انقلابـــــ روژآوا

Forwarded from خراسان رضوی

⭕️ مواردی چند درباره مسئله‌ی انتخابات، مجلس و دموکراسی
⭕️ بخش اول

◾️ حزب چیست؟ ️دموکراسی برای کدام طبقه؟

در اقتصاد سیاسی، هر حزب سیاسی موجود در مجلس، را نماینده طبقه‌ی خاصی از جامعه می‌دانند؛ یعنی هر حزب سیاسی باید طبق این تعریف مشخص، چانه طبقه خودش را بزند.
اما در عمل چه شده؟ خب ممکن است بگویید با وجود احزابی که خود را مدافع طبقه‌ی کارگر و طبقات پایین می‌دانند، تمام قوانین تصویب شده در مجلس‌ها، چه مجلس کشور جهان سومی مثل ایران و چه کشوری متروپُل مثل فرانسه در راستای منافع طبقه‌ی سرمایه‌دار است و در جامعه سرمایه‌داری طبق قانون «جمع صفر»، نفع یک طبقه از جامعه، یعنی ضرر برای طبقه‌ای دیگر!
آیا این تعریف از حزب اشتباه است؟ آیا احزاب مدافع طبقه‌ی کارگر خوب عمل نمی‌کنند؟
برای پاسخ دادن به این سوال باید یکی از شگرف‌ترین نکاتی را که کارل مارکس [تدوینگر علم سوسیالیسم و اولین کمونیست علمی] به آن پی برد را بگوییم.
در عصر روشنگری اروپا یعنی آن زمان که سرمایه‌داری در ابتدای کار در برابر نظام فئودالیسم انقلابی عمل می کرد، فیلسوفان روشنگری مثل روسو در نظریه «قرارداد اجتماعی» به اشتباه استنباط می‌کردند که با تصویت قانون می‌شود بر روی اقتصاد و چگونگی توزیع ثروت در جامعه، تاثیر گذاشت.
اما کارل مارکس گفت که: باید برای فهم ساز و کار نظامات طبقاتی، اتفاقاً این نظریه را وارونه کرد؛ یعنی این اقتصاد و چگونگی توزیع ثروت و شیوه‌ی تولید است که قوانین بر اساس آن نوشته می‌شوند، نه برعکس.
برای مثال و به جهت درک بهتر این موضوع، ایران خودمان را مثال می‌زنم. تاجر سرمایه‌دار ایرانی برای معاملات و وارداتش باید مالیات بپردازد. پس مجلس نظام سرمایه‌داری قانونی وضع می‌کند که این سرمایه‌دار از زیر مالیات به شکل قانونی در برود؛ اما چگونه؟ از طریق اتاق بازرگانی و مجلس قانونی وضع می‌شود که داشتن شعبه در مناطق آزاد سبب می‌گردد که مالیات بسیار کمتری در حد صفر بپردازند. برای همین ما مشاهده می‌کنیم که در مناطق به اصطلاح آزاد، صدها و یا شاید هزاران شرکت به صورت صوری، برای فرار مالیاتی قانونی تصویبی مجلس طبقه‌ی خودشان، دفتر و شعبه دارند و اصلا فعال هم نیستند.
پس در اینجا سازوکار مجلس و قانون را برایتان گفتیم که این قانون است که تابع اقتصاد است و نه اقتصاد تابع قانون!
اما شاید شما در این جا بگویید با این توصیف از مجلس، پس حتما کمونیست‌ها مخالف مجلس هستند، زیرا کمونیست‌ها مخالف سرمایه‌‌داری‌اند و طبق این تعاریف مجلس هم فقط در راستای منافع سرمایه‌دارها عمل می‌کند(!).
باید بگوییم خیر! اینگونه نیست. ما نه تنها مخالف دموکراسی نیستیم بلکه خواهان شکل متعالی آن هستیم.
شکل متعالی دموکراسی چیست؟
لنین می‌گوید: «سرمایه‌داری عبارت است از مالکیت خصوصی بر وسایل تولید و هرج و مرج تولید. موعظه درباره‌ی تقسیم «عادلانه»ی درآمد بر چنین اساسی، عبارت است از کودنی فرد طبقه‌ی متوسط! تقسیم طور دیگری جز به نسبت «زور» ممکن نیست. زور هم با سیر تکامل اقتصادی تغییر می‌پذیرد.» [از کتاب جنگ امپریالیستی]
طبق این گفته از لنین، آموزگار بزرگ کارگران عالم، ما برای داشتن مجلسی کارآمد و توزیع عادلانه ثروت و لمس دموکراسی واقعی ابتدا باید اقتصاد را تغییر دهیم. یعنی سرمایه‌داری را به سوسیالیسم تغییر دهیم.
پس کمونیست‌ها مخالف مجلس نیستند، بلکه مخالف مجلس سرمایه‌داری هستند، چرا که در سیستمی که همه چیز باید به زور گرفته شود مجلس و دموکراسی مسخره است.
در شوروی، لنین همیشه تابع رای بود و حتی موقع شکست نظرات خود، به رای‌گیری احترام می گذاشت. استالین و دیگر رهبران شوروی همگی با رای‌گیری‌ها، روی کار آمدند. مجلس در شوروی که به شورا معروف بود، به این صورت بود که نماینده پس از انتخاب شدن خود را در طبقه‌ی جدیدی نمی‌دید که این طبقه از مردم عادی برتر است؛ همچون نمایندگان سرمایه‌داری که قبل از انتخابات چاپلوس مردمند ولی بعدش به جای نماینده مردم بودن نماینده حکومت و حاکمین هستند.
در شوروی و نظام سوسیالیستی کوچکترین تخطی از نماینده و گزارش مردمی علیه آن مساوی بود با عزل آنی نماینده و برگزاری انتخابات دیگر!

◾️دموکراسی برای کدام طبقه؟
طبق تعاریف بالا دیدیم که تحلیل مجلس بدون در نظر گرفتن سیستم حاکم بر جامعه [سرمایه‌داری یا سوسیالیستی] غیر ممکن است. چرا که مجلس در هر سیستمی در جهت منافع طبقه‌ی حاکم همان سیستم عمل می‌کند؛ چه اینکه در دیکتاتورترین حکومت‌های سرمایه‌داری، طبقه‌ی حاکم همچنان دموکراسی دارد و در آزادترین کشورهای سرمایه‌داری، طبقات پایین جامعه از دموکراسی محروم‌اند.
پس به قول لنین ما عبارات برابری، آزادی و دموکراسی را در جامعه سرمایه‌داری پوچ می‌دانیم و بلافاصله می‌پرسیم، دموکراسی برای کدام طبقه؟

🔺 لنین تودی
https://t.iss.one/lenin_today/212

لنین تودی

106 views12:52