🔻🔻 نامه بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی امیرکبیر خطاب به وزیر محترم امور خارجه جهت مطالبه از دستگاه دیپلماسی کشور (وزارت امور خارجه)
🔴 بسم الله قاصم الجبارین
جناب آقای حسین امیرعبداللهیان
وزیر محترم خارجه جمهوری اسلامی
با سلام و عرض ادب
بعد گذشت ۶ ماه از حماسه غرورآفرین ۷ اکتبر که بازی منحوس عادیسازی روابط کشورهای اسلامی با رژیم خونخوار و کودککش صهیونیستی را به کلی به هم ریخت و مانع از فراموشی موضوع فلسطین به عنوان مسئله اول جهان اسلام شد، همچنان کشتار و خونریزی در غزه ادامه دارد.
در این ۶ ماه حرکت مقاومت اسلامی فلسطین شجاعانه و البته به بهای خون ۳۲۰۰۰ شهید معادلات اسرائیلی منطقه را برهم زد و دکترین دفاعی، سیاست خارجه و کنش بازیگران منطقه را به قبل و بعد از ۷ اکتبر تقسیم کرد. گرچه شجاعت نیروهای مقاومت ستودنی است اما در مقابل جنبش دانشجویی انقلابی چندان از عملکرد دستگاه دیپلماسی کشور در خصوص ۷ اکتبر خرسند نیست.
بازیگران منطقهای به خوبی توانستند علیرغم شوک بزرگ ۷ اکتبر سیاست خود را به سرعت بروزرسانی کنند و نسبت به صحنه آرایش جدیدی را اتخاد کردند و در صدد رقم زدن نظم جدیدی که مطلوبشان بوده است برآیند. عربستان و امارات بعد از حماسه یمنی دریای سرخ در هدف قرار دادن کشتی های اسرائیلی به سرعت پروژه کریدور زمینی برای تامین کالا رژیم غاصب را اجرا کردند و برنامه پیشینی این طرح را تسریع نمودند، همزمان در کنفرانس کشور های اسلامی ریاکارانه موضع حمایت از فلسطین گرفتند، در حالیکه این کنفرانس به ابتکار ایران شکل گرفته بود و نهایتا نیز در بیانیه نهایی بدون حضور ایران به نمایندگی از کشور های اسلامی موضعی بس سخیف و ریاکارانه اتخاذ کردند.
این کشور ها حتی از تهدیدی که جنایت های رژیم صهیونیستی ایجاد کرده بود برای خود فرصت ساخته اند. به عنوان مثال رژیم ترکیه که تامین کننده صفر تا صد مایحتاج اسرائیل است برای مردم مسلمان و دلسوزِ خود نقش مبارزه با صهیونیست ها را ایفا می کند و متاسفانه دیدگاه مردم غزه و منطقه را تحت تاثیر قرار داده و هدایت افکار عمومی را به سمتی برده اند که خود را دلسوز ترین بازیگر صحنه نشان داده تا پرده ای بر نفاق خود در افکار عمومی بکشند.
🔰 متن کامل نامه
🔴 بسم الله قاصم الجبارین
جناب آقای حسین امیرعبداللهیان
وزیر محترم خارجه جمهوری اسلامی
با سلام و عرض ادب
بعد گذشت ۶ ماه از حماسه غرورآفرین ۷ اکتبر که بازی منحوس عادیسازی روابط کشورهای اسلامی با رژیم خونخوار و کودککش صهیونیستی را به کلی به هم ریخت و مانع از فراموشی موضوع فلسطین به عنوان مسئله اول جهان اسلام شد، همچنان کشتار و خونریزی در غزه ادامه دارد.
در این ۶ ماه حرکت مقاومت اسلامی فلسطین شجاعانه و البته به بهای خون ۳۲۰۰۰ شهید معادلات اسرائیلی منطقه را برهم زد و دکترین دفاعی، سیاست خارجه و کنش بازیگران منطقه را به قبل و بعد از ۷ اکتبر تقسیم کرد. گرچه شجاعت نیروهای مقاومت ستودنی است اما در مقابل جنبش دانشجویی انقلابی چندان از عملکرد دستگاه دیپلماسی کشور در خصوص ۷ اکتبر خرسند نیست.
بازیگران منطقهای به خوبی توانستند علیرغم شوک بزرگ ۷ اکتبر سیاست خود را به سرعت بروزرسانی کنند و نسبت به صحنه آرایش جدیدی را اتخاد کردند و در صدد رقم زدن نظم جدیدی که مطلوبشان بوده است برآیند. عربستان و امارات بعد از حماسه یمنی دریای سرخ در هدف قرار دادن کشتی های اسرائیلی به سرعت پروژه کریدور زمینی برای تامین کالا رژیم غاصب را اجرا کردند و برنامه پیشینی این طرح را تسریع نمودند، همزمان در کنفرانس کشور های اسلامی ریاکارانه موضع حمایت از فلسطین گرفتند، در حالیکه این کنفرانس به ابتکار ایران شکل گرفته بود و نهایتا نیز در بیانیه نهایی بدون حضور ایران به نمایندگی از کشور های اسلامی موضعی بس سخیف و ریاکارانه اتخاذ کردند.
این کشور ها حتی از تهدیدی که جنایت های رژیم صهیونیستی ایجاد کرده بود برای خود فرصت ساخته اند. به عنوان مثال رژیم ترکیه که تامین کننده صفر تا صد مایحتاج اسرائیل است برای مردم مسلمان و دلسوزِ خود نقش مبارزه با صهیونیست ها را ایفا می کند و متاسفانه دیدگاه مردم غزه و منطقه را تحت تاثیر قرار داده و هدایت افکار عمومی را به سمتی برده اند که خود را دلسوز ترین بازیگر صحنه نشان داده تا پرده ای بر نفاق خود در افکار عمومی بکشند.
🔰 متن کامل نامه
Telegraph
نامه مطالبه از دستگاه دیپلماسی کشور(وزارت امور خارجه)
بسم الله القاصم الجبارین جناب آقای حسین امیرعبداللهیان وزیر محترم خارجه جمهوری اسلامی با سلام و عرض ادب 🔸️بعد گذشت ۶ ماه از حماسه غرورآفرین ۷اکتبر که بازی منحوس عادیسازی روابط کشورهای اسلامی با رژیم خونخوار و کودککش صهیونیستی را به کلی به هم ریخت و مانع…
ریسمان 3.pdf
697 KB
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔰 کارگروه مبارزه با فساد و تبعیض بسیج امیرکبیر تقدیم میکند:
❗️به نظرتون سه از هفت بزرگتره!؟
🔹 فیلمی که در صحن دانشگاه ضبط شد برای اینکه بتواند عدالت آموزشی را نشان دهد.
🔸 واقعیت جامعه را حس کنید؛ اینجا امیرکبیر است
برای دیدن ویدئو کلیک کنید
#کارگروه_مبارزه_با_فساد_و_تبعیض
🆔 @basijaut
❗️به نظرتون سه از هفت بزرگتره!؟
🔹 فیلمی که در صحن دانشگاه ضبط شد برای اینکه بتواند عدالت آموزشی را نشان دهد.
🔸 واقعیت جامعه را حس کنید؛ اینجا امیرکبیر است
برای دیدن ویدئو کلیک کنید
#کارگروه_مبارزه_با_فساد_و_تبعیض
🆔 @basijaut
🔰 وعده صادق
🔹تجمع دانشجویی در حمایت از مجازات رژیم خبیث صهیونیستی بدست دلاور مردان ایران اسلامی
🗓 یکشنبه، ۲۶ فروردینماه
⏱ بعد از نماز ظهر و عصر
📌 مقابل مزار شهدای دانشگاه صنعتی امیرکبیر
@basijaut
🔹تجمع دانشجویی در حمایت از مجازات رژیم خبیث صهیونیستی بدست دلاور مردان ایران اسلامی
🗓 یکشنبه، ۲۶ فروردینماه
⏱ بعد از نماز ظهر و عصر
📌 مقابل مزار شهدای دانشگاه صنعتی امیرکبیر
@basijaut
🔻🔻بیانیه جبهه انقلاب دانشگاه صنعتی امیرکبیر در حمایت از حمله موشکی به اراضی اسرائیل
بسم الله الرحمن الرحیم.
إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ
🔹️ در دوران پس از ۷ اکتبر و ماجرای طوفان الاقصی، رژیم سفاک صهیونیستی با اقدامات مذبوحانه خود قصد در تضعیف اراده ملت مقاومت داشت، تا در آخرین اقدام خود در حمله به سفارت و کنسولگری جمهوری اسلامی ایران منجر به شهادت مردان پاک این سرزمین شد. اما پس از آن، فریاد های انتقام ملت ایران که برخواسته از روح ذلت ناپذیر این ملت بود، تبدیل به سوخت صد ها موشک و پهپاد نیروی هوافضای سپاه جمهوری اسلامی ایران شد، سیلی و مشت محکمی را بر دهان جنایتگران زد، تا بار دیگر دست از پا خطا نکرده و جرات روریارویی با سپاهیان اسلام را به خود ندهند.
🔸️ ما دانشگاهیان دانشگاه صنعتی امیرکبیر نیز با آرزوی نابودی رژیم اشغالگر و آزادی کامل قدس شریف و پایان جنایت ها بر علیه ملت مظلوم و مقتدر فلسطین، حمایت قطعی و کامل خود را از این اقدام شجاعانه و حساب شده نیروی های نظامی و تصمیم گیران این پاسخ مقتدرانه، اعلام میداریم و همچنین تاکید میکنیم که آرمان فلسطین و مسئله قدس کلید ظهور حضرت بقیه الله الاعظم است که با نابودی رژیم منحوس اسرائیل رقم خواهد خورد، انشالله.
▫️ متن کامل بیانیه
@basijaut
بسم الله الرحمن الرحیم.
إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ
🔹️ در دوران پس از ۷ اکتبر و ماجرای طوفان الاقصی، رژیم سفاک صهیونیستی با اقدامات مذبوحانه خود قصد در تضعیف اراده ملت مقاومت داشت، تا در آخرین اقدام خود در حمله به سفارت و کنسولگری جمهوری اسلامی ایران منجر به شهادت مردان پاک این سرزمین شد. اما پس از آن، فریاد های انتقام ملت ایران که برخواسته از روح ذلت ناپذیر این ملت بود، تبدیل به سوخت صد ها موشک و پهپاد نیروی هوافضای سپاه جمهوری اسلامی ایران شد، سیلی و مشت محکمی را بر دهان جنایتگران زد، تا بار دیگر دست از پا خطا نکرده و جرات روریارویی با سپاهیان اسلام را به خود ندهند.
🔸️ ما دانشگاهیان دانشگاه صنعتی امیرکبیر نیز با آرزوی نابودی رژیم اشغالگر و آزادی کامل قدس شریف و پایان جنایت ها بر علیه ملت مظلوم و مقتدر فلسطین، حمایت قطعی و کامل خود را از این اقدام شجاعانه و حساب شده نیروی های نظامی و تصمیم گیران این پاسخ مقتدرانه، اعلام میداریم و همچنین تاکید میکنیم که آرمان فلسطین و مسئله قدس کلید ظهور حضرت بقیه الله الاعظم است که با نابودی رژیم منحوس اسرائیل رقم خواهد خورد، انشالله.
▫️ متن کامل بیانیه
@basijaut
Telegraph
بیانیه جبهه انقلاب دانشگاه صنعتی امیرکبیر در حمایت از حمله موشکی به اراضی اسرائیل
بسم الله الرحمن الرحیم. إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ در دوران پس از ۷ اکتبر و ماجرای طوفان الاقصی، رژیم صفاک صهیونیستی با اقدامات مذبوحانه خود قصد در تضعیف اراده ملت مقاومت داشت، تا در آخرین اقدام خود در حمله به سفارت و کنسولگری جمهوری اسلامی ایران…
🔰 احیای پارلمان
🔹با گذشت یک ماه از انتخابات مجلس دوازدهم و بررسی نتایج آن، در موقف بعد از شکست نسبی کارزار های دستساز خارج شده از اندیشکده های صهیونیستی_آمریکایی و تحمیلی توسط لمپن های لیبرال مسلک داخلی شاید بهتر باشد اکنون مسئله مشارکت(نه در معنای صرف آمار انتخاباتی بلکه در رابطه دو طرفه پیشبرد مردمی حاکمیت و میدان یافتن نقش مردم در نظام) از بعد ساختاری مورد بررسی قرار گیرد.
🔸اینکه کاهش مشارکت مردم در انتخابات ها و فراتر از آن بیحسی عموم جامعه نسبت به عرصه سیاست رسمی کشور در کنار سوق یافتن انرژی منتقدانه نخبگان و مردم به سمت نقد بدون گفتار ایجابی و ترسیم افق که کنشگران سیاسی را به تنزهطلبی از عرصه واداشته است، چه عواملی می تواند داشته باشد خود حدیث مفصلیست اما این ضایعه که به بیشکل شدن صحنه انجامیده است به واقع مسئله اصلی سپهر سیاست کشور است.
🔹دلایل مختلفی را می توان برشمرد اما بخشی از علت را باید معطوف به نقش پارلمان در کلان سیاسی جمهوری اسلامی ایران دانست. پارلمانی که امام(ره) آن را راس امور می داند اساسا نهادی سیاسی است که حامل کلانایده ای برای یک کلیت در کشور است تا بتواند نقش "نمایندگی" خود را ایفا کند. در این نقطه اهمیت قانونگذاری و تصمیمگیری می تواند نیروهای اجتماعی_سیاسی را برای مشارکت در ساخت یک افق سیاسی و طرحی برای آینده برانگیخته کند.
🔸احتمالا چیزی که بیش از هرچیز در دو سال گذشته شنیده ایم بیایدگی دولت(با نگاهی کلان تر کلیت عرصه سیاسی کشور) بوده است و در این مطلب قصد نداریم به چنین موضوعی بپردازیم؛ اما فراتر از بیایدگی کنشگران نیرویی است که اساسا سعی در تهی ساختن نهادهای سیاسی از امرسیاسی و تقلیل تکنوکراتمابانه کلانمسائل کشور به امر اداره و تمشیت امور است(در اینجا مفهوم سیاسی بودن نگاه کلان و حامل افقی برای آینده است که طبیعتا واجد نزاع هایی فراتر از اداره امور است و در نقطه مقابل دید منقطع تعریف می شود) . منقطع انگاشتن مسائل جامعه و دید فاقد بصیرت سیاسی باعث عدم فهم جامعه توسط تصمیمگیران و انقطاع از واقعیت درهمتنیده صحنه می شود.
🔸جناح های مختلف در فضای سیاسی دلیل این اتفاق را با انسداد توضیح می دهند اما شاید پاسخ به مسئله روند غیر سیاسی شدن نهاد مجلس، منطقهای و اجرایی شدن به جای دید ملی و قانونگذار، خارج شدن از جایگاه تصمیمگیری برای کلان کشور(چه از طریق ایجاد نهادهای موازی و چه به خاطر ساختارهای درونی ناکارآمد در زمانهای که تحولات و تصمیمگیری های سخت منتظر اصلاح ساختار نمی مانند و چه به خاطر کوتاهقد شدن نمایندگان) و ... بسیار پیشینیتر و مبنایی تر می نمایند.
🔹در مجموع پارلمان کنونی نه به لحاظ ساختار داخلی، چه در کلان نظام و چه از جهت جریان حاکم در مجلس توانایی قرارگیری در راس امور را ندارد. جریان حاکمی که غایت مجلس را به اداره و حتی دخالت در اجرا تقلیل دادند و بدنه ای که عمدتا ناحیهای و بخشی عمل می کنند و نه ملی و کلان!
🔸در متن های بعدی به تفصیل در رابطه با احیای پارلمان سخن خواهیم گفت.
🆔 @basijaut
🔹با گذشت یک ماه از انتخابات مجلس دوازدهم و بررسی نتایج آن، در موقف بعد از شکست نسبی کارزار های دستساز خارج شده از اندیشکده های صهیونیستی_آمریکایی و تحمیلی توسط لمپن های لیبرال مسلک داخلی شاید بهتر باشد اکنون مسئله مشارکت(نه در معنای صرف آمار انتخاباتی بلکه در رابطه دو طرفه پیشبرد مردمی حاکمیت و میدان یافتن نقش مردم در نظام) از بعد ساختاری مورد بررسی قرار گیرد.
🔸اینکه کاهش مشارکت مردم در انتخابات ها و فراتر از آن بیحسی عموم جامعه نسبت به عرصه سیاست رسمی کشور در کنار سوق یافتن انرژی منتقدانه نخبگان و مردم به سمت نقد بدون گفتار ایجابی و ترسیم افق که کنشگران سیاسی را به تنزهطلبی از عرصه واداشته است، چه عواملی می تواند داشته باشد خود حدیث مفصلیست اما این ضایعه که به بیشکل شدن صحنه انجامیده است به واقع مسئله اصلی سپهر سیاست کشور است.
🔹دلایل مختلفی را می توان برشمرد اما بخشی از علت را باید معطوف به نقش پارلمان در کلان سیاسی جمهوری اسلامی ایران دانست. پارلمانی که امام(ره) آن را راس امور می داند اساسا نهادی سیاسی است که حامل کلانایده ای برای یک کلیت در کشور است تا بتواند نقش "نمایندگی" خود را ایفا کند. در این نقطه اهمیت قانونگذاری و تصمیمگیری می تواند نیروهای اجتماعی_سیاسی را برای مشارکت در ساخت یک افق سیاسی و طرحی برای آینده برانگیخته کند.
🔸احتمالا چیزی که بیش از هرچیز در دو سال گذشته شنیده ایم بیایدگی دولت(با نگاهی کلان تر کلیت عرصه سیاسی کشور) بوده است و در این مطلب قصد نداریم به چنین موضوعی بپردازیم؛ اما فراتر از بیایدگی کنشگران نیرویی است که اساسا سعی در تهی ساختن نهادهای سیاسی از امرسیاسی و تقلیل تکنوکراتمابانه کلانمسائل کشور به امر اداره و تمشیت امور است(در اینجا مفهوم سیاسی بودن نگاه کلان و حامل افقی برای آینده است که طبیعتا واجد نزاع هایی فراتر از اداره امور است و در نقطه مقابل دید منقطع تعریف می شود) . منقطع انگاشتن مسائل جامعه و دید فاقد بصیرت سیاسی باعث عدم فهم جامعه توسط تصمیمگیران و انقطاع از واقعیت درهمتنیده صحنه می شود.
🔸جناح های مختلف در فضای سیاسی دلیل این اتفاق را با انسداد توضیح می دهند اما شاید پاسخ به مسئله روند غیر سیاسی شدن نهاد مجلس، منطقهای و اجرایی شدن به جای دید ملی و قانونگذار، خارج شدن از جایگاه تصمیمگیری برای کلان کشور(چه از طریق ایجاد نهادهای موازی و چه به خاطر ساختارهای درونی ناکارآمد در زمانهای که تحولات و تصمیمگیری های سخت منتظر اصلاح ساختار نمی مانند و چه به خاطر کوتاهقد شدن نمایندگان) و ... بسیار پیشینیتر و مبنایی تر می نمایند.
🔹در مجموع پارلمان کنونی نه به لحاظ ساختار داخلی، چه در کلان نظام و چه از جهت جریان حاکم در مجلس توانایی قرارگیری در راس امور را ندارد. جریان حاکمی که غایت مجلس را به اداره و حتی دخالت در اجرا تقلیل دادند و بدنه ای که عمدتا ناحیهای و بخشی عمل می کنند و نه ملی و کلان!
🔸در متن های بعدی به تفصیل در رابطه با احیای پارلمان سخن خواهیم گفت.
🆔 @basijaut
به پایان ماجرا نزدیک میشوید
🔸️ نصب پارچه نوشته به مناسبت حمله غرور آفرین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به اسرائیل بر سردر دانشگاه صنعتی امیرکبیر
#عملیات_وعده_صادق
🆔 @basijaut
🔸️ نصب پارچه نوشته به مناسبت حمله غرور آفرین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به اسرائیل بر سردر دانشگاه صنعتی امیرکبیر
#عملیات_وعده_صادق
🆔 @basijaut
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔰 حمله هیمنه شکن
🔸️گزارش تصویری تجمع دانشگاهیان دانشگاه صنعتی امیرکبیر به مناسبت عملیات تاریخی وعده صادق
🔹️در محل مزار شهدای دانشگاه
#به_پایان_ماجرا_نزدیک_میشوید
🆔️ @basijaut
🔸️گزارش تصویری تجمع دانشگاهیان دانشگاه صنعتی امیرکبیر به مناسبت عملیات تاریخی وعده صادق
🔹️در محل مزار شهدای دانشگاه
#به_پایان_ماجرا_نزدیک_میشوید
🆔️ @basijaut
🔰 احیای پارلمان
(قسمت دوم)
🔸در متن پیشین اشاره ای به عوامل تهی شدن مجلس از امر سیاسی و جریانی شد و در این متن قصد داریم به تفصیل این دلایل را شرح دهیم.
ساختار داخلی مجلس:
🔹یکی از دلایل توجیهکننده برای ایجاد نهادهای موازی برای امر تصمیمگیری و تقنین در کشور، ساختار داخلی مجلس بوده است.
دلیلی که باعث تشکیل شورای هماهنگی سران سه قوه گردید، عدم پویایی، سرعت عمل پایین و منقطع بودن مجلس از واقعیات بود که به قول رئیس جمهور وقت در زمان جنگ اقتصادی حاکمیت نمی توانست تصمیمات مهم را به آن بسپارد.
🔸از آنجا که تحولات کشور منتظر اصلاح ساختار مجلس نمیماند طبیعتا ناکارآمدی مکانیسم داخلی مجلس به حذف این نهاد از تصمیمگیری های کلان می انجامد و آن را اخته می سازد.
ساختاری که اگر بخواهد یک تصمیم مهم در کشور(بسیار فراتر از قانون چک و حقوق سربازی) بگیرد با موانع مختلفی مواجه خواهد شد که با توجه به خلا های پروتکل های داخلی، نظارت های حجیم و ... می تواند سالها تطویل شود.
🔹در جریان مصوبه مولدسازی اموال دولتی، گرانی بنزین سال ۹۸ و شورای عالی کرونا با بعضی استدلال های درست تصمیمگیری از جریان مجلس خارج گشت و با جایگزین نادرست یعنی نهاد های موازی اصلاح گشت.
نهاد های موازی:
🔸شاید بتوان رابطه ناکارآمدی ساختاری مجلس و تشکیل نهادهای موازی را به قضیه معروف مرغ و تخم مرغ تشبیه کرد.
🔹نهادهای موازی مثل شورای سران سه قوه که برای پوشش خلا ناکارآمدی مجلس ایجاد شدند(البته با نگاه خوشبینانه) اما در مجموع به ناکارآمد تر شدن مجلس انجامیده اند.
🔸وقتی حوزه تصمیمگیری و تقنین مجلس توسط نهادهایی که احتمالا سرعت عمل بیشتری دارند تقسیم میشود عملا گویا پارلمان از جایگاه سیاسی بودن و تصمیمگیری در کشور خارج شده است. هرچه این ساحت های تقسیم شده بیشتر شود، مجلس نحیف تر خواهد شد و به حذف از تصمیمگیری های مهم نزدیک تر می شود.
تفکر حاکم: تمشیت امور
🔹کلان تر از مشکلاتی که ساختار می تواند برای خارج شدن مجلس از جایگاه یک نهاد سیاسی ایجاد کند، فضای حاکم برمجلس مخصوصا در دوره های اخیر است.
🔹وقتی صرف اداره کردن و گفتار کارآمدی به عنوان راه حل اصلی مسائل کشور در یک نهاد سیاسی حاکم میشود، طرح های خروجی از این نهاد نمی تواند حامل یک ایده و افق برای کشور باشد و فراتر از آن هر زمان طرحی حول یک ایده نزاعی جدی ایجاد کند چنین مجلسی از پیشبردن آن هراس دارد و چنین طرح هایی به ثمر نمی نشینند.
🔸طرح صیانت، لایحه عفاف و حجاب و چند طرح دیگر از این جنس فارغ از آنکه چقدر مطلوب هستند اما حامل نوعی از ایده (هرچند اشتباه) از جانب بخش خاصی از مجلس برای کشور بودند، اما پرونده آنها نه به طور کامل بسته شده و نه به تصویب و اجرای کامل رسیده اند. پرونده هایی که تعیین و تکلیف نشدن آنها صرفا جامعه را در بلاتکلیفی نگاه می دارد.
🔹این رویکرد مسائل کشور را حل نمی کند و صرفا به حدی روند طرح های ناظر به آن را طولانی می سازد که وضع موجود حفظ شود. برای همین امر است که مجلسِ تمشیت نمی تواند(یا نمی خواهد) با مسائل واقعی کشور مماس شود و این موضوع اگر هم توسط مردم با این صورتبندی فهم نشود، حس خواهد شد. نهادی که توانایی حل مسائل واقعی و حتی نزدیک شدن به آن را نداشته باشد نمی تواند سیاسی باشد و مردم نیز نسبت به آن حسی نخواهند گرفت. خواه خرده موضوعاتی چون قانون چک نیز حل شود.
🔸مجلسِ تمشیت با نگاه تکنوکرات فرض را بر این گذاشته است که باید همه را راضی نگاه دارد و این با کارآمدی در طرح های خدماتی ممکن می شود(و حتی همین هدف نیز به خاطر دور بودن از مسائل واقعی احصا نخواهد شد)
🔹اما مسائل واقعی در کشور جریان دارد و عقب افتادن مجلس(و تمام نهادها) جامعه را نسبت به کارآمدی این نهاد دچار تشکیک خواهد کرد. اگر برای مسائل در جامعه تصمیمگیری نشود و صرفا به تطویل برای حل آنها امید ببندیم، گسل های اجتماعی پررنگ تر خواهند شد و گویی در یک میدان مبارزه دست از مبارزه کشیده ایم و منتظر وارد آمدن ضربات رقیب مانده ایم.
دشمنان چه در جنگ اقتصادی و چه در جنگ فرهنگی از بیموضع بودن نهادهای مختلف تصمیمگیر از جمله مجلس برای وارد کردن ضربات متعدد استفاده خواهند کرد و تحولات منتظر هیچ نهادی نخواهد ماند.
🆔 @basijaut
(قسمت دوم)
🔸در متن پیشین اشاره ای به عوامل تهی شدن مجلس از امر سیاسی و جریانی شد و در این متن قصد داریم به تفصیل این دلایل را شرح دهیم.
ساختار داخلی مجلس:
🔹یکی از دلایل توجیهکننده برای ایجاد نهادهای موازی برای امر تصمیمگیری و تقنین در کشور، ساختار داخلی مجلس بوده است.
دلیلی که باعث تشکیل شورای هماهنگی سران سه قوه گردید، عدم پویایی، سرعت عمل پایین و منقطع بودن مجلس از واقعیات بود که به قول رئیس جمهور وقت در زمان جنگ اقتصادی حاکمیت نمی توانست تصمیمات مهم را به آن بسپارد.
🔸از آنجا که تحولات کشور منتظر اصلاح ساختار مجلس نمیماند طبیعتا ناکارآمدی مکانیسم داخلی مجلس به حذف این نهاد از تصمیمگیری های کلان می انجامد و آن را اخته می سازد.
ساختاری که اگر بخواهد یک تصمیم مهم در کشور(بسیار فراتر از قانون چک و حقوق سربازی) بگیرد با موانع مختلفی مواجه خواهد شد که با توجه به خلا های پروتکل های داخلی، نظارت های حجیم و ... می تواند سالها تطویل شود.
🔹در جریان مصوبه مولدسازی اموال دولتی، گرانی بنزین سال ۹۸ و شورای عالی کرونا با بعضی استدلال های درست تصمیمگیری از جریان مجلس خارج گشت و با جایگزین نادرست یعنی نهاد های موازی اصلاح گشت.
نهاد های موازی:
🔸شاید بتوان رابطه ناکارآمدی ساختاری مجلس و تشکیل نهادهای موازی را به قضیه معروف مرغ و تخم مرغ تشبیه کرد.
🔹نهادهای موازی مثل شورای سران سه قوه که برای پوشش خلا ناکارآمدی مجلس ایجاد شدند(البته با نگاه خوشبینانه) اما در مجموع به ناکارآمد تر شدن مجلس انجامیده اند.
🔸وقتی حوزه تصمیمگیری و تقنین مجلس توسط نهادهایی که احتمالا سرعت عمل بیشتری دارند تقسیم میشود عملا گویا پارلمان از جایگاه سیاسی بودن و تصمیمگیری در کشور خارج شده است. هرچه این ساحت های تقسیم شده بیشتر شود، مجلس نحیف تر خواهد شد و به حذف از تصمیمگیری های مهم نزدیک تر می شود.
تفکر حاکم: تمشیت امور
🔹کلان تر از مشکلاتی که ساختار می تواند برای خارج شدن مجلس از جایگاه یک نهاد سیاسی ایجاد کند، فضای حاکم برمجلس مخصوصا در دوره های اخیر است.
🔹وقتی صرف اداره کردن و گفتار کارآمدی به عنوان راه حل اصلی مسائل کشور در یک نهاد سیاسی حاکم میشود، طرح های خروجی از این نهاد نمی تواند حامل یک ایده و افق برای کشور باشد و فراتر از آن هر زمان طرحی حول یک ایده نزاعی جدی ایجاد کند چنین مجلسی از پیشبردن آن هراس دارد و چنین طرح هایی به ثمر نمی نشینند.
🔸طرح صیانت، لایحه عفاف و حجاب و چند طرح دیگر از این جنس فارغ از آنکه چقدر مطلوب هستند اما حامل نوعی از ایده (هرچند اشتباه) از جانب بخش خاصی از مجلس برای کشور بودند، اما پرونده آنها نه به طور کامل بسته شده و نه به تصویب و اجرای کامل رسیده اند. پرونده هایی که تعیین و تکلیف نشدن آنها صرفا جامعه را در بلاتکلیفی نگاه می دارد.
🔹این رویکرد مسائل کشور را حل نمی کند و صرفا به حدی روند طرح های ناظر به آن را طولانی می سازد که وضع موجود حفظ شود. برای همین امر است که مجلسِ تمشیت نمی تواند(یا نمی خواهد) با مسائل واقعی کشور مماس شود و این موضوع اگر هم توسط مردم با این صورتبندی فهم نشود، حس خواهد شد. نهادی که توانایی حل مسائل واقعی و حتی نزدیک شدن به آن را نداشته باشد نمی تواند سیاسی باشد و مردم نیز نسبت به آن حسی نخواهند گرفت. خواه خرده موضوعاتی چون قانون چک نیز حل شود.
🔸مجلسِ تمشیت با نگاه تکنوکرات فرض را بر این گذاشته است که باید همه را راضی نگاه دارد و این با کارآمدی در طرح های خدماتی ممکن می شود(و حتی همین هدف نیز به خاطر دور بودن از مسائل واقعی احصا نخواهد شد)
🔹اما مسائل واقعی در کشور جریان دارد و عقب افتادن مجلس(و تمام نهادها) جامعه را نسبت به کارآمدی این نهاد دچار تشکیک خواهد کرد. اگر برای مسائل در جامعه تصمیمگیری نشود و صرفا به تطویل برای حل آنها امید ببندیم، گسل های اجتماعی پررنگ تر خواهند شد و گویی در یک میدان مبارزه دست از مبارزه کشیده ایم و منتظر وارد آمدن ضربات رقیب مانده ایم.
دشمنان چه در جنگ اقتصادی و چه در جنگ فرهنگی از بیموضع بودن نهادهای مختلف تصمیمگیر از جمله مجلس برای وارد کردن ضربات متعدد استفاده خواهند کرد و تحولات منتظر هیچ نهادی نخواهد ماند.
🆔 @basijaut