این مطلب را کمتر از چهار سال پیش در مورد پیروزی #بایدن و شکست #ترامپ نوشتم ، پیروزی دوباره ترامپ نشان داد نه #اصلاح_طلبان و نه #براندازان ذره یی تغییر نکرده و بجای اتکا به خود به آمد و رفت رئیس جمهورها چه در تهران و چه در کاخ سفید دل بسته اند
@aghazadehmohammad

سطحی ناشناخته و عجیب ، به چند نفر نشان دادم نشناختند ، آیا این اثر هنری است ,نه، این شئی است که نامی ندارد، وقتی ماجرا عکس را بدانند نامشان را می فهمند ، شناخت آنست که ناشناخته ها را آشنا ولی آشنایی به صورت انضمامی ممکن است ، من در نسبت با دیگر انسانها خودم را می شناسم و اگر آنها نباشند حتی دیگر خودم را نمی شناسم ، بله من انسانم، مرد ، پدر، روزنامه نگار ، پا به سن گذشته و هزار محتوای دیگر ، ولی به طور فی نفسه چیستم ، هیچ ، ناشناخته ، گم شده در جهل ، پس من در نسبت به دیگران شئی قابل شناسایی می شوم ، من فقیرم ، چون دیگران ثروتمندتر از من اند ، من ایرانی آم، چون دیگران متعلق به کشورهای دیگرند ، چون ما این امر بدیهی را نمی دانیم ، گرفتار هرج و مرج زبانی می شویم ، دال هایی مثل کشور ، ملت ، ملی ، دمکراسی ، عدالت ، برابری و همه واژه ها از شدت پر معنایی بی معنا می شوند، مثل روشنایی تند که کوری می آورد و به همین دلیل تنها از هرج و مرج زبانی رها نشویم در زندگی واقعی از هیچ مشکلی رها نخواهیم شد ، این بحث ادامه دارد
_ راستش این عکس بخشی از بدنه ماشین همسرم است که خودش هم نتوانست این عکس را بشناسد ،
@aghazadehmohammad

بله آقای حضرتی در تاریکی و همان خاموشی آسمان آبی را می شودبیشتر دید و اما در لرزش سرما رمقی می ماند آسمان را تماشا کرد ، فرق می کند کی رئیس جمهور باشد ، عجله نکنید کمی صبر کنید و ببینید آسمان آبی تر نخواهد شد با بنزین و خودرو بی کیفیت و ازدیاد سرماخوردهای بدحال
@aghazadehmojammad

افتاده برگ خزان نگاه ام
بر قلب تپنده شب
دور
در انتهای یک شب رویا
پر از پرواز پرنده ها
آواز ابرها و گلها
گذر موج دریا
بر ساحل مه زده
عابری خیالی گم شده در ماسه ها
کجایم که این همه گم شده ام در هیچ
....
نه نمی خواهیم ببوسمت
لبهایم در دور دست خیال
ترانه یی تو
نسروده
عاشقی بی یار
گم شده در انبوه من
هیچی ام
هیچی گم شده در خیال ات
@aghazadehmohammad
https://www.instagram.com/p/DCMIzvHtgNF/?igsh=MTQ0Z2pmcHdvMzU1Mg==

در تجارتخانه نهادهای حکومتی اصلا مشتری ارزش ندارد که همیشه حق با او باشد

نظامی که در میانه انبوه بحرانهایش،به ناعقلانیت پناه می برد و هر روز بیشتر از عقلانیت فاصله می گیرد سرنوشت محترمش جز فروپاشی و سقوط نیست ، همین قطعی برق ، آب ، گاز و...یکی از نشانه هاش و احداث کلینگ ترک بی حجابی نشانه دیگرش ،
@aghazadehmohammad

‏خانواده ما در مصرف برق ، آب و گاز همیشه جز کم مصرف ها بودیم و این تخفیف هم در قبض برق نشانه آنست ، حس اخلاقی،ما را به این کار وا می،دارد و ذره یی اعتقاد ندارم ناترازی برق و... ربط به پر مصرفی مردم و قیمت ها ندارد، بی عرضگی و بی تفاوتی مسئولان را با آدرس غلط لاپوشانی نکنیم
@aghazadehmohammad

شادی امر اخلاقی است ، گریزی ناگزیر از انسان منفعل و واداره به تقدیری بدسرشت است ، شادی خلاق امر جمعی است ، پایه ضروری افزایش بهره وری و کارآمدی نهادهای اداره کننده جامعه است ، در مقابل تلخی و اندوه با گسترش افسرده گی منفعل جامعه را در اقیانوسی از بحران‌ها و ناترازی دهشتناک روبرو می کندد ، نگاهی به جامعه سراسر بحران زده صحت این دو تز را روشن می کند
دشمنی با شادی و ترویج غم و اندوه جامعه را مبتلا به تبی کشنده کرده است که نشانه انبوه عفونت های چرکین و غده های فساد و غارتگر در اعماق روابط اجتماعی است ، غارتگر مردم را خسته ، افسرده و دل مرده می خواهد تا به غارتش ادامه ،دهد ، می خواهد بدانید حامیان غارت چه کسانی اند ، آدرس مشخص،در اختیار ماست ، آنها که با هر شادی سر دشمنی،دارند و بدنبال لذتی سادیستی مازوخیستی از،پول های،به غارت رفته اند ، بیمارند و بیماری خود را نمی بینند ، سال‌های اخیر کادر درمانی از جمله پرستاران زیر فشار کرونا، کار و تبعیض شاهد خودکشی ، استعفاها و مهاجرتهایی اند که صدایی در اعتراضی به این مشکلات از ارزش هایی فیک نمی شنویم ولی وقتی مکانیسم طبیعی دفاع اجتماعی پرستاران مرکز قلب هستیم که شور شادمانی را در آنها بر می انگیزد که بیماران را هم شریک خود می کنند موجی از حمله های،قلدرانه آغاز می شود چرا که شادی دشمن انحصار ، تمامیت خواهی و ناآرادی حتی در نظام درمان است که جز فقر و بدبختی،فرجامی ندارد ، فرجامی،که پیامد جز بی فرجامی ندارد ، وظیفه وزارت بهداشت است که از این شادمانی دفاع کند و اگر نکند خود را همدست آنهایی قرار می دهد که اندوه غارت شده ها را بیشتر از شادمانی شان می طلبد چرا که شادمانی فی،نفسه علیه تبعیض،و غارت است
@aghazadehmohammad

سرما و هوای سخت آلوده ،خانه در تاریکی و باریکه نوری برای دیدن ، هیچ نکردن و ملال کشدار ، حتی اینترنت گوشی هم با قطع برق کاملا مختل می شود
@aghazadehmohammad

شب چله مردم مشغول خرید آجیل ، شیرینی،و میوه هستند ،اما به قول فروشنده ها در مقدار کم می خرند تا این مراسم باستانی را برگزار کنند،در این خریدها هم قدرت سنت های ملی را می توانی بینی و هم فقری که بر مردم بخاطر بی کفایتی حکومت تحمیل شده است
@aghazadehmohammadeh

دل به دل " راه ندارد ، آدمی موجود تنهایی است ، با محبت و از خودگذشتگی نمی توان دل کسی را بدست آورد ، اتفاقا آدمهایی که به صورت عملی طرف درد و رنج دیگران می ایستند و برای حل مشکل دیگران از جان مایه می گذارند احساس خوبی در دیگران ایجاد نمی کنند و آنکه محبت دیده است سعی می کند از یاری دهنده فاصله بگیرد ، این آدمها به مرور احساس تنهایی و انزوا می کنند، نباید کسانی که محبت ها را نادیده می گیرند و به سمت کسانی می روند که نسبت به درد و رنج هایشان بی اعتنایند شماتت کرد ، این بخشی از خصلت روان شناسی بشری است و اصولا محبوبیت مستبدان و کسانی که با نادیده گرفتن اخلاق انسانی به قدرت و ثروت می رسند باید در همین خصلت انسانی جستجو کرد، هر چند به مرور تبدیل به نفرت و عصیان شود،این نوشته پیام منفی نسبت به محبت و فداکاری ندارد ، پاداش رنج برای دیگران تنهایی مقدس است ، تنهایی که انسان توانایی نقد خود را دارد و می داند برای انسان متفاوت بودن باید قدر انزوا را دانست و از یاد نبرد رضایت فردی نه لذت شادخوارانه و نه داشتن ثروت و قدرت است بلکه برای دیگران جنگیدن و شکست فردی را به قیمت سعادت دیگران پذیرفتن،،بی اعتنایی دیگران مرا نسبت به دیگران بی،اعتنا نمی کند بلکه همدل تر می کند، این خوشبختی را از خود دریغ نمی کنم
@aghazadehmohammad

فقرا چیزی برای دزدیده شدن ندارند چون پیشاپیش باندهای مافیایی قدرت و ثروت هر آنچه باید داشته باشند به تاراج برده اند
@aghazadehmohammad

معنای پدر بودن چیست ؟! مظهر اقتدار و نظم استبدادی که در تاریخ سیلان داشت و به مستبدان مشروعیت می داد و به خانواده به نام قانون جلوه یی مینیاتوری از کلیت جامعه استبداد زده می دهد. یا قایق رانی است که در دریای متلاطم زندگی سعی بر آن دارد سرنوشت فرزندانش را از غوغای طوفان‌ها عبور بدهد و کمک کند آنها به استقلالی برسند که لازمه زندگی آزاد و مستقل است ، شاید هم در درون این پرانتز گاهی این باشد و گاهی آن
پدر دالی تهی است که هر کس با شخصیت و منش خود آنرا پر می کند، اما این پر شدگی در جریان آشفته رخدادهایی که در غیاب خواست پدر رخ می دهد مثل بت عیار هر لحظه به شکل و شمایلی در می آید، چقدر پدر در انتخاب آنچه می تواند و یا نمی تواند خودمختار است.تلاطم طوفانی دریا او چطور می تواند آن ایده آلی باشد که آرزو دارد بشود،به سرنوشت پدرم نگاه می کنم پدرم با شلاق نتوانست حامی فرزندانش باشد و حتی از آنها حمایت گرفت و به خودم بعنوان پدر نگاه می کنم در آنچه برای فرزندانم باید می شدم نتوانستم بشوم.حامعه نگذاشت بشوم ،دو پسرم به اجبار تن به مهاجرت زدند،دربرلین با سینما زندگی می کنند و مثل همه مهاجران با درد غربت و دلتنگی می سازند و می سوزند.چطور روز پدر برای من می تواند مبارک باشد وقتی شایستگی آنرا داشتم که جامعه بهتر بسازم که همه فرزندان ایران بتوانند یک زندگی معمولی داشته باشند . نام پدر حس شرمندگی را در من بر می انگیزد نه تنها بخاطر دو پسرم، بلکه برای همه دختران و پسران
رنج کشیده سرزمینم
@aghazadehmohammad

می گویند ‎#ابراهیم_نبوی چشم از جهان بست . اصلا باور نمی کنم ، طاقت باور کردنش را ندارم، این یکی از شوخی های عجیب اوست . فردا این خبر را تکذیب می کند وکلی به ما می خندد.نه نمی تواند این اتفاق باشد ، کلی خاطره خوب و بد از او دارم از جمله در انجمن منتقدان سینما و ...ناگفته مانده اند که باید در حضور خودش بگویم .
@aghszadehmohammadeh

خواندن گاهی کلید رستگاری است وگاهی اوج تلخی بی پایان، مثل عکسی که می بینید.خواندن اوج آگاهی است.آگاهی از رنج،درد و تبعیضی است که زندگی را سرشار از آگاهی دردناک می کند . آگاهی باید روزنه یی باشد به سمت آینده روشن ولی زباله گردها هیچ آینده یی پیش رو ندارند و نمی بینند.این آینده سوزی هر روز پر شعله تر می شود واکثریت خاکستر نشین تر.این قصه دراز دامن تر از آنست که در این وجیزه بگنجد، بیشتر نوشتن جان را فرسوده تر می کند و بقیه را خودتان تخیل نکنید در زندگی روزمره هر جا چشم بگردانید می بینید
@aghazadehmohammad

روانشناسی زرد در حال بلعیدن تمام روابط انسانی و به گند کشیدن این روابط است و هیچ جا چون فضای مجازی این روانشناسی را مثل ویروس کشنده ترویج نمی کند،هیچ چیزی به اندازه روانشناسی اصلی در فضای مجازی لطمه جدی نخورده .توصیه های ساده اندیشانه تبدیل به یک عادت ساختاری شده است.دیگر هیچکس نمی داند این رشته علمی شناخت تاریکی ذهن و رابطه میل و تحقق آنست .رابطی که مدام شکست می خورد و درناخودآگاه تبدیل به تله های انفجاری می شوند که با منفجر شدن شان زندگی را بیشتر مواقع تبدیل به کابوس می کند.کابوسی که در نهایت منجر به جنگ.خشونت ،ستیز و مرافعه های بی پایان می شود،شناخت دامچاله ذهن در نهایت باید به ادراک تبلور طرح وارهایی بیانجامد که شاکله های اساسی زندگی اند و جهان را پر از خون و دهشت کرده انذ و این شناخت باید در پیوند انضمامی با اقتصاد،سیاست و فرهنگ مفری در جهان بی مفر بگشاید و انسان‌ها را تبدیل به سوژه خود بنیان بکند که آگاهانه می توانند میل خود را بشناسند و آنرا در ارتباط با دیگران محقق کنند که سعادت جمعی را نشانه برود.اما در فضای مجازی عده یی ابله آنرا به آداب معاشرت.چگونه پول در آوریم و یا در دنیایی دشمن کیش چطور تنها به خود بیاندیشیم و از دیگر فاصله بگیریم.توصیه های ابلهانه بر خلاف ظاهرش بذر بدبینی را می کارد و ناهنجاری درو می کند، باز دراین مورد خواهم نوشت
@aghazadehmohammad

هرگز آرزو برگشت جوانی را ندارم پیر بودن این حسن را دارد که می دانی پایان رنج ها نزدیک است که دهه ها تجربه اش کردی. اما هرگز تن به نومیدی نمی دهم و می خواهم تا آخر عمر با سلاح امید به ستیز با رنج همگانی ادامه دهم تا شادی هم بخشی از زندگی نسل های جوانتر بشود
@aghazadehmohammad