✔️ در روزنامه امروز می‌خوانید:

🔹 اجاره داغ‌تر از تورم
🔹 سناریوهای روابط ایران و آمریکا
🔹 بورس در دالان سرنوشت‌ساز
🔹 پیدا و پنهان مرک و میرها
🔹 تغییر گسل قیمت خودرو
🔹 صادرات پسته در خط پایان

نسل آینده با چه مصایبی مواجه می‌شود؟
قربانی سیاستمداران

✅ هدا احمدی در گزارشی که با مشورت و راهنمایی دکتر بهرنگ کمالی، عضو هیات علمی دانشگاه خاتم نوشته شده است به این موضوع پرداخته که ناترازهای اقتصادی چه اثری روی نسل آینده می‌گذارد؟


🔹 صاحب‌نظران مسائل کنونی ایران را با عناوینی مانند مشکلات مزمن، بدساخت و بدخیم توصیف کرده‌اند.

🔹برخی چالش‌های بحران‌آفرین، آینده سرزمینی کشور را به مخاطره می‌اندازند و برخی دیگر از چالش‌ها تهدیدهای جدی برای پایداری جامعه به شمار می‌روند.

🔹با این دو معیار و این دو سنجه، ابرچالش‌های کشور را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد: دسته اول، ناترازی‌های اقتصادی و زیست‌محیطی هستند که از آن جمله می‌توان به موضوعات مرتبط با ناترازی انرژی اشاره کرد.

🔹به عقیده مسعود نیلی اقتصاد ما اقتصاد توزیعی است. از منظر اقتصاد سیاسی میان دو پارادایم «بازتوزیع» و «توزیع» تفاوت وجود دارد. دولت‌های رفاه برای اینکه مردم را از رفاه بیشتر برخوردار کنند، باید مالیات بیشتر بگیرند.

🔹 در این پارادایم «بازی مجموع صفر» شکل می‌گیرد به این شکل که اگر فردی چیزی به دست آورد، دیگری چیزی از دست می‌دهد. یعنی در این‌گونه اقتصادها، از بخشی از نسل فعلی مالیات گرفته می‌شود و به بخشی دیگر داده می‌شود.

🔹اما در اقتصاد سیاسی مبتنی بر توزیع منابع در ایران اگرچه بازی مجموع صفر در جریان است اما حق نسل آینده گرفته می‌شود تا نسل فعلی به رفاه برسد.

🔹 این شاید تکان‌دهنده‌ترین رفتاری است که واقعیت همگرایی نسل ما و سیاستمداران پوپولیست این زمانه را عیان می‌کند.

🔹نتیجه آن است که مردم امروز از دولت متوقع و طلبکارند. آنها از دولت انتظار توزیع کیک را دارند. این در حالی است که دیگر دولت هم توان بزرگ کردن کیک را ندارد و بخش خصوصی هم ضعیف مانده و این بخش هم نمی‌تواند کیک را بزرگ کند.

🔹در همین حال، سیاستمداران از توزیع کیک سخن می‌گویند و وعده تقسیم می‌دهند. در حالی که دیگر کیکی برای تقسیم وجود ندارد.

🔹 چیزی که در حال حاضر توزیع می‌شود، سهم این نسل نیست و از سهم نسل‌های آینده است. در حقیقت ما داریم دست در جیب فرزندان خود می‌کنیم.

🔹نسل‌های قدیمی‌تر متهم هستند که رفاه امروزشان را به قیمت مصرف کردن منابع نسل‌های آینده به دست آورده‌اند.

🔹سوال این است که نسل فعلی به کدام منابع نسل‌های آینده هجوم آورده است؟ منابع نفت ‌و گاز که ثروت‌های بین‌نسلی هستند، مهم‌ترین منابعی به شمار می‌روند که توسط نسل‌های قدیمی‌تر به تاراج رفته‌اند.

🔹به عقیده کمالی «بعضی ناترازی‌ها دیگر هیچ‌وقت درست نمی‌شود. به‌طور مثال فرسایش خاک، بخش‌هایی از کشور را به‌طور کامل نابود و غیرقابل سکونت و غیرقابل بهره‌برداری کرده، که این چالش بسیار عمیق‌تر و پایدارتر در این نوع ناترازی‌ها خواهد بود».

🔹 بهرنگ کمالی می‌گوید: «دولت برای راضی نگه داشتن جامعه، منابع آب و خاک را به قیمت ارزان در اختیار مردم می‌گذارد. از آن طرف، سوخت ارزان هم باعث می‌شود که هوای پاک از بین برود و به این ترتیب، منابع تجدیدپذیرمان نابود می‌شود.»

🔹بهرنگ کمالی در کنار ناترازی‌های اقتصادی، از ناترازی جامعه و دولت به عنوان ناترازی بزرگ نام می‌برد و معتقد است: «دولت برای اینکه جامعه را راضی نگه دارد، به زیان نسل‌های آینده به نسل‌های فعلی جایزه می‌دهد. مثلاً قیمت‌ها را سرکوب می‌کند، از صندوق توسعه ملی که متعلق به نسل‌های آینده است، برداشت می‌کند تا حقوق بازنشسته‌ها را بدهد و خلاصه هر کاری می‌کند که نسل فعلی ناراضی نشود.»

منبع: تجارت فردا، شماره ۵۶۹