#شرم_نامه :
چندى پيش دوستى گرامى گفت؛ اينكه ما براى آزادى، دموكراسى و ايران فردا هزينه اى نميدهيم به كنار، اما چقدر قدردانِ مجاهدت هاى انديشمندان مبارز زمانه خود هستيم؟
چند درصد از ما مردم به جاى بازيگران و خوانندگان يا بهتر بگويم اين سلبريتى هاى خوشگذران، از حال و روز فعالان مدنى و سياسى در زندان ها نظير؛
نرگس محمدى(نايب رييس كانون حقوق بشر)، نسرين ستوده(وكيل زندانيان سياسى)، دكتر فرهاد ميثمى و امثالهم خبر داريم يا اصلاً مى شناسيم؟ حال بگذريم كه عده اى آنطرف آب ها در تعطيلات هميشگى با خرج مامى! يا دولتهاى بيگانه به خيال واهى خود در حال مبارزه با حكومت استبدادى هستند! بدون آنكه حتى حاضر به پذيرش هزينه قدم نهادن در خاك ايران باشند، چرا كه بديهى است حتى تحمل يك چٓك و ساعتى بازداشت را ندارند و از سايه خود در هراسند. اما شوربختانه برخى هموطنان ساده دل عزيزمان ، اين #دون_كيشوت_ها (پهلوان پنبه ها) را منجى ايران مي پندارند!
پس از آن گفتگو، يكى دو روزى در انديشه خود با كاستى هاى خويش در نزاع بودم و مثلاً قياس كوتاه مدت زندانى برادرم در سال ٨٨ و آنچه بر ما گذشت در قبال كوهى از رنج متحمل شده اين قهرمانان واقعى كه تمام زندگى شان به محروميت از همسر، فرزند و خانواده تا بيمارى هاى سنگين در زندان و لحظه اى چشم مصادره شده دكتر عليرضا رجايى و غيره گذشت ... در همين احوال بودم كه دل نوشتهِ زيباى مصطفی محب‌کیا را خواندم. ضمن برداشتن كلاه به احترام تمامى ايثارگران راه آزادى، اين يادداشت در وصف بزرگ مردِ فهيم، كيوان صمیمی تقديم ميشود:
/سعيد نعمت زاده/

➖➖➖➖➖➖👇🏼

📝جهان پر شرر كن ...

🔴 کارگران و دانشجویان را در آن خلوتگاه سرد بهارستان تنها نگذاشت

✍🏻مصطفی محب‌کیا

شوری در سر و آتشی در دل دارد که جوانی را شرمسار وجودش می‌کند... جوانان را توان پا به پایش دویدن نیست...
قلندر وار پای آرمانش ایستاده است...
پای خَلقش و دردهای خلقش پایمردی می‌کند...
سوسیالیسم‌اش را اینگونه معنا بخشیده که بیش از همه به خود سخت بگیرد و در حریم خصوصی کم‌مصرف‌ترین و در ساحت اجتماعی پر هزینه‌ترین(پرخطرترین) زندگی را برگزیند.

وقتی شنید که قرار است کارگران این سرزمین، این فردوستان فراموش شده در فروچاله‌های مخوف سیاست‌ و دنائت، می‌خواهند خشم نجیب و فریاد اصیل خود را به عرصه خیابان بیاورند، بی‌تاب بود.
از اینکه بی‌تفاوت باشد، از اینکه کناره بگیرد، از اینکه به حفاظت(محافظه‌کاری) کسوت روشنفکری‌اش دچار شود، از اینکه سبقه و کوله‌بارِ پُر و پیمان مبارزاتی‌اش وی را خود بسنده کند، سخت معذب و بیمناک بود ...
دوست و آشنا را به مشورت می‌گرفت که چه کند؟ اما دست آخر همان کرد که از او انتظار می‌رفت. هفتاد ساله بود اما دچار هفتاد سالگی نشد.
کارگران و دانشجویان را در آن خلوتگاه سرد بهارستان تنها نگذاشت. گیوه‌ی همیشگی‌اش را ورکشید و پا به خیابان گذارد. با آنکه می‌دانست باز هم هزینه و خطر و هیمنه‌ی قداره‌بندان حاکمیت در پیش است... رفت... که هستی محل رفتن است، چه آنها که ماندند خطرِ "بی خطر زیستن" و "بی صدا گندیدن" در کمین شان است ...

عمو کیوان، جهان پر شرر كن ...

📌کیوان صمیمی سردبیر مجله وزين ایران فردا روز ۹۸/۲/۱۱ در تجمع کارگران در مقابل مجلس بمناسبت روز جهانی کارگر به همراه جمعی از کارگران و دانشجویان بازداشت شد.

@andishepouya
https://up.upinja.com/y3i5m.jpeg

#پيرو_سخنان_اخير_على_دايى

💢تصويری از مدير جنجالی باشگاه سايپا ونيروی رسمي سپاه

غفور درجزی دولق، نيروي رسمي سپاه پاسداران که با نام های مستعار گوناگون پست های مدیریتی مختلفی را با حمايت فرماندهان سپاه دردست داشته و اکنون نیز با نام جعلی «مصطفی مدبر» مدیرعامل باشگاه ورزشی «سایپا» است؛
غفور درجزی دولق، با نام «امیر منصور بزرگیان اصل» سال ها به عنوان دیپلمات در وزارت خارجه ی جمهوری اسلامی فعالیت امنیتی داشته و از جمله در قتل عبدالرحمان قاسملو و یارانش در وین در سال ۱۳۶۸ و نیز در قتل محمدحسین نقدی در رم در سال ۱۳۷۱ دست داشته است.

@andishepouya1

‍ 🌙 ماه رمضان در زمانه قاجار

🌾به جز مقدسینی که قبل از افطار راهی مسجد می‌شدند و آنها که دم صبح هم همین کار را می‌کردند، دسته سومی هم بودند که شب را به قمار صبح می‌کردند و می‌گفتند اگر به این سرگرمی مشغول نشوند، ناچارند بخوابند و روز دیگر خواب نمی‌روند و روزه برای آنها مشکل خواهد شد.

این دسته بیشتر اعیان زادگان بودند ولی در هر حال روزه را می گرفتند، چون اگر نمی‌گرفتند،درخانه خودشان هم، جا نداشتند.

🍃مرحوم «احمد منشور» می‌گفت با «برادرم موقر»در مجلس قمار تا صبح مشغول شدیم چون به سحری نرسیدیم روزه را خورده بعد به منزل آمدیم خبر روزه خوری ما زودتر از خودمان به منزل رسیده بود همینکه وارد شدیم مادرم از ما رو (حجاب)گرفت. چند روز با ما مثل جذامی‌ها رفتار می‌کردند قدغن شده بود نوکرها به ما نزدیک شوند. غذایی اگر می‌آوردند، در اتاق می‌گذاشتد و فرار می‌کردند. ظرف‌های غذای مارا علی حده در حضور ما کنار حوض، خاک‌مال می‌کردند تا بالاخره با وساطت برادر بزرگتر ما را توبه دادند و دوباره به عضویت خانه پذیرفتند.

🌱برای خوردن روزه نیاز بود که طبیبی تصدیق مرض بدهد، اطبای آن دوره حتا اطبای یهودی ولو برای روزه خوری هم احترام تصدیق خود را داشتند و تصدیق دروغ نمی‌دادند.

🌿محال بود وقت افطار صدای فقیری از کوچه بلند شود و چندین نفر داوطلب به سمتش نروند ... در اين ماه کار تعطیل می‌شد و مردم به عبادت مشغول می‌شدند . طلبکار،
سروقت بدهکار نمی‌رفت . ادارات دولتی باز بود اما کسی مراجعه نمی‌کرد. مرافعه شرعی در دفتر علما متوقف می‌شد . محصلین دیوانی" كارمندهاى دولتى " به سراغ مطالبه بدهکاری نمی‌رفتند.

☘️در خانه‌ها کسی به نوکرها امر و نهی نمی‌کرد. اگر بنایی نیمه‌تمام بود صاحب کار، بیش از نصفِ روز کار نمی‌کشید اما اجرت يك روز کامل را میداد . خلاصه اینکه مردم در همه چیز رعایت یکدیگر را می‌کردند.

شرح زندگانی من
تاریخ اجتماعی و اداری دوره قاجاریه
جلداول-نشر هرمس
#عبدالله_مستوفی

@andishepouya1

#معرفى_بانوى_ورزشكار_ايرانى

🥊 پیروزی دختر بوکسور ایرانی 🇮🇷

#صدف_خادم در اولین مسابقه رسمی خود موفق شد حریف فرانسوی را در شهر رویان #فرانسه با حضور وزیر ورزش این کشور و در غوغای تماشاگران مشتاق که تمام ظرفیت سالن را پر کرده بودند شکست دهد.

@andishepouya1

صدف خادم متولد ۳ بهمن ۱۳۷۳ در تهران، ٢٥ ساله و مجرد مى باشد.

فارغ التحصیل لیسانس رشته مهندسی ورزش می‌باشد، از شنا و بسکتبال شروع کرد و حالا می‌گوید اولین بانوی بوکسور ایرانی هستم که کسی حریفم نشد.

🏊‍♀️⛹️‍♀️- از شنا تا بسکتبال
ورزش را از کودکی با شنا شروع کرد سپس تا ۱۵ سالگی بسکتبال بازی می‌کرد تا اینکه بخاطر مصدومیت پایش ۶ ماه در گچ بود، همین باعث شد از این ورزش زده شود.

او شروع به ادامه تحصیل داد تا اینکه وزنش به ۱۰۷ کیلوگرم رسید.

شروع بوکس با فیلم هندی
در سال ۹۲ وقتی ۱۹ ساله بود بخاطر اضافه وزنی که داشت تصمیم گرفت بوکس کار کند، این علاقه به بوکس هم از یک فیلم هندی شروع شد تا در کارش مصمم شود.

🥢آشپزی در کنار ورزش
هر روز ساعت ۵ صبح بیدارم می‌شود و تا ۱۱ شب کار و ورزش می‌کنم، کار‌های آشپزی و منزل هم جزیی از کار‌های روزانه ام هست، ولی يقيناً با برنامه ریزی می‌توان موفق شد.

@andishepouya1

آشنایی #صدف_خادم با مربى

#مهیار_منشی_پور بوکسور ایرانى و فرانسوی اهل بم از قهرمانان سابق این رشته است که در سال ۹۶ برای برگزاری یک دوره آموزشی به ایران آمده بود که با خانم خادم آشنا شد.

صدف زیر نظر مهیار شروع به تمرین کرد و در سال ۹۸ به دعوت او در مسابقات بوكس
فرانسه بصورت شخصی بدون حمایت فدراسیون به این مسابقات رفت.

خانم خادم در حالی می‌توانست با حمایت فدراسیون با پوشش اسلامی به میدان برود که بخاطر عدم این همراهی با پوشش دیگری در این مسابقات حاضر شد.

با خنده می‌گوید مشت خورم خوب است
البته این را هم می‌گوید که مشت خور بودن یک بوکسور باید خوب باشد، به قول تایسون "قهرمان جهانی بوکس" اینکه زیر مشت‌ها دوام بیاری مهم‌تر از این است که مشت بزنی …

دوست دارم در تاریخ ورزش بوکس اسمم برای همیشه ثبت شود سال‌های زیادی منتظر بودم تا روزی فرا برسد که در یک مسابقه رسمی خودم را نشان بدهم.

@andishepouya1

🌎 چرا ایران و آمریکا به این زودی با هم کنار نمی‌آیند؟

✍️دویل‎ ‎مک‎ ‎مانوس

🔸لس‎آنجلس‎ ‎تایمز

🔸تلخیص: مجمع فعالان اقتصادی

دونالد ترامپ و نزدیکانش مدعی هستند که دستاورد تحریمها علیه ایران آشکار شده و آنها پیروز این نبرد هستند. ایران گرفتار رکود عمیقی شده و اقتصادش در سال جاری رشد منفی شش درصدی را تجربه خواهد کرد.تورم به ۴۰ درصد رسیده و ارز ملی ایران سقوط آزاد را تجربه کرده است.تحریمهای نفتی تاکنون ۱۰‌‎ ‎میلیارد دلار از درآمد نفتی ایران کاسته است.

اما کوچک کردن اقتصاد ایران هرگز هدف نهایی آمریکا نبوده است .تحریمها با هدف حصول دستاوردهای مهمتر برقرار شدند: وادار کردن ایران به عدم حمایت از گروههای نیابتی در منطقه، پذیرش محدودیتهای آمریکا در توسعه نظامی و سقوط و جایگزینی حکومتی نزدیک به آمریکا.

اما به نظر نمیرسد هیچکدام از این اهداف در حال تحقق باشند.این امر نباید مایه تعجب باشدچرا که تحریمهای اقتصادی در اکثر مواقع بی نتیجه هستند.آمریکا در سال ۱۹۶۲‌‎ میلادی کوبا را محاصره اقتصادی کرد.با گذشت نیم قرن این حکومت هنوز پابرجاست .حکومت ایران از انقلاب در سال ‎‌۱۹۷۹ هنوز تحت تحریم است و با گذشت ۴۰ سال هنوز سر کار است .سازمان ملل پس از حمله صدام به کویت ، عراق را در سال۱۹۹۰ تحریم کرد اما این حمله نظامی آمریکا در سال ‎‌۲۰۰۳ بود که حکوکت صدام را برانداخت.

دیوید کوهن که در دولت اوباما مسئول پیگیری تحریمهای ایران بود میگوید تجربه ما آشکار است .تحریمها به تغییر حکومت منتهی نمیشوند.او اخیرا در مجله فارین افرز نوشت که هیچ تجربه تاریخی نشان نمی دهد یک حکومت در نتیجه تحریمهای اقتصادی سقوط کرده باشد.

در مواردی محدود تحریمها نتیجه بخش بوده اند اما نه در تغییر رژیم بلکه در آوردن طرف متخاصم به پای میز مذاکره.تحریم های بین المللی علیه رژیم آپارتاید در آفریقای جنوبی این حکومت را مجبور کرد که در سال ۱۹۹۳ با جریان مخالفان به رهبری نلسون ماندلا کنار بیاید.اما این در نتیجه سالها اعتراضات خیابانی و قطع حمایت آمریکا از این حکومت در پایان جنگ سرد نیز بود.

درباره ایران، این کشور در سال ‎‌۲۰۱۵ با توافق هسته‌ای موافقت کرد.در کره شمالی نیز تحریم ها موجب شد که برنامه هسته ای موقتا متوقف شده و رهبر این کشور تاکنون دو بار با ترامپ دیدار کند.این موارد یک وجه اشتراک مهم دارند:

🌕 به حکومت تحت تحریم یک معامله عجیبی پیشنهاد میشود!

اما‎ ‎ترامپ‎ ‎چنین‎ ‎توافقی‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎ایران‎ ‎پیشنهاد‎ ‎نکرد.در عوض دولت آمریکا ‎‌۱۲ شرط شامل توقف کامل برنامه هسته ای و موشکی ، عقب نشینی از سوریه و عدم حمایت از متحدان منطقه ای و تغییر رویکرد درباره اسراییل معین کرده است.از نظر واشنگتن اینها اهداف ارزشمندی هستند اما از نظر تهران به معنی تسلیم کامل بوده و مشوقی برای آغاز مذاکره تلقی نمیشوند.

معلوم نیست ایران از حمایت های خوددر منطقه بکاهد. اما اگر هدف، تنها کاهش درآمد ایران باشد، دولت ترامپ کاهش هر قطره از صادرات نفت ایران را یک پیروزی تلقی خواهد کرد.

تاریخ به ما نشان داده که کاهش درآمد نفتی، مانع حمایت ایران از متحدان منطقه ای نشده است.پیش از توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ نیز ایران از حزب‌الله حمایت و به عراق و به حکومت اسد کمک می کرد.

اگر سایر کشورها در نتیجه تحریمهای آمریکا صدمه ببینند ، ممکن است احساس خصومت با آمریکا موجب پیوند میان آنها شود و در نهایت راهی برای دور زدن نظام مالی آمریکا و جایگزین کردن آن بیابند و این ضرر بزرگی برای آمریکا خواهد بود.
@andishepouya1

🖌کاریکاتور مهدی احمدیان در خصوص واکنش برخی مسئولان به آتش‌سوزی مدارس و بازخوانی یک ترانه توسط دانش‌آموزان!
@andishepouya1

🖋ما روشنفکران، اساتيد دانشگاهي و کنشگران سياسي و اجتماعي کشور، در کنار همة آحاد ملت بزرگ ايران، توطئه هاي امپرياليستي و جنگ افروزانة آمريکا را عليه کشور عزيزمان ايران قوياً محکوم مي کنيم.
🇮🇷ملت بزرگ و شريف ايران🇮🇷
نظر به اين که نظام امپرياليستي جهاني، به سرکردگي امريکا، اين روزها سياست هاي جنگ طلبانة خود را به نقطه اي بسيار حساس سوق داده است و بازي بسيار خطرناکي را نه تنها با سرنوشت ملت و کشور بزرگ و با فرهنگ و با تمدن بسيار درخشان ايران بلکه با زندگي همه آحاد کشورهاي منطقه وحتي زندگي همه جهانيان آغاز کرده است، ما امضاءکنندگان اين بيانيه، در مقام جمعي از اساتيد و روشنفکران و کنشگران سياسي و اجتماعي کشور، ضمن خودآگاهي نسبت به همه مصائب و انسدادهاي داخلي کشور، صرفاً به منظور نشان دادن نفرت و انزجار خويش نسبت به هر تجاوز خارجي به حريم مقدس کشورمان و در راستاي دفاع از منافع ملي و نشان دادن الگويي هم به روشنفکران و هم به حاکميت سياسي و دولتمردان مبني بر در اولويت قرار داشتن منافع ملي و حفظ کيان کشور نسبت به هر امر ديگري، و نيز به منظور اتخاذ خط مشي اي براي بازتعريف منافع ملي ايران و دوري از هر گونه سياست هاي آنارشيستي و حرکت در حاشية تعارض هاي دولت ـ ملت، آمادگي خويش را براي جانبازي تا آخرين قطرات خون خود در برابر هر گونه تجاوز بيگانه، از جمله تجاوز آمريکا به ايران اعلام داشته، همگان را به حضور در راهپيمايي ضد جنگ روز جمعه ۲۰ ارديبهشت ماه ۱۳۹۸ دعوت مي نماييم.

اگر چنانچه اين بيانيه را در راستاي حفظ صلح و منافع ملي ايران و مقابله با سياست¬هاي جنگ¬طلبانه آمريکا مي¬يابيد، با کپي کردن آن و افزودن نام خود بدان، به بازنشر آن ياري نماييد.

۱۳۹۸/۲/۱۹

✍🏻بيژن عبدالکريمي، سيدجواد ميري، محمد رضايي، سید رضا میری
@andishepouya1

https://t.iss.one/sokhanranihaa/20057

📝آوا

✍🏻نادر صدیقی

📌چهل سال پیش در نخستین بهار آزادی من هم تهران را زیبا می دیدم و اسلامی. به همان زیبایی که آوا توصیف می کرد. “تهران اسلامی” چیزی بود مثل “جمهوری اسلامی”، چیزی از جنس رفراندم و مردم. تهران اسلامی بود بی آنکه لزوما همه زنان روسری داشته باشند، بسی اسلامی تر از امروز. شوق ساختن یک ایران واقعا نوین و رها از تاریکی قرون استبدادی، نسل من را در حس سرگیجه آوری مستغرق می ساخت.

📌ایرانی که برخلاف “ایران نوین” رضاشاهی و محمدرضا شاهی، قرار بود این بار توسط خود ایرانیان و از طریق مشارکت همه ایرانیان در تعیین دموکراتیک سرنوشت خود ساخته شود و این چیز آسانی نبود، تمرین بسیار می خواست و نمی توانست سرشار از آزمون و خطاهای بسیار نباشد. به خاطر دارم در یکی از آن مناظره های مشهور آن دوران وقتی بهشتی تجربه سوسیالیسم در شوروی را نقد می کرد هم مباحثه او که دبیر اول حزب کمونیست بود پاسخ داد: “اتحاد شوروی هنوز جوان است”. نظامی که شصت و چند سال از تاسیس آن می گذشت چگونه می توانست هنوز “جوان” باشد و بی تجربه؟ کیانوری استدلال می کرد که اگر نظام شوروی را مثلا با کلیسا مقایسه کنیم که سابقه هزاره ای دارد، “جوانی” شوروی برایمان ملموس خواهد شد. بهشتی اما قانع نشد و در نقد خود مصر بود. از کیانوری پرسید آیا شوروی می تواند به همان شیوه که نظام جمهوری اسلامی آزادی مناظره زنده تلویزیونی برای کمونیست ها را تامین می کند دست اسلامی ها را در تبلیغ اسلام سیاسی را باز بگذارد و مثلا یک حزب کوچک به نام “جمهوری اسلامی” اجازه فعالیت آزادانه در تاشکند را داشته باشد؟

📌آن روزها، تابلوی منازعه (خیابان) و تابلوی مناظره دو منظره متضاد اما درهم فرو رونده از وضعیت سیاسی را ترسیم می کرد. مجاهدین خلق دعوت به مناظره ها را قاطعانه رد کردند و تنور منازعه های خیابانی را داغ کردند. پویایی خشونت بار خیابان به سمت تسخیر فیزیکی مجلس، تلویزیون و کانون های یک قدرت برخاسته از رای ملت در یک انتخابات دموکراتیک پیش می رفت. رجوی بعدها نوشت “اگر آتش نبود” تا “جارو کردن مجلس ارتجاع” توسط تظاهرات مجاهدین خلق راهی نمانده بود.

📌ملی گرایی تک هویتی همچون المثنای مذهبی خود چیزی بیش از سیاه – سفید سازی های قطبی در چنته ندارد. پرچم ما سه رنگ و هویت ملی ما از همان طلیعه مشروطگی ورود به دنیای مدرن صبغه سه فرهنگ اسلامی، غربی و ملی داشته و امروز آن سه فرهنگ در ترکیب “جمهوری، اسلامی، ایران” تجلی یافته. مسئله امروز “کسری هویت” نیست، برعکس، ما دچار مازاد و تورم هویتی هستیم و از تقلیل اسلام و ایران به هویت های تکواره رنج می بریم. درست مثل عصر التقاط استالنیسم و اسلام، که مجاهدین خلق تلاش می کردند کل اسلام را با همه ابعاد معنوی آن چنان خراطی کنند که به یک هویت طبقاتی محض تقلیل یابد. تقلیل اسلام و ایران به تک هویتی های ایران – شاهی و ایرانشهری دست کمی از آن تقلیل گرایی های پیشین ندارد، بحران اصلی در جای دیگری است: در کسری جمهوریت.
@andishepouya1

📎 براى خواندن متن كامل اين مقاله، بر روی گزينه INSTANT VIEW و يا لینک زير کلیک نماييد:👇🏼
https://bit.ly/2LtiuKe

🐦 طنز تلخ از: مسعود بهنود در توییتر

@andishepouya1

🔴به این می‌شود گفت اقتصاد؟

✍🏻دكتر احمد زیدآبادی

دیشب تاکسی‌های خطی تجریش به پونک در آخر وقت پیدایشان نبود. به ناچار سوار ماشینی شخصی شدم که راننده‌اش متواضع و مؤدب به نظرم آمد. راننده که اهل یکی از شهرهای غربی کشور بود، به محض راه افتادن، موبایل‌اش پی در پی زنگ خورد و او به زبان محلی، گاهی آرام و گاهی تند با طرف مقابل‌اش مشغول گفتگو شد.
در بزرگراه چمران در حالی که راننده سخت مشغول مکالمه‌ای عصبی بود، ناگهان ماشینی با سرعت زیاد از فرعی وارد بزرگراه شد و کاملاً بی‌اعتنا به سمت ما آمد. با نهیبی راننده را متوجه خطر کردم. او هم دست در فرمان ماشین انداخت و آن را سریع به سمت چپ چرخاند. ماشین به تلاطم افتاد اما چون خوشبختانه سمت چپ خالی بود، آن را کنترل کرد و نهایتاً هر دو ماشین رد دادند.
لحظه‌ای بعد رانندۀ خودرو حامل من، به خود آمد، اما این به خود آمدنش بدان معنا بود که دستخوش خشم و غضبی هولناک شد. او با تمام قدرتش پا بر پدال گاز فشرد و سرعتی سرسام‌آور به ماشین داد تا خود را به رانندۀ خاطی برساند. از او پرسیدم چه می‌کند؟ گفت؛ من امشب تا این نامرد را چپ نکنم آرام نمی‌گیرم! در چشم به هم زدنی او در خروجی چمران به همت، از ماشین طرف سبقت گرفت و در جلوی آن، به چپ و راست چرخید و لحظه به لحظه ترمز گرفت! با اعتراض گفتم؛ آقا این چه رفتاری است؟ تو که اینجوری افراد را به کشتن می‌دهی؟ گفت؛ به خدا تا این پدرسگ را چپ نکنم ول کن نیستم! گفتم؛ تو که این اخلاق را داری برای چه مسافرکشی می‌کنی؟ به هر حال، با هزار بدبختی او را از چپ کردن ماشین طرف منصرف کردم. او گفت که قبلاً هم با سرعت 120 کیلومتر در شهرستان جلوی یک ماشین مزاحم پیچیده و آن را چپ کرده است؛ هر چند که مجبور به تحمل سه ماه زندان و پرداخت هفت میلیون جریمه هم شده است!
این راننده نمونه‌ای - البته ویژه! - از هزاران راننده‌ای است که به علت نبود شغل و درآمد، از اقصی نقاط ایران به تهران می‌آیند تا از طریق مسافرکشی، لقمه نانی برای زن و بچۀ خود فراهم کنند. آنان اغلب در ماشین شان یا در ساختمان‌های نیمه‌ساز می‌خوابند و پس از ساعت‌ها رانندگی در شلوغی و غوغای تهران، امکانی برای تمدد اعصاب ندارند.
این در حالی است که بسیاری از کارشناسان دولتی و غیر دولتی، بهای هر لیتر بنزین با فوب خلیج فارس را حدود یک دلار می‌دانند یعنی 15 هزار تومان! راننده‌های مسافرکش، روزانه بعضاً 50 لیتر بنزین مصرف می‌کنند که با همان قیمت ادعایی می‌شود 750 هزار تومان در روز و 22 میلیون و پانصد هزار تومان در ماه! به عبارت روشن‌تر، این راننده‌ها برای کسب درآمدی حدود 4 ملیون تومان در ماه، عملاً بیش از 5 برابر آن را از ثروت عمومی هدر می‌دهند، در آلودگی هوا و ترافیک سنگین و راهبندان‌های کشنده نقش مؤثری دارند، از خانوادۀ خود دور افتاده اند، استراحت و آسایشی ندارند و اعصاب و توان‌شان هم به کلی فرسوده می‌شود.
اگر این افراد در شهر محل سکونت خود، به فرض محال، بدون کمترین کاری ماهانه پنج میلیون تومان مفت و مجانی از دولت دریافت کنند، دولت عملاً بیش از 17 میلیون تومان در ماه سود می‌کند! علاوه بر این، مشکلات ناشی از نقش آنها در آلودگی هوا و ترافیک نیز برطرف می‌شود و معضلات عاطفی و روانی مربوط به دورافتادگی از خانواده و کار شاق رانندگی در شهر بی‌ضابطه و بی در و پیکری مانند تهران هم برایشان پیش نمی‌آید.
حالا به این می‌شود گفت اقتصاد؟ قطعاً نمی‌شود گفت! پس چیست؟ افتضاحی است که بعداً در باره‌اش می‌نویسم.

#اقتباس_از_كانال_نويسنده
@andishepouya1