انديشه پويا

‍ 🖊این متن را پارسال در زادروز هدی صابر(24 اسفند) در همین کانال منتشر کردم، امروز، بهانه ای شد این مناسبت برای تکرار یاد او و انتشار مجدد این نوشته که تنها اندکی تغییر یافته است:

💢در طول عمرم با سياسيون زيادي برخورد داشته ام، آنها كه من ديده ام صرف نظر از مشي سياسي عموما انسان هاي بي مايه و جعلي بوده اند، از آن آدم هاي بي‌ديسيپليني كه محصول كژتابي مفاهيم و ارزشها در جوامع بي ثباتند و از قضا اسم شان مي‌شود سياستمدار به واسطه دهاني كه لجامش گسيخته يا لولهنگي كه آب زيادي برمي دارد يا الطاف خفیه‌اي كه مشمولشان شده و يا از آن آقا زاده هايي هستند كه بقول سعيد نفيسي عمري را به خورد و خواب و حلق و دلق و ...بسر می برند و بعد امر به آنان مشتبه مي شود كه قدرت و ثروت ملک طلق‌شان است و صدقه سر ژن به ارث رسیده از آقاجان‌شان و الخ...
صرف نظر از اين دسته، سياست ورزاني هم هستند كه حيف است به آنها بگويي :" سياستمدار"، سياست ورز به معنای سیاست ورزيدني كه واجد نوعي فضيلت اخلاقي باشد بيشتر برازنده شان است.
يكي از آنها كه مدت زمان زیادی -از دور -زیر نظرش داشتم و از نزدیک سه ساعت بيشتر دركش نكردم :" هدي صابر" بود. من اهل حزب و گروهي نبودم و ملاكم هيچوقت چنين چيزهايي نبوده اما از اين مرد بواسطه حالت چشم ها، پیراستگی رفتار، صداقت کلام، نگاه دلسوزانه و مشفقانه به همنوع،وطن و خلوصي كه در كلماتش فوران مي كرد، جز"نجابت محض" چيز ديگري نمي شد برداشت كرد. من از تظاهرات مستانه چپ و راست يا تواضعي كه غرور از آن مي بارد هميشه بيزار بوده ام اما هنوز رفتار اين مرد با آن لباس ساده و شلوار خاكي كه در عين سادگي، آراسته بود و افكاري كه عشق به وطن و تعهد به مروت و انصاف در آن موج مي زد ، جلوي چشانم است. از اينها مهم تر صداقت در رفتارش بود.
مهمان دانشگاه ما شده بود، اجازه ندادند سخنراني كند، مودبانه نشست روي جدول کنار چمن و خواست كه اصرار نكنيم، ناهار دانشگاه قيمه بادمجان بود، بهاي ناچيزي داشت ، روي همان چمن خورد و درسش را گفت و پولي كه چندين برابر بهاي ناهار دانشجويي بود را مخفيانه، جوري كه كسي نفهمد بمن داد كه به متصدي مربوطه بدهم و وقتي گفتم كه بهاي غذا اين نيست، خيلي آرام گفت :"براي شما دانشجوها، قيمتش پايين است نرخ آزادش براي سخنراني كه اجازه حرف زدن هم نداشته همين مبلغي است كه دادم!".
چندی پیش هم یکی از زندانیان آزاد شده برایم تعریف می‌کرد که وقتی یکی از رجال به بند آمد و به لطف وضع مالی و نفوذش قرار شد چند کولرگازی( خریداری شده از حساب شخصی اش وارد بند شود)، هدی صابر مخالفت کرد و گفت من یکی لازم ندارم چون اگر قرار است فقط یک عده متنعم از این امکانات باشند، ترجیح می‌دهم از جمله محرومان باشم.

من كاري به حزب و جريان و ... ندارم، فقط مي پرسم كه چطور يك نفر چپ يا راست، اصلاح طلب يا اصولگرا با همه هيمنه و فيگورهاي مصلحانه يا اصولگرايانه اش چنان در ادعا و نمايش غرق است كه انسان در دل خودش بر اين همه فرومايگي افسوس مي خورد و گاه نادم مي شود از همان اندك لحظه اي كه در جوار اين جماعت حرام كرده و در برابر انساني كه وجود مادي او را تنها چند ساعت درك كرده و در همان چند لحظه به اندازه يك عمر ادب و سياست و اخلاق آموخته تابدين حد احساس ضعف می كند؟ هر وقت به مرام و ادب و فضيلت چنين انسان هايي فكر ميكنم، احساس ميكنم تاوان حواسي كه در تشخيص دوغ و دوشاب تابدين درجه دچار اختلال شده است، چيزي بيش از لهيب حضور كساني است كه طوق سنگين گردن ها و مايه عذاب آدميان جامعه ما شده اند.
امروز زادروزش بود كمتر كسي از او ياد كرد، مظلومانه از اين دنيا پركشيد تا بیش از این در میان آدمیانی نباشد که دیری است بر نور نفرین می‌فرستند و بر صورت آفتاب پنجه می‌کشند.
#صابر #متن

@sahandiranmehr

attach 📎

1 view19:23