اخبار و کتاب های ریاضی

فرض کنید ریاضیات موجودی زنده است ( که واقعا هم هست😊) و روبه‌روی شما نشسته است. چه به او می‌گویید؟! در قسمت کامنت‌ها دلنوشته‌ای خطاب به ریاضیات بنویسید (بهترین‌ها در کانال منتشر می‌شود) 👇👇👇

نظرات منتخب:

سلام جناب ریاضی
می تونم راحت حرف بزنم؟
متشکرم !
رابطه من و تو همیشه پر از فراز و نشیب بوده، همیشه تو دوران مدرسه یک هفته بعد از امتحان های تو تب می کردم و پریشان بودم که چطور این نمره ها را به اطلاع خانوادم برسونم.
تو دوران راهنمایی اگه یکی بهم می گفت یه روزی عاشقت می شم حتما می خندیدم، اما می دونی مشکل از تو نبود مشکل از معلمای ریاضی بود، کسایی قرار بود رابط رابطه ما باشن که خودشونم درست و حسابی تو رو نمی شناختن.
فقط بلد بودن از تو برامون کابوس بسازن تا خودشون ترسناک تر به نظر برسن.
تا اینکه آدم درستش را خدا گذاشت سر راهم، و افتادم تو مسیرش.
الان دارم یاد می گیرم تو را بهتر بشناسم.
خیلی دوستت دارم، می خواهم به درجه ایی برسم که آنقدر باهات مانوس بشم که دیگه تو و من نباشیم یکی باشیم.
گاهی شناختنت خیلی سخته، بارها شده از خودم ناامید شدم ولی آنقدر دوستت دارم که با لطف و کمک خدا همیشه پات می مونم.
ولی یک حرفایی گاهی ناامید می کنه آدمو
خیلی از اساتید می گن این رابطه یک طرفه است و نتیجه نداره ، عاشقی یک طرفه به درد نمی خوره.
تو هم باید آدمو بخواهی، برای شناختن تو آن علاقه کافی نیست، باید استعداد داشت، آن عشق و شناخت بی نهایت فقط بین تو و کسایی به وجود میاد که جوهره خاصی توی وجودشونه!
و این رشته شاید واقعا برای اوناست.

ولی این حرفا ذره ایی اهمیت نداره، اینا حرف ها مدل جدیدتر همون معلم های بچگیه.

پای تو می مونم، گرچه سخته، گرچه گاهی ناامید می شم. گرچه شکست می خورم، گرچه ....
ولی پات می مونم قرار گذاشتم تموم زندگیم وقف تو بشه
حتی اگه حرف آن اساتید درست باشه و من جوهره اش را نداشته باشم و هیچ وقت نتونم بشناسمت، حتی اگه رابطه یک طرفه باشه.

ولی پای عشقم می مونم.
........
ریاضی را نمی توانم به صورت یک موجود زنده تصور کنم،
در عوض آنرا به صورت یک آیینه یا یک جسم شفاف می‌بینم که پشت آن تصویری رویایی و در حد کمال از واقعیت وجود دارد. تصویری خیالی که آدم را به یک سفر مجازی دعوت میکند.
اگر هم می شد یک سوال قابل فهم برای این شی مجهول طرح کرد که در قالب یک سوال از موجودی ذی شعور باشد این سوال را به صورت زیر مطرح می کردم:

حاضری دریچه خود را به سوی من بگشایی و اجازه دهی که یک سفر خارق العاده و اعجاب انگیز در درون تو داشته باشم، سفری که مقصد آن دور از خانه نیست ولی فراتر از رویا را به من نشان می دهد.
در این سفر صحبت از سوخت فسیلی پر هزینه و رد پای کربن و همینطور آسیب های محیط زیستی نیست بلکه منظور دیدن دنیا از پشت دریچه شفاف توست،
سفری زیبا در کائنات و شگفتی های آن،
می توانی یک همراه رام و دوست داشتنی برای لحظاتم باشی، و مرا همچون آلیس در سرزمین عجایب بر بالهای خیال همراهی کنی!؟

طبعا پاسخ من را با این کنایه می داد که ابتدا برای دیدن دنیای بی انتهای پشت سر من ببین توان مُداقه و حوصله برای درکی متعالی تر از دنیای پیرامونت چقدر بالاست. شکیبایی خودت چقدرست و برای کشف ظرایف هستی چقدر حوصله داری بعد جواب خود را پیدا می کنی!

ای ناقلا! که داری هزار شعبده در مشت
به جبر تو گرفتاریم و ترفندها در پشت
جمع گشتند همه عالمان هر یک به منها
قلم فرسودند و فاش نشد سِر این معنا
دانشمان ز تقسیم و ضرب هم افزودیم
به پیمانه فهم خویش توان را نمودیم
کس نشاید بگوید که پاسخت چیست
راز و رمز هندسه ارقامت بسی ست
پی و ای جملگی نشانه هایش بی شمار
متعالی گشته اند همگی بر این معیار
گفتم این شعر در جمع عاشقانت لیک
هر چه گویم باز شوم من حیران نیک
رخ بگیری بر آن که ناشکیبی گزید
مژده آنکه صبورانه به وصالت رسید
@harmoniclib

2.28K views15:54