شاید اینجا در کنفرانس جهانی ریاضیات 2014
آگاه از بیماریش
دارد افسوس می خورد که دیر یا زود باید برود
افسوس برای هزاران مساله دیگری که فرصت نیست حل کند....

بسم‌الله الرحمن الرحیم

انا لله و انا الیه راجعون

درگذشت اندوه‏بار مریم میرزاخانی، نابغه نامدار ریاضی ایران و جهان موجب تألم و تأثر فراوان شد.

درخشش بی ‏نظیر این دانشمند خلاق و انسان متواضع که نام ایران را در مجامع علمی جهانی طنین‏ انداز کرد، نقطه عطفی در معرفی همت والای زنان و جوانان ایرانی در مسیر کسب قله های افتخار و عرصه های گوناگون بین المللی بود.

این‏جانب ضمن ارج نهادن به خدمات علمی و آثار ماندگار این فرزند فرهیخته ایران، مصیبت وارده را به جامعه علمی کشور و خانواده محترم آن عزیز از دست رفته، صمیمانه تسلیت می‏ گویم و از درگاه خداوند متعال برای ایشان رحمت الهی و برای عموم بازماندگان صبر و اجر مسألت دارم.

حسن روحانی

رییس جمهوری اسلامی ایران

۶ نکته درباره زندگی مریم میرزاخانی، نابغه ریاضیات

همچون شاعران که در اشعارشان جاودانه می مانند، ریاضیدانان در قضیه هایشان تا به ابد زنده خواهند بود .
لم اوریسون
قضیه گالوا
گروه های آبلی
قضیه میرزاخانی
و ....

کلاس درس زنده‌یاد مریم #میرزاخانی

کودکی مریم میرزاخانی1

کودکی مریم میرزاخانی2

کودکی مریم میرزاخانی3

رییس دانشگاه استنفورد: تاثیر مریم روی هزاران زنی که برای دنبال کردن ریاضی و علم، میرزاخانی منبع الهام‌شان بود زنده خواهد بود. - Stanford
روزنامه ایران

صفحه شخصی میرزاخانی در دپارتمان ریاضی استنفورد

صحبت های کامران وفا در مورد میرزاخانی

•••اطلاعيه •••
( أنا لله وانا اليه راجعون )
تسلييت به مردم فرهيخته ومهربان ايران زمين

از انجاييكه بانوي سرشناس، ستاره درخشان رياضيات جهان ،همسر ومادري مهربان و فداكار پروفسور مريم ميرزا خاني دانشمند جوان ونابعه رياضيات ايران و جهان را در ديار غربت از دست داده ايم،
لذا بدين مناسبت فرداشب(٢٥تير ماه) راس ساعت ٧ روبروي خانه رياضيات اصفهان همراه با اهداي گل و روشن كردن شمع گردهم امده وبراي روح بزرگ وامرزيده ان ستاره جاويدان اسمان علم و دانش، ذكر دعاو اداي احترام كرده به منظور همدردي با خانواده محترم ايشان ومردم فهيم اصفهان ، به سوك مي نشينيم ، تا فراموش نشوند انسانهايي كه عمر خود را در راه اعتلاي علم و دانش بشريت وقف نموده اند،
(گروهي از بانوان اصفهان)
دوستان وبأنوان عزيز ، لطفا در همه كروه ها اعلام فرماييد

پنج ریاضیدان بزرگ جوانمرگ تاریخ
ریمان
آبل
میرزاخانی
اوریسون
گالوا
@harmoniclib

به یاد کسی که خیال‌پردازی‌هایم را حد می‌زد

با این که هم‌دوره بودیم چندان فرصت هم‌کلاس شدن با او را نداشتم. بعضی از المپیادی‌ها خیلی زود از بقیه جدا شدند و دیگر فقط توی کتابخانه یا محوطه‌ی دانشکده می‌دیدیم‌شان. اما بزرگ‌ترین دلیل من برای انتخاب رشته‌ی ریاضی محض، علی‌رغم مخالفت‌های شدید اطرافیان، هم‌کلاسی شدن با خانم میرزاخانی بود. و چقدر زود فهمیدم که بعضی آدم‌ها اساساً در سطح دیگری تنفس می‌کنند که امثال من ربطی به آن‌جا ندارند.
این‌جا می‌خواهم چیز دیگری بگویم؛ خود المپیادی‌ها هم تفاوت‌های عظیمی با هم داشتند.
گاهی استاد مطلب پیچیده و دیریابی را مطرح می‌کرد. المپیادی‌های سطح اول کاملاً شهودی و غیر تکنیکال، انگار که دارند خیال‌پردازی می‌کنند، راه‌حل را طرح می‌کردند (در این حد که مثلا روی فلان سطح انتگرال می‌گیریم)، بعد نوبت المپیادی‌های سطح دوم بود که جزئیات تکنیکی و ریزه‌کاری‌های هوشمندانه‌ی آن را در می‌آوردند و دست آخر هم نوبت ما عادی‌ها بود که از راه‌حل نوشته شده توسط استاد جزوه بر می‌داشتیم. باور کنید یا نه، تجربه‌ی آن سال‌ها به من نشان داد که شکاف‌های پرنشدنی میان توانایی‌های ذهنی آدم‌ها وجود دارد. امثال من شاید می‌توانستیم با کار شدید خود را به المپیادی‌های سطح دوم نزدیک کنیم، اما درک شهودی و نبوغ‌آمیز آن اولی‌ها، که گاهی تنه می‌زند به شاعرانگی در ریاضیات، خیال نزدیک شدن به آن‌ها را نیز دشوار می‌ساخت. جوری به ریاضیات می‌اندیشیدند که گویی دارند عاشقانه‌ای را مزه‌مزه می‌کنند؛ مفاهیم را لمس می‌کردند.
و من در آن دوران نسبت به دو نفر این حس غریب را داشتم، مریم میرزاخانی و ایمان افتخاری. خانم میرزاخانی ریاضیات را از درون زیست می‌کرد. او جوری با ریاضیات زندگی می‌کرد که تارکوفسکی با سینما، یا کلهر با کمانچه. ریاضیات در ذهن او پیش از هر چیز موضوعی زیباشناختی بود. گمان می‌کنم با رفتن‌اش سطحِ کلیِ درکِ زیبایی در دنیا اندکی پایین آمد. یادش گرامی. 😔

Maryam Mirzakhani
15 July, 2017 in obituary | Tags: Maryam Mirzakhani | by Terence Tao | 4 comments
I am totally stunned to learn that Maryam Mirzakhani died today, aged 40, after a severe recurrence of the cancer she has been fighting for several years. I had planned to email her some wishes for a speedy recovery after learning about the relapse yesterday; I still can’t fully believe that she didn’t make it.

My first encounter with Maryam was in 2010, when I was giving some lectures at Stanford – one on Perelman’s proof of the Poincare conjecture, and another on random matrix theory. I remember a young woman sitting in the front who asked perceptive questions at the end of both talks; it was only afterwards that I learned that it was Mirzakhani. (I really wish I could remember exactly what the questions were, but I vaguely recall that she managed to put a nice dynamical systems interpretation on both of the topics of my talks.)

After she won the Fields medal in 2014 (as I posted about previously on this blog), we corresponded for a while. The Fields medal is of course one of the highest honours one can receive in mathematics, and it clearly advances one’s career enormously; but it also comes with a huge initial burst of publicity, a marked increase in the number of responsibilities to the field one is requested to take on, and a strong expectation to serve as a public role model for mathematicians. As the first female recipient of the medal, and also the first to come from Iran, Maryam was experiencing these pressures to a far greater extent than previous medallists, while also raising a small daughter and fighting off cancer. I gave her what advice I could on these matters (mostly that it was acceptable – and in fact necessary – to say “no” to the vast majority of requests one receives).

Given all this, it is remarkable how productive she still was mathematically in the last few years. Perhaps her greatest recent achievement has been her “magic wand” theorem with Alex Eskin, which is basically the analogue of the famous measure classification and orbit closure theorems of Marina Ratner, in the context of moduli spaces instead of unipotent flows on homogeneous spaces. (I discussed Ratner’s theorems in this previous post. By an unhappy coincidence, Ratner also passed away this month, aged 78.) Ratner’s theorems are fundamentally important to any problem to which a homogeneous dynamical system can be associated (for instance, a special case of that theorem shows up in my work with Ben Green and Tamar Ziegler on the inverse conjecture for the Gowers norms, and on linear equations in primes), as it gives a good description of the equidistribution of any orbit of that system (if it is unipotently generated); and it seems the Eskin-Mirzakhani result will play a similar role in problems associated instead to moduli spaces. The remarkable proof of this result – which now stands at over 200 pages, after three years of revision and updating – uses almost all of the latest techniques that had been developed for homogeneous dynamics, and ingeniously adapts them to the more difficult setting of moduli spaces, in a manner that had not been dreamed of being possible only a few years earlier.

Maryam was an amazing mathematician and also a wonderful and humble human being, who was at the peak of her powers. Today was a huge loss for Maryam’s family and friends, as well as for mathematics.

متنی که ترنس تااو در سایتش برای میرزاخانی نوشته☝️☝️☝️☝️☝️☝️☝️☝️☝️☝️☝️☝️

15 July 2017
خالق این جملات قشنگ،
نرو!
برگرد!
ما،
کاغذهای قشنگت،
قلم جادویی ات،
فرشته ی کوچکت،
دلمان برایت تنگ میشود،
نرو!
برگرد!
باور کن،
هر زمان که برای مساله ای،
قلم به دست میگرفتم،
جمله های زیبای تو از خاطرم می گذشت.
تو تجلی کامل کلمه "یکتایی" بودی.

اگر میتوانستم،
برای همیشه تاریخ از دست دادنت را
از صفحه اعداد پاک میکردم؛
12، 13، 14، 16، 17

تو موسیقی ای منحصر بفرد، در دنیای ریاضی بودی،
دنیای ریاضی، بدون تو، دنباله ای بی انتها از سکوت های سیاه است.
-ن. جوکار-

#مریم_میرزاخانی #ریاضی #مرگ_بر_مرگ #نابغه_زن_ریاضی #ریاضیدان #نابغه_ریاضیات_جهان #جان_مریم_چشماتو_وا_کن #چراغی_امروز_خاموش_شد #ملکه_ریاضی_ایران #خداحافظ_عدد_اول
#Maryammirzakhani
@harmoniclib

دوستان اگر مطالبی پیرامون جاودانه یاد میرزاخانی دارید برامون بفرستید تا در کانال قرار دهیم.
@meisami_mah
سپاسگذار.