انقلابـــــ روژآوا

کوردستان، کاتالونیا و حق استقلال از کشورِ مادر بخش اول نویسنده: وحید محمدی

همین چند کلمه مذکور مرا بدان واداشت تا نکاتی را در این باب متذکر گردم. بحثی با همین مضمون، موضوع یکی از برنامه های "باشما" در تلویزیون بی.بی.سی گردید و جناب حسین دهباشی در مقام تاریخدان "غیررسمی" جمهوری اسلامی پاسخگو برآمد و یحتمل بسیاری دیگر نیز در همین باب قلم فرسایی کرده باشند. اما خوب میدانیم که طرح مسئله اشتباه، هیچ پاسخ صحیحی را دربرنخواهد داشت؛ یعنی ارائه ی تعریفی صحیح فی مابین کشورهای مادر و مناطق خواهان استقلال.
1. میدانیم که نه در عراق و نه در اسپانیا و نه در ایران، به هنگامه تشکیل کشورهای مادر (به زعم بی.بی.سی) هیچگاه نظر شهروندان کوردستان و کاتالونیا برای بودن در مرزهای سیاسی کشورهای مادر پرسیده نشد. حال آنکه عملکرد شهروندان خواهان استقلال از همان ابتدای تشکیل دولت ملت ها دال برصحت این ادعاست که ایشان هیچگاه تعلق خاطری به این مادرانگی تحمیلی نداشتند.
2. مادر با هر درکی، خالق فرزند است، وجوداً مقدم بر او بوده و نه بالعکس. حال آنکه میدانیم تمدن کاتالونیا از کلیت تمدن اسپانیایی قدیمی تر است و تمدن کوردستانی قدیمی تر از تمدن های همجوار خویش از جمله تمدن علی الخصوص اعراب و ترکها در کشورهایی نظیر عراق، سوریه و ترکیه است و البته این به هیچ عنوان برتری ای را برای آنها رقم نمیزند. اعراب با مرکزیت بغداد در عراق و دمشق در سوریه ی امروزین به عنوان کشورهای پدیده آمده از درون فروپاشی امپراطوری عثمانی و تقسیمات مرزی بریتانیایی، قدمتی نزدیک به صد سال دارند. منظور آنکه دولت سوریه، عراق و ترکیه نه تنها در نسبت با خلق کورد، که در نسبت با خلق عرب و تورک نیز اساسا دارای جایگاهی مادرگون و مقدس درباور خلقهای خاورمیانه نیستند. اوضاع برای ایران نیز با کمی تفاوت به همین گونه است، میدانیم که حکومت مرکزی پیش از آسیمیله نمودن خلقهای پیرامونی، تمدن فارسها را به مرز نابودی کشاند، آنچنان که انروز هخامنشیان را همان فارسها میدانند، درحالی که کشفیات آرکولوژیک غیر از اینرا اثبات میکند. امروز در ایران فارسها بیش از همه فاقد تعریف خود مستقل از قدرت مرکزی اند.
3. بی.بی.سی به عنوان رسانه بین المللی بریتانیایی به مرکزیت لندن درحالی طرح مسئله میکند که "فراموش داشته" تاهمین امروز ایرلندی ها، ولزی ها و حتی اسکاتلندی ها خواهان جدایی از کشور مادر، یعنی بریتانیا هستند. این امر برای ایشان ممکن است، زیرا باور دارند که دولت فخیمه ی استعمارگر لندن در ارتباط با ایشان نقش مادرگونه را دارا نبوده و بیشتر نقشی اشغالگر را داراست. اگر هندوستان، امریکا و ده ها مورد دیگر قادر به استقلال از امپراتوری انگلوساکسونی بریتانیایی گشتند، پس این امر برای ایشان نیز ممکن است. درحالی که کشورهای به زعم مادر چنانچه حقیقتا مادر بودند، اساسا الف) نفی آن ناممکن بود و ب) هیچ خصلت مادرانه ای خواهان حاملگی فرزند خویش تا به ابد نیست، بلکه آنرا در زمانی زائیده و استقلال خواهد بخشید. پس وارد کردن ترم کشور مادر در این گفتمان رسمی دولتی و استیلاگرانه خود امری متناقض است.
4. ارتباط دادن دو تلاش استقلال طلبانه ی کوردستان به ریاست بارزانی و حرکت به سمت نوعی دیکتاتوری کوردستانی (متاسفانه) و استقلال طلبی کاتالونیایی که منجر به ترسیم مرز جدیدی در درون اروپا نگشته، بلکا تنها تمرکز قدرت و سرمایه را کاهش خواهد داد اساسا تلاشی مذبوحانه است.
5. در ادبیات رسمی دولتیِ غربی و برخلاف طرح مسئله اشتباه آمیز بی.بی.سی، اصطلاح "کشور مادر یا سرزمین مادری" وجود ندارد و آنچه که هست انگیزه ی ملی گرایانه ی دولتی برای محافظت از سرزمین پدری بوده و این به خوبی نشان میدهد که چنین اقدامات و تلاشهایی معنایی جز تداوم وضعیت در مناسبات ستمگرانه ی طبقاتی، استیلاگرانه و مبتنی بر ضدیت با زن را ندارد.
6. نگرانی دول اروپایی از استقلال کوردستان، نه به معنای نگرانی از استقرار حاکمیتی غیردموکراتیک بر کوردستان که اساسا در پی همبستگی با دولت مرکزی اسپانیا که بر قتل و عام بومیان امریکای لاتین، فروش برده، قتل و عام های درون مرزی و سرکوب مطالبه استقلال شهروندان کاتالونیا استوار گشته، نشان از آن دارد که لیبرالیسم نه تنها بیش از این پتانسیل دموکراتیزه نمودن اجتماعات را نداشته، بلکه خود به عنوان مانعی دربرابر آن تبدیل گشته است. پس در این صورت مطالبه استقلال هر شهر، ملت و گروهی درگرو گذر از آن بوده، گرنه که یا در برابر فشار خارجی به شکست خواهد انجامید یا به مثابه عنصر سرکوبگر داخلی و بازیچه دست قدرتهای جهانی، هیچ استقلالی به معنای تضمین آزادی شهروندان خود را به ارمغان نخواهد آورد.

پ.ن: عکس ضمیه شده متعلق است به فاشیستهای اسپانیایی مخالف استقلالِ کاتالونیا

وحید محمدی

کانال انقلاب روژآوا
@EnqelabRojava

4.76K viewsedited 15:59