قدیمی‌ترین زندانیان زن سیاسی در ایران چه کسانی هستند؟/ #مرتضی_هامونیان

📡📡📡📡📡– تاریخ ایران پسا مشروطه مشحون از حضور زنان پر انگیزه و فعالی است که در امر سیاست و اجتماع در ایران جدید، مشارکت کرده و می‌کنند و پیشروان ترقی و حرکت‌های جدید در این سرزمین بوده و هستند. از همان صدر مشروطه که سازمان‌های #زنان را در ایران شکل دادند و در امر مشروطه‌خواهی مشارکت کردند تا امروز، زنان همواره در صحنه‌ی مبارزات اجتماعی و سیاسی مشارکت داشته‌اند. همین مشارکت مستقل در صحنه نیز هیچ‌گاه مورد قبول حاکمان مستبد حاکم بر #ایران نبوده ‌است و هر بار به روشی با آن‌ها برخورد شده ‌است. مستبدان مردسالار ایرانی همواره تلاش کرده‌اند تا زنان را از عرصه‌ی فعالیت حذف کنند و یا آن‌ها را عناصری منقاد و مورد نفوذ خود بشمارند که اگر حضور دارند، مطیع قدرت سیاسی و مبلغ و ستایش‌گر او باشند. اگر هم جز این باشد، سزای زن نافرمان داغ بود و زندان و برخورد امنیتی و بگیر و ببند. همین بوده و هست که عبارت زن زندانی سیاسی را در اذهان پدیدار کرده‌ است. زنانی که بر سنت استقلال و مبارزه‌ی خود برای حقوق انسانی همه‌ی ملت ایران پا فشرده‌اند و به بند حاکمان مستبد در ایران در آمده‌اند.

اگر به تاریخ مراجعه کنیم، نام‌های متعددی را به عنوان قدیمی‌ترین #زندانیان_سیاسی زن در ایران ذکر کرده‌اند. اما شاید بتوان گفت که روایت در خصوص یکی از ایشان، «#جمیله_صدیقی_کسمائی»، از همه قطعی‌تر باشد.(۱) جمیله صدیقی کسمائی اولین زنی بود که در سال ۱۳۲۲ به عضویت حزب توده ایران درآمد و در کمیته‌ی #رشت این حزب، عضو شد. حزب توده ایران در سال ۱۳۲۰ تشکیل شد و اما به سبب آن‌چه مخالفت سلیمان میرزا اسکندری، نخستین دبیر اول حزب توده ایران، با عضویت زنان در حزب روایت شده، این عضویت تا ۱۳۲۲ و مرگ سلیمان میرزا به تعویق افتاد. اما جمیله صدیقی کسمائی سابقه‌ای قدیمی‌تر از این عضویت در حزب توده داشت و سابقه‌ی زندان سیاسی او به پنج سال پیش از شهریور ۱۳۲۰ و کناره‌گیری رضا شاه از سلطنت برمی‌گشت.(۲) صدیقی کسمائی به همراه شوکت روستا در ۱۳۱۵ به سبب برخی فعالیت‌های ترقی‌خواهانه‌ای که البته، رنگ و بوی چپ‌‌گرایانه داشت و مقبول دستگاه حاکم در آن روزگار نبود، به زندان افتاده بودند. حبسی که به روایتی چهار سال و به روایتی تا ۱۳۲۰ و خروج رضا شاه از ایران ادامه پیدا کرد. این دو زن هر دو عضو «جمعیت پیک سعادت نسوان» بودند که در ۱۳۰۰ در رشت توسط تعدادی از زنان روشنفکر این شهر با گرایش‌های چپ تشکیل شد. این دو نام، جمیله صدیقی کسمائی و #شوکت_روستا را می‌توان اولین زنان زندانی سیاسی در ایران دانست. تاریخ آغاز بازداشت و حبسشان، ۱۳۱۵ است. سالی که این نوشته شکل می‌گیرد، ۱۴۰۳. یعنی ۸۸ سال است که زنان به سبب فعالیت‌های سیاسی خود در ایران پسا مشروطه، توسط رژیم‌های استبدادی حاکم بر ایران مورد تعقیب و برخورد و بازداشت و حبس قرار می‌گیرند. از زمان پهلوی اول تا امروز، گویی سنت حضور زن زندانی سیاسی در بند ادامه پیدا کرده‌ است و زنان فعال سیاسی به خار چشم مستبدان حاکم بر ایران بدل شده‌اند.

ادامه مطلب
ادامه مطلب در وبسایت خط صلح

↘️
@hranews_bot تماس ✉️ - @Hranews کانال هرانا 🆑

چه کسی حکم اعدام «پخشان عزیزی» را امضا کرد؟/ #مرتضی_هامونیان

📡📡📡📡📡– #ایمان_افشاری معممی است که در عملکردش جز ایمان به قدرت و زور، چیزی یافت نمی‌شود. او دستکم از زمستان ۱۳۹۷ بر کرسی قضاوت شعبه‌ی ۲۶ دادگاه انقلاب خیمه زده و احکام غلاظ و شدادش بارها موجب #اعدام شهروندان معترض ایرانی و زندانی شدن و ستاندن آزادی و حقوق انسانی از افراد بسیاری شده است.
یکی از جدیدترین قربانیان قضاوت ایمان افشاری، «پخشان عزیزی» است؛ فعال مدنی کُردی که پیش از بازداشت، به‌عنوان یک «مددکار اجتماعی» شناخته می‌شد.(۱) #پخشان_عزیزی، شهروند اهل مهاباد، در سیزدهم مردادماه ۱۴۰۲ توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت شد. ابتدا به بند ۲۰۹ بازداشتگاه ویژه‌ی وزارت اطلاعات مستقر در زندان اوین و بعد به بند زنان این زندان منتقل شد.(۲) خانم عزیزی در طول بازداشتش ماه‌ها بلاتکلیفی، فشار و شکنجه و بازجویی‌های طولانی را گذراند و سرانجام در آغازین روزهای مرداد ۱۴۰۳، ایمان افشاری، او را از بابت اتهاماتی ازجمله «عضویت در جمعیت‌های معارض کشور» به اعدام محکوم کرد.
ایمان افشاری سابقه‌ی زیادی در صدور احکام اعدام دارد که متأسفانه بسیاری از آن‌ها نیز به اجرا درآمده‌اند. او قاضی صادرکننده‌ی حکم اعدام فعالین سیاسی و مدنی و شهروندانی ایرانی چون «#شهاب_نادعلی_جوزانی»، «#محسن_مظلوم»، «#پژمان_فاتحی»، «#وفا_آذربار»، «#هژیر_فرامرزی»، «#حبیب_اسیود» و بسیارانی دیگر است. یکی از قربانیان ایمان افشاری، فیلم‌ساز صاحب‌نام ایرانی یعنی «#محمد_رسول‌اف» است. رسول‌اف که از ایران خارج شد تا به زندانی که افشاری برای او بریده بود نیفتد، دیالوگی میان خود و ایمان افشاری را نقل کرده که برای درک فاجعه و شناخت این معمم موسوم به قاضی کفایت می‌کند.
رسول‌اف در مورد افشاری گفته است:
«از قاضی محترم پرسیدم: آیا فیلم‌هایم را دیدید؟
گفت: نه.
گفتم: پس چطور می‌خواهید قضاوت کنید؟
گفت: تحلیل دستگاه‌های امنیتی درباره‌ی فیلم‌ها برای من کافی است.»
افشاری در مقام قاضی شعبه‌ی ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، در سرکوب حقوق زنان و فعالان زن به‌ویژه مخالفان حجاب اجباری در ایران ید طولایی دارد. «#آتنا_دائمی» و «#گلرخ_ایرایی» ازجمله فعالانی هستند که با حکم او به زندان محکوم شده‌اند.


ادامه مطلب

ادامه مطلب در وبسایت خط صلح

↘️
@hranews_bot تماس ✉️ - @Hranews کانال هرانا 🆑

گفتگو با سولکا؛ رپ، برابری جنسیتی و نبردی که ادامه دارد/ #مرتضی_هامونیان

📡📡📡📡📡– «سولکا» صدایش می‌زنند؛ آن‌قدر با این اسم شناخته می‌‌شود که دیگر اطرافیانش فراموش کرده‌اند نام اصلی‌اش «#سارا_بحرینی» است.

سارا یا همان #سولکا، با تتوهای بی‌شمار بر بدن، ظاهر گنگستریِ شیکی دارد؛ چیزی شبیه به «گریسلدا بلانکو» با این فرق که سارا تبهکار نیست، او یک هنرمند است، ترانه‌های زیبا می‌نویسد و صدایی پرقدرت دارد. بسیاری او را نابغه‌ی نوظهور عرصه‌ی موسیقی هیپ‌هاپ در ایران می‌دانند. برای بسیاری باورپذیر نیست که او با این کیفیت کار در موسیقی، متولد ۱۳۸۱ باشد.

حدود ۳ سال پیش یعنی زمانی‌که فقط ۱۷ سال داشت، ویدئویی از اجرای فی‌البداهه‌ی خیابانی (فری استایل) او در یک گردهمایی خیابانی (میتینگ رپ) در شهر برازجان منتشر شد. در آن اجرا سولکا تنها دختر حاضر در جمع بود. علی‌رغم کلیشه‌های جنسیتی، او میتینگ را رهبری می‌کرد و به خاطر استعداد سرشارش می‌درخشید؛ طوری که بعید است کسی اجرای او را دیده باشد و فراموش کرده باشد.

با فاصله‌ای بسیار کم، در بحبوحه‌ی جنبش «زن، زندگی، آزادی» ویدئوی شوکه‌کننده‌ی دیگری از سولکا منتشر شد، اما این‌بار او هنرمند صحنه نبود. یک لباس‌شخصیِ درشت‌جثه، سولکا را در خیابان بر روی شکم خوابانده و بر گرده‌ی او نشسته بود و منتظر بود تا همکاران دیگر از راه برسند. وضعیتی که یادآور بازداشت «جورج فلوید» آمریکایی بود با این تفاوت که این بار قربانی دختر هنرمند ۱۷ ساله است. دختر نوجوانی که به زندان بزرگسالان بوشهر برده شد و اندکی بعد توسط قاضی به خاطر هنر، سبک زندگی و اعتقاداتش محکوم شد.

ظهور پرحرارت ولی کوتاه‌مدت سولکا و سپس بازداشت و بی‌خبری از او به حواشی ازجمله انتشار اطلاعات نادرست در مورد او دامن زد. ماهنامه‌ی خط صلح اما توانست به هدف آشنایی بیش‌تر با نسل جدید هنر اعتراضی و تابوهای جنسیتی و چالش‌های موجود، سولکا را به گفت‌وگو قانع کند. آن‌چه در پی می‌آید حاصل گفت‌و‌گو با یکی از جوان‌ترین هنرمندان زیرزمینی ایران است.


ادامه مطلب

ادامه مطلب در وبسایت خط صلح

↘️
@hranews_bot تماس ✉️ - @Hranews کانال هرانا 🆑

حیوان‌آزار امروز، انسان‌آزار فردا/ #مرتضی_هامونیان


📡📡📡📡📡– هر از گاهی در رسانه‌ها، خبری را می‌خوانیم که حکایت از آزار حیوانات، توسط تنی چند از هموطنانمان دارد. حیوانات خانگی و غیرخانگی که توسط مردم مورد آزار قرار می‌گیرند و یا باغ‌ وحش‌هایی که به‌جای محل نگهداری و تیمار آن‌ها، به محلی برای آزار حیوانات بدل می‌شوند. آن‌چه که در واقع اتفاق می‌افتد، خشونت‌هایی است که در ظاهر امر علیه حیوانات است، اما در واقع رفتارهای نگران کننده‌ای است که پیامدهای آن می‌تواند فقط به حیوانات محدود نشود. خشونت‌هایی که جلوه‌ای از رفتارهای پلید انسانی است که در ابتدا #حقوق_حیوانات را نقض می‌کند و اما می‌تواند به نقض حقوق انسان‌ها و شهروندان دیگر در یک جامعه منجر شود. خشونت‌هایی که البته فقط شامل کشتن حیوانات و اشکال فیزیکی آن نمی‌شود. بلکه گاهی شامل اشکال نرمی می‌شود که در جامعه به شکل فراگیری می‌توانند بر حیوانات تحمیل شوند. خشونت‌هایی که بخشی از یک چرخه‌اند، چرخه‌ای که قربانیان آن در ابتدا حیوانات‌اند و بعد انسان‌ها و ساکنان آن جامعه.

عموماً حیواناتی مورد آزار و خشونت انسان‌ها قرار می‌گیرند که از انسان‌ها ضعیف‌تر هستند. آسیب‌رساندن به آن‌ها هم یک ناهنجاری اجتماعی است که متاسفانه در سال‌های اخیر در جامعه‌ی ما فراگیر شده و یا با توجه به توان رسانه‌های اجتماعی، اخبار آن بیش‌تر به گوش شهروندان می‌رسد. اگر نظریه‌ی چرخه‌ی خشونت را بپذیریم، می‌توانیم بگوییم که با توجه به ماهیت تکرارشونده‌ی اعمال افرادی که خشونت می‌ورزند، این امر تنها به حیوانات محدود نخواهد شد. یعنی با توجه به عدم توانمندی فرد برای کنترل اعمال خشونت، این رفتار ترک نشده و می‌تواند از اعمال آن بر حیوانات به اعمال آن بر انسان‌ها تغییر وضعیت بدهد. در واقع فردی که چنین اعمال خشنی را علیه حیوانات مرتکب می‌شود، حساسیت اخلاقی و روانی خود را در این عمل از دست می‌دهد و با عادی شدن خشونت برای او، احتمال خشونت‌ورزی علیه انسان‌ها در آن فرد بیش‌تر و بیش‌تر می‌شود. (۱) از سویی دیگر هم می‌توان گفت که در بسیاری از مطالعات جرم‌شناسی، نشان داده شده که افرادی که سابقه‌ی بدرفتاری با حیوانات را دارند، نه تنها میزان ارتکاب به خشونت‌شان نسبت به افراد دیگر، بلکه میزان سایر رفتارهای ضد اجتماعی‌شان نیز بیش‌تر است.


ادامه مطلب

ادامه مطلب در وبسایت خط صلح

↘️
@hranews_bot تماس ✉️ - @Hranews کانال هرانا 🆑