گردهمایی دانشجویان و رانندگان عدالتخواه:
دوشنبه، ۹۵/۱۲/۱۶، ساعت ۷ شب
تهران، پل کالج، جنب پاتوق کتاب، پلاک ۷۱۳، سالن کوثر
#سید_میثم_صفاییان

بیش از 25 سال است که به شهادت مطالب بسیار زیاد منتشر شده در مجلات و گفتگو ها و نیز انبوه مذاکرات مجلس که در کتاب "وکالت ایرانی" نوشته ام،راجع به آثار ویرانگر نرخ های به اصطلاح سود بانکی با ماهیت و کارکرد بهره(ربا) در اقتصاد ایران انذار می دهم و از مجلس و دولت برای ممانعت از ترویج آن استمداد می طلبم اما هنوز فریاد این حقیر عملا پژواک دهنده موثری در روابط مدیریتی کشور اعم از قوای مقننه و مجریه و قضائیه نیافته است . اکنون بهره های تلمبار شده ناشی از قرض های همه دولت های گذشته ،با نرخ های بهره ساخته و تحمیل شده توسط پول داران، آنچنان بلائی بر سر اقتصاد کشور آورده است که فقط برای سال 1396 در بودجه دولت بابت پرداخت اصل و بهره استقراض های سال های گذشته ،پیش بینی شده است که دولت 5000 میلیارد تومان قرض جدید بگیرد (اوراق اسلامی بفروشد) تا بتواند اصل و فرع وام های سررسید شده در سال 1396 را بپردازد. این تصمیم به معنای آن است که ازسال 1397 علاوه بر بهره های وام های موجود ،بهره این 5000 میلیارد تومان وام جدید هم ،که با نرخ مثلا 20 درصد سالیانه 1000 میلیارد تومان می شود بر بودجه ناچیز کشور اضافه می گردد. اصل و فرع قرض هائی که به عهده دولت های آینده افتاده اند، همچون سرطانی گسترده شده ،رمقی برای اقتصاد و مردمی که به گشایش در آن فکر می کنند باقی نمی گذارد.
✅@hassan_sobhani

@ebteda_ir
🔺تقریظ؟

در جمعی فرهنگی، گریزی زدم به کتاب‌گریزیِ انقلابی‌ها و اینکه اصل بر این است که کتاب نخوانند مگر اینکه رهبری تقریظی بنویسند برای کتابی تا مگر تمایلشان تحریک شود و بروند آن یک کتاب را بخوانند!
یکی با غیظ، از میان جمع درآمد که «پس چی؟ مگر ما می‌توانیم از ولی امر خود پیشی بگیریم؟ ولایتمدارِ حقیقی آن است که پُشتِ سرِ ولیّ‌اش حرکت کند و از او جلو نزند»!
بگذریم از اینکه یکی هم که اهلِ فضل می‌نمود، از رویکرد تقریظی رهبری انتقاد کرد که «ایشان چرا تابه‌حال برای یک #کتاب_دینی تقریظ ننوشته‌اند و فقط برای #رمان و #داستان و #خاطره تقریظ می‌نویسند؟»
تصورش سخت است که چنین تلقی‌هایی از #ولایتمداری و #دینداری در میان مؤمنین وجود داشته باشد، اما هست. بدجور هم هست.

🔸 #سیدمیثم_صفاییان نماینده رانندگان کامیون که در اعتراض به فساد و قاچاق در سیستم حمل و نقل اعتراضات و مطالباتی داشته اند طی بیانیه ای برای پیگیری مطالبات صنفی خود، رانندگان و عدالتخواهان سراسر کشور را به گردهمایی دعوت کرد:

🔸زمان و مکان گردهمایی:

🔹دوشنبه، ۹۵/۱۲/۱۶، ساعت ۷ شب.
🔹تهران، پل کالج، جنب پاتوق کتاب، پلاک ۷۱۳، سالن کوثر.

—---------—
🔴با مکتوبات همراه شوید:
https://telegram.me/joinchat/A7K4tDvB5VXtx-Rjvqcw3w

@ebteda_ir

🔺وقتی سفره خالی می‌شود

طی روزهای گذشته، دهها مورد سرقت یا اقدام به سرقت خودرو در تبریز گزارش شده ‌است. به شکل محسوسی، میزان سرقت‌هایی با اهدافِ خُرد افزایش یافته.
گذشته از وجهِ امنیتی و پلیسیِ این وضعیت، آشکارا اثرِ وضعیت اقتصادی و معیشتی را در شیوع سرقت‌های خُرد می‌توان دید.
پیش کشیدن و برجسته‌سازیِ ابعادِ امنیتی این مسئله، به کتمان عوامل واقعی چنین وضعیتی می‌انجامد.
یکی از تکالیفِ عمده‌ی انقلابیون در شهری مانند تبریز، ریشه‌شناسی این پدیده‌هاست تا از سرگرم شدنِ مسئولانش به شوهایِ تبلیغاتی و پنهان شدنشان در پُشت القابِ خودساخته جلوگیری نمایند.

@ebteda_ir
🔺
#احمد_عزیزی را اوایل دهه‌ی هفتاد با شطحیاتش در مجله‌ی #صبحِ مهدی نصیری شناختم. شورانگیز و سرشار از کلمه بود. عارفانه می‌سرود و ایستاده. سالها در بسترِ سکوت ماند و امروز درگذشت. روحش شاد

انالله و انا الیهِ راجعون...
#احمد_عزیزی

خمینی کجائی؟
قرار بود ما را به ملاقات خدا ببری، برای پابرهنگان فرهنگ ما، کفش‌های مکاشفه بخری...
ما را به بالاتر از ابر دعوت کن، به پایین‌تر از عرش...
#احمد_عزیزی
#نافله_ناز
صفحه ۲۱

@ebteda_ir
🔺

 ای لب آیینه حیرت‌گوی تو
خاک بر چشمان ما بی‌‌روی تو

ما همه آیینه‌ی یاد توایم
بچه‌های نازی‌آبادِ توایم

ای صدای سرخِ مظلومان مرو!
یا خمینی، جانِ محرومان مرو

یا خمینی، بی‌تو گلشن بی‌صفاست!
داغ تو همرنگ داغ مصطفاست!

بی تو یک دانگِ رسالت مانده است
قسط در برجِ عدالت مانده است

▪️ بخشی از مثنویِ بلندِ #خسوف_شقایق
از مرحوم #احمد_عزیزی
.

مسائل زیست محیطی زمینه‌ای کاملا اجتماعی دارند؛ این زمینه، از دو نارسایی برمی‌خیزد: یک سطح از مسئله به مقوله‌ی عدالت باز می‌گردد: تخریب محیط‌زیست محصول نابرابری اجتماعی است. سطح دیگر مسئله اما مسئله‌ی پیشرفت است. استفاده‌ی غلط از امکانات به چگونگی پیشرفت باز می‌گردد: محیط زیست مرز «فعالیت‌های اقتصادی»، تولید ثروت و استفاده از امکانات طبیعت است.
 
چالش زیست محیطی، اختصاصی به مردم استان خوزستان و یا جامعه‌ی ایران ندارد: «اکثریت ملت‌ها محکوم به زندگى در شرایط محیطى آلوده و غیربهداشتى و تن دادن به عوارض سوء و انواع بیماری‌ها و پذیرفتن بلا و مصیبت و مرگ‌ومیرند.» چرا که در «جهان امروز»، عاملیان این تخریب که «اقلیتى مرفه و ثروتمند» هستند، این امکان را یافته‌اند که به تخریب محیط‌زیست بپردازند. این وضعیت و تحلیل اگر چه وضعیتی جهانی است اما می‌تواند مسائل و مناسبات اجتماعی ما را نیز توضیح بدهد: چالش‌های زیست محیطی ما و به‌طور مشخص مسائل استان خوزستان، بازتابی از همین وضعیت است.

چالش‌ ریزگردها در استان خوزستان به نقطه‌ای بحرانی رسیده است. دوره‌های بروز پدیده‌‌ی گرد و خاک نزدیک‌تر و بازه‌های آن بیشتر شده است. پیش از این هم در هنگام بروز پدیده‌ی ریزگردها خدمات بهداشتی و سلامتی چندانی به مردم ارائه نمی‌شده ولی حالا چند وقتی است که در این دوره خدمات متداول شهری مانند برق و در پی آن گاز و همین‌طور شبکه‌های ارتباطی قطع می‌شود. رهبر انقلاب «مسائل این‌روزهای خوزستان» را مشکلات «دلخراش» و «بسیار سخت» برای مردم خوانده و وظیفه‌ی مسئولین در رسیدگی به آن را متذکر شدند.

ناکارآمدی برخی مسئولین مربوطه در جلوگیری از ایجاد شرایط بحرانی، بخش مهم و مؤثر در ایجاد بحران است.

اما می‌توان بخش عمده‌ای از چالش زیست محیطی را به چگونگی توسعه‌ای بازگرداند که در این‌ سال‌ها در استان خوزستان دنبال می‌شده است. بنابر اظهار صریح برخی از مسئولان مربوطه «توسعه با طبیعت معارضه دارد»؛ بخش عمده‌ای از چالش زیست‌محیطی در خوزستان به‌همین گزاره باز می‌گردد. طبعا نمی‌توان تخریب یا دست‌کم این سطح از تخریب محیط‌زیست را معلول اصل توسعه دانست و از اتخاذ سیاست‌ها و اتخاذکنندگان سلب مسئولیت کرد. فارغ از بحث الگوی ایرانی- اسلامی پیشرفت و تفاوت آن با توسعه، اگر ممنوعیت مصرح در قانون اساسی برای فعالیت‌های اقتصادی مخل و مخرب محیط‌زیست نیز جدی گرفته می‌شد، امروز وضعیت خوزستان به این مایه دلخراش نبود.
 
 بی‌توجهی ضمنی برخی مسئولان، ناشی از فقدان نگاه عدالت‌گرایانه به مردم بود. نحوه‌ی مواجهه‌ی مسئولین کشوری با بحران خوزستان به‌گونه‌ای بود که برای شهروندان خوزستانی این احساس به وجود آمد که مورد بی‌توجهی قرار گرفته‌اند و کرامت انسانی‌ آن‌ها خدشه‌دار شده است.

آن‌چنان‌که رهبر انقلاب تصریح کرده‌اند وضعیت عدالت مطلقاً راضی کننده نیست. بخش عمده‌ای از این نابرابری اجتماعی، به رانت نفت باز می‌گردد. در واقع جهان اجتماعی نابرابر ما، ساخته و پرداخته‌ی نفت و معادلات نفتی است. رانت بزرگی که همان نفت است پایه‌ی اصلی جهان اجتماعی ما را تشکیل می‌دهد.

وجود حجم انبوهی از رانت، طبقه‌ی اجتماعی‌ای را شکل می‌دهد که توزیع (نابرابر) رانت را برعهده دارند. هستی طبقه‌ی رانتیر، در رانتی است که تولید (استحصال) و به نحوی نابرابر توزیع می‌کند. از این‌رو این طبقه کوشش فراوانی می‌کند که همواره به میزان بیشتری رانت (نفت) را تولید (استحصال) کند. این کوشش که اغلب صورتی آزگونه دارد، به‌طور مشخص متوجه تولید رانت است و نه حتی کسب درآمد از این طریق. برای طبقه رانتیر مهم نیست که افزایش استحصال و عرضه‌ی نفت به کاهش قمیت فروش منتهی شود. چرا که عایدی طبقه رانتیر نه از محل درآمد حاصل از فروش نفت، که از محل خود نفت است و «تولید بیشتر هر چند با قیمت کمتر»، بر «تولید کمتر هر چند با قیمت بیشتر» اولویت دارد.

متن کامل👇👇👇👇👇
https://farsi.khamenei.ir/others-note?id=35916

@jomhouri
بازخوانی مسائل انقلاب مردم
https://telegram.me/joinchat/A2I_lj-DqVKedeyPiF6ofQ

@ebteda_ir

🔺آنکه برادرم کُشت!

قطعه‌ی #برادر با شعر #یغما_گلرویی و صدای #پرویز_پرستویی توسط مرکز موسیقی #مأوا» وابسته به سازمان هنری رسانه‌ای #اوج منتشر شد.
در این اثر، عامل و متهم اصلی جنگ، کسی جز #صدام نیست. شاعر، همه‌ی کاسه‌کوزه‌های تجاوز را سرِ صدام شکسته و خواستار محاکمه‌ی او شده است:
صدام را اعدام نکنید
او را به حلبچه ببرید
و بگذارید نفس‌های عمیق بکشد
اگر بناست عاملان چنین جنایتی را مجازات کنیم، چرا فقط صدام؟ پس بقیه چه؟
شاعر حتی به‌قدر اشاره‌ای گذرا و کنایی هم به بانیان آشکارِ جنگ، مجهِّزان صدام و مسببان حقیقی این تجاوز جنایتکارانه حمله نکرده و صرفاً در صدام متوقف مانده. صدامی که سال‌هاست معدوم و مدفون شده. اما محرکان و منتفعانِ اصلی آن تجاوز، که با افتخار، این جانیِ بدذات را تجهیز کرده و علیه انقلاب اسلامی شوراندند، همچنان هستند و همچنان چنان می‌کنند با این کشور. این نوع نگاه به دفاع مقدس، نگاهی بی‌اثر و حاشیه‌ای است که هیچ حرکتی را برنمی‌انگیزد. گیریم که مخاطب بعد از شنیدن این قطعه، خونش به جوش آمد؛ قرار است یقه‌ی چه کسی را بگیرد؟ صدام را؟ صدام کجاست؟
هنرمند ارجمندمان، پرویز پرستویی، که این قطعه را با عشق خوانده، باید بداند که خونِ برادران شهیدمان را نه‌فقط از صدام که از همه‌ی عاملان و حامیان آن جنایت بگیریم. از #آمریکای_همیشه_آدمکش تا اروپایی‌ها -این قاتلانِ اتوکشیده و شیک_ از #فرانسه و #آلمان و #انگلیس که قداره را دادند دست صدام و هارش کردند علیه ملت ایران.
🔻
https://www.tasnimnews.com/fa/news/1395/12/17/1348598/%D9%BE%D8%B1%D9%88%DB%8C%D8%B2-%D9%BE%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D9%88%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D8%A7-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%AF

@ebteda_ir
🔺آهنگران و پسرِ نوح!

بیکاران و علافان، در تازه‌ترین خلاقیت خود، #حاج_صادق_آهنگران را سوژه کرده و ارتباط و اختلاف او با پسرش را جار می‌زنند. آن هم به بهانه‌ی شعری که آهنگران در حضور رهبری خواند و از نوح و پسر نوح و... گفت.
تفاوت نگاه سیاسی این پدر و پسر، بر کسی پوشیده نیست اما ساده‌انگارانه است اگر جار زنندگان و خبرسازان، خیال کنند که با این برائت‌سازی، دارند به آهنگران خدمت می‌کنند!

جهان شعری احمد عزیزی

#مجتبی_نامخواه

کوچ احمد عزیزی واقعاً باور کردنی نیست. از دست دادن این عزیز درست در زمانه‌ای که بیش از پیش و بیش از همیشه به او نیاز داشته و داریم، بسی جانکاه است.
می‌شود و می‌باید ساعت‌ها درباره‌ی بداعت مضمون، سبک منحصر به فرد و زبان خاص این شورشی حرف زد و از موسیقی خاص آثارش، که یک دهه‌ای آهنگ ذهن و زبان جماعتی شده بود، سخن گفت. از همه‌ی این‌ها مهم‌تر اما «جهان شعری احمد عزیزی» است. درباره‌ی این جهان خاص خیلی بیشتر از این‌ها می‌شود حرف زد اما اجمالاً و از باب نمونه وقتی شعر «دولت یار» او را برای چندمین بار مرور می‌کنیم؛ به وضوح می‌بینیم چقدر نیاز داریم به احمد عزیزی. این روزها البته خیلی بیشتر از قبل در مورد امام زمان(عج) شعر سروده می‌شود، کلیپ‌ویدئو ساخته می‌شود و وقت و بی‌وقت از تلویزیون پخش می‌شود. مجموعه‌ها منتشر می‌شود و کنگره‌ها گذاشته می‌شود همه ویژه‌ی شعرهای مهدوی. در این میان آیا کسی سراغ دارد یک و فقط یک شعر را که در آن حرفی از «سرمایه»، «تزویر»، «ترازو»، «کاخ»، «سکه» و «ابوذر» باشد؟
در زمانه‌ای که «اژدهای سرمایه» بر زندگی‌مان سایه انداخته ولالایی‌های حجتیه‌مآبانه به ما وعده‌ی همسفری با حضرت حجت(عج) در کلیه‌ی سفرهای زیارتی ایشان به «عراق و شام و خراسا»ن می‌دهد! و از «هواداری» و «گرفتاری» و «خریداری» «سرداری» و «سرباری» برای «یار» می‌گوید؛ چقدر نیازمندیم به #جهان_شعری_احمد_عزیزی. همین.

بخش‌هایی از مثنوی #دولت_یار

ای زمین این مردگان را قبر کن
ای بشر تا قرن دیگر صبر کن
صبر کن وقت خروج آیه هاست
طفل نرگس منتظر در سایه هاست
می کشد او دیو آهن پایه را
اژدهای خفته ی سرمایه را
نسل تندر از تبار خشم اوست
بغض قتل لاله ها در چشم اوست
ساکنان کاخ را سر می زند
سکه ها را با ابوذر می زند
قرن او قرن سلام و معبد است
عشق در دوران او صددرصد است

@jomhouri
بازخوانی مسائل انقلاب مردم
https://telegram.me/joinchat/A2I_lj-DqVKedeyPiF6ofQ

@ebteda_ir
🔺

عدم تعریف عملیات برای بعد از #راهیان_نور موجب نافرجام ماندنش می‌شود. متولیان راهیان نور، هزاران نفرساعت برای این سفر وقت می‌گذارند. اما همه‌ی این سرمایه‌گذاری‌ها برای پیش از سفر و خود سفر است و نه برای بعد از سفر. این یعنی اینکه راهیان نور به «هدف» و نقطه‌ی پایان تبدیل شده. درحالی‌که ما حقیقتاً باید راهیان نور را نقطه‌ی آغاز بدانیم. به‌راستی عملیاتِ بعد از راهیان نور چیست؟ اگر برای راهیان نور، اثر و تأثیری قائلیم، علی‌القاعده باید این تأثیر را بعد از بازگشت ببینیم. چه اهدافی را دنبال می‌کردیم؟ آیا اینکه صرفاً بروند و منقلب شوند و برگردند؟ به نظر می‌رسد که بعد از این سفر مهم، باید منتظر تحولات عمده‌ی اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اخلاقی در جامعه باشیم. درست مانند پس از سفر حج. نباید بگذاریم راهیان نور هم تبدیل شود به #توریسم_حزب‌اللهی!
باید بعد از هر راهیان نور، قیامی علیه تمام مظاهر منکر در جامعه رخ بدهد؛ مگر ادعای رهروی شهدا را نداریم در این سفر؟ و مگر شهدا قائم علیه ظلم نبودند؟ راهیِ نور، یعنی درگیر با مظاهر فقر و فساد و تبعیض. اگر راهیان نور، چنین انگیزه‌ای به زائران ندهد، هیچ تفاوتی با یک سفر توریستی ندارد.

@ebteda_ir
🔺از راهیانِ نور تا راویانِ درد

راهیان نور، اگر منفصل و منقطع از اجتماع و‌ مسائلش باشد، نسبتی با یک جریان فرهنگیِ انقلابی ندارد. اینکه همه‌ی مسیر راهیان نور در نقاط مشخصی از جبهه‌های درگیری دوران دفاع مقدس خلاصه شود، برخوردی نارسا و ناقص است.
امسال، راهیان نور، راهشان را به اهواز بیندازند و آلام مردم شریف آنجا را ببینند و بازگردند به دیارشان و #راویان_درد رنج‌کشیدگانِ آن مناطق باشند.

#سخن_شهيد
🚩كسانى كه اسلام را مى خواهند، وقتى اساس اسلام به خطر مى افتد بايد از همه چيز خود بگذرند. نمى شود كه امروز من همه وسايل راحتى زندگى را داشته باشم، خوب بخورم، خوب بپوشم، به تفريح بروم، از برنامه هاى زندگيم عقب نمانم، خانه و ماشين و زمين و باغ داشته باشم، مغازه و همه چيز داشته باشم و به جنگ هم برسم. نه برادر من اين طورى نمى شود. (مهدى باكرى در يادها و خاطره ها، به كوشش حسين نجفى) #شهيد_مهدى_باكرى

@ahmadrezabayzaie

✅ ویژه‌برنامه‌ «ابوذر قفقاز»

بزرگداشت پنجمین سالگرد ارتحال رهبر اسلامگرایان جمهوری آذربایجان مرحوم حاج علی‌اکرام علی‌اف

دوشنبه، 23 اسفند 95، ساعت 16:30
#حسنیه_هنر_تبریز

✅ @hoseiniyeh_honar_tabriz

🔸ان الناس ماافتقروا و لااحتاجوا و لاجاعوا و لاعروا الا بذنوب الاغنیاء
🔹ناداری ناداران، نیازمندی نیازمندان، گرسنگی گرسنگان و برهنگی برهنگان همه و همه در اثر #جنایت_اغنیا و توانگران است
🔺امام صادق(ع)

🔶سعید زیباکلام:
🔷مستند «داد» اشکم را درآورد/ نیاز به توجه دوباره به آرمان‌های انقلاب ۵۷ داریم

سعید زیباکلام:
🔹صادقانه بگویم مستند #داد، خوب، اشک مرا درآورد. به اندازه سهم بسیار کم و ناچیزی که در پیروزی این انقلاب داشتم باید عرض کنم که آیا ما انقلاب کردیم که با چنین افراد بی‌پشت و پناهی، چنین کارهایی شود؟ آن هم افرادی مثل «#سید _میثم_صفائیان» که وارد ماجرای احقاق حقی برای جلوگیری از قاچاق و روابط فاسد و بسیار مفسده‌انگیز در حوزه حمل و نقل شده است.

🔹آیا مسئولان، حاکمان و صاحب‌منصبان عالی‌رتبه کشور متوجه هستند چه برسر انقلاب می‌آید. آیا متوجه هستند اکنون چه چیزی کِشت می‌شود و در آینده‌ای نه چندان دور، چه چیزی برداشت خواهد شد. از زمانی که این مستند را دیدم تاکنون چهره شلاق‌خورده کارگران #آق_دره‌ ای و نگاه صاف و ساده این عزیزان از نظرم محو نمی‌شود و به شدت مرا متاثر کرده به طوری که مبهوت و متحیرم چگونه این اعمال از سوی برخی مسئولان دادگستری انجام می‌شود.

🔹ما باید در کاری که سال ۵۷ انجام دادیم یعنی همان گام اول انقلاب، یک بازنگری کنیم تا ببینیم از سال ۵۷ تا امروز در این مملکت چه کارهایی انجام شده است. تا زمانی که ما در میدان بودیم خواسته‌های اصلی و عمومی ملت آزادی و استقلال و عدالت، دفاع از مستضعفان و محرومان، مقابله با هرگونه تبعیض و اجحاف و پاسخگویی بدون قید و شرط تمام نهادها و مسئولان به‌ مردم بود. اما امروز،در جامعه ما چه خبر است.

🔷مشروح این گفتگو در👇🏻
🌍yon.ir/85CvC

📽درخواست اکران مستند #داد: ارسال «داد» به 30004550
➕ @AmmarFest

@ebteda_ir
🔺سرمایه‌داریِ مشفقانه!

مطالعه‌ی مقاله‌ی ترجمه‌شده‌ی «علیهِ خیریه» را در دومین شماره‌ی مجله‌ی #ترجمان از دست ندهید. در این مقاله، پرده از تزویرِ سرمایه‌داری و سرمایه‌داران برداشته می‌شود. خیرخواهیِ مضحکِ سرمایه داران، که در قالبِ خیریه‌ها خودنمایی می‌کند، به چالش کشیده می‌شود. سرمایه‌داری و سرمایه‌داران، که اصلی‌ترین مولّدانِ فقر و فلاکت و گرسنگیِ فقرا و گرسنگان هستند، با خزیدن در پوستین انسان‌دوستی و توزیعِ #اعانه در میان فقرا، دامن خود را از جنایتِ بزرگشان بری می‌کنند. خود، جنگ و خونریزی راه می‌اندازند و میلیونها آواره و مجروح و معلول، روی دست جهان می‌گذارند و آنگاه با گسیلِ گروه‌های خیرخواهِ بشردوست و توزیع چند چادر و مقداری دارو، ادایِ فرشتگان را درمی‌آورند!
این سیره‌ی مزوّرانه‌ی سرمایه‌دارانه در جامعه‌ی ایران نیز جریان دارد. اینکه اَشراف و زرسالاران، در ایام مقدسی مانند رمضان و محرم، دست به جیب می‌شوند و چند جعبه کیک و کلوچه یا چند پُرس برنج و سیب‌زمینی در محلات فقیرنشین توزیع می‌کنند،اسمش «خیرخواهیِ تخیلی»ست. اینها حاضر نیستند سهمِ واقعی خود را در ایجاد دره‌های فقر بپذیرند و به جایش با بازیهای خیّرانه، در پی جلب اعتبارِ اجتماعی و مذهبی هستند.

✔️بخش‌هایی از این مقاله:👇👇

▫️مضحکۀ «نوع‌دوستیِ ثمربخش» آن است که از افراد می‌خواهد پولشان را درجهت کسب مایحتاج افرادی به‌شدت نیازمند استفاده کنند، اما دربارۀ نظامی که از ابتدا تعیین‌کنندۀ چگونگیِ تولید و توزیع این مایحتاج است، سخنی به میان نمی‌آورد.

▫️تمثیل «غریبۀ درحال غرق‌شدن» پیکرۀ متفاوتی به خود می‌گیرد: کودک بیچاره نیازمند مایحتاجی اولیه (غذا، آب تمیز، مراقبت پزشکی و...) می‌باشد که خودِ سرمایه آن‌ها را به‌شکلی غیردموکراتیک تولید می‌کند، به مالکیت خود در می‌آورد و قواعد توزیعشان را دیکته می‌کند. سرمایه، در قالب افرادِ تجسم‌بخش به آن، دست‌کم در سه جهت مختلف، موفق به نجات هیچ غریبۀ درحال غرق‌شدنی نمی‌شود.

▫️سرمایه در عمل چیزی را که آن غریبۀ در‌مخاطره نیازمندِ آن است، در اختیار خود دارد. درحالی‌که عموماً اکثر افرادْ تنها مایحتاج اولیۀ خود و خانواده‌شان را در اختیار دارند، نهادها در پیوند با منطق انباشت سرمایه، به‌صورت جمعی، عملاً تمامی مایحتاجی را که افراد در راستای بقا ملزم به تهیۀ آن‌ هستند، در مالکیت خود دارند.

▫️سرمایه مادامی که مبلغ مناسبی را دریافت نکند، غریبۀ درحال غرق‌شدن را در چنگال مرگ رها می‌کند. رویکرد سرمایه، فارغ از اعمال ما، ثابت باقی می‌ماند: زندگی غریبۀ درحال غرق‌شدن به‌قیمت مایحتاج لازمِ‌ِ او برای بقا، نمی‌ارزد. علاوه‌براین، مشارکت سرمایه در نجات این فردْ بسته به امکانِ سود‌بردن از آن است.

▫️این خودِ سرمایه است که «غریبه‌های درحال غرق‌شدن» را خلق می‌کند.

▫️هم‌زمان با تبلیغات خیریه‌ها و نوع‌دوستان ثمربخش درباب شدت و حدّتِ نیاز فقرای جهان به غذاست که سرمایهْ اموری چون مالکیت و کنترل زمین‌های حاصلخیزِ آنان را به چنگ می‌آورد و از آن برای کشت محصولاتی استفاده می‌کند که می‌توان آن‌ها را با بازده بیشتری به جمعیت‌های فقیرتر فروخت.

▫️سرمایهْ سالانه حدود دوتریلیون دلار از «کشورهای درحال‌توسعه» استخراج می‌کند، آن‌هم از طریق مواردی همچون گردش‌های مالی غیرقانونی، انحراف‌های مالیاتی، پرداخت وام‌ها و سیاست‌های تجاری‌ای که به‌سمت طبقۀ جهانی سرمایه‌دار سوگیری مثبت دارد.

▫️طبقۀ سرمایه‌دار به «قدرتمند‌ترین ناجیان» ما بدل گشته‌اند و #فیلسوفان_اخلاق در پشت این ماجرا به حساب‌داران و بازاریابانی برای خیریه‌ها تبدیل شده‌اند.
.

@ebteda_ir
🔺بازتولیدِ مکررِ ایدئولوژیِ #طبقه_متوسط در سینما

فیلم، نشان‌دهنده‌ی طبقه‌ی متوسط است، پس به‌طور طبیعی، ایدئولوژی آن نیز ایدئولوژی طبقه‌ی متوسط است. از آنجا که طبقه‌ی متوسط، امروز در جوامع مختلف غلبه دارد، نگاه خوش‌بینانه و غیرانتقادیِ ساختگی به زندگی، بر ایدئولوژی آن حاکم است. این نگاهِ خوش‌بینانه منجر به باور به دنیای خوبی می‌شود که در آن حتی یک منشیِ اداره، که برای مثال در طبقه‌ی متوسط قرار دارد، می‌تواند با ازدواج با رئیس، به طبقه‌ی بالاتر صعود کند، به همین سادگی. این ایدئولوژی در فیلم پیوسته بازتولید می‌شود.

#آرنولد_هاوزر در کتاب #تاریخ_اجتماعی_هنر
.