انقلابـــــ روژآوا

پلاتفُرم یارسان: علیه تجاوز و توحش رژیم فاشیست ترکیه به پا خیزیم ◾️انقلاب روژآوا https://telegram.me/joinchat/AAAAAEGYUdkL2XwKROwoLQ

علیه تجاوز و توحش رژیم فاشیست ترکیه به پا خیزیم

همانطور که اطلاع دارید در روزهای اخیر تهدیدهای رژیم نژادپرست و فاشیست ترکیه علیه مردم بی پناه کرد در روژاوای میهن افزایش یافته و پس از چندین ماه رجزخوانی از سوی ترکیه و عشوه گری از جانب رژیم آمریکا، سرانجام با عقب نشینی نیروهای آمریکایی راه برای هجوم ارتش ترکیه به «کنفدراسیون دموکراتیک شمال و شرق سوریه» (روژاوای کردستان) هموار شد. رژیم فاشیست ترکیه برای آغاز یورش و اشغالگری خود، روز تاریخی 9 اکتبر را انتخاب کرد که روز آغاز توطئۀ مشترک سازمان استخبارات ترکیه (میت)، موساد رژیم اسرائیل، اتحادیۀ اروپا و سازمان سیای آمریکا علیه رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان و همچنین جنبش آزادیخواهی خلق کردستان بوده و برای کردها روزی معنادار به شمار می آید. در سال 1998 در شرایطی که جنبش آزادیخواه کردستان روز به روز در حال پیشروی بود، رژیم ترکیه و همزمان رژیم اسرائیل نیروهای نظامی خود را در مرزهای روژاوای کردستان و همچنین در مرزهای غرب سوریه –که کمپ شهید معصوم کورکماز (رفیق عگید) در آنجا قرار داشت- مستقر کردند، و رژیم سوریه نیز در مذاکره با رژیم ترکیه این حق را برای ارتش ترکیه قائل شد که برای سرکوب خلق کرد تا عمق 5 کیلومتری وارد خاک سوریه شده و به اشغال خاک کردستان دست بزند. «توافقنامۀ آدانا» که تحت نظارت رژیم اسلامی ایران و مصر نوشته شد و منافع رژیم های ترکیه و اسرائیل را مورد توجه قرار داد، آغاز روند تازه ای در تاریخ خلق کردستان بود و توطئۀ بین الدولی علیه رهبر خلق کرد نیز با تکیه بر این توافقنامه اتفاق افتاد و در نهایت به توطئۀ هواپیماربایی مشترک در کنیا و تحویل دادن رهبر «آپو» به رژیم فاشیست ترکیه ختم شد.
واقعیت این است که عملیاتی که اکنون با عقب نشینی آمریکا و از سوی نیروهای ترکیه آغاز شده است، توطئۀ مشترک تازه ای است که علیه جنبش آزادیخواه کردستان و فراتر از آن، تنها نقطۀ روشن آزادی و دموکراسی در خاورمیانه یعنی «کنفدراسیون دموکراتیک» سازمان داده شده است. در این توطئۀ تازه همۀ نیروهای منطقۀ خاورمیانه نقش خود را ایفا کرده و اگرچه نیروهایی همچون ایران یا روسیه ظاهراً با اشغالگری ترکیه مخالفت نشان می دهند، اما از سوی دیگر و همزمان به بازگشت به «توافقنامۀ آدانا» دعوت می کنند و این امر خود نشانگر آن است که این نیروها در اصل با سیاست اشغالگری و تجاوز فاشیست های ترکیه مشکلی ندارند. واضح است که در این مرحله، به این توافق رسیده اند که از هر طریقی اصلی ترین دستاورد جنبش آزادیخواهی خلق کرد و خلق های دیگر منطقه را از میان بردارند. اگر نقش آمریکا این است که نیروهای خود را از مرزها به عقب بکشد و در برابر نسل کشی خلق های منطقه سکوت اختیار کند، نقش ایران و روسیه نیز این است که در از میان برداشتن کنفدراسیون به دست ترکیه تماشاچی باشند و با وارد آوردن فشار بر اساس پایبندی به «توافقنامۀ آدانا»، ترکیه را وابدارند که پس از نسل کشی و کشتار تا 5 کیلومتری مرز عقب نشینی کرده و منطقه ای پاکسازی شده را به ائتلاف بورژوازی اسلامی ایران و رژیم سوریه بسپارد، تا از این طریق مافیای اقتصادی سپاه پاسداران از بازار ساخت و ساز پس از جنگ بی نصیب نماند و دست در دست بورژوازی ساخت و ساز ترکیه بگذارد که در انحصار اسلامگراها نیز هست و از هم اکنون نقشه های ساخت و ساز شهرک ها و شهرهای استعماری را در مناطق مختلف کنفدراسیون آماده کرده است! اتحادیۀ اروپا نیز که با مسئلۀ پناهندگان دست به گریبان است و سالانه 6 میلیارد دلار به ترکیه باج پرداخت می کند تا جلوی ورود موج پناهندگان به اروپا را بگیرد، و هنوز از یاد کسی نرفته که در اشغال عفرین از سیاست ضد بشری ترکیه پشتیبانی می کرد، نه تنها چشمانش را به روی اشغالگری ترکیه بسته است، بلکه مستقیماً از سیاست شهرک سازی و اسکان پناهندگان در کنفدراسیون نفع می برد.
این سیاست ضد انسانی سرمایه داری ترکیه و متحدانش در شرایطی صورت می گیرد که دوران تازه ای در سیاست خاورمیانه آغاز شده است که خلق کرد نقش بسیار برجسته ای در آن یافته و دیگر هیچ نیرو و جناحی نمی تواند همچون گذشته این خلق را نادیده گرفته و یا به صورت یک سویه بر ضد منافع آن اقدامی انجام دهد. تجربۀ کنفدراسیون نشان داده که خلق کرد نه تنها برای رهایی خود صاحب اراده است، بلکه این توانایی را دارد که راه درست دموکراسی و سوسیالیزم و مبارزه برای آزادی و برابری را به خلق های دیگر نیز نشان بدهد. تجربۀ کتفدراسیون نشان داد که آزادی زنان با اراده و سازماندهی میسر است و در دوره ای که جریان های راستگرا هر چیزی و حتی آزادی و برابری زنان را به بازی و مسخرۀ خود تبدیل کرده اند، این زنان روژاوا و کنفدراسیون بودند که امید به آزادی و برابری را در قلب زنان آزادیخواه جهان زنده کردند. باید گفت که ارزش های کنفدراسیون و اهمیت سیاست رادیکالش نیاز به بحث بیشتر و مفصل تر داشته و

5.04K views08:28