Իմ համոզմամբ, սրանում մեծ սիմվոլիկա կա։ Հոգևորը, իսկականը, ճիշտը՝ ընդդեմ քանակապես մի քանի անգամ գերազանցող խավարին (բառիս ամենալայն իմաստով):

Բայց որակը միշտ էլ հաղթելու է, որքան էլ բացարձակ փոքրամասնություն է։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

Այսօր Տավուշից հայտնել են դեպի Երևան քայլերթով գալու մասին։

Դրա անհրաժեշտության վերաբերյալ գրել էի 1 շաբաթ առաջ։ Եթե իրապես պլանավորում են Տավուշից քայլերթով մայիսի 9-ին հասնել Երևան, ապա, ըստ իս, դա անտեղի շտապողականություն է։ Կարելի է մի փոքր ավելի դանդաղ գալ՝ փորձելով հավաքագրել մարդկանց նաև ճանապարհի գյուղերից։

Ամեն դեպքում այն, ինչի մասին հայտարարվել է, շատ կարևոր գործողություն է։

Ցանկացած պարագայում դրածոն հակազդեցություն պետք է զգա իր քայլերին։ Նա դրանից հունից դուրս է գալիս:

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

ՀԱՅ ԱՌԱՔԵԼԱԿԱՆ ԵԿԵՂԵՑԻՆ՝ ՈՐՊԵՍ ԻՆՔՆՈՒԹՅԱՆ ՀԵՆԱՍՅՈՒՆ

2018-ի իշխանազավթումը հաջողել էր նաև աղանդների ներգրավվածության հաշվին։

Առհասարակ, ՀԱԵ-ն էլ պարբերաբար տարբեր հոգևորականների մակարդակով ներկա էր գտնվում համեմատաբար մարդաշատ քաղաքական ակցիաներին։

Այդուհանդերձ, եկեղեցու մասնակցությունը հետապնդում էր զուտ, այսպես ասենք, «կրքերը հանդարտեցնելու» նպատակ։

ՀԱԵ-ն բավական զուսպ էր իր բոլոր հայտարարություններում, մինչև 2024թ. սկիզբ։ Հետո այդ զուսպ դիրքորոշմանը բացարձակ ոչ բնորոշ կերպով հայտնվեց կաթողիկոսի ամանորյա ուղերձը։

Նախորդող շրջանում, իհարկե, դեպքեր եղել էին, երբ առանձին հոգևորականներ հստակ դիրքորոշմամբ էին հանդես եկել, ինչպես օրինակ՝ Սիսիանում եկեղեցի մտած դրածոյին դուրս հրավիրած քահանան։

Իսկ հիմա արդեն բարձրաստիճան դասն է շատ կտրուկ հայտարարություններ անում։

Ավելին՝ Տավուշի թեմի առաջնորդ Բագրատ արքեպիսկոպոս Գալստանյանը ոչ թե պարզապես մասնակցում է Տավուշում մեկնարկած շարժմանը, այլև փաստացի ընկալվում է որպես շարժումն առաջնորդողներից մեկը (ի դեպ, այս տեսանյութի վերջում Սրբազանի արած արտահայտությունն ուշագրավ է)

Ձեզնից շատերը ավելի շուտ, ավելի ակտիվ մասնակցություն էին հավանաբար ակնկալում ՀԱԵ կողմից։ Մի մասն էլ մեծ պահանջներ ունի եկեղեցու հանդեպ։ Ինձ համար անսպասելի չէր Առաքելական եկեղեցու զուսպ քաղաքականությունը։ Նույնքան զարմացած չեմ ներկա ակտիվությունից։

Եթե դեռ մտածում եք, թե այս ամենը զուտ հայ-ադրբեջանական կոնֆլիկտի հարթության մեջ է, եթե կարծում եք, թե ռուսների և ամերիկացիների միջև պայքար է ազդեցության գոտիների բաժանման համար, ապա սխալ ուղու վրա եք։

Այս պահին աշխարհում արժեքաբանական պատերազմ է։ Իսկ արժեհամակարգային ինքնության պահպանման գործում միակ փորձառու ինստիտուտը հենց ՀԱԵ-ն է։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

«Եվ Հիսուս ասաց. «Դատաստանի համար եկա այս աշխարհը, որպեսզի, ովքեր չեն տեսնում, տեսնեն, և ովքեր տեսնում են, կուրանան»: Փարիսեցիներից ոմանք, որ Հիսուսի հետ էին, այդ լսեցին ու նրան ասացին. «Մի՞թե մենք էլ կույր ենք»: Հիսուս նրանց ասաց. «Եթե կույր լինեիք, դուք մեղք չէիք ունենա, բայց հիմա ասում եք, թե՝ տեսնում ենք. և ձեր մեղքը ձեր մեջ հաստատ է մնում»»։

(Հովհ․ 9։39-41)

Կարծեմ, այստեղ առանձին մեկնաբանության կարիք չկա, թե մեջբերումն ինչի մասին է։ Պարզապես մեկ բան. ո՞րն է ձեզ համար հայրենիք, ո՞րն է հայրական տուն, ի՞նչն է ձեզ համար արժեք։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

Այս օրերին այնքան զավեշտալի թեզեր եմ լսել, որոնք նորմալ մարդու մոտ քմծիծաղ են առաջացնում, իսկ ստվար զանգվածը հալած յուղի պես ընդունում է և լուրջ-լուրջ տարածում։

Ասենք, օրինակ՝ «հազիվ 100 հոգի մարդ լինի», «վարորդները ջղայնացած են ազդանշան տալիս, որովհետև էդ 100 հոգով ճանապարհը փակել են»։

Վստահաբար ձեր շրջապատում էլ կամ ֆեյսբուքյան ֆիդում նման զավեշտներ հանդիպում են։ Վազն անցեք նման մարդկանց կողքով։ Մի՛ փորձեք նրանց հակառակում համոզել։ Ժամանակ մի՛ ծախսեք այս մարդկանց վրա։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

Եթե ցանկանում եք այս անգամ տեսնել որակական գործողություններ, ապա թույլ տվեք ձեր ուշադրությունը հրավիրել դիալեկտիկայի օրենքներից մեկին, մասնավորապես՝ «քանակական փոփոխությունների անցմանը՝ որակական փոփոխությունների»։

Ըստ ձևակերպման հեղինակ Հեգելի՝ զարգացումը տեղի է ունենում, երբ քանակական փոփոխությունների կուտակումը հասնում է որոշակի սահմանի։

Այլ կերպ ասած՝ եթե ակնկալում եք «Տավուշը հանուն հայրենիքի» շարժման մեջ տեսնել այն որակը, որը չեք կարողացել նկատել նախորդ 6 տարիներին քաղաքական ընդդիմության ակցիաներում, ապա ֆիքսեք ձեր մեջ հետևյալ միտքը։

Էական չէ, թե ում կտեսնեք այս անգամ ձեր կողքին շարժման շարքերում։ Գնացե՛ք և կանգնեք այնտեղ որքան կարող եք՝ ապահովելով ՔԱՆԱԿ։

Մեկ օր, երեք օր, հինգ օր՝ քանակը կտա արդյունք։ Այն կարող եք չտեսնել հենց վաղը, բայց քանակը կապահովի արդյունք։

Իսկ ուրիշի ուսերին թողնելով պատասխանատվությունը՝ «թող հավաքվեն, տեսնենք՝ ինչ կլինի, մենք էլ կորոշենք՝ կմիանա՞նք, թե՞ ոչ», բոլորիս կողմից կլինի մեծ սխալմունք։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

Անկախ պոպուլիզմի չափաբաժնից՝ կա ղեկավարի 2 տեսակ. նա, ով պատերազմի վտանգին արձագանքում է այսպես, և նա, ով իր հասարակությանն է սպառնում թշնամու կողմից սանձազերծվող պատերազմով։

Հ.Գ. Եթե ինչ՝ ՌԴ նախագահը կյանքիս իմաստն ու աչքիս լույսը չէ։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

Ինչպես ասում են՝ «լավ է ուշ, քանի շատ ուշ»։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

«Fear of missing out» կամ «կորցնելու վախ»

Այս երևույթը թեև վերաբերում է հոգեբանությանը, բայց այն շրջանառության մեջ է դրել ամերիկացի վենչուրային կապիտալիստ Պատրիկ Մաքգիննիսը։ Այն ինչ-որ կարևոր բան, իրադարձություն/հնարավորություն կորցնելու, ձեռքից բաց թողնելու մասին է։ Կոպիտ ասած՝ «եթե այսինչ բանը չունենաք, այնինչ բանը/բանի շանսը կկորցնեք»։

Ըստ մի հետազոտության՝ 10 մարդուց 4-ը գոնե երբեմն ունեցել են այդ զգացողությունը։ Հատկանշական է, որ այս երևույթը մանիպուլացիայի ձևով շատ հաճախ արդյունավետորեն կիրառվում է վաճառքներում՝ որպես մարքեթինգային գործիք։

Ըստ էության՝ երևույթը վստահաբար նաև օգտագործվում է քաղաքական տեխնոլոգիաներում։ Օրինակ՝ Հայաստանում։

Դիցուք, դրածոն առաջ է քաշում մի թեզ, որի համաձայն՝ «Եթե մարդիկ իրեն չաջակցեն, ապա կկորցնեն տները, քանի որ պատերազմ կլինի։ Եթե աջակցեն՝ վերջապես խաղաղ կապրեն»։

Ինչո՞ւ սրա այլընտրանքը չի աշխատում։

Ըստ իս, նախ, որովհետև այն «առաջնային առաջարկ» է։

Երկրորդ, ի հակադրություն դրան,՝ մարդիկ լսում են մոտավորապես այսպիսի տեքստ՝ «դրածոյին հարկավոր է հեռացնել իշխանությունից»։

Նրանք չեն լսում այստեղ այնպիսի տեքստ, որն իրենց ականջին հաճո կլինի, ասենք՝ «հեռացնենք, որ պատերազմից խուսափենք և պարտադրենք խաղաղություն»։

Այլ կերպ ասած՝ մարդկանց գիտակցությունը «քաղցր խոսքի» ծուղակում է։ Մարդիկ ուզում են «ապրել խաղաղության մեջ»։ Նրանց հիշողության մեջ «նախկինները» ասոցացվում են «մութուցուրտ տարիների և պատերազմի հետ» ու հենց դրա ենթագիտակցական վախն է, այլ ոչ թե՝ «օլիգարխիկ պետությունից»։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

ՀԱՂԹԱՆԱԿԻ ՀՈԳԵԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ

[Թեև գիտեմ, որ երկար տեքստերից ձանձրանում եք, չեք կարդում, բայց թեման պարտադրում է։ Հայկականության և ոգու մասին հնարավոր չէ կարճ գրել՝ այնպես, ինչպես հնարավոր չէ հայոց պատմությունը տեղավորել 1 էջում (չնայած որ դրածոները փորձում են)]։

Մայիսը հայ ժողովրդի համար առանձնահատուկ ամիս է։ Այն խորհրդանշում է հայկական ինքնության փյունիկյան հավերժությունը, թե ինչպես կարող է ծնկած, կոտորված «մի բուռ» ժողովուրդը իր մեջ ուժ վերգտնել և ոչ միայն հաղթել իրեն քանակապես գերազանցող թշնամուն, այլև հերթական անգամ վերականգնել պետականությունը։

Երեկ ուշ երեկոյան դիտում էի ֆուտբոլի Չեմպիոնների լիգայի կիսաեզրափակչի Ռեալ Մադրիդ - Բավարիա հանդիպումը։ Մադրիդի Ռեալը այն ֆուտբոլային ակումբն է, որի մասին իր երբեմնի լեգենդար ֆուտբոլիստներից մեկը ասել է․ «90 րոպեն Բեռնաբեու մարզադաշտում շատ երկար է անցնում»։

Հենց այսպիսի բառերով էլ կարելի է նկարագրել այդ ակումբի փիլիսոփայությունը։

Այստեղ ընդունված չէ հանձնվել առաջին անհաջող գրոհից հետո։

Ընդունված չէ հանձնվել, նույնիսկ եթե պարտվում ես։

Այստեղ պայքարում են՝ մինչև վերջին վայրկյանը։

Վերջին 4 տարում մադրիդյան ակումբը երկու անգամ անհավանական քամբեք է կատարել։ Խաղի ավարտից 3-4 րոպե առաջ պարտվել է, ապա 3 րոպեում 2 գոլ խփելով՝ իր կողմ շրջել հաղթանակի նժարը։

Այս ակումբում չեն տրտնջում, երբ պարտվում են կամ , երբ թվում է՝ նախադրյալներ չկան, որ խաղը կհասցնեն հաղթական ավարտի։ Այստեղ տառապում են, քանի դեռ նույնիսկ 1% շանս կա հաղթելու։ [Հենց այդքան էին գնահատվում Մադրիդի շանսերը Մանչեսթեր Սիթիի հետ խաղում Ռեալի գոլից րոպեներ առաջ, բայց թիմը հաղթեց ու անցավ եզրափակիչ]։

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Էական չէ՝ ինչպիսի ընթացք կունենա ինքնության պահպանման համար պայքարողների և այն կործանողների այս կռվում հերթական՝ «սրբազան» շարժումը։

Այն կարող է արագ ավարտվել, կարող է հասնել կուլմինացիային և կտրուկ մարել, կարող է և հաջողել։ Եթե ձախողվի էլ՝ թույլ մի՛ տվեք ձեզ հուսահատվել։

Չթողե՛ք, որ ձեր հիշողությունից ջնջեն ՀՀ Ազգային հերոս Մ․ Գորգիսյանի ճշմարտացի խոսքը՝ «սուգը հավերժ է, երբ պայքար չկա»։

Պայքարը հավերժ է, քանի դեռ աշխարհում կլինի երկու հայ։ Սա գիտեր մեծանուն Սարոյանը ևս․

«Փոր­ձե՛ք կոր­ծա­նել այս ցե­ղը, ա­սա­ցե՛ք` դարձ­յալ 1915 է, ու աշ­խար­հի աչ­քը` պա­տե­րազ­մի ծխով բռնված:
­Կոր­ծա­նե­ցե՛ք Հայաս­տա­նը, տե­սե՛ք` կկա­րո­ղա­նա՞ք: Ի­րենց տնե­րից քշե­ցե՛ք ա­նա­պատ, մի՛ մո­ռա­ցեք ձեռքնե­րից խլել ճամ­փի հացն ու ջրի վեր­ջին ում­պը, կրա­կի՛ տվեք ի­րենց ու ի­րենց Աստ­ծու տնե­րը:
­Տե­սե՛ք` նրանք դարձ­յալ պի­տի չապ­րե՞ն: ­Տե­սե՛ք` ցե­ղը դարձ­յալ պի­տի չհառ­նի՞, երբ նրան­ցից եր­կու­սը քսան տա­րի հե­տո հան­դի­պեն ու ծի­ծա­ղեն ի­րենց մայ­րե­նի լեզ­վով:
­Ջա­նա­ցեք, տե­սե՛ք` կա­րո­ղա­նա՞ք պի­տի, շուն­շա­նոր­դի­նե՛ր, նրանց ար­գե­լել, որ չծաղ­րեն ձեր մեծ-մեծ գա­ղա­փար­նե­րը, որ աշ­խար­հում եր­կու հայ չխո­սեն ի­րար հետ, փոր­ձե՛ք ջնջել նրանց»:

Հաղթանակը մանանա չէ, այն վաստակվում է պայքարի քրտինքով։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

Հուսամ, ձեզ կգտնեք այս վիդեոյում։ Եթե չգտնեք՝ եկեք հրապարակ և գտեք անպայման։ Մի՛ մոռացեք. քանակից է ծնվում որակը։ Այդ որակը նաև ձեզնից յուրաքանչյուրն է։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

Ի՞նչ եք կարծում, երեկ հրապարակում հրաժարական ներկայացնելու համար դրածոյին 1 ժամ տված արքեպիսկոպոսը չգիտե՞ր, որ պահանջը բնականաբար չի կատարվելու։ Գիտեր։

Բայց սա պրոցես է, որը պետք է ծամվի։ Այսպիսի գործընթացները ժամանակատար են։ Սրա հետ պետք է համակերպվել։ Մի՛ շտապեք։

Կոնկրետ այս շարժումը կարող է հաջողել, կարող է նաև չստացվել, բայց այն ձախողված չէ։ Չի կարող ձախողված լինել պրոցես, որին առաջին իսկ օրը մի քանի տասնյակ հազար մարդ է մասնակցում։

Կանխատեսումները թողնենք վատ քաղաքագետներին և ֆեյսբուքի ամենագետներին։

Ես միայն կարող եմ վստահ պնդել, որ, անկախ կարճաժամկետ արդյունքներից, մենք այս պրոցեսի ազդեցությունը կզգանք միջնաժամկետում։

Ծանր է լինելու։ Չհուսահատվե՛ք։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

Շախմատում սկզբնախաղին հնարավոր չէ գնահատել, թե ում դիրքն է առավել շահավետ։ Առհասարակ շախմատային պարտիաներում հաղթում է նա, ով ավելի ուշադիր է և պարտվում է նա, որ առաջինն է սխալվում։

Երկրորդ օրն է։ Հիմա արդյունքի մասին խոսելը դեռ վաղ է։ Շատ բան կարող է փոխվել։ Այժմ կարևոր է համբերատար լինել, ցանկացած դեպքում չհուսալքվել, երեկոյան գնալ հանրահավաքի։

Դրածոն այս պարտիայում մեկ սպասելիք ունի։ Թողնել, որ մարդիկ գան ցույցերի, չստանան ցանկացածը՝ դրածոյի հրաժարականը, և ի վերջո այլևս չգնալ հրապարակ՝ մարեցնելով շարժումը։

Միևնույն ժամանակ՝ որքան մարդիկ շատանան և անկախ նրանց ակնկալիքների չիրականացումից՝ շարունակեն մնալ հրապարակում նույն պահանջով, այնքան նյարդերը տեղի են տալու։ Եվ հենց այդտեղ դրածոն թույլ կտա իր առաջին և ճակատագրական սխալը։

Սա կանխատեսում չէ, այլ հնարավոր սցենարի նկարագրություն։ Ամեն ինչ կախված է մանր դետալներից և մարդկանց համբերատարությունից ու հավատից։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

Ակնհայտ է, որ շարժումը թափ է հավաքում, ուստի կարևոր է ոչ միայն մարդկանց մասնակցությունը:

Խիստ կարևոր է նաև ամենատարբեր ոլորտների գործարարների կողմից հանգստյան օրերին շարժմանն աջակցության և երկուշաբթի օրվանից ընկերություններում գործադուլ անելու մասին հայտնելը։

Խոսքս ուղղված է, առաջին հերթին, 50-100+ աշխատողներ ունեցող ֆիրմաների սեփականատերերին։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes

Այս ընթացքում Զելենսկին հայտնել է, որ ռուսները հարձակում են սկսել Խարկովի ուղղությամբ։

Ամեն ինչ գնում է նրան, որ ՌԴ-ն ի վերջո իր պայմաններն է թելադրելու։ Սա մեր տարածաշրջանի համար ազդանշան է, որ «Ռուսաստանի փլուզման մասին» արևմտյան քարոզչության թեզը չի աշխատում, իմա՝ ՌԴ-ն կրկին սահմանելու է մեր տարածաշրջանը՝ որպես իր ազդեցության գոտի։ Կկիսի՞ այդ ազդեցությունը Իրանի և կամ Թուրքիայի հետ և ի՞նչ չափով կկիսի՝ կախված է տարբեր գործոններից։

Սա Հայաստանի համար ո՛չ լավ է, ո՛չ վատ։ Ռուսաստանն իրեն դիրքավորում է որպես խոշոր տերություն և եթե կամ երբ պահը գա՝ «պուպուշ» բաներով չի առաջնորդվելու նախկինում իր տարածքի մաս կազմող երկրների հետ հարաբերություններում։

Մենք մեր խնդիրն ունենք. ազատվել դրածո իշխանությունից, որի նպատակները հակադրվում են հայկական ազգային-պետական շահերին։

Ալբերտիչ | հեղինակային ալիք
@albertich_notes