Zühura hazırlıq

راهکار:
تنها راه خروج از این وضعیت، این است که ایران از دیپلماسی ذلت، بخصوص رویه ای که طی هشت سال اخیر داشت، گذر کند به دیپلماسی عزت. ببینید که در چه زمانی جرأت کردند که برای نخستین بار عزاداران حسینی را در آذربایجان به گلوله ببندند.( 26 نوامبر 2015 – واقعه نارداران و به شهادت رساندن چهار عزادار حسینی در نارادان)
در همین دوره، شدیدترین فشارها بر دینداران جمهوری آذربایجان وارد شد. اگر خوب دقت کنید تمامی این موارد طی این چند سال اخیر ( هشت سال دیپلماسی ذلت دولت دکتر روحانی و ظریف در قفقاز ) روی داد. جرات یافتند که برای نخستین بار به میان عزاداران امام حسین (ع) بروند و آنها را به گلوله ببندند و از هیچ کس هم نترسند و ایران را نیز تهدید کنند. در این دوره، تهدیدها و اهانت ها علیه ایران بیش از اندازه زیاد شد. این ثمره همان دیپلماسی ذلت است. امیر عبداللهیان ابتدا باید سفیری برای باکو تعیین کند که توانمند و باتجربه و مومن و معتقد به ولایت و معتقد به مقاومت و در عین حال دیپلمات باشد. باید چنین شخصی را به عنوان سفیر تعیین کند.
اینکه چرا سفرای پیشین گزارش های خوبی از روابط دو کشور می دادند ، اولا بخاطر این است که که در زمان ماموریتشان، دردسر نداشته باشند و ثانیا مراکز فکری آنها که من برخی از آنها را می شناسم، باید به سایر منابع نیز مراجعه می کردند که نمی کردند. هم این ها و سایر اشخاص و مراکز و اشخاص و میزهایی که درمورد آذربایجان کار می کنند، باید به سایر منابع نیز رجوع کنند تا فکر درست و متفاوتی شکل بگیرد. 30 سال است که اینها در ایران درباره آذربایجان و قفقاز، افکار و سیاست ها را شکل می دهند. باید این رویه ، تغییر کند. نتیجه این 30 سال این است که هیچ کس نمی تواند انکار کند که سیاست خارجی و دیپلماسی ایران در آذربایجان شکست خورده است و باید این واقعیت را پذیرفت. تا زمانی که این واقعیت اعتراف نشود، اوضاع تغییر نخواهد کرد. دیپلماسی ایران در آذربایجان که با امیدهای دروغین زنده است، در قفقاز شکست خورده است. پس از اعتراف به این حقیقت ساده، می توان به معالجه این مساله فکر کرد که چطور می توان شکست این دیپلماسی را برطرف کرد؟ اما، اگر نپذیرند و بگویند که همه چیز طبق نظر ما جریان دارد، وضعیت به همین شکل ادامه خواهد یافت.

287 views08:49