشانه هایی دارد، این گواهی به مشتری یک سرور قابل اعتماد و امن را تضمین می دهد و به حفاظت حریم مشتری در مقابل حمله هکرها کمک می کند.

پروتکل FTPS (بیش از SSL و TLS) از گواهی X.509 برای احراز هویت استفاده می کنند. این گواهی نامه های دیجیتال شامل یک کلید رمزنگاری عمومی و اطلاعات در مورد دارنده گواهی نامه است. به عبارت دیگر کلید عمومی دارای دو مزیت اصلی: اعتبار و رمز گذاری داده ها است. همچنین کلید عمومی دارای دو عملکرد اصلی: اعتبار سنجی و داده های الکترونیکی می باشد.

پروتکل FTPS ضمنی و FTPS صریح
پروتکل FTPS ضمنی به نوعی از اتصال اشاره می کند که در آن دستورات و کانال های داده در همه ی زمان ها رمز گذاری شده اند. اتصال امن در FTPS ضمنی توسط رمزگذاری SSL صورت می گیرد و استفاده از SSL بسیار ضروری خواهد بود. یک مشتری غیر FTPS اجازه ی برقراری ارتباط با سرور FTPS را نخواهد داشت. سرور FTPS از یک پورت خاص (۹۹۰) برای مشتری، به منظور اتصالات امن استفاده می کند. FTPS به دلیل رمز گذاری در دستورات و کانال های داده، مقدار زیادی از پهنای باند شبکه و منابع محاسباتی استفاده می کند.

در FTPS صریح مشتری به طور مستقیم از سرور FTPS در خواست امنیت می کند. این یک درخواست اختیاری است، اگر مشتری درخواست امنیت نداشته باشد سرور FTPS هم می تواند اجازه دهد مشتری در حالت امنیت محدود به سرور متصل شود.

مزایای FTPS در مقابل FTP
- بسیاری از چارچوب های ارتباطات اینترنتی که در FTP ساخته شده اند، توسط SSL و TLS پشتیبانی می شوند.
- پروتکل های SSL و TLS مکانیسم های خوبی برای تایید هویت هستند.
- پروتکل FTPS می تواند برای انتقال فایل از یک سرور به سرور دیگر استفاده شود.
- ارتباطات FTPS قابل درک و قابل خواندن است.

تفاوت موتورهای ذخیره سازی در پایگاه داده MySQL در چیست؟ @iranopensource 🐧