انقلابـــــ روژآوا

Forwarded from kjar جامعه زنان آزاد شرق کوردستان

نمونه ی از این قبیل پروسه ی کاندیداتوری خاتمی بود که با شعارهای حمایت از زنان و جوانان توانست نظر آنان را جلب نماید برگ تازه ای در تاریخ انتخابات ایران رقم زد. خاتمی در آن دوره بیشترین آمار حمایت زنان را در تاریخ جمهوری ایران، به خود اختصاص داد. اما در طی ٨ سال دوران ریاست جمهوری وی هیچ یکی از وعده های او در باب حقوق زنان تحقق نیافت. در این ٨ سال حتی به صورت فرمالیته هم هیچ زنی بعنوان وزیر به مجلس پیشنهاد نشد. به همین دلیل هنگامی که خبرنگاری از خاتمی در مورد دلیل نبود نام هیچ زنی در لیست وزیران پیشنهادی به مجلس از او میپرسد خاتمی در پاسخ میگوید:«نمیخواهم با داشتن وزیر زن در کابینه دولت خود ریسک کنم». آشکار است که ایدئولوژی این سیستم بر پایه ضدیت با زنان است و مسلم است خاتمی هم نماینده این رژیم و در نهایت مانند همه ی دولتمردان ضد زن است. او انتخاب یک وزیر زن در کابینه اش را به ضرر حاکمیت و ریسکی برای دولت خودش قلمداد میکند.
در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد، وی سه زن را به عنوان سه تن از اعضای کابینه ی خود معرفی نمود که در نهایت یک نفر از آنان توانست به مقام وزارت منصوب شده و در کابینه ی احمدی نژاد جای بگیرد. این در حالی بود که بیش از هر زمانی حضور زنان در عرصه های سیاسی و اجتماعی کمرنگ شد و زنان با فضای خفقان آوری روبرو بودند. روحانی نیز که با رنگ بنفش به میدان آمد و با شعار «دولت تدبیر و امید» به شیوه ی تازه ای به فریب مردم مشغول شد، نیز باری دیگر نبودِ هیچ گونه تدبیر و امیدی جهت حفظ و بست حقوق زنان در سیستم ولایت فقیه را اثبات نمود. تدابیر زیادی گرفته شد که مردان بعنوان نمایندگان دولت در نهاد خانواده گرفته تا عرصه های سیاسی و اجتماعی بر حیطه ی زنان تسلط یابند، زن را تحت هر عنوانی قتل عام کنند و دولت نیز تحت نام حفظ ناموس از آنان حمایت کند. دولت تدبیر و امید نشان داد که ورای اینکه زنان مطالبه گر بسیاری را به زندان انداخت، در زندان نیز آنها را مورد آزار و اذیت بسیار قرار داد. بسیار آشکار است که در این ۴۳ سال هر انتخاباتی که برگزار میشود سرپوشی بر فساد حاکم بر ایران است. انتخاباتی که نه تنها برای زنان دستاوردی به همراه نداشته بلکه فاصله میان وی و حقوق وی همچنان روبه ازدیاد می باشد و زنان همچنان قربانی تبعیض در سیستم ولایت فقیه هستند.
از سویی نیز مهم نیست در چنین سیستمی یک زن در مقام ریاست جمهوری و یا وزارت کشور منصوب گردانیده شود، زیرا در سیستم حاضر جایی جهت افاده ی خویش به عنوان یک زن واقعی موجود نیست و تمام مقام و جایگاه ها ازآن زنانی است که تنها به ظاهر زن بوده و از لحاظ ذهنیتی مردانی مانند همکاران مرد خویش می باشند. اما دیگر ملت، زنان و جوانان از این شعارهای توخالی به ستوه آمده اند. ذهنیت تاریک ولایت فقیه که با نمایندگان لبخند بر لبِ خویش وارد گودِ انتخابات میشوند، دیگر مثل گذشته حنایشان نزد مردم رنگی ندارد. دیگر مردم به بخصوص زنان حاضر نیستند از حق رای خویش در چنین سیستمی استفاده کنند. فشارهای اقتصادی و فضای خفقان آور سیاسی، همه دست به دست هم دادند تا مردم هیچ اشتیاقی به شرکت در انتخابات نداشته باشند. به همین خاطر رژیم دست به هر ترفندی میزند که مردم را به پای صندوقهای رای بکشاند که از جمله آنان نیز وعده ی واکسیناسیون کرونا در صفوف انتخابات می باشد.
ارتباط رژیم و خلق با انتخابات سال ١٤٠٠ وارد مسیر جدیدی می شود. تا به امروز مردم با انتخابات فرمالیته قربانی العاب سیاسی روحانیون شده و فریب خوردند. اما امروز خلق های ایران با رای ندادن به جلادان ولایت فقیه خود را از موقعیت قربانی رهانیده و اعلام می کنند که نیل به آزادی و دموکراسی با چنین سیستمی به هیچ لحاظ امکان پذیر نمی باشد. برای دست یابی به سیستمی دموکراتیک تا خلق بتواند نماینده ی خود را خویش انتخاب نماید، زنان با خواست ها و ذهنیت زنانه در تصمیم گیری های سیاسی شرکت کرده و دارای اراده ی سیاسی مستقل گردند، لازم است این سیستم توخالی و پدر سالار برکنار شود. این مهم نیز تنها با کوشش زنان و همه ی اقشار جامعه صورت می پذیرد. بایکوت کردن انتخابات تنها کافی نیست، بلکه بایکوت انتخابات پیامی است که ملت به صورت بنیادین و از ریشه به این سیستم به عنوان سیستمی اکسپایر و از رده خارج نگریسته و از این پس به آن اعتماد نداشته و نخواهند داشت. بلکه مانند هرزمان خواستار نیل به حقوق طبیعی خویش بوده و برای دست یابی به آن با تکیه بر پیشاهنگان راستین جهت آگاه سازی جامعه و نیرومند ساختن و ادامه ی اعتراضات علیه تبعیض های سیاسی، آیینی، جنسی، اقلیتی، طبقاتی و غیره به تلاش های خویش پرشورتر از گذشته ادامه خواهند داد. اینگونه است که علیه کوچکترین و ضعیف ترین لکه های رعب و ترس در میان جامعه مبارزه خواهد نمود.

2.88K views11:33