🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:

رازهای جهانی عرضه اولیه سهام

👤 دکتر عرفان غفرانی

✍️ عرضه اولیه سهام (که به‌اختصار IPO نیز نامیده می‌شود)، فرآیندی است که در آن یک شرکت خصوصی بخشی از سهام خود را برای اولین بار در بازارهای مالی عرضه می‌کند و به این ترتیب مالکیت بخشی از شرکت به سرمایه‌گذاران و عموم مردم منتقل می‌شود.

✍️ این مرحله، گامی مهم در مسیر رشد و تکامل یک شرکت به شمار می‌آید. از مزایای عرضه اولیه می‌‌‌‌توان به جذب سرمایه‌‌‌‌های عمومی، افزایش اعتبار و شهرت شرکت و تسهیل در دسترسی به منابع مالی اشاره کرد.

✍️ با این حال، عوامل متعددی نیز وجود دارد که موجب عدم‌تمایل مالکان شرکت‌های خصوصی به عرضه اولیه می‌شود. از جمله این عوامل می‌توان به از دست دادن استقلال شرکت، الزام به افشای اطلاعات مالی و مدیریتی، رعایت مقررات پیچیده و مشارکت سرمایه‌‌‌‌گذاران در تصمیم‌گیری‌‌‌های مدیریتی اشاره کرد.

✍️ پس چرا مالکان برخی شرکت های خصوصی در نهایت تصمیم به عرضه اولیه می گیرند؟ نیاز مالی و جذب سرمایه، انگیزه اصلی مالکان شرکت‌ها برای عرضه اولیه نیست؛ بلکه «رونق بازار‌های مالی و شرایط مطلوب آنها»، عامل اصلی است.

✍️ یعنی بسیاری از شرکت‌ها زمانی اقدام به عرضه اولیه می‌کنند که انتظار دارند بازار سهام، شرکت آنها را بالاتر از ارزش واقعی قیمت‌گذاری ‌‌‌کند.

✍️ معمولا اگر مالکان شرکت‌های خصوصی تصور کنند که رکود اقتصادی، تورم یا بحران ارزی افسارگسیخته در آینده نزدیک گریبانگیر اقتصاد کشور خواهد شد، ترجیح می‌دهند از عرضه اولیه خودداری کنند تا شرکتشان را در برابر نوسانات بازار ایمن نگه دارند.

✍️ در سال‌های اخیر، بستر‌های جایگزین متعددی برای جذب سرمایه برای شرکت‌ها ایجاد شده‌اند. برای مثال با گسترش سرمایه‌‌‌‌گذاری‌‌‌های خصوصی (Private Equity ) و خطرپذیر (Venture Capital)، اهمیت جذب سرمایه عمومی از طریق عرضه اولیه کاهش یافته است.

✍️ این روند به شرکت‌‌‌‌ها اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به عرضه عمومی سهام، منابع مالی موردنیاز خود را از طرق دیگر تامین کنند.

✍️ موفقیت عرضه‌های اولیه نشان‌‌‌‌دهنده سلامت اقتصادی و افزایش اعتماد به بازار است که می‌‌‌تواند به رشد اقتصاد و افزایش رقابت کمک کند.

#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #عرضه_اولیه

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir