🔥6. Про людей и про войну - ГЛАЗА.

Молодой солдат теряет зрение после артобстрела. Небольшой приморский городок гибнет под натиском штурмующих фашистов. Идёт беспорядочное отступление. Теперь солдату придётся вслепую пройти сквозь кромешный ад гибнущего города, проявить себя истинным бойцом и спасти чью-то невинную жизнь.

🇧🇾Время выбирает сильных. Военная служба – это путь к развитию и лидерству.

▫️Любовь к Родине укрепляет связи с нашей страной, ее историей и ценностями. Служба в армии выражает это чувство патриотизма в наивысшей степени. Молодые люди выбирают срочную службу или службу по контракту.

❗️Девушки и парни имеют возможность получить военное образование, предпочитая поступать в Военную академию или на военные факультеты университетов.

🫡Также каждый может внести свой непомерный вклад, вступая в ряды территориальной обороны и народного ополчения.

💪Служба в армии – это не просто вызов, это шанс стать лучше и сделать свой вклад в будущее нашей страны.

👉Переходи на официальный сайт Министерства обороны👈, выбери путь и сделай свою страну еще сильнее!

🇧🇾ДОБРОЕ УТРО И ХОРОШЕГО ВСЕМ ДНЯ.

​​​​Яўген Пуставой: "Нядаўна ў Мінску з’явіўся помнік Аляксандру Неўскаму. Гэта, мабыць, першы гістарычны персанаж, хто адкрыта выступіў супраць заходняй экспансіі. Сапраўдны змагар. Змагаўся з варожай навалай. Благаверны князь трапна зазначыў: «Не ў сіле Бог, а ў праўдзе». Беларускі лідар выказаўся больш па-свецку: «Сіла — у праўдзе». Трэба толькі ўмець чакаць. І час усе кропкі над беларускім «і» расставіў.
🔹
Мы заўжды параўноўваем сябе з суседзямі. З Украінай — ужо не. Хоць быў жа час, калі ўзрушана апавядалі пра свабоды ганарлівай і ганарыстай нацыі. Нават універсітэцкія паліталагіні прапагандавалі майданаўскае рушэнне. Хацелася б зараз паслухаць аргументы.
Калі палітычнае поле ператвараецца ў майдан, тады збожжавыя палеткі ператвараюцца ў поле бою. А мы за гэты час на сваіх палях зарабілі мільярды долараў толькі на экспарце. А колькі Украіна страціла сваіх палёў, а людзей на іх? Думайце, беларусы, і рабіце высновы.
А што з краінамі Прыбалтыкі і Польшчы? Народы блізкія. У некалькіх імперыях разам суіснавалі. 
А беларусы ніколі ні ў Польшчу, ні на тэрыторыю прыбалтыйскага трыа не прыходзілі. Затое яшчэ і сёння ў сталых жыхароў Панямоння і Прыбужжа свішча ў памяці бізун асаднікаў, а ў паўночна-ўсходніх рэгіёнах Віцебшчыны не загаіліся дэмаграфічныя раны — нацысцкі след вынішчэння беларусаў рукамі наймітаў з Латвіі і Літвы.
Сучасныя ўлады таксама і цяпер не вельмі саромеюцца чапляцца да Беларусі. Напэўна, і каманда «фас» гучыць, і самім прыемна. Але тое ўлады. Людзі — іншае. Як бы там ні пужалі Беларуссю — дарэмна. Шмат бруду ў вушы суседзям уліваецца наконт нашай краіны. Дарэчы, штодзённа заходнія бенефіцыяры неспакою выдаткоўваюць на прапаганду супраць Расіі і Беларусі мільёны долараў. Вось так і нараджаецца «дыктатура», «галеча», «нястача» — увогуле «імперыя зла» ў віртуальнай рэчаіснасці. А ці так насамрэч? Тут дарэчы сказаць: лепш адзін раз убачыць.
Прыязджайце да нас у Беларусь. Мы заўжды адкрытыя, бо мы не лічым суседнія краіны ворагамі. А жыхароў тым больш. Суседзі ад Бога, неаднойчы падкрэсліваў кіраўнік нашай дзяржавы. Я ўвогуле прапаную напісаць гэта на кожным пагранічным пераходзе. Вось пішу гэтыя радкі, і на памяць прыходзяць кадры ранняга журналісцкага перыяду. Свята «Фальклор без меж». Палессе. Каляды. Замежных гасцей сустракаюць караваем і чаркай, скварка была потым. Дык вось панства ад уражанняў і цёплага прыёму скідвае шапкі і давай танцаваць пад беларускія песні. Хораша і весела. Мо яшчэ і паўторыцца. Бо Беларусь у сэнсе народнай дыпламатыі і сапраўды «без меж» (калі казаць афіцыйнай мовай — у нас для суседзяў «бязвіз»).
А вось улады суседніх краін са свайго боку граніцы зачыняюць, як дзверы кратаў. Перасячэнне граніцы робяць нязручным. Што не дзень — навіна: там чарга, а там — праблемы. Асабліва шчыруюць заходнія суседзі. Мабыць, нездарма аж і сцяну пабудавалі. Жалезнае лязо праз сэрца рэліктавага лесу Еўропы. Што яны там хаваюць? Вайскоўцаў і ўзбраенне.
🔹
А людзі шукаюць спакою і міру. Цеплыні. Добрая і светлая Беларусь адкрыта для гасцей з розных краін.
З пачатку толькі гэтага года, паводле свежай інфармацыі, «бязвізам» скарысталіся 389 214 пражываючых у суседніх з Беларуссю краінах Еўрасаюза: 234 210 грамадзян Літвы, 89 550 грамадзян і 27 337 неграмадзян Латвіі (такая вось «дэмакратычная» з’ява), а таксама 38 117 грамадзян Польшчы. Людзі едуць да нас, нягледзячы на ўсе страшылкі сваіх улад, дзеляцца ўражаннямі. Ніякія граніцы не перашкодзяць. Сэлфі ў крамах і метро. Чысціня і дабрабыт. Тыя, што «пайшлі» ў Еўропу, да ўзроўню «старых еўрапейцаў» не дабраліся, а сваё страцілі. Літоўцаў і латышоў уражвае нават шырокая палітра нашай мясцовай прадукцыі. А дома яны вымушаны купляць заморскае. Так што ў гэтым плане ніякая антыбеларуская прапаганда не сапсуе смак беларускай рэчаіснасці.
Памятаеце, як у казцы? Як бы ні пэцкалі фэйкамі твар Беларусі, бруд усё роўна змыецца. Ну, тое ў казцы. А ў жыцці як? У жыцці — «Бог не ў сіле, Бог — у праўдзе». І сіла — у праўдзе. Наша з вамі сіла. А суседзі — дасць Бог, і яны гэта зразумеюць."
#Пустовой
#МЫБеларусь

✔️Роман Головченко о задачах строительства Союзного государства на перспективу