#معرفی_فیلم

ریاضیات و پرده نقره ای؛ قسمت اول
رضا کیانی موحد

اتاق فرما

فقط ریاضیدانها نیستند که به ریاضیات علاقه نشان می دهند. فیلمسازان نیز از جمله افرادی هستند که علاقه زیادی به ریاضیات دارند. البته پر واضح است که جنس علاقه گروه اول با دوم تفاوت دارد. فیلمسازان برای کشاندن تماشاگر به سینما و میخکوب کردن او بر روی صندلی نیاز دارند تا حس تعلیق را در تماشاگر القا کنند. و چه حس تعلیقی بالاتر از افرادی که نجات جانشان بستگی پیدا می کند به حل کردن چند مسئله ریاضی.

اتاق فرما داستان جمع شدن یک گروه چهار نفره علاقمند به ریاضی در یک اتاق عجیب و غریب است. هیچ یک از چهار مهمان داستان ما همدیگر را نمی شناسند و نمی دانند که میزبان ناشناس آنها کیست. اما چیزی که همگی در انتظارش هستند طرح یک مسئله دشوار ریاضی است که برای حل آن نیاز به انرژی هر چهار نفر آنها است. پس از طرح اولین مسئله مشخص می شود که حل کردن این مسئله برای آنها مسئله مرگ و زندگی است چرا که با حل نکردن مسئله دیوارهای اتاق به همدیگر نزدیک و نزدیکتر می شوند. آیا حل این معماها می تواند جان مهمانهای ناشناس را نجات بدهد؟

فیلمساز داستانش را بر اساس تعلیق ناشی از حل مسائل ریاضی پیش می برد. مسائلی که رفته رفته سخت تر می شوند. در نهایت،این جدال بین مغز انسان و گذر زمان است که برنده بازی را معلوم می کند.  اما چهار شخصیت داستان علاوه بر حل معماها با یک معمای بزرگتر هم درگیر هستند: چه کسی آنها را دعوت کرده و این چهار نفر چه نسبتی می توانند با هم داشته باشند که این چنین به جدال با مرگ فراخوانده شده اند؟ معمایی فراتر از هر معمای ریاضی دیگر.
@harmoniclib

🚨 (جلسه سوم) لایو علمی با موضوع

حساب در ریاضیات یونان باستان

با حضور جناب آقای رضا کیانی

(دانشجوی دکترای تاریخ علم دانشگاه تهران)
شنبه ۲۷ آبان ۱۴۰۲ ساعت ۱۸

در صفحه‌ی اینستاگرام جذابیت‌های ریاضی
👇👇👇
https://instagram.com/jazabiatmath

@harmoniclib

مسیرهای اصول اقلیدس تا به دست ما رسید.
@harmoniclib

آیا تا به حال در مدرسه تنبیه شده‌اید؟!
@harmoniclib

کانال یوتیوب ما
👇👇👇
https://youtube.com/@mathematicsmeisami2277

اعداد فرد چه اعدادی هستند؟!
@harmoniclib

آیا ممکن است ریاضیات، الهام شود؟!
@harmoniclib

پارادوکس :

موقعیتی که فرضِ چیزی، مستلزمِ نفی آن است و برعکس، پارادوکس نامیده می‌شود.

@harmoniclib

نظریه‌ی مجموعه‌های کانتور، بیماری‌ای است که ریاضیات بالاخره از آن خلاص خواهد شد.

هانری پوانکاره
@harmoniclib

کارگاه دبیران ریاضی
👇👇👇
https://t.iss.one/kdabirmath

کتاب ریاضی سال ششم مدارس آمریکا
@harmoniclib

همت بلنددار که مردان روزگار
از همت بلند به جایی رسیده‌اند

همت کنید بزرگترین ریاضیدان دنیا بشوید، می‌شوید.

کاری به حرف این و آن نداشته باشید که ریاضی فلان است و بهمان و کار نیست و چه و چه، به هدفت فکر کن و در مسیرش گام‌های بلند بردار.
@harmoniclib

اگر دوستانی هستند که می توانند در ساخت قسمت‌های جدید پادکست رادیو ریاضی به ما کمک کنند بسیار سپاسگزار خواهیم بود که پیام بدهند.
👇👇👇
@meisami_mah

منطق عقیم است، مگر این که با شهود بارور شود.

هانری پوانکاره
@harmoniclib

اسطرلاب
کامپیوتر باشکوه دوران باستان
@harmoniclib

کارگاه حل مساله
👇👇👇
https://t.iss.one/solvingmathematics

ما در عصر احتمال به سر می بریم
در عصر شک و شاید
در عصر پیش بینی وضع هوا
از هر طرف که باد بیاید
در عصر قاطعیت تردید
عصر جدید
عصری که هیچ اصلی
جز اصل احتمال، یقینی نیست
اما من
بی نام تو
حتی
یک لحظه احتمال ندارم
چشمان تو
عین الیقین من
قطعیت نگاه تو
دین من است
من از تو ناگزیرم
من
بی نام ناگزیر تو می میرم

قیصر امین‌پور

@harmoniclib

مطلب ارسالی:

یک روند متعارف در جستجوهای علمی، ریز و ریزتر شدن و نگاه جزئی و جزئی تر به جهان است؛ به این ترتیب است که ما به تدریج، شناخت عمیق تری از یک موضوع بدست می آوریم. گستره های تخصصی در رشته های مختلف، شاهد خوبی برای این روند است.
اما این تنها روند ممکن نیست. در نقطه مقابل آن، گاهی ما سعی می کنیم به عقب تر برگردیم و چند حوزه مختلف یا چند موضوع متعدد را با هم ترکیب کنیم و یک نظریه یا تبیین واحد را برای آن ها ارائه کنیم. برخلاف روند و جهت قبلی، که ما مرتب ریزتر و میکروسکوپی تر می شدیم، در این جا، بحث را کلی تر می کنیم و نشان می دهیم که چند بحث مختلف، ذیل چتری واحد قابل جمع شدن هستند مثلا افتادن یک قطعه سنگ از بالای کوه به سمت دره را با حرکت آب به سمت نقاط پست در رودها و یا حرکت سیارات به دور خورشید را ذیل نظریه واحد گرانشی، توضیح می دهیم.
این دو نوع جهت و روند، در حوزه مفاهیم و قالب هایی که برای فهم جهان به کار می بریم نیز صادق است. گاهی با همان نگاه میکروسکوپی، در تلاشیم تا یک پدیده را هر چه ریزتر و با جزئیات متعدد و عمیق تر ، ترسیم و بررسی کنیم و گاهی برعکس، دایره یک مفهوم را وسیع تر می کنیم تا حوزه گسترده تری را شامل شود. اما آیا می توان مفهوم یا مفاهیمی را به دست آورد که وسیع ترین دایره ممکن را ترسیم کند؟ فراچنگ آوردن چنین دایره ای، می تواند سنگ بنایی برای کل ساختمانی باشد که برای تشریح و فهم جهان، می سازیم.
در بیش از یک قرن اخیر، مفهوم ((مجموعه)) چنین جایگاهی یافته است. مفهومی ساده که بنظر می رسد از کلیت و عمومیتی فراگیر برخوردار است. نظریه مجموعه ها، یک دستگاه با گستردگی کافی برای ساخت سایر مفاهیم و چارچوب ها را فراهم آورده و آن ها را یکپارچه و منسجم ساخته است.
داشتن چنین سنگ بنایی، بسیار دلپذیر می نماید اما مثل سایر وضعیت های مطلوب، وضعیت تا آخر دلچسب باقی نمانده. برخی نقص های جدی، در نظریه اولیه مجموعه ها پیدا شدند و تلاش های زیادی برای رفع آن ها صورت گرفته؛ چارچوب معرفی شده تسرملو، موسوم به ZFC یا برخی چارچوب های معادل آن (نظیر کار نویمان-گودل)، بدنبال رفع این نقص ها بوده اند. نقص هایی که البته، قدرتشان به نظر کم نیست و در نهایت تا الان، عمدتا کاری که توانسته ایم بکنیم آن است که سعی کنیم تا مسیرمان را طوری طراحی کنیم و پیچ و تاب بدهیم تا با آن ها مواجه نشویم که البته به معنای حل شدن نیستند؛
راه های فعلی بی شباهت به این نیستند که ما متوجه شده ایم که دزدهایی به ساختمانمان زده اند و چون زورمان به آن ها نمی رسد، آسانسور را طوری تنظیم کرده ایم که در طبقه هایی که احتمالا آن ها هستند، نایستد...
پرسش بزرگ این است که آیا می توانیم این سنگ بنا را نقص زدایی کنیم و آیا می توانیم اطمینان داشته باشیم نقص هایی جدید در آن یافت نخواهد شد؟!...

م.ج. س
@harmoniclib

کتاب معرفت اسطرلاب
@harmoniclib