«Դուք չեք գիտակցում դրա պատասխանատվությունը, դասեր չեք քաղել մարտի մեկից».

Սերժ Սարգսյանը՝ Փաշինյանին (22.04.2018թ.):

(տեսանյութը՝ 15.05.2024թ.)

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

Վերջին 6 տարիներին Հայաստանի կարգավիճակը միջազգային հարաբերություններում ինձ մոտ ասոցացվում է հայտնի նկարով՝ վարչապետի պաշտոնը զբաղեցնողի վիզը ծռած։

Այն ինձ մոտ առաջացնում է նվաստացման, ամոթի ու ջղայնության խառը զգացում։

Չգիտեմ, կիսո՞ւմ եք զգացողություններս, թե՞ Ձեզ համար նորմալ է վիզը ծռած և նվաստացած լինելը` հանուն ինչ-որ երևակայական խաղաղության։

Ես գարշում եմ այդ կարգավիճակից։

Իսկ դո՞ւք։ Հարմարվե՞լ եք այդ վիճակին...

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

ԱՐՁԱՆԱԳՐԵՆՔ

◾️Այսօր դրածո իշխանությունը ի ցույց դրեց, որ երերում է։

◾️Այո՛, շարժումը չհասավ Ազատության հրապարակ, բայց ցույց տվեց, որ ճիշտ ճանապարհի վրա է (այո՛, շտկումների կարիք կա, բայց դա ընթացքում կարգավորելի է)։

◾️Հետադարձ չկա։ Ոչ մի կողմի համար։ Շարժումը իր ազդեցությունը թողել է։ Մնացածը ժամանակի հարց է։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

Կիսում եմ կարծիքը, որ նախորդ 4-5 տարիներին ընդդիմության քայլերթերը մաշեցնում էին իշխանության հեռացման պրոցեսը, բայց կա մի «բայց», որը քայլելու կոնտեքստում չի դիտարկվել։

Մովսեսը սրտկացած մտածողությամբ հրեաներին 40 տարի քայլեցրեց անապատով, մինչև վերջնականապես հաստատվեցին այնտեղ, ուր պետք է գնային ի սկզբանե։

Ոչ մի մտածող մարդու համար գաղտնիք չէ, որ մեզանում ստրուկի մտածողությունը ներծծված է ստվար զանգվածի մեջ։ Ըստ որում՝ այդ մարդկանցից շատերը ներգրավված էին նաև ընդդիմության շարքերում, վիզ էին երկարում, որ անպայման լայվերի կադրերում երևան։

Սրբազանի շարժման մեջ էլ կան այդպիսիք։ Սա նորմալ է։ Պրոցես է, որը մաղելու է, ֆիլտրի։ Այդպիսի պրոցեսները ժամանակատար են, որքան էլ շտապենք և շտապեցնենք։

Մենք չենք ուզում, որ մեր երկրում զուտ դեմքեր փոխվեն, ցանկանում ենք մտածողություն փոխող դեմքերը լինեն էլիտայում, այնպես չէ՞։

Ներեցեք առավոտ կանուխ այսչափ անկեղծ, խորհափիլիսոփայական մտքերի համար, բայց, ըստ իս, սա ֆունդամենտալ է՝ պրոցեսները հասկանալու տեսանկյունից։

Պինդ եղե՛ք։ Հավատո՛վ։

Պայքարն առջևում է։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

Բերձորի ազատագրումից հետո վերաբնակեցումը սկսվել էր 1994թ.։

Իմ ընտանիքը տեղափոխվել էր 1996-ից։

Բերձորը, չլինելով իմ ծննդավայրը, իմ մեջ կերտել է մի շարք արժեքներ, ուստի Բերձորը՝ մասնավորապես, և Արցախը՝ ընդհանրապես, ինձ համար արժեք են (հա, հենց ներկայով):

Բուհական ուսումից հետո 2-ամյա փորձ եմ ունեցել նաև շրջանի վերաբնակեցման գործում։ Չնայած այդ կարճ ժամանակահատվածին՝ աշխատանքն օգնել է ինձ համար ֆիքսել նաև Արցախում ծնունդով ոչ տեղից բնակիչների մտածողության բացերը, որոնք, ըստ իս, համադրվելով այդ տարածքների հանդեպ կառավարման օղակների աչքաթողությանը՝ ճակատագրական են եղել։

Այդ մասին այսօր առանձին կանդրադառնամ։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

ՔԱՇԱԹԱՂԸ՝ ԱՐԺԵՔ

1992թ. մայիսի 18-ի ազատագրված Բերձորը սովորաբար անվանում էին «կյանքի ճանապարհ»։

Նատերազմի տարիներին այն իրապես ռազմավարական առումով «կյանքի ճանապարհ» էր։

Հետագա տարիներին Արցախում տեղական իշխանության մտածողությամբ այն դարձավ «խորը թիկունք»։

Այս միտքը նաև այնտեղ բարձր մակարդակով էին հայտնում։

Իհարկե, կարելի է ընկնել բազմաչարչարկված պաթոսի գիրկն ու ասել, որ շրջանը ծաղկում էր, մարդիկ խիստ հայրենասեր էին ու հողին նվիրված։

Կարելի է նաև մյուս ծայրահեղության մեջ հայտնվել և ասել, որ ենթակառուցվածքները խայտառակ վիճակում էին, որոշ գյուղերում էլեկտրականություն հայտնվել էր միայն 2010-ականներին։

Իրականությունը այս երկու պնդումների մեջտեղում է։

Վերնախավը ճշգրիտ չգնահատեց այդ տարածքի նշանակությունը։

Վերաբնակիչների բացարձակ մեծամասնությունը այդպես էլ չընկալեց այդ հողը՝ որպես իր սեփականը։

Բերձորը, Քաշաթաղը արժեք էին։ Այդ արժեքները կորսվել են, բայց միայն ժամանակավոր…

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

Որքան մոտենալու է դրածոների իշխանության ավարտը, այնքան շատանալու են ապաշխարողները (կամ՝ «ապաշխարողները), հետևաբար շատանալու են նաև նրանց ներել-դատելու մասին խոսակցությունները։

Անձամբ ինձ համար «նիկոլական մտածողության» կրողները ինքնության և պետականության թշնամիներ են, բայց ես ինձ իրավունք չեմ վերապահում նրանց ներելու և կամ դատելու դիսկուրսի մեջ մտնել։

Ինձ համար միակ սկզբունքային հարցը՝ այդ տեսակի մարդկանց կառավարման օղակներից և որոշումների կայացման վրա ազդեցությունից հեռու պահելն է։

Իսկ կոնկրետ դիսկուրսի մասով միայն ցանկանում եմ ձեզ հետ կիսվել «Խրճիթ» ֆիլմի այս դրվագով։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

Վերջին տասնամյակում սա Իրանի բարձրաստիճան օղակի մասնակցությամբ հերթական միջադեպն է։

Գեներալ Սուլեյմանին, որի սպանությունը կապվել էր ԱՄՆ-ի հետ։

Հիմա էլ նախագահ Ռաիսին ու արտգործնախարար Աբդոլլահիանը (անկախ նրանից՝ զոհվել են, թե ողջ են, միևնույն է՝ վստահաբար վթարի հետքերը տանելու են Իսրայել)։

Իրանին ամեն կերպ փորձում են ներքաշել խոշոր կոնֆլիկտի մեջ։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

https://t.iss.one/turkey2day/3731

Իսկ Հայաստանի վարչապետը ե՞րբ էր պլանավորում Բաքու գնալ 🥴🥴🥴

Ռուսական մեդիայում այսպիսի հետաքրքիր վարկած հանդիպեցի, ըստ որի՝ ԻԻՀ նախագահին և այլ բարձրաստիճան պաշտոնյաներին տեղափոխող ուղղաթիռի վթարը կարող է նաև ներքաղաքական խմորումների հետևանք լինել՝ կապված հաջորդ այաթոլայի թեկնածության համար Խամենեիի որդու և ներկայիս նախագահ Ռաիսիի միջև մրցակցությամբ։

Սա բնականաբար ընդամենը վարկած է, ինքս էլ իրանագետ չեմ՝ իրավիճակին խորապես տեղյակ լինելու համար, այսուհանդերձ հետաքրքիր էր։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

Իրանին մաղթենք կայունություն։

Թեև հազարամյակների պետականություն ունեցող երկիրը բազմաթիվ փորձություններով է անցել և մեծապես կախված չէ անձերից։

Ամեն դեպքում առաջիկա 50 օրը, մինչև ԻԻՀ-ում նոր նախագահական ընտրությունների օրը, լարվածությունը կախված կլինի ոչ միայն Իրանի, այլև տարածաշրջանի գլխին։

Ալբերտիչ| հեղինակային ալիք
@albertich_notes