انقلابـــــ روژآوا

پێشکەش بە بەرخۆدانی عەفرین
تقدیم بە مقاومت عفرین
#غه‌میار
#ڕۆژهەڵات

◽کانال انقلاب روژآوا
🔗 @enqelabrojava

9.04K viewsedited 10:49

Forwarded from خیابان

💠 سرمقاله؛ شماره هفتم نشریه خیابان

🔸 بە بهانە روز جهانی زبان مادری

بگذارید با طرح این سوال آغاز کنیم:
چرا دولت‌های مستبد حق آموزش به زبان مادری را از جوامع زیر سلطه محروم می‌کنند؟؟

زبان مادری نخستین زبان یا زبان‌هایی هستند که کودک سخن گفتن به آن را یاد می‌گیرد و با آن می‌تواند بیندیشد و با خویشاوندان خود یا همزبانان خود رابطه برقرار کند.
زبان مادری یکی از مهم‌ترین عناصر تشکیل دهندهٔ هویت افراد و جامعه بوده، لذا باید درک صحیحی از هویت فردی و اجتماعی داشته تا بتوانیم دریافت درستی از نقش زبان مادری و آموزش با آن را در روند رشد و تکامل فرد و جامعه داشته باشیم.
هویت اجتماعی در برگیرنده معیارها و ارزش‌های اجتماعی است که افراد یک جامعه به درازای تاریخ با بهره‌جویی از تولیدات فکری، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی آن را پایه‌ریزی و در میان خود تبادل کرد‌اند، زبان نقش کلیدی در انجام این تبادلات ایفا نموده است.
دولت-ملت‌ها و استبداد‌های مدرن در جوامع زیر سلطهٔ خود، بویژه در سرزمین‌هایی که کثیرالملّه بوده، کوشش به همگون سازی زبانی و ملی نموده و با کاربرد اصطلاح یک ملت، یک زبان، یک پرچم، یک دین و... تفاوتمندی‌های جامعه را از بین برده و جامعه‌ای یک‌دست و غیر متنازع را بنیاد، و با بازتعریف ارزش‌های اجتماعی که مطابق با خواسته‌ها و منافع آنان است حقانیت جامعه و بافت‌های آن را گسسته و معیارهای اجتماعی، تولیدی، بازاری و مصرفی خود را بدان تزریق نموده‌اند.
زبان بمانند بزرگترین وسیله ارتباطیِ زیربناییِ جامعه در ایجاد حس همبستگی میان جوامع همزبان و ایجاد هویت ملی جامعه‌ای بزرگتر بازهم نقش کلیدی داشته و به عنوان عامل اصلی برای شکل گرفتن هویت ملی، بروز می‌یافته که می‌توان اذعان نمود که یکی از برساخت‌های مهم مناسبات اجتماعی و پایه‌ای بنیادین برای شکل‌گیری همهٔ ارزش‌های اجتماعی است که جوامع بر مبنای آن‌ها تعریف یافته و به مانند روحی که به کالبدی دمیده می‌شود، شناسه‌ای جامعه را معرفی می‌کند.
تردیدی نیست که زبان مادری و هویت ملی بجای کثرت‌گرایی و پلورالیسم دموکراتیک به مثابه ابزار اقتدارگرایان برای گسترش حوزه قدرت خود مورد بهره‌جویی قرار گرفته و هویتی مشخص تقدیس و دیگر هویت‌ها اهریمن نمایی شده و از این طریق جوامع انسانی به طرز خونینی در مقابل همدیگر آراییده‌اند.
اما با این وصف، در مقابل اقتدارگرایان جوامعی که به زیر ستم رانده شده‌اند، به مقاومت برخاسته و برای دفاع از هویت و حقوق خود پیکار نموده‌ و مطالبات خود را به سطوح بالاتری ارتقا داده‌اند. در مقابل اقتدارگرایان با توسل به شگردهای تقلیل‌گرایانه، حقوق و مطالبات هویتی را با ناچیزترین سطح تقلیل و با استدلال ناسالمی که دولت-ملت‌ها و ساختار نوین جهانی بدان بخشیده‌اند بزرگترین جنایات را آفریده، که جامعه بشری امروزه با آن روبرو است.
تعیین یک روز به عنوان روز جهانی زبان مادری، روز جهانی کودک، روز جهانی مادر و... تعاریف کاملاً غلط و نادرست است که مدرنیته به جامعه تزریق کرده و در لوای آن زبان را که به عنوان ستون اساسی شناسه‌ی یک ملت است در تعریف زیبانمای خود مورد بهره‌برداری قرار داده و به وسیله آن تمامی ارزش‌های اجتماعی جوامع را تسخیر و جهت دهی می‌نماید. آنها با استعمار ذهنی جامعی که از حق تدریس و آموزش به زبان مادری برخوردار نیستند، جامعه را میدان جولانگاه سیاست‌های همگون‌سازی و همراه‌سازی خود مبدل ساخته و بدین شیوه تداوم حیات خود را اندی بیش تضمین می‌نماید.
پاسداری و جنگ برای حق آموزش به زبان مادری بخش زیربنایی دموکراتیزاسیون جامعه بوده و باید بعنوان یکی از ابتدایی ترین مطالبات اجتماعی در رأس تلاش‌های انقلابی جامعه جلوه نماید. زیرا خلق‌هایی که نمی‌توانند با زبان مادری خود بیاموزند و بِزیَند، همچنین نخواهند توانست ارزش‌های اجتماعی خود را به سهولت تعریف نموده و در چهارچوبی محدود باقی خواهند ماند و از حق آزادی اندیشه محروم گشته و پیشرفت فکری و فرهنگی اجتماعی دچار رکود خواهد شد. تمکین جوامع و محدود ماندن در چهارچوب یک روز برای تحدید ریاکارانهٔ زبان مادری، خطرناکتر از سیاست‌های مدرنیته استبدادی خواهد بود که هدف آن فاصله اندازی مابین جوامع بوده و سیاست همگون‌سازی جامعه است.

🔺نشریه خیابان
🔗 https://t.iss.one/joinchat/AAAAAEvC-t7D4mkFRA9qgQ

36 views12:07