به نظر شما پدیده‌ای به نام خانه‌های ریاضیات در ایران، تجربه‌ی موفقی بود؟!
Anonymous Poll
48%
بله
52%
خیر
پیش‌بینی رفتار سیستم‌های آشوبناک در طولانی مدت غیرممکن است، زیرا کوچک‌ترین تغییری در حالت آغازین منجر به تغییری بزرگ در آینده‌ی سیستم می‌شود.
@harmoniclib
@harmoniclib
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
اینجوری، با مکعب روبیکت آشتی کن!
@harmoniclib
@harmoniclib
تعطیلات عید خود را تا این‌جا چگونه گذراندید؟!
رسیدین درس بخونین؟!
به برنامه‌هایی که برای خوندن کتاب‌ها و جزوات و دیدن فیلم‌های درسی داشتید، پایبند بودین؟!
@harmoniclib
👇👇👇
رسیدین درس بخونین؟!
به برنامه‌هایی که برای خوندن کتاب‌ها و جزوات و دیدن فیلم‌های درسی داشتید، پایبند بودین؟!
@harmoniclib
👇👇👇
🚨یک توصیه برای همیشه
تا می‌توانید مساله حل کنید و اگر نتوانستید حلش کنید، حل را ببینید که با راه‌حل‌ها آشنا شوید.
هیچ شاهراهی برای رسیدن به موفقیت در ریاضیات غیر از مساله حل کردن نیست...
@harmoniclib
راه‌حل مسائلی که حل می‌کنید، در ناخودآگاه شما ذخیره می‌شود برای روزی که با مسائلی مواجه می‌شوید که حلشان را نمی‌دانید و یا حل‌نشده‌اند.
تا می‌توانید مساله حل کنید و اگر نتوانستید حلش کنید، حل را ببینید که با راه‌حل‌ها آشنا شوید.
هیچ شاهراهی برای رسیدن به موفقیت در ریاضیات غیر از مساله حل کردن نیست...
@harmoniclib
راه‌حل مسائلی که حل می‌کنید، در ناخودآگاه شما ذخیره می‌شود برای روزی که با مسائلی مواجه می‌شوید که حلشان را نمی‌دانید و یا حل‌نشده‌اند.
اخبار و کتاب های ریاضی
پروفسور کوچر بیرکار برنده جایزه فیلدز 2018 در حال سخنرانی @harmoniclib
پیام ارسالی
اتفاقی یک کتاب آوردم از کتابخونه شهرمون، اسم فریدون درخشانی (کۆچەر بیرکار) روش بود. سال ۷۴ امانت گرفته از کتابخونه. یک کتاب درباره هندسه نااقلیدسی
@harmoniclib
چقدر خوب بود که قدیما اسامی امانت‌گیرنده‌های کتاب‌ها را پشتشون، رو کارت‌ها می‌نوشتند.
اتفاقی یک کتاب آوردم از کتابخونه شهرمون، اسم فریدون درخشانی (کۆچەر بیرکار) روش بود. سال ۷۴ امانت گرفته از کتابخونه. یک کتاب درباره هندسه نااقلیدسی
@harmoniclib
چقدر خوب بود که قدیما اسامی امانت‌گیرنده‌های کتاب‌ها را پشتشون، رو کارت‌ها می‌نوشتند.
اخبار و کتاب های ریاضی
روش نیوتن-رافسون #آنالیز_عددی @harmoniclib
😴 خواب‌های ریاضی
قسمت اول: روش نیوتن-رافسون
ممکن است برای شما هم پیش آمده باشد که خواب‌هایی در مورد ریاضی یا کلاس درس‌های آن دیده باشید. مثلا یک جلسه کامل از یک کلاس را خواب ببینیم، یا اتفاقی عجیب و جالب برایمان در محیط مدرسه و دانشگاه رخ بدهد. گاهی اوقات این خواب‌ها بامزه می‌شوند، که مسلما اکثر آن‌ها هم تعبیر خاصی ندارند. از این به بعد قصد دارم از این دست خواب‌هایم برای شما بنویسم.
خواب دیدم که سر جلسه امتحان پایان‌ترم آنالیز عددی نشسته‌ام. استاد پنج سوال طرح کرده بود. چهارتای اول را چیزهایی دست‌و‌پا‌شکسته نوشتم. به این شکل که اگر به هر سوال ۴ نمره اختصاص دهیم، از این ۴ سوال حدود ۸ می‌گرفتم. حالا رسیدم به سوال پنجم که بدست آوردن ریشه‌ی یک معادله با روش نیوتون-رافسون با تقریب ۵ رقم اعشار بود.
هر کاری کردم فرمول این روش یادم نمی‌آمد. از استرس زیاد نیاز به قضای حاجت پیدا کردم. اجازه گرفتم که بروم دستشویی، اما استاد با نگاه عاقل اندر سفیهی گفت: می‌خواهی بری تقلب کنی؟! گفتم: نه به خدا، حالم خیلی بد است. از صورتم فهمید راست می‌گویم، اجازه داد.
از کلاس بیرون آمدم. محیط دانشکده‌ی خیالی تلفیقی از همه‌ی دانشکده‌هایی بود که تا به حال در آن‌ها درس خوانده‌ام یا درس داده‌ام. ولی سرویس‌های بهداشتی‌اش، کاملا شبیه سرویس‌های دانشکده علوم یک دانشگاه اصفهان بود. از شانسم یکی از بچه‌های کلاس برگه‌اش را تحویل داده بود و به همین مکان آمده بود. شیطان گولم زد و از او کمک خواستم. چیزهای مبهمی گفت که درست نفهمیدم و اگر می‌نوشتم شاید نهایتا ۲۵ صدم از این سوال ۴ نمره‌ای می‌گرفتم.
مکالمه‌ی ما پشت در سرویس‌ها بود. هر دو در انتظار بودیم. چاه همه‌ی آن‌ها گرفته بود. فقط یکی درست بود که آن هم اشغال بود. درست شبیه باجه‌های بانک که فقط یکی کار می‌کند ولی آن هم به آرامی. از فهمیدن جواب ناامید شدم. فکر کنم می‌دانست ولی نمی‌خواست کمک کند. استرسم بیشتر شد و از سر ناچاری یکی از اتاقک‌های چاه‌گرفته را انتخاب نمودم و کمی آرام شدم.
به کلاس برگشتم. استاد تکه انداخت که: آقای میسمی خیلی طول کشید، جواب را گرفتی؟! گفتم: نه استاد، باور کنید سرویس‌ها خرابند. تاخیرم به این علت بود. خب شما به سرویس ویژه‌ی اساتید می‌روید و از اوضاع ما دانشجویان بدبخت خبر ندارید. خنده‌ای کرد و گفت: باشه، بشین هر چیز دیگه‌ای که می‌خوای بنویس. ده دقیقه بیشتر وقت نمونده. و من به همان ۲۵صدم قناعت کردم... . حالا باید منتظر بمانم برگه‌ها را تصحیح کند، ببینم پاس می‌شوم یا نه!
نکته‌ای که در پایان باید اشاره کنم این است که در طول مدت تحصیل، به قدری به یک فرد فشارهای عصبی امتحانات وارد می‌شود که این کابوس‌ها تا آخر عمر رهایش نمی‌کنند. و این جزو سختی کار ماست. البته معلمان و اساتید وظیفه دارند تا حد امکان استرس‌های ارزشیابی‌های تحصیلی را برای محصلان علم کاهش دهند.
نویسنده : مهدی میسمی
کانال اخبار و کتاب‌های ریاضی
@harmoniclib
قسمت اول: روش نیوتن-رافسون
ممکن است برای شما هم پیش آمده باشد که خواب‌هایی در مورد ریاضی یا کلاس درس‌های آن دیده باشید. مثلا یک جلسه کامل از یک کلاس را خواب ببینیم، یا اتفاقی عجیب و جالب برایمان در محیط مدرسه و دانشگاه رخ بدهد. گاهی اوقات این خواب‌ها بامزه می‌شوند، که مسلما اکثر آن‌ها هم تعبیر خاصی ندارند. از این به بعد قصد دارم از این دست خواب‌هایم برای شما بنویسم.
خواب دیدم که سر جلسه امتحان پایان‌ترم آنالیز عددی نشسته‌ام. استاد پنج سوال طرح کرده بود. چهارتای اول را چیزهایی دست‌و‌پا‌شکسته نوشتم. به این شکل که اگر به هر سوال ۴ نمره اختصاص دهیم، از این ۴ سوال حدود ۸ می‌گرفتم. حالا رسیدم به سوال پنجم که بدست آوردن ریشه‌ی یک معادله با روش نیوتون-رافسون با تقریب ۵ رقم اعشار بود.
هر کاری کردم فرمول این روش یادم نمی‌آمد. از استرس زیاد نیاز به قضای حاجت پیدا کردم. اجازه گرفتم که بروم دستشویی، اما استاد با نگاه عاقل اندر سفیهی گفت: می‌خواهی بری تقلب کنی؟! گفتم: نه به خدا، حالم خیلی بد است. از صورتم فهمید راست می‌گویم، اجازه داد.
از کلاس بیرون آمدم. محیط دانشکده‌ی خیالی تلفیقی از همه‌ی دانشکده‌هایی بود که تا به حال در آن‌ها درس خوانده‌ام یا درس داده‌ام. ولی سرویس‌های بهداشتی‌اش، کاملا شبیه سرویس‌های دانشکده علوم یک دانشگاه اصفهان بود. از شانسم یکی از بچه‌های کلاس برگه‌اش را تحویل داده بود و به همین مکان آمده بود. شیطان گولم زد و از او کمک خواستم. چیزهای مبهمی گفت که درست نفهمیدم و اگر می‌نوشتم شاید نهایتا ۲۵ صدم از این سوال ۴ نمره‌ای می‌گرفتم.
مکالمه‌ی ما پشت در سرویس‌ها بود. هر دو در انتظار بودیم. چاه همه‌ی آن‌ها گرفته بود. فقط یکی درست بود که آن هم اشغال بود. درست شبیه باجه‌های بانک که فقط یکی کار می‌کند ولی آن هم به آرامی. از فهمیدن جواب ناامید شدم. فکر کنم می‌دانست ولی نمی‌خواست کمک کند. استرسم بیشتر شد و از سر ناچاری یکی از اتاقک‌های چاه‌گرفته را انتخاب نمودم و کمی آرام شدم.
به کلاس برگشتم. استاد تکه انداخت که: آقای میسمی خیلی طول کشید، جواب را گرفتی؟! گفتم: نه استاد، باور کنید سرویس‌ها خرابند. تاخیرم به این علت بود. خب شما به سرویس ویژه‌ی اساتید می‌روید و از اوضاع ما دانشجویان بدبخت خبر ندارید. خنده‌ای کرد و گفت: باشه، بشین هر چیز دیگه‌ای که می‌خوای بنویس. ده دقیقه بیشتر وقت نمونده. و من به همان ۲۵صدم قناعت کردم... . حالا باید منتظر بمانم برگه‌ها را تصحیح کند، ببینم پاس می‌شوم یا نه!
نکته‌ای که در پایان باید اشاره کنم این است که در طول مدت تحصیل، به قدری به یک فرد فشارهای عصبی امتحانات وارد می‌شود که این کابوس‌ها تا آخر عمر رهایش نمی‌کنند. و این جزو سختی کار ماست. البته معلمان و اساتید وظیفه دارند تا حد امکان استرس‌های ارزشیابی‌های تحصیلی را برای محصلان علم کاهش دهند.
نویسنده : مهدی میسمی
کانال اخبار و کتاب‌های ریاضی
@harmoniclib