نمایش شماره خطوط در ویرایشگر vi یا vim می تواند خیلی سودمند باشد و کار پیکربندی و یا debugging code errors را ساده تر می کند و همچنین خوانایی برنامه یا اسکریپت را بهبود می بخشد. جهت فعال کردن قابلیت نمایش شماره خطوط در ویرایشگر vi یا vim کافیست تا پس از باز کردن فایل مورد نظر خود با این ویرایشگر ها، یکی از این دستورها را اجرا کنید:
:set number
:set nu
جهت غیر فعال کردن این قابلیت می توانید این دستور را اجرا کنید:

:set nu!

اگر قصد دارید ویژگی نمایش شماره خطوط به صورت دائمی باشد کافیست تا این فایل را باز کنید:
vi ~/.vimrc
سپس این خط را به آن اضافه کنید:


set number


اکنون فایل را ذخیره کنید و از آن خارج شوید.از این پس هر فایلی را با ویرایشگر های vi یا vim باز کنید به صورت پیش فرض شماره خطوط را نمایش می دهد.

نکته های مرتبط :
۱- جهت پرش به شماره خط خاصی هنگام باز کردن فایل می توان از این دستور استفاده کرد :
$ vi +666 iranopensource.com.txt
نکته اینکه به جای ۶۶۶ باید شماره خط مورد نظر خود را بنویسید و همچنین به جای iranopensource.com.txt باید نام فایل مورد نظر خود را بنویسید.

۲- جهت پرش به خطی که شامل واژه مورد نظر می باشد، می توان از این دستور استفاده کرد :

$ vi +/meysam iranopensource.com.txt
نکته اینکه به جای واژه ی meysam باید واژه ی مورد نظر خود را بنویسید و همچنین به جای iranopensource.com.txt باید نام فایل مورد نظر خود را بنویسید.

تبدیل فایل های bin و cue به iso در فدورا لینوکس

شاید برای شما هم پیش اومده که بخواین فایل های bin و یا فایل های bin/cue را به فایل iso تبدیل کنین. برای این کار روش ها و ابزارهای گوناگونی وجود داره که توی این مطلب می خوام نحوه ی این کار رو آموزش بدم.

روش اول استفاده از برنامه ی ccd2iso هست که اگر این برنامه روی سیستم شما نصب نیست اول اون رو با DNF نصب کنید :

# dnf install -y ccd2iso
پس از نصب برنامه اکنون می تونید از اون استفاده کنید.دستور کلی استفاده از اون به شکل زیر هست :

$ ccd2iso <.img filename> <.iso filename>

دستور نمونه به شکل زیر هست که فایل fedora.bin رو به فایل fedora.iso تبدیل می کنه:

$ ccd2iso fedora.bin fedora.iso

روش دوم استفاده از برنامه ی bchunk می باشد که اگر این برنامه روی سیستم شما نصب نیست به راحتی می توانید با ابزار مدیریت بسته ی خط فرمانی DNF آن را نصب کنید :

# dnf install -y bchunk

اکنون برای استفاده از اون می تونید مانند مثال زیر عمل کنین :

$ bchunk fedora.bin fedora.cue fedora.iso
امیدوارم تا این مطلب براتون مفید بوده باشه.

معرفی و نصب مخزن IUS برای Enterprise Linux

یکی از مخازن مورد نیاز برای توزیع های سازمانی لینوکس (Enterprise Linux distributions) مخزن IUS می باشد که یک مخزن جامعه محور می باشد و بسته های به روز را برای توزیع های سازمانی لینوکس مانند RHEL و CentOS فراهم می کند. جهت نصب این مخزن کافیست تا مراحل ساده ی زیر را انجام دهید:


نصب مخزن IUS بر روی RHEL 5 :

# rpm -ivh https://rhel5.iuscommunity.org/ius-release.rpm

نصب مخزن IUS بر روی RHEL 6 :

# rpm -ivh https://rhel6.iuscommunity.org/ius-release.rpm

نصب مخزن IUS بر روی RHEL 7 :

# rpm -ivh https://rhel7.iuscommunity.org/ius-release.rpm
نصب مخزن IUS بر روی CentOS 5 :

# rpm -ivh https://centos5.iuscommunity.org/ius-release.rpm

نصب مخزن IUS بر روی CentOS 6 :

# rpm -ivh https://centos6.iuscommunity.org/ius-release.rpm

نصب مخزن IUS بر روی CentOS 7 :

# rpm -ivh https://centos7.iuscommunity.org/ius-release.rpm

راهنمای جامع مدیریت بسته Yum

دستور yum که مخففYellowdog Updater Modified است یک مدیریت بسته (Package Manager) در توزیع های RPM Based می باشد. yum در فدورا مدیریت بسته پیش فرض می باشد. این مدیر بسته که به صورت خط فرمان است قادر است بسته های مورد نیاز را از مخازنی که روی سیستم فعال هستند را نصب، آپدیت و یا حذف کند. پس با ما همراه باشید تا این مدیریت بسته را باهم بررسی کنیم.
در واقع Yum آنقدر هوشمند است که هنگام نصب یک بسته،پیش نیازهای (dependencies) آن را تشخیص دهد(در صورت داشتن پیش نیاز) و آنها را نصب کند.همانطور که گفته شد yum به صورت خط فرمان اجرا می شود و برای کار با آن باید مجوز کاربر root را در اختیار داشته باشیم.در واقع برای کار با آن ابتدا باید یک ترمینال باز کرده (konsole , terminal) و به کاربر root لاگین کرده و سپس yum را اجرا کرده.

برخی از قابلیت های مدیریت بسته yum به شرح زیر می باشند:
- پشتیبانی و استفاده از چند مخزن به طور همزمان
- پیکربندی ساده
- تشخیص پیش نیازها
- عملکرد سریع
- سازگار با بسته های RPM
- قابلیت نصب گروهی بسته ها
- رابط کاربری ساده
- استفاده از پلاگین ها مختلف

حالا که با این مدیر بسته قدرتمند آشنا شدیم می خواهیم برخی از دستورات پرکارد آن را توضیح دهیم.
لازم است بدانید که دستورyum دارای option و سوئیچ های مختلفی نیز می باشد.
اگر مخازن اینترنتی روی سیستم شما فعال باشد(که به صورت پیش فرض است) برای کارکردن با yum باید به اینترنت متصل باشید.
همانطور که گفته شد برای اجرای yum نیاز به مجوز کاربر root است.پس برای این کار ابتدا یک ترمینال یا کنسول باز کرده و این دستور را بزنید:

– su
و سپس password کاربر root را وارد کنید.همانطور که مشاهده می کنید اعلان سیستم از $ به # تغییر پیدا کرد.یعنی الان به کاربر root لاگین کرده ایم.
شکل کلی دستور yum به این صورت می باشد :

yum [options] COMMAND

برای نصب بسته های rpm از مخازن باید این دستور را وارد کرد :

yum install packge

اگر میخواهید همزمان دو یا چند بسته رو نصب کنید کافی است اسم بسته ها را پشت سر هم با فاصله بنویسید،به این ترتیب :
yum install packge1 packge2 packge3

برای آپدیت کردن یک بسته :
yum update packge

اگر میخواهید هنگام نصب یا آپدیت بسته از شما تاییدیه دریافت نکند از سوئیچ y- باید استفاده کرد.به اینصورت :

yum -y install packge

اگر یک بسته rpm را قبلا دانلود کرده باشیم و آن را روی کامپیوتر خود ذخیره داریم برای نصب آن می توانیم طوری عمل کنیم که اگر بسته مورد نظر دارای پیش نیاز باشد آن پیش نیاز ها از مخازن دانلود و نصب شوند. به این منظور باید از این فرمان استفاده کرد:

yum localinstall package1.rpm
نکته اینکه در این دستور اسم کامل فایل همراه با پسوند باید نوشته شود.

برای آپدیت کردن یک یا چند بسته از این دستور استفاده می کنیم:
yum update packge1 packge2

برای بروزرسانی همه ی بسته های rpm نصب شده روی سیستم از این دستور استفاده می کنیم:

yum -y update

برای حذف یک یا چند بسته rpm با استفاده از yum به این شکل عمل می کنیم:

yum remove package1 package2


برای نمایش لیستی از تمام بسته های نصب شده روی سیستم از این دستور استفاده می کنیم:
yum list


برای جستجو کردن یک بسته از مخازن از این دستور استفاده می کنیم:
yum search package

برای مشاهده اطلاعاتی در مورد یک بسته از این دستور استفاده می کنیم:

yum info package

برای پاک کردن cache که شامل بسته های rpm دانلود شده توسط yum است از این دستور استفاده می کنیم:

yum clean package1 packge2


برای پاک کردن همه فایل های header که سیستم برای حل پیش نیاز ها از آنها استفاده می کند از این دستور استفاده می کنیم:

yum clean headers

برای پاک کردن همه ی فایل های header و cache از این دستور استفاده می کنیم:
yum clean all

برخی از Option مدیریت بسته yum به شرح زیر می باشند:

برای غیرفعال کردن یک پلاگین:

—disableplugin=plugin-name

برای فعال کردن یک پلاگین:
—enableplugin=plugin-name

نکته اینکه به جای plugin-name باید اسم پلاگین را بنویسم.

برای غیرفعال کردن تمامی پلاگین های yum :

—noplugins

برای اینکه چک کردن امضای بسته ها را غیرفعال کنیم از این option استفاده می کنیم:

—nogpgcheck

برای غیر فعال کردن یک repo یا مخزن:
—disablerepo=repo-name

برای فعال کردن یک repo یا مخزن:
—enablerepo=repo-name
به جای repo-name باید نام مخزن را بنویسم.

اینها بیشترسوئیچ ها و option های فرمان yum بودن.برای آگاهی از تمامی دستورات با جزئیات کامل می تونید از این دستورات استفاده کنید:
yum – -help
man yum

امیدوارم این مطلب مورد استفاده شما قرار گرفته باشد.

اسلاید معرفی Sed Editor توسط دکتر فوأد طباطبایی

Sed Editor from Dr. Foad Tabataei

بررسی عدم شناخت و مدیریت کارت های شبکه پس از آپدیت سیستم عامل Ubuntu 16.04 به Ubuntu 17.04

با سلام خدمت همه‌ی دوستان
یکی از سیستم‌ها رو از ۱۶.۰۴ آپدیت کردم به ۱۷.۰۴
آپدیت به ظاهر کاملا بدون مشکل انجام شد و همه چی آروم بود. ولی بعد ریست کردن سیستم از مجموع ۳ کارت شبکه سیستم‌( ۲ عدد Lan و یک عدد وایرلس) فقط کارت شبکه وایرلس کار می‌کرد و ۲ تا کارت شبکه دیگه error:
device not managed
میداد.
برای حل این مشکل اول به اینجا رفتم:
sudo nano /etc/NetworkManager/NetworkManager.conf
و خطی که
managed=false
نوشته بود رو به
managed=true
تغییر دادم و بعد از این کار
service network-manager restart
رو اجرا کردم ولی درست نشد.
بعد از اون این فایل رو دستی ساختم:
touch /etc/NetworkManager/conf.d/10-globally-managed-devices.conf
و مشکل حل شدش.
گفتم برای شما هم بگم این مشکل و راهی که برای من حل شد تا اگه شما هم به مشکل من برخورد کردید مثل من سردرگم نشید و یک روز وقتتون برای عیب یابی گرفته نشه.
شاد و پیروز باشید

@iranopensource 🐧

@iranopensource 🐧

معرفی نرم افزار AIDE

☠️❗️با AIDE، نفوذ و تغییرات بر روی سیستم خود را بیابید! ❗️☠️

نرم افزار (AIDE (Advanced Intrusion Detection Environment یک سامانه پیشرفته تشخیص نفوذ Host است که در حقیقت می تواند سیستم ما را اسکن نموده و هر تغییری که بر روی فایل ها و دایرکتوری ها که به دلایل مختلف از جمله نفوذ، تغییر با rootkit ها و ... بوجود آمده باشد را گزارش دهد.

این نرم افزار به عنوان جایگزینی Free در سال 2010 برای نرم افزار Tripwire ارائه شد. نحوه عملکرد AIDE به این صورت است که یک snapshot از وضعیت سیستم بر اساس المان هایی چون الگوریتم های message digest و خصایص فایل ها تهیه می کند و در بانک اطلاعاتی خود ذخیره می نماید که معمولا فایل snapshot به منظور امنیت بیشتر در یک External Device نگهداری می شود.

سپس هنگامی که مدیر سیستم می خواهد صحت و سلامت سیستم را تست کند، با دستور aide سیستم را دوباره اسکن می نماید و خروجی تست با فایل snapshot مقایسه می گردد. نرم افزار AIDE تمامی تغییرات بوجود آمده را می یابد و برای مدیر سیستم گزارش تغییرات ارسال می گردد.

♦️امکانات AIDE:
🔻 supported message digest algorithms: md5, sha1, rmd160, tiger, crc32, sha256, sha512, whirlpool (additionally with libmhash: gost, haval, crc32b)
🔻 supported file attributes: File type, Permissions, Inode, Uid, Gid, Link name, Size, Block count, Number of links, Mtime, Ctime and Atime
🔻 support for Posix ACL, SELinux, XAttrs and Extended file system attributes if support is compiled in
🔻 plain text configuration files and database for simplicity
🔻 powerful regular expression support to selectively include or exclude files and directories to be monitored
🔻 gzip database compression if zlib support is compiled in
🔻 stand alone static binary for easy client/server monitoring configurations
🔻 and many more

❗️این نرم افزار Portable بوده و می توان از آن طوری استفاده نمود که شخص مهاجم به هیچ وجه از وجود آن در سیستم ما مطلع نشود. به مدیران سیستم های لینوکس پیشنهاد می شود که این نرم افزار را بر روی سرورهای عملیاتی خود نصب نمایند.

نمونه ای از مغایرت گیری نرم افزار AIDE

@iranopensource 🐧

@iranopensource 🐧

آموزش مخفی کردن نسخه وب سرور Apache

یکی از راه های ایمن سازی وب سرور،مخفی کردن نسخه ی نرم افزار وب سروری است که نصب و استفاده می کنید. در این مطلب قصد داریم تا نسخه وب سرور Apache را مخفی کنیم.
ابزار ها و روش هایی گوناگونی وجود دارد برای اینکه متوجه شوید که آیا هم اکنون نسخه ی وب سرور شما قابل نمایش است یا خیر؟ یکی از این روش ها استفاده از wget و اجرای این دستور می باشد :
$ wget —server-response —spider https://your-site.com

روش دیگر استفاده از curl و اجرای این دستور می باشد :


$ curl -v https://your-site.com
روش دیگر استفاده از telnet می باشد و اجرای این دستور :

$ telnet www.your-site.com 80
پس از وصل شد کافیست تا این را بنویسید و دکمه ی Enter را فشار دهید :

HEAD / HTTP/1.0

اکنون قصد داریم تا نسخه ی نرم افزار وب سرور آپاچی را مخفی کنیم.برای اینکار ابتدا کافیست تا فایل تنظیمات آپاچی را باز کنید. فایل تنظیمات آپاچی در Fedora ، CentOS و RHEL و توزیع های هم خانواده ی فدورا در این مسیر قرار دارد :

# vi /etc/httpd/conf/httpd.conf

بعد از باز کردن فایل اکنون کافیست تا این دو خط را به آخر فایل اضافه کنید:

ServerSignature Off
ServerTokens Prod
اکنون کافیست تا تغییرات را ذخیره کنید و یکبار سرویس httpd را restart کنید:


# systemctl restart httpd

اکنون نسخه وب سرور آپاچی مخفی شده است.جهت بررسی درستی کار می توانید از روش هایی که در ابتدای مطلب گفته شد استفاده کنید.