ست، باید به هر حال هزینه بکند. البته برای پدر هم سخت است و این کمی بستگی دارد که پدر و مادر چقدر تقسیم کار بکنند، چه‌قدر برای بچه‌شان وقت بگذارند.
دوست دارید بچه تان ریاضیدان شود؟
برایم فرقی نمی‌کند. امیدوارم که او و کلا همه بچه‌ها، ریاضی را جدی بگیرند. دوست ندارم مثل افرادی شود که تا صحبت از ریاضیات می‌شود می‌گویند من از ریاضی هیچ چیز نمی‌دانم، یعنی اصلا به خود امکان نمی‌دهند که به آن فکر کنند، البته در ایران خیلی این‌طور نیست ولی در آمریکا زیاد پیش می‌آید. ریاضی به درست فکر کردن کمک می‌کند. حتی یک پزشک یا کسی که کار دیگری هم می‌کند، اگر ریاضی‌اش قوی باشد، می‌تواند جلو باشد.
در طول روز چه قدر کار می‌کنید؟
خیلی بستگی دارد به روز و زمان و....
مثلا در زمان اوج کارتان؟
خیلی متغیر است.البته کسی که بچه کوچک دارد، از 9صبح وقت دارد تا پنج بعد از ظهر. بعدش دیگر وقت ندارد. می‌توانی مثلا بروی در پارک و به‌طور کلی فکر بکنی، ولی اینکه بنشینی و کار جدی بکنی نمی‌شود.
قبل از اینکه بچه داشته باشید چه طور؟
قبلش شاید بیشتر بود. ولی اصولا کار ریاضی به‌صورت خطی جلو نمی‌رود. گاهی مثلا قرار است یک مقاله را تمام کنید، یا مثلا باید آخرین نسخه‌اش را آماده کنید، خب باید بیشتر کار کنید، ولی در سایر مواقع این‌طور نیست که اگر بیشتر کار کنید بهتر باشد. مهم این است که انگیزه‌تان را حفظ کنید و به آن مسأله‌ای که فکر می‌کنید، در یک مدت طولانی فکر کنید. میزان پیشرفت ممکن است بعضی روزها زیاد و بعضی روزها کم باشد. علاوه بر این کارهایی از قبیل جلسات دانشگاه و صحبت با دانشجویان دکترا نیز هست که به هر حال وقت می‌گیرد. هرچه‌قدر انسان جوانتر باشد، ذهنش بازتر است برای فکر کردن. دلیلش این است که مشغله خارجی کمتری دارد، با گذشت زمان مشغله‌ها و نگرانی‌های انسان بیشتر می‌شود، به همین دلیل از زمانی که جوان هستید و ذهنتان باز است، بهترین استفاده را بکنید.
شما به غیر از فعالیت ریاضی و بودن با خانواده، چه علایق و فعالیت‌های دیگری دارید؟
در حال حاضر، همین دو تا را اگر بتوانم انجام دهم، خیلی خوشحالم. (خنده)
سابق چه طور؟
قبلا خواندن رمان و کتاب را خیلی دوست داشتم.
شما دو سال عضو تیم المپیاد ریاضی بوده‌اید، می‌خواهم بدانم چه‌قدر از موفقیت خود در ریاضی را تحت تأثیر فعالیت در دوران المپیاد ریاضی می‌دانید؟
خیلی‌اش را. چون اگر المپیاد نبود، اصلا ریاضی نمی‌خواندم.
از نظر علمی چطور؟
از نظر علمی هم خیلی از افرادی که بعدا در زندگی‌ام تأثیر گذاشتند و خیلی از بهترین دوستانم را در دوره المپیاد ریاضی پیدا کردم که بعدها در خیلی از قسمت‌های مختلف ریاضی به من کمک کردند.
آیا هنوز هم به شهودها و ایده‌های آن زمان باز می‌گردید؟
نه، الآن دیگر اگر شما آن شش سؤال المپیاد ریاضی را به من بدهید، فکر نمی‌کنم بتوانم یکیش را هم حل کنم. حتی الآن اگر سوال‌های کتاب نظریه اعدادی را که با رؤیا بهشتی نوشتیم از من بپرسند، من لزوما نمی‌توانم حل کنم. چون اصلا مدل فکری آدم عوض می‌شود. تفاوتش مثل تفاوت کسی است که در طول زندگی‌اش ورزش می‌کند ولی یک زمانی هم تمرین می‌کند برای اینکه مسابقه بدهد. در آن دوره‌ای که تمرین می‌کند، آمادگی‌اش برای مسابقه بهتر است، ولی ریاضیدان بودن مثل این است که بخواهید در طول عمرتان ورزش کنید. اینکه در 18 سالگی ورزش کنید خیلی فرق می‌کند با اینکه همیشه ورزش کنید.
دوست دارید بچه تان ریاضیدان شود؟
برایم فرقی نمی‌کند. امیدوارم که او و کلا همه بچه‌ها، ریاضی را جدی بگیرند. دوست ندارم مثل افرادی شود که تا صحبت از ریاضیات می‌شود می‌گویند من از ریاضی هیچ چیز نمی‌دانم، یعنی اصلا به خود امکان نمی‌دهند که به آن فکر کنند، البته در ایران خیلی این‌طور نیست ولی در آمریکا زیاد پیش می‌آید. ریاضی به درست فکر کردن کمک می‌کند. حتی یک پزشک یا کسی که کار دیگری هم می‌کند، اگر ریاضی‌اش قوی باشد، می‌تواند جلو باشد.
در طول روز چه قدر کار می‌کنید؟
خیلی بستگی دارد به روز و زمان و....
مثلا در زمان اوج کارتان؟
خیلی متغیر است.البته کسی که بچه کوچک دارد، از 9صبح وقت دارد تا پنج بعد از ظهر. بعدش دیگر وقت ندارد. می‌توانی مثلا بروی در پارک و به‌طور کلی فکر بکنی، ولی اینکه بنشینی و کار جدی بکنی نمی‌شود.
قبل از اینکه بچه داشته باشید چه طور؟
قبلش شاید بیشتر بود. ولی اصولا کار ریاضی به‌صورت خطی جلو نمی‌رود. گاهی مثلا قرار است یک مقاله را تمام کنید، یا مثلا باید آخرین نسخه‌اش را آماده کنید، خب باید بیشتر کار کنید، ولی در سایر مواقع این‌طور نیست که اگر بیشتر کار کنید بهتر باشد. مهم این است که انگیزه‌تان را حفظ کنید و به آن مسأله‌ای که فکر می‌کنید، در یک مدت طولانی فکر کنید. میزان پیشرفت ممکن است بعضی روزها زیاد و بعضی روزها کم باشد. علاوه بر این کارهایی از قبیل جلسات دانشگاه و صحبت با دانشجویان دکترا نیز هست که به هر حال وقت می‌گیرد. هرچه‌قدر انسان جوانتر باشد، ذهنش بازتر است برای فکر کردن. دلیلش این است که مشغله خارجی کمتری دارد، با گذشت زمان مشغله‌ها و نگرانی‌های انسان بیشتر می‌شود، به همین دلیل از زمانی که جوان هستید و ذهنتان باز است، بهترین استفاده را بکنید.
شما به غیر از فعالیت ریاضی و بودن با خانواده، چه علایق و فعالیت‌های دیگری دارید؟
در حال حاضر، همین دو تا را اگر بتوانم انجام دهم، خیلی خوشحالم. (خنده)
سابق چه طور؟
قبلا خواندن رمان و کتاب را خیلی دوست داشتم.
شما دو سال عضو تیم المپیاد ریاضی بوده‌اید، می‌خواهم بدانم چه‌قدر از موفقیت خود در ریاضی را تحت تأثیر فعالیت در دوران المپیاد ریاضی می‌دانید؟
خیلی‌اش را. چون اگر المپیاد نبود، اصلا ریاضی نمی‌خواندم.
از نظر علمی چطور؟
از نظر علمی هم خیلی از افرادی که بعدا در زندگی‌ام تأثیر گذاشتند و خیلی از بهترین دوستانم را در دوره المپیاد ریاضی پیدا کردم که بعدها در خیلی از قسمت‌های مختلف ریاضی به من کمک کردند.
آیا هنوز هم به شهودها و ایده‌های آن زمان باز می‌گردید؟
نه، الآن دیگر اگر شما آن شش سؤال المپیاد ریاضی را به من بدهید، فکر نمی‌کنم بتوانم یکیش را هم حل کنم. حتی الآن اگر سوال‌های کتاب نظریه اعدادی را که با رؤیا بهشتی نوشتیم از من بپرسند، من لزوما نمی‌توانم حل کنم. چون اصلا مدل فکری آدم عوض می‌شود. تفاوتش مثل تفاوت کسی است که در طول زندگی‌اش ورزش می‌کند ولی یک زمانی هم تمرین می‌کند برای اینکه مسابقه بدهد. در آن دوره‌ای که تمرین می‌کند، آمادگی‌اش برای مسابقه بهتر است، ولی ریاضیدان بودن مثل این است که بخواهید در طول عمرتان ورزش کنید. اینکه در 18 سالگی ورزش کنید خیلی فرق می‌کند با اینکه همیشه ورزش کنید.
◾️ مجلس یادبود ریاضیدان شهیر ایرانی، زنده یاد مریم میرزاخانی در ساعت 17 روز چهارشنبه 28 تیر ماه در محل فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران برگزار می گردد. از همه علاقه مندن جهت شرکت در این گردهمایی دعوت بعمل می آید.
بخش ریاضی فرهنگستان علوم.
▪️آدرس: تهران، بزرگراه شهيد حقاني، خروجي فرهنگستان هاي جمهوري اسلامي ايران و كتابخانه ملي، فرهنگستان علوم.
پین بر نقشه گوگل:
https://www.google.com/maps/place/Academy+of+Science/@35.7555768,51.4314065,17z/data=!4m8!1m2!2m1!1z2YHYsdmH2Ybar9iz2KrYp9mGINi52YTZiNmF!3m4!1s0x0:0xfd6e80310c055847!8m2!3d35.7557489!4d51.4329437
بخش ریاضی فرهنگستان علوم.
▪️آدرس: تهران، بزرگراه شهيد حقاني، خروجي فرهنگستان هاي جمهوري اسلامي ايران و كتابخانه ملي، فرهنگستان علوم.
پین بر نقشه گوگل:
https://www.google.com/maps/place/Academy+of+Science/@35.7555768,51.4314065,17z/data=!4m8!1m2!2m1!1z2YHYsdmH2Ybar9iz2KrYp9mGINi52YTZiNmF!3m4!1s0x0:0xfd6e80310c055847!8m2!3d35.7557489!4d51.4329437
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
◾️برنامه فوتون
ویژه گرامیداشت پروفسور #مریم_میرزاخانی
ویژه گرامیداشت پروفسور #مریم_میرزاخانی
اینا عکسای فارغ التحصیلی پرفسور میرزاخانی هستش از گالری دانشگاه هاروارد برداشتم
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
Mirzakhani.pdf
56 KB
شجره‌نامه علمی پروفسور میرزاخانی که به خواجه نصیرالدین طوسی می‌رسد.
@harmoniclib
@harmoniclib
اقتصاد آنلاین:
"مراسم خاکسپاری مریم #میرزاخانی در کالیفرنیا شهر لوس گاتوس"
"مراسم خاکسپاری مریم #میرزاخانی در کالیفرنیا شهر لوس گاتوس"
این روزها که همراه با درگذشت مرحوم میرزاخانی است و صحبت از ذهن های درجه یکی چون او در جامعه ریاضی است ممکن است این فکر به ذهن برخی ریاضیدانان برسد که خوب جامعه ریاضی که صاحب ذهن های درجه یکی چون میرزاخانی است دیگر چه نیازی به ذهن های درجه چندمی چون ما دارد؟!یا به عبارت دیگر ذهن های درجه یک همه مساله های مهم را حل خواهند کرد پس آیا ضرورتی به وجود ذهن های درجه چندمی چون ما هست؟!
جواب، خوب اولا هر ذهن هرچقدر هم که قوی باشد همه ی راه حل ها به ذهنش خطور نخواهد کرد و به دلیل کوتاه بودن زمان فرصت بررسی عمیق همه مسائل را ندارد.
ثانیا بارها شاهد بودیم که ذهن های درجه یک اثبات های پیچیده ای برای مسائل آورده اند و آنها را رها کردند و سال ها بعد همین ذهن های درجه چندم بودند که اثبات های روان و ساده ارائه کردند. در واقع همیشه حل یک مسئله مهم نیست بلکه ارائه راه حل آسان است که از اهمیت والاتری برخوردار است. برای نمونه حدس فرما با اثباتی پیچیده حل شده است و اکثر ذهن های درجه یک وقت خود را روی آن نمی گذارند اما اینجا ذهن های درجه چندم هستند که در آینده اثبات های روان تری ارائه خواهند کرد و این اثبات های ساده است که در ذهن ها می مانند.
ثالثا اخیرا در موارد متعدد شاهد بودیم ریاضیدانان درجه چندمی که قبل هیچ اسمی از آنها در جامعه ریاضی مطرح نبوده است حل ناپذیرترین مسائل را حل کردند و از آن پس جامعه ریاضی آنها را جزو ذهن های درجه یک به حساب آورده است.
رابعا، بدنه اصلی و بزرگ ترین بخش ریاضیدانان را ذهن های درجه چندم تشکیل می دهند که تنه تنومند درخت ریاضی را هر روز محکم تر می کنند تا ذهن های درجه اول بتوانند بر شاخه و برگ آن بیفزایند.
خامسا، مسیر یک ذهن درجه اول از درجات پایین تر آغاز می گردد. میرزاخانی هیچ گاه از بدو تولد چنان نبوده است که در این سال ها بود، بلکه این ذهن با پرورش و تمرین فراوان به این مرحله رسید.
به نقل از یکی از اساتید ریاضی
@harmoniclib
جواب، خوب اولا هر ذهن هرچقدر هم که قوی باشد همه ی راه حل ها به ذهنش خطور نخواهد کرد و به دلیل کوتاه بودن زمان فرصت بررسی عمیق همه مسائل را ندارد.
ثانیا بارها شاهد بودیم که ذهن های درجه یک اثبات های پیچیده ای برای مسائل آورده اند و آنها را رها کردند و سال ها بعد همین ذهن های درجه چندم بودند که اثبات های روان و ساده ارائه کردند. در واقع همیشه حل یک مسئله مهم نیست بلکه ارائه راه حل آسان است که از اهمیت والاتری برخوردار است. برای نمونه حدس فرما با اثباتی پیچیده حل شده است و اکثر ذهن های درجه یک وقت خود را روی آن نمی گذارند اما اینجا ذهن های درجه چندم هستند که در آینده اثبات های روان تری ارائه خواهند کرد و این اثبات های ساده است که در ذهن ها می مانند.
ثالثا اخیرا در موارد متعدد شاهد بودیم ریاضیدانان درجه چندمی که قبل هیچ اسمی از آنها در جامعه ریاضی مطرح نبوده است حل ناپذیرترین مسائل را حل کردند و از آن پس جامعه ریاضی آنها را جزو ذهن های درجه یک به حساب آورده است.
رابعا، بدنه اصلی و بزرگ ترین بخش ریاضیدانان را ذهن های درجه چندم تشکیل می دهند که تنه تنومند درخت ریاضی را هر روز محکم تر می کنند تا ذهن های درجه اول بتوانند بر شاخه و برگ آن بیفزایند.
خامسا، مسیر یک ذهن درجه اول از درجات پایین تر آغاز می گردد. میرزاخانی هیچ گاه از بدو تولد چنان نبوده است که در این سال ها بود، بلکه این ذهن با پرورش و تمرین فراوان به این مرحله رسید.
به نقل از یکی از اساتید ریاضی
@harmoniclib
ترنس چی شن تائو
(Terence Chi-Shen Tao)
ریاضیدان استرالیایی است که روی آنالیز هارمونیک ,معادلات دیفرانسیل پاره‌ای ,ماتریس‌های تصادفی, نظریه ارگودیک رمزی, ترکیبیات و نظریه اعداد تحلیلی کار می‌کند. او در حال حاضر استاد دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس است. عدد اردوش او ۲ است.
او کودکی نابغه بود و در ۲۴ سالگی به استادی تمام دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس رسید. والدین او هر دو از نژاد کانتون هستند. پدرش به مطبوعات گفته‌است که او در دو سالگی سعی داشت به کودکی پنج ساله انگلیسی و ریاضی بیاموزد. او در دو سالگی حساب مقدماتی را نزد خود آموخت. او جوانترین فردی است که تا کنون درالمپیاد جهانی ریاضی مدال گرفته است. وی در۱۰ سالگی توانست در این المپیاد مدال برنز بگیرد. او هنگامی مدال طلا گرفت که هنوز ۱۳ سال اش نشده بود. او در ۱۶ سالگی مدرک لیسانس و فوق لیسانس خود را از دانشگاه فلیندرزدریافت کرد.
وی مدرک دکترای خود را در سن بیست سالگی از دانشگاه پرینستون آمریکا دریافت کرده است.
@harmoniclib
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
(Terence Chi-Shen Tao)
ریاضیدان استرالیایی است که روی آنالیز هارمونیک ,معادلات دیفرانسیل پاره‌ای ,ماتریس‌های تصادفی, نظریه ارگودیک رمزی, ترکیبیات و نظریه اعداد تحلیلی کار می‌کند. او در حال حاضر استاد دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس است. عدد اردوش او ۲ است.
او کودکی نابغه بود و در ۲۴ سالگی به استادی تمام دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس رسید. والدین او هر دو از نژاد کانتون هستند. پدرش به مطبوعات گفته‌است که او در دو سالگی سعی داشت به کودکی پنج ساله انگلیسی و ریاضی بیاموزد. او در دو سالگی حساب مقدماتی را نزد خود آموخت. او جوانترین فردی است که تا کنون درالمپیاد جهانی ریاضی مدال گرفته است. وی در۱۰ سالگی توانست در این المپیاد مدال برنز بگیرد. او هنگامی مدال طلا گرفت که هنوز ۱۳ سال اش نشده بود. او در ۱۶ سالگی مدرک لیسانس و فوق لیسانس خود را از دانشگاه فلیندرزدریافت کرد.
وی مدرک دکترای خود را در سن بیست سالگی از دانشگاه پرینستون آمریکا دریافت کرده است.
@harmoniclib
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇