‍ 🔴امید احمدی صفا ملی پوش تیم کیت بوکس ایران بە آلمان پناهندە شد

🔵امید احمدی صفا اواسط ماه جاری میلادی برای شرکت در مسابقات کیت بوکس جهانی همراه با اردوی تیم ملی به ایتالیا سفر کرد.

🔵او پس از آن که به فینال رسید و زیر فشار مسئولان اردوی ایران مجبور شد برای عدم حضور در برابر یک رقیب اسرائیلی به شدت وزن کم کند، خود را به آلمان رساند و از این کشور درخواست پناهندگی کرد.

🔵گفتە میشود کە احمدی متاهل و همسرش هم اقامت آلمان دارد کە در این مسابقات با هم سفر کردەاند

🔵در چند سال اخیر ٦٠ ورزشکار ایرانی بە کشورهای خارجی پناهندە شدەاند.

🔵از این تعداد ١٤ نفر بە آلمان، ٨ نفر بە آمریکا و ٦ نفر نیز بە فرانسە پناهندە شدەاند

🔵بخشی از کارنامە ورزشی امید احمدی صفا:

🥇هشت دورد قهرمان بوکس کشور از سال ۹۳ تا ۱۴۰۰
🥇قهرمان بهترین بهترینای ایران.۲۰۱۷
🥇مدال طلای بوکس مسابقات جام صلح و دوستی ۲۰۱۵
🥈مدال نقره بوکس مسابقات جاده ابریشم کشور آذربایجان ۲۰۱۶
🥊حضور در بازی های آسیایی ازبکستان ۲۰۱۷
🥉مدال برنز کشورهای اسلامی کشور آذربایجان.۲۰۱۷
🥊حضور در بازی های آسیایی جاکارتا ۲۰۱۸
🥇مدال طلای مسابقات جام قزاقستان ۲۰۱۸
🥇مدال طلای مسابقات جام اولان باتور مغولستان ۲۰۱۸
🥈مدال نقره مسابقات Aکلاس جام پادشاهی تایلند ۲۰۱۸
🥉مدال برنز Aکلاس مسابقات مجارستان ۲۰۱۹
🥇مدال طلای مسابقات جام مکران ۲۰۱۹
🥊حضور در مسابقات آسیایی تایلند ۲۰۱۹
🥈مدال نقره مسابقات A کلاس جام احمد کومرت ترکیه و دریافت کاپ تکنیک مسابقات ۲۰۲۰
🥊جزو ۸ نفر برتر آسیا در مسابقات کسب سهمیه المپیک اردن ۲۰۲۰
🥊سە ماه حضور در تیم وراساکلت ژاپن ٢٠٢٠

@aryentvfarsi

🔴ئەنجومەنى گەنجانى شیلادزێ ڕایانگەیاند، ئێوارەى ئەمڕۆ هەینى لە دژى شەهیدکردنى وەزیر تەیب لەلایەن چەتەکانى ڕۆژەوە لە شارەدێکەمان خۆپیشاندانێکى جەماوەرى ڕێک دەخەین بە مەبەستى ئیدانەکردن و تۆڵەکردنەوەى وەزیر ڕێکانى و بۆ ئەو مەبەستەش داواکارین هەموان بەشداربن.

🔴ئەنجومەنى گەنجانى شیلادزێ، ڕاگەیەندراوێکیان لەبارەى بەڕێوەچوونى خۆپیشاندانەکەى ئەمڕۆ لە شارەدێکەیان بڵاوکردەوە.

@aryentvnews

🚩 #روژآوا


🔳 اولین گروە از دانشجویان از دانشگاە کوبانی در روژآوای کوردستان فارغ‌التحصیل شدند.

❑ دانشگاە کوبانی، دانشگاهی‌ست کە بر مبنای ایدئولوژی آپوئیزم در روژآوای کوردستان تاسیس شدە و در رشتەهای مختلف، دانشجویان می‌توانند در آن تحصیل کنند.


❑ انقلابــــ روژآوا
https://t.iss.one/enqelabrojava

#ایــــران


🔳 شورای عالی امنیت ملی ایران اعلام کرد کە معضل چند روز پیش در جایگاهای توزیع سوخت در ایران کە همچنان در برخی جایگاەها پابرجاست، حملات سایبری بودە است.

❑ خبرگزاری وابستە بە سپاە پاسداران رژیم در حالی این خبر را فاش کردە است کە شورا می‌گوید دربارە‌ی منشا و جزئیات این حملە در حال تحقیق هستیم.

❑ لازم بە ذکر است کە چند روزی است کە تمام کاربران رسانەهای مجازی اذعان دارند کە این حملەی سایبری از طریق اسرائیل صورت گرفتە است.


❑ انقلابــــ روژآوا
https://t.iss.one/enqelabrojava

🚩 #ڕۆژهەڵات


🔳 هێزەکانی ڕژێمی ئێران سێ هاوڵاتی کوردییان دەستگیر کرد.

❑ کۆمەڵەی مافی مرۆڤی کوردستان ڕایگەیاند، سێ هاوڵاتی کورد لە ڕۆژهەڵاتی کوردستان لەلایەن هێزەکانی ڕژێمی ئێران دەستگیر کراون.

❑ بەپێی زانیارییەکانی ئەو کۆمەڵەیە، هێزەکانی ڕژێمی ئێران هەڵیانکوتاوەتە سەر گوندی سێگریک لە شارۆچکەی چاڵدۆران و دوو هاوڵاتیان  بەناوەکانی محەمەد خالیدی و کوڕە ١٦ ساڵانەکەی بەناوی ئەحمەد خالیدی دەستگیرکردوون و بەرەو شوێنێکی نادیار گواستراونەتەوە.

❑ هاوکات هێزەکانی ڕژێمی ئێران لە شاری شنۆ، هاوڵاتییەکیان بەناوی عەزیز تاج کە پیشەی مامۆستایە ڕفاندووە و تا ئێستا چارەنووسی نادیارە.

❑ زۆربەی ئەو دەستگیرکردن و ڕفاندنی هاوڵاتییە کوردانە لە ڕۆژهەڵاتی کوردستان لەلایەن هێزەکانی ڕژێمی ئێرانەوە بەبێ هیچ بڕیارێکی دادگا پێکهاتووە و بەشی زۆریشیان تا ماوەیەکی درێژ چارەنووسیان بە نادیاری دەمێنێتەوە.


❑ انقلابــــ روژآوا
https://t.iss.one/enqelabrojava

🚩 بەرخۆدانی گەریلا


🔳 لە ئاڤاشین شەڕی قورس ڕوودەدات

❑ ناوەندی ڕاگەیاندن و چاپەمەنی هێزەکانی پاراستنی گەل(هەپەگە) ڕاگەیەندراوێکی بڵاوکردەوە و ئاماژەی بە سەختی شەڕ و بەرخۆدانی گەریلاکانی ئازادی دژی سوپای داگیرکەری تورک لە هەرێمی ئاڤاشین دا و ڕایگەیاند: لە ئاڤاشین شەڕی قورس ڕوو دەدات.

❑ ئاماژەی بۆ ئەوەش کردووە شەڕەکە لە گردی شەهید دیرەن لە هەرێمی ئاڤاشین لە نزیکەوە ڕوودەدات و گەریلا بەرخۆدانی مێژوویی دەکات.

❑ هێرشی سوپای داگیرکەری تورک لە ٢٣ی نیسانی ئەمساڵەوە بۆ سەر هەرێمی کوردستان و تایبەت بۆ سەر هەرێمەکانی گەریلا بە سەختی ڕوودەدات، بەپێی دوایین ئاماری هەپەگەش لەماوەی شەش مانگی ڕابردوودا، ٦٧٠ سەربازی دەوڵەتی تورک سزادراون، ئەو دەوڵەتە داگیرکەرە لەو ماوەیەدا بەهۆی شکستەکانیەوە لە مەیدانەکانی شەڕدا، ٣٢٣ جار چەکی کیمیایی و قەدەغەکراوی لە دژی گەریلا بەکارهێناوە.


❑ انقلابــــ روژآوا
https://t.iss.one/enqelabrojava

بەشی یەکەم (1)شرۆڤەی پەیمانی کۆمەڵایەتی کۆدار لە رۆژهەڵاتی کوردستان
28/10/2021
له کلاپ هاوس ژوری زاگرۆس کونفێدراڵ
به به شداری هەڤاڵان
-نادر دجەمەتی
-سەعیدساعی
-عادیل عوسمان
-عه بدولاسوڵتانی
-جەهانبەخش رۆستەمی
-ساسان مهرابی
-هاشم عەلیوەیسی
-مەلێنا
-دێرسیمی
-سەعیدسەنەندجی



👇👇👇👇👇
https://www.clubhouse.com/join/%D8%B2%D8%A7%DA%AF%D8%B1%DB%86%D8%B3-%DA%A9%D9%88%D9%86%D9%81%DB%8E%D8%AF%D8%B1%D8%A7%DA%B5/fZnCGdmr/m78402b3



🆔 @GozarDemocratic‌

بەشی دوهەم(2)شرۆڤەی پەیمانی کۆمەڵایەتی کۆدار لە رۆژهەڵاتی کوردستان
28/10/2021
له کلاپ هاوس ژوری زاگرۆس کونفێدراڵ
به به شداری هەڤاڵان
-نادر دجەمەتی
-سەعیدساعی
-عادیل عوسمان
-عه بدولاسوڵتانی
-جەهانبەخش رۆستەمی
-ساسان مهرابی
-هاشم عەلیوەیسی
-مەلێنا
-دێرسیمی
-سەعیدسەنەندجی



👇👇👇👇👇
https://www.clubhouse.com/join/%D8%B2%D8%A7%DA%AF%D8%B1%DB%86%D8%B3-%DA%A9%D9%88%D9%86%D9%81%DB%8E%D8%AF%D8%B1%D8%A7%DA%B5/fZnCGdmr/m78402b3



🆔 @GozarDemocratic‌

بەشی سێهەم(3)شرۆڤەی پەیمانی کۆمەڵایەتی کۆدار لە رۆژهەڵاتی کوردستان
28/10/2021
له کلاپ هاوس ژوری زاگرۆس کونفێدراڵ
به به شداری هەڤاڵان
-نادر دجەمەتی
-سەعیدساعی
-عادیل عوسمان
-عه بدولاسوڵتانی
-جەهانبەخش رۆستەمی
-ساسان مهرابی
-هاشم عەلیوەیسی
-مەلێنا
-دێرسیمی
-سەعیدسەنەندجی



👇👇👇👇👇
https://www.clubhouse.com/join/%D8%B2%D8%A7%DA%AF%D8%B1%DB%86%D8%B3-%DA%A9%D9%88%D9%86%D9%81%DB%8E%D8%AF%D8%B1%D8%A7%DA%B5/fZnCGdmr/m78402b3



🆔 @GozarDemocratic‌

🔳 ادامه‌ی اعتصاب کارگران پتروشیمی رازی معشور

❑ امروز شنبه ۸ آبان‌ ماه ۱۴۰۰ تعدادی از کارگران شرکت #پتروشیمی_رازی واقع در بندر معشور«ماهشهر»، برای چندمین روز متوالی دست به اعتصاب زده و مقابل ساختمان مرکزی این شرکت، تجمع اعتراضی برگزار کردند. دور جدید این اعتراضات از هفته گذشته آغاز شده و تاکنون نیز ادامه یافته است. آنان طی سالیان گذشته بارها دست به تجمع و اعتصاب زدند که آخرین آن در مهرماه سال جاری بود که به مرحله شکایت حقوقی از مدیرعامل پتروشیمی نیز رسید. شرکت پتروشیمی رازی در سال ۸۶ در راستای اجرای اصل خصوصی‌سازی به کنسرسیومی متشکل از دو شرکت ترکیه‌ای و یک شرکت ایرانی (شرکت سهامی گوبرفابریقالاری ترک آمونیم (گوبرتاش)، شرکت انرژی گاز آسیا و شرکت شقایق سازه رنگین) واگذار شده و از زمان خصوصی‌سازی شرکت مشکلات کارگران دوچندان گشته است.

❑ #تجمع، #اعتراض، #حقوق_بشر، #کارگران، #بندر_ماهشهر، #اعتصاب

❑ انقلابــــ روژآوا
https://t.iss.one/enqelabrojava

📑 گزارش شبکه حقوق بشر کوردستان از بازداشتگاه‌های مخفی نهادهای امنیتی در شهرهای ارومیه، سنندج و کرمانشاه هفتم آبان ۱۴۰۰
پاریس، جمعه ۷ آبان ماه ۱۴۰۰


🔳 شبکه حقوق بشر کوردستان در راستای جلب توجه نهادهای بین‌المللی حقوق بشری به وضعیت بازداشتگاه‌های مخفی دو نهاد امنیتی، وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ، در کوردستان ایران گزارشی در خصوص این بازداشتگاه‌ها تهیه و تنظیم کرده است.

این گزارش به صورت مختصری به محل، وضعیت نگهداری، شیوه‌های بازجویی‌ها و شکنجه زندانیان سیاسی در این بازداشتگاه‌های امنیتی و مخفی پرداخته‌ است.

با توجه به وضعیت امنیتی این بازداشتگاه‌ها و موانع پیش رو در جهت جمع‌آوری اطلاعات، شبکه حقوق بشر کوردستان تلاش کرده است که با تعدادی از فعالان بازداشتی مصاحبه کند که مدتی را در این بازداشتگاه‌ها سپری کرده‌اند. قسمت عمده‌ی اطلاعاتی که در این گزارش منتشر می‌شود از مشاهدات عینی این افراد به دست آمده است.

این گزارش مشخصا به بررسی سه بازداشتگاه مرکزی وزارت اطلاعات در شهرهای ارومیه، سنندج و کرمانشاه پرداخته است. در آینده‌ای نزدیک شبکه حقوق بشر کوردستان تلاش خواهد کرد در خصوص دو بازداشتگاه امنیتی دیگر در شهر ایلام گزارشی منتشر کند.


مقدمه

روی کار آمدن حاکمیت جمهوری اسلامی ایران با تنش‌های سیاسی و نظامی در مناطق مختلف ایران همراه شد. این تنش‌ها در کوردستان و با صدور فرمان جهاد آیت الله خمینی، رهبر وقت جمهوری اسلامی ایران، در تاریخ ۲۸ مرداد ۱۳۵۸ به اوج خود رسید. دیگر تلاش‌ها جهت رسیدن به توافق در پای میز مذاکره بین نیروهای سیاسی کورد و نمایندگان جمهوری اسلامی ایران به نتیجه نرسید و از اردیبهشت ۱۳۵۹ دور دیگری از درگیری‌های مسلحانه بین طرفین آغاز شد. درگیری‌هایی که تا اواخر دهه ۶۰ همچنان ادامه یافت. در چنین شرایطی، موج دستگیری‌های گسترده، شکنجه، اعدام و همچنین طرح ترور فعالین سیاسی کُرد در خارج از مرزهای ایران در دستور کار نیروهای امنیتی قرار گرفت.

پیروزی انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ که کوردها را به عنوان یک اقلیت اتنیکی به حل مسالمت آمیز مسئله کورد امیدوار کرده بود، چندان دوام نیافت. روی کار آمدن جمهوری اسلامی که هم راستا با حکومت قبلی (حکومت پهلوی) از تمرکز بر حل مسئله اتنیکی طفره می‌رفت به آغاز دور دیگری از سیاستِ سرکوب، خفقان و ایجاد رعب و وحشت در کوردستان ایران انجامید. اگرچه این سیاست‌ها تنها به کوردستان محدود نشد و در یک روند تدریجی تمام ایران را در برگرفت اما سرکوب‌ها از همان آغاز شکل‌گیری دولت مرکزی با شدت و حدت بیشتری در کوردستان ایران همراه بود. آغاز جنگ ایران و عراق در سال ۱۳۵۹ بهانه لازم را به دست نیروهای دولتی داد تا با نام دفاع از مرزهای ایران، دشمنان داخلی خود را با شدت بیشتری سرکوب کند. در چنین شرایطی، نه تنها فعالین سیاسی کُرد بلکه بسیاری از نیروهای مدنی غیرسیاسی نیز قربانی سیاست‌های سرکوبِ رژیم جمهوری اسلامی شدند.

بعد از پایان توقف مبارزات مسلحانه بین نیروهای مسلح احزاب اپوزسیون کرُدی و نیروهای دولتی در اواخر دهه ۶۰ ، سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران کماکان به فعالیت‌های سرکوب‌گرانه خود در مناطق مختلف کردستان ایران ادامه دادند. علاوه بر سرکوب هر نوع حرکت سیاسی و مدنی در کوردستان ایران، ترور اعضای احزاب سیاسی کُرد مخالف جمهوری اسلامی در خارج از مرزهای ایران خصوصا در عراق و همچنین در کشورهای اروپایی از اهم فعالیت‌های این دو نهاد مذکور بوده است. ترور بیش از صد تن از کادرهای این احزاب ساکن در اقلیم کوردستان عراق در دهه ۷۰ و همچنین ترور رهبران برجسته حزب دمکرات کوردستان ایران، در وین و برلین، دکتر عبدالرحمان قاسملو و دکتر صادق شرفکندی، از مهمترین اقدامات تیم‌های ویژه ترور این دو نهاد بوده است.

این دو سازمان امنیتی با عملكردى مشابه اما به صورت موازی ضمن به‌کارگیری بازداشتگاه‌های سابق ساواک و ساخت بازداشتگاه‌های جدید به بازداشت، شکنجه و پرونده سازی برای فعالان کُرد ادامه دادند. بنا به تحقیقات شبکه حقوق بشر کوردستان، اکثریت قریب به اتفاق مدیران کل اداره اطلاعات چهار استان، آذربایجان غربی، کوردستان، کرمانشاه و ایلام کُرد نبوده و اهل دیگر مناطق ایران بوده‌اند. تنها استثنا در این سالها، مدیر کل اطلاعات استان آذربایجان غربی در چند سال اخیر بوده است. محمد صادق معتمدیان، استاندار کنونی استان آذربایجان‌غربی که اصالتا اهل کرمانشاه است. وی در گذشته در سمت مدیرکل اطلاعات استان آذربایجان غربی مشغول به فعالیت بوده است و دارای مدرک کارشناسی ارشد مدیریت است. در کارنامه وی استانداری خراسان جنوبی، عضویت در شورای توسعه پژوهشی پایدار شرق و غرب کشور، رئیس شورای سیاستگذاری آموزشی شمال غرب کشور و معاون اداره کل اطلاعات ایلام و کرمانشاه دیده می‌شود.

امروزه وزارت اطلاعات، سازمان اطلاعات سپاه، اطلاعات نیروهای انتظامی و پلیس امنیت هر کدام به صورت مجزا دارای بازداشتگاه‌های مخفی در شهرهای مختلف کردستان هستند. سازمان اطلاعات سپاه پاسداران در هر یک از استان‌های آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه و ایلام در شهرهای مرکز استان دارای چندین بازداشتگاه مخفی است و محل تعدادی از آنها تاکنون مشخص نشده است. همچنین وزارت اطلاعات در هر یک از مراکز استان‌ها دارای یک بازداشتگاه‌ مرکزی بوده که معمولا کلیه بازداشت‌شدگان از مناطق مختلف به این بازداشتگاه مرکزی منتقل شده و مورد بازجویی قرار می‌گیرند. اداره اطلاعات هر شهرستان نیز در محل اداره‌ی خود دارای یک بازداشتگاه کوچک است که در مواقع اضطراری مورد استفاده قرار می‌گیرد مثلا در مواردی که اعتراضات ناگهانی خیابانی، اعتصاب به وضعیت معیشتی و مواردی از این دست به وجود می‌آید که اغلب به بازداشت گسترده شهروندان می‌انجامد.

بازداشتگاه‌های سازمان اطلاعات سپاه در بیشتر موارد در قرارگاه‌های این نهاد نظامی-امنیتی قرار دارد و در برخی موارد خاص، تعدادی ویلا در مناطق مسکونی به عنوان بازداشتگاه جهت بازجویی از اتباع کشورهای خارجی و پرونده‌های فوق محرمانه مورد استفاده قرار می‌گیرد. چندین فعال بازداشت شده در شهرهای ارومیه و کرمانشاه از بازجویی خود در برخی از این اماکن خبر داده‌اند اما تاکنون محل این بازداشتگاه‌های فوق سری شناسایی نشده‌اند.

در سال ۱۳۸۸ بعد از تبدیل معاونت اطلاعات به سازمان اطلاعات سپاه، این نهاد اقدام به ساخت تعدادی بازداشتگاه جدید کرد. تعدادی از این بازداشتگاه‌ها در محل سابق بازداشتگاه‌های ساواک قرار گرفته و تنها در مواردی مورد تعمیر و بازسازی قرار گرفته‌اند و تعدادی دیگر از بازداشتگاه‌ها به صورت کاملا مدرن در مراکز نظامی ساخته شده‌اند.

در خصوص کیفیت غذای این بازداشتگاه‌ها باید گفت که پیش از دولت محمد خاتمی، تغذیه هر بازداشتگاه از زندان مرکزی هر استان تامین می‌شد ولی از اواسط دوره اصلاحات به جز بازداشتگاه اطلاعات ارومیه در بازداشتگاه‌های استان‌های دیگر غذای بازداشتگاه از سلف سرویس کارمندان این دو نهاد امنیتی یا به صورت مجزا توسط آشپز مخصوص پخت و آماده می‌شود.

بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه


اداره کل اطلاعات استان آذربایجان‌غربی
این بازداشتگاه امنیتی در خیابان دانشکده شهر ارومیه در محوطه ساختمان اداره کل اداره اطلاعات قرار دارد. ساختمان بازداشتگاه دارای چهار راهرو است و راهروهای آن دارای ۱۲ ،۱۰ ، ۸ و ۴ سلول انفرادی و عمومی است. در این بازداشتگاه، سلول‌های زندان با ابعاد ۸۰ سانتیمتر در ۲ متر، ۱.۲ در ۲ ، ۲ در ۳ و ۳ در ۴ متر تعبیه شده‌اند. کلیه سلول‌های این بازداشتگاه فاقد پنجره‌اند. تنها در سقف این سلول‌ها کانال‌هایی جهت ورود و خروج هوا تعبیه شده‌اند.

برخی از افرادی که مدتی را در این بازداشتگاه سپری کرده‌اند در گفتگو با شبکه حقوق بشر کردستان، این بازداشتگاه را یکی از کثیف ترین و مخوف ترین بازداشتگاه‌های وزارت اطلاعات در ایران معرفی کرده‌اند. سرویس دستشویی و حمامی که در هر یک از سلول‌های آن وجود دارد به شدت نامناسب و بدبو هستند و پتوهای کثیف در اختیار بازداشت شدگان قرار می‌گیرد.

هر سلول دارای یک دستشویی و حمام است که با یک دیوار یک متری اوپنی از محل خواب فرد بازداشتی جدا شده است. در تعدادی از سلول‌های عمومی، سرویس دستشویی و حمام در یک اتاق جداگانه داخل سلول بزرگ تری تعبیه شده است. فضای کوچک سلول‌ها گاها به چندین بازداشت شده اختصاص پیدا می‌کند. در این بازداشتگاه برخلاف بازداشتگاه‌های دیگر استان‌ها، غذایی که به بازداشت شدگان داده می‌شود غذای زندان مرکزی ارومیه بوده که بسیار بی‌کیفیت توصیف شده است.

بعد از انتقال فرد بازداشتی به این بازداشتگاه، نگهبان‌ها اقدام به بازرسی بدنی و ضبط وسایل‌ شخصی بازداشت شدگان از جمله کمربند، کفش، اموال نقدی و … کرده و فرد را با لباس‌های خود به داخل سلول می‌برند. در این بازداشتگاه یک سلول مشهور به سلول «قبر» وجود دارد که ارتفاع یک و نیم متری دارد و طول و عرض آن نیم متر است. در این سلول فرد مجبور است برای ساعت‌ها سرپا بایستد. این اتاق صرفا در زمان شکنجه به کار گرفته می‌شود. دیوار اتاق‌های بازجویی این بازداشتگاه دارای پوششی نرم است و بازجویی‌ها با چشم بند رو به دیوار و پشت به بازجو صورت می‌گیرد. در اکثریت موارد، فرد بازداشت شده در این اتاق از سوی بازجو مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد. به گفته زندانیان سیاسی سابق، ضرب و شتم رویه‌ی رایج شکنجه توسط بازجویان اداره اطلاعات است. در بازجویی‌ها، دو نفر از تیم شکنجه کنار صندلی متهم می‌ایستند و در صورت عدم پاسخ‌دهی وی به سوالات مطرح شده، متهم از سوی این دو فرد به شدت مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد به طوری که در مواردی برخی از آنان در نتیجه این ضربات بیهوش شده‌اند. یکی از اتاق‌های این بازداشتگاه جهت شکنجه به کار گرفته می‌شود. در این راستا، متهم بر روی تختی خوابانده شده و با انواع کابل و دیگر وسایل به کف پای وی شلاق زده می‌شود. همچنین در این بازداشتگاه استفاده از شوکر برقی و ضربه زدن به بخش‌های حساس بدن همچون بیضه‌ها رایج است.


محل بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه
یکی از فعالان مدنی کُرد که برای چندین هفته در این بازداشتگاه امنیتی به سر برده است در خصوص وضعیت این بازداشتگاه به شبکه حقوق بشر کردستان می‌گوید: «به محض ورود به داخل سلول انفرادی با ابعاد طولی ۲ متر در ۸۰ سانتیمتر با ارتفاع ۳ متر منتقل شدم. سلولی با یک تکه درب آهنی و مجهز به دوربین مدار بسته با توالتی اوپن که از سوی دوربین تعبیه شده در سقف کنترل می‌شد. سلول‌هایی خشک و بی‌روح با سنگ‌هایی خشک و مرده گرانیتی. آنجا همه چیز برای تجربه یک مرگ تدریجی مهیا شده است. رنگ سنگ‌ها روح را افسرده و درون را آشفته می‌کند بدون امکان دسترسی به هیچ رسانه ای حتی روزنامه در مکانی کاملأ ایزوله شده. هر روز به مدت ۱۰ دقیقه هواخوری داشتم. هر لحظه امکان داشت برای بازجویی فراخوانده شوم. زمان مشخصی برای بازجویی وجود نداشت. این بازادشتگاه مجهز به جدیدترین تکنولوژی‌های شکنجه است.»

این فعال مدنی در ادامه می‌افزاید: «اتاق بازجویی با ابعاد ۳ در ۴ متر، مجهز به دوربین مدار بسته بود. هنگام بازجویی باید پشت به بازجو روی یک میز دسته‌دار نشست. مکان هواخوری مثلثی شکل با متراژ حدودأ ۷۰ متر مربع بود. طبقه زیرزمین این بازداشتگاه مخصوص شکنجه است. تعدادی از بازداشت شدگان بعد از انتقال به محل شکنجه از طریق یک دستگاه مخصوص که در دیوار تعبیه شده به برق وصل شده‌اند. شدت درد ناشی از این دستگاه بر روی سر و سینه این فرد تا چندین روز ادامه دارد. همچنین در زمانی که در سلول عمومی به سر می‌بری، همراه با چند نفر در یک اتاق کوچک محبوس هستی، با دستشویی اوپن و دوربینی در بالای سرت، یک جنگ روانی تمام عیار.»

بازداشتگاه‌های سازمان اطلاعات سپاه در ارومیه


محل بازداشتگاه‌های سازمان اطلاعات سپاه در پادگان المهدی ارومیه
سازمان اطلاعات سپاه استان آ‌ذربایجان غربی دارای چندین بازداشتگاه مخفی در داخل و خارج از شهر ارومیه است. به مانند دیگر استان‌ها،بازداشتگاه‌های اصلی این نهاد امنیتی در پادگان‌های نظامی قرار دارد. سه بازداشتگاه اصلی این نهاد امنیتی-نظامی یکی در پادگان المهدی مشهور به بازداشتگاه ۸۱ رمضان ، دومی هم در پادگان مالک اشتر مشهور به بازداشتگاه هفت تیر و اخیرا نیز یک بازداشتگاه جدید دیگر به نام خیبر در این محوطه نظامی ساخته شده است. این سه بازداشتگاه در ۲۰ کیلومتری شهر ارومیه و در مسیر جاده ارومیه به تبریز در یک محوطه کاملا غیرمسکونی در کنار پادگان‌‌های آموزشی المهدی، مالک اشتر و مرکز توپ‌خانه شمال غرب کشور و قرارگاه حمزه سید الشهدای ارومیه قرار دارند.

در گفتگو با تعدادی از فعالان بازداشت شده سابق مشخص شده که پیشتر سازمان اطلاعات سپاه تا چند سال گذشته از بازداشتگاه ۸۱ رمضان به عنوان بازداشتگاه اصلی خود استفاده می‌کرده است اما از یک سال پیش و پس از ساخت دو بازداشتگاه دیگر، هفت تیر و خیبر، این نهاد امنیتی-نظامی در مواقع لزوم از این دو بازداشتگاه استفاده می‌کند.

اطلاعات دقیقی در خصوص وضعیت این دو بازداشتگاه جدید در دست نیست اما گزارش‌های دریافتی حاکی از وجود ده‌ها سلول انفرادی و عمومی با گنجایش بیش از چند صد نفر در این بازداشتگاه‌ها است.


بازداشتگاه‌های ۸۱ رمضان، ۷ تیر و خیبر سازمان اطلاعات سپاه پاسداران
بازداشتگاه ۸۱ رمضان مشهور به بازداشتگاه المهدی: محلی برای قتل و تیرباران ساختگی

به گفته یکی از زندانیان سیاسی سابق، این بازداشتگاه در سال ۸۴ یا ۸۵ از سوی سپاه به صورت کاملا مدرن و مجهز ساخته شده است. این بازداشتگاه‌ دارای سه راهرو است که در هر راهرو ۶ سلول انفرادی و عمومی وجود دارد. هر سلول انفرادی دارای مساحتی از ۱.۵ در ۳ تا ۳ در ۴ متر می‌باشد. همچنین چندین سلول عمومی با گنجایش ۳۰ نفر نیز در این بازداشتگاه وجود دارد. سرویس دستشویی و حمام این بازداشتگاه به صورت مجزا بوده و هر فرد بازداشت شده به صورت معمول ۳ بار در روز حق رفتن به دستشویی را دارد. در کلیه سلول‌ها، دوربین مدار بسته وجود دارد و کلیه حرکات و رفتارهای روزمره بازداشت شدگان کنترل می‌شود. در سقف تعدادی از سلول‌‌ها، پنجره‌های کوچک با شیشه‌های یخی وجود دارند که هیچ چیزی پشت آن قابل تشخیص نیست. این پنجره‌ها تنها برخی اوقات جهت تهویه هوا توسط نگبهان‌ها باز می‌شوند. هواخوری این بازداشتگاه با میلگرد کاملا پوشانده شده و در بیشتر موارد فرد بازداشت شده هر روز بین ۱۵ تا ۲۰ دقیقه حق رفتن به هواخوری را دارد.

به گفته یکی از فعالین سیاسی کُرد که برای چندین ماه در این بازداشتگاه مخفی تحت بازجویی و شکنجه قرار گرفته است، در بیرون از ساختمان بازداشتگاه، اتاق‌های متروکه‌ای وجود دارند که فرد بازداشت شده جهت شکنجه به این اتاق‌ها منتقل می‌شود. یکی از شکنجه‌هایی که در این بازداشتگاه معمول است وصل کردن وزنه به بیضه‌های فرد بازداشت شده است. در یکی دیگر از شکنجه‌های جسمی که در این بازداشتگاه رایج است فرد بازداشت شده را برای چندین ساعت به سقف آویزان کرده و در حالی که دست‌های وی به صورت کاملا کشیده به سقف بسته شده است، تنها سر انگشتان پاهای وی به کف زمین می‌رسد.

همچنین یکی دیگر از زندانیان سیاسی سابق در گفتگو با شبکه حقوق بشر کردستان اظهار داشت: «در محوطه نظامی بازداشتگاه المهدی در کنار ساختمان دادسرای نظامی ارومیه یک باغ وجود دارد و در مواردی فرد بازداشت شده به این باغ منتقل شده و با باتوم، شلنگ و چماق مورد شکنجه قرار می‌گیرد.

همچنین در چندین مورد دیگر بازجویان امنیتی جهت اخذ اعترافات اجباری به متهم القاء می‌کنند که قصد تیرباران وی را دارند. برای انجام این نوع از شکنجه، بازجوهای امنیتی بعد از بستن دست و پای فرد بازداشت شده، وی را به محوطه دیگری در نزدیکی ساختمان بازداشتگاه برده و در آنجا به وی اعلام می‌کنند به دلیل عدم همکاری با بازجوها تیرباران خواهد شد. چندین نیروی مسلح نیز در صحنه حضور پیدا کرده و این سناریو با تیراندازی هوایی یا هدف قرار دادن پاهای فرد تا گرفتن اعتراف ادامه خواهد داشت.»

یک زندانی سیاسی دیگر اعلام کرد که شکنجه محدود به خود بازداشتی نبوده و بازحویان امنیتی جهت فشار بر وی، اقدام به بازداشت خانواده فرد به خصوص همسر وی می‌کنند. در این ارتباط، وی در گفتگو با شبکه حقوق بشر کردستان گفت: «بعد از ناکامی بازجوها در جهت اخذ اعتراف از من، تلاش شد با ایجاد فشار روحی و روانی من را وادار به اعتراف کنند. در نتیجه، با بازداشت همسرم و آوردن وی به بازداشتگاه من را تحت فشار گذاشتند که در صورت عدم همکاری به همسرم تجاوز خواهند کرد.» تعدادی دیگر از بازداشت شدگان نیز سوءاستفاده از دیگر اعضای خانواده خصوصا خواهر، مادر و برادر را جهت اخذ اعترافات اجباری از خود را مورد تایید قرار داده اند.

در مواردی هم فرد بازداشت شده برای ماه‌ها در سلول‌ انفرادی بدون حق ملاقات و تماس با خانواده نگهداری می‌شود. در این بازداشتگاه در اکثریت موارد امکان تماس فرد بازداشت شده با خانواده‌اش وجود ندارد. تنها در مواردی نادر و در صورت موافقت بازجویان امنیتی به فرد بازداشت شده اجازه داده شده است که برای چندین دقیقه با خانواده اش تماس داشته باشد.

همچنین طبق تحقیقات صورت گرفته از سوی شبکه حقوق بشر کردستان، حداقل یک شهروند کُرد زیر شکنجه در این بازداشتگاه جان خود را از دست داده است. بر اساس اطلاعات موثق، ناصر عیسی‌زاده شهروند اهل سلماس که در دوران سربازی قصد پیوستن به یکی از احزاب اپوزسیون کُردی را داشته است در سال ۱۳۸۹ بازداشت و تحت شکنجه شدید در این بازداشتگاه کشته شده است. نیروهای سپاه به صورت مخفیانه جسد وی را به زادگاهش منتقل کرده و شبانه دفن کرده اند.

بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج


محل ساختمان‌های اداره کل اطلاعات و قرارگاه شهرام‌فر سپاه پاسداران
بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج در یکی از مناطق امنیتی شهر سنندج در حد فاصل دو خیابان این شهر به نام‌های بلوار خسرو آباد و آبیدر، در پشت اداره ثبت احوال سنندج در محوطه اداره کل اطلاعات استان کردستان واقع شده است. طی چند سال گذشته اداره اطلاعات در دو سمت کوچه منتهی به بلوار خسرو آباد و خیابان آبیدر را مسدود کرده و تحت تدابیر شدید امنیتی کنترل می‌شود.

اداره اطلاعات سنندج طی چند سال گذشته در بیشتر کوچه‌های نزدیک به این بازداشتگاه اقدام به نصب دوربین کرده و رفت و آمد مردم در این منطقه تحت کنترل شدید قرار دارد. گفته‌ می‌شود به دلیل وجود دستگاه‌های مخصوص که در پشت بام اداره کل اطلاعات استان کردستان قرار دارند سیگنال کانال‌های ماهواره‌ای و حتی خط اینترنت تا چند کیلومتری این مکان به شدت دچار اختلال شده است.

شیوه بازداشت‌ها به دو شیوه انجام می‌گیرد: شخص مورد نظر یا به صورت تلفنی به ستاد خبر اداره اطلاعات احضار می‌شود که در بلوار شبلی واقع در نزدیکی محل بازداشتگاه است و در این مکان بازداشت شده و بعد از زدن چشم‌بند و دست‌بند به این بازداشتگاه منتقل می‌شود. و یا فرد متهم بدون اطلاع قبلی از بازداشت و بعد از بستن چشم‌بند و دست‌بند توسط تیم مامور بازداشت به بازداشتگاه منتقل می‌شود.

این نیروها جهت سردرگرمی شخص بازداشت شده، وی را برای مدتی طولانی داخل شهر می‌چرخانند و کمی بعد از یکی از درب‌های ورودی واقع در بلوار شبلی یا خیابان آبیدر به بازداشتگاه منتقل می‌شود. ساختمان این بازداشتگاه طی چند سال گذشته بازسازی شده و نزدیک به ۱۴ سلول دیگر به این بازداشتگاه اضافه شده است. تعداد سلول‌های انفرادی و عمومی این بازداشتگاه حدود ۳۴ سلول تعبیه شده در ۵ راهرو تخمین زده می‌شود.

بنا به اطلاعات به دست آمده توسط شبکه حقوق بشر کردستان، این بازداشتگاه امنیتی چندین بار طی ده سال گذشته دچار تغییراتی شده است. این تغییرات شامل اضافه کردن سرویس دستشویی و حمام در هر سلول، ساخت راهرو‌های جدید متشکل از سلول‌های انفرادی و عمومی و حذف پنجره همه سلول‌ها بوده است. گفتنی است در سال ۸۵ به دستور مدیر کل وقت این بازداشتگاه و به دنبال فرار دو شهروند بازداشت شده از راه پنجره‌ای که در سقف سلول آنها تعبیه شده بود، این پنجره‌‌ها برداشته شدند.


بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج
این بازداشتگاه همچنین دارای پنج راهرو اصلی است و یک راهرو جدید که دارای ۱۴ سلول است که طی چند سال گذشته در پشت این راهروها ساخته شده است.

در این بازداشتگاه نیزهمچون بازداشتگاه‌های دیگر، متهمان بازداشتی به شیوه‌های مختلف جسمی و روحی شکنجه می‌شوند. همچنین طی چند سال گذشته در این بازداشتگاه حداقل ۲ مورد از متهمان بازداشت شده زیر شکنجه جان خود را از دست داده‌اند. یکی از این افراد، ابراهیم لطف‌اللهی فعال دانشجویی کُرد بود که در تاریخ ۱۶ دی‌ ماه ۱۳۸۶ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و بعد از ۹ روز جسد وی توسط نیروهای امنیتی به صورت شبانه در گورستان شهر سنندج دفن شد. اگرچه مسئولین وقت اداره اطلاعات سنندج علت مرگ وی را خودکشی اعلام کردند اما خانواده و فعالان حقوق بشر با مشکوک اعلام کردن مرگ وی،کشته شدن وی را تحت شکنجه اعلام کردند. دفن ناگهانی وی حتی بدون اطلاع خانواده از دلایلی بود که ادعای فعالین مدنی و حقوق بشری را اثبات می‌کرد. بعد از اعلام خبر مرگ مشکوک ابراهیم لطف‌اللهی تعدادی از فعالان حقوق بشر با انتشار گزارش‌هایی از شخصی به نام «هاتفی»، یکی از بازجویان وزارت اطلاعات، به عنوان شکنجه‌گر ابراهیم لطف‌اللهی نام برده اند.

همچنین یک جوان دیگر سنندجی به نام سارو قهرمانی که در جریان اعتراضات سراسری دی‌ماه ۱۳۹۶ در سنندج بازداشت شده بود بعد از ۱۱ روز جسد وی به خانواده‌اش تحویل داده شد. بعد از انتشار گسترده خبر مرگ سارو قهرمانی، رسانه‌های دولتی اعلام کردند که وی در جریان تعقیب و گریز با پلیس کشته شده است اما منابع نزدیک به خانواده این شهروند کرد در گفتگو با شبکه حقوق بشر کردستان اعلام کردند که فرزند آنها در یکی از خیابان‌های شهر سنندج بازداشت و بعد از ۱۱ روز جسد وی توسط نیروهای امنیتی به خانواده‌اش تحویل داده شده است. جسد وی تحت تدابیر شدید امنیتی در گورستان شهر سنندج دفن شد. مادر سارو قهرمانی که موفق به دیدن جسد فرزند خود شده بود در گفتگو با بستگان خود اعلام کرده بود که آثار ضرب و جرح بر بدن فرزندش کاملا مشهود بوده است.

یکی از فعالان مدنی کُرد که در سال ۱۳۹۵ بازداشت و به مدت یک ماه در بازداشتگاه امنیتی سنندج به سر برده است در ارتباط با تجربیات خود از زمان بازداشت و همچنین حضورش در این بازداشتگاه به شبکه حقوق بشر کردستان می‌گوید: «نیروهای اداره اطلاعات که مسلح و نقابدار بودند با یورش به منزل، من را بازداشت کردند. این نیروها بعد از تفتیش منزل، با دست‌بند و چشم‌بند مرا به داخل خودرو منتقل کردند. بعد از این که به بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج رسیدیم، با ضرب و شتم من را پایین آورده از چند پله بالا برده و وارد یک اتاق شدیم. یک نفر آمد و چند سوال مختصر پرسید و من رو به اتاق دیگر بردند. چشم بندم را باز کردند. مقابلم سربازی ایستادە بود و گفت که لباس‌ها، انگشتر و ساعتم را در بیاورم. من نیز همان کار را انجام دادم و لباس زندانی به من داد و پوشیدم. کمی بعد به سلول انفرادی منتقل شدم؛ اتاقی کوچک ۲ در ۲ متر با دو پتوی کثیف سربازی؛ در گوشه‌ کوچک سلول دستشویی واقع بود و بوی گندش تهوع آور و غیر قابل تحمل بود. داخل سلول لامپی با روشنایی کم وجود داشت که همیشه روشن بود، درب سلول دو تا دریچه داشت که از سمت بیرون قفل می‌شد و در ساعت‌های صبحانه، نهار و شام برای غذا و یا دادن چشم‌بند باز می‌شد. در هنگام بازجویی، سرباز چشم‌بند را از دریچه به من می‌داد بعد از بستن چشم‌بند من را به اتاق بازجویی می‌برد. در هنگام بازجویی‌ها هم در صورتی که پاسخ مورد نظرشان را نمی‌شنیدند من را مرتب مورد ضرب و شتم قرار می‌دادند.»

محمد حسین رضایی، زندانی سیاسی سابق کُرد که در سال ۱۳۹۰ بعد از زخمی شدن توسط نیروهای سپاه پاسداران بازداشت شده بود و برای چندین ماه در بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج به سر برده است در خصوص شرایط این بازداشتگاه و شکنجه‌هایی که علیه وی اعمال شده است به شبکه حقوق بشر کردستان می‌گوید: «بعد از ۲۹ روز نگهداری در بازداشتگاه قرارگاه شهرام‌فر سپاه به بازداشتگاه اطلاعات منتقل شدم. علیرغم اینکه پایم به تازگی عمل شده بود تنها به دلیل اینکه در داخل سلولم سرودهایی را زمزمه کرده بودم من را به زیرزمین این بازداشتگاه منتقل کردند و به شدت شکنجه کردند. نگهبان‌ها بعد از انتقال من به زیرمین، من را در آنجا روی تختی خواباندند. هر دو دستم به گوشه‌های تخت بسته و پاهایم نیز با پابند بسته شده بودند و با کابل به کف پاهایم شلاق می‌زدند. بارها ضرب و شتم من به دلایل گوناگون ادامه پیدا کرد و در اثر این شکنجه‌ها، بینی و چند دنده قفسه سینه‌ام به شدت آسیب دیدند.» به گفته این زندانی سیاسی سابق در هنگام انتقالش به زیرزمین، ماموران وی را از پله‌های اول به پایین هل داده‌اند. بعدها برای وی مشخص شده است که تمامی افرادی که جهت شکنجه به زیرمین منتقل می‌شود این چنین به پایین هل داده می‌شوند.

فرزاد کمانگر، معلم کُرد که در ۱۹ اردیبهشت ماه در زندان اوین تهران اعدام شد در یکی از نامه‌های خود در خصوص این بازداشتگاه نوشته است: «بازداشتگاه ستاد خبري سنندج يك راهرو اصلي و ۵ راهرو مجزا داشت كه در آخرين راهرو و در آخرين سلول مرا جاي دادند. جايم را مرتب عوض مي كردند تا روزي رئيس بازداشتگاه همراه چند نفر ديگر مرا بدون دليل ضرب و شتم نمودند و از سلول خارج نمودند. روي پله‌هايي كه ۱۸ پله بود به زيرزمين و اتاقهاي بازجويي منتهي ميشد با ضربه‌اي كه بر بالاي پله‌ها از پشت به سرم وارد نمودند به زمين افتادم و چشمانم سياهي رفت با همان حالت مرا از پله‌ها به پائين كشيده بودند. نمي دانم چگونه ۱۸ پله مرا به پائين آورده بودند. چشمانم را باز كردم. درد شديدي در سر و صورت و پهلويم احساس مي كردم. با به هوش آمدنم دوباره مرا زير ضربات مشت و لگد گرفتند و بعد از يك ساعت كتك كاري دوباره مرا كشان كشان از پله‌ها بالا كشيدند و به راهروي دوم و سلول كوچكي بردند و به داخل آن پرت كردند. ۲ نفر باز هم مرا زدند تا مجدداً بيهوش شدم.»

گفتنی است دکتر رویا طلوعی، فعال مدنی کُرد که هم‌اکنون ساکن آمریکاست در سال ۱۳۸۴ توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. وی در گفتگو با یکی روزنامه‌های آمریکا اعلام کرده بود که در زمان بازداشت در این بازداشتگاه مورد تجاوز قرار گرفته است.

بازداشتگاه سازمان اطلاعات سپاه سنندج مشهور به شهرام‌فر

بازداشتگاه شهرام‌فر سازمان اطلاعات سپاه پاسداران در بلوار خسرو آباد سنندج
بازداشتگاه سازمان اطلاعات سپاه سنندج در قرارگاه شهرام‌فر سپاه در بلوار خسرو آباد سنندج قرار گرفته است. با توجه به فوق امنیتی بودن این بازداشتگاه، اطلاعات جامعی از کلیه سلول‌های این بازداشتگاه در دست نیست. این بازداشتگاه دارای دو طبقه است. در طبقه هم‌کف بخش پذیرش واقع است. در طبقه اول، اتاق‌های بازجویی و در طبقه دوم، سلول‌های انفرادی واقع شده اند. بازداشت شدگان جهت رفت و آمد به وسیله آسانسور جا به جا می‌شوند. تعداد سلول‌های این بازداشتگاه، ۳۰ سلول تخمین زده می‌شود. هواخوری این بازداشتگاه نیز در یک محوطه کاملا بسته و در طبقه وم قرار گرفته است.

یکی از فعالان صنفی معلمان که سال ۹۳ توسط نیروهای سازمان اطلاعات سپاه در سقز بازداشت شده بود و برای ۴۹ روز در این بازداشتگاه امنیتی به سر برده است در تشریح این بازداشتگاه به شبکه حقوق بشر کردستان می‌گوید: «بعد از بازداشت، مستقیما به ساختمان این بازداشتگاه در بلوار خسرو آباد منتقل شدم. بعد از ورود، در یک اتاق واقع در یک ساختمان چندین سوال کوتاه از من پرسیده شد و کمی بعد به ساختمانی با فاصله ۲۰ الی ۳۰ متری منتقل شدم. بعد از انتقال به یک اتاق، لباس‌هایم را تحویل داده و لباس زندان دریافت کردم. در ضمن یک فرم از مشخصات فردی و وضعیت سلامتی عمومی نیز پر کردم. با چشم بسته به سلول هدایت شدم. ابعاد سلولی که به آنجا منتقل شدم تقریبا ۲ متر در ۵ متر با دربی آهنی و درب کوچکتری بر روی آن برای ارتباط ضروری نگهبان و تحویل غذا و… کف سلول یک قالی کوچک، یک پتو و یک بالشت موجود بود. کف سرامیکی بود و بیش از حد گرم. چندین بار درخواست کردم که دمای اتاق را کم کنند ولی هر بار از انجام این کار طفره می‌رفتند. معلوم بود که عمدا دمای کف اتاق را زیاد کرده‌اند. سلول یک پنجره ٥٠ در ۵۰ سانتی‌متری با دو پوشش توری، نرده و لامپی که ۲۴ ساعته روشن بود. اوقات ساکت شبانه روز گاه گاهی صدای مردم و مسجد دور و بر آن به گوش می‌رسید. برای توالت می‌بایستی در می‌زدم و با تشریفات چشم بند و هدایت نگهبان به دستشویی می‌رفتم که با پشت بند در و بعد از اتمام دوباره و به همان صورت برمی‌گشتم. روزی یک بار با تشریفات چشم بند به داخل هواخوری ٥ در ٥ متری با حدود هشت پله به طرف پایین هدایت می‌شدم. از موقعیت هواخوری که در دو طرف به پله دسترسی داشت متوجه شدم که دقیقا در وسط ساختمان قرار دارد. راهروی دور تا دور هوا خوری و بعد سلولها دور تا دور راهرو با یک محل ورود و خروج به کل ساختمان. ارتفاع هواخوری تقریبا ۴ متر با پوشش نرده و توری بود. دیوار هواخوری پر بود از نوشته‌های زندانیان خصوصا خط‌وطی که حاکی از شمردن روزهایی بود که در اینجا سپری کرده بودند. بعد از یک ربع با تشریفات چشم بند به سلول بازمی گشتم.

اتاق باز جویی تقریبا نزدیک به درب ورود به ساختمان قرار داشت و دو سر راهرو که به صورت یک مکعب بود به اتاق بازجویی می‌رسید. درب آهنی در ورودی راهروها و در کنار اتاق بازجویی قرار داشت. اتاقی دیگر بود که گاهی مواقع جهت تماس تلفنی و اصلاح موی سر مورد استفاده قرار می‌گرفت. بعد از ساعت ۲۲ به هیچ درخواستی که معمولا با زدن ضربه‌هایی به در اعلام می‌شد، جواب داده نمی شد. بارها تا صبح از شدت نیاز به دستشویی مثانه ‌‌ام در حال ترکیدن بود ولی نگهبانان درب را باز نمی‌کردند. کف سلول به حدی گرم بود که آدم را کلافه می‌کرد طوری که رغبتی به خوابیدن نداشتم. تنها عایق بین سرامیک و من قالی پهن شده در کف اتاق بود که آن را به طرف درب آهنی می‌بردم که از خنکی منفذ باریک زیر در استفاده کنم شاید که بتوانم چند دقیقه ای بخوابم که نگهبان می‌آمد و تذکر میداد که باید قالی را به ته سلول ببری و اجازه نداری اینجا بخوابی. واکنش سریع نگهبان به کوچکترین حرکت داخل سلول من را به این یقین رساند که می‌بایستی داخل اتاق دوربین نصب شده باشد.»