☝️☝️☝️☝️☝️☝️☝️☝️☝️☝️☝️☝️☝️☝️
در این کتاب فخر الدین رازی، حدود شصت علم را مورد بررسی قرار می دهد، مقدمه ی برای شناخت هر علم می نویسد و سپس به کاربرد آنها در جامعه، مخصوصا جامعه اسلامی می پردازد و برای کاربرد تر سازی آنها، مسائل و موضوعات غامض در آن علوم را معرفی و حل می نماید ...
نکته مهم دیگر آنکه: یک شخص بتواند 60 علم را اولا بشناسد و سپس با زبان فصیح هر علم و زبان گفتاری_نوشتاری فارسی، آنها را برای دیگران معرفی و تبیین نماید ... در عصر حاضر چقدر این نگاه یعنی نگاه جامع علمی، آنهم نگاه کاربردی سازی علوم دینی برای حل مسائل و مشکلات جامعه مسلمانان وجود دارد؟!...
آیا به این نگاه میان رشته ای، اما با روش مخصوص خودش، با یک دید وسیع علمی نیاز نداریم؟!...

به نظر حقیر این کتاب قابل تحقیق و تصحیح و تنقید علمی می باشد لذا مناسب رساله ها و پایان نامه های دانشگاهی و حوزوی می باشد..

👈👈👈در رشته ریاضی بمانم یا نه؟

یکی از سوالاتی که معمولا دانشجویان ریاضی از من می‌پرسند این است که آیا در رشته ریاضی ادامه تحصیل بدهیم یا نه؟ و من در جواب این دوستان فقط تصویری از ادامه تحصیل در رشته ریاضی را ارائه میدهم و تصمیم گیری را به عهده خودشان می‌گذارم.

واقعیت امر این است که وضعیت جذب فارغ التحصیلان رشته‌های ریاضی چندان جالب نیست. بسیاری از فارغ التحصیلان دکتری چند سال اخیر ریاضی بیکارند یا در یک دانشگاه بصورت حق التدریسی مشغول به فعالیت هستند. اگر به فکر این هستید که با مدرک ارشد و دکتری بلافاصله مشغول به یک کار آبرومند و دارای درآمد کافی می‌شوید، زهی خیال باطل. هنوز اساتیدی هستند که تمایل به بازنشستگی ندارند. دانشگاههای کشور دارند از دانشجویان ریاضی خالی می‌شوند. حتی اساتیدی هم که به تازگی استخدام شده‌اند، چنان تحت فشار برای نوشتن مقاله و تغییر وضعیت استخدامی هستند که وقتی می‌بینند دوستانشان با تحصیل در یک رشته دیگر به سادگی به درآمد خوبی رسیده‌اند، از اینکه به ریاضی آمدند احساس ندامت می‌کنند. همه این جوانب ممکن است با علاقه و عشق به ریاضی کمرنگ شوند ولی از بین نمی‌روند. اگر به فکر درآمد هستید نگاهی به دفترچه های آزمونهای استخدامی بیندازید. رشته هایی هستند به مراتب آسان تر از ریاضی که آمار جذب بهتری هم دارند. اگر هم مانند من برایتان این مسائل مهم نیست و همینکه از حل مسئله و کمک به خلق الله خوشحال می‌شوید، حرفش جداست.

@hamoniclib
بسم الله الرحمن الرحیم
با توجه به این که اهداف این کانال به شرح زیر است:
ارائه آخرین و جدیدترین اخبار ریاضی
ارائه جدیدترین مقالات و دستاوردهای ریاضیدانان
آموزش و معرفی مختصر شاخه های مختلف
ترویج ریاضیات در سطح کشور
معرفی ریاضیدانان نامی ایرانی و خارجی
ارائه جدیدترین و مهم ترین کتاب های ریاضی
معرفی دانشکده های ریاضی
بیان مهمترین مسائل حل نشده دنیای ریاضی
و اهداف علمی دیگر....
لذا خواهشمندیم لینک کانال را در سایر گروه ها و کانال هایی که عضو هستید نشر دهید تا بتوانیم همه با هم به این اهداف مهم دست یابیم.
از دوستانی که مطالب علمی مفیدی دارند نیز تقاضا داریم برای ما بفرستند تا در کانال قرار دهیم.
@harmoniclib
@harmoniclib

دوستان این فایل یک مصاحبه با دکتر زعفرانی است
فرمت ٱنflv است
اگر توانستید به mp4 تبدیل کنید برای ما هم بفرستید
👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆

Ilijas Farah- Logic and operator theory

Non-commutative harmonic analysis in machine learning

برخی از این موارد(شرایط جذب معلمان آموزش و پرورش) شامل نداشتن کمتر از ۲۰ دندان، سنگ کلیه،آلزایمر، نداشتن لهجه غلیظ، نکشیدن سیگار و قلیان است که باعث واکنش‌های زیادی شده است

روزنامه شرق

سخنرانی آینده کافه بینهایت در مورد فرض پیوستار و مسایل حل نشده در مورد آن است که توسط پروفسور وودین )William Hugh Woodin)
در دانشگاه ETH زوریخ سوییس در سال 2016 ایراد شده است.
ایشان در سال 1984 مدرک دکتری خود را از دانشگاه برکلی آمریکا گرفته اند و در حال حاضر در دانشگاه هاروارد مشغول به پژوهش و تحقیق هستند.

چرا بسیاری از مردم با افتخار از ریاضی بدشان می آید؟!
بخشی از فصل آخر کتاب "مقدمه ای کوتاه بر ریاضیات" ترجمه مهران اخباریفر

آیا در توزیع اعداد اول نظم خاصی وجود دارد؟!!!
سوالی که سالها ذهن ریاضیدانان را مشغول کرده [بود یا است؟؟؟]

در مراسم بزرگداشت مریم میرزاخانی مطرح شد
سه علت مهاجرت نخبگان
«اختلاف فاحش دستمزدها و مرتبه علمی استادان در داخل با خارج از کشور»، «معیارهای خشک و غیرمنعطف برای ثبات و ارتقای شغلی» و «کم‌توجهی به جایگاه و مرتبه علمی دانشگاه‌ها و برخورد یکدست با تمام دانشکده‌ها و دانشگاه‌های داخل کشور» از مهم‌ترین عوامل مهاجرت نخبگان ایرانی عنوان شد.
iran-emrooz.net | Sun, 27.08.2017, 18:06

روزنامه دنیای اقتصاد

چندی پیش در دانشگاه شریف به بهانه درگذشت مریم میرزاخانی ریاضیدان شهیر مراسمی برگزار شد که سخنرانان به وضعیت نخبگان ایرانی و دلایل بازنگشتن آنان به کشور پرداختند. مراسم در دو بخش برگزار شد؛ بخش اول به ارائه سخنرانی از سوی محمدعلی نجفی وزیر پیشین آموزش عالی و آموزش و پرورش ایران اختصاص داشت.

محمدعلی نجفی وزیر پیشین آموزش عالی و آموزش و پرورش، سخنرانی خود را با پرداختن به شخصیت و جایگاه علمی مریم میرزاخانی و زندگی این دانشمند فقید آغاز کرد و در ادامه از لزوم بازبینی جدی سیاست‌های آموزشی جاری در مدارس و دانشگاه‌های کشور با هدف شناسایی و جذب نخبگان سخن گفت.

حضور محمدعلی نجفی در این مراسم را می‌توان از دو جنبه تفسیر کرد. جنبه نخست به تحصیلات فردی او در حوزه ریاضی بازمی‌گردد اما جنبه دوم و البته مهم‌تر آشنایی نزدیک او با حوزه سیاست‌گذاری آموزشی، به‌واسطه سال‌های تصدی اجرایی در این مسوولیت‌ها، قابل تفسیر است. در دوره مسوولیت او گرچه سیاست حضور در المپیاد‌ها کلید زده شد، اما دغدغه مهاجرت نخبگان نیز از همان دوره به بعد پررنگ شده است.

بخش دوم مراسم نیز به میزگردی اختصاص داشت که اعضای آن را دکتر سعید سهراب‌پور، قائم‌مقام بنیاد ملی نخبگان و رئیس پیشین دانشگاه صنعتی شریف، دکتر سیاوش شهشهانی، استاد برجسته علوم ریاضی در دانشگاه صنعتی شریف و مهندس علی‌مرتضی بیرنگ، معاون امور بین‌الملل بنیاد ملی نخبگان تشکیل می‌دادند. این سه نفر نیز در سخنان خود وضعیت فعلی کشور در جذب و حفظ نخبگان را نقد و بررسی کردند.

«گالوای» ایرانی

در این جلسه تمامی سخنرانان ابتدا یاد مریم میرزاخانی را گرامی داشتند. محمدعلی نجفی در سخنرانی خود اظهار کرد: فوت این دانشمند عزیز، اندوه و غم سنگینی در سطح کشور به دنبال داشت، به‌طوری که تبدیل به یک ضایعه ملی شد. این اتفاق برای مریمی که سال‌های زیادی بود که دیگر ساکن ایران نبود و حضور پررنگی در جامعه نداشت، بسیار قابل توجه و به لحاظ جامعه‌شناسی قابل اعتناست.

وی ادامه داد: البته جامعه ما دچار یک بیماری است و آن هم موکول کردن تجلیل و تکریم از بزرگان به بعد از درگذشت آنها است که به نظرم این بیماری فرهنگی ما ایرانیان است و متاسفم که این وضعیت در مورد مریم میرزاخانی نیز صادق بود.

نجفی در صحبت‌هایش، با یادآوری سال‌های نوجوانی و جوانی مریم میرزاخانی گفت: اولین دوره شکوفایی و ظهور استعداد مریم به سال‌های دبیرستان برمی‌گردد جایی که او در سال دوم دبیرستان در المپیاد ریاضی، موفق به کسب مدال طلای کشوری شد و در سال سوم به‌عنوان عضو تیم اعزامی ایران به مسابقات جهانی راه یافت. بدین ترتیب در همین نخستین گام‌ها از دو جنبه صف‌شکن بود. نخست اینکه اولین دختری بود که به تیم ایران در مسابقات جهانی راه می‌یافت و دوم اینکه اولین دانش‌آموز سوم دبیرستانی‌ای بود که عضو تیم جهانی المپیاد ریاضی می‌شد.

وی ادامه داد: او در دو بار حضور خود در مسابقات جهانی المپیاد ریاضی در سال‌های سوم و چهارم دبیرستان موفق به کسب مدال طلا شد و بدین ترتیب یکی دیگر از صف‌شکنی‌هایش را به‌عنوان اولین دانش‌آموزی که دو مدال طلای المپیاد ریاضی را دارد، رقم زد.

نجفی با اشاره به سال‌های تحصیلات دانشگاهی میرزاخانی افزود: دوران فعالیت مریم در دانشگاه شریف و بعد از آن در دانشگاه هاروارد، همراه با همگرایی دو خصیصه در وجودش یعنی «نبوغ و استعداد» و «پرکار بودن» بود که این مسیر با حضورش در استنفورد به‌عنوان استاد، منجر به دریافت نشان فیلدز شد.

استاد بازنشسته دانشکده ریاضی دانشگاه شریف با تمجید از جایگاه مریم میرزاخانی در ریاضیات عنوان کرد: او را با بسیاری از ریاضی‌دانان بزرگ جهان می‌توان مقایسه کرد. او را با «امی نوتر» آلمانی می‌توان مقایسه کرد که زنی برجسته در علم ریاضیات بود. به لحاظ جوانی او را با «نیلس هنریک آبل» نروژی می‌توان مقایسه کرد، اما بیش از هرکس مایلم او را با «اواریست گالوا» فرانسوی مقایسه کنم. هم به لحاظ جوانی و هم به لحاظ حیف شدن. گالوا ۲۲ سال زندگی کرد و دستاوردهای مهمی در ریاضیات از خود به یادگار گذاشت. بسیاری از ریاضیدانان با حسرت از عمر کم او یاد می‌کنند و اعتقاد دارند شاید اگر پنج سال بیشتر زنده بود، جهشی به اندازه ۸۰ سال برای ریاضیات رقم می‌زد.

وی اضافه کرد: همین حسرت در مورد مریم وجود دارد. شاید اگر سال‌های بیشتری در سلامت زنده می‌ماند، دستاوردهای بسیار عظیم‌تری از

خود به جا می‌گذاشت، اما متاسفانه همچون گالوا که در دوئلی عشقی هدف گلوله قرار گرفت و کشته شد، مریم هم نتوانست در دوئل با سرطان پیروز شود.

نجفی در ادامه صحبت‌هایش با تاکید بر وجهه مثبت اخلاقی و روحی پروفسور میرزاخانی گفت: هرکس که با او در ارتباط بود، تحت تاثیر سادگی، تواضع، اراده و صبری که به ‌خرج می‌داد، قرار می‌گرفت. خاطره‌ای از ایام اقامت او در دانشگاه پرینستون شنیدم که برای یکی از اساتید همکار ما توضیح داده بود: «سه ماه است که روزانه هشت ساعت روی یک مساله کار می‌کنم و حل نمی‌شود، اما به‌زودی آن را حل خواهم کرد.» این روحیه بسیار ممتازی است که متاسفانه امروزه در میان دانشجویان و دانشگاهیان ما به ندرت پیدا شده و خیلی زود تسلیم ناامیدی می‌شوند.

وی افـزود: شـایـد منحصر به‌فردترین خصلت او، سخاوت بالای علمی‌اش بود. چیزی که خیلی کم در میان ریاضیدانان دیده می‌شود. این امر رایجی میان ریاضیدانان است که یافته‌های خود را تا مدتی منتشر نکنند و منتظر کشف کاربردهایی برای نظریات خود بمانند تا بتوانند با ارائه آنها، بر اعتبار یافته‌های خود بیفزایند اما مریم برخلاف این رویه معمول، هرچه می‌دانست را به اشتراک می‌گذاشت و بسیار متواضع بود.

وی در پایان صحبت‌های خود اظهار کرد: باید بپذیریم که نه‌تنها جامعه علمی ایران، که جامعه علمی جهان نیز به این زودی نخواهد توانست مانند مریم تولید کند و جای او را پر کند، اما اعتقاد دارم که باید صبور باشیم و با اصلاح سیاست‌گذاری‌های نادرست، وضعیت کشف و پرورش نخبگانی همچون مریم را بهبود ببخشیم.

جای خالی میرزاخانی

دکتر سهراب‌پور نیز با اشاره به سال‌های تحصیل مریم میرزاخانی در دانشگاه شریف گفت: آشنایی من با ایشان به سال ۷۶ بازمی‌گردد که من به‌تازگی رئیس دانشگاه شده بودم و متاسفانه حادثه تلخ واژگونی اتوبوس حامل دانشجویان دانشکده ریاضی پیش‌آمد و نخبه‌های برجسته‌ای همچون صادقی را در آن فاجعه از دست دادیم. میرزاخانی از بازماندگان آن تصادف بود و خاطرم هست که تا ماه‌ها به خاطر جراحات ناشی از آن حادثه، با چوب‌دستی‌ که زیر بغل می‌گذاشت به دانشگاه می‌آمد.

وی اظهار کرد: پس از بروز عارضه سرطان، پزشکان دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد که از ماهرترین پزشکان دنیا هستند، برای حفظ جان این دانشمند عزیز تلاش‌های بسیاری انجام دادند که متاسفانه نتیجه نداد و ما ایشان را از دست دادیم.

معیارهای خشک ارتقای شغلی

این رویداد در کنار پاسداشت جایگاه مریم میرزاخانی و تمجید از او، بخش دیگری نیز داشت که به پدیده مهاجرت نخبگان و جایگاه آنان می‌پرداخت.در واقع هر سخنران در سخنان خود دو نیمه را مدنظر داشت.نیمه نخست احساسی و معطوف به شخص مریم میرزاخانی و نیمه دوم تحلیلی و متوجه چالش‌های شناسایی، پرورش و حفظ استعداهایی همانند مریم میرزاخانی بود.

این جنبه گرچه در سخنرانی دکتر نجفی نیز حاکم بود اما به‌صورت پررنگ‌تر در میزگرد سه‌نفره جلوه پیدا کرد. میزگردی که آغازگرش دکتر شهشهانی بود. او با اشاره به وضعیت دانشکده ریاضی دانشگاه شریف گفت: در وضعیت فعلی و به لحاظ جذب نیروی جوان شدیدا دچار افت شده‌ایم. در سال‌های اخیر تعداد اندکی نیروی جوان به مجموعه هیات‌علمی اضافه شده‌اند و این مساله به دلیل وجود چارچوب مقرراتی‌ است که از استاد انتظار تولید مقاله دارد.

چهره ماندگار ریاضیات کشور ادامه داد: زمانی که مریم میرزاخانی بعد از اتمام دکترای خود به کشور بازگشت، از پایان‌نامه‌اش مقاله‌ای به چاپ نرسانده بود. دلیل این مساله فعالیت‌های کم و محدود علمی او نبود، بلکه به رسم معمول دانشگاه‌های آمریکا، پس از دفاع از پایان‌نامه زمانی را صرف کرده بود که بتواند کارش را منسجم‌تر کرده و نهایتا آن را به مقاله تبدیل کند. بنابراین مطابق دستورالعمل‌های موجود مریم میرزاخانی نمی‌توانست جذب هیات علمی دانشگاه شود.

وی افزود: در ۱۰ دانشگاه برتر آمریکا، به‌طور متوسط هر استاد ریاضیات ۱/ ۱ مقاله چاپ شده دارد. در رشته فیزیک این عدد حدود ۴ و برای رشته شیمی چیزی حدود ۷ مقاله به‌طور میانگین از هر استاد به چاپ رسیده است در حالیکه معیار ارتقای رتبه علمی استادان در دانشگاه‌های ایران برای این سه رشته و سایر رشته‌های مهندسی یکسان است.

دکتر سعید سهراب‌پور نیز با اشاره به دقیق‌نبودن ضوابط جذب هیات‌علمی از معیارهای خشک در جذب و ارتقای اساتید انتقاد کرد و گفت: متاسفانه یکی از این ضوابط جذب، تعداد مقاله است که مقررات آن بسیار خشک است و بین رشته‌ها هیچ‌تفاوتی قائل نمی‌شود، در حالی که هر رشته‌ای شرایط خاص خود را برای تولید مقاله دارد و این مساله باید هرچه سریع‌تر در آیین‌نامه‌های وزارت علوم لحاظ و اصلاح شود.

نکته‌ای که در سخنرانی محمدعلی نجفی نیز نمود داشت و از آن به‌عنوان نگاه مکانیکی یاد کرده بود. نجفی در متن سخنرانی خود با اشاره به فضای دانشگاهی کشور گفت: سیاست‌های ناکارآمد و اشتباه در محیط