#Bootstrap
#Version_5_alpha1
#CSS

🌀 بوت استرپ اکنون در نسخه 5 الفا موجود است.

بوت استرپ محبوب ترین و پرکاربردترین فریم ورک متن باز در جهان برای توسعه با HTML ، CSS و JS است. با راه اندازی ورژن 5 ، بسیاری از تغییرات اساسی در جدیدترین نسخه معرفی می شوند.

✅ تغییرات عمده در بوت استرپ 5

✔️ جی کوئری حذف شد
تیم بوت استرپ بزرگترین وابستگی های جانبی به سمت کلاینت را حذف کرده است.تیم بوت استرپ جی کوئری را به دلیل وابستگی به جاوا اسکریپت که در وب سایت رسمی خود اعلام کرده است ، منقضی کرده است. جی کوئری با vanilla Javascript جایگزین شده است.

✔️ پشتیبانی IE10 برداشته شد
بوت استرپ 5 دیگر با Internet Explorer 10 همراه نخواهد شد و پشتیبانی از مرورگر IE10 را در این نسخه حذف شده است.

✔️ واحد اندازه گیری عرض ها (width) تغییر کرده
از px به rem تبدیل شده.
سی اس اس روشهایی برای مشخص کردن اندازه یا طول عناصر با استفاده از واحدهای مختلف اندازه گیری مانند px ، em ، rem ،٪ vw و vh ارائه می دهد.

در حالی که px به طور گسترده ای شناخته شده اند و برای absolute units استفاده می شود و نسبت به DPI و وضوح viewing device تغییر نمی کند.

بوت استرپ مدت زمان طولانی از px برای عرض (width) خود استفاده می کرد که دیگر این مورد در Bootstrap 5 وجود ندارد و از rem استفاده می کند.

واحد Rem مخفف "root em" است که به معنای برابر با مقدار محاسبه شده اندازه فونت در عنصر ریشه (html) است. به عنوان مثال ، 1 rem برابر با اندازه قلم عنصر HTML است (بیشتر مرورگرها مقدار پیش فرض 16 پیکسل دارند).

✔️ بهبود bootstrap branch برای توسعه
طبق اعلام رسمی وب سایت،master به شاخه جدید v3 dev بوت استرپ v5 تبدیل می شود و برای توسعه v5 شاخه جدید master را از v4-dev برش می دهد

✔️ مهاجرت از jekyll به Hugo
معرفی Hugo : هوگو سریعترین تولید کننده سایت استاتیک در جهان است که بدون شک سایت های استاتیک را در میلی ثانیه تولید می کند و از زبان Golang استفاده می کند.

معرفی jekyll : جکیل قدیمی ترین تولید کننده سایت استاتیک است و در بوت استرپ 5 کنار گذاشته شده.

✔️ کتابخانه آیکو نهای SVG :
برای اولین بار ، Bootstrap کتابخانه آیکون منبع باز SVG خاص خود را دارد به گونه ای طراحی میکند که بتواند به بهترین شکل با components ها و اسناد ما کار کند.

✔️ ستون و ردیف در بوت استرپ 5
مفاهیم بوت استرپ که سیستم 12 ستونی ارائه می دهد در بوت استرپ 5 نیز موجود خواهد بود. طراح وبسایت می تواند از ستونهای Grid و layout در بوت استرپ 5 استفاده کند.

سطرها و ستون های بوت استرپ ، کارآمدترین راه حل برای موضوعات در اندازه های مختلف صفحه نمایش را ارائه می دهند. تمرکز اصلی تغییر در v5 هنوز واکنش گرا یا responsive است ، اگرچه در نسخه های اخیر بوت استرپ ، توسعه بیشتر روی بهبود عملکرد و کاهش زمان بارگذاری متمرکز شده است.

🔗 Download Bootstrap 5.0.0-alpha1

@FullStackDevs

❇️ چرا سی شارپ و جاوا multiple inheritance را پشتیبانی نمیکنند❕

🔰 سی شارپ و جاوا multiple inheritance را پشتیبانی نمیکنند و استدلال سازندگان آنها برای این موضوع این بوده است که اضافه کردن ویژگی multiple inheritance به این زبانها باعث پیچیدگی بیش از حد میشود در حالی که که مزایای آن به نسبت کمتر میباشد.
در سی شارپ یک کلاس تنها این اجازه را دارد که فقط از یک کلاس ارث بری کند (اصطلاحا single inheritance گفته میشود).

🔹در multiple inheritance، یک کلاس میتواند اجزای خود را از یک یا چند کلاس ارث بری کند.

✳️ چرا multiple inheritance باعث پیچیدگی میشود⁉️

🔹فرض کنید که کلاس A کلاس پایه است. و کلاس های B و C از این کلاس(کلاس A) ارث بری میکنند. و کلاس D از کلاس های BوC ارث بری میکند.
شرایطی را در نظر بگیرید که هریک از کلاس های B و C به صورت جداگانه متدی را که در کلاس پدرشان (کلاس A) وجود دارد override کنند در نتیجه این عمل برای کلاس D که از این دو کلاس (B و C) ارث بری میکند ابهامی را به وجود می آورد ' که باید از کدام پیاده سازی استفاده کنم؟ '

▫️اگرچه برای این مشکل راه هایی در c++ معرفی شده است (سی پلاس پلاس multiple inheritance را پشتیبانی میکند) اما این روش ها برای برنامه نویسان، باعث ایجاد ابهام میشود.

✅ در زبان های سی شارپ و جاوا تنها راه استفاده از multiple inheritance، استفاده و پیاده سازی چندین interface میباشد

@FullStackDevs

#js_trick
#js

توی جاوا اسکریپت اگر قسمت صحیح یه عدد رو خواستین میتونین قبلش دوتا کاراکتر تیلدا (~) بذارید

console.log(~~4.131839) // 4
console.log(~~-3.825682) // -3

شاید بگین خب متد Math.floor هم عدد صحیح بر میگردونه ولی رند میکنه :

Math.floor(-3.825682)
Output: -4

▫️Happy Js Coding😉

@FullStackDevs

#js
#arrowFunction
#this

✅ در جاوا اسکریپت کلمه کلیدی this به به یک آبجکت اشاره میکند.این ابجت، ابجکتی هست که باعث اجرا شدن کدهای جاوااسکریپت میباشد.
به عبارتی دیگر هر function در جاوااسکریپت دارای رفرنسی به یک execution context میباشد که آنرا this می گوییم.
در نتیجه اگر یک فانکشن معمولی را به وسیله ابجکت های متفاوت صدا بزنید this به ابجکت های متفاوتی اشاره خواهد کرد.
در جاوا اسکریپت arrow function ها
باعث bind شدن ابجکت جدیدی به this نمیشوند و به جای آن this در arrorw function ها به اسکوپ parent اشاره میکند. یعنی رفرنس this در درون یک arrow function با رفرنس this در خارج از همان arrow function یکسان خواهد بود.

@FullStackDevs

#Keyless_Entity

🔴این پست شامل دو پیام میباشد

✳️Keyless Entity Types

🔸این ویژگی از EF Core 2.1 با نام query type به Ef Core اضافه شد که در Ef Core 3.0 به keyless entity type تغییر نام پیدا کرد است.
از این رو EF Core علاوه بر Entity های معمولی، Model میتواند شامل Entity هایی باشد که کلید اصلی ندارند.
▪️یک keyless Entity میتواند قالب یا مدل خروجی یک کوئری،procedure که از نتیجه Join چند Table در دیتابیس به وجود می اید باشد.
علاوه بر این یک Keyless Entity اکثر ویژگی های یک Entity که شامل inheritance mapping و navigation property و ... است، پشتیبانی میکند.
همچنین میتواند یک Keyless Entity Type را به یک آبجکت نظیر Table یا View در دیتابیس Map کرد.این کار را با کمک fluent API یا data annotations میتوانید انجام دهید.

🔸با همه این ویژگی های مشترک اما یک Keyless Entity تفاوتهایی نسبت به یک Entity دارد که میتوان به موارد ذیل اشاره کرد :
▫️نمیواند کلید اصلی داشته باشند
▫️تغییرات آنها اصلا توسط Change Tracker ردیابی نمیشود پس درنتیجه هرگز امکان درج و حذف و آبدیت انها در DbContext را ندارید.
▫️برای آنها قرار دادی (Convention) وجود ندارد یعنی کلیه Convention هایی که به صورت پیشفرض برای Entity ها در Ef Core وجود دارد برای یک keyless Entity وجود ندارد.
▫️تنها از زیر مجموعه ای از navigation mapping پشتیبانی میکند که به طور خاص دارای شرایط زیر باشد :

🔹خروجی یک navigation mapping در انتهای رابطه به مانند یک principal Entity نباشد..
🔹اگر یکی از پراپرتی ها یک keyless Entity یک Complex type باشد، باید به ازای تک تک پراپرتی های آن Cpmplex type خروجی همنام متناظر داشته باشید.
🔹در هنگام navigation mapping یک keyless Entity فقط میتواند شامل reference navigation property باشد.
🔹انیتی ها نمیتوانند یک keyless Entity را به عنوان navigation property در برداشته باشند.
▫️در هنگام Configuration باید به صورت .HasNoKey() تنظیم شوند.
▫️همچنین ممکن است به یک defining query مپ شود.
🔻یک defining query کوئری است که درون Model تعریف شده و به عنوان Data Source برای keyless Entity عمل میکند.

✳️ موارد استفاده از یک keyless Entity

▪️به عنوان یک نوع بازگشتی برای raw SQL query بکار برده شود.
▪️به یک View در دیتابیس Map شود که هیچ کلید اصلی نیز ندارد.
▪️به یک جدول در دیتابیس Map شود که هیچ کلید اصلی ندارد.
▪️به کوئری های تعریف شده در مدل (defining query) مپ شود.

✳️ نحوه مپ کردن یک Keyless Entity به آبجکنی در دیتابیس

🔸با استفاده از متد های ToTable و ToView در fluent API میتوانید اینکار را انجام دهید.
▪️از دیدگاه Ef Core دیتابیس Object مشخص شده در متد ToView یک view در دیتابیس است و به یک view نمیتوان چیزی را ADD ، DELETE،UPDATE کرد. البته این به این معنی نیست که لزوما آبجکت سمت دیتابیس باید یک View باشد . میتوانید از یک Table استفاده کنید اما این Table به صورت ReadOnly رفتار میکند.

🔻نکته : زمانی که از متد ToView استفاده میکنید ویو مشخص شده باید در دیتابیس وجود داشته باشد و همچنین به صورت خودکار در هنگام مایگریشن و update Database ساخته نخواهد شد.

@FullStackDevs

#ادامه
#Keyless_Entity


🔹مثال
ابتدا مدل های زیر را تعریف میکنیم
public class Blog
{
public int BlogId { get; set; }
public string Name { get; set; }
public string Url { get; set; }
public ICollection<Post> Posts { get; set; }
}

public class Post
{
public int PostId { get; set; }
public string Title { get; set; }
public string Content { get; set; }
public int BlogId { get; set; }
}
▪️در خط زیر نیست یک view ساده در دیتابیس تعریف میکتیم که هر Post به همراه Blog مرتبطش برمیگرداند.

db.Database.ExecuteSqlRaw(
@"CREATE VIEW View_BlogPostCounts AS
SELECT b.Name, Count(p.PostId) as PostCount
FROM Blogs b
JOIN Posts p on p.BlogId = b.BlogId
GROUP BY b.Name");
▪️در نهایت Keyless Entity خود را متناظر با نوع خروچی View ای که ساختیم به اینصورت تعریف میکنیم.

public class BlogPostsCount
{
public string BlogName { get; set; }
public int PostCount { get; set; }
}
▪️و آنرا بدین شکل در متد OnModelCreating کانفیگ میکنیم.
protected override void OnModelCreating(ModelBuilder modelBuilder)
{
modelBuilder
.Entity<BlogPostsCount>(eb =>
{
eb.HasNoKey();
eb.ToView("View_BlogPostCounts");
eb.Property(v => v.BlogName).HasColumnName("Name");
});
}
▪️ حال نوبت به معرفی کرد keyless Entity به DbContext میباشد.که بدین شکل در Db Context تعریف میشود
public DbQuery<BlogPostsCount> BlogPostCounts { get; set; }

در آخر نیز بدین شکل میتوانید از آن استفاده کنید.
var postCounts = db.BlogPostCounts.ToList();

foreach (var postCount in postCounts)
{
Console.WriteLine($"{postCount.BlogName} has {postCount.PostCount} posts.");
Console.WriteLine();
}

لینک منبع
🔹سورس این پست رو در اینجا بررسی کنید.

@FullStackDevs

#Heap
#Stack
#GoldenRules


سوال ساده ای که همیشه اکثرا فکر میکنند میدونن و در اشتباه هستند ولی خب با به خاطر سپردن این 2 تا قانون بعید میدونم دیگه type ای باشه که ما ندونیم کجا قراره ذخیره بشه !

🔹رفرنس تایپ همیشه میره تو heap
🔸ولیو تایپ و پوینتر همیشه جایی میروند که declare شدند .

pointer : References to virtual memory managed by the
CLR
یعنی وقتی تو یه کلاس شما یه member field از نوع int دارین ! کلاس که آبجکت هستش و همیشه میره تو heap! و ممبر فیلد int شما هم میره تو heap (جایی که declare شده )

@FullStackDevs

#RubberDuckDebugging

اگر برنامه‌نویس باشید احتمالا به این حالت برخوردید که درگیر یک باگی میشید، مدتی روش فکر و کار میکنید و به نتیجه نمیرسید، بعد که حسابی خسته شدید به همکارتون میگید فلانی من به مشکل خوردم و شروع میکنید برای شخص دوم مشکل رو توضیح دادن و در حین توضیح، ناخودآگاه متوجه میشید کجای کارتون اشتباه بوده و باگ رو پیدا میکنید. من خودم خیلی این اتفاق برام پیش اومده !

✅ جالبه بدونید این فرآیند یک روش معتبر برای دیباگ نرم افزار هست که بهش rubber duck debugging گفته میشه.

توی این روش برنامه نویس اردک پلاستیکی ای رو در دست میگیره و شروع به توضیح مشکل به اردک میکنه تا فرآیندی که در بالا گفتم اتفاق بیفته و باگ کار پیدا بشه.

📌 منبع

@FullStackDevs

#DenoJs
#NodeJs
#JsRuntime

❇️ DENO.JS 💎


🔸 در سال 2018 طی کنفرانسی آقای Ryan DahI درباره 10 چیز درمورد Node.js که از آنها پیشمان و متاثر است سخنرانی کرد.
در انتهای این کنفرانس از پروژه جدیدی پرده برداری کرد که به تازگی نسخه 1.0 آن release شده است.
🔹 این پروژه DENO.JS است. Deno از ریشه کلمه Node میباشد و بعضی از دولوپران آنرا نسخه ی 2 پروژه Node.js می دادنند.
اما این تفکر کاملا ناعادلانه و غیر منصفانه است.
🔸آقای Ryan DahI خالق Deno میباشد و همچنین Node.js را نیز ایشان کدنویسی کرده است.

▫️اما چرا اقای Ryan DahI به جای بهبود Node.js، به Deno و دوباره نویسی یک Runtime جدید برای جاوا اسکریپت روی آورد⁉️

❇️ اقای Ryan Dahi از تمامی نواقص و تکنولوژی های قدیمی که در Node.js استفاده شده است آگاهی دارد و در نتیجه تصمیم به ساختن نسخه ی جدیدی از نود جی اس کرده است. زمانی که متوجه این موضوع شدند که Node.js نیازمند upgrade هایی است ، انجام اینکار کار برای وی غیر ممکن بود، چرا که Node.js در زمان کوتاهی محبوبیت بسیاری کسب کرد و اپلیکیشن ها و Package های زیادی در هر جا یافت میشدند که از Node.js استفاده میکردند و میکنند.
پس در نتیجه Ryan Dahl زمان و هزینه کافی برای پذیرفتن این ریسک نداشت که Node.js را دچار تغییرایی کند و تمام اپلیکیشن ها و پکیج هایی کنونی را با مشکل سازگاری با تغییرات جدید مواجه کند.
پس تصمیم گرفت که به طور کلی Node.js را به روشی بهتر دوباره نویسی کرده و به همین دلیل Deno.js را به وجود آورد.

❇️ ران تایم Deno بسیار شبیه به Node بوده و تمامیه کاربردهایی که Node دارد را نیز دارا است و با مزیت های خاص خودش که به معرفی آنها میپردازیم.

🔹 پروژه Deno.js ران تایمی جدید برای جاوااسکریپت در خارج از مرورگر است که از V8 استفاده میکند.
▪️ این پروژه با موارد زیر ساخته شده است :

▫️هسته Deno به وسیله Rust نوشته شده است در حالی که هسته Node با C++ نوشت شده است.
▫️ مورد دوم Tokio میباشد. از آنجایی که هسته Deno با Rust نوشته شده است برای event loop در Deno از Tokio که یک ماژول Rust است برای کار کردن با futures به منظور asynchronous programming به جای Libuv استفاده شده است.

▫️مورد سوم TypeScript میباشد. حتما شگفت زده خواهید شد که بدانید بدون نیاز به انجام configuration خاصی به صورت دستی، قادر خواهید بود تا با تایپ اسکریپت در Deno کار کنید. Deno کامپایلر و همه چیز های دیگر را به صورت توکار در اختیار شما قرار میدهد تا از تایپ اسکریپ استفاده کنید.

▪️تمام انچه تا کنون گفته شده تنها بخش کوچکی از مزایای Deno میباشد و هنوز از ویژگی های اصلی Deno سخنی گفته نشده است.

🔰 Security

🔸 یکی از مهمترین ویژگی های Deno امنیت میباشد. به صورت پیشفرض node اجازه دسترسی به همه چیز را میدهد. یعنی اینکه میتوان read و write درون file system انجام داد. دسترسی به شبکه و environment variables نیز از دیگر موارد میباشد.
ممکن است به عنوان یک توسعه دهنده به این فکر کنید که "امکان دسترسی داشتن به همه چیز که خیلی خوب است". ام اگر از لحاظ امنیتی در هنگام کد نویسی مراقب کدهایی که مینویسید، نباشید. باعث به وجود آمدن خطرات امنیتی ای میشوید.
🔹 در مقابل در Deno برای چنین دسترسی های امنیتی ای باید به صورت صریح به اسکریپت مربوطه از طریق command line اجازه دسترسی دهید.

🔰 نه به NPM و node_modules 😨

🔸برای مدیریت dependency ها در Deno دیگر به سیاه چاله ای به نام node_module و NPM وابستگی ندارید.

اما چطور ممکن است⁉️
🔹دنو نیز همانند مرورگر، ماژول های مورد نیاز را از طریق URL لود و کش میکند.
در دنو با import کردن پکیج ها با URL شان میتوانید از آنها استفاده کنید.و بدین ترتیب پکیج های Deno نیازی به متمرکز شدن در جای به نام npm ندارند.
زمانی که اپلیکیشن اجرا میشود Deno تمامیه ماژول های import شده را دانلود میکند و آنها را کش میکند.

💎 ویژگی های خارق العاده Deno خیلی بیشتر از آن است که به طور کامل آنها را در یک یا چند پیام شرح داد . در این پست تلاش کردیم تا تنها بخش کوچک و مهمی از ویژگی های Deno را توضیح دهیم.✌🏻

▫️Happy Deno.js Coding 😉

@FullStackDevs

#QUIZ
#JavaScript


📢 @FullStackDevs

#LinqToSql

در این پست می خواهیم به این سوال ها پاسخ دهیم که :

🔹 انواع join در LINQ چیست و چگونه انواع مختلف join را در LinqToSql انجام دهیم ❓

▪️Cross Join
🔸نام دیگر آن Cartesian Product یا ضرب دکارتی میباشد.
در Cross Join هر یک از آیتم ها در DataSource یا Collection اول با تک تک آیتم های DataSource یا Collection دوم با هم مپ میشوند.
مثال
a = {"C#","Java" }
b ={1,2}
=> result = { {"C#",1} , {"C#",2} , {"Java",1},{"Java",2} }

❗️اندازه خروجی (result) برابر با ضرب دکارتی دو ارایه خواهد بود.
یک مثال با LinqToSql :
var result = context.Products.SelectMany(p => context.Categories, (p, c) => new { p.Name, c.Title }).ToList();

❗️ توجه داشته باشید که در Cross Join دو DataSource یا Collection لزوما نیاز به داشتن ارتباط با همدیگر برای فیلتر کردن Data ندارند.

▪️Group Join
🔸این متد برای تولید ساختار های سلسله مراتبی استفاده میشود. بدین صورت که براساس یک کلید هر یک از ایتم های Collection سمت چپ با مجموعه ای از ایتم های مرتبط در Collection سمت راست تشکیل یک زوج را میدهند.یعنی یک ایتم از Collection سمت چپ لیستی از آیتم های Collection سمت راست خواهد داشت.
❗️ اگر یک آیتم در Collection سمت چپ با هیچ یک از آیتم های Collection سمت راست براساس کلید تعیین شده وجه اشتراک نداشته باشند باز هم در نتیجه نهایی کوئری وجود خواهد داشت.
کاربرد اصلی آن برای رابطه های یک به چند میباشد .

var result = context.Orders.
GroupJoin(context.OrderDetails, o => o.ID, od => od.OrderId,
(o, od) => new
{
o,
od
}).ToList();

▪️Inner Join
🔸رایج ترین نوع جوین inner join میباشد از این نوع Join برای ادغام دو جدول به یک جدول براساس یک یا چند مشخصه (کلید) مشترک استفاده میشود.
❗️در این نوع join اگر یک آیتم از Collection سمت چپ با هیچ یک از آیتم های Collection سمت راست براساس کلید تعیین شده وجه اشتراکی نداشته باشد ، آن آیتم در نتیجه تولید شده نهایی کوئری وجود نخواهد داشت
در واقع این نوع Join فقط و فقط وجه اشتراک دو Collection را بر اساس کلید تعیین شده در خروجی نمایش خواهد داد.

var result = context.Orders.Join(context.OrderDetails, o => o.ID, od => od.OrderId,
(o, od) => new
{
o,
od
}).ToList();

✳️تفاوت Group Join و Inner Join چیست ⁉️

🔸همانطور که در توضیحات هرکدام گفتیم در Group Join اگر به ازای یک آیتم در Collection سمت چپ، آیتم متناظری در Collection سمت راست، براساس کلید مشترک تعیین شده وجود نداشته باشد آن آیتم باز هم در نتیجه تولید شده نهایی کوئری حضور خواهد داشت.
این در حالی است که در Inner Join چنین اتفاقی نمی افتد و فقط ایتم های مشترک انتخاب خواهند شد.

▪️Left Join
🔸 نام دیگر آن Left Outer Join میباشد. این نوع Join بروی دو Collection که بایستی کلید مشترکی با یکدیگر داشته باشند انجام میشود و در left Join تمام آیتم های موجود
در Collection سمت چپ بعلاوه آنهایی که وجه اشتراکی با Collection سمت راست دارند بر اساس کلید تعیین شده در نتیجه نهایی کوئری ظاهر میشوند.

var result = context.Orders.

GroupJoin(context.OrderDetails, order => order.ID, orderDetail => orderDetail.OrderId, (x, y) => new { Order = x, OrderDetail = y })

.SelectMany(c => c.OrderDetail.DefaultIfEmpty(),
(x, y) => new
{
Order = x.Order,
OrderDetail = y
}).ToList();

🔹 متد DefaultIfEmpty() در مثال بالا تعیین کننده این است که :
🔸اگر OrderDetail شامل مقداری نبود، در نتیجه تولید شده مقدار Default را برای آن تولید کن. این امر برای جلوگیری از صادر شدن استثنا Null صورت میگیرد و علت وقوع آن زمانی است که
به ازای یک آیتم در Collection سمت چپ دارای هیچ آیتمی بر اساس کلید تعیین شده
در Collection سمت راست، نباشد.

▪️Right Join
🔸این نوع جوین برعکس Left Join میباشد و نام دیگر آن Right Outer Join میباشد. برای نوشتن کوئری آن نیز فقط باید در کوئری بالا جای Collection های سمت چپ و راست را عوض کنید.
اما از نطر تعریف در Right Join تمام آیتم های موجود در Collection سمت راست بعلاوه آن ایتم هایی که براساس کلید تعیین شده داری وجه اشتراکی با آیتم های Collection سمت چپ دارند در نتیجه نهایی ظاهر خواهد شد.

@FullStackDevs

#ادامه
#LinqToSql

▪️Full Join
🔸نام دیگر این نوع جوین Full Oter Join میباشد و باید بدانید که Linq به صورت مستقیم آنرا پشتیبانی نمیکند .در Full Join تمامیه آیتم های Collection سمت چپ بعلاوه تمامی آیتم های Collection سمت راست بعلاوه تمامی آیتم های مشترک دو Collection در نتیجه نهایی کوئری تولید خواهند شد.برای انجام Full Join در بین دو Collection باید از دو Collection یکبار Left join گرفته و
بار دیگر از آنها Right Join بگیرید و در نهایت نتیجه دو Join انجام شده را
باهم Union نمایید.

var left = context.Orders.

GroupJoin(context.OrderDetails, order => order.ID, orderDetail => orderDetail.OrderId, (x, y) => new { Order = x, OrderDetail = y })

.SelectMany(c => c.OrderDetail.DefaultIfEmpty(),
(x, y) => new Dto
{
Order = x.Order,
OrderDetail = y
}).ToList();

var right = context.OrderDetails.

GroupJoin(context.Orders, orderDetail => orderDetail.OrderId, order => order.ID, (x, y) => new { OrderDetail = x, Order = y })

.SelectMany(c => c.Order.DefaultIfEmpty(),
(x, y) => new Dto
{
OrderDetail = x.OrderDetail,
Order = y
}).ToList();

var fullJoin = left.Union(right);

✳️سوالی که اکنون ممکن است برای شما پیش آید این است که تفاوت بین Full Join و Union در LINQ چیست ⁉️
🔸در Union نتیجه دو کوئری را به صورت یک نتیجه واحد با هم ترکیب میکنیم که شامل تمام آیتم های دو کوئری میباشد و قوانین آن این است که :
تعداد و ترتیب ستونها باید در دو کوئری یکسان باشد.
انواع داده ها باید سازگار باشند.
🔸در Full Join نتیجه left Join و Right Join با هم ترکیب شده و تمام آیتم های دارای وجه اشتراک وحتی آنهایی که با هم وجه اشتراکی براساس کلید تعیین شده ندارند در نتیجه نهایی کوئری نمایش داده میشوند.
درواقع هدف از full Join واکشی تمام آیتم های دو Collection به همراه روابط و نقاط متناظر آنها براساس کلید تعیین شده میباشد در حالی که Union در صورت برقرار بودن شروط لازم صرفا فقط نتیجه دو کوئری را بدون در نظر گرفتن رابطه بین آیتم های آنها با هم ترکیب میکند.
@FullStackDevs

#GraphQL
#ApiDesign


✳️ GraphQL

🔹 در این پست قراره با هم دیگه یک نگاهی به graphQl بندازیم و بدونیم که graphQl چی هست و چه کاربردی داره ؟

با یه جست و جوی ساده به این تعریف از graphQl میرسیم ❕❕
🧩 GraphQL is a query language for APIs

▪️'گراف کیو ال یک زبان پرس و جو برای API هاست.

🔻 باید بدانید که GraphQL و REST هر دو API Design هستند .
یعنی رابطی کارآمد که به استفاده کنندگان API این امکان رو میده، علاوه بر استفاده از API امکان تعامل بهتری رو با اون داشته باشند.

مطمئنا با این تعاریف باز هم متوجه شدن اینکه graphQl چی هست، سخت و گیج کنندست. بیاین ساده تر به موضوع نگاه کنیم ❕

🔸مهمترین تفاوت بین REST و GraphQl در جمع آوری داده هاست 🤔.

🔰 در یک اپلییکیشن واقعی همیشه با dataSet های بزرگ سر و کار داریم.
به عنوان مثل ' کاربری که مجموعه ای از پست ها رو داره ، پستی که مجموعه ای از کامنت ها و لایک ها رو داره '. برای دریافت این اطلاعات به کمک یک REST API چاره نیست، جز اینکه چندین بار به سرور درخواست بفرستیم و هر بار اطلاعاتی رو دریافت کنیم.
به عنوان مثال در یک درخواست اطلاعات کاربر رو دریافت کنیم و در درخواست بعدی اطلاعات مربوط به پست های کاربر و در درخواست بعدی اطلاعات مربوط به لایک های پست و ...

🔹به طور کل مزیت یک REST API در ساده نگه داشتن کارهاست. چون همیشه با یک API سرو کار داریم که فقط یک کار انجام میده. همین امر باعث میشه تا نگه داری و فهمیدنش رو ساده تر کنه.
علاوه بر اینها مشکلی که در دریافت داده ها از یک REST API وجود داره اینکه، نمیتوانیم بسته به نیازی که داریم داده های دریافتی رو مشخص کنیم و فقط اون دیتایی که لازم داریم رو از Endpoint دریافت کنیم. همیشه با یک Set کامل از داده سر و کار داریم. به عنوان مثال در یک صفحه فقط میخواهیم که نام کاربر را نمایش بدیم، وقتی که یک درخواست مبتنی بر دریافت اطلاعات کاربر به REST API میفرستیم،
در ریسپانس هم آدرس کاربر ، شماره تماس و ... سایر اطلاعات دیگر هم دریافت میشه در حالی که فقط به نام کابر برای نمایش نیاز داشتیم.
🔻این مشکل اصطلاحا over fetching گفته میشه.

❇️ بلاخره نوبت به graphQL رسید. grapthQL علاوه بر تمام تعاریفی که پیش از این گفتیم، یک سینتکس (syntax) برای چگونگی درخواست اطلاعات میباشد. و از آن برای دریافت اطلاعات از سرور به کلاینت استفاده میشه.

🔹 سه ویژگی اصلی graphQl :
🔻به کلاینت این اجازه رو میده تا فقط داده ای که نیاز داره رو مشخص کنه و فقط همون رو برای کلاینت باز میگردونه.
🔻جمع آوری داده هارو از dataSet ها و resource های مختلف بسیار آسون میکنه.
🔻و از type system برای توصیف داده ها استفاده میکنه.

🔸 در graphQl کلایت داده ای که نیاز داره رو درخواست میده و فقط و دقیقا همون رو دریافت میکنه.
به عنوان مثال کلایت یک graphQl query به سرور میفرسته و در query خودش در خواست نام کاربر رو میکنه ، در سمت سرور graphQl execution engine این کوئری رو دریافت میکنه و با پردازش اون یک json که فقط شامل دیتایی هست که کلاینت خواسته باز میگردونه.

🔹از مزایای دیگر graphQl، دریافت اطلاعات از چند resource فقط در یک درخواست، هست.
به عنوان مثال در یک graphQL query که کلاینت به سمت سرور فرستاده ، میتونه علاوه بر مشخصات کاربر، اطلاعات مرتبط با post ها و like های همون کاربر رو هم در همون در خواست دریافت کنه،
( به این خاطر که تمرکز graphQl بر رابطه بین آبجکت هاست).
کاری که برای انجام اون در REST API ها باید چندین درخواست به سرور میفرستادین.

🧩
تاریخچه graphQl به سال 2012 و فیسبوک برمیگرده، زمانی که فیسبوک برای Feed کردن اخبار ها در اپلیکیشن موبایلش به مشکل خورده بود.
پیاده سازی بخش News Feed در اپلیکیشن موبایل کار ساده ای نبود، اخبار ها شامل پستهایی بودند و هر پست کامنت ها و لایک هایی داشت و رابطه بینشون پیچیده ، سلسله مراتبی و به هم پیوتسه و بازگشتی بود.
و علاوه بر اینها َAPI ها طوری طراحی نشده بودند تا به توسعه دهنده ها این اجازه رو بدن تا چنین داده های بهم پیوسته رو نشون بدن و فقط داده هایی که لازم دارن را دریافت کنن.
در نتیجه این نقطه شروعی برای شکل گیری grapgQl بود.
🧩

✅ برای استفاده از graphQl باید از لایبری های Client side و پکیج های Server Side استفاده کنین. زبانی های زیادی هستند که از GraphQl پشتیبانی میکنند لیستی از آونها رو در اینجا میتونید ببینید.

🔹در قسمت های بعدی به مقایسه graphQL و REST میپردازیم و از مزایا و معایب میگیم و اینکه کی باید از کدومشون استفاده کرد.

@FullStackDevs