انقلابـــــ روژآوا

‍ ⭕️ پیش به سوی حل بحران سیل با اتکا به نیروی مردم
⭕️ شورای هماهنگی جنبش خیابان

آنچنان که مستحضر هستید طی روزهای اخیر حادثه ی سیل بی سابقه ای بخش های وسیعی از مردمان کشور را دچار صدمات مالی و جانی جبران ناپذیری کرده است. البته که این مسئله هم اصلاً چیز جدیدی نیست؛ به قول معروف "آنقدر عزا برسرمان ریخته اند که دیگر فرصت زاری نداریم".
در این راستا، تقریباً برهمگان آشکار است که مسبب اصلی و مستقیم بحران سیل، همچون بحران‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی موجود، حکومت جمهوری اسلامی می‌باشد. یعنی جامعه ی ما در شرایطی به سر میبرد که دولت حاکمه، نه تنها ذره ای عامل حل بحران ها نیست، نه تنها نمی‌تواند دردها را ذره ای تسکین بخشد، بلکه هر عمل و هر کلمه ای که از دهانش خارج میشود، خود یک بحران عظیم است.
تجربه ی زلزله اخیر استان کرمانشاه به خوبی برهمگان اثبات کرد که این حکومت در مدیریت بحران نه تنها ناکارآمد است، که مقامات حتی در چنین مواقعی هم از سرقت اموال عمومی -که برای کمک به زلزله زدگان توسط شهروندان در نهایت تنگ دستی جمع آوری شده بودند- دریغ نمی‌کردند.
طی روزهای اخیر، اتحاد درونی ساکنین شهرها و مناطق سیل زده خصوصا در شیراز و ترکمن صحرا برای نجات جان جامعه ی دستخوش بحران و نیز پس از آن با سرازیر شدن فعالین مدنی به همراه کمک های مردمیِ جمع آوری شده به مناطق سیل زده، مشخص گردید که آحاد اجتماعی نه تنها به حاکمیت کنونی هیچ اعتمادی نداشته که حتی با اتکا به نیروی خود، بیش از دولت در امر مدیریت اجتماعی موفق عمل می‌نمایند.
هرچند احتمال آن میرود که با پایان نیمه اول تعطیلات عید و با بازگشتن مهره‌های حکومت غارت و چپاول جمهوری اسلامی، شاهد ورود مستقیم ارتش و سپاه با تجهیزات نظامی در منطقه باشیم که مبادا در خلا دستگاه های دولتی، مدیریت مناطق بحران زده به دست مردم نیافتد. به یک تعبیر بیم آنرا دارند که در صورت توفیق اتحاد مردمی در مبارزه برعلیه بحران مصنوعی سیل که درنتیجه سیاست های ضدزیست محیطی حکومت بوده است، مردم اساساً به سوی بایکوت کامل حکومت به حرکت درآمده و طرح مدیریت اجتماعی نوینی را در سر پروانده و بدان در قالب فعالیت های اجتماعی و تدریجاً گسترش یابنده جامه عمل بپوشانند.
از این منظر، همچون شورای مدیریتی جنبش خیابان از تمامی فعالین اجتماعی در حوزه های گوناگون اجتماعی می‌خواهیم تا هرچه سریعتر اقدام به سازماندهی کمیته ها و شوراهای مردمی حل بحران در منطقه نموده، در مناطقی که شامل خطر سیل نیستند، جمع های پشتیبانی مردمی را تاسیس کرده و نیز در خارج کشور اقدام به جمع آوری کمک مالی برای سیل زدگان نمایند.
پیشبرد این امر در شرایط کنونی هم از منظر روحیه بشردوستانه و نیز سیاست خودمدیریتی اجتماعی دارای اهمیت حیاتی است.

🔺 منبع:
https://xiaban.org/?p=3322

attach 📎

25 views15:07