اخبار و کتاب های ریاضی

758 views13:16

👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆
از متن مصاحبه بالا با دکتر میرزاوزیری

همه ما رشته ریاضی را رشته‌ای دشوار تصور می‌کنیم که فقط کسانی می‌توانند از عهده خواندن آن بر بیایند که هم استعداد بی‌نظیری در ریاضی داشته باشند و هم در این راه بسیار تلاش کنند، بقیه هم بهتر است به خودشان زحمت ندهند که از دنیای ریاضیات سر درآورند، چون راه به جایی نمی‌برند. دکتر «مجید میرزاوزیری» (متولد ١٣٥٠ در تهران و هم‌اکنون استاد دانشگاه فردوسی مشهد) که برنده اولین دوره جایزه چراغ شد، خلاف این نظر را دارد و دوست دارد حتی کسانی هم که هیچ اطلاعاتی از ریاضیات ندارند، از رویدادهای دنیای ریاضیات سردرآورند. او برخلاف بسیاری از استادان دانشگاه که تمام وقتشان را صرف تدریس و پژوهش در دانشگاه می‌کنند، بخشی از وقت آزاد خود را به دانش‌آموزان دبیرستانی و حتی مردم عادی اختصاص می‌دهد. او دوست دارد با نگارش داستان‌هایی ساده، ریاضی، تاریخ آن، شاخه‌ها و گرایش‌های گوناگون آن و همچنین طرز فکر ریاضی‌دانان را برای خوانندگانش شرح دهد. تأسیس «شهر ریاضی» از دیگر فعالیت‌های دکتر «میرزاوزیری» است. وقتی از او می‌پرسند الگویش برای نوشتن داستان‌هایی با زمینه ریاضیات چه بود، از کتاب «دنیای سوفی» اثر «یوستین گردر» نام می‌برد. «دنیای سوفی» رمانی فلسفی است که تاریخ فلسفه را به زبان ساده برای نوجوانان تشریح می‌کند. این کتاب آن‌قدر جذاب و خواندنی است که تاکنون به بیش از ٥٠ زبان ترجمه شده و علاوه بر نوجوانان، توجه بزرگ‌سالان را هم به‌خود جلب کرده ‌است. دکتر «میرزاوزیری» می‌گوید آن کتاب داستان جالبی داشت و ایده خوبی برای آموزش ریاضیات به این شکل داد. این ایده باعث شد «میرزاوزیری» چندین جلد کتاب و داستان با زمینه ریاضی بنویسد. به مناسبت دریافت جایزه چراغ، با دکتر «میرزاوزیری» گفت‌وگو کردیم. وی در این مصاحبه می‌گوید تلاش می‌کند ضمن پایبندی به اصول علمی، به کار ترویج علم در میان عموم مردم بپردازد.

‌ شما به عنوان «دانشگر مروج علم»، برنده اولین دوره جایزه چراغ شدید. درباره فعالیت دانشمندان یا دانشگران در حوزه ترویج علم چه نظری دارید؟ آیا لزومی دارد دانشمندان به ترویج علم در عرصه جامعه بپردازند؟ یا خوب است این کار بر عهده روزنامه‌نگاران علم باشد؟
در ابتدا فکر می‌کنم بد نباشد در‌این‌باره صحبت کنیم آیا از نظر یک دانشگاهی، ترویج علم کار درستی است. برخی از افراد آکادمیک در علم عقیده دارند که این کار درست نیست و دلیلشان این است که وقتی علم برای عموم مردم شرح داده می‌شود، از دقت آن کاسته می‌شود. نظر ایشان برای من محترم است و در کارهای ترویجی‌ام سعی بسیار دارم چنین اتفاقی رخ ندهد. شاید یکی از دلایل کم‌بودن کار ترویجی در بین دانشگاهیان همین ترس از بی‌دقت‌شدن علم باشد. من این احساس را کاملا درک می‌کنم و معتقدم باید مراقب این خطر باشیم. بدیهی است راه‌حل برطرف‌شدن این مشکل، این نیست که کار ترویج به افرادی سپرده شود که خطر بی‌دقتی را افزایش دهد. وقتی کسی معتقد است کار ترویجی علم را بی‌دقت می‌کند، بهتر است خودش وارد عمل شود نه اینکه میدان را به دیگری بسپرد.
‌ گفتید در رسانه‌ها علم را ساده می‌کنند، ولی می‌دانیم همه دانشمندان هم درعمل همین کار را می‌کنند. مثلا فیزیک‌دان می‌گوید سرعت سنگی که سقوط می‌کند از این رابطه ریاضی پیروی می‌کند. در این رابطه فقط زمان نقش دارد و یک عدد ثابت دیگر. ولی در عمل می‌دانیم شکل سنگ، اصطکاک هوا، سرعت باد و عوامل بسیار دیگر هم دخیل هستند. فیزیک‌دان در توجیه ازقلم‌انداختن این عوامل می‌گوید من مسئله را ساده‌سازی کردم. چرا ساده‌سازی فیزیک‌دان مجاز و ساده‌سازی مروج علم، غیرمجاز است؟
ساده‌سازی بادقت، خوب است. من گاهی اوقات دیده‌ام ساده‌سازی و جذاب‌سازی خبر، آن را بی‌دقت می‌کند. البته این نظر من نبود. من نظر برخی از دانشگاهیان را گفتم و به‌علاوه گفتم نظر آنها برایم محترم است.

855 viewsedited 13:16